Vaders v/d moderne kunst Museum@School Mata Mua (1892) De Tijden van Weleer Paul Gauguin Teleurgesteld door de Europese samenleving en westerse kunstwereld vertrok Gauguin in 1891 naar Frans-Polynesië. Hij verbleef eerst op Tahiti, dat hem zo tegenviel dat hij al snel verder trok naar de Marquesaseilanden. Hij hoopte daar opnieuw te beginnen en eindelijk zijn tropisch atelier te kunnen vestigen. Net zoals vele van zijn tijdgenoten was Gauguin bezeten door de zoektocht naar het oorspronkelijke. Hij hoopte het geluk van de primitieve mens terug te vinden op het ongerepte eiland Tahiti. Hij dacht dat het eiland en zijn primitieve bewoners hem zouden helpen bij zijn zoektocht. Dat hij als artistieke kolonisator van hun primitieve cultuur zou leren en eruit meenemen wat voor hem bruikbaar was. Helaas, voldeed het eiland niet aan zijn romantische gedachten. Zo was zijn nieuwe omgeving niet zo puur en ongeschonden als hij aanvankelijk had verwacht. Het eiland was ondertussen een Franse kolonie en was geheel onder-worpen aan Westerse regels. Het enige wat hij vond waren overblijfselen van een roemrijk verleden, die met uitsterven werden bedreigd. Mata Mua is daarom een weergave van de natuurlijke levensstijl die Gauguin op Tahiti hoopte terug te vinden. Hij gebruikte felle, onnatuurlijke kleuren om een idyllisch beeld op te bouwen. Omringd door de bergen en het bos zit een groep vrouwen samen. Ze aanbidden het beeld van Hina, de maangodin. Vooraan zitten twee meisjes in het wit gekleed, één van hen speelt fluit. De boomstronk in het midden van het werk deelt het in twee stukken. Alsof het een scheiding is tussen oud en nieuw. Het werk lijkt eerder een treurzang voor een vervlogen tijd.
© Copyright 2024 ExpyDoc
