Internationale Dag van het Vrijwilligerswerk #IVD2014 Dankwoord Daar doe ik mijn petje voor af ! Ik weet het. Puur taalkundig gezien kan ik ook perfect mijn hoedje afnemen. Ik verkies mijn petje. Want dat heb ik namelijk, een heus, bruinbeige petje, uit velours. Lekker warm en het staat me niet slecht, naar het schijnt. Vandaag doe ik dat petje af. Voor jou, opperbeste vrijwilliger, die het aandurft om de handen uit de mouwen te steken, initiatief te nemen, activiteiten en constructies op te zetten waar anderen op de ene of de andere manier beter van worden. Ook al zien die anderen dat niet meteen, of staan ze er niet bij stil, of doen ze er een beetje meewarig over. ! Niks van aantrekken, want jij weet veel beter. Door te vrijwilligen ben je bezig met een zaak die voor jou belangrijk is, en je kan daar genoegen, vrolijkheid, reflectie en schoonheid uit puren. Het is niet altijd gemakkelijk om te vrijwilligen, of dat vol te houden, maar je doet dat toch maar. ! ! Daarom grijp ik deze Internationale Dag van de Vrijwilliger aan om je daar persoonlijk voor te danken. Ik doe ook vooral mijn petje af omdat jij, als vrijwilliger, in deze samenleving die drijft op concurrentie, individualisme en jammer genoeg ook vaak blinde hebzucht, je nek durft uit te steken om ‘goed’ te doen voor je directe of minder directe omgeving. Niet evident. ! Jij neemt tenminste je verantwoordelijkheid op. Verantwoordelijkheid die anderen laten liggen. Een overheid die dingen op haar beloop laat? Vrijwilligers grijpen in! Een private markt die overal haar slaatje wil uithalen? Vrijwilligers realiseren een groot en betaalbaar aanbod aan activiteiten en initiatieven. Mensen die nalaten voor het milieu, hun buurt, zorgbehoevenden, dieren in nood te zorgen? Daar is de vrijwilliger weer. ! En wie vrijwilligt, doet dat alsof het een tweede natuur is. Jij wil daar niks voor in de plaats, en ergens niks voor in de plaats willen, begint ook al een schaars goed te worden. ‘Niets voor niets, voor wat hoort wat’ zijn zinsneden die de laatste jaren wel vaker rond onze (ook vrijwilligers-) oren worden geslagen. Dat is zo in tegenspraak met het vrijwilligen, dat je wellicht doet om dat je daar goed bij voelt, maar niet om hier iets voor in de plaats te krijgen. ! Een welgemeende dank. Ja. Een schouderklop. Ja. Waardering en erkenning van diegenen waarvoor je je inzet. Laat ons hopen, ja. Tegenstand zal jou, vrijwilliger, niet kisten. Jij gaat er voor, en kent hierbij geen grenzen. Geen moeite is te veel. Geen probleem te zwaar. ! Jij vrijwilliger, toont grenzeloze inzet. En denk niet dat je er alleen voor staat. In Vlaanderen heb je ongeveer 899.000 collega’s rondlopen, en wereldwijd telt die hele gemeenschap van mensen die hun verantwoordelijkheid willen opnemen, ongeveer 971 miljoen. ! 971 miljoen dat is een massa! Een heuse gemeenschap vrijwilligers, die hun ding doen, in de beste of de moeilijkste omstandigheden en ze hebben hetzelfde gemeen als jij: die onvoorwaardelijke inzet, het vertrouwen om verder te doen zonder of met weerstand, het dragen van verantwoordelijkheid waar anderen die laten vallen. Met die 971 miljoen vrijwilligers zouden we zo een mooi continent kunnen opbouwen: waarin mensen van divers pluimage, met verschillende tradities en culturele gewoonten, in hun eigen taal, hun eigen traditionele gerechten en muziekritmes, … elkaar vinden om die sterkte die het vrijwilligerswerk in zich draagt, verder te ontwikkelen. ! Vrijwilligersland. Dat vrijwilligersland bruist van enthousiasme en is zo aanstekelijk, dat we met een vingerknip de niet-vrijwilligersterritoria kunnen veroveren. Niet met geweld, natuurlijk niet. Vrijwilligers zijn immers vredevol. Hun wapen is die rotsvaste overtuiging dat vrijwilligerswerk niet alleen broodnodig is, maar het ultieme middel voor een sterke en warme samenleving. ! ! ! Vrijwilligersland zit in jou, beste vrijwilliger. Nog eens van harte dank dat jij verantwoordelijkheid wil dragen. Petje af! Eva Hambach December 2014 www.internationaledagvrijwilligerswerk.be | www.vlaanderenvrijwilligt.be