Wat mij het meeste stoort aan dit hele traject is

Ik ben Mirjam Sistermans. Moeder van twee dochters die vanaf hun 7e jaar met ziel
en zaligheid paard hebben gereden op Manege Groenesteijn. Ik weet wat het
paardrijden voor mijn meiden betekent en ik gun deze ervaring aan zoveel meer
kinderen.
Vanaf het moment dat er uit de conceptnota “Two Star’s Lodge” op te maken was dat
Groenesteijn zou gaan verdwijnen heb ik mij, samen met mijn collega’s uit de
Stichting Red Manege Groenesteijn, ingezet voor het behoud van een volwaardige
manege in de stad Utrecht.
Vanwege gezondheidsredenen moest ik mijn werkzaamheden voor de Stichting in
februari stoppen. De betrokkenheid bleef en ik ben blij met deze “publieke”
gelegenheid om mijn zorgen met u te delen. Waar tegen de stichting steeds gezegd
werd dat alle problemen rond het sluiten van de manege een particuliere zaak is
tussen twee ondernemers, vind ik het sluiten van een sportfacilteit die al 35 jaar in
een groeiende vraag naar paardrijlessen voorziet, een publieke zaak met gevolgen
voor de leefbaarheid in Utrecht.
Wat mij het meeste raakt in het traject rond “Two Star Lodge” is dat u, als
raadsleden, en wij als burgers van Utrecht door de projectontwikkelaar een plan voor
gehouden krijgen waarin lijkt alsof de belangen van de sportende kinderen en
bewoners van Utrecht gezekerd zijn. De plannen voor een volwaardige manege
naast het hotel, zoals deze er tot nu toe gelegen hebben, zijn echter een wassen
neus.
De in de herfst gepresenteerde conceptnota sprak van een afgekeurde rijbak die
werd gepresenteerd als volwaardige manege. En in de consultatieavond voor
belangstellenden werd de manege genoemd als mogelijkheid voor ponyverhuur aan
bezoekers van het hotel, om een rondje door het park te rijden. De heer Plijnaar
belde mij en vertelde dat hij uit ging van een natuurlijk verloop van de huidige klanten
van de manege. Net zoals bij zijn tennisbanen voor hotel Mitland. Die tennisbanen en
klanten zijn er niet meer.
Uit dit totaal blijkt geen enkele intentie tot het realiseren van een volwaardige
manege. Een ondernemer die een (sport)activiteit begint met het idee er geen succes
van te maken, roept op zijn zachts gezegd vraagtekens op. Het werd ons duidelijk
dat het stallen van paarden naast het hotel wél als marketingconcept kan dienen en
meer waarschijnlijk een sterfhuisconstructie afdekt.
Het baart het me zorgen dat u voorzien wordt van minimale en soms onvolledige
informatie. In de begeleidende brief bij de Nota staat, in iets andere bewoording, dat
de gemeente geen verantwoordelijkheid voelt om een manege te behouden. Ook is
men tevreden met dit manegeplan o.a. omdat het ruimtelijk ingepland is. Hieruit blijkt
dat Mevrouw Sam-Sin Vos mijn verzoek aan Stedelijke Ontwikkeling, om plannen die
zij door de projectontwikkelaar voorgelegd krijgen ook zelf inhoudelijk te toetsen,
naast zich neergelegd heeft. Richtlijnen op het gebied van ruimtelijke indeling ,onder
andere van de Vereniging Nederlandse Gemeente en adviezen van
inhoudsdeskundigen als de KNHS komen erg selectief naar u terug. Ook ruimtelijk is
dit plan, volgens deskundigen op het gebied van maneges, een luchtkasteel dat elke
grond mist.
Ik kwam, als niets vermoedende burger, terecht in de wonderlijke wereld van de
politieke besluitvorming. De projectleider en wethouder Bosch gaven aan dat ter
compensatie van afgekeurde plannen tot hotelbouw in 2003 alle steun aan het
nieuwe hotelinitiatief gegeven zou worden.
Dit vertaalt zich, bijvoorbeeld in de laatste bladzijde van de nota waarin optimistisch
het te lopen traject tot goedkeuring beschreven wordt. Maar meer nog vertaalt dit
zich in de manier waarop met bezwaren tegen het verdwijnen van de manege wordt
omgegaan. Ik geef u drie voorbeelden.
-Erkenning dat het beleid op paardensport wenselijk is maar, in verband met de
tijdsdruk en procedures rond Two Star Lodge, losgekoppeld wordt van deze nota en
het sluiten van de manege. Wellicht zijn we nu zelfs zo ver dat beleid op
paardensport niet meer wenselijk is.
-Erkenning dat een totaalvisie op de Voorveldse Polder noodzakelijk is om groen en
kwetsbare sport en recreatiegrond te beschermen tegen projectontwikkelaars.
De wethouder gaf in antwoord op een gezamelijk verzoek hiertoe aan dat de
gemeente deze visie zelf wilde ontwikkelen. Dit wordt nu gedaan. Alleen worden
Camping de Berekuil en manege Groenesteijn hier buiten gehouden en schiet de
totaalvisie dus zijn doel voorbij.
-De tekst van wethouder Harmsen op zijn site over (Jeugd)sportbeleid en de pas
verschenen “Notitie over meisje” van Groenlinks en PVDA staan inhoudelijk lijnrecht
tegenover mogelijke goedkeuring van de nota “Two Star Lodge”. Het geen
verantwoordelijkheid nemen voor een sportfaciliteit waar (voornamelijk) meisjes
vanaf 6 jaar precies doen wat u met uw beleid beoogt, is het paard achter de wagen
spannen.
Het lijkt alsof er boven water, door bijvoorbeeld contactmomenten en procedures,
naar ons geluisterd wordt maar dat er onderwater eigenlijk al vast staat wat de
uitkomst van het hele traject zal zijn. Goedkeuring van de nota zoals het er nu ligt.
Maar als u deze Nota goed zou keuren kiest u m.i. voor een wassen neus als het
gaat om paardrijden We hebben dan wél een ondernemer die ertoe verplicht wordt
een manege te houden maar die eigenlijk de intentie niet heeft om er echt iets van te
maken en een gemeente die de verantwoordelijkheid voor een publieke sportfaciltiteit
aan deze ondernemer laat. Het resultaat zou een paar paarden naast een hotel zijn.
Niet meer en niet minder.
Ik blijf echter hopen dat u als raad zult kiezen voor het belang van velen in de vorm
van een volwaardige manege.

Download Report