Gedicht van The Red Line Project ter afsluiting van de conferentie

Gedicht van The Red Line Project ter afsluiting van de conferentie Tools in de praktijk dd 29 januari
2014 in de Nieuwe Liefde in Amsterdam
Voorgedragen door Poetry Jockeys Martijn Timmermans en Arjan Amin
We zijn op de wereld voor mekaar voor mekaar
om u te helepen nie waar!
We hebben met zijn allen iets verkeerds gedaan
Dat zegt de radicaal die in de verte, in de wereld achter mijn remote control,
hier in het westen angsthazen zaait.
En ik hoor alleen maar van hen, die met die baarden
die van dat Allah u Agbar!
En zie een terrorist die uit elkaar vliegt
In vele stukjes martelaar
de journalist oogst dit spektakel en zaait hoge kijkcijfers
en weer wat radicalen,.. om u te helepen nie waar.
Wat is mijn grens
Bewaken zet de theorie
Maar dat is dus kapoy moeilijk
Verplaatsen in jezelf en de ander
altijd transparant zijn
niet meegaan in wij en zij
O ja, niet handelen naar je angst
zijn handvatten om te handelen
De een begint met een Arabische groet
de ander weet het niet en zoekt
soms denkt men daardoor met 1-0
achter te staan.
Veel jongeren die vatbaar zijn
kunnen niet tegen onrecht en onderdrukking
van de zwakkere en autoriteit
Amsterdam verliest hen
aan anderen die over de grens staan
en kunnen communiceren en zeggen
dat daar wel perspectief is, aandacht
dat ze daar nuttig zijn.
Koker kijken met Pauw en Witteman
Islam en terrorisme… afgelikte boterham
Maar het verkoopt als zoete broodjes
… later porno op tv.
Maar de meeste radicalen krijgen heden ten dage
voor hun naam geen eer. De Hooligans, de koppelbazen
de extremisten van het geld, de zuidas en de neonazi’s,
pedofielen en game magnaten
die nachten lang tussen ‘de wereld draait door’
en de wekker in de morgen
doden voor het spel… en hoeveel doden
ken de crisis? En hoe in Godsnaam krijgen we dat allemaal verbonden?
Daar draait het namelijk om ‘Verbinden’
want we zijn er voor mekaar .
maar dat is Kapot moeilijk man
Amsterdam verliest hen
Die willen geven aan de hand
die zegt te zullen voeden
aan de hand die hoop zegt te geven
Wat zou jij doen?
Wat zou jij doen als jij je zo voelt?
Als je ziet dat je makkelijk
een weg kan vinden.
Een enkeltje Lone Wolf of meeliften.
Wie wil niet een positief zelfbeeld?
Zelfs al heb je een baard of hoofddoek
ook dan wordt je enorm op de proef gesteld
Zelfs de sleutelfiguur opent niet alle deuren
Wie je ook bent je wordt verwacht
altijd eerlijk en puur te zijn
met kennis van Taboes
en bewaken van je grens
Tsja, we hebben met zijn allen iets verkeerds gedaan
Komt u er nog uit?
Wat is er eigenlijk, achter mijn remotecontrol,
Nog extreem op onze buis.
Wat is ons Utopia? De militair die in Irak
zorgt voor het zwarte goud in onze auto
De idealist van 15 die in Syrie voor mensenrechten strijdt
en doet wat zijn overheid nalaat.
voor elkaar voor elkaar… om te helpen.
Ik wens op deze wereld dat alle radicalen en alle extremisten
een weg terug naar huis moge vinden
niet een zwarte niet een witte maar met wat grijze tinten
waar ze gezien, gehoord, geliefd en herkend worden.
waar ze niet als tweede rangs, vreemde vogel of zwart schaap
achter een scherm of in duizend stukjes martelaar
in eenzaamheid verdwijnen.
ik wens dat onze harten die nu kloppen hier in de zaal
vele andere mogen raken, dat het goed wint van het kwaad
Dat angsthazen knuffelkonijnen mogen zijn…
en ja… we hebben met zijn allen iets totaal verkeerds gedaan.
En dat zullen we altijd blijven doen… hier en daar.
Daarom zijn we op de wereld, goed en slecht
voor MEKAAR
Een grens waarvan je constant
bewust dient te zijn
Ja het begint bij jou…
en mij.
Maar die grens kan je in overleg
verleggen.
Want jouw grens is niet die van mij
het is onze grens
die stap is gezet vandaag
ook met de jongeren erbij
en als het TE wordt
dan zei mijn oma altijd
én de oude zielen hebben vaak gelijk’
als het te wordt
dan is het tijd voor de andere Li
maar dat is kapot moeilijk man!