Laaglandensemble 2013-2014 LENNART MONASTER “Dromen? Absoluut. Regisseren. Zeker weten!” BIO Lennart Monaster werd geboren in 1982. In 2004 is hij afgestudeerd aan de Toneelacademie te Maastricht. Speelde in o.a. ‘De opgaande zon’, ‘De Manke’ en ‘De Bezetenen’ van Toneelgroep Maastricht. Maakte de voorstelling ‘Spinder’ met Schippers&VanGucht bij Het Lab in 2006, en speelde datzelfde stuk ook in het Duits onder de naam ‘Spinnerling’. Was eerder bij Het Laagland te zien in o.a. ‘Ronja de Roversdochter’. Als lid van het Laaglandensemble speelde hij sinds 2012 in ‘KING A’ en ‘NU EVEN NIET’. DIT SEIZOEN TE ZIEN IN: “SPINDER” en in “ROBIN HOOD – Vandaag kunnen we helden zijn.” TERUGBLIK Voor het tweede seizoen op rij behoor je tot het Laaglandensemble. Hoe voelt het om met een vast ensemble te werken? “Te gek. Gelukkig werken veel gezelschappen met een groep vaste mensen. Bij Toneelgroep Maastricht bijvoorbeeld speel ik ook regelmatig met dezelfde mensen samen. Maar zo vast en intensief als dit ensemble “Sommige kom je het zelden tegen en mij bevalt dat heel insecten ruiken goed. We raken hoe gewoon naar langer hoe meer op elkaar ingespeeld en de dood, plukken steeds meer gatver!” de vruchten van elkaars sterke punten. Het is ook buiten het harde werk heel gezellig om vaste collega’s te hebben. Zeker bij dit team.” Als je terugblikt op het afgelopen seizoen – je speelde Hannes in NU EVEN NIET! en Arthur in KING A – wat is dan het eerste woord wat in je opkomt? “Veel. Vruchtbaar...Ik vond NU EVEN NIET! en KING A allebei hele goede voorstellingen, hoewel totaal verschillend. En het is niet voor niets dat we met NU EVEN NIET! al naar Oostenrijk zijn gegaan en straks weer naar Liechtenstein, dat zegt toch iets over de kracht en kwaliteit van dat stuk. Het is qua concept en idee al zo’n supersterke voorstelling.” Welk personage stond achteraf gezien dichter bij je? Hannes of Arthur? “Arthur. Zeker weten. Arthur worstelde met de grote vragen van het volwassen leven. Wie ben ik? Waar sta ik voor? Hoe sta ik daar voor? En hoe reageer je in onmogelijke situaties? Wat is goed, wat is slecht? En hoe bereik je wat goed is? Hannes was heel specifiek bezig met het zich ontdoen van het juk van zijn overleden zusje. Daar heb ik zelf gelukkig geen ervaringen mee.” PRODUCTIES 2013 - 2014 Om te beginnen met ROBIN HOOD – Vandaag kunnen we helden zijn: als je één thema zou moeten kiezen waar deze voorstelling over gaat, wat zou dat dan zijn? “Onderdrukking. Mensen die over andere mensen heenlopen. En hoe moeilijk het is om daar iets tegen te doen als je alleen staat.” Vertel ons iets meer over je personage. “Ik speel Mug. Een jongen die vol passie doet wat hij moet doen, geen vlieg kwaad doet en de schuld nooit bij een ander zal zoeken. Helaas laat hij altijd over zich heen lopen. In de show die wordt opgevoerd in het pretpark speel ik de meedogenloze sheriff van Nothingham.” Dit seizoen speel je ook de voorstelling ‘SPINDER’. Je hebt die voorstelling eerder gespeeld in een productie van Het Lab. Hoe is het om het stuk weer opnieuw te spelen? “Heel fijn en weer uitdagend. Samen met regisseur Jellie Schippers en vormgever Myriam Van Gucht wilden we toch het wiel een beetje opnieuw uitvinden, we zijn immers alweer een paar jaar verder, en datzelfde geldt voor de wereld om ons heen (Het stuk werd voor het laatst in Nederland gespeeld in 2007). Met wat kleine aanpassingen hebben we het meer naar deze tijd gehaald. We durven nu ook iets meer risico’s te nemen, we hebben de voorstelling wat scherper en wat donkerder gemaakt.” Hoe is het om te spelen met die insecten, blijft dat niet een beetje eng? “Laat ik het zo zeggen: toen we de voorstelling maakten, hield ik niet van die beesten. Je went er wel aan, maar je hebt natuurlijk nog steeds van die momenten dat je gewoon aan het spelen bent, alles gaat lekker, en dan kijk je in zo’n hokje, en dan zie je opeens het ene insect het andere insect opvreten. Dat blijf toch zo’n gatverdamme-momentje, haha. En wat te denken van zo’n bidsprinkhaan die je dan héél voorzichtig eruit haalt en die dan plots op je gezicht springt, of zo’n beest… …waarvan je niet weet dat het kan vliegen, en opeens het publiek in vliegt. En die geur van sommige insecten… er zijn er bij, die ruiken gewoon naar de dood. Ik kan het nu wel beter hebben dan indertijd, maar honderd procent wen je er nooit aan. Maar die beestjes zijn om te zien gewoon écht heel leuk. Dat maakt het ook zo’n bijzondere voorstelling. Natuurlijk speelt het personage van Tille ook een belangrijke rol daarin, het is werkelijk een heel mooi personage om te spelen. Daar hebben we in deze versie ook weer een nieuwe impuls aan kunnen geven. “ Wat is Tille zijn kracht? “Zijn kracht is dat hij bij zichzelf ten rade gaat, hij neemt niet zomaar aan wat anderen zeggen. Hij heeft een duidelijke eigen mening over zaken. Dat richt zich wel vooral op zijn beesten, en hij zal ook wel tot het uiterste gaan om die te beschermen.” En zijn zwakte? “Zijn zwakte is dat hij gewoon niet goed met mensen om kan gaan. Hij is licht-autistisch, heeft heel veel moeite met het begrijpen van signalen vanuit andere mensen en met specifieke gedragsregels. Hij kan moeilijk voor zichzelf opkomen. Immers, als je slecht kunt communiceren, kun je nooit echt duidelijk maken wat je wel en niet wil. En het is natuurlijk ook heel lastig voor Tille om daar iets aan te doen. Je kunt wel heel erg proberen om iemand anders’ taal te spreken, maar als dat niet aanhaakt bij je eigen belevingswereld is dat heel moeilijk. “ Herken je bepaalde zaken van je personage(s) in jezelf? “Het is een eenling, en ik denk dat iedereen zich af en toe wel een beetje zo voelt óf gevoeld heeft. Dat heb ik ook gehad. “ Het Laagland wil met haar voorstellingen het publiek stimuleren verder te kijken dan de wereld die je al kent en verder te komen op weg naar wie je bent, wat je kunt en waar je voor wilt gaan. Heb jij nog wensen, dromen, dingen waar je voor wilt gaan? “ (Zonder één seconde na te denken) Regisseren! Zelf maken, dat staat écht hoog op mijn lijstje. Die wens ligt er ook al lang. Ik ben nu ook heel concreet bezig met plannen te maken. Ik hoop in 2014 nog iets te kunnen regisseren, al is het maar heel klein. Maar vanaf volgend jaar wil ik toch ieder jaar wel iets regisseren. Langzaam opbouwen, de zalen ingaan. Héél stiekem droom ik al van tourvoorstellingen, maar dat komt later wel. Daarnaast wil ik absoluut nog blijven spelen, zeker de komende jaren. Als acteur werk je natuurlijk met zoveel regisseurs, dat is eigenlijk een hele goede leerschool. Bijvoorbeeld hier bij Inèz Derksen. Je maakt veel verschillende creatieve processen mee en je weet wat het is om een stuk 60 keer te spelen, hoe een tour werkt, dat vind ik ook belangrijk om te weten als regisseur. Daarnaast wil ik ook blijven spelen en daar verder in groeien, muzikaler, veelzijdiger en vrijer worden. Die ontwikkeling stopt nooit, denk ik.” © Het Laagland Alle rechten voor dit interview liggen bij Het Laagland. Het volledige interview mag niet zonder toestemming van Het Laagland gekopieerd worden. Korte citaten zijn wel toegestaan. Wilt u het volledige interview gebruiken, dan dient u eerst contact met ons op te nemen. Foto’s: Joost Milde, Schippers&VanGucht & Inèz Derksen (foto ROBIN HOOD - Vandaag kunnen we helden zijn)
© Copyright 2025 ExpyDoc