WOORDJE VAN DE VOORZITTER Beste vrienden(innen). Op het ogenblik dat ons tijdschrift bij jullie in de bus valt, zal de huidige grijze wolkenmassa opgelost zijn.Het eerste misschien wat schuchtere lentezonnetje doet pogingen de aarde te verwarmen, en niet alleen de aarde maar ook onze winterse wat stijve ledematen en spieren.Fris nieuw bloed stroomt door onze aderen en plots krijgen we weer zin in alles, de voorjaarskriebels krijgen de bovenhand. De bottende bloemen en struiken, het opschietende gras zelfs het nooit aflatende onkruid zetten ons er toe aan in actie te komen met spade, hark en schaar en we gaan de tuinklussen klaren. Onze dames controleren hun garderobe en besluiten deze toch maar aan te vullen met iets nieuws uit de collectie’s waarmee handige winkeliers hun winkels laten uitpuilen.Door ouders en grootouders worden strategische plaatsen uitgezocht om het kleine grut de paaseieren niet te makkelijk te laten vinden.KORTOM DE LENTE IS DAAR. En deze jolige gemoedsstemming reflecteert, hopen wij, de sfeer die wij weldra gaan tegenkomen als we jullie ontmoeten tijdens een van op handen zijnde activiteiten, en dat zijn er niet weinig: Op 24 April onze Voorjaarsontmoeting met schieten en wandelen. Een paar dagen later organiseert bestuurslid JAN GEUNS een uitstap naar Het Museum van Midden Afrika in het mooie TERVUREN. Op 02 Juni de klassieker GOLDEN SPIKE georganiseerd door 3 Para in TIELEN. Kortom een aanbod voor elk wat wils die zich nog jeudig (heeft niets met jeugd te maken) en actief voelt, het zij als deelnemer of als toeschouwer indien het lichaam het een beetje laat afweten.Zelfs onze ouderen;; “what is in a name??” kom als u blieft tussen de mensen, isoleer jullie niet. Dus wij van het Bestuur geven jullie RV op bovengenoemde datums en elk evenement is reeds of wordt met gepaste Info nog eens extra in de verf gezet.Tot genoegen en samen met jullie rekenen we op zonnige PAASDAGEN VOOR HET BESTUUR RIK P.S. Wie zei ooit dat Para’s enkel maar stoere toogverhalen kunnen vertellen….. ALGEMENE VERGADERING 18 JANUARI 2006 - De Voorzitter, H. Stabel, opent de AV om 14,15 u.en verwelkomt de aanwezigen. - Aanwezige bestuursleden: H.Stabel, X.Colonne, J.Geuns, R.Debaere, R.De Trogh, J-Cl. Dubois, J.Verholen. - Afwezig / belet: L.Ooms, H.Gillebert. ALGEMEEN: - Er is geen bestuurswijziging. Iedereen blijft dus op post en doet verder zijn job. - De Voorzitter geeft een overzicht van onze werking in het algemeen tijdens het voorbije jaar en heeft daarbij een zeer positieve balans wat onze activiteiten betreft. - Met genoegen wordt een steeds groeiend deelnemersaantal vastgesteld voor onze activiteiten.(zoals o.m.: bezoek Kl.Brogel, schieten, wandeldag, BBQ, Korpsmaaltijd enz.) Dit stimuleert en zet ons aan met zelfde enthousiasme op de ingeslagen weg verder te gaan. FINANCIEN : - De commissarissen-rekenplichtigen R.De Trogh en J.Geuns controleerden de boekhouding die hen door de penningmeester J.Verholen werd voorgelegd. De balans 2005 werd in orde bevonden, voorgelegd aan de AV en goedgekeurd. - Voor het jaar 2005 kon weer een zeer positief resultaat worden genoteerd met ongeveer eenzelfde vooruitgang als het voorgaande jaar. - Per 31 december 2005 bedraagt ons NETTO ACTIEF: 11.030,27 euro. (lees: Netto-Cash: 92,06 + Saldo SpaarRkng.: 9.893,14 + Saldo ZichtRkng.: 1.045,07) Dit gunstig resultaat zal ons toelaten onze activiteiten weer eens aan zeer democratische prijzen te organiseren. - Het bestuur dankt niet alleen diegenen die een handje toestaken in de arganisaties van de diverse activiteiten maar evenzeer en vooral de deelnemers zelf. LEDENTAL : - Ons ledental bedraagt thans 320, wat voor het afgelopen jaar een ferme steiging met 40 leden betekent. Ongeveer de helft hiervan zijn ook ANPCV-lid via onze Vriendenkring. “Men zegge het voort” blijft onze slogan. Onze alom gekende en blijvende ParaCdo-spirit moet een sneeuwbaleffect teweeg kunnen brengen met als doel en resultaat een continuïteit in ledenwerving. MAANDELIJKSE BIJEENKOMSTEN : - Wij blijven ons lokaal 2 X per maand openstellen. Wat de data (tot september )betreft verwijzen we naar ons tijdschrift Nr. 29 van januari 2006 ! ACTIVITEITEN : - KORPSMAALTIJD: Wij noteerden niet minder dan 112 deelnemers. Zowel onze “all-in” conceptie wat deelnameprijs betreft, het koud buffet zelf als de musicale omlijsting werden overvloedig gewaardeerd. Het feesten tot in de vroege uurtjes(door sommigen dan toch) zoals men dat pleegt te zeggen, was o.m. het bewijs van een succesvolle dag. - WANDELTOCHT : Voor de wandeltocht met aansluitend BBQ noteerden we ongeveer 200 deelnemers. Deze activiteit (Wandelen + BBQ) is reeds een klassieker en zal jaarlijks worden gepland op de laatste zondag van augustus. 27 Augustus 2006 dus vrijhouden ! - SCHIETEN : Zondag 23 april zetten we samen met onze vrienden van de schutterclub een “voorjaarsontmoeting” op poten. Dit evenement zal openstaan voor leden van onze Vriendenkring, leden van de Schuttersclub, leden van KASPAR, leden van de kring van Res OFFR en Res OOFFR, eventueel leden van het Min.van Justitie regio Turnhout, en genodigden van het 27 Bn Log uit Grobbendonk. “Schieten” zal zeker op het programma staan, maar evenzeer oriëntatie, zoektocht, wandelen, enz. Sluiten zal gebeuren met bruin brood, pannekoeken, spek met eieren zonder uiteraard de klassieke pot of pint te vergeten… Via ons volgend boekje zal dit gebeuren worden gepreciseerd. - BEZOEK MUSEUM MIDDEN AFRICA : donderdag 27 april 2006 De plannen van dit bezoek zijn zo goed als klaar. Zij zullen worden opengevouwd in ons volgend tijdschrift. Voor velen zal de voormalige benaming “CONGO-museum” bekender klinken. Alleszins zal het voor de meesten onder ons minstens enkele decennia geleden zijn het te hebben bezocht. Dit wordt zeker een aanrader. - MARCHE-LES-DAMES: Een bezoek aan het TrgCCdo te Marche-Les-Dames, COMMANDO-MUSEUM : met daarbij aansluitend een bezoek aan het CommandoSCHAFFEN : museum in het 2Bn Cdo te Flawinne en een bezoek aan het TrgCPara in Schaffen werd door velen onder ons al menige keren naar voor gebracht. Ook in 2005 stond dit reeds geprogrammeerd. Een te drukke kalender heeft dit(of deze) bezoek(en) naar het achterplan verschoven. De plannen blijven echter bestaan. - SUGGESTIES : Teneinde onze activiteiten zo interessant mogelijk te maken zijn alle suggesties van iedereen welkom. KOREA – MUSEUM : Wij blijven aandacht hebben voor zowel het Korea- als het museum 3Para. Afhankelijk van onze eigen financiële mogelijkheden wordt ook voor 2006 een vrijwillige bijdrage overwogen. Er zal vooraf aan het museum worden gevraagd welke bestemming onze giften in het verleden hebben gekregen. SPRONGEN + KLIMDAGEN: - Voor deze ANPCV-activiteiten verwijzen we naar de Para-Commando van ANPCV, vooral wat de dagen zelf en de reservedagen betreft. - Voor de inschrijvingen dienen kandidaten binnen onze vriendenkring zich te wenden tot Robert De Trogh – Tel. 03/38.40.633 ANPCV-VERGADERING 03-03-06 te Maches-Les-Dames (Wartet) : - Plaats en uur : Zie Para – Commando Nr. 101 van januari 2006. - Inschrijvingen dienen door de deelnemers individueel te worden gedaan vóór 15 februari 2006. SLOT : - Zoals telkenjare heeft de Voorzitter een speciaal woordje van dank voor de Kommandant van 3Para,en voor de RSM en zijn medewerkers. Zoiets klinkt misschien als een cliché maar is daarom niet minder gemeend… Zonder de vooral logistieke steun en nog andere faciliteiten vanwege het bataljon zou het niet denkbaar zijn onze Vriendenkring in zelfde mate uit te bouwen. Wij dragen o.m. dan ook ons steentje(2 vaten) bij in de Nieuwjaarsdrink van 3 Para. - De Voorzitter dankt verder alle aanwezigen en pleit voor eenzelfde samenwerking in en voor gegarandeerd weer eens een prima jaar. De Voorzitter H.Stabel Verslaggever J.Verholen Van onze vrienden uit Menen ontvingen wij onderstaand schrijven.Ze plannen een 3-daagse reis naar de landingsstranden in Normandie en ik denk dat hun bedoeling is dat wij hun initiatief een beetje aankaarten in ons clubblad.Waarvan akte. NORMANDIE 2006. Beste vrienden, Misschien hebben velen onder U reeds de landingsplaatsen gezien of bent U lang geleden er al eens geweest.Wij, de vriendenkring van Menen bieden het volledige pakket terug aan op 2/4 juni 2006, met bezoeken aan de steden ROUEN-CAEN-BAYEUX-FECAMPS met als rode draad de landingsplaatsen. En dit voor een prijs Eur.170./half pension, hotel, bus, en musea. De bus biedt plaats aan 50 personen, laten we deze ten volle benutten en het wordt een reis om nooit te vergeten, zeker met de alom gekende Meense spirit en leute makers. Inschrijven kan nu reeds op rek.738-01404521-74 met vermelding Voorschot Normandie Eur. 50 en naam graag. De rest van het bedrag kan gestort worden in verschillende schijven voor 30-04-06.D-day is altijd iets speciaals geweest, de bevrijding waaraan zoveel jonge soldaten hun leven gegeven hebben, staat nog altijd garant voor onze vrijheid en welvaart. Hopend op een ruime belangstelling van jullie zal deze reis een topper worden. Inlichtingen: SOUFFRIAU Jacky Gsm….0473/259726. Programma: Vrijdag 02-06-2006: vertrek 06h00 Zaterdag 03-06-2006- 08h00 Zondag 04-06-2006- 08h00 lokaal ANPCV Menen 09h15 Bezoek stad Rouen 13h30 vertrek naar Caen 15h30 Bezoek musea Caen 18h30 vertrek hotel 20h00 Avondmaal Ontbijt in het hotel 09h00 vertrek St Mère Eglise 13h00 vertrek naar locatie’s 1.Pointe du Hoc 2. Colleville sur mer 3. Arromanche 4. Bayeux 19h30 Avondmaal Ontbijt in het hotel 09h15 vertrek Pegasus Bridge 10h15 bezoek Quistréham Commando Museum 13h30 Vertrek Fécamp 15h00 Bezoek Bénédictine Mus. 19h00 vertrek Menen 22h30 Thuiskomst Middagmalen zijn niet inbegrepen. UIT DE OUDE DOOS. Bij onderstaand stukje aan het woordje “oud” ZEKER geen pejoratieve betekenis geven. Noch in de aanhef noch in de verdere tekst.Het gaat hier immers over hoe in 1962, oudKorpsoverste de huidige Lt-Gen.b.d. Jef Segers (ondanks zijn respectabele leeftijd nog steeds vergezeld van Mevr.Segers op bijeenkomsten van 3 Para te vinden)zijn manschappen, historische lichting 1 juli 1962, wilde motiveren.Een nieuw bataljon wordt geincorporeerd in de legerplaats LOMBARDSIJDE.Ze hebben er nog nooit Para’s gezien.als eenheid. Beste jongens, Vandaag is een mijlpaal in uw leven van parachutist. Vandaag wordt ge opgenomen in onze gemeenschap, omdat ge alle proeven doorstaan hebt, ge zijt gelukt in de laatste testen en wat belangrijker is gedurende drie maand zij gij onderworpen geweest aan een zeer zware en zeer strenge training. Ge hebt die training in U opgenomen, ge hebt ze verteerd en geassimileerd. Ge zijt veranderd in lichaam en geest. Uw spieren zijn versterkt, verzwaard, ge zijt er in gelukt uw lijf te doen lopen, vol te houden, nog een stap te doen en nog één en nog één tot aan het doel of tot ge er bij neervalt. Uw lichaam is een instrument geworden waaraan uw geest zijn wil kan opdringen. We hadden u een zware training, honger en kou, dorst en afmatting beloofd, en dat hebt ge gekregen. We hebben gevraagd vertrouwen te hebben, in uzelf, in uw oversten en uw kameraden. Ge hebt aan de lijve ondervonden dat dat vertrouwen nodig was, en ge hebt in dat vertrouwen een deel van de kracht gevonden die u toeliet vol te houden. We weten nu dat we op uw vastberadenheid kunnen rekenen en dat uw kracht en lenigheid tot het uiterste ontwikkeld zijn. Die vastberadenheid en die lenigheid moet ge nu onderhouden zonder een ogenblik te aarzelen. In de volgende maanden zullen we nu samen uit de enthousiaste atleten die ge geworden zijt een vechtmachine samen te stellen, waarin ieder grondig zijn taak vervult, waarin ieder zijn vak kent, waarin ieder op eenieder kan rekenen. We gaan nu fuseliersploegen vormen en mortiersecties, anti-tankploegen en mitrailleurschutters, chauffeur voor pantserjeeps en radio-operateurs, bij ons moet ook de laatste bureelbediende en hulpkok een volwaardig parachutist zijn met een geweer. En we gaan parachutisten van u maken, kerels die met een parachute op de rug uit een vliegtuig duiken. Ge zult merken dat met de lenigheid die ge nu bereikt hebt, met de vastberadenheid en durf die ge ontwikkeld hebt, alle komende moeilijkheden overwonnen kunnen worden. Houdt vol, bijt op uw tanden, en doe een inspanning om altijd tevreden en geestdriftig te blijven. Kommandant Segers IN STANLEY’s VOETSPOREN In navolging van de populaire TV-serie zouden wij jullie graag in de voetsporen van deze ontdekkingsreiziger sturen in het oneindig mooie Afrika. Spijtig genoeg laten onze financiën dit niet toe. Maar !! bestuurslid JAN GEUNS heeft een alternatieve oplossing bij de hand. Ter vervanging bieden wij jullie een mooie uitstap aan naar HET MUSEUM VAN MIDDEN AFRIKA in TERVUREN, dichter bij huis en veel goedkoper. Tot zover deze inleiding. We laten nu JAN aan het woord voor de praktische en financiële regelingen. Datum: 27 april 2006 Bijeenkomst aan de sporthal van 3 Para te TIELEN om 0800 Hr, mogelijkheid tot parkeren. Tussen 1000 en 1215 eerste gedeelte van het bezoek. Tussen 1215 en 1400 middagmaal te Duisburg. Van 1400 tot sluitingstijd het tweede gedeelte van het bezoek. Terug in 3 Para rond 1800 Hr. Prijs € 15 inbegrepen: Bus, inkom en middagmaal. Te storten voor 20 april op rekening van de Vriendenkring: 001-3182607-16 met vermelding: Tervuren HET MAARTS VIOOLTJE Om nog maar eens goed te onderlijnen dat wij absoluut GEEN vereniging van macho’s zijn,volgt nu een stukje vreedzame poëzie.Het wordt ons opgestuurd door Walter Van Der Burg-Zethoven en wij van de redactie zijn Walter zeer dankbaar voor dit bloemrijke intermezzo. In een donker hoekje, achter een paar grote stenen, groeide heel klein en heel bescheiden het maarts viooltje. Nooit kwam iemand naar haar toe. Dat was omdat ze zo klein was en helemaal niet geurde. Nu geuren maartse viooltjes wel lekker, maar heel vroeger geurde het viooltje helemaal niet. Het maarts viooltje leefde dus heel erg alleen. Nooit kwam iemand bij haar op bezoek: geen bijtje, geen hommel, geen vlinder, niemand. Daarvoor was het maarts viooltje erg bedroefd, maar ze durfde niet zelf naar anderen te gaan. Alleen de wind kwam af en toe bij haar en dan vertelde hij van alles. Vandaag vertelde hij dat koningin Roos een bloemenfeest in de grote bloementuin gaf. “Elke bloem is uitgenodigd, dus jij ook” zei de wind en aaide over haar blonde krulletjes. “Ik? Maar ik kan toch niet”, fluisterde het viooltje verlegen. “Natuurlijk wel, ik zou niet weten waarom niet”,antwoordde de wind en probeerde haar bezwaren weg te wuiven. Maar dat lukte hem niet. Het viooltje bleef liever thuis achter de stenen. Zuchtend trok de wind weer verder. Onderweg naar de bloementuin wist hij opeens hoe hij het maarts viooltje naar het feest kon krijgen. Hij pakte de rode rozensluier van koningin Roos en waaide die naar het maarts viooltje toe. “Oh” riep het viooltje.”Wat een mooie sluier en wat ruikt hij lekker.De sluier is vast van de rozenkoningin..Nu moet ik wel naar het bloemenfeest, want ik moet de sluier terugbrengen.” Voorzichtig vouwde ze de sluier op en ging met bonzend hart naar het feest. De rozenkoningin zag meteen het maarts viooltje met haar sluier. Wat was de koningin blij dat ze haar sluier weer terug had. Dankbaar vertelde ze het maarts viooltje dat ze een wens mocht doen. “Ik heb helemaal niets te wensen, lieve koningin, ik ben heel erg tevreden” lispelde het viooltje. “Wil je dan niet een beetje groter zijn, zodat anderen je eens eindelijk kunnen zien?” vroeg de koningin, maar het viooltje zei dat ze groot genoeg was. “Of wil je misschien heer lijk geuren, net als ik?” opperde de koningin, want ze wilde dit aardig bloemetje graag een plezier doen. “Zoals u? Dat kan toch niet, ik ben maar een viooltje en U bent de roos, de koningin van alle bloemen”. “Nee, niet zoals ik, dat kan inderdaad niet, maar wel bijna even zo heerlijk. Wil je dat vroeg de koningin?” Dat wilde het viooltje wel, heel graag zelfs. Sindsdien geurt het maarts viooltje zo lekker dat geen vlinder, bij of hommel voorbij kan vliegen, zonder eerst bij haar langs te gaan. Het viooltje vindt dat heerlijk, want zo veel aandacht en zo veel visite maken haar blij. De moraal van dit verhaaltje is waarschijnlijk dat met nooit moet wanhopen eenzaam en vergeten te worden. Misschien moet men wel door tussenkomst van anderen zijn levenslot een andere maar gunstige wending geven. Een levensles in deze tijden, nu dat ondanks onze hoge levensstandaard en de talloze communicatiemiddelen veel mensen dreigen te vereenzamen. RIK. GOLDEN SPIKE VERGISSING VERGISSING VERGISSING De aankondiging van de datum en plaats van de GOLDEN SPIKE in onze vorige uitgave van IN ILLO TEMPORE is jammer genoeg foutief. Ons te veel aan enthousiasme en onze drang om zo rap mogelijk ons atletisch vermogen uit te testen, hebben tot deze VOORTIJDIGE oproep geleid. DUS VOLGENDE RECHTZETTING…. De juiste datum:……02 JUNI 2006 WAAR ????? NIET IN HET BERGACHTIGE STIJLE WARTET MAAR !!!!!! IN DE MOOIE VLAKKE TIELSE BOSSEN WAAR HET 3 BN PARA HET VOORRECHT HEEFT GEKAZERNEERD TE ZIJN, EN ZULLEN INSTAAN VOOR EEN VLEKKELOZE ORGANISATIE. VOOR DE REST!! BLIJFT ALLES HETZELFDE.WE GAAN ONS UITERSTE BEST DOEN DE BEKER IN TIELEN TE BEHOUDEN. EN……. OMDAT HET AL BIJNA ZOMER IS VERWACHTEN WIJ EEN GROOT AANTAL DEELNEMERS EN/OF TOESCHOUWERS EN GAAN WE ER EEN KEI-TOFFE DAG VAN MAKEN.MEN ZEGGE HET VOORT….. Gewezen Korpsadjudant 3Para JAN VAN HERLE, onlangs met pensioen en spontaan zich aangesloten hebbende bij onze Vriendenkring, heeft de taak op zich genomen het Museum 3 PARA wat meer luister bij te zetten.Wij steunen hem vanzelfsprekend voor200 % en daarom herhalen wij zijn oproep Beste (oud) paracommando’s en/of sympathisanten. Ik herhaal mijn vraag: deVZW museum KOREA-3 PARA bestaat nu haast 3 jaar. Ons KOREA museum mag er zijn !! vele materialen en jaarlijks krijgen we nog schenkingen bij. Daar tegenover staat echter dat het museumgedeelte 3 PARA lang zo rijk niet is.Vooral de jaren in KAMINA en in BURUNDI zijn weinig aanwezig.Gelukkig heb ik via enkele getrouwen toch wat kunnen verzamelen, maar ook van ons verblijf van haast 15 jaar in LOMBARDSIJDE zijn er weinig souvenirs. Dus, beste vrienden, doorzoek alles nog eens grondig, vraag je af wat je in hemelsnaam nog met die jarenlang weggeborgen stuff kunt aanvangen.Stuur, breng of drop alle overtollige souvenirs, foto’s, kaarten, ansichtkaarten, appellijsten, herinneringen, documenten of wat dan ook bij ons binnen.Zodoende kunnen we een goed beeld ophangen van dit fantastische bataljon sedert zijn oprichting in AFRIKA , aan de kust op manoeuver in binnen- en buitenland, bij zijn uitwisselingen met vreemde para-eenheden enz…. Wij zullen de namen van de milde schenkers natuurlijk registreren op onze inventarislijsten en hen beloven dat dank zij hun aandeel de naam, de faam en de herinnering nog jaren blijft bestaan!! Kledingstukken van VOOR 1973 (Service Dress, Engelse Battle Dress, oude smock’s, coltrui, puttees, helmen enz….)zijn zeer welkom. Met beleefde groeten en met mijn beste dank aan ALLE anciens, onderteken ik: Jan VANHERLE Adjt-Maj.buiten dienst Gewezen R.S.M. FOTO BOVEN Otterburn 1982, Quickening Cote. Middagmaal v.l.n.r. Pol Van De Wal, Henri Stabel, Louis Meeus, John Vanherle. Staande lunch bij het bosje waar de aanval met scherp binnen korte tijd zal beginnen. Onze vier ‘lunchers’ zullen voor de veiligheid instaan. Pol is momenteel AS3 en Henri ‘Rik’ is uw nederige dienaar om dit boekje altijd maar nieuw leven in te blazen. FOTO BENEDEN De legendarische majoor (Pas De Problème) Chaudoir samen met de toen nog jonge luitenant Jacques De Dixmude zwoegend op de Corsicaanse bospaden in september 1967. DEFINITIEF AFSCHEID VAN…….. Tot onze grote spijt moeten wij het overlijden van enige vrienden (innen) Para-Cdo vermelden en dit op een zeer korte tijd. GEORGE SMAERS overleed te VEERLE-LAAKDAL op 13 december 2005 na een slepende ziekte.George kwam reeds bij het 1 BnPara in 1948 te LEOPOLDSBURG.Als jonge Sgt diende hij als Adj-Pel Fus bij de destijdse jonge Pl Comd.VAES. In 1954 gaat GEORGE over naar het Trg C Para in SCHAFFEN en bekleedt er de job van despatcher.Hij maakte deel uit als lid en later als trainer van de “BLACK DEVILS”.In 1979 gelukt in de cursus Adjt-Chef neemt hij in 1980 het roer over als R.S.M.van de ons aller gekende HENRI DUJARDIN. In 1985 met pensioen zien we GEORGE regelmatig terug bij de diverse activiteiten van VOPCO.We zullen altijd aan hem terugdenken als een rustig, zeer bekwame collega en vriend. Zijn kalm en bedachtzaam voorkomen en overkomen tekenden GEORGE zoals hij werkelijk was. JULIA ADRIAENS bij insiders beter gekend als JULIA PEETERS, heeft spijtig genoeg het overlijden van haar man VIC slechts 2 jaar overleefd.In SCHAFFEN op 30 december 2005 verwisselde zij het tijdelijke met het eeuwige.JULIA was Voorzitster van de vriendenkring de” Para-vrouwen” Ze was hier heel erg bij betrokken en geen inspanning was te veel om deze vereniging optimaal te besturen.Wij en zeker haar talloze vriendinnen zullen JULIA erg missen.Zeker de 1ste Maandag van de maand als bovengenoemde dames in DIEST hun gezellige bijeenkomsthebben. MICHEL DECLOEDT overleed te DIEST op 18 januari 2006.Mijn eerste kennismaking met MICHEL dateert van april 1961.Wij kwamen juist aan met het 20 Det. Te KITEGA(Bur.) Hij was C.S.M. van de Staf Kie 18 Det. dat terug naar Belgie vertrok. In augustus 1961 was MICHEL er al terug met het 22 Det als Pel Comd van het pionnnierspeloton. Deze job bekleedde hij tot juni 1962 einde Afrika-tijd..MICHEL kwam mee naar LOMBARDSIJDE in juli 1962 als Adj-MTO. Functie die hij vervulde tot hij in 1963 1 Para terug vervoegde. .Regelmatig zagen we hem terug in DIEST of als arbiter bij een Rgt’s Maneuver.MICHEL was KOREA vrijwilliger en nam later deel met 1 of 3 Para aan de talrijke operaties in CONGO en BURUNDI.We verliezen aan hem een zeer goed collega en kameraad Hoewel niet groot van gestalte, was zijn aanwezigheid wel GROOT, door zijn toomloze energie in daden om te zetten. Ook bij de GOLDEN SPIKE zullen we MICHEL’s soms wat iets te levendige aanwezigheid missen. Wij vernemen het overlijden van FRANS WOUTERS op 28 januari 2006..Tot verleden jaar kwam hij dikwijls, vergezeld van echtgenote ROSETTE, in ons lokaal regelmatig zijn pintje drinken, want in feite was hij onze overbuurman. FRANS vond de heersende sfeer op zondagmorgen zodanig goed dat hij zich spontaan aanbood als sympathiserend lid. Hij nam ook nog deel aan de uitstap naar Kleine.Breugel. Spijtig genoeg ging zijn gezondheid als maar achteruit en FRANS heeft de strijd moeten opgeven. “FRANS, We zullen je rustige zeer gentlemanlike aanwezigheid op zondagmorgen erg missen. Maar wees maar niet bang dat we je vlug vergeten zullen .Kijk van boven gerust een beetje beschouwend op ons neer en tover je vragende glimlach maar op je gezicht, moesten de Paraverhalen een beetje de straffe kant opgaan.We hopen ROSETTE, die bij wijze van spreken de straat maar moet oversteken regelmatig terug te zien in ons midden.” Het bestuur en de leden van onze vriendenkring bieden bij deze aan alle nabestaanden van bovenstaande overledenen hun diepste gevoelens van medeleven aan. DIVERSEN 1.LIDGELD. Wij roepen al onze leden op, die nog niet in orde zijn met hun lidgeld ,dit A.S.A.P. in orde te brengen door respectievelijk hun 7,50 of 15.00 Euro te storten.De achterblijvers vinden ingesloten een nieuw overschrijvingsbulletin.Vergeet niet dat de meerkost van ons boekje ons noopt dit vanaf juni niet meer op te sturen als U niet in regel bent.In 2005 waren er slechts 13 leden die afgehaakt hebben.WIJ WETEN DAT IN 2006 U ZEKER NIET DAAR BIJ WILT HOREN. 2.VOORJAARSONTMOETING 23 APRIL 2006. Voor hen die alsnog belangstelling hebben!!!De afsluitingen om in te schrijven voor het schieten stoppen op 09 april 2006.Misschien toch nog vlug een telefoontje met zeker uw rijks-registernummer en het aantal deelnemers aan de randanimatie doorgeven aan het adres van de Voorzitter of een E-mail naar Pol Ooms. 3.REUNIE 22 CIE IN 2006 TE TIELEN. Lichting 01 februari 1966 met als stichter Kapt.DE MAERE D’AERTRIJCKE (Kie Komd)van deze nieuwe Kie plannen een grootschalige bijeenkomst.Sterkmakers van dit gebeuren: Res Kol. COPPIETERS ’T WALLANT en de destijdse strijders JOS RUTTEN,RENE WOESTENBORGHS, ETIENNE GOYENS, FREDDIE VRANKEN roepen alle oudgedienden van deze lichting op hier aan deel te nemen, en dat niet alleen, maar ook makkers van toen op te sporen. 4. NIEUWE BOEK. Over dezelfde lichting, beschrijft EDDY HOEDT de avonturen van de leeuwen van de 17 kie. Met als Kie Komd de spijtig veel te vroeg overleden JOS WILS. EDDY, die sommige artikels reeds in ons tijdschrift deed verschijnen is een zeer prozaïsch auteur.Hij slaagt er zelfs in de geur van een zakje oploskoffie, in warm water wel te verstaan, als een serpentine door de vallei van de RUVOLI te laten slingeren.Je moet er maar opkomen!!!!!Gelukkig slingerden er geen CONCERTINAS door dit Corsicaans aards paradijs waar het stromend water nog helderder dan helder is. Hoe dan ook, wij staan volledig achter EDDY ’S schrijfselen (STIJN STREUVELS had dit laatste niet beter kunnen verwoorden) en onze Vriendenkring zal een aantal boeken aankopen als relatiegeschenk. EN NU EEN WOORDJE VAN ONZE RECCE’S Zeggen we de naam FELIX VAN KERCKHOVE gaat er bij enkele oudgedienden een lichtje branden.Spreken we echter van DE WITTE VAN KERCKHOVE gaat bijna bij iedereen die ooit in het Regt heeft gediend een grote lamp branden.De WITTE, ondertussen natuurlijk wat grijs van haarkleur, is lid geworden van onze Vriendenkring en komt dikwijls op zondagmorgen ons koffie/apperitief-uurtje de nodige vocale luister bijzetten.Vooral DE VLAAMSE MEISJES,die van voren nog altijd even rondborstig zijn, en dat na vijftig jaar, worden geregeld door de keelsgaten gesleurd.Maar de WITTE is niet alleen een groot voorzanger die de sfeer erin houdt hij is ook een man van zijn woord.Hij beloofde aan onze miniredactie in de oude doos te snuffelen en ja hoor……twee weken later waren we al in het bezit van twee “Stille Morgens”(eenheidsblad 3 Para) uitgave AUGUSTUS 1960.Hierin worden de acties van 3 Para tijdens de onafhankelijkheids onlusten goed en uit het oogpunt van JAN Ons peloton har daarbijSOLDAAT beschreven.Bedankt FELIX een-exemplaar gaat naar het Museum het andere kunnen we zelf goed gebruiken voor onze toekomstige IN ILLO’S. En hier dan weer Pl Recce van het 3 Bataljon Parachutisten uit KINDU. Hoe vlug gaat het niet, mijn vorig briefje uit Ruanda-Urundi, het deze uit Kindu en dit na reeds enkele plezierige dingen te hebben meegemaakt. Te Ruanda-Urundi mochten we niet blijven. Waarschijnlijk vond het hoger bestuur ons leventje te schoon, ofwel en dit kan meer waar zijn, had men dit goede peloton nodig om mede aan de slag te gaan in het offensief. We vlogen naar Kamina na een nachtrit van 230 kilometer met onze fameuze Recce jeeps vanuit NYANZA naar USUMBURA welke enkele kilometers zijn. Op onze moederbasis bleven we niet lang of we kregen een parachute op onze rug, en dit verstonden we goed. Iets anders ging beginnen als ons goed leven in Ruanda-Urundi. We sprongen op Kikwit onze eerste werkelijke operatiesprong. Maar het was niet erg, al gauw hadden we net zoals overal de Para’s dat doen de veiligheid van de stad verzekerd. Na een weekje daar te hebben de wacht geklopt, iets wat in de gewoonte van doen komt, vlogen we terug naar Kamina. Ons peloton had daarbij het geluk een DC4 als vliegtuig te hebben, tegenover de andere vluchten steeds in de Flying Box car te zitten, beter gezegd de schok-car. Te Kamina? We bleven er niet lang, maar we vroegen ook niets anders dan opnieuw te vertrekken naar wat avontuur. Want dat kon heel interessant zijn. Volgende opdracht was Kindu. We trokken er naar toe vol goede moed die we bij nadenken soms goed konden gebruiken. En dit de eerste keer naar Lokandu waar we naar toe trokken om enkele kameraden van de 1ste Cie te gaan bevrijden, die gevangen genomen waren door zwarte soldaten van de ons zo bekende F.P. Alles liep goed af na veel gesproken te hebben en weinig geschoten. Daarop, en dat op21 juli vertrokken we weer na dit kamp om een goede dag te gaan terug brengen! Op een ridderlijke manier! Maar dit werd voor een tweetal Recce’s een nationale dag die ze niet meer zullen vergeten. Hoedat? Och het is niet de moeite om het uit te leggen. Op de weg naar het kamp werden we vlug door de zwarte strijders opgehouden, gewapend als echte boemannen, om aldus ons schrik aan te jagen maar……een Para kent geen schrik. Onze pelotonoverste LT PIRON en Sdt DEVOS toonden zich te’ strijdlustig en trokken er alleen op uit, maar het duurde niet lang of beiden waren omringd door een haag van zwarte soldaten die ze van hun manier van doen meenamen naar hun kamp. Men kan zich indenken dat dit een verandering bracht in onze gelederen. Na lang onderhandelen van onze Kapitein werden ze vrij gelaten, maar wel hadden ze veel schoppen en slagen in ontvangst moeten nemen. Of we gelukkig waren hen terug te zien moet men niet zeggen, daarna werden ze beiden hartelijk door gans het peloton ontvangen. Met natuurlijk een druppeltje lekker vocht. Het spijtigste was dat we onverricht ter zake moesten terug keren naar Kindu en dat kan een Para slecht verkroppen. Vanuit Lokandu naar Kasongo waar de eerste schoten werden gelost. De eerste schoten, och het kan zo’n raar gevoel geven, en zeker wanneer ge onverwachts erop getrakteerd wordt. De Recce’s men vindt ze steeds vooraan, dat is onze job, goed bewapend met de Mi.30 voelen we ons steeds zeker. Ter plaatse zaten we in het vuur. Zwarte soldaten schoten op ons, het tegenbevel liet niet lang op zich wachten, uit vele lopen schoten vuurstralen. De automatische wapens schoten als razend, de zwarte soldaten sloegen op de vlucht, enkelen konden niet meer. We zweetten en waren vuil van het stof. We hadden geen verliezen, nogmaals waren de Para’s de winnaars. Na een week te zijn gebleven kwamen de UNO-troepen ons vervangen. Waar moeten we naar toe? Is er voor een Para nog een plaats in dat grote Congo? Nog 2 maanden en we zeggen vaarwel aan dit schoon land van zon en zwarte mensen. Wie weet gebeurd daar tussen niets anders meer! Laat maar komen!!! Ik vertel het U dan in een ander briefje. Een korporaal Recce
© Copyright 2024 ExpyDoc
