NIEUWSBRIEF - Amnesty International

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
Zomer 2014
NIEUWSBRIEF
MENSENRECHTEN IN
ISRAEL/PALESTINA
© Haim Schwarczenberg
Beste activist
Tussen de WK-gekte door bereikten ons de afgelopen dagen onheilspellende berichten uit Israël en de
Bezette Gebieden. Drie Israëlische tieners werden ontvoerd en later vermoord teruggevonden. Deze
gebeurtenis zette een heuse wraakactie in gang waarbij steeds meer gewone burgers zoals jij en ik het
slachtoffer worden. Nog maar eens. Hoog tijd om diepgaand en genuanceerd in te gaan op de recente
gebeurtenissen. Voor al dat onnodige, buitensporige geweld, zou een scheidsrechter dringend een rode
kaart moeten opsteken.
Dat mensenrechten met vuur verdedigen niet altijd gemakkelijk is, weet ook Helal Alosh, medewerker
bij Amnesty Israël. Wij hadden een gesprek met hem, van activist tot activist. Verder is er, gelukkig, ook
nog wat goed nieuws. Omar Sa’ad is namelijk vrij. De druzejongen met zijn viool hoeft niet langer zijn
dienstplicht te doen. Maar de strijd is hiermee helaas niet gestreden. Ondertussen zitten nog steeds
heel wat jongeren achter de tralies omdat ze weigeren in het leger te gaan. Jouw hulp en steun blijft dan
ook onverminderd nodig. Hoe je kunt helpen, lees je verder in deze nieuwsbrief.
Wij hopen alvast dat de volgende keer dat Israël en de Bezette Gebieden het nieuws halen, het eindelijk
eens positief zal zijn.
Het landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit
1
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
INHOUD
•
•
•
•
•
•
FOCUS: COLLECTIEVE BESTRAFFING: L’HISTOIRE SE REPETE?
INTERVIEW: HELAL ALOSH, ACTIVIST BIJ AMNESTY ISRAËL
NIEUWS: HET LANDENTEAM ISRAËL/PALESTINA IN ACTIE
UPDATE: OMAR SA'AD IS VRIJ! ANDERE GEWETENSBEZWAARDEN ZITTEN ECHTER
NOG
ACTIE: GEEN PROCES, GEEN AANKLACHT, GEEN MEDISCHE BEHANDELING EN GEEN
TOEGANG TOT FAMILIE OF ADVOCAAT
NIEUWS: MAHMOUD ABBAS, SLUIT AAN BIJ INTERNATIONAAL STRAFHOF
FOCUS: COLLECTIEVE BESTRAFFING: L’HISTOIRE SE REPETE?
Sinds de ontvoering van en moord op drie Israëlische tieners in zone C op de Westelijke
Jordaanoever haalde het Israëlische leger de grote middelen boven, niet alleen op de Westelijke
Jordaanoever maar ook in de Gazastrook. De Israëlische eerste minister Benjamin Netanyahu
stelde op 15 juni 2014 dat Hamas achter de ontvoering zit, wat door deze laatste als “belachelijk”
werd afgedaan. Drie andere bewegingen eisten elk afzonderlijk wel de verantwoordelijkheid op,
maar het blijft vooralsnog onduidelijk wie er achter de ontvoering zit. Er is duidelijk sprake van
collectieve bestraffing van de hele Palestijnse bevolking als vergelding voor de misdaden van enkelen.
Willem Staes
Het Israëlische leger begon in de nacht van 15
op 16 juni met een grootscheepse
afgrendeling van Hebron. Israëlische soldaten
gingen van huis tot huis, brachten families
bijeen in één kamer, blinddoekten de
mannelijke bewoners en sloegen hen in de
boeien. Ze haalden ook huizen volledig
overhoop. Ze schoten met scherp op Ahmad
Sabarin, een jonge Palestijn uit het
vluchtelingenkamp Jalazon. Hij overleed later
aan zijn verwondingen. De arrestaties en
huiszoekingen gingen de hele week door in
steden op de Westelijke Jordaanoever zoals
Hebron, Nablus, Ramallah, Jenin, Tulkarem,
Bethlehem, Tubas, Qalqilya en Salfit, maar
ook in Jeruzalem.. Israëlische soldaten beantwoordden protesten met geluidsgranaten en geweervuur
en bestormden universiteiten.
Maar ook in de Gazastrook voerden ze de druk op. Ze scherpten de blokkade van Gaza aan, terwijl
gevechtsvliegtuigen luchtaanvallen uitvoerden. Vanuit Gaza zelf werden raketten afgeschoten op Israël.
De Israëlische autoriteiten overwegen ondertussen de transfer van gearresteerde leiders en leden van
Hamas van de Westelijke Jordaanoever naar Gaza en de herintroductie van de politiek van
buitenrechtelijke executies van Hamas-leiders. Verschillende burgers raakten gewond bij Israëlische
luchtaanvallen op Gaza en het geweld blijft voortduren. Luchtaanvallen lijken schering en inslag te
worden. .Het risico op een nieuwe militaire escalatie in Gaza lijkt toe te nemen.
Op het moment van schrijven, 7 juli 2014, is er sprake van meer dan 600 arrestaties, waaronder
minstens zeven leden van de Palestinian Legislative Council (PLC). Vele arrestanten worden zonder
aanklacht vastgehouden, in administratieve detentie. Minstens negen Palestijnse burgers werden de
afgelopen weken om het leven gebracht door het Israëlische leger. De huizen van twee mannen die
verdacht worden van de ontvoering werden vernietigd, Een jonge Palestijn, Muhammad Abu Khdeir,
werd ontvoerd en op gruwelijke wijze om het leven gebracht. Zes verdachten werden opgepakt. Zijn 15jarige neef werd zonder aanleiding op uiterst brutale wijze in elkaar geslagen door de Israëlische politie.
2
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
Amnesty roept Israël en de Palestijnse gewapende groeperingen op om burgers te beschermen nu het
conflict escaleert. Alle partijen zijn volgens het international recht verplicht dit te doen. Israël mag zich
enkel richten op legitieme, militaire doelwitten en moet daarbij de veiligheid van burgers waarborgen.
Het uitvoeren van niet discriminerende luchtaanvallen op dichtbevolkte gebieden en directe aanvallen
op burgerhuizen zijn dus in strijd met het internationaal recht. Maar ook Palestijnse groepen overtreden
de internationale regels. Tussen 12 juni en 8 juli zouden ze maar liefst meer dan 240 rakketten
willekeurig hebben gevuurd op Israël. Dit is een oorlogsmisdaad die burgers langs beide kanten in
gevaar brengt. Het afvuren van dit sort raketten moet volgens Amnesty dan ook onmiddellijk stoppen.
Amnesty roept bovendien opnieuw op tot een international wapenembargo tegen Israël, Hamas en
Palestijnse gewapende groeperingen in de Gazastrook.
SCHENDINGEN VAN HET INTERNATIONAAL RECHT
Het ontvoeren van burgers of nemen van gijzelaars is strikt verboden door het internationaal humanitair
recht. De ontvoering van de drie tieners geeft Israël echter niet het recht de Palestijnse bevolking
collectief te straffen. Hoewel sommige maatregelen gerechtvaardigd zijn indien ze een duidelijk verband
tonen met het onderzoek naar de ontvoerde tieners, vormen de maatregelen een aanslag op de
fundamentele rechten van de Palestijnen burgers. De restrictieve maatregelen die afgekondigd werden,
zijn gebaseerd op pure speculatie over de identiteit van de ontvoerders en vormen een duidelijke vorm
van collectieve bestraffing, verboden door artikel 33 van de Vierde Conventie van Genève. Het
overbrengen van leden en leiders van Hamas van de Westelijke Jordaanoever naar Gaza is bovendien
een schending van artikel 49 van diezelfde conventie, die de gedwongen transfer vanuit bezet gebied
verbiedt. De algemene humanitaire principes van onderscheid tussen burgers en strijders, noodzaak,
proportionaliteit en voorzorg moeten bovendien ten alle tijde gerespecteerd worden tijdens een
bezetting. Artikel 146 van de Vierde Conventie van Genève legt de verplichting op om mogelijke
inbreuken van de Conventie te onderzoeken en, indien nodig, te vervolgen.
De internationale mensenrechtenwetgeving verplicht Israël als bezettende macht bovendien het recht
op leven van elk individu te respecteren. Het verbiedt arbitraire arrestaties en schendingen van het
recht op privacy en familiale en huiselijke sfeer. Elke arrestatie moet gebaseerd zijn op duidelijke
aanwijzingen en arrestanten moeten worden aangeklaagd voor een duidelijk vergrijp.
COLLECTIEVE BESTRAFFING (BIS)
Wat collectieve bestraffing van de Palestijnse
bevolking betreft, is Israël helaas niet aan haar
proefstuk toe. Het Israëlische leger onderdrukt
vaak op bijzonder brutale wijze wekelijkse
vreedzame protesten op de Westelijke
Jordaanoever. Naast het gebruik van excessief
geweld tegen betogers zelf (uiterst giftig
traangas, geluidsgranaten, waterkanonnen met
vervuild water, rubberkogels en soms zelfs
dodelijk geweld), viseren soldaten vaak ook
niet-protesterende burgers. Ze vuren grote
hoeveelheden traangas af op residentiële delen
van dorpen. Dat leidt tot ademhalingsproblemen
en zelfs gevaar op verstikking. Daarnaast
schieten ze waterreservoirs vaak ook bewust lek.
Een legercommandant kan een bepaald gebied uitroepen tot gesloten militaire zone voor de duur van
een manifestatie. Het leger kan dan tijdelijke checkpoints opwerpen die de bewegingsvrijheid van de
lokale bevolking drastisch inperken. Vaak zijn de inwoners het slachtoffer van een onmenselijke
behandeling aan de controleposten. Kinderen die verdacht worden van het gooien van stenen, zijn
bovendien regelmatig het doelwit van nachtelijke raids en arrestaties door het Israëlische leger. Het
rapport Trigger-happy: Israel’s use of excessive force in the West Bank (februari 2014) van Amnesty
International klaagt deze praktijken aan en stelt dat ze deel lijken uit te maken van de collectieve
3
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
bestraffing van de Palestijnse bevolking.
Daarnaast gaat de blokkade van Gaza haar achtste jaar in. Hoewel versoepeld in 2010 blijven de
Israëlische autoriteiten naar eigen goeddunken en met de regelmaat van de klok restricties opleggen
inzake personen- en goederenverkeer. Dit heeft geleid
tot een “de-ontwikkeling” van het gebied. Vissers mogen
slechts in een zeer beperkt gebied vissen, landbouwers
mogen hun grond nabij het afscheidingshek niet
bewerken, zakenmannen kunnen hun goederen niet
uitvoeren, studenten kunnen niet naar universiteiten op
de Westelijke Jordaanoever en patiënten hebben
nauwelijks toegang tot levensnoodzakelijke medische
zorg en medicatie.
Cijfers van het United Nations Office for the
Coordination of Humanitarian Affairs (OCHA) schetsen
een rauwe realiteit: 57 percent van de bevolking in
Gaza is ‘voedselonzeker’, 80 percent is afhankelijk van
humanitaire hulp en 35 percent van het beschikbare
landbouwgebied en 85 percent van de beviste wateren is (deels) ontoegankelijk door Israëlische
beperkingen. Sinds 2005 is het BBP per capita in Gaza gedaald met 17 percent, terwijl 90 percent van
het drinkwater in Gaza ongeschikt is voor menselijke consumptie. Stroomonderbrekingen van 6 tot 12
uur per dag zijn dagelijkse kost en slechts 25 percent van de bevolking heeft elke dag (voor enkele
uren) toegang tot stromend water. Cijfers van het Palestinian Central Bureau of Statistics (PCBS) tonen
aan dat de werkloosheid in Gaza in het eerste kwartaal van 2014 piekte tot 40,8 percent, het hoogste
peil sinds 2009.
De blokkade wringt ondertussen elke vorm van economische ontwikkeling in Gaza vakkundig de nek
om. De veiligheidssituatie blijft dramatisch. Er wordt geregeld met scherp geschoten op ongewapende
Palestijnse burgers en vissers die het wagen zich in of nabij de access restricted areas te begeven. Dat
zijn bufferzones langs de Palestijnse kant van het afscheidingshek tussen Gaza en Israël en langs de
kust van Gaza. Israëlische gevechtsvliegtuigen en drones voeren ook geregeld luchtaanvallen uit op
“vijandige sites” of “verdachte individuen” in Gaza, waarop de Israëlische autoriteiten vervolgens de
nevenschade die gepaard gaat met zo’n operaties betreuren. Tussen januari en midden juni 2014
alleen al kwamen zo veertien Palestijnen om het leven. 162 werden gewond.
MAG DAT ALLEMAAL ZOMAAR?
Dergelijke praktijken van collectieve bestraffing zijn onaanvaardbaar, zowel vanuit morele overwegingen
als volgens het internationaal recht. Amnesty International roept de Israëlische autoriteiten op
onmiddellijk een einde te stellen aan deze vormen van collectieve bestraffing en vraagt de
internationale gemeenschap hiertoe druk uit te oefenen op Israël. Gezamenlijk artikel 1 van de
Conventies van Genève legt alle verdragspartijen immers een verplichting op het respect voor de
verdragsartikelen te verzekeren.
ACHTERGRONDINFORMATIE
De ontvoerde Israëlische tieners moeten vrijgelaten worden en Israël moet stoppen met het collectief
straffen van Palestijnen (17 juni 2014)
Trigger-Happy: Israel’s Use of Excessive Force in the West Bank (februari 2014)
Israel/Gaza: all sides must protect civilians as conflict escalates (8 juli 2014)
INTERVIEW: HELAL ALOSH, ACTIVIST BIJ AMNESTY ISRAËL
Als landenteam Israël/Palestina steken we al jaren de handen uit de mouwen om mensen in
eigen land bewust te maken van mensenrechtenschendingen in Israël en de Bezette Gebieden.
Belangrijk én noodzakelijk, maar niet altijd gemakkelijk. Voor velen is het een ver-van-mijn4
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
bedshow, anderen kiezen resoluut partij. Maar hoe zou het zijn om ter plaatse Amnesty activist
te zijn? We vroegen het Helal Alosh, een 28-jarige Palestijn die in Israël woont. Aanvankelijk
werkte hij als journalist voor Social TV, een zender die de mainstream media uitdaagt. Daarna
begon hij als medewerker bij het mediateam van Amnesty Israël. In december 2013 werd hij
campagnevoerder voor de Bezette Gebieden.
Maarten Loeckx
HOE IS HET OM ALS PALESTIJNS MENSENRECHTENACTIVIST IN ISRAËL TE WERKEN?
Helal Alosh: “Het werk van mensenrechtenactivisten is nooit makkelijk. Telkens wanneer we een
rapport publiceren, bellen mensen ons om te vragen waarom we net die thema’s behandelen.
Sommigen zeggen ons dat we niets moeten schrijven over Israël of de Bezette Gebieden en beweren
dat een land ‘beter is dan de buurlanden’. Je moet voortdurend mensenrechtenwerk verdedigen. Maar
uiteindelijk zijn we allemaal mensen met rechten.”
HOE VERLOOPT HET CAMPAGNEWERK OP STRAAT?
Alosh: “We hebben verschillende campagnes. Zo werken we rond de rechten van vluchtelingen en
asielzoekers, het recht op onderdak voor de bedoeïenenbevolking en de rechten van de Palestijnen.
We ontmoeten andere mensenrechtenactivisten en proberen mensen bewust te maken en een debat
over mensenrechten op gang te brengen.
Momenteel werken we aan een petitie om de
Israëlische minister van Defensie te vragen om het
buitensporige
geweld
op
de
Westelijke
Jordaanoever te stoppen. (Ook in Vlaanderen kun
je deze petitie ondertekenen, nvdr.)
Als Palestijn is het niet makkelijk om actie te
voeren in het centrum van Tel Aviv. Ik krijg veel
negatieve reacties maar ook veel positieve. Veel
mensen discussiëren met ons. Ze proberen ons
ervan te overtuigen dat bepaalde stappen nodig
zijn om terrorisme te bestrijden. Maar vaak hebben ze de moed om hun ideeën aan te passen en de
petitie te tekenen.”
HOE ZIET DE PALESTIJNSE BEVOLKING AMNESTY INTERNATIONAL?
Alosh: “Dat kan soms moeilijk zijn, aangezien Amnesty hier in Israël gevestigd is. Ik beschouw het als
een persoonlijke uitdaging om Amnesty naar de Palestijnse bevolking te brengen. Ik zie dingen
veranderen, in de media, in de kranten. We staan op vriendelijke voet met hen en kunnen informatie
uitwisselen.”
DUS JE ZIET EEN VERANDERING IN DE AANDACHT VOOR MENSENRECHTEN IN ISRAËL?
Alosh: “We proberen op lange termijn verandering te brengen. De Israëlische overheid blijft
onbereikbaar voor de mensenrechtenthema’s die we aanbrengen. Het is moeilijk om na te gaan hoe
mensenrechten ervaren worden binnen de gemeenschap. Vandaag komen mensen in Israël samen
voor mensenrechten en de media brengen verslag uit van mensenrechtenthema’s, ondanks politieke
druk. We zien ook hoe activisten en burgerjournalisten naar alternatieve media grijpen zoals het +972
magazine. Dit tijdschrift wil breken met de richting die de mainstream media kiezen.”
HOE IS DE RELATIE TUSSEN AMNESTY INTERNATIONAL EN DE ISRAËLISCHE OVERHEID?
Alosh: “We sturen hen een heleboel informatie, ook al verloopt de interactie moeizaam. Wanneer we
hen vragen om te vergaderen krijgen we vrijwel altijd een negatieve reactie. Na de publicatie van ons
laatste rapport (over excessief geweld door het Israëlische leger, nvdr.) besprak de overheid Amnesty
International in de Knesset, het Israëlische parlement. Ze beweerde dat we anti-Israëlische opinies
steunen. Zelf heb ik nog geen persoonlijke hinder van de Israëlische overheid ondervonden tijdens mijn
werk voor Amnesty Israël. We weten wel dat leerkrachten ontslagen worden wanneer ze antimilitaire
meningen uiten. Men staat negatief ten opzichte van mensen die kritiek uiten. Zo werd bijvoorbeeld een
Israëlische blogger naar het politiestation geroepen omwille van één van zijn tweets. Mensen zijn bang
dat wanneer zij iets gelijkaardig doen, ze ook onderzocht zullen worden.”
5
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
NIEUWS: HET LANDENTEAM ISRAËL/PALESTINA IN ACTIE
GENT LIET VAN ZICH HOREN…
Het Israëlische leger treedt gewelddadig op tegen Palestijnse demonstranten die vreedzaam hun
rechten opeisen. Israëlische soldaten beschieten demonstranten vaak met traangas en rubberen
kogels. In mei 2014 schoten ze nog twee ongewapende Palestijnse jongeren neer. Amnesty
International publiceerde over de zorgwekkende toename van het geweld het rapport Trigger-happy:
Israel’s use of excessive force in the West Bank.
Om het toenemende geweld tegen vreedzame demonstranten aan te klagen organiseerde het
landenteam Israël/Palestina op zaterdag 3 mei 2014 een petitie- en flyeractie op de Korenmarkt in Gent.
Naast activisten van enkele lokale Amnesty-groepen en het landenteam viel ook de aanwezigheid van
een soldaat op, die activisten en omstanders agressief bejegende. Zo zagen omstanders heel concreet
hoe moeilijk het voor Palestijnse demonstranten is om hun stem te laten horen. De Oost-Vlaamse
zender AVS legde alles vast op beeld. Hun reportage kun je hier bekijken.
De vele voorbijgangers volgden geïnteresseerd de uitleg van de activisten en velen tekenden de petitie
om het buitensporige geweld tegen demonstranten aan de kaak te stellen. De flyeractie zit er op, maar
je kunt nog steeds je stem laten horen. Teken de petitie!
…OOK LEUVEN DEED MEE…
Amnesty-activisten zetten de actie tegen het buitensporig geweld door Israëlische veiligheidstroepen
verder op 7 juni 2014 op het Wereldfeest in Leuven. Ook hier legde het landenteam voorbijgangers uit
dat Palestijnse demonstranten het recht hebben om hun mening te uiten en dat geweld ten aanzien van
vreedzame demonstranten niet door de beugel kan. Ook de Leuvenaars tekenden vlijtig onze petitie.
…EN TOT SLOT WAREN WE OOK IN ANTWERPEN VAN DE PARTIJ
Op 31 mei en 1 juni 2014 stond Amnesty International op de Moslim Expo in Antwerpen, een expositie
waar zowel moslims als niet-moslims in dialoog gaan en tot meer begrip komen. De bezoekers hadden
vele vragen over het werk en de acties van Amnesty in het Midden-Oosten en Noord-Afrika die we
graag beantwoordden.
UPDATE: OMAR SA'AD IS VRIJ! ANDERE GEWETENSBEZWAARDEN
ZITTEN ECHTER NOG VAST...
Omar Sa'ad is vrij! De 18-jarige druze weigerde om gewetensredenen in het Israëlische leger te dienen
en vloog daarom maar liefst zeven keer in de cel. Op 18 juni 2014 kreeg hij te horen dat hij ontheven
was van de militaire dienstplicht.
Op 4 december 2013 moest hij zich voor het eerst aanbieden om in dienst te gaan. Hij weigerde en
kreeg twintig dagen gevangenisstraf. Dit scenario herhaalde zich zeven keer. Telkens hij zich voor
militaire dienst moest aanbieden, weigerde hij en vloog hij voor twintig dagen de cel in.
6
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
Op 13 april 2014 begon hij aan zijn zevende celstraf, dit keer voor veertig dagen. Maar eind april werd
hij ernstig ziek. De eerste drie dagen weigerden de militaire autoriteiten hem alle medische hulp. Op 2
mei werd hij uiteindelijk in hoge nood overgebracht naar een ziekenhuis in Haifa. “(Het was) kantje
boordje”, zo vertelde de dokter aan Omars familie. “Bijna had zijn lichaam het begeven en was het
gestopt met functioneren.” Omar had een ernstige trombose in de lever.
Hij mocht nog enkele weken thuisblijven om te herstellen. Kort nadien verleenden de autoriteiten hem
vrijstelling van dienst. Waarschijnlijk heeft het ongeschiktheidscomité van het leger hem ongeschikt voor
de dienst verklaard, net zoals Natan Blanc, de dienstweigeraar die vorig jaar 177 dagen vastzat.
“Gevangenisbewaker! Ik ben vrij, jij zit nog in de gevangenis...” Zo begint de boodschap die Omar op
zijn Facebook-pagina postte naar aanleiding van zijn vrijstelling. Hij bedankt daarin iedereen die hem
gesteund heeft, zo ook Amnesty International. “Mijn dankbaarheid gaat (ook) naar Adalah en Amnesty
en alle mensenrechtenorganisaties die mij bijstonden.” Het secretariaat van Amnesty International
kreeg het volgende bericht: “Ik ben zo blij dat ik het niet kan geloven... Het leger erkent me niet als een
gewetensbezwaarde maar vertelde me dat ik 'ongeschikt' ben voor de militaire dienst... en nu ik
vrijgesteld ben van mijn militaire dienstplicht ben ik een vrij man."
In totaal zat Omar Sa'ad honderdvijftig dagen vast. Dank aan iedereen die Omar een hart onder de riem
stak en er bij de Israëlische autoriteiten op aandrong hem vrij te laten!
Maar er is ook minder goed nieuws. Intussen zitten andere
gewetensbezwaarden nog altijd in de cel. Op 8 juni kreeg
Uriel Ferera voor de derde keer twintig dagen celstraf
omdat hij weigert in het Israëlische leger te dienen.
Amnesty blijft ijveren voor de vrijlating van alle jongens en
meisjes die vastzitten omdat zij omwille van hun geweten
weigeren hun legerdienst te vervullen.
Iedere burger heeft recht op een vredevol alternatief voor
de militaire dienstplicht. Wie niet wil deelnemen aan
gewapende strijd, moet die keuze gerespecteerd zien.
Bovendien kan niemand verschillende keren opgesloten
worden om dezelfde reden.
ACHTERGRONDINFORMATIE
Jongeren schrijven aan Netanyahu: “Wij weigeren dienst te nemen in het bezettingsleger” (25 april
2014)
Actie & Update: Dienstweigeraar Omar Sa’ad: “Ik weiger een aanvalswapen te richten op een ander
menselijk wezen” (1 januari 2014)
Commission on Human Rights resolution 1998/77: Resolutie van de Mensenrechtencommissie van de
VN over het recht op gewetensbezwaren
ACTIE: GEEN PROCES, GEEN AANKLACHT, GEEN MEDISCHE
BEHANDELING EN GEEN TOEGANG TOT FAMILIE OF ADVOCAAT
Op 25 februari 2014 om 2u 's nachts arresteerden Israëlische soldaten Abdul Razeq Farraj in zijn huis.
Abdul is financieel en administratief directeur van de vakbond Union of Agricultural Work Committees.
Een militaire rechtbank gaf hem een bevel tot administratieve detentie voor zes maanden. Het is al de
vijfde keer dat de Israëlische autoriteiten hem arresteren en onder administratieve detentie plaatsen.
7
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
Op 30 april 2014 sloot Abdul zich aan bij een collectieve
hongerstaking die meer dan 125 gedetineerden zes dagen
eerder waren begonnen. De hongerstakers eisen dat Israël
stopt met de praktijk van administratieve detentie. Toen
Abdul met zijn hongerstaking begon, plaatste de Israëlische
gevangenisdienst hem, als straf?, in eenzame opsluiting en
weigerde zout aan zijn water toe te voegen, zo meldden
advocaten van de mensenrechtenorganisatie Addameer.
Abdul krijgt geen toegang tot een onafhankelijke arts,
advocaat en zijn familie. Informatie over zijn
gezondheidstoestand is daarom moeilijk te verkrijgen. Hij
tekende beroep aan bij het Israëlische Hooggerechtshof en
wacht nu op een beslissing.
Amnesty International verzet zich tegen de praktijk van
administratieve detentie in Israël en de Bezette Gebieden.
Het is in strijd met het internationaal erkende recht op een
eerlijk proces. Administratieve gevangenen moeten worden
vrijgelaten, tenzij hen onmiddellijk een internationaal erkend
strafbaar feit ten laste wordt gelegd en zij berecht worden in
overeenstemming met de internationale standaarden voor
eerlijke processen.
SCHRIJF DAAROM VOOR 25 JULI 2014 EEN BRIEF NAAR DE ISRAËLISCHE OVERHEID EN EIS
DAT ZE ABDUL VRIJLATEN, TENZIJ ZE HEM INTERNATIONAAL ERKENDE STRAFBARE FEITEN
TEN LASTE KUNNEN LEGGEN. >> VOER ACTIE VIA WWW.AIVL.BE/SCHRIJFACTIE/GEENPROCES-GEEN-AANKLACHT-WEL-IN-DE-GEVANGENIS
ACHTERGRONDINFORMATIE
Israël: het onrecht van administratieve detentie (5 juni 2012)
NIEUWS:
MAHMOUD
ABBAS,
INTERNATIONAAL STRAFHOF!
SLUIT
AAN
BIJ
HET
De Palestijnse president Mahmoud Abbas moet
dringend werk maken van de toetreding van
Palestina tot het Statuut van Rome. Daarmee zou
Palestina de jurisdictie van het Internationaal
Strafhof (International Criminal Court, ICC) officieel
erkennen.
Die boodschap staat in de gezamenlijke open brief
die zeventien Palestijnse en internationale
mensenrechtenorganisaties op 8 mei 2014 aan de
president gaven. Ook Amnesty International deed
mee.
Als Palestina toetreedt tot het Statuut van Rome,
kan het Internationaal Strafhof zich uitspreken over
oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid in de Bezette Gebieden. Het Hof zou zich dan
bijvoorbeeld kunnen buigen over de mensenrechtenschendingen gepleegd tijdens het conflict in Gaza
en zuid-Israël in 2008-2009.
Philip Luther, hoofd van de unit Midden-Oosten en Noord-Afrika van Amnesty International, formuleert
het als volgt: "President Mahmoud Abbas moet de nodige stappen zetten om aan te sluiten bij het
Internationaal Strafhof en zo de belangrijke boodschap overbrengen dat er voor eens en voor altijd een
einde gesteld wordt aan de ingewortelde straffeloosheid voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de
mensheid in de Bezette Gebieden."
8
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
De Palestijnse Autoriteit staat onder druk van Israël en de Verenigde Staten om het ICC links te laten
liggen. De ondertekenaars tonen daar begrip voor, maar wijzen erop dat gerechtigheid een doel op zich
is, ongeacht de politieke gevolgen. Bovendien zou een geloofwaardige vervolging van oorlogsmisdaden
en misdaden tegen de mensheid het vredesproces juist ten goede komen, vinden zij.
Vorige maand onderschreef de Palestijnse Autoriteit al twintig internationale verdragen en conventies.
Een belangrijk signaal dat ze de mensenrechten op haar grondgebied ernstig neemt.
De volledige tekst van de brief vind je hier (in het Engels), gevolgd door de lijst van de ondertekenaars.
ACHTERGRONDINFORMATIE
Palestijnse deelname aan internationale verdragen vergroot kansen op verantwoording (8 april 2014)
Palestina moet toetreden tot het Internationaal Strafhof (24 december 2013)
9
Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014
Amnesty International Vlaanderen
FOCUS
COLOFON
Redactie
Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit
2
Amnesty International Vlaanderen vzw
Kerkstraat 156
2060 Antwerpen
Tel. 03 271 16 16
Fax 03 235 78 12
[email protected]
www.aivl.be/nieuws/zoeken?land=705&thema=All
www.facebook.com/mensenrechtenisraelpalestina
1
Hoofdredactie
Danielle Hennaert
Caroline Medats
Redactie
Bart De Ceukelaire
Luc Janssens
Willem Staes
Maarten Huvenne
Maarten Loeckx
Caro Van der Schueren
Eindredactie
Maarten Huvenne
Maarten Loeckx
Caroline Medats
Verantwoordelijke Uitgever
Amnesty International Vlaanderen vzw
Karen Moeskops
Kerkstraat 156
2060 Antwerpen
Steun Amnesty International Vlaanderen!
Deze nieuwsbrief verschijnt tweemaandelijks. Inschrijven per e-mail.
1
Het “Landencoördinatieteam (LCT) Israël/OT/PA”(Israel/Occupied Territories/Palestinian Authority) verzamelt informatie en
bouwt expertise op rond Israël en de Bezette Gebieden binnen Amnesty International Vlaanderen. We gebruiken deze expertise
ter ondersteuning van Amnesty-groepen die werken rond Israël en de Bezette Gebieden, voor inhoudelijke ondersteuning van
campagnes van het nationaal secretariaat, voor lobbywerk bij politici en voor sensibilisering van het grote publiek.
2
Amnesty International is een onafhankelijke en onpartijdige organisatie die de naleving van alle mensenrechten
nastreeft. Zij doet onderzoek en voert actie tegen ernstige mensenrechtenschendingen.
10

Download Report