Downloaden (PDF, 2.77MB)

SEIZOEN 2013-2014 - JAARGANG 39 - NR.1
Inhoud
InhoudAgenda 2013 - 2014
Voorwoord1
De Bevers in het bos
2
Brandweer bij de Bevers
3
Zomerkamp van de Dinsdag Welpen 2014
4
Interview: Rebbel
6
Logboek zomerkamp van de Welpen Estahorde
7
Comité BLIJ
9
Deutschland: bratwurst, zundapps UND Explorers!10
Stampij sluit het seizoen in stijl af
12
Scouting aan de andere kant van de wereld
12
Prijsvragen13
Scoutiviteit14
Interview: nieuw redactielid!
15
Floor op Gilwell-cursus
16
Open Dag Scouting Lucas 27 september
16
Kleurplaat18
Agenda 2013 - 2014
Oktober 2014
15 okt
22 okt
Ouderavond Welpen Estahorde
Installatie Welpen Estahorde
November 2014
1 nov
8-9 nov
19 nov
Installatie Bevers (ovb)
Herfsthike Scouts
Gymzaal Welpen Estahorde
December 2014
11 dec
20 dec
Installatie Scouts
Gezamenlijke kerstactiviteit
Hierboven is een agenda te lezen van alle bijzondere
activiteiten van Scouting Lucas. De data die hierop staan,
zijn onder voorbehoud. De exacte data krijgen jullie
altijd van je eigen leiding te horen.
Colofon
Redactie:
Christien, Hans, Femke
Dit blad is een uitgave van Scouting Lucas en wordt
regelmatig onder haar leden verspreid. Het volgende
nummer wordt na de Kerstvakantie gemaakt en
uitgegeven.
NIEUWE DEADLINE: 10 januari 2015
Voorwoord
Hallo allemaal!
Kennen jullie dat hoopje stenen aan het eind van de
beukenlaan in het Sterrebos? Daar waar je zo leuk
hutten kunt bouwen? Daar hoorde ik laatst van konijn
Snuf een mooi verhaal over. Ik weet niet of het echt
precies gebeurd is zoals hij zegt, hoor. Soms denk ik
dat de verhalen van Snuf een beetje overdreven zijn.
Snuf woont in de bramenstruiken bij de boerderij en dat
noemt hij “het braambos bij het kasteel”. Dus je moet het
verhaal misschien met een korreltje zout nemen. Maar
het verhaal is zó leuk om aan jullie te vertellen dat ik het
gewoon doe. Ja, straks dan, hè.
Eerst nog even zeggen dat de Bevers dit verhaal
misschien al kennen, want ik heb het ze laatst op
dierendag verteld. We zaten in het huttenbouwbos
met wat te drinken even uit te rusten en een appeltje
te knagen. We waren bijna aan het eind van onze
speurtocht naar de dieren. Dat was nog niet zo
gemakkelijk trouwens. Het was al bijna twee jaar geleden
dat ik de dieren had verstopt in het bos. En welke dag
is nou mooier dan dierendag om de dieren weer op te
gaan halen? Ik wist nog wel ongeveer waar ik de dieren
had gelaten, maar niet meer precies wat de plek was.
Gelukkig had ik toen een routekaart gemaakt om de plek
terug te vinden. Daar stonden de aanwijzingen op, zoals
‘Bij de beuken…. X”, of “Bij de vlier… T”. En ik had ook
een codekaart gemaakt, waar op stond want die letters
dan betekenen. “X” betekent bijvoorbeeld “Rechtdoor”
en “T” betekent “Nog steeds rechtdoor”. Want ik wou
natuurlijk niet dat iedereen die de kaart in handen kreeg
meteen de dieren kon vinden. Dan waren ze misschien
wel meegenomen!
Professor Plof had me geholpen om de dieren goed
te beveiligen. Hij had een alarminstallatie aangelegd
en die aangesloten op de stroomboom. Maar toen de
alarminstallatie was uitgevallen begon ik me zorgen te
maken. Was de stroomboom doodgegaan en gaf hij
daarom geen stroom meer? Of had iemand de installatie
uitgezet? Daar wilde ik met de Bevers achterkomen.
Dus we hadden op elk kruispunt goed nagedacht wat
we daar moesten doen. Het waren echte detectives, die
Bevers. Net als de welpen op kamp. Alleen kwamen we
geen security tegen in het bos. We kwamen wel langs
aardappelboleten en een veulentje en miljoenpoten en
pissebedden en spinnen en heel veel herfstblaadjes en
zonnestralen. Bij het huttenbouwbos stond er op de
routekaart een “H”. Op de codekaart stond aangegeven
dat die letter “Hier Ergens” betekent. Op de foto
hieronder zie je trouwens waar dat is. Mooi daar hoor.
waren oud en vies en hij had geld nodig. Misschien had
de landheer nog wel een klusje voor hem? Dat had hij
zeker. Hij had iemand nodig die voor het bos kon zorgen,
en voor de dieren die er wonen. De omgevallen bomen
opruimen, en de paden netjes houden. De paarden naar
de wei brengen en ze uit het moeras trekken als ze vast
zijn blijven zitten. Dat leek Hugo wel wat. Maar waar
moest hij wonen? Bij de deftige landheer, dat leek hem
niks. Liever ergens in het bos. Dat vond de landheer ook
wel een goed idee. Hij mocht zijn eigen huisje bouwen in
het bos. Maar waar? Hugo had al een hele dag gezocht
naar het hoogste punt van het bos, van waaruit hij de
boel een beetje in de gaten kon houden. Hij kon het niet
vinden. Toen het donker begon te worden had hij nog
steeds geen goede plek gevonden. Maar wacht: er was
een groepje bomen in de verte, dat wat hoger leek dan
de rest. Een heuveltje misschien? Het was moeilijk te
zien in het donker.
Gelukkig was Hugo niet snel bang in het donker. Hij ging
er naar toe. Maar terwijl hij door het bos liep merkte
hij iets vreemds. Hij hoorde niets anders dan zijn eigen
voetstappen. Waar waren de dieren gebleven? Normaal
hoor je altijd wel dierengeluiden in het bos. Het gekras
van een kraai of het gefluit van een merel, het getik
van een specht of ritselen van egel tussen de blaadjes
in het bos. Maar nu was alles stil. En Hugo wist wat
dat betekende: GEVAAR. Als alle dieren wegkruipen
en stil zijn, dreigt er gevaar. Hugo had wel eens van
die spookverhalen gehoord over een heks in het bos.
Misschien had de landheer hem daarom wel het bos in
gestuurd op zoek naar een plek voor een eigen huisje:
om de heks te verjagen. Maar hoe moest Hugo dat
doen? Misschien wilde de landheer van hem af. Was het
soms een valstrik geweest? De landheer leek nog wel zo
aardig. Als het een valstrik was, moest hij goed opletten.
Iets verderop in het bos zag hij een schaduw bewegen.
Hugo bleef stil staan. Langzaam kwam de schaduw
dichterbij. Het was geen dier. Het leek wel een mens. Ja,
de schaduw kwam echt naar hem toe lopen, maar zonder
geluid. Het was nog steeds doodstil in het bos.
Hier was Snuf zelf ook even stil. Alsof hij het niet kon
geloven wat er daarna was gebeurd. “Jij bent niet bang
voor mij”, zei de heks. “Dat waardeer ik.” De heks heeft
Hugo nooit een vlieg kwaad gedaan. Hugo en de heks
werden de beste buren. De kikkers die je nog steeds
rond kunt zien springen over de stenen, tja, dat kunnen
van allerlei dieren of mensen zijn geweest. Het was een
ongelukkig toeval dat het huisje van Hugo heeft vernield.
Het gebeurde toen Hugo al oud was en al jaren lang in
het bos had gewoond. Hugo lag te slapen na een dag
hard werken toen de bliksem op een nacht het huisje trof
en in brand zette. Hugo overleefde het, maar zijn huisje
in het bos niet. Hij mocht in een huisje van de landheer
gaan wonen. Je kunt Hugo soms nog zien wandelen door
het bos, altijd met zijn oren gespitst of hij de dieren nog
hoort…
Toen we daar zo zaten moest ik aan het verhaal denken
dat Snuf me had verteld. Waar nu die stenen liggen,
daar heeft ooit een huisje gestaan, vertelde hij. Een
klein boshuisje. Heel schattig tussen het groen. Het
stond op een plek die iets hoger ligt dan de rest van het
bos. En dat is niet zomaar. In het huisje woonde Hugo
de boswachter. Zo noemen de dieren hem tenminste.
Hugo kwam op een dag door het bos gewandeld op weg
naar de landheer, de eigenaar van het Sterrebos. Hugo
was handig en sterk, maar had geen werk. Zijn kleren
Zie voor foto’s bij dit mooie verhaal op de pagina van de
Bevers.
1
De Bevers in het bos
Twee aardappelboleten
HIER ERGENS
De Bevers in het Sterrebos: op de achterste rij van links naar rechts Lex (met de codekaart), Lieke, Niek,
Levi, Lotte, Giel en Koen; op de onderste rij Marieke, Melle, Jasper, Polle (met de routekaart), Thomas,
en Boaz.
2
Brandweer bij de Bevers
7 juni was het Brandweerdag bij de blokhut. De
brandweer zou langs komen voor uitleg over hoe en wat
als er brand zou zijn in de blokhut. Maar daar bleef het
niet alleen bij...
’s Ochtends kwam de brandweer al met 2 bussen
aanrijden toen de Bevers er nog waren. Wat was
dat spannend en leuk zeg! De Bevers hadden die
ochtend wel een programma rondom brand met een
ontruimingsoefening en we maakten samen vuur, maar
dat de brandweer langs kwam was wel een hele grote
verrassing! Ze mochten allemaal om de beurt met
de grote brandweerslang spuiten. Daar staat een erg
grote druk op, dus dat was voor sommige Bevers even
schrikken en goed stevig blijven staan. Ook mochten ze
de jassen aan van de brandweer. Verder was er uitleg
over het één het ander in de brandweerbus.
Met alle Bevers in en rond de brandweerauto
Daarna was er voor de leiding, stampij, pivo’s en explo’s
een voorlichting over brand en een ontruimingsoefening.
Erg interessant en leerzaam. Ook werd de garage onder
rook gezet. Er was niks meer te zien en we moesten
met zijn tweeën onder leiding met iemand van de
brandweermannen kijken hoe we onze weg terug konden
vinden en ervaren dat je niks kon zien. Zo zag je dat
het erg moeilijk is om te kijken voor de brandweer of er
nog mensen of dieren aanwezig zijn in een ruimte als
er echt brand is. Zelfs voor sommige leiding en andere
aanwezigen was dit nog best spannend!
Al met al een leuke, leerzame, interessante en toch ook
wel spannende ochtend/middag!
Instructie van de commandant
En uiteindelijk: zelf proberen!
3
Zomerkamp van de Dinsdag Welpen 2014
Op de zondag dat de welpen komen op hun plekje voor
deze week, zien ze al twee onbekende figuren rondlopen.
Het blijkt Hugo van de Veluwe te zijn en is beheerder van
het terrein samen met zijn dochter Liesje. Hugo laat de
kinderen laten zien waar ze wel en niet mogen komen
en tijdens deze rondleiding komen de kinderen langs
een huisje wat strikt verboden is. Dit is de plek waar zijn
vrouw vroeger woonde maar helaas is ze niet meer onder
ons.
Een bijzondere pagina
op beschreven en we besluiten dat we dit spel moeten
uitvoeren om de route goed te lopen. Wat verder op
weg vinden we nog meer kruisjes en spellen. Ook vinden
we een deel van een oud dagboek. Op deze pagina’s
staan verhalen over de bokkenrijders. In deze verhalen
zitten puzzels en deze werden goed opgelost. Vervolgens
konden we met een GPS de gevonden waarden invoeren
en op zoek gaan naar de beloning voor deze slopende
tocht.
Als we aankomen op de plek, moet er eerst goed
gezocht worden. Na wat zoek en speurwerk vinden we
dan toch iets. En niet zo maar iets, maar een GOUDEN
kelk. Meteen is Liesje een van de eerste die de kelk
vastpakt en zegt dat ze ook deze wel terug zal brengen.
Dit keer zegt ze dat ze deze wel naar het klooster zal
brengen. Ook dit keer tijdens het voorlezen, spreekt de
klok. Dit keer zijn de woorden van de klok: ‘Gij kunt niet
vertrouwen op het heilige kruis, blijf daar weg!’. Na deze
woorden zijn we wat in de war. Is de kelk die we nou
gevonden hebben goed of hadden we hem toch moeten
laten liggen?
’s Avonds gaan de oudste welpen mee naar buiten want
ook nu is er een spoor te zien. Aan het einde van dit
spoor vinden zij een broeder genaamd Bernardus. Hij
vertelt tegen de welpen dat doordat ze de spullen van
de bokkenrijders mee hebben genomen, ze een geest
tot leven kunnen wekken en dat dit niet de bedoeling
is! De broeder zegt niets te weten over een kelk die
terug gebracht is. Zou Liesje misschien het voor zichzelf
hebben gehouden?!
Liesje vertelt dat ze op dinsdag morgen altijd naar de
markt gaat, net zoals vandaag. Ze vertrekt na het ontbijt
naar de markt en de oudste welpen vertellen aan de rest
wat ze gehoord hebben. De welpen bedenken een plan
om de dochter te betrappen. We maken schatkaarten
en verstoppen deze over het hele terrein. Als de dochter
terug komt van de markt, zet ze de boodschappen in de
keuken en we kijken gespannen toe of ze een van de
schatkaarten ziet. Liesje kijkt even rond, pakt dan een
schatkaart en kijkt waar ze heen moet. Ze loopt het bos
in en ondertussen volgen we Liesje om te kijken of ze
in de val trapt. Liesje volgt het spoor van goudklompjes
en als ze de laatste wil oppakken, trekken we het net
omhoog en Liesje zit gevangen. We houden Liesje goed
vast en als ze probeert de vluchten, wordt ze al snel
Liesje en Hugo
Later in de rondleiding laat Liesje het graf van haar
moeder zien. De beheerder laat ons weten er niet altijd
te zijn omdat hij in deze periode vaak aan het werk is
bij de buren. Gelukkig is Liesje er wel veel en kan de
welpen dus goed begeleiden. Deze begeleiding is nodig
want de kinderen hebben beloofd te helpen op het
kampterrein in ruil voor een slaapplaats. Het eerste wat
ze met Liesje gaan doen, is het bouwen van hutten in
het bos. De welpen hebben goed hun best gedaan en
Liesje is erg onder de indruk. Als ze terug lopen naar het
huis, heeft een van de welpen een schilderij gevonden.
Liesje pakt dit schilderij snel van het kind over en beloofd
plechtig dat ze het zal afgeven bij de afdeling gevonden
voorwerpen.
Later op de middag hebben de welpen waterkers
gezaaid. Deze waterkers wordt in de kas gezet maar er
ontbreekt nog iets. De plantjes hebben natuurlijk water
nodig! Daarom hebben ze ook nog ieder hun eigen
gieter gemaakt zodat ze plantjes goed konden groeien.
Inmiddels hebben de welpen hun slaapplekjes klaar
gemaakt en voor nu ligt alles er netjes bij. Tijdens het
voorlezen komt er ineens geluid uit de klok die in de
kamer staat. Dit is wel even schrikken voor een aantal
welpen. De klok vertelt hun het volgende: ‘jullie zijn goed
bezig, ga zo door en helpt me, volg het spoor!’ Niemand
heeft een idee wat dit beteken en na wat speculaties
gaan ze toch maar slapen.
Tijdens het ontbijt op maandag gaat het nog steeds
over de pratende klok. Geen van de welpen heeft een
spoor gezien, maar dan ineens vindt iemand een kruisje.
Iedereen pakt zijn spullen om te gaan lopen, Liesje is
ook zeer benieuwd waar dit spoor naar toe leidt en gaat
met ons mee op pad. We vinden steeds meer kruisjes
en dan hangt er een pagina aan de boom. Een welp
leest voor wat er op deze pagina staat. Er staat een spel
4
zegt tegen ons dat hij voor ons een bokkenrijders-serie
heeft, waar we wat van mogen kijken. Hugo heeft niet
alleen een cape voor zichzelf, maar ook alle wij krijgen
een cape. Zou deze avond de klok dan eindelijk een
keertje stil zijn? Jammer maar helaas, de klok is toch wel
een beetje eng aan het worden. Zeker nu hij ons vertelt
dat het nog niet voorbij is. Als we allemaal lekker liggen
te slapen, horen we een hoop gestommel. Sommige
hebben Hugo het bos in zien gaan en we besluiten om
erachter aan te gaan. Hugo lijkt wel bezeten! In het bos
zien we dat Hugo allerlei rituelen doet, hij danst rond en
staat in een cirkel van licht. Dan opeens verschijnen er
twee bokkenrijders. Zij geven Hugo de opdracht om meer
leden voor de bokkenrijders te zoeken. Hugo rent hierna
het bos in en wij zijn hem kwijt.
Liesje onder het net
onderuit gehaald door ons en kan ze alsnog mee terug
naar de hut. Na een vragenvuur komt Hugo een kijkje
nemen en kan niet geloven wat hij hoort. Liesje belooft
plechtig om het niet meer te doen. Hugo gaat zijn
dochter beter in de gaten houden. Deze avond lijkt het
erop dat de klok niet gaat praten. Als iedereen al een
beetje in ingedommeld, komt er toch geluid uit de klok!
‘het brood is nog niet gebakken.’ Wat moeten de welpen
hier nou mee?
Woensdag blijkt dat we naar het Bakkerijmuseum
gaan! Alles is goed want er worden geen spullen meer
gestolen. Dit zou betekenen dat de geest ook lekker blijft
zitten. In het bakkerij museum wordt en druk gekneed
en gerold. Nadat we ieder ons eigen koekje hebben
gemaakt en versierd, is het tijd voor een speurtocht door
het museum. Vragen beantwoorden is niet genoeg, er
zitten ook nog muizen verstopt in het museum met ieder
hun eigen letter. Als we alle muizen gevonden hebben,
kunnen we hun een beloning gaan halen in het winkeltje.
Maar er is meer in het museum! Een grappige show van
de bakker zelf, maakte dit uitje compleet. Hij maakte de
leukste dieren en nadat een paar welpen mochten komen
helpen, was het tijd om nog een keer naar het winkeltje
te gaan en even te kijken of er nog wat leuks mee naar
huis genomen kon worden. Het koekje wat eerder deze
dag gemaakt was, was in de oven geweest en mocht nu
lekker opgegeten worden.
Een broeder
Ook dit keer bedenken we tijdens het ontbijt wat we
kunnen doen om Hugo in de gaten te houden. We
besluiten om te doen alsof we bokkenrijders zijn. Hugo
wil dat wij ons bewijzen als bonnenrijders en dat gaan we
dus ook doen. In de ochtend werken we hard aan onze
maskers want een echte bokkenrijder is onherkenbaar.
Ook in de middag is het hard werken om ons te bewijzen.
Er wordt een parcours afgelegd met skippyballen en
ook worden en zelf bokkenpoten gemaakt. Hugo lijkt
zeer tevreden met de nieuwe aanwinsten. Terwijl er
een aantal welpen bezig zijn met het maken van de
bokkenpoten, gaat de rest het bos in om levend stratego
te spelen. Niet zo maar levend stratego maar dan wel
bokkenrijders-stijl. Tijdens het spel komt ineens de
broeder weer tevoorschijn. Hij vertelt ons dat we de
vloek kunnen opheffen door de ‘kracht’ weg te halen. Dit
betekend dat we alle gevonden voorwerpen in een kistje
moeten doen en verbranden. We bedenken dat vanavond
tijdens het kampvuur een perfect moment is om de kist
te verbranden.
Traditie getrouw worden er voor de bonte avond acts
bedacht. Hier zijn we druk mee bezig en er wordt ook
veel aandacht aan de kleding besteed. Voor het eten
is er nog tijd om ons allemaal in badkleding te hullen.
Het is namelijk tijd voor de buikschuif. Na een paar
spectaculaire pogingen en mooie kiekjes is het tijd om al
dat sop af te spoelen. Als de bonte avond in volle gang
is, er leuke toneelstukjes worden opgevoerd, gezongen
Aan de slag in de bakkerij
’s Avonds loopt Hugo niet in zijn gewone kleren maar
heeft hij een cape om, hij lijkt wel een bokkenrijder! Hij
5
Interview: Rebbel
word en zelfs een goocheltruc is geweest, verschijnt
er een bokkenrijder. Deze bokkenrijder staat met Hugo
te praten en vertelt hem dat het tijd is om de eed af
te leggen. Ook wij staan op en zeggen de bokkenrijder
na. In de serie hebben we gezien dat de eed pas geldig
is als deze met bloed bezegeld wordt. Op het moment
dat de bokkenrijder Hugo wil gaan snijden, gooit Liesje
het kistje met de spullen in het vuur. Op dit moment
gaat de bokkenrijder in rook op en zakt Hugo in elkaar.
Hugo staat verward op en vraagt wat er allemaal aan de
hand is. De welpen en Liesje leggen uit wat er allemaal
gebeurt en Liesje is blij dat ze haar eigen vader weer
terug heeft. Het plan van de bokkenrijders is mislukt en
de geesten zijn verdwenen!
Wie ben je?
Ik ben Rebbel, ik ben het
zusje van Mor (Welpen van de
Estahorde).
Zit je al lang bij scouting?
Ja, al 11 jaar!
Wat doe je nu bij scouting Lucas?
Ik ben in het weekend graag
bij de pivo’s beestjes, dat zijn
mijn vriendjes.
Ook ben ik de nieuwe leiding bij
de Bevers!
Wat zijn je hobby’s naast scouting?
Ik houd van uitgaan, reizen,
leuke dingen doen in het leven.
En oja...
Wij zoeken nieuwe leiding en
lieve mensen die ons op de
zaterdag ochtenden willen
helpen!
Oefenen voor de eed
Op de laatste ochtend van het kamp wordt er druk
gewerkt om alle spullen weer in te pakken. En de laatste
corvee taakjes worden gedaan. Tussen de middag
worden er nog heerlijke pannenkoeken gegeten en voor
we het weten, is het tijd om naar huis de gaan. Zodra
de ouders arriveren, wordt er door de ene welp druk
verteld over de week en de ander merkt amper op dat de
ouders er al zijn. Nadat iedereen eenmaal thuis gewassen
en gestreken is, sluiten we het kamp gezamenlijk af bij
de blokhut. Het is een enorm gezellige en leuke week
geweest en de welpen hebben dit probleem perfect op
weten te lossen!
Rebbel en Professor Plof
Nieuwe bokkenrijders bij het kampvuur
6
Logboek zomerkamp van de Welpen Estahorde
Logboek zomerkamp 2014 Detective
13 juli
Vandaag om ongeveer 11:00 begon het kamp en gingen
we openen en daarna kregen we een rondleiding. Maar
de baron was zijn spullen kwijt. Na de lunch gingen we
een handelsspel doen om het beste huis te maken en wij
hadden gewonnen. En toen hadden we weer vrijetijd!!!
En toen gingen we eten. Het was een topdag!
Je eigen voetafdruk maken
15 juli
Ik heb vannacht bijna niet geslapen. Toen ik wakker werd
waren een paar kinderen een lichtshow aan het geven
op het plafond, en dat was errug irritant. Ze schenen ook
in mijn ogen… ik keen even naar Aukje. Toen werd ze
ineens wakker. Ze schrok zich dood haha! Daarna gingen
we ochtendgymnastiek doen. Pff, lekker vermoeiend.
Toen gingen we ontbijten. Merel en ik lachten ons dood!
We zagen echt in alles iets grappigs. Toen gingen we
afhappen. Daarna deden Merel en ik push-ups met Shanti
en Mor. Ook toen lachten we ons weer dood. Toen gingen
we detective dingen doen. En we hebben bedacht dat
de schoonmaker de dader was. Ook zijn we naar het
dorpje geweest. Toen ik mijn brief wilde posten, duwde ik
hem in het verkeerde vakje! Goeie blunder, maar lachen
deed ik niet. Gelukkig kregen we een ijsje. Het was een
geslaagde dag!
X Annick
Mooie spullen van de Baron
14 juli maandag
Vandaag kwam detective 001 om het probleem op te
lossen. We gingen naar haar oude trainingskamp. Daar
splitsten we ons op in de oudste en de rest. Wij (de
oudsten) gingen pijl en boog schieten en midgetgolf
spelen. De andere kinderen gingen pijltjes schieten en
ook midgetgolfen. Toen wandelden we terug naar de
blokhut. Daarna hadden we vrije tijd. En toen gingen we
eten.
Nest groen
15 juli
Vanochtend werd ik wakker om 6:00 ‘s ochtends…
Toen hoorde ik de bellen van de kerk, ze belden 7 keer!
Eindelijk mochten we lezen, ik las in: de ontdekking,
avonturen van Anne Frank. Toen zei Marala dat we een
lichtshow mochten doen! Super leuk was dat! Daarna
deden we lampen tikkertje! Marijn had het bedacht! Toen
gingen we aankleden. Met aankleden deden wij de rups
in slaapzak (ik, Luca, Benjamin en Jamie). Ik liep naar
beneden. Toen gingen we eten! Jammie! Met het eten
kletste ik heel veel met Ben! Toen deden we nog veel
meer! Vlaggen, gips, morsecode, vingerafdrukken en een
ijsje.
15 juli 2014 op zomerkamp
Ik werd wakker. Toen ik even wakker was hoorde ik
een hond heel hard huilen en blaffen. Toen we uit bed
kwamen gingen we ochtend gymen maar we waren
nog niet helemaal wakker. We gingen eerst eten. Toen
kregen we even vrije tijd. De detective kwam weer en we
gingen leuke dingen doen. We gingen vingerafdrukken
maken en dat lukten niet echt. Toen gingen we met onze
schoen in het zand een afdruk maken. En we deden een
spel met vlaggetjes en gebaren taal. Toen boven gingen
we morse codes doen. Je moest een woord ontcijferen.
Ondertussen gingen we middag eten. We zijn toen naar
een dorpje geweest we hebben de kaarten gestuurd en
een ijsje gegeten. Toen gingen we avond eten. Het was
een leuke dag.
Groetjes Imke.
Vanochtend 15 juli
Ik werd wakker en ik ging lezen. Daarna ging ik me
aankleden. Daarna gingen we ochtendgymnastieken,
toen deden we een spelletje met 3 vakken. Toen hadden
we vrije tijd en ik speelde buiten. En daarna ontbijten.
En we gingen allemaal detective dingen doen. Eerst
vingerafdrukken en ze onderzoeken. Toen moesten we
naar een ander vak. Daar gingen we met zand en cement
onze voetsporen zetten. We moesten toen middag
eten. En daarna moesten we naar een ander vak. Toen
moesten we met 2 vlaggen en een papiertje woorden
maken met tekens. En de anderen moesten ontcijferen.
7
Toen in het volgende vak gingen we bijna hetzelfde doen
maar dan met licht. Toen was het klaar. Toen gingen we
een stukje wandelen en toen moesten we verdachten
spullen zoeken. Toen kregen we een ijsje met 2 bollen!
Toen gingen we de post wat we geschreven hadden dat
moesten opsturen.
Rosa
Marshmellows boven het kampvuur
Over Woensdag 16 juli op donderdag 17 juli
Hoi logboek,
Gister hebben we 54 spelletjes moeten doen om een zin
te krijgen. De zin was : er ligt een belangrijke aanwijzing
bij een konijn en ’s ochtends hadden we een interview
gedaan om het personeel te verhoren. Wat later hadden
we vrije tijd en daarna gingen we eten dat was een
bbq. Daarna gingen we het bos in op zoek naar een
konijn en daar lag de aanwijzing. Daar stond op: kom
morgenavond naar het bos daarna zaten we nog bij het
kampvuur en zongen liedjes. Daarna gingen we douchen
en slapen.
Greetz nest geel
Alle speurneuzen op de foto
8
Comité BLIJ
Gil-well!
Voor de eerste Joepie ging Comité BLIJ even
op zoek. Want we hoorden dat Floor
(Marala) haar Gilwell kralen heeft verdiend.
Want we weten wel dat dit BIJzonder is,
maar wat is Gilwell precies? Gilwell is een training
over samenwerken en communiceren. In deze cursus
krijgt de cursist meer inzicht in het eigen gedrag en
drijfveren. Tijdens de cursus kies je zelf in welke
mate en wanneer jij uitdagingen aangaat en leer
je aan de hand van drie kernwoorden: Ontmoeten,
Ontdekken en Ontwikkelen. Een avontuur en
ontwikkeling om trots op te zijn. Vandaar dat Comité
BLIJ ook staat te glimmen van trots dat Floor haar
kralen heeft bemachtigd, ze heeft er hard voor
gewerkt! JOEPIE!!!
(Bron: https://www.scouting.nl/vrijwilligers/gilwell)
Ook lekker!
En tijdens deze barbecue werden we allemaal
ook weer overladen met heerlijke sauzen en dips.
Natuurlijk homemade door Christien. Want saus haal
je niet uit een potje of flesje, die maak je lekker zelf!
Nou, wij zijn zeer gelukkig dat ze voor ons gemaakt
worden, we hebben er van genoten! We zeggen
Joepiedepoepie, dankjewel!
ing +
d
i
e
L
J
dere
n
l BLI
o
z
e
j
i
w
B
te
ité
e, of
i
p
Com
e
o
t=J
Inze
Lekker!
Na de jaarlijkse opening van het seizoen heeft
de leiding weer heerlijk gesmuld van een
barbecue. Ditmaal gingen Frans Frederiks en Joris
boodschappen doen en kwamen na twee uur Sligro
terug met allerlei lekkernijen waar ze vervolgens zelf
niet eens van mee aten. Dat is nog eens inzet tonen
voor een ander! Wij van BLIJ, zijn heel BLIJ met deze
geweldige bestuursleden! We toosten en proosten op
jullie! Joepie (hips)
Bevers!
Momenteel zijn er weinig Beverleiders. Dat gaat
veranderen, daar zijn we zeker van! Dus weet u
nog iemand die op zaterdagochtend graag met
een clubje jonge Scouts op avontuur gaat, laat ze
zich melden! Tot er versterking is, staan Fred en
Lina natuurlijk hun mannetje! Deze fantastische
twee gaan ervoor! En gelukkig hoeven ze dat niet
alleen te doen. Stafleden uit de hele groep springen
bij en Femke maakt uitgewerkte programma’s
voor de draaiochtenden. Comité BLIJ vindt het
hartverwarmend om te zien hoe de groep er de
schouders onder zet, maar met name bij deze drie.
Joepiejoepiejoepie!!!
Comité BLIJ bewondert en bedankt graag Bijzondere
Leiding voor hun Inzet, maar Comité BLIJ kan niet altijd
overal zijn. Heb je dus een tip voor een Joepie? Mail dan
naar [email protected]
9
Deutschland: bratwurst, zundapps UND Explorers!
Op zaterdag 12 juli, Marijns verjaardag, stapten zes
Explorers en hun drie begeleiders in een Dortmans busje
op weg naar: Duitsland!!! We droomden toen nog van
een WK-finale Nederland – Duitsland, maar laten we dit
stukje leuk beginnen…
Hieronder lees je een aantal van onze avonturen, klein en
groot, maar vooral: kei leuk!
We zijn met de Explo’s dit jaar met een Dortmans busje
naar Duitsland gereden! Naar Helsa om precies te zijn.
Met z’n negenen in een busje met keihard de muziek aan
en dan in z’n 110 (maximum snelheid) naar Duitsland
rijden. Natuurlijk keigezellig!
Gedurende de week zijn we ook maar liefst twee keer
gaan zwemmen! Allebei de keren was natuurlijk weer een
grote verlichting om weer een beetje schoon te worden,
verder waren het minimalistische zwembaden maar dat
hield ons niet tegen om het leuk te hebben natuurlijk.
Naast het twee keer zwemmen hebben we ook twee keer
gebarbecued! Dat was natuurlijk kei lekker! De eerste
keer was toen we overnachtten in de grillhütte, waar we
wel moésten barbecueën. Ze hadden een kei mooie grill
staan waarop we heerlijke hamburgers, worsten, spare
ribs en natuurlijk chickenwings op gegrild hebben.
Groetjes Jeroen
Relaxen bij de grillhutte
spelen en kon je dus niet bepalen waar de groep heen
ging.
Maar kaartjes kreeg je natuurlijk ook niet zomaar. Hier
moesten spellen voor gedaan worden. We begonnen
enthousiast buiten met een potje touwtrekken tegen
Marijn. Daarna volgden nog een aantal spellen buiten,
maar al gauw begon het enorm te regenen. Dan maar
met z’n allen in het busje! Het mocht de pret niet
drukken en het leverde vooral heel leuke situaties op.
Vooral toen iedereen moest proberen een koekje op
te eten wat op zijn of haar voorhoofd lag. Je mocht
natuurlijk niet je handen gebruiken. We vonden een paar
dagen later nog koekjes terug…
Toen iedereen wel wat hongerig werd, bleek dat niemand
eraan had gedacht om brood in te pakken. En de
supermarkt was dicht op zondag. Tja, wat doe je dan
als Explorers? Hmmmm…. Daar hoefde niet lang over
nagedacht te worden en laten we zeggen dat de man van
de Döner zaak een goede middag had ;-)
Na heel wat spellen zoals snoepjes proeven, pingponggolf, Japanse raadsels, blufpoker en veel discussie,
kapotte voorwerpen etcetera, hadden we al heel wat van
het dorp gezien. Helaas voor de brave Explorers kwamen
ze niet bij de schat aan en wonnen de Saboteurs Janneke
en Jeroen het spel en dus de schat. Maar stiekem bleken
ze toch lieve Explorers, toen de schat gewoon werd
gedeeld met de rest…
Groetjes Marieke
De explo’s klaar voor vertrek
Op zondag was het begeleidingsprogramma. Hiervoor
reden we na het ontbijt en onze ochtend yoga (ja
serieus, ochtend yoga!!) naar een naburig dorpje.
Buiten het busje werd de groep Explorers verdeeld in
drie tweetallen. Jeroen & Janneke, Max & Stijn en Tom &
Goivanni. We speelden ‘Levend Saboteur’. Twee groepjes
Explorers kregen een plaatje met een keurige Explorer
in uniform, het derde groepje kreeg een kaart met een
Explo op z’n kop (en uiteraard zonder uniform). Het
laatste groepje was de ‘saboteur’, hun doel was het om
ervoor te zorgen dat de gehele groep niet bij de schat
(een berg snoep) zou uitkomen.
De groep kon zich bewegen door verkeersborden te
spelen; rechtdoor, rechtsaf, linksaf of omkeren. Maar
ze konden elkaar ook dwars zitten door elkaar kapotte
bergschoenen, een kapot kompas of blaren te geven.
Als je zoiets had, mocht je namelijk geen verkeersbord
10
De donderdag van ons zomerkamp gingen we
mountainbiken. ‘s Ochtends vroeg vertrokken we met
ons busje richting de fietsverhuur in Bad Lauterberg.
Na ongeveer een uur rijden bleek dat het niet de
fietsverhuur was waar de mountainbikes hadden
gereserveerd en moesten we nog een stuk verder
rijden. Eenmaal daar aangekomen kregen we allemaal
een mooie mountainbike. In dat gebied lag voor 1600
kilometer aan mountainbikeroutes maar het bleek nog
best lastig om zo’n route te vinden. Daardoor hebben
Cascadewaterval
De stad Kassel is een mooie plek, met bezienswaardigheden zoals: een mooi slot met tuin, winkels
en natuurlijk de gebouwen. Het toppunt voor onze dag
was de waterval die vanaf onderaan het Herculesbeeld
via een cascadewaterval en bergpark met aquaduct en
watervallen naar de vijver bij slot Wilhelmshöhe stroomt
en dan eindigt met een fontein die wel heel erg groot
was. Het is wel even terug klimmen. De watervallen
zijn er alleen op zon- en woensdagen en begint dan om
14.30. Het was echt een ge-wel-dig uitzicht. We hadden
wel heel veel geluk want ik wist helemaal niet dat het
alleen op zon- en woensdagen was. Toevallig gingen we
op een woensdag. Het was verder nog een leuke zonnige
dag.
Groetjes Goivanni
Hoeveel rondjes Max?
eerst een paar uur rondjes gereden rond het dorp voor
we op de route kwamen. Het was een mooie route door
de Harz. Het rondje was ongeveer 40 kilometer lang met
flink wat klimmen en dalen. Rond een uur of 5 kwamen
we weer aan bij de verhuur. Daarna zijn we weer richting
ons kampterrein gereden, zodat iedereen zich even kon
opfrissen (NODIG!). Die avond zijn we, omdat we moe
waren en onszelf best een mochten trakteren, uit eten
gegaan. Bij ‘La Grotta’ in het dorp genoten we allemaal
van een heerlijke pizza.
Groetjes Stijn
Mountainbiken
11
Stampij sluit het seizoen in stijl af
Stampij heeft het seizoen afgesloten met een BBQ.
En bij een barbecue hoort een pionierwerkstuk.
Omdat we, het lijkt wel traditie, te weinig tijd en te
weinig personen hadden voor een echt groots piokunstwerk, hebben we ook dit jaar, net als vorig jaar,
gekozen voor een windwerende wand van balken en
keukenzeilen. Frappant hoe zo’n werkstuk langzaam
groeit onder onze handen. Het was weer leuk om te
maken.
Vele handen maken licht werk, want er werd tegelijkertijd
door een fiks aantal Stampijers gesneden en gekokkereld
als voorbereiding op een heerlijke en rijk uitgevoerde
BBQ. We hebben natuurlijk op open vuur gebakken,
nadat onze stookring goed gevuld en langdurig gestookt
was. Een koel drankje erbij en het was weer uitstekend
en echt des scouting.
Een fijne afsluiting van een mooi seizoen STAMPIJ.
Scouting aan de andere kant van de wereld
Scouting in Australiè
En ook een echte ScoutShop
Groetjes van Maartje (Pivo) uit Australië!!!
12
Prijsvragen
Prijsvraag voor
voor Explo’s,
Welpen,Pivo’s
Scoutsenen
Prijsvraag
Explo’s
Stampij
Prijsvraag
Prijsvraag?voor
DoeWelpen
het lekker zelluf!
R
S
S
M
K
S
H
G
L
F
M
T
D
N
B
S
A
M
O
G
H
L
I
O
J
A
I
R
H
N
C
H
I
L
B
A
R
D
L
B
B
S
G
I
G
D
I
S
R
A
T
Z
O
A
O
H
B
A
G
H
E
E
R
A
L
H
W
Q
K
A
M
A
R
A
L
A
N
R
E
O
I
U
A
N
S
H
E
R
E
K
H
A
N
B
E
I
A
T
R
I
K
K
I
T
I
K
K
I
T
A
V
I
R
A
K
S
H
A
H
F
A
B
J
J
E
O
I
P
E
J
A
C
A
L
A
K
E
L
A
O
Vier mannen zijn tot aan hun nek in de grond
begraven. Ze kunnen niet bewegen en kunnen dus
alleen voor zich uit kijken. Tussen A en B staat een
muur waar niet doorheen gekeken kan worden. De
vier mannen weten dat er vier hoeden in het spel
zijn, twee zwarte en twee witte, maar weten niet
welke hoed ze zelf op hun hoofd hebben. Ze hebben
één minuut de tijd om uit te maken welke kleur
hoed ze op hun hoofd hebben. Eén juist antwoord
is voldoende om hun vrijheid terug te winnen. Ze
mogen niet met elkaar praten. Na 56 seconden roept
één van hen welke kleur hoed hij op heeft. Wie roept
dit en waarom is hij 100% zeker van de kleur van zijn
Vier hoeden
hoed?
Zoek de volgende woorden:
bagheera, moghli, shanti, tabaqui, sahi, ikki, kaa,
lowietje, raksha, marala, baloe, chil, hathi, mang,
mor, sherekhan, rikkitikkitavi, jacala, akela.
DOE EENS EEN SUKODU!!!!
Prijsvraag voor Pivo’s en Stampij
Vier mannen zijn tot aan hun nek in de grond begraven. Ze kunnen niet bewegen en
kunnen dus alleen voor zich uit kijken. Tussen A en B staat een muur waar niet
doorheen gekeken kan worden. De vier mannen weten dat er vier hoeden in het spel
zijn, twee zwarte en twee witte, maar weten niet welke hoed ze zelf op hun hoofd
hebben. Ze hebben één minuut de tijd om uit te maken welke kleur hoed ze op hun
hoofd hebben. Eén juist antwoord is voldoende om hun vrijheid terug te winnen. Ze
mogen niet met elkaar praten. Na 56 seconden roept één van hen welke kleur hoed hij
op heeft. Wie
roept ditstaan
en waarom
hij 100% zeker van
de kleur vanIn
zijn A1
hoed?staat
Welke
cijfers
inis bepaalde
vakken?
Welke cijfers staan in bepaalde vakken? In A1 staat nu al
Prijsvraag
Prijsvraag?voor
DoeWelpen
het lekker zelluf!
Wat staat in vak H2, in H5 en in I6? Stuur je antwoord aa
nu al 7, in E3 staat al 5.
Wat staat in vak H2, in H5 en in I6?
VUL DE NAMEN VAN ONZE
BESTUURSLEDEN HIERBOVEN
IN, DAN LEES JE VAN BOVEN
NAAR BENEDEN DE OPLOSSING
Weet je het antwoord? Stuur je oplossing naar [email protected] en wie weet win je
een mooie prijs!
WIL JE IETS WINNEN, STUUR DAN
BERICHT
AAN:
Mopje:
twee
koeien
[email protected]
Het is herfst. Twee koeien zitten in een boom.
Plots komt er een paard voorbij gevlogen. “Kijk
eens,” zegt de ene koe, “daar vliegt een paard.”
“Daar,” zegt de ander, “nog één.” “Inderdaad, overal
paarden. Er moet hier vast een nest in de buurt zijn.”
“Nee, ze vliegen allemaal naar het zuiden. Het zijn
trekpaarden.”
Heb jij het antwoord op de prijsvraag gevonden? Stuur het dan op naar [email protected] o.v.v.
Prijsvraag, je naam en je speltak. Wie weet win je een leuke prijs!
13
Scoutiviteit
Samen met Femke, Floor Lucas en Manon ben ik een
heerlijk weekendje weggeweest. Natuurlijk niet zomaar
een weekendje voor de lol. Maar een zeer inspirerend,
nuttig en leerzaam weekend. Wij zijn op vrijdagavond
19 september afgereisd naar St. Walrick in Overasselt.
Daar werden we opgewacht door een aantal enthousiaste
medewerkers die ons konden vertellen waar de bagage
en de auto naar toe konden. Dit was een heel eind uit
elkaar. Dus gingen Lucas en Manon met de bagage
mee en hebben Femke en ik ons zelf gedropt op een in
parkeerplaats midden in het bos om daarna weer terug
te kunnen wandelen in het donkere onbekende bos naar
het tentenveld. Avontuur een is geslaagd. Nadat we
onze tentjes hebben opgezet kunnen we nog even een
wijntje of biertje drinken bij het kampvuur. Er hangt een
fijne sfeer.
Na een dag buiten de trainingen te hebben gevolgd ,
sommige mensen zijn ook fysiek bezig geweest hebben
we allemaal honger. Dus is er voor 300 man eten
gemaakt. Een kunst op zich. Ik denk dat de keuken
een kippenboerderij heeft overvallen want er was voor
iedereen een halve kip op de gril, rijst (wat bij mij voor
zoveel man veranderd in pap maar hier niet) en een
complete salade bar. Wat hebben we heerlijk gegeten.
Daarna heb ik me opgegeven voor de workshop Gilwell
of Gilniet. Nou ik wel. Ben helemaal enthousiast en wil
volgend jaar graag deze training doen om zo meer voor
de groep te kunnen betekenen en andere stafleden te
kunnen ondersteunen in hun persoonlijke ontwikkeling.
Na een dag vol inspiratie en een ronde buik van het
heerlijke eten is het tijd om met een drankje te bij het
kampvuur vol met meezingers van Trem. Twee jongens
met een viool en gitaar.
Ook op zondag staat ons weer een dag vol inspiratie te
wachten. Christien komt ook nog een dagje langs om
een dagje te genieten van een workshop koken voor
hongerige monden. Ik zelf ben vandaag gegaan naar
omgaan met weerstand. Het was weer een dag vol
leerzame momenten. Al moet ik wel zeggen dat na een
heel weekend vol informatie en ideeën bij mij de harde
schijf wat vol begon te lopen. Maar misschien kan Femke
jullie hier nog wat over vertellen want die heeft twee
keer iets gedaan met hersenen. Ook vandaag hadden we
elkaar weer veel te vertellen. Na een lang weekend is het
fijn om weer thuis onder je eigen douche en in je eigen
bed bij te komen van een geheel verzorgd en fantastisch
weekend.
Groetjes Murielle
Zaterdagochtend mogen we ons vanaf half negen melden
in de grote tent voor een geheel verzorgd ontbijt. En dat
is niet flauw er is zoveel. Fruit, muesli, brood crackers,
yoghurt, melk koffie en thee. En beleg in overvloed.
De keuze is reuze. Om 10 uur worden we verwacht op
de trainingen waar we ons voor hebben opgegeven.
We gaan alle vier iets anders doen. Ik zelf ben naar de
training “ samen sterk”geweest. Dit was vooral gericht
op communicatie en groepsprocessen. Hoe kunnen we
elkaar beter leren begrijpen en komen tot hetzelfde
doel. De masterclasses zoals scouting Nederland die
noemt duren echt de hele dag. Het is intensief maar
erg leuk gemaakt en wat is het fijn om dit met allemaal
(onbekende) scouting mensen te doen. Dat geeft al
meteen een goede sfeer en iedereen heeft het zelfde
doel. Hoe maak ik van mijn groep of soms speltak een
fijn geheel waar iedereen zich veilig voelt en zichzelf kan
zijn.
14
Interview: nieuw redactielid!
Een rustige Hans?!
Wie ben je?
Hans Henselmans, Stampijlid plus vader van Aniek/
Sahi die bij de dinsdag Welpen leiding is en daarnaast
Pivo. Ik ben getrouwd met Gemma, die net als ik
Stampijlid is. Wij hebben ook nog een zoon, Ivo, die een
tijdje bij de bevers en de welpen heeft gezeten maar
niet die speciale, bij de meesten van jullie aanwezige
ScoutingLucasGevoelens heeft.
Zit je al lang bij scouting?
Ik ben in 1977 bij de Rowans van RA320, dus die
van Scouting Lucas, gekomen, die toen net waren
opgericht. Na een jaar was ik te oud en ben toen verder
gegaan als rowan- en pivo-chauffeur voor bijzondere
gelegenheden. Dat was het voorlopig einde van mijn
korte scoutingloopbaan bij de Lucas. In 1983 werd
ik gevraagd om welpenleider te worden bij de op dat
moment gloednieuwe Scouting Sparrenburg. Dat werk
heb ik 12 jaar gedaan waarna de laatste welpen van
Sparrenburg zijn overgevlogen naar Scouting Tarcisius.
In 2009/2010 begon het scoutingbloed toch weer te
stromen om zelf iets te gaan doen bij Scouting Lucas. Tot
die tijd was ik alleen scoutingvader bij Lucas.
Hans in 1979 bij Scouting
Wat doe je nu bij scouting Lucas?
De laatste vijf jaar ben ik Stampijlid geweest en
daarnaast freelance stukjesaanleveraar voor de
Lucaskompas. En vanaf nu ben ik vast redactielid.
Wat zijn je hobby’s naast scouting? Ik vind kamperen
leuk, we hebben zelf een caravan waarmee we meerdere
keren per jaar weggaan. Ik knutsel graag in en om het
huis en sta graag klaar voor anderen. Daarnaast lees
ik, liefst op vakantie, detectives. Ik houd geregeld
met een groepje vrienden een spelletjesavond, ik houd
van quizen, van samen eten, of een avondje rikken
(kaartspel).
En oja...
Ik probeer me zo nu en dan ook in te zetten voor de
gehele groep van Scouting Lucas. Dat betekent voor mij
meehelpen op open dagen, bij jaaropeningen en tijdens
een groepskampvuur, bij gezamenlijke kampen et cetera.
En last but not least: als het enigszins kan dan ben ik er
steeds bij op de Lucasknutselzaterdagmiddagen eens per
maand.
Hans op kamp
15
Floor op Gilwell-cursus
Omdat Floor tijdens dit traject een begeleider (ik zou het
liever ondersteuner noemen), heb ik Floor van redelijk
dichtbij mogen volgen in dat mooie zelfonderzoek, dat
ongetwijfeld nog lang niet klaar is. Ik vind het zo knap
dat zij op zo’n jonge leeftijd zo aan de slag gaat met
zichzelf. We gaan nog veel van haar zien en horen!
Floor, leidster bij de Welpen-Estahorde is bezig met iets
bijzonders. Via Scouting Nederland neemt zij deel aan
een ontwikkelings-traject, genaamd Programma Scouting
Talent. Wat houdt dat nu eigenlijk in?
Tijdens het Scouting Talent Programma ontwikkelen
de deelnemers hun talenten, maken nieuwe vrienden,
breiden hun Scoutingnetwerk uit, dragen actief bij aan
uitdagende projecten en leren zichzelf beter kennen
tijdens een Gilwell-cursus. Inmiddels zijn in januari
2014 25 enthousiaste jongeren tussen de 18 en 25 jaar
begonnen om zich gedurende twee jaar te laten uitdagen
het beste uit zichzelf te halen. En Floor is er daar dus één
van!
Het onderdeel Gilwell-cursus heeft Floor inmiddels
afgerond. Een cursus bestaande uit een aantal
weekenden, waarin je met de groep op zoek gaat
naar jouw karaktereigenschappen. Wat zijn je sterke
punten, en waar liggen kansen voor verbetering? In
samenwerking met de groep en begeleiders van de
cursus vormt elke deelnemer een onderzoeksvraag voor
zichzelf. En gaat daar in de navolgende maanden mee
aan de slag.
Over de inhoud van haar onderzoek, moet je Floor zelf
maar eens meer vragen. Wat ik erover kan zeggen is dat
Floor heel serieus aan de slag is gegaan. Ze heeft dat op
haar eigen wijze gedaan: door met mensen te praten, op
internet te zoeken, plaatjes en gedichten te verwerken in
een soort mood-board, wat heel duidelijk de richting aan
geeft die ze op wil gaan.
Lieve Floor, je bent een kei, en ik heb genoten van de
gesprekken met jou, en de mooie powerpoint met talloze
kreten, gedichten en ideeën die je erin verwerkt hebt:
heel inspirerend. Echt top. Je mag er heel trots op zijn.
Aukje
De welverdiende Gilwell-kralen
Open Dag Scouting Lucas 27 september
Gelukkig hebben we de foto’s nog waarop je kunt zien
dat er veel is gedaan!
Allemaal hartstikke bedankt dat je er was en dat je hebt
geholpen deze dag tot een succes te maken. En voor
degenen die er deze keer niet bij konden zijn geldt: dit
gaan we vaker doen en dan kun je er ook bij zijn.
Het was zaterdag en het was 10 uur. Langzaam
druppelden de leidinggevenden en niet-directleidinggevenden binnen. Vele ScoutingLucasenthousiastelingen meldden zich.
Rond half elf, na het nuttigen van een vers kopje
thee of koffie, begonnen we met opbouwen. Femke
legde tussendoor uit wat van wie werd verwacht en
zo rond 1 uur (13.00 uur voor de geïnteresseerden)
kwamen de eerste ouders en kinderen ons terrein
op. Vanaf toen begon het lekker te lopen en werd
het langzaamaan gezelliger. Wij, de organiserende
commissieleden, hoopten op wel 100 mensen, jong en
oud maar waren keiblij met de opkomst van ietsje minder
belangstellenden.
We hebben veel gepraat, gebouwd, geknutseld,
geklommen, gepionierd, gepuzzeld, met blinddoek
gelopen en gedronken en koekjes gegeten. Rond half vijf
hebben we met een tevreden gevoel de dag afgesloten
met een gezamenlijke opruimactie.
Er zijn weer wat nieuwe jeugdleden enthousiast gemaakt
en naar verwachting hebben we ook een paar nieuwe
leiders erbij. En daar ging het om op deze zonovergoten
dag!
Hans, namens het OC (organiserend comité)
Leden, ouders en belangstellenden
op de Open Dag
16
17
Kleurplaat

Download Report