Moeten zit kunnen in de weg Moeten zit kunnen in

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Maandag, 12 mei 2014
LIMBURGSE FINALE Het contrast tussen het gespannen spel van Lions en het soepel draaiende Bevo is enorm
Moeten zit kunnen in de weg
Ondanks een miniem
verschil op het scorebord (21-22) was Bevo
uit Panningen in de
eerste finalewedstrijd
om de landstitel tegen Lions (Sittard-Geleen) duidelijk het
sterkste team.
door Robin van der Kloor
M
et verbeten gezicht veegde
OCI-Lions-speler
Roel Adams een
mespuntje hars
uit de pot die naast trainer Lambert Schuurs op de grond stond.
Daarna rende hij het veld in om
even later - voor de zoveelste
keer - zijn worp op goal te zien
worden tegengehouden door Eurotech Bevo Hc-keeper Bart Ravensbergen.
Het ging niet zoals het moet, en
dat was te zien aan de gelaatsuitdrukkingen van niet alleen
Adams, maar vrijwel alle
Lions-spelers. In de vrijwel volledig gevulde hal van Fitland XL
in Sittard - naar schatting zo’n
2500 toeschouwers liep Lions de
hele wedstrijd achter de feiten
aan. Zo duurde het bijna tien minuten voordat Lions wist te scoren.
Typerend voor de eerste manche
in Limburgse strijd om de landstitel was de vloekende Marco Vernooy die op de bank plaatsnam
nadat een bal op de lat belandde,
tegen het eind van de tweede
helft. De berustende hand van
Schuurs op de schouder van de
zich verbijtende Vernooy zegt genoeg. De achterstand van Lions
werd gisteren nooit groter dan
enkele punten, maar uitzicht op
de overwinning was er evenmin.
Hoewel Luc Steins en Tim Mullens bij iedere aansluitende goal
het publiek probeerde op te hitsen, bleef het effect daarvan in
het veld uit.
De einduitslag 21-22 doet vermoeden dat de eerste finalewedstrijd
uit de best-of-three gelijk opging.
En hoewel Bevo pas op twintig
seconden voor het eindsignaal
écht zeker van de zege was, is
niets minder waar. Het contrast
tussen het gespannen spel van
Lions en het soepel draaiende Bevo was enorm. Vooral Pim Augustinus, Nick de Kuyper en
keeper Bart Ravensbergen speel-
den ogenschijnlijk zo achteloos
als tijdens een oefenpotje.
De handballers uit Panningen
bleven hun concurrenten uit Sittard-Geleen de hele wedstrijd
een stap voor. Hooguit werd het
af en toe gelijk, zoals halverwege
en kort voor het eind van de eerste helft. De genadeklap werd in
de laatste minuten uitgedeeld
door Dario Polman die tot dan
toe een kleurloze wedstrijd speelde. Nadat Lions vijf minuten
voor tijd op 18-18 kwam, maakte
hij in een minuut tijd twee doelpunten. Na afloop vroeg Bevo-coach Martin Vlijm gevat aan
Polman waarom hij eerst tegen
hem moest schelden voordat hij
twee keer scoort. ,,Als dat helpt,
timmer ik je voortaan voor de
wedstrijd wel in elkaar”, knipoogde hij.
Lions-trainer Lambert Schuurs
stond er gelaten bij. Zijn team
had het thuisvoordeel, een selectie die in de breedte beter is dan
Bevo en meer ervaring heeft met
finales. Misschien had Lions ook
wel voordeel met het Geleense
scheidsrechtersduo Ruud en
Paul Geraets, zo suggereerde
Vlijm. „Ze namen vaak beslissingen die in ons nadeel uitvielen.”
Aan die zogenaamde voordelen
had Lions niets, want onder
druk wordt alles week. Zo ook
het spel van Lions. Net als in de
finale van Beneluxliga tegen Hasselt eind maart kwam het team
uit Sittard-Geleen nooit in zijn
spel, al was het verlies toen veel
groter. Lions moet nu volgende
week in Panningen en over twee
weken opnieuw thuis in de Fitland XL winnen. Bevo heeft volgende week al genoeg aan een zege in eigen huis.
Schuurs beaamde dat spanning,
druk en nervositeit wederom
een rol speelden. Na de verloren
finales om de landstitel van de afgelopen drie jaar moet er eindelijk eens gewonnen worden.
Maar het móeten zat het kunnen
in de weg. „Het was opnieuw die
spanning en nervositeit die ons
nekten. Anders kan ik het niet
verklaren. Alles was in principe
in orde, we hadden een goede
week achter de rug. Ik denk dat
de nervositeit er onbewust in is
geslopen toen de keeper van Bevo in het begin al die ballen eruit viste”, aldus de Lions-trainer.
„Bevo heeft terecht gewonnen”,
gaf Schuurs ruiterlijk toe, terwijl
een batterij aan kinderen in de
rij stond voor een handtekening.
Het enthousiasme van de jeugd
dwong Schuurs tot relativeren.
Lachend signeerde de oud-international de kinderarmen en
schriftjes. „Ik denk dat de fans
een mooie wedstrijd hebben gezien. Vooral die van Bevo.”
De strijd tussen Lions
en Bevo, die zich afspeelde voor volgepakte tribunes in
Sittard, was bij vlagen
heftig, maar de ploeg
uit Zuid-Limburg liep
vooral achter de
feiten aan.
foto Ermindo Armino