Informatiefiche over Cadmium Wat is Cadmium? Cadmium is een zwaar metaal, zilvergrijs van kleur en wordt in zijn natuurlijke vorm aangetroffen in de aardkorst. Gebruik van Cadmium Cadmiumbevattende ertsen zijn relatief zeldzaam en worden teruggevonden in onze aardkorst. Cadmium komt daarin voor onder de vorm van mineralen, meestal in combinatie met andere elementen. Een kleine hoeveelheid Cadmium wordt eveneens aangetroffen in omgevingslucht, water en in de bodem (steenkool, mineralen). Cadmium wordt meestal verkregen als bijproduct van de zinkwinning en in minder mate via lood‐ en koperwinning. Ongeveer 83% van het cadmium wordt gebruikt bij vervaardiging van batterijen, 8% in de verfindustrie (bepaalde kleurpigmenten) en 7% wordt verwerkt in (metaal)coatings. Er kunnen hoge concentratie cadmium aangetroffen worden in de bodem en in het water nabij industriezones of stortplaatsen voor gevaarlijk afval. Meststoffen en pesticiden kunnen eveneens cadmium bevatten. Toxiciteit De nieren zijn het meest vatbaar voor chronische blootstelling aan cadmium. Zij zijn de voornaamste opslagplaats voor cadmium in ons lichaam. Cadmium kan bovendien ook botdensiteit en het cardiovsaculair stelsel beïnvloeden. Het transport van camium doorheen de placenta en doorheen de bloed‐hersen barriëre is beperkt. Dierenproeven en studies op mensen toonden aan dat cadmium en cadmiumhoudende stoffen geclassificeerd kunnen worden als ‘kankerverwekkend voor de mens’. Blootstellingsroutes aan Cadmium Tabaksrook is de voornaamste bron van omgevingsblootstelling aan cadmium, want tabaksplanten bevatten vrij veel cadmium. De cadmiumdeeltjes komen vrij via de tabaksrook en kunnen vervolgens gemakkelijk ingeademd worden. Bij niet‐rokers wordt cadmium voornamelijk geabsorbeerd via de voeding (o.a. bij hoge consumptie van lever, nieren en bepaalde groenten). De dagelijkse hoeveelheid cadmium die door een volwassene via de voeding geabsorbeerd wordt is 10‐24 µg. Voor de niet‐rokers komt dit overeen met 95% van de totale dagelijkse cadmiumabsorptie. Humane biomonitoring van Cadmium Cadmium is meetbaar in bloed en urine. Urinair cadmium wordt vaak gebruikt als biomerker voor langetermijnsblootstelling, m.a.w. het geeft weer in welke mate iemand in het verleden is blootgesteld aan cadmium. De bepaling van cadmium in bloed wordt beschouwd als een biomerker van recente(re) blootstelling (tot ongeveer 100 dagen voor de staalname). Een concentratie cadmium die gemeten wordt in het bloed of in de urine hoeft niet per se een negatieve implicatie te hebben voor de gezondheid. Beheer van risico / reductiemaatregelen voor Cadmium • • • • • Stoppen met roken en sterke beperking van blootstelling aan nicotine door passief roken (vermijden van rokerige omgevingen) laat toe om de blootstelling van cadmium aanzienlijk te verminderen Aandacht voor een gezonde werkomgeving Aandacht voor een gevarieerde en evenwichtige voeding In vervuilde zones, bv. in de nabijheid van (gevaarlijk)afvalverwerkende bedrijven, kunnen landbouwgronden en boomgaarden eventueel besmet zijn Batterijen en andere producten die cadmium bevatten moeten via de gepaste afvalcontainer geëlimineerd worden DEMOCOPHES – informatiefiche cadmium ‐ 2/2
© Copyright 2024 ExpyDoc