LENNART MONASTER

Laaglandensemble 2013-2014
LENNART MONASTER
“Dromen? Absoluut.
Regisseren. Zeker weten!”
BIO
Lennart Monaster werd geboren in 1982.
In 2004 is hij afgestudeerd aan de
Toneelacademie te Maastricht. Speelde
in o.a. ‘De opgaande zon’, ‘De Manke’ en ‘De
Bezetenen’ van Toneelgroep Maastricht. Maakte
de voorstelling ‘Spinder’ met Schippers&VanGucht
bij Het Lab in 2006, en speelde datzelfde stuk ook in
het Duits onder de naam ‘Spinnerling’.
Was eerder bij Het Laagland te zien in o.a.
‘Ronja de Roversdochter’. Als lid van het
Laaglandensemble speelde hij sinds
2012 in ‘KING A’ en ‘NU EVEN NIET’.
DIT SEIZOEN TE ZIEN IN:
“SPINDER” en in
“ROBIN HOOD – Vandaag
kunnen we helden zijn.”
TERUGBLIK
Voor het tweede seizoen op rij
behoor je tot het Laaglandensemble. Hoe voelt het om met
een vast ensemble te werken?
“Te gek. Gelukkig werken veel
gezelschappen met een groep
vaste mensen. Bij Toneelgroep
Maastricht bijvoorbeeld speel
ik ook regelmatig met dezelfde
mensen samen. Maar zo vast en
intensief als dit ensemble
“Sommige
kom je het zelden tegen
en mij bevalt dat heel
insecten ruiken
goed. We raken hoe
gewoon naar
langer hoe meer op
elkaar ingespeeld en
de dood,
plukken steeds meer
gatver!”
de vruchten van elkaars
sterke punten. Het is ook
buiten het harde werk
heel gezellig om vaste
collega’s te hebben. Zeker bij
dit team.”
Als je terugblikt op het afgelopen seizoen – je speelde Hannes
in NU EVEN NIET! en Arthur in KING A – wat is dan
het eerste woord wat in je opkomt?
“Veel. Vruchtbaar...Ik vond NU EVEN NIET! en KING A allebei
hele goede voorstellingen, hoewel totaal verschillend. En het is
niet voor niets dat we met NU EVEN NIET! al naar Oostenrijk
zijn gegaan en straks weer naar Liechtenstein, dat zegt toch iets
over de kracht en kwaliteit van dat stuk. Het is qua concept en
idee al zo’n supersterke voorstelling.”
Welk personage stond achteraf gezien dichter bij je?
Hannes of Arthur?
“Arthur. Zeker weten. Arthur worstelde met de grote vragen van
het volwassen leven. Wie ben ik? Waar sta ik voor? Hoe sta ik daar
voor? En hoe reageer je in onmogelijke situaties? Wat is goed,
wat is slecht? En hoe bereik je wat goed is? Hannes was heel
specifiek bezig met het zich ontdoen van het juk van zijn overleden
zusje. Daar heb ik zelf gelukkig geen ervaringen mee.”
PRODUCTIES 2013 - 2014
Om te beginnen met ROBIN HOOD – Vandaag kunnen we
helden zijn: als je één thema zou moeten kiezen waar deze
voorstelling over gaat, wat zou dat dan zijn?
“Onderdrukking. Mensen die over andere mensen heenlopen.
En hoe moeilijk het is om daar iets tegen te doen als je alleen
staat.”
Vertel ons iets meer over je personage.
“Ik speel Mug. Een jongen die vol passie doet wat hij moet doen,
geen vlieg kwaad doet en de schuld nooit bij een ander zal zoeken.
Helaas laat hij altijd over zich heen lopen. In de show die wordt
opgevoerd in het pretpark speel ik de meedogenloze sheriff van
Nothingham.”
Dit seizoen speel je ook de voorstelling ‘SPINDER’. Je hebt die
voorstelling eerder gespeeld in een productie van Het Lab. Hoe is
het om het stuk weer opnieuw te spelen?
“Heel fijn en weer uitdagend. Samen met regisseur Jellie Schippers en
vormgever Myriam Van Gucht wilden we toch het wiel een beetje opnieuw
uitvinden, we zijn immers alweer een paar jaar verder, en datzelfde
geldt voor de wereld om ons heen (Het stuk werd voor het laatst in
Nederland gespeeld in 2007). Met wat kleine aanpassingen hebben we het meer naar deze tijd gehaald.
We durven nu ook iets meer risico’s te nemen, we hebben de voorstelling wat scherper en wat donkerder
gemaakt.”
Hoe is het om te spelen met die insecten, blijft dat niet een beetje eng?
“Laat ik het zo zeggen: toen we de voorstelling maakten, hield ik niet
van die beesten. Je went er wel aan, maar je hebt natuurlijk nog steeds
van die momenten dat je gewoon aan het spelen bent, alles gaat lekker,
en dan kijk je in zo’n hokje, en dan zie je opeens het ene insect het andere
insect opvreten. Dat blijf toch zo’n gatverdamme-momentje, haha.
En wat te denken van zo’n bidsprinkhaan die je dan héél voorzichtig
eruit haalt en die dan plots op je gezicht springt, of zo’n beest…
…waarvan je niet weet dat het kan vliegen, en opeens het publiek in vliegt.
En die geur van sommige insecten… er zijn er bij, die ruiken gewoon
naar de dood. Ik kan het nu wel beter hebben dan indertijd,
maar honderd procent wen je er nooit aan. Maar die beestjes
zijn om te zien gewoon écht heel leuk. Dat maakt het ook zo’n
bijzondere voorstelling. Natuurlijk speelt het personage van Tille
ook een belangrijke rol daarin, het is werkelijk een heel mooi
personage om te spelen. Daar hebben we in deze versie ook weer
een nieuwe impuls aan kunnen geven. “
Wat is Tille zijn kracht?
“Zijn kracht is dat hij bij zichzelf ten rade gaat, hij neemt niet
zomaar aan wat anderen zeggen. Hij heeft een duidelijke eigen
mening over zaken. Dat richt zich wel vooral op zijn beesten,
en hij zal ook wel tot het uiterste gaan om die te beschermen.”
En zijn zwakte?
“Zijn zwakte is dat hij gewoon niet goed met mensen om kan gaan.
Hij is licht-autistisch, heeft heel veel moeite met het begrijpen van
signalen vanuit andere mensen en met specifieke gedragsregels.
Hij kan moeilijk voor zichzelf opkomen. Immers,
als je slecht kunt communiceren, kun je nooit echt duidelijk maken
wat je wel en niet wil. En het is natuurlijk ook heel lastig voor Tille
om daar iets aan te doen. Je kunt wel heel erg proberen om
iemand anders’ taal te spreken, maar als dat niet aanhaakt bij
je eigen belevingswereld is dat heel moeilijk. “
Herken je bepaalde zaken van je personage(s) in jezelf?
“Het is een eenling, en ik denk dat iedereen zich af en toe
wel een beetje zo voelt óf gevoeld heeft. Dat heb ik ook gehad. “
Het Laagland wil met haar voorstellingen het publiek stimuleren verder te kijken dan de wereld die je al
kent en verder te komen op weg naar wie je bent, wat je kunt en waar je voor wilt gaan. Heb jij nog
wensen, dromen, dingen waar je voor wilt gaan?
“ (Zonder één seconde na te denken) Regisseren! Zelf maken, dat staat écht hoog op mijn lijstje. Die wens ligt er ook
al lang. Ik ben nu ook heel concreet bezig met plannen te maken. Ik hoop in 2014 nog iets te kunnen regisseren,
al is het maar heel klein. Maar vanaf volgend jaar wil ik toch ieder jaar wel iets regisseren. Langzaam opbouwen,
de zalen ingaan. Héél stiekem droom ik al van tourvoorstellingen, maar dat komt later wel. Daarnaast wil ik
absoluut nog blijven spelen, zeker de komende jaren. Als acteur werk je natuurlijk met zoveel regisseurs, dat is
eigenlijk een hele goede leerschool. Bijvoorbeeld hier bij Inèz Derksen. Je maakt veel verschillende creatieve
processen mee en je weet wat het is om een stuk 60 keer te spelen, hoe een tour werkt, dat vind ik ook belangrijk
om te weten als regisseur. Daarnaast wil ik ook blijven spelen en daar verder in groeien, muzikaler, veelzijdiger
en vrijer worden. Die ontwikkeling stopt nooit, denk ik.”
© Het Laagland
Alle rechten voor dit interview liggen bij Het Laagland. Het volledige interview mag niet zonder toestemming van Het Laagland gekopieerd worden.
Korte citaten zijn wel toegestaan. Wilt u het volledige interview gebruiken, dan dient u eerst contact met ons op te nemen. Foto’s: Joost Milde,
Schippers&VanGucht & Inèz Derksen (foto ROBIN HOOD - Vandaag kunnen we helden zijn)