Nieuwsbrief Juni 2014 - Hospice Thuis van Leeghwater

NIEUWSBRIEF x23
RECE
Pagina
Voor de vrijwilligers van Hospice Thuis van Leeghwater - Juni 2014
VAN DE BESTUURSTAFEL
OPEN DAG HOSPICE
De verwachtingen waren naar
aanleiding van de opkomst vorig
jaar wellicht iets te hoog gespannen. Het aantal bezoekers bleef
achter. Maar de indruk van de
mensen die deze dag ‘dienst’
hadden, was dat het wel meer
serieus geinteresseerden waren.
Boven stond de koffie met
overheerlijke versnaperingen
klaar en kregen de bezoekers een
beknopte powerpointdemo over
het hospice. Ook Evean en
Particura hadden gezamenlijk
een stand ingericht met nuttige
informatie en handige gadgets.
Na deze informatie gingen de
bezoekers in kleine groepjes door
het hele pand.
We hebben een hectische en bovenal emotionele tijd achter de rug. Valt niet te
ontkennen. Hopelijk geeft de komende periode wat meer rust. We beseffen
terdege dat de lastige tijd voor de bezetting weer is aangebroken: de zomertijd.
Op 28 mei hebben we een zeer goede informatieavond gehouden. Besloten is
om dit (minimaal) tweemaal per jaar te doen. We ontvangen dan feedback van
de vrijwilligers over de effecten van ons bestuursbeleid en kunnen informatie
geven over actuele bestuursonderwerpen.
Gelukkig hebben de oproepen in de krant tal van positieve reacties opgeleverd.
Binnenkort worden een aantal nieuwe vrijwilligers ingeschakeld.
Op dit moment zit Astrid in Brazilie. Ik heb vernomen dat ze daar een voetbalwedstrijd gaat bijwonen. Dus allemaal: gekluisterd aan de buis om te kijken of
we haar kunnen ontdekken in de massa.
Ook zijn er weer tal van acties gehouden met zeer positief resultaat voor ons
werk. In deze Nieuwsbrief lezen jullie daar meer over.
We wensen alle medewerkers een heel goede zomerperiode toe.
namens het bestuur
Geert Heikens, voorzitter (a.i.)
Tussen de middag was de wisseling van de wacht. Onder
het genot van overheerlijke soep, snacks en broodjes.
Hoewel het (later) in de middag droog werd, kwam de loop
toch niet zo goed op gang als gehoopt. Maar we gaan altijd
voor kwaliteit en niet zozeer voor kwantiteit.
Geert
Voor de start werd het draaiboek nog even grondig doorgenomen
Astrid complimenteert de zorgverleners
‘s Morgens vroeg werd al begonnen met de voorbereiding
van de soep
Stichting Hospice Het Thuis van Leeghwater. Prins Mauritsstraat 4, 1462 JJ Middenbeemster.
Telefoon: 0299 - 68 20 20, E-mail: info @ hospiceleeghwater.nl, Website: www.hospiceleeghwater.nl
Grafische vormgeving: DUODECIMO grafische vormgeving. Inleveren kopij: piep @ duodecimo.nl
23
Pagina 2
IN MEMORIAM
Dinsdag 3 juni is voor velen een dag met een rouwrand geweest. Die dag bleek
het leven voor onze vrijwilligster Nel Winkelhuizen en haar echtgenoot eindig.
Verdrietig en verslagen hoorden wij in het hospice over hun overlijden.
Als vanzelf gaan je gedachten meteen terug naar de mooie extravagante verschijning
die Nel was, haar aanwezigheid in ons hospice, haar betrokkenheid en de warme
zorg die zij altijd voor de bewoners maar ook voor haar collega’s ten toon spreidde.
Het zal stiller zijn nu Nel er niet meer is, zij maakte altijd op zwierige wijze haar
entree en was vaak ook een drukke prater. Ze voelde zich onderdeel van ons team
en was daar blij mee.
Woensdag 11 juni hebben wij Nel in ons hospice herdacht. Bestuur, coördinatoren en vrijwilligers kwamen bij elkaar om te herdenken. Er klonken warme
woorden, er werd teruggekeken naar de periode dat Nel hier werkzaam was en
er was een bloemenceremonie. Passende muziek heeft de herdenking omlijst.
In het hospice is er een gedenktafel ingericht geweest. In het “boekje van Nel”
zijn afscheidsgroeten opgeschreven. In dit boekje hebben we ook alle kaartjes
geplakt die aan de bloemen gehecht waren die meegebracht waren tijdens de
herdenking.
Dat boekje gaan we aan de familie overhandigen in de hoop dat dit een klein
steunend gebaar is.
Suzan
x
23
Pagina
Pagina3
Spinnen voor het Hospice
Vrijdagavond 28 maart j.l., is er een benefiet spinwedstrijd gehouden waarvan de
opbrengst voor het hospice was. Een actie van ‘de Vrienden’. In drie ploegen van
veertig spinners (jong en oud) gingen ze virtueel de Alpe d’Huez op. De uiteindelijke opbrengst was 3020,- euro.
Dit alles werd mogelijk gemaakt door Fitness De Kloek (Martin de Graaf en
Marcel Koorn).
“Fantastisch dat we zoveel geld bij elkaar hebben gefietst. Je voelt op zo’n avond de
saamhorigheid en inzet voor het Hospice.
Op naar volgend jaar”.
Annemieke
3E GOLFEVENEMENT
TEN BATE VAN ONS HOSPICE
Ook dit jaar was het weer een super evenement bij Golfbaan Beemster!
Er deden weer meer mensen aan mee dan vorig jaar. De zon scheen, mensen
waren vrolijk en hadden er zin in.
We werden hartelijk verwelkomd door de organisatie, met koffie en heerlijk appelgebak. De deelnemers kregen lunch op de baan, en sloten de dag af met een diner in
het clubhuis.
De opbrengst van die dag voor het Hospice was 4320,- euro !!!
Echt ongelofelijk wat een geweldig bedrag!
Wij danken Golfbaan Beemster heel hartelijk
voor deze gulle gift.
23
van Piep
FORTFAIR
Het Hospice was prominent aanwezig tijdens de Fortfair op zondag 15 juni.
Een kraam bij de in/uitgang. Kon niet missen. Alle mensen die wat geld terug
hadden gekregen bij de entree konden dit gelijk besteden aan de lotenactie.
Geweldig om weer zoveel vrijwilligers in actie te zien.
De opbrengst van deze dag was e 2000,-
KORIANDER VISKOEKJES
Hoofdgerecht voor 4 personen
Bereidingstijd: 20-30 minuten
INGREDIËNTEN:
300 g (ontdooide) kabeljauwfilet
1 teen knoflook
1 eiwit
gemberpoeder of verse gember
Veeeeel grofgesneden koriander
olijfolie
1 limoen
zout en versgemalen peper
BEREIDINGSWIJZE
Doe kabeljauw met de knoflook
en wat zout in de keukenmachine
Maal de vis tot tartaat (laat de
machine met pulsknop draaien
anders wordt het te fijn gemalen).
(of snij de vis in kleine stukjes en
pers er de knoflook overheen)
Klop met een vork het eiwit los in
Pagina 4
een grote kom en schep de gemalen vis ererbij.
Voeg zout, peper en een beetje gemberpoeder en de koriander toe.
Meng alles goed door elkaar.
Vorm niet al te stevig platte rondjes van de vismassa (niet te dik anders worden ze
vanbinnen niet gaar)
Verhit een grote scheut olie in een koekenpan met antiaanbaklaag.
Draai het vuur dan iets lager en bak de koekjes in 2 minuten per kant goudbruin en gaar.
Serveer ze direct met limoenrasp er overheen en voeg wat sap toe tijdens het eten.
Lekker met een kruidige rijst of couscous en natuurlijk een zomerse salade!
23
Pagina 5
OPNAMES DOCUMENTAIRE IN ONS HOSPICE
Een poosje terug werden wij benaderd met de vraag of wij medewerking
wilden verlenen aan het maken van een documentaire over het reilen en
zeilen binnen ons hospice. Daar hebben we over nagedacht, kennis gemaakt
met degenen die de documentaire willen gaan maken en uiteindelijk is het
besluit genomen om ja te zeggen!
Het duurt nog even voordat alles zijn beslag gaat krijgen maar na de zomer zullen
de draaidagen gaan volgen. Joost Schrickx is de naam van de maker van de documentaire. Joost heeft al een aantal documentaires op zijn naam staan die getuigen
van een integere benadering en uitvoering.
Middels een schrijven hieronder stelt hij zich in deze nieuwsbrief aan jullie voor.
Amsterdam, 3 juni 2014
Ik ben Marieke Zwart-Dijkhuis,
46 jaar, getrouwd, moeder van
Bas, en woonachtig in
Zuidoostbeemster.
Vanaf mijn 17e altijd in de
verpleging gewerkt, vanaf 2000
als leidinggevende in het
Waterlandziekenhuis, eerst op de
kinderafdeling, daarna als
afdelingshoofd van verloskunde/
gynaecologie. Na een reorganisatie gewerkt als kraamzorgmanager, helaas ging dit bureau
failliet. Na 28 jaar in de zorg
gewerkt te hebben merk ik dat ik
o.a. collega’s mis.
Ik heb samen met mijn man, een
massagepraktijk waar ik o.a.
ontspanningsmassage en voetreflexmassage geef. Ik ben trainer/
coach en als coach gericht op
stress/burnout en rouw &
rouwverwerking. Het coachen
van mensen die een verlies
hebben geleden is de lijn geworden naar het Hospice.
Ik ben Joost Schrickx (rechts? op de foto...) en
samen met Ludo Keeris heb ik het plan opgevat
een documentaire te realiseren die zich afspeelt in
hospice “Thuis van Leegwater”. Met deze documentaire wil ik meer bekendheid geven aan wat
een hospice is en waar een hospice voor staat.
Op dit moment zijn we nog bezig met de voorbereiding, zoals het uitwerken van een
documentaire plan en het vergaren van enige financiering. Als deze voorbereiding is
afgerond zullen de eigenlijke opnames starten. We zullen dan met een ploeg van
meestal 3 man – een regisseur, een cameraman en een geluidsman – proberen de
lijn zoals we die in ons scenario hebben uitgestippeld, vast te leggen.
Hierbij zijn we natuurlijk afhankelijk van toestemming van betrokkenen. We willen
niemand tegen zijn of haar zin op beeld vastleggen.
Daarom hebben we de coördinatoren van ‘Thuis van Leeghwater’ gevraagd om te
inventariseren wie er perse niet met deze documentaire wil meewerken en daarbij
ook niet herkenbaar in beeld wil. Dan kunnen wij daar vanaf het eerste moment
rekening mee houden.
Mocht ons project vragen oproepen, dan mag u mij natuurlijk benaderen. Ik sta u
graag te woord.
Met vriendelijke groet,
Joost Schrickx
[email protected]
Ondertussen heb ik zitting genomen als aspirant bestuurslid en mijn eerste vergadering
ondertussen bijgewoond. Ik ben warm ontvangen door het huidige bestuur en ik verheug
me op deze nieuwe uitdaging samen met jullie.
23
Pagina 6
Sinds begin 2014 ben ik,
Klaas Kwadijk, aspirant-bestuurslid van het Hospice.
Binnenkort gaat dat ‘aspirant’ eraf en is het dus,
geattendeerd door de
redactie, tijd om me voor te
stellen.
fase van het leven de aandacht te krijgen waaraan behoefte
is. En dat binnen een warme en veilige omgeving. Dat die
omgeving ook thuis kan zijn is voor te stellen. Daarbij moet
aan kwalitatieve voorwaarden worden voldaan en een
ervan is misschien wel dat bijna al die aandacht wordt
gegeven door vrijwilligers. Andere sponsoren waarvoor
mijn bewondering er al was, maar die de afgelopen maanden nog eens is toegenomen.
Eind vorig jaar kreeg ik een
telefoontje met de vraag of
ik bestuurslid van de Hospice zou willen worden. Mijn
ervaring binnen de (ouderen)zorg - lang was ik directeur
van twee verzorgingshuizen in Purmerend - en misschien
ook andere ervaringen speelde daarbij, denk ik, een rol.
Maar een vanzelfsprekend “ja” was het niet voor mij.
Behalve dat ik, ondanks mijn pensionering per 1 januari j.l.,
heel goed weet wat ik doen wil (en soms moet) met ‘alle
tijd’, ben ik niet iemand die voor het (een) hospice ‘wervend’ actief wil zijn. Natuurlijk moet je ‘bekendheid’ onder
de bevolking en ‘verwijzers’ goed zijn en dat vraagt bijzondere aandacht, en de financiën op orde, maar dat voor dat
laatste perse sponsoren nodig zijn vind ik niet. Dus er was
wel reserve.
Mijn bijdrage aan de hospice zal daarmee vergeleken vaak
maar bescheiden zijn, zeker in tijd uitgedrukt. Maar ik hoop
dat mijn bestuurservaring en kennis op een andere manier
ook echt bij gaat dragen. Mijn lange periode in de ouderenzorg heeft me ook wel kijk gegeven op wat ouderen vaak
beweegt. ‘De oudere’ bestaat overigens niet. Dat maakt die
zorg niet gemakkelijker maar wel zo leuk.
Toch heb ik ‘ja’ gezegd, na een periode van meepraten aan
‘de bestuurstafel’, zoals dat binnen het Hospice wordt
genoemd. Een hospice-voorziening is, als maatschappelijk
(sociale) voorziening, zeer nodig. Eigenlijk vind ik dat een
hospice-voorziening voor iedereen, dus ook voor mensen
die heel weinig te besteden hebben, bereikbaar moet zijn.
Er zal dus door ons aan voorwaarden moeten worden
gewerkt waardoor dat wordt bereikt. We leven in een
maatschappij met een groeiend aantal alleenstaande
ouderen. Soms, steeds vaker, is voor hen een verblijf
binnen een hospice de enige oplossing om in die laatste
Nog wat persoonlijke gegeven: Klaas Kwadijk dus. Al 64,
wanneer jullie dit lezen. Samenlevend met Elly Camstra.
We wonen in Purmerend waar ik ook geboren ben. We
hebben drie kinderen en inmiddels vijf kleinkinderen.
Na een periode ‘op zee’, volgde ik mijn verpleegkundige
opleiding in het Stadsziekenhuis in Purmerend. Daarna
studeerde ik politicologie (organisatie- en bestuurskunde).
Daarna toch weer terug in de zorg, de ouderenzorg, maar
dan in een meer sturende rol.
Via Het Schouw, een groot verzorgingshuis in Amsterdam
Noord, begon ik in 1987 als directeur binnen De Tien
Gemeenten in Purmerend. In ’98 fuseerde dit huis met De
Rusthoeve en werd ik directeur van die nieuwe organisatie,
de SWZP, met z’n latere tak ‘Thuiszorg Purmerend’.
Sinds 1 januari j.l. heb ik bij beide huizen alleen nog
bemoeienis met de kippen. Overigens, ‘de kip’ bestaat ook
niet.
Klaas Kwadijk
23
Pagina 7
HERINNERINGSBIJEENKOMST 31 MAART 2014
Maandagavond 31 maart werd voor de derde keer een herinneringsbijeenkomst
gehouden voor de nabestaanden van de 21 bewoners van het afgelopen jaar.
Ruim van te voren zijn Marian van der Veen en haar commissie, bestaande uit Tiny,
Johanna, Lucia en Diana al bezig om deze avond voor te bereiden. Een thema wordt
bedacht en een ieder heeft zijn eigen taak in het voorbereiden van de avond. Denk
daarbij aan het vastleggen van markante zaken over de bewoner, calligraveren van de
naamkaartjes, uitzoeken van teksten en bijbehorende muziek, versturen van uitnodigingen. Iedere keer weer een speurtocht naar het vinden van mensen om de muzikale
bijdrage uit te voeren. Bovenstaande zaken vallen je op als je zijdelings aanwezig bent
bij de vergaderingen van deze commissie, maar tijdens de avond besef je dat buiten
bovenstaande zaken er zoveel meer is om deze avond zo warm en sfeervol te laten
zijn. Dan denk ik ook aan de zaal boven in ons Hospice die altijd te groot en te leeg
lijkt, maar op deze avond mooi versierd is met planten, takken en andere natuurlijke
materialen. De sfeercommissie (Jose, Janny en Trudy) weet iedere keer weer het
thema van de avond om te zetten in een mooi geheel.
Deze avond was het Thema: ‘Ook al zouden we alle bloemen
plukken, de lente zullen we niet kunnen tegenhouden’.
Voor iedere bewoner van het afgelopen half jaar werden bloembollen geplant in het tuintje op de eerste verdieping (zie foto). De bol
stond voor hoop, de bloem als symbool voor de herinnering. Want
ieder afscheid is de geboorte van een herinnering. Zoals een bloembol tot bloei komt met licht, zullen herinneringen die worden gekoesterd gaan bloeien.
Het planten van de bolletjes werd afgewisseld door gesproken
woord, gedichten en zang door een kwartet vanuit het Bamestra
collectief onder leiding van Maria Rondel. Voor de bas van dit
kwartet was deze muzikale bijdrage zeer bijzonder want zijn broer
was een van de bewoners van het afgelopen half jaar.
Na de bijeenkomst was er gelegenheid om nog wat na te praten en te
drinken met elkaar. Tijdens de gesprekken merkte je dat deze avond
zeer gewaardeerd werd door de aanwezige familie en naasten, maar
ook door de vrijwilligers. Een groot compliment voor de dames die
deze avond hebben georganiseerd. Jullie hebben de sfeer die wij met
zijn allen creëren in het verzorgen van onze bewoners en hun
naasten in ons Hospice Thuis van Leeghwater ook kunnen neerzetten in deze herinneringsbijeenkomst!
Een dank ook aan het kwartet van het Bamestra Collectief voor hun
muzikale omlijsting en Maarten Schipper verhuur voor de stoelen en
glaswerk. Beiden dragen het Hospice een warm hart toe en deden dit
belangeloos. Fantastisch!
Petra
23
Pagina 8
WERKBEZOEK HOSPICE CURACAO
Wat een toeval, Nely en ik waren gelijk op Curacao op bezoek bij onze
kinderen die daar verblijven.
Het leek ons heel leuk om eens in de keuken van een hospice in een
andere omgeving te kijken. Wij hadden afgesproken om een onaangekondigd bezoek te brengen aan het hospice op Curacao.
NOTEER VAST IN JE AGENDA
ZOMERFEEST
Op 8 juli is er een BBQ vanaf
16 uur, verdere informatie volgt
nog.
Best spannend, we werden heel hartelijk ontvangen door de twee vrijwilligsters,
even later kwam ook de coördinator Rianne van Gestel.
We begonnen met een rondleiding. Het hospice bestaat 1,5 jaar en word geleid door
Rianne, zij is coördinator samen met Sandra die part-time werkt. Sinds kort krijgen
ze hiervoor een financiële tegemoetkoming.
De nachtzorg draait diensten van 8,5 uur en krijgt daarvoor NAF 100,00 = € 40,00.
2x per dag komt de verpleging zoals bij ons de Evean. Verder zijn er nog 60 vrijwilligers die diensten draaien van 4 uur.
Het huis is zelf gebouwd door Rianne en haar
man. Er zijn 5 bedden. Een groot verschil met ons
hospice is dat er geen badkamer gekoppeld is aan
de kamers.
De gezamenlijke badkamer is ook veel kleiner en
minder praktisch dan bij ons.
Het koken en de was wordt uitbesteed, dat is heel
goedkoop op Curacao.
Al snel kwam de vraag, dienstje meedraaien? Ja, leuk maar ook best wel spannend!
Dinsdagochtend in de file rond Willemstad op naar het hospice, 07.00 uur beginnen
met collega vrijwilligster. Er waren 2 bewoners waarvan er 1 gesedeerd werd.
Euthanasie is niet toegestaan op Curacao. Was best wel heftig, een jonge vrouw met
hersentumor, ik werd gevraagd te waken tot de familie kwam......2 uur later is ze
overleden...
De andere bewoner (zie foto) is inmiddels overleden, hij heeft ruim twee maanden in het hospice
gewoond. Hij had geen geld maar mocht wel
verblijven in het Hospice, voor hem was het een
prachtige zeer luxe oplossing!
Een hele mooie ervaring, werken in een hospice in
een totaal andere cultuur waar andere regels gelden
en waar het nog zeer onbekend is bij de lokale
bevolking.
Warme groetjes Nely en Ageet

Download Report