Editie 3-2014 - Dierenasiel Amsterdam

DIEREN
Nummer 3 - 2014
LIEF& LEED
Stichting Dierenleed
Dierenasiel Amsterdam Noord/Oostzaan
Zuideinde 220, 1511 GM Oostzaan
2 Inhoud
Voorwoord 3
V
oor u ligt de nieuwe Dieren Lief en Leed. Het
ziet er weer anders uit dan de vorige keer,
maar vanaf dit nummer ben ik de trotste redacteur. Na mijn bijna wekelijkse column in De Echo,
het onderhoud van de website en Facebookpagina is
dit eigenlijk een bijna logisch gevolg. Langs deze weg
bedank ik Stella Oelbers voor de vorige boekjes.
Coverstory: Max
Sinds februari schijnt de zon
voor Max volop. Elke dag een
ander menu, een heerlijke tuin
en uitmuntend ‘personeel’
Ik heb ernaar gestreefd dit boekje zo afwisselend
mogelijk te maken. U vindt de vertrouwde prijspuzzel weer terug en we hebben vanaf dit nummer
een vaste rubriek ‘de kat die naar de molen vertrok’.
ina 4
zie pag
Rocky
6
Siemon
10
Ivo de Wijs
12
Thyson
13
Jaguar
18
Medisch
18
Pittige meiden
20
Pipo & Pimmy
22
Prijspuzzel
23
Achterpagina
Geplaatst!
Marijke
Een hardwerkende
dame met het hart
op de juiste plaats
en niet meer weg
te denken uit
ons asiel
ina 8
zie pag
Verhuis-stress
Penny Kieft schrijft over wat er
allemaal in het koppie van uw
kat omgaat bij een verhuizing
ina 24
zie pag
Ik ben erg benieuwd naar uw reactie, want zonder u heeft dit boekje absoluut geen bestaansrecht.
Daarom vraag ik uw medewerking.
Heeft u leuke foto’s, ideeën, grapjes en/of verhaaltjes
die met katten te maken hebben, stuur ze dan naar
[email protected]. U kunt ze ook afgeven bij de balie van het asiel. Voor het volgende
nummer zijn we bijvoorbeeld weer op zoek naar een
nieuw covermodel.
‘Gezocht:
nieuw
covermodel’
Als laatste bedank ik mijn man Marc die dit boekje
heeft vormgegeven.
Veel leesplezier en tot een volgende keer,
Evelien Bos
Stichting Dierenleed / Dierenasiel
Amsterdam - Noord/Oostzaan
Zuideinde 220, 1511 GM Oostzaan
tel 020 633 54 00 / fax 020 337 12 83
[email protected]
Openingstijden
ma t/m za van 13.00 - 15.30 uur
www.stichting-dierenleed.nl
www.dierenasiels.com
Facebook
Bankgegevens
ING NL90INGB000 1609473
ABN Amro NL35ABNA0 492503850
Redactie
Evelien Bos
Drukwerk
NL Drukwerk, www.nldrukwerk.nl
Tekst mag vrij worden gebruikt met
bronvermelding. Illustraties en foto’s in
overleg met de redactie.
Dierenasiel Amsterdam-Noord/Oostzaan
24e jaargang / nr 3-2014
Colofon
Beschermheer
Ivo de Wijs
4 Coverstory
5
Max: ‘elke dag een ander menu’
Je hoort vaak zeggen dat de kat de baas in huis is.
Max kan zich daar wel in vinden. Sinds een aantal maanden
is zijn leven drastisch ten goede gekeerd.
H
oi, ik ben Max, een kater van 3 jaar.
Nadat ik eerst liefdevol ben opgevangen in het asiel heb ik sinds
22 februari nieuw personeel gevonden. Ze
kwamen een baasje zoeken en ik heb ze
aangenomen.
Voedselvoorziening.
Uitrusten na een vermoeiende dag.
Nu woon ik in een huis met een tuin met
daar omheen een sloot. Die sloot was even
wennen en ik heb al 2 keer gezwommen.
Dat was niet zo fijn want het is een prutsloot
met veel kroos.
Mijn eerste dag...
De tuin vind ik wel fantastisch en afhankelijk van het seizoen vang ik libelles en kikkers.
In dat vangen ben ik echt erg goed. Na mijn
vangst bied ik ze aan mijn baasjes aan want
die kunnen zelf niet voor vers gevangen
voedsel zorgen. De tuin is sinds mijn komst
ook niet meer toegankelijk voor andere
soortgenoten want dat vind ik niet goed.
In de schaduw, in de tuin.
Binnen mag ik overal komen en slaap of
rust dan even uit waar ik zin in heb. Ook
heb ik een eigen kamer met een bed en een
poezentoilet.
Het eten hier is ook prima in orde: elke dag
een andere menu, knabbels, poezenmelk en
tussendoor ben ik vooral gek op de snoepjes
van Whiskas en Felix. Zo nu en dan valt er
ook wel eens wat op de grond als mijn personeel aan het eten is. Meestal offer ik mij
dan op om het op te ruimen.
Mijn personeel en ik zijn dol op elkaar en
de vrouwelijke helft zegt dat ik een echte macho-man ben en loop als een bodybuilder met iets krom uit elkaar staande
voorpootjes.
Ik wens alle andere soortgenoten ook van
dat personeel toe. Nu wordt het wel weer
tijd om even buiten te gaan kijken of er nog
iets te vangen is.
Kopjes van Max
e op
n
i
r
o
l
F
&
Evy
p27
6 Rocky
Rocky
Beste lezers,
Hierbij een foto van Rocky, die sinds
november 2013 bij ons woont. Het is een
ontzettend leuke kat, die allang gewend
is aan zijn nieuwe omgeving. Waar wij
zijn, is hij ook. Maar hij loopt ook heel
graag buiten te rennen. Hij vangt niets,
Zwart 7
Waarom
trappen katten
met hun
achterpoten?
Met de achterpoten tegen iets aan trappen,
is een onderdeel van het jachtgedrag. Een
prooi of nepprooi wordt stevig beetgepakt
met de voorpoten terwijl de kat op zijn zij
ligt. Het zal dan met de achterpoten fikse
trappen tegen de prooi geven, terwijl deze
met de voorpoten vastgeklemd wordt. Dit
gedrag vertonen kittens als reflex als ze bij
het spelen op hun rug worden gelegd. Dit is
overigens niet aan te raden, onder andere
omdat kittens op deze manier leren dat ze
met de handen mogen spelen.
Bron: Kattenadviesbureau
Gevonden op
Facebook
alleen blaadjes van de bomen. Kortom,
een superkater. Het bijtgedrag wat hij
vertoonde is helemaal verdwenen! Ik
denk dat deze kater zijn “gouwe mandje”
dubbel en dwars verdiend heeft.
Groetjes van de familie Reijnders en Rocky
Zwarte katten blijven in het
dierenasiel door selfie-hype
Zwart maakt katten minder fotogeniek en daardoor minder geliefd.
D
e Britse dierenbescherming RSPCA
slaat alarm over een onverwacht
gevolg van de selfie-hype: de asiels
zitten vol met zwarte katten die niemand meer wil omdat ze lastiger
te fotograferen zijn. Meer dan 70
procent van de thuisloze dieren
is zwart of zwart-wit. De zwarte
kat was nog maar amper verlost
van de onterechte beschuldiging van deelname aan hekserij of
Stone - Soft
COMPUTER DIENSTEN
Rode Zee 51
1503 TR Zaandam
Tel: 075 670 04 55
Fax: 075 670 54 82
Mob: 06 53326199
www.stonesoft.nl
M.G. van der Steen
Uw assistent voor computerzaken
er duikt een nieuw stigma op: de dieren zijn
lastig te fotograferen. Dat maakt ze voor potentiële eigenaren minder geschikt om mee
te pronken op selfies en andere vormen van
sociale media. Dat ze het minder goed doen
op foto’s leidt er ook toe dat profielen van
dieren, die op een nieuw huis wachten, op
de internetsites van de asielen minder bekeken worden. De dierenbeschermingsorganisatie Blue Cross zegt in de
The Telegraph dat het aantal
gedumpte zwarte katten tussen
2007 en 2014 met 65 procent is
gestegen.
Bron: Joop.nl
8 Marijke
9
Fijn als je van
je hobby je
werk kunt maken
Marijke werkt inmiddels 18 jaar in het asiel. Ze heeft veel
leuke, maar uiteraard ook minder leuke, dingen meegemaakt.
Wanneer ben je begonnen?
Ben je het nog niet beu?
Ik ben als vrijwilligster in oktober 1996
begonnen in het asiel. Na 3 jaar kon ik via
Maatwerk (nu Pantar) als betaalde kracht
beginnen. Het is natuurlijk fijn als je van
je hobby je werk kan maken. En natuurlijk
ben ik het ook wel eens beu. Vooral als er
heel veel zieke katten in het asiel zitten.
Wat is je leukste herinnering?
Dat zijn er na 18 jaar best wel heel veel. Ik
kan er niet echt 1 uitpikken, maar ik vind
het altijd leuk als kinderen het initiatief
nemen om geld of kattenvoer te verzamelen
Veel herinneringen,
gelukkig veel leuke.
voor het asiel. Maar ik vind het ook geweldig als ik een hele bange kat over de streep
kan helpen zodat hij niet meer bang hoeft
te zijn. Of als je een schuwe kat na 4 jaar
plaatst en na lange tijd hoort dat deze kat
het geweldig doet.
Wat is het ergste wat je hebt meegemaakt?
Dat zijn 2 dingen. De eerste is een jaar of 8
geleden we kregen nieuwe ventilatoren in
de kattenruimtes. Die dingen moesten in
de buitenmuur geplaatst worden. 1 van de
werknemers van dat bedrijf had niet goed
opgelet. Na 2 dagen miste ik een kat. Hij
heette Kelder (omdat hij in een kelder gevonden was). Na goed luisteren hoorde we
hem miauwen op de plek van de ventilator.
Een andere collega heeft hem uit het gat
kunnen pakken. Het was daarvoor een hele
schuwe kat. Maar door dit avontuur werd
hij verschrikkelijk lief en hebben we heel
snel een plek voor hem kunnen vinden.
Het tweede is 2 jaar geleden gebeurd. Er
heerste kattenziekte onder de kittens,
waardoor er heel veel kittens zijn overleden.
Je voelt je dan verschrikkelijk machteloos.
Marijke: ‘Heerlijk, als je hoort dat een kat geplaatst is en hij het goed doet.’
Merk je dat je anders met dingen uit het asiel
omgaat dan toen je pas begon?
Dat denk ik wel. In het begin maakte ik
alleen maar de kattenruimtes schoon. Toen
ik 28 uur in de week ging werken, leer je
steeds meer van het asiel en moet je ook wel
eens samen met je collega beslissingen nemen die niet altijd even leuk zijn. Ik denk
dat ik dat in het begin niet had gekund.
Hoelang blijf je hier nog werken als het aan
jouw ligt?
Als het aan mij ligt tot mijn pensioen. Maar
ik weet niet of dat lukt. Want mijn baan
is een gesubsidieerde baan, en gemeente
Amsterdam wil dat deze banen over een
paar jaar verdwijnen.
Stel je voor dat de asiels niet meer nodig zouden
zijn wat zou je dan doen voor werk?
Als dat zo was zou dat geweldig zijn. Dat
betekent geen zwerfkatten meer. Maar ja
zover zal het wel nooit komen. Maar dan
zou ik het liefst in Artis gaan werken bij de
olifanten. Dat zou ik ook
heel leuk vinden. Maar
liever blijf ik met katten
werken, want daar heb ik
toch het meeste verstand
van.
10 Siemon
Van alles wat 11
Kat in de trein
Siemon
Een man zit ’s morgens in de trein en er
zit een kat tegenover hem. De man zit de
kat de hele tijd aan te staren. Na een tijdje vraagt de kat: “Heb ik soms iets van je
Gevonden op
Facebook
Even een ‘update’ over Siemon.
Hij laat zich tegenwoordig lekker aaien,
hoewel hij het toch nog eng vindt als het
te lang duurt; hij houdt me vaak gezelschap als ik op bed nog wat zit te lezen of
computeren...
Echt een heerlijk manneke dat lekker
met Corrie kan stoeien maar ze likken
elkaar ook.
aan?” “Nee” zegt de man. “Maar een kat in
de trein zie je ook niet vaak.” “Nou, dit is
anders de laatste keer, want morgen is mijn
brommer weer gemaakt.”
Met hartelijke groeten,
Suzan Pluim Mentz (en Corrie en Siemon)
Samen met Corrie
(de zwarte met
wit) betrapt op
mijn stoel.
Helemaal boven
op de krabpaal,
vaak zijn vaste
stek (als Corrie in
het mandje in de
krabpaal ligt).
Op mijn bed.
DIERENKLINIEK
WATERGRAAFSMEER
L. ELENBAAS
Middenweg 205
1098 AN Amsterdam
020 6947578
Spreekuren:
maandag t/m vrijdag
09.00 - 20.00 uur op afspraak
14.00 - 15.00 uur open spreekuur
Borneostraat 82
1094 CP Amsterdam
020 6654644
Spreekuren:
maandag t/m vrijdag
16.30 - 17.30 uur open spreekuur
en verder op afspraak
Wilt u uw kat
ook in het
zonnetje zetten?
Op diverse plaatsen in dit boekje ziet u
korte verhaaltjes over katten die inmiddels
een nieuw huis hebben gevonden. Lijkt het
u leuk om ook uw kat(ten) eens in het zonnetje te zetten? Stuur dan een e-mail met
foto naar [email protected].
dit boekje is vormgegeven door
Adoptie
Adopteren van een kat is mogelijk voor
slechts 12,50 euro per maand! U krijgt
hiervoor een eigen kat toegewezen die u
tijdens openingstijden kunt bezoeken.
Wij selecteren katten die om bepaalde
redenen niet voor plaatsing geschikt
zijn. Dit kan zijn door incontinentie,
ziekte of omdat ze wild zijn. Wij laten
katten uitsluitend om dringende medische redenen inslapen, voor ieder andere kat zoeken wij een baasje of een
‘adoptie-ouder’. Een schitterende oplossing voor mens en kat, er zijn altijd
kandidaten beschikbaar dus neem gerust contact met ons op! U ontvangt als
adoptant een foto van uw adoptiekat.
Zogenaamde “wilde katten” proberen
we altijd te socialiseren zodat we ze toch
op termijn in een gezin kunnen plaatsen. Als dit lukt krijgt u in overleg een
nieuwe adoptiekat.
Meer informatie?
Mail [email protected] of bel
020-633 54 00
– KATTENTAAL –
Zich als een kat
in een vreemd
pakhuis voelen.
info? [email protected]
(zich niet op zijn gemak voelen)
12 Ivo de Wijs
Cleopatra
Cleopatra hield krokodillen
Hele grote bovendien
Maar je weet het: krokodillen
Bijten graag in mensenbillen
Dus al na een dag of tien
Stond Cleopatra te gillen:
Ik wil jullie nooit meer zien!
Cleopatra hield olifanten
In haar villa aan de Nijl
Maar je weet het: olifanten
Eten van de kamerplanten
En ze poepen op het zeil
En de prikkelbare tante
Vond het diep beneden peil
Cleopatra nam lapjeskatten
Naar men zegt: een stuk of vier
En je weet het: lapjeskatten
Zijn uitzonderlijke schatten
Dus met liefde en plezier
Lei Cleopatra haar katten
Elke avond in de watten
En na pittige debatten
Werd de kat een Heilig Dier
Ivo de Wijs
P.S.
(Een vers uit oude manuscripten
Uit een manuscriptencrypte
Ja, een crypte in Egypte)
Thyson 13
De kat die naar
de molen ging
Het verhaal van Thyson is een
mooi verhaal. Het gaat over
een kat met een ‘moeilijke’
geschiedenis, maar met een
geweldige toekomst. Marcel
en Marijke vertellen.
Het is eind juli 2014.
De telefoon gaat.
Evelien Bos aan de lijn.
We kennen elkaar niet,
maar tijdens het gesprek blijkt al snel dat we een
gemeenschappelijke vriend hebben.
Bijna een jaar eerder, eind augustus 2013.
Wij (Marijke en Marcel Koop van de Twiskemolen) zijn op weg naar Dierenasiel Amsterdam Noord/Oostzaan. Tussen de ruim 120
poezen en katers hopen wij een nieuwe huisgenoot te vinden.
Het is moeilijk een keuze te maken, tientallen aanwezige katten gunnen wij namelijk
een (nieuw) huiselijk leven.
Het is 9 september 2013.
We rijden opnieuw naar dierenasiel Oostzaan. We halen daar een 2 tot 3-jarige, gesteriliseerde kater op. Zijn naam: Thyson!
Thyson laat zijn liefdevolle verzorgers achter
en gaat met ons mee. Mee naar een nieuwe
woonomgeving waar hij het hopelijk naar
zijn zin zal hebben, waar hij oud mag worden.
Het is niet alleen een avontuur voor Thyson,
ook voor ons! Zal het lukken met Thyson
vrienden te worden, vragen wij ons af, het is
een gok die wij nemen door Thyson te kiezen.
Thyson is namelijk niet zomaar een kat,
14 Thyson
15
In de columns zullen wij terugblikken op
Thysons aanpassingsperiode bij de molen, gecombineerd met actuele avonturen.
Thyson is namelijk in een klein jaar tijd
enorm veranderd; van een schuwe, afstandelijke kat naar een sociale kat die kippen
en kuikens met rust laat, muizen en mollen
vangt, blaast naar onze landgeiten en zich
graag laat aaien over rug en buik.
FOTO 2
Thyson is een kat afkomstig ‘uit het wild’,
één die in het asiel met een aantal andere
poezen en katers in een ruimte leefde met de
stempel: ‘niet-plaatsbare-katten’.
Toen wij in augustus door het asiel liepen en
met asielmedewerkster Joke overlegden wat
voor kat we zochten, bleek al snel dat het een
soort van boerderijkat zou kunnen zijn. Een
kat die veel buitenvrijheid zou krijgen, een
kat die met alle goede zorgen door zijn nieuwe ‘baasjes’ zou worden behandeld en toch
geen knuffelkat zou hoeven zijn.
Op onze stelling “de poes/kat moet wel muizen vangen” werd door Joke kordaat geantwoord: “die garantie geven we op geen enkele kat!”. Ondanks dat wij het belangrijk
vonden dat onze nieuwe huisgenoot muizen
zou vangen, lieten wij deze stelling maar vallen. Joke had natuurlijk volkomen gelijk.
Na diverse afdelingen met katten bekeken te
hebben, liepen wij tot slot langs de ruimte
met niet-plaatsbare-katten. Ons oog viel op
een rood-met-witte kater waarvan was gezegd dat hij eventueel wel in aanmerking
zou kunnen komen voor plaatsing. Een jonge kat uit het wild die binnengebracht was
en nu, met de geschatte leeftijd van 2 tot 3
jaar, zo nu en dan een pietsje contact had
met enkele verzorgsters.
De poes/kat moet
wel muizen vangen!
Na wat overleg aan onze kant, maar ook
aan de kant van het asiel, werd besloten dat
deze niet al te grote, slanke kat met de naam
Thyson naar de Twiskemolen (op de grens van
Oostzaan en Landsmeer) mocht verhuizen.
We gaan even terug naar het telefoongesprek
van kort geleden. Evelien belde naar de molen, stelde zich voor als vrijwillig verzorgster
van het asiel en gaf aan graag een keer langs
te willen komen om…. Thyson nog eens te
zien. Evelien had namelijk, hoe bescheiden
het contact ook was, een zwak voor Thyson
gekregen.
3 augustus kwam Evelien met haar man
Marc bij ons langs. Het was een erg leuk bezoek, omdat we met hen konden terugblikken op een tijd dat Thyson heel afstandelijk
maar toch ook nieuwsgierig was.
Er is veel, heeeeeeel veel te vertellen over
Thyson vanaf het moment van zijn verhuizing naar de molen tot nu, een jaar later. Je
zou bijna een boek over hem kunnen schrijven... Nu is een boek schrijven over een kat
een beetje overdreven, maar om periodiek
een column te vullen over Thyson zou geen
enkel probleem zijn. En nu is het grote toeval
(...) dat Evelien en Marc sinds kort de redactie
van het periodiek Dieren-Lief & Leed van
het asiel verzorgen en ons vroegen of wij het
leuk zouden vinden om een vaste column te
schrijven voor het blad.
Bij deze de proloog.
9 september 2013 hebben wij Thyson dus
opgehaald. Het was die dag nog even spannend of we hem ook echt mee konden nemen, omdat Thyson zich niet zomaar liet
vangen. We belden naar het asiel en ja hoor,
het vangritueel was achter de rug en Thyson
zat angstig in een kooitje te wachten op wat
zou gaan komen [foto1]. In de auto ging ook
een grote ingeklapte bench mee, geleend van
het asiel, als onderdeel van het plan om de
komende tijd Thyson op een rustige manier
aan zijn nieuwe leefomgeving te laten wennen.
Niet de windmolen (waar wij in wonen) maar
de molenschuur naast de molen zou in eerste instantie Thysons nieuwe onderkomen
vormen [foto2]. Wij vonden dat verstandiger
omdat de schuur Thyson veel meer rust
zou geven. De molen is namelijk niet alleen
FOTO 1
16 Thyson
maar woonhuis, het is ook een werktuig dat
beweegt, kraakt en piept als de wieken draaien, als de raderen in de molen draaien, als
er polderwater onder de molen door wordt
weggemalen. En als dan ook nog (te vaak)
twee homo sapiens bij hem in de buurt zouden rondlopen, verwachtten wij dat het veel
te onrustig zou zijn voor Thyson in de molen.
De molenschuur bestaat uit drie delen;
een voor- en achterschuur en een zolder.
Het plan was om Thyson een paar dagen
in de bench te houden en vervolgens hem
de ruimte te geven in de voorschuur. De
bench was voor de eerste dagen een goede
mogelijkheid om contact te zoeken. Thyson
nam het mandje in de bench al snel als zijn
slaapplekje aan. Met veel praten en het geven
van lekkere hapjes, konden wij na een paar
dagen heel voorzichtig over zijn rug aaien.
Alle handelingen werden in alle rust gedaan,
zonder snelle bewegingen, alles in het zicht
van zijn o zo alerte ogen. Onze stem was de
eerste dagen een soort alarmsignaal voor
hem, maar werd allengs een vertrouwd geluid. We praatten al bewust als we de schuur
naderden, als de deur open ging, als we de
voorschuur inkwamen. Hierdoor ontstond er
nooit een schrikreactie bij Thyson.
Nora & Isabelle Gouden meiden! 17
FOTO 3
Thyson’s bewegingsvrijheid werd in de
loop van de weken en maanden vergroot
van bench naar voorschuur, naar volledige
schuur, naar zicht op de tuin, een buitenren,
los op het molenerf tot de eerste stapjes in de
(niet draaiende!) poldermolen.
In de volgende Dieren-Lief en Leed onder
andere het verhaal over hoe het zover heeft
kunnen komen dat Thyson rustig op zijn
kleedje in de molen slaapt [foto3], terwijl de
wieken met ruim 100 km/uur voorbij suizen
en de molen trilt en kraakt bij het bemalen
van de Twiskepolder.
Marijke en Marcel
Marcel
en Thyson
Het Dierenasiel Amsterdam-Noord/Oostzaan is héél blij met deze kanjers!
Nora de Bruine en Isabelle Scheerder hebben 160 euro opgehaald met het
inzamelen van lege flessen en – ècht wel leuk – door op dieren te passen!
Gevonden op
Facebook
Praktische tips
voor het vinden van uw
zoekgeraakte huisdier.
Hang in de buurt (portieken, bomen,
winkels etc.) briefjes op met een zo
nauwkeurig mogelijke beschrijving
van uw huisdier en verspreid deze
ook huis aan huis. Praat met zoveel
mogelijk buurtgenoten over de vermissing. Kent u iemand in de buurt
die zwerfkatten eten geeft, zoek dan
contact met hem of haar. Deze mensen kennen hun groepje zwerfdieren
precies en weten het meteen als er
een nieuwe kat bij komt.
Meer info op www.stichting-dierenleed.nl
18 Jaguar
Medisch 19
Jaguar
Het gaat goed met Jaguar, die ik heb opgehaald in januari. Hij is wel wild, maar
ook heel leuk... en hij houd van knuffelen. Toen hij nog niet naar buiten mocht
rende hij achter m’n voeten aan. Je kan
niet op zijn buik aaien als hij ligt want
dan pakt hij je handen en bijt een beetje.
Maar hij bijt niet door.
Met vriendelijke groet, Jelmer
Foto: internet ter illustratie
Doofheid
Ook katten kunnen doof zijn.
In dit artikel gaan we daar
wat dieper op in.
AANGEBOREN DOOFHEID
Witte katten kunnen zowel aan één oor als
aan beide oren doof zijn. Hoewel doofheid
voorkomt in combinatie met blauwe ogen,
komt het ook voor dat witte katten met
oranje ogen doof zijn. Deze doofheid, die te
wijten is aan een degeneratie van het slakkenhuis, is onafwendbaar en dus niet te genezen. De doofheid begint meestal vier tot
6 dagen na de geboorte. Een dove poes zal
meestal een slechte moeder zijn omdat ze
haar jongen niet kan horen. Het is dus af te
raden met een dove poes te fokken.
De studies van Mair (1977) en Bergsma &
Brown (1971) lieten zien dat witte katten
met gekleurde ogen vaker niet doof zijn
dan blauwogige witte katten. Odd-eyed
katten (één oog pigmentloos=blauw, het
andere gekleurd) blijken vaak doof te zijn
aan de blauwogige kant. De BAER-test (ook
wel BAEP-test genoemd) kan nauwkeurig
vaststellen of een kat éénzijdig of tweezijdig doof is. Doofheid bij witte katten is vrij
uitvoerig bestudeerd om meer te weten te
komen over vergelijkbare doofheid bij mensen (Bosher and Hallpike (1965), Mair and Elverland (1977) en Elverland and Mair (1980)).
DOOF DOOR OUDERDOM
Doofheid komt ook voor bij het ouder worden. Dit heeft dan meestal te maken met
het minder beweeglijk worden van de ge-
hoorbeentjes en het degenereren van de zenuwen van het binnenoor.
DOOF DOOR ZIEKTE
Ook oorontstekingen kunnen het gehoor
schaden.
COMPENSATIE
Het is niet echt bewezen, maar dove katten
compenseren hun doofheid waarschijnlijk
met een scherper gezichtsvermogen en een
betere reuk. Door de neus zal de kat dan
merken dat je in de buurt bent. Ook zijn
ze extra gevoelig voor trillingen. Bij een gedeeltelijke doofheid kan de kat door hard in
de handen te klappen voor gevaren worden
gewaarschuwd.
NIET NAAR BUITEN
Het is natuurlijk overbodig om te zeggen
dat je een dove kat niet buiten de tuin moet
laten. Hij zal dan niet lang overleven.
VERANDERINGEN
Veranderingen in de omgeving zullen de
kat uit zijn evenwicht brengen. Ook als je
met vakantie gaat of om een andere reden
voor lange tijd van huis bent, moet je ervoor
zorgen dat de kat in goede en vertrouwde
handen is. Laat hem van tevoren uitgebreid
kennis maken met de verzorger. Het beste is
danook om die verzorging in zijn eigen omgeving te laten plaatsvinden en de kat dus
niet tijdelijk te verhuizen.
Bron: Weetjesoverkatten.nl
20 In (uit) de krant
Metamorfose 21
Drie pittige meiden
nemen het op voor
het poezenbeest
Metamorfose Relaxen voor een prikkie!
Oostzaan – Ze zagen het programma van Geer en Goor die zich
inzetten voor de oudere mens. Maar tegen de tijd dat hun idee
geboren was, was het programma al afgelopen.
Wethouder Marco Olij, portefeuillehouder
Dierenwelzijn, dankte de dames voor hun
inzet en het feit dat ze dieren een warm
hart toedragen. Wel was hij benieuwd hoe
Lurbes en Quibus (de zwarte) hebben de
‘relax-zak’ bijna onmiddellijk eigen gemaakt.
Ze kunnen er in, maar er dus ook bovenop.
Gekocht in het ‘winkeltje’ van het dierenasiel. En er zijn nog meer leuke en handige
dingen voor u en uw kat.
Foto’s: JWvD
H
et gaat hier over Celeste Veenman,
Nora Opschoor en Wytske Liefferink, allen 10 jaar oud. Vele uren
staken ze in het vlechten van armbandjes,
het maken van kaarten en stripverhalen,
het ophalen van lege flessen om het statiegeld te kunnen incasseren en natuurlijk om
de deuren langs te gaan. De uiteindelijke
bestemming van de giften werd Dierenasiel
Amsterdam Noord/Oostzaan. Een prachtig
bedrag van 231,43 euro werd overhandigd
aan de medewerkers van het dierenasiel.
NOTARISKANTOOR
MR. E.D.J. TEN HOOR
Notaris
Vlnr: Marijke (dierenasiel Amsterdam Noord/
Oostzaan), Marco Olij (wethouder) en de drie
pittige meiden Celeste, Nora en Wytske.
ze van ouderen bij poezen kwamen, hij had
daar namelijk in het Gemeentehuis over
“gebraind’’ met het secretariaat en collega’s. De uitkomst van deze brainstorm blijft
echter duister. Ook de medewerkers van het
asiel spraken hun dank uit en vonden het
fantastisch dat ook jonge mensen de poezen een warm hart toedragen.
Meer informatie over Dierenasiel Amsterdam Noord/Oostzaan: [email protected]
De Notulisten zijn specialisten in het
verslag leggen van alle mogelijke
vergaderingen of bijeenkomsten.
Wij staan garant voor jarenlange ervaring,
zodat wij ons snel kunnen inleven in
allerlei onderwerpen.
Vanzelfsprekend zijn wij objectief en
hebben wij gevoel voor verhoudingen.
De wens van de klant en geheimhouding
staan bij ons hoog in het vaandel.
Meer informatie?
[email protected]
www.denotulisten.nl
Zuideinde 1c
1121 CJ Landsmeer
tel: 020 410 65 20
fax: 020 410 65 21
e-mail:
[email protected]
Ons kantoor bevindt zich op de eerste
etage boven de Rabobank. De ingang
is aan de zijkant naast Het Kruidvat.
22 Pipo & Pimmy
Pipo
Pimmy
Goede dag,
Bij deze een berichtje van Pipo en Pimmy ze zijn hier nu bijna een jaar. Het
gaat heel goed met de mannetjes al blijft
Pimmy als er bezoek komt nog steeds verstoppertje spelen. Het zijn alle twee echte
knuffelkaters, heel gezellig, ook houden
ze er van om lekker te ravotten op z’n tijd.
Die kleine stoffen speelgoedmuisjes zijn
in een kwartiertje
tijd gereduceerd
tot stukjes.
Ik heb nu van die
muisjes met touw
aan de buitenkant en die blijven
heel. Behalve spelen kunnen ze ook
heel goed slapen.
Met vriendelijke
groet, Rein Ott
Puzzel 23
Bus
De medewerkers van ons asiel maken rare dingen mee… Op een mooie
zomerochtend zijn de tuinmannen
aan het werk rondom het asiel.
Om ongeveer negen uur komt een hevig
aangeslagen dame bij ons in het asiel met
een kattenmandje bij zich. In het mandje
zit een ongecastreerde cyperse kater.
Doe ook mee!
Vul de puzzel in, knip
hem uit of maak een
kopie en stuur hem
op vóór
1-12-2014 aan:
Dierenasiel
Amsterdam-Noord/
Oostzaan
Zuideinde 220
1511 GM Oostzaan
Langs brengen mag
natuurlijk ook!
Uit alle
goede
inzendingen
wordt een
winnaar
getrokken.
Mevrouw vertelt het volgende verhaal: “ik
ben mijn hondje aan het uitlaten. Ineens
stopt een auto bij de bushalte. Een mevrouw
stapt uit en zet het mandje met de poes erin
bij de halte. Ik dacht ze gaat even wat pakken, maar ze springt in de auto en racet
weg… Ik breng de poes maar naar jullie,
want ik kan hem zelf niet houden”.
Een vreemd verhaal, maar wat zijn we blij
dat deze dame de kat naar ons heeft gebracht. Inmiddels heeft Bus een nieuw huis
en wij denken dat hij daar veel beter af is!
Win een (nogal)
grumpy verrassing!
Vul in!
Stuur op
!
Win!
24 Penny Kieft
25
Verhuizen is stressvol
voor u – maar zeker
ook voor uw kat
Wat kunt u doen om het uw kat zo prettig mogelijk te maken
tijdens een verhuizing? Penny Kieft aan het woord.
H
oe voorkomt u dat uw kat in het
nieuwe huis weken onder de bank
blijft zitten en alleen te voorschijn
komt als het diep in de nacht is?
Mensen zijn geneigd alles veel te snel te
doen, in de beleveniswereld van de kat. De
kat wordt dan op de dag van verhuizing in
het reismandje gestopt (dat hij alleen van
de dierenarts kent), wordt in een soort van
aardbeving geslingerd (de auto) en na deze
afschuwelijke tocht komt hij op vreemd terrein. Hij weet niet of hij daar een dierenarts
of de hond van de buren moet verwachten.
Hij snapt totaal niet wat er gebeurt. Daarom
is het van belang de kat al van tevoren te
wennen aan de reismand en de auto.
DE VOORBEREIDING
Het ideaal beeld is dat er in de vroege kittenperiode (van 3 tot 14 weken) begonnen
wordt met het wennen aan nieuwe indrukken. Nieuwe omgevingen en ruimtes. Hierdoor raakt
het kitten op jonge leeftijd vertrouwd met wisselende indrukken en
zou dit later kunnen helpen de verhuizing
makkelijker te maken. Niet alleen een ver-
huizing maar ook het vervoer in een auto,
het wennen aan een reismandje wordt een
minder stressvolle ervaring voor de kat. Het
ontdekken van nieuwe dingen is een stress
reducerende activiteit. Mits de nieuwe omgeving niet overweldigend is, het niet te veel
in eens is, en er rekening wordt gehouden
met het veiligheidsgevoel van de kat.
Laat uw kat in het nieuwe huis in een aparte kamer wennen. Die mag gerust wat klein
zijn, liever niet met uitzicht op de tuin
waarin vreemde katten kunnen komen.
Want dan wordt de kat meteen in een nieuwe situatie met potentiële indringers in zijn
nieuwe nog te ontdekken territorium geconfronteerd. Het kamertje wordt de relaxruimte van uw kat. Hier staan zijn vertrouwde
spulletjes. Deze dient u voordat de
kat in de nieuwe kamer komt,
te hebben neergezet. Dit zijn
VERHUISBEDRIJF
de hongerige kat
de krabpaal, kattenbak, voerbakjes, slaapmandjes en eventueel andere spullen waar
uw kat aan gehecht is. Hierdoor is uw kat
omringd door spullen die vertrouwd ruiken
en kan dan wennen aan de nieuwe geuren
en geluiden van het nieuwe huis.
DE GROTE DAG
Het allermooiste is dat u met de kat een aantal keer heeft kunnen oefenen met de reismand en de auto.
Hierdoor zal uw kat na de reis redelijk ontspannen aankomen in het nieuwe huis.
Daar aangekomen kunt u de mand in de speciaal voor de kat ingerichte kamer plaatsen,
de kattenkamer.
Geef uw kat de tijd
om te wennen.
Zet de kattenmand niet midden in de kamer, dat vinden katten niet prettig. Zet
deze in een (donker) hoekje langs de muur
en zet het mandje open, zodat de kat er zelf
uit kan komen. Geef de kat de tijd om te
wennen. Ga er bij zitten of laat de kat even
alleen en kom af en toe kijken, stel uw kat
gerust door zachtjes tegen hem te praten en
geef wat te eten.
Heeft u een zeer angstige kat dan kunt u
de kat onder andere helpen door bijvoorbeeld een Feliway verdamper al een paar
dagen van tevoren in het nieuwe huis op te
hangen, vooral in de kattenkamer natuurlijk. Als u meerdere katten heeft, kunnen
deze als ze het goed met elkaar kunnen
vinden, natuurlijk ook samen op de kattenkamer.
DE EERSTE DAGEN
Laat de kat minimaal een paar dagen aan de
nieuwe omgeving wennen vanuit de veilige
kamer. Uit onderzoek is gebleken dat een
kat meer dan twee weken nodig heeft om
te wennen aan een nieuwe omgeving. Het
is niet raadzaam om de kat direct toegang
tot het hele huis en zeker niet tot de tuin te
geven. Als de kat zich duidelijk lekker voelt
in de veilige kamer kunt u de deur eens op
een kiertje zetten en de kat zelf de gelegenheid geven om vanuit zijn eigen veilige plekje langzaamaan het huis te gaan verkennen.
U zult merken dat de kat graag en uit zichzelf steeds weer terugkomt naar zijn veilige
plekje.
WANNEER KAN DE KAT NAAR BUITEN?
Het beste is om uw kat voorlopig binnen
te houden, want het komt maar al te vaak
voor dat een kat die net verhuisd is, de kans
lees verder op pagina 26
26 Penny Kieft
Evy & Florine
vervolg van pagina 25
grijpt om de benen te nemen, op zoek naar
zijn oude huis. Dat komt omdat katten zich
sterk hechten aan hun leefgebied. Het laten
wennen in de aparte kamer gedurende enkele dagen tot enkele weken (!) vermindert
de kans dat de kat weer naar zijn oude huis
op zoek gaat.
Laat uw kat altijd
chippen.
Buitenkatten hebben het extra moeilijk bij
verhuizingen, omdat deze al veel van de omgeving van het vorige huis verkend hebben.
Zeker als u dicht in de buurt van het oude
huis bent blijven wonen, is er een kans dat
uw kat de neiging houdt om terug te lopen
naar het oude huis. In zo’n geval zit er niets
anders op, dan de kat een beperkte buitenruimte te bieden, zoals een afgerasterde
tuin. Dat is bovendien veiliger voor uw kat,
want veel katten overleven hun zoektocht
naar krolse poezen, het oude huis of oude
baasjes helaas niet altijd. Laat uw kat altijd
chippen, het is dan een stuk makkelijker om
u als eigenaar te traceren en de kat weer veilig bij u terug te brengen.
Kat (dier)
De kat of huiskat (Felis catus) is een
van de oudste huisdieren van de
mens. De gedomesticeerde kat behoort tot de familie der katachtigen
(Felidae). De oude soortnaam was
Felis domesticus, tegenwoordig is
deze vervangen door Felis catus. In het
Nederlands wordt ook het woord poes
gebruikt, soms meer specifiek in het
geval van een
vrouwelijke kat.
Eind 2009 waren
in Nederland ongeveer 3,6 miljoen
katten aanwezig.
(Wikipedia)
Op 7-7-2014 hebben 2 meisjes,
Evy te Pas en Florine Vogel (10
jaar oud), bij het asiel een donatie gebracht van rond de 47 euro.
Zij hadden dit geld verzameld
op de Twiskeschool waar ze zelf
op zitten. Dit deden ze d.m.v. het
zelf maken van stressballen (gemaakt van ballonnen) en deze te
verkopen. De stressballen werden voor 0,20 euro cent per stuk
verkocht. Ze hebben er dus heel
wat gemaakt...
Dit alles vloeide voort uit een
opdracht vanuit school met het
computer programma “Acadin”.
Het ging over: hoe maak je reclame. Zelf hadden ze bedacht reclame te maken voor de verkoop
van stressballen die ze zelf gingen maken en dat de opbrengst
naar een goed doel zou gaan.
Hier hadden ze ook flyers voor
gemaakt. Eén ervan hebben ze
aan het asiel gegeven.
We hadden een afspraak gemaakt
om het geld bij jullie te komen
brengen die 7e juli.
Eén van de medewerkers heeft toen,
heel lief, Evy en
Florine een deel van het asiel
laten zien en daar wat uitleg
over gegeven. Dit vonden ze beiden erg leuk.
Agnes Niessen,
Moeder van Evy te Pas
Gouden meiden! 27
Bovenste twee
foto’s: Sandra van
het asiel met de
jonge dames en op
de onderste foto
heeft Joke (ook
van het astiel) de
plaats van Sandra
ingenomen!
Deze pagina wordt u aangeboden door
van Iersel Personeeladvies
[email protected]
van
Iersel
Personeelsadvies
06 109 67 973
Met succes geplaatst!*
*Dit is slechts een kleine selectie van de geplaatste katten
Uw adres voor HR interim management