Meeleven, maart 2014 - De Regenboog Groep

Meeleven, maart 2014
1
Meeleven, maart 2014
Twee werelden
Hans Wijnands:
‘Een verslaving staat
onze hulp niet in de weg’
Foto: Dp51 Photography
Op vrijdagavond 28 februari opende restaurant
Nine op de Zuidas zijn deuren voor een wel heel
bijzondere vrijdagmiddagborrel: het Warm Hart
Festival van De Regenboog Groep.
Ghalem Reggani, de eigenaar van Nine, stelde
zijn locatie kosteloos beschikbaar en doneerde
een deel van de opbrengst van de drankjes aan
De Regenboog Groep. We spraken hem voorafgaand aan het festival.
‘Lang hoefde ik niet na te denken toen ik werd
gevraagd onze zaak beschikbaar te stellen als
locatie voor het Warm Hart Festival. Stadsgenoten helpen, die het even wat minder goed
gaat in het leven, vind ik een geweldig goed doel.
Je kunt wel geld doneren, maar dat is zo makkelijk. Je letterlijk warm maken voor anderen door
je warm te dansen, is toch veel leuker?
2
Bovendien hoop ik dat dit feest de bedrijven op
de Zuidas triggert om meer te doen voor hun
kwetsbare stadsgenoot. In ieder geval brengt dit
festival twee totaal verschillende werelden bij
elkaar. Dit vind ik zó ludiek dat ik meteen ‘ja’ zei
tegen het Warm Hart Festival.’
Verslag van het Warm Hart Festival: pagina 10-11
‘De Meeleven staat dit keer in het teken van verslaving. Verslavingen horen bij het leven. Je zou
zelfs kunnen stellen dat ieder mens wel ergens
aan verslaafd is, al was het maar aan zijn smartphone. Wat wij binnen De Regenboog Groep
veel zien is dat een verslaving mensen ten gronde
richt en dat ze daarbij niet alleen zichzelf maar
vaak hun hele omgeving meeslepen.
Natuurlijk is stoppen het beste, maar dat lukt niet
iedereen. Ben je al meer dan 25 jaar ver-slaafd en
heb je meerdere vergeefse pogingen gedaan om
van de drank of drugs af te komen, dan is – ons
inziens – een andere aanpak nodig. Dan moet je
inzetten op het beperken van de schade, ofwel
Harm Reduction. Dit idee schuilt ook achter
de Veegploeg, waarover u in deze Meeleven
meer leest. Binnen dit project van De Regenboog Groep, dat overigens de aandacht van veel
buitenlandse media wist te genereren, wordt aan
chronische alcoholisten gratis bier verstrekt in
ruil voor het schoonvegen van straten en parken.
Zo plaats je verslaafden niet buiten de samenleving, maar laat je ze op een respectvolle manier
meedoen. In deze fase van gecontroleerd gebruik
en hersteld contact met de hulpverlening, biedt
je mensen ook de kans om weer in zichzelf te
gaan geloven. Anders dan radicaal stoppen, kun
je vanuit Harm Reduction kleine veranderingen
mogelijk maken. Die kleine stapjes zijn vaak
vruchtbaarder dan radicaal stoppen. In ieder
geval hoeven mensen zeker niet eerst clean te zijn
om bij ons aan te kloppen. Een verslaving staat
onze hulp niet in de weg.’
Hans Wijnands
directeur De Regenboog Groep
3
Meeleven, maart 2014
Dubbelinterview
Clean worden is
één, clean blijven
een ander verhaal
Martijn Kok (44) is ruim een half jaar clean. Hij drinkt
én snuift niet meer. Als hij trek krijgt, belt hij Slavko
(38), zijn coach van Back on Track. Dit project van De
Regenboog Groep begeleidt mensen die zijn afgekickt
om ze te helpen clean te blijven. De coaches van Back on
Track hebben in hun leven zelf ook te maken gehad met
verslaving. Dat maakt het project mede zo succesvol.
‘Slavko begrijpt gewoon heel goed wat ik doormaak.’
‘In oktober had ik een terugval’, vertelt Martijn in
zijn woning in de Diamantbuurt. ‘Ik baalde als een
stekker. Ik was nog geen maand clean of ik belde
mijn dealer. Volgens Slavko was het geen terugval,
maar een slip, een uitglijder. Een slip duurt hooguit
een paar dagen, een terugval soms wel een maand.
Dat was inderdaad niet het geval gelukkig.’
Solidair
Slavko heeft veel bewondering voor Martijn. ‘Hij
heeft een enorm sterke wil’, zegt hij. ‘Hij is niet
alleen gestopt met coke, hij is ook gestopt met drank
en zelfs met roken. Dat laatste lukt míj niet eens.
Het liefst zou ik hier een sigaret opsteken, maar dat
doe ik niet. Ik ben solidair.’
Zelf is Slavko in zijn leven gokverslaafd geweest.
4
Als geen ander weet hij wat verslaving inhoudt.
Een gevecht. ‘Je hebt levenslang’, breekt Martijn in.
‘Althans dat zeiden ze bij de Jellinek. Dat vond ik
wel erg om te horen, al snap ik wel wat ze bedoelen.
Ik ben nu een half jaar clean, maar soms heb ik
nog trek. Op dat soort momenten bel ik Slavko.
Het contact is heel soepel. Het voelt gelijkwaardig.
Slavko staat naast me, niet boven me. Dat ik hem
mag bellen werkt voor mij heel goed. Anders blijf je
maar malen: wel of niet die dealer bellen. Door er
even met iemand over te praten, wordt het allemaal
wat lichter. Het is ook fijn dat je ‘s avonds kan
bellen. Bij de Jellinek is er ook nazorg, maar toch is
er meer afstand. Je moet naar hun toe komen, een
afspraak maken. Slavko komt gewoon bij me thuis.’
Foto: Merlijn Michon
Je leven in eigen regie
Mensen die net uit een verslavingskliniek of dagbehandeling komen
krijgen vaak nauwelijks persoonlijke begeleiding. Terugval ligt op
de loer. Back on Track, een project van De Regenboog Groep, biedt
mensen die net zijn afgekickt vijf maanden persoonlijke begeleiding.
Dit begint al voor het ontslag uit kliniek of dagbehandeling.
Vervolgens komt de coach, die zelf ook ervaring heeft met verslaving,
gedurende vijf maanden 2 à 3 keer per week bij de klant thuis. Voor
de moeilijke momenten is de coach (of de telefonische achterwacht)
tot ’s avonds 23.00 uur en in het weekend bereikbaar. ‘Mensen de regie
teruggeven over hun eigen leven is de missie van Back on Track’, aldus
Fleur de Vries. De Vries is initiatiefneemster van het project. Haar
motto: ‘Vallen is niet erg, blijven liggen wel.’
Afleiding
In het begin spraken Martijn en Slavko elke week
met elkaar af. Inmiddels gaat het zo goed met
Martijn dat ze nog maar eens in de twee weken met
elkaar afspreken. De belangrijkste rol van Slavko
is motiveren. ‘Als coach stel je samen met je cliënt
doelen op. Dat is voor iedereen anders. Op vakantie
gaan kan een doel zijn of een betaalde baan zoeken.
Het vinden van een dagbesteding....’ Hij kijkt naar
Martijn met een brede lach op zijn gezicht. ‘Martijn
ligt bijvoorbeeld veel te lang op zijn nest.’
‘Afleiding is inderdaad heel belangrijk’, beaamt
Martijn. ‘Mijn afleiding bestaat uit het doen van
allerlei huishoudelijke taken, mijn huis poetsen en
mijn administratie op orde brengen. Maar ik wil ook
weer aan het werk. Dat was ook één van de redenen
waarom ik me had aangemeld bij de Jellinek. In mei
vorig jaar werd ik opgeroepen voor een werktraject.
Dat wilde ik doen, maar ik merkte dat ik nul
conditie had. Een klein stukje fietsen lukte al niet. Ik
gebruikte in die tijd twee gram coke op een dag. Mijn
gezondheid ging eraan, ik had schulden. Ik wilde
er vanaf en meldde me bij de Jellinek, waar ik in de
dagopname kwam. In de Jellinek hoorde ik van Back
on Track. Dat leek me wel wat. Slavko werd mijn
coach. Hij is bijna een vriend van me geworden. Ook
geeft hij me heel veel praktische tips. Hele simpele
soms, zoals het nummer van mijn dealer verwijderen
uit mijn telefoon. Het erge is alleen dat die dealer
soms zomaar ineens weer opduikt. Dan sms’t hij
dat hij een nieuw nummer heeft. Dat blijven lastige
momenten, zelfs al ben je een half jaar clean.’
5
‘Zonder biertje kan ik niet
functioneren’
Meeleven, maart 2014
Gratis bier in ruil voor papier prikken. Een kijkje in de
keet van de Prik- en Veegploeg van De Regenboog Groep.
‘Dit is mijn eerste biertje deze week’, zegt Fred
Schiphorst (60), terwijl hij een blikje Heineken
opent. Eigenlijk mag hij deze week helemaal niet
drinken. Over een paar dagen heeft hij een scan
in het ziekenhuis; iets met zijn nieren. Hij zit
aan een grote tafel met twee collega’s. Onder de
tafel ligt Truus, een zwarte bulldog met een roze
halsband vol glimmende studs. Er wordt gerookt
in de keet, gedronken en chips gegeten. Het is
half één ‘s middags. Iedereen wacht op Gerrie.
‘Ze kan elk moment terugkomen’, zegt Fred.
‘Ze is even eten halen.’ Samen met Janet van der
Noord geeft Gerrie Holterman leiding aan de
Prik- en Veegploeg. Die bestaat uit een mannetje
of tien. Met elkaar gaan de mannen drie keer per
week erop uit met prikstok en vuilniszak om de
parken en straten van Amsterdam Oost schoon
te vegen. ‘Ik kom nu doodmoe thuis’, zegt Fred,
‘vroeger niet. Vroeger zorgde ik regelmatig voor
overlast. Nu krijg ik zelfs een compliment van
mensen.’
Minder overlast
In het Oosterpark, waar Fred veel rondhing, was
altijd wel ergens een ruzietje of vechtpartij. Fred:
‘Zelf heb ik me daar ook schuldig aan gemaakt.
Heus, ik ben geen lieverdje. Ik heb zelfs een keer
een politieagent in elkaar geslagen. Hij had me
beledigd. Ik dreigde hem tot God te slaan. Het
leverde me een taakstraf op. Papier prikken.’
Geen feest, bekent hij, zo’n taakstraf, terwijl hij
nu precies hetzelfde werk doet, met dit verschil
dat hij er nu voor betaald krijgt: een tientje per
dag. Ook krijgt hij net als de andere jongens 5
biertjes en een half pakje shag per dag. Als voorman van de ploeg houdt hij iedereen een beetje
in de gaten. ‘We mogen niet drinken tijdens het
vegen. Dan krijgen we gedonder met de politie.
De regel is twee biertjes voor het prikken, twee
tijdens de lunch en één na het werk.’
Bitterballen
Foto: Merlijn Michon
6
‘Twee mag ook’, lacht Gerrie, die zojuist is binnengekomen en de jongens behalve hun lunch
een multivitaminepil geeft. ‘Als het erg gezellig
is, drinken we na het werk ook nog wel eens
twee biertjes. Zo streng zijn we nu ook weer niet.
We hebben sinds kort zelfs een frituur.
Doen we met zijn allen nog een portie bitterballen na het werk.’
Als moeder van de ploeg is Gerrie de steun en
toeverlaat van de mannen. Gerrie: ‘Als ze een
probleem hebben, komen ze als eerste naar mij.’
Leuk werk, vindt ze. ‘Je leert de verhalen kennen
achter de verslaving. En je ziet dat het zelfvertrouwen toeneemt bij die mannen. Vroeger
maakte het niet uit hoe laat ze opstonden. Nu
moeten ze op tijd ergens zijn, op hun werk. Dat
geeft structuur.’
7
Gratis bier
breaking news
De Veegploeg is intussen wereldnieuws. Van Al Jazeera
tot de New York Times, iedereen is langs geweest.
‘Volgende week komt Zuid-Korea.’
‘In de zomer van 2013 heeft mijn oud-collega
Jasperine Schupp een persbericht verstuurd over het
project’, vertelt Chulah Berkowitz, werkzaam op de
afdeling PR van De Regenboog Groep. ‘De lokale
krant kwam langs, daarna kwamen er journalisten
van de landelijke kranten langs en toen eenmaal
een Frans Persbureau er aandacht aan besteedde,
Foto: Merlijn Michon
8
ging het balletje wel heel hard rollen. Van de New
York Times tot Al Jazeera USA – iedereen is langs
geweest. Volgende week komt Zuid-Korea langs om
opnames te maken. In Zuid-Korea worden alcoholisten nog heel erg gestigmatiseerd. Onze boodschap
is en blijft dat je niet clean hoeft te zijn om toch
hulp te krijgen.’
Foto: Merlijn Michon
Meeleven, maart 2014
Buurtmaatjes
“Samen leuke dingen doen zonder verplichtingen, dat spreekt me erg aan.”
Erop uit met buurtgenoten
Nelly Bos (58) en Greet van der
Hoek (63) wonen allebei in
Amsterdam Nieuw-West. Door
Buurtmaatjes – een project van
De Regenboog Groep – hebben
ze elkaar beter leren kennen.
Soms spreken ze ook buiten de
buurtmaatjes-activiteiten met
elkaar af.
‘Toen ik een paar jaar geleden via de GGZ in
contact kwam met De Regenboog Groep stond
ik helemaal niet open voor contact met andere
mensen’, vertelt Greet. ‘Ik wilde met rust gelaten
worden na mijn scheiding en had er geen trek in om
op stap te gaan met wildvreemden. Aan de andere
kant voelde ik ook wel dat ik onder de mensen
moest komen. Dat was heel dubbel. Inmiddels heb
ik mijn scheiding een plekje gegeven, waardoor ik
ook weer open sta voor contact met anderen. Sinds
een half jaar ben ik aangesloten bij Buurtmaatjes.
Zo leuk om met mensen uit je eigen buurt iets
leuks te doen. Ik verheug me er elke keer weer op.
Het leukst vind ik het eten bij Coco’s Keuken. Dat
doen we één keer per maand. Na het eten gaat de
muziek harder en eindigen we met zijn allen op de
dansvloer. Op zo’n moment vergeet ik alles. Dan
kom ik ‘s avonds thuis en dan merk ik gewoon dat
het me heel erg goed gedaan heeft.’
Nelly knikt. Ook haar ervaring met Buurtmaatjes is
positief. ‘Drie jaar geleden zocht ik hulp voor mijn
zoon, die op dat moment depressief was. Bij de
Amsterdamse Vriendendiensten vonden ze dat ik
zelf ook wel in aanmerking kwam voor een maatje.
Samen leuke dingen doen zonder verplichtingen,
dat spreekt me erg aan. Dat je normale dingen doet,
wandelen, uit eten, naar Artis. Zo’n uitje geeft me
energie! Je bent er echt even helemaal uit, en bent
gezellig onder de mensen.
Buurtmaatjes
Buurtmaatjes brengt buurtgenoten met en zonder
psychiatrische problematiek bij elkaar. Samen met
een klein groepje buurtgenoten en vrijwilligers van
De Regenboog Groep bepalen de deelnemers met
elkaar wat ze gaan doen: naar de film, een museum,
wandelen of uit eten. Een aantal keren per maand
komt de groep bij elkaar. ‘We brengen buurtgenoten
bij elkaar in de hoop dat mensen meer contacten
krijgen in hun directe omgeving’, aldus Talisa Verkuijl, projectleider binnen De Regenboog Groep. ‘Er
zijn intussen Buurtmaatjes-projecten in de stadsdelen West, Centrum en Nieuw-West. Het zou mooi
zijn als straks elk stadsdeel in Amsterdam zijn eigen
Buurtmaatjesproject heeft. De kosten houden we
zo beperkt mogelijk, omdat mensen vaak juist ook
door geldgebrek weinig sociale contacten hebben.
Foto: Merlijn Michon
9
Warm Hart festival
De pakkeneditie
Meeleven, maart 2014
Restaurant Nine stelde gratis
zijn locatie ter beschikking.
Jamal: ‘Ik werk normaal achter de bar van
De Buurtboerderij. Vandaag in de Zuidas.
Leuke mensen allemaal.’
Ingrid Tober, office manager BearingPoint
BV: ‘Ik wil me samen met mijn collega’s graag
warm maken voor mensen die het minder goed
getroffen hebben dan wij met onze goede banen.’
Hans Wijnands, directeur De Regenboog Groep: ‘Het is een totaal
andere biotoop dan we gewend zijn, maar ik vind het mooi om te zien dat
ook in de Zuidas een warm hart klopt voor kwetsbare Amsterdammers.’
Jan Henk Tigelaar van Amsterdam Energie: ‘Ieder mens mag er zijn,
aldus De Regenboog Groep. Daar ben ik het volmondig mee eens.
Daarom ben ik hier.’
10
Foto’s: Dp51 Photography
Vette knipoog: ‘Mensen vragen of ik echt ben...
Ja hoor, ik ben helemaal echt.’
DJ Kid Sublime draaide zijn vingers
blauw voor De Regenboog Groep.
Mignon Liefting, HR Manager
BearingPoint BV: ‘Ik vind het een
mooi initiatief en helemaal van deze
tijd: je inzetten voor een
ander.
’ Photography
Foto:
dp51
Foto: Merlijn Michon
Spuiten voor het goede doel:
shotjes strawberrycocktail.
Hoogtepunt van de avond: de loterij met
bijzondere prijzen, o.a. een jurk van La Dress,
een armband van Angeli Dolci, een etentje bij
Nine en een maatpak van Pakkend.
11
Meeleven, maart 2014
Actueel
Rainbow Popcorn Feest
Het is gelukt! De 9000 euro die nodig waren
voor het laten bouwen en rijden van de Rainbow
Popcorn Kar zijn binnengehaald. Via crowdfunding. Ook van Stichting Doen is een bijdrage
binnengekomen. Tijd voor een lanceringsfeestje.
Dit vindt plaats op woensdag 9 april, 16-18 uur
in Mister Kitchen (Westergasfabriek).
‘Vier keer per week varen we uit om mout en
andere ingrediënten voor het maken van bier langs
te brengen. Volle kratten en afvalstoffen nemen
we mee terug.’ Rederij Kees is een voorbeeld van
het in populariteit toenemende fenomeen ‘sociaal
ondernemen’. Het bedrijf wordt gerund met onder
meer ex-daklozen vanuit De Regenboog Groep.
Wilt u ook gebruikmaken van Rederij Kees?
Mail naar: [email protected].
Open Dag Derde Schinkel
In dezelfde maand zal de Rainbow Popcorn Kar
voor het eerst dienst doen tijdens een tentoonstelling van het COBRA-museum in Amstelveen.
Ook is de Rainbow Popcorn Kar, gerund door
ex-daklozen, al geboekt door De Parade in
Amsterdam. Lang verhaal kort: missie geslaagd.
Rederij Kees
Rederij Kees is een nieuwe sociale firma, mede
opgezet door De Regenboog Groep. Op een
platte schuit van 10 meter vervoert Rederij Kees
goederen over het water. Ook slaat Rederij Kees,
die zijn magazijn heeft op het Amsterdam Food
Center, desgewenst goederen op. ‘Eén van onze
klanten is bierbrouwerij De Prael’, aldus projectleider Sander Egas.
Op vrijdag 14 februari werd in leerbedrijf De Derde
Schinkel voor iedereen die woont en werkt in de
Schinkelbuurt een Open Dag georganiseerd. Die
dag konden mensen met een leuk idee voor de
buurt met zijn of haar ideeën terecht in De Gravin,
het restaurant van De Derde Schinkel. Een groot
succes, aldus Kathleen Denkers, projectleider van
De Derde Schinkel: ‘Er zijn heel veel leuke ideeën
binnengekomen. Van het organiseren van een
buurtfeest en een kookclub tot een plantenruilbeurs
en poëziemiddag.’
Groene Vingers
De Regenboog Groep is een nieuw project
gestart: het onderhouden van geveltuintjes.
Geveltuintjes zijn populair in Amsterdam.
Wie geen tijd heeft voor het onderhoud kan
sinds kort bij De Regenboog Groep terecht.
Vanuit inloophuis Makom gaat twee keer
per maand een onderhoudsploeg op pad
met spade en snoeischaar. Ze halen onkruid
en dode bladeren weg, snoeien takken en
geven desgewenst advies over het stekken van
plantjes en planten van bollen. Kosten: 5 euro
per maand.
Oproep
Verhuisd? Nieuw mailadres?
Om ons adressenbestand upto-date te maken, roepen wij al
onze donateurs op zijn of haar
gegevens (naam, volledige
huisadres en mailadres) te
mailen naar:
[email protected]
Acceptgiro
We sturen altijd een acceptgiro
mee met de Meeleven, zodat
ook de lezers die geen donateur
zijn aan onze projecten kunnen
doneren.
Volg ons op Facebook en Twitter
en blijf op de hoogte van het
laatste nieuws over
De Regenboog Groep
De Regenboog Groep
Amsterdam
@Regenboog020
Colofon
Meeleven wordt vier keer per
jaar uitgegeven door
De Regenboog Groep.
ISSN 13840607
Hoofdredactie
Chulah Berkowitz
Tekst
Nicolline van der Spek
Correcties
Rob Rand
Fotografie
Merlijn Michon
Cover
Merlijn Michon
Ontwerp
Bourne Design
Druk
Drukkerij Schuttersmagazijn
Abonnement
Een abonnement op Meeleven
is gratis. Een acceptgiro en
machtigingskaart worden
vrijblijvend meegestuurd. Voor
opgave van adreswijzigingen of
voor het minder vaak ontvangen
van de Meeleven, kunt u terecht
bij bovenstaand redactie-adres.
Overname van artikelen is
toegestaan, mits de redactie
wordt ingelicht. Giften, legaten
etc.: NL21INGB0000008081
t.n.v. De Regenboog Groep, te
Amsterdam.
Publicaties
De Regenboog Groep heeft een
reeks publicaties over drugs,
verslaving en het werk van
De Regenboog Groep. Ook
schilderijen, kaarsen, sieraden
en ansichtkaarten, vervaardigd
door onze bezoekers, kunnen
worden besteld. Voor meer
informatie of bestellingen: bel
020-5317600, of bestel via info@
deregenboog.org
Stichting De Derde Schinkel is een onderdeel van
De Regenboog Groep, dat via gerichte begeleiding
mensen die lange tijd thuiszitten uit hun sociale
isolement haalt.
Foto: Merlijn Michon
12
13
Goed
besteed
geld
Meeleven, maart 2014
De Regenboog Groep
is voor een groot deel
afhankelijk van donateurs.
Wat doen we eigenlijk met
uw geld? Behalve aan grote
projecten als Buddyzorg en
Buurtmaatjes wordt uw geld
besteed aan hele praktische
zaken. Dat kan van alles zijn.
Zo heeft het leerwerkbedrijf
De Derde Schinkel onlangs
geld gekregen van een gulle
gever voor de aanschaf van
een beamer.
‘Een beamer is nodig om onze zalen nóg aantrekkelijker te maken voor verhuur aan bedrijven’, aldus
Kathleen Denkers van De Derde Schinkel.
De Derde Schinkel is een leerwerkbedrijf van De
Regenboog Groep. Via gerichte begeleiding worden
mensen die lange tijd thuiszitten uit hun sociale
isolement gehaald. Ze kunnen werken in naaiatelier
ZigZag, drukkerij Repro, de Boekbinderij, restaurant
de Gravin, het administratiekantoor en de klussendienst Homeservice. Mensen sterker maken. Dat is
het doel van De Derde Schinkel.
Buurtgericht centrum
‘Wij weten precies welke mensen net een extra duwtje
nodig hebben’, vertelt Denkers. ‘Dat maakt De Derde
Schinkel een unieke plek. Tegelijkertijd willen we een
buurtgericht centrum zijn. Iedereen die in de buurt
woont of werkt kan bij ons terecht met ideeën voor
een te organiseren buurtfeest. Ook verhuren we zalen.
De Gravin, het restaurant van De Derde Schinkel, is
de grootste zaal. Deze is af te huren voor seminars.
Boven zijn nog twee kleinere vergaderzalen af te
huren. Uitermate geschikt voor bedrijven die in een
kleurrijke omgeving willen vergaderen. We bieden
geen gelikte vergaderruimten, maar een omgeving
midden in de samenleving. Dit inspireert en brengt
bedrijven mogelijk op frisse nieuwe gedachten.’
Nauwelijks subsidie
‘Uiteraard moeten de zalen wel voldoen aan een
aantal eisen’, stelt Denkers. ‘Eén van die eisen is dus
een beamer. Die kunnen we kopen met steun van een
gulle gever: Jan Rog. Hij woonde lange tijd tegenover
inloophuis Makom. Inmiddels is hij verhuisd uit De
Pijp en een eigen bedrijf begonnen dat zeer succesvol
is, ROCA. Hij wilde geld doneren aan De Regenboog
Groep en heeft voor 2500 euro tegoedbonnen gekocht
bij Duikelman keukenbenodigdheden en 1000 euro
tegoedbonnen bij MediaMarkt. Voor Makom kopen
we straks een paar mooie keukenspullen en voor De
Derde Schinkel gaan we shoppen bij MediaMarkt.
Hoog op het lijstje staat een beamer. De Derde
Schinkel zet zich in voor kwetsbare Amsterdammers,
maar krijgt nauwelijks subsidie. We moeten ons
grotendeels zelf bedruipen. Dat betekent dat we onze
zalen meer moeten promoten. Helemaal 2014 lijkt
me: vergaderen in een sociale omgeving, voorzien van
alle moderne gemakken.’
Wilt u ook een zaal huren bij De Derde Schinkel?
Mail naar [email protected]
14
15
De stelling van Amsterdam
Waar Nederland vanaf de jaren zeventig jarenlang een voortrekkersrol
had in het voeren van een pragmatisch drugsbeleid, wordt het nu aan
alle kanten voorbijgestreefd door andere landen. Dat moet veranderen, aldus Eberhard Schatz, coördinator van Europese projecten en
samenwerkingsverbanden binnen De Regenboog Groep. Zijn stelling:
‘Nederland moet weer een
ambitieus drugsbeleid voeren.’
‘Wat me opvalt is dat Nederland al jaren haar
drugsbeleid niet meer vernieuwt. We laten het
zoals het is. Er is veel opgebouwd in het verleden,
dat geef ik onmiddellijk toe, maar waar Nederland
vanaf de jaren zeventig jarenlang een voortrekkersrol had in het voeren van een pragmatisch
drugsbeleid, doet Nederland nu niets meer. We
innoveren niet, we experimenteren niet. Nederland is huiverig geworden om bijvoorbeeld het
cannabisbeleid aan te passen. Er is veel te doen
over het cannabisbeleid, dat aan de voordeur
legaal is en aan de achterkant al jaren illegaal.
Ondanks de roep van een groot aantal burgemeesters die dit beleid spuugzat is. Door zowel
de verkoop als de productie te legaliseren, haal je
drugs uit de criminele sfeer en heb je veel meer
controle op de kwaliteit van cannabis, wat enorme
winst oplevert voor de volksgezondheid. Minister
Opstelten van Veiligheid van Justitie wijst daarbij
naar de UN-verdragen, maar dat vind ik laf. Er
gaan wereldwijd miljarden euro’s in om. Allemaal
in het criminele circuit, maar onze nek uitsteken,
zoals ze in Uruguay hebben gedaan, in Portugal en
zelfs in sommige staten van Amerika, doen we niet
in Nederland. Zo stemden de Amerikaanse staten
Colorado en Washington in met de legalisering
van cannabis. Het parlement in Uruguay heeft
zelfs ingestemd met de legalisering van de kweek
van wiet. Portugal is nog een stap verder gegaan en
heeft na jarenlange drugsoverlast alle drugs – dus
ook harddrugs als cocaïne en heroïne gelegaliseerd
en zodoende uit de criminaliteit gehaald. In Spanje
is de productie en consumptie van wiet gelegaliseerd in zogenaamde ‘Cannabis Social Clubs’ die
overal opduiken. In Tsjechië schrapte de regering
vier jaar geleden het bezit van vijftien gram wiet
16
en vijf gram hasj uit het strafwetboek. Ook werd
het bezit van gebruikshoeveelheden harddrugs
gelegaliseerd. In Zwitserland hebben ze inmiddels
een heel goed uitgewerkt drugsbeleid dat het Nederlandse voorbijstreeft. En wat doet Nederland?
De regels aanscherpen. Een visie ontbreekt.
Harm Reduction stond jarenlang bovenaan de
agenda van het Nederlandse drugsbeleid, maar
dat lijkt tegenwoordig helemaal naar de achtergrond geschoven te zijn. Van experimenteel en
pragmatisch is ons drugsbeleid restrictief en
terughoudend geworden. Dat merk ik keer op keer
als ik voor overleg in het buitenland ben. Van een
voortrekkersrol is Nederland teruggezakt naar
de middenmoot. Ik pleit voor meer ambitie. Voor
een terugkeer van een uitdagend drugsbeleid. Een
restrictief beleid, dat Nederland nu voert, speelt
criminelen in de kaart, zorgt in veel steden voor
overlast en brengt meer risico’s mee voor de volksgezondheid.’