Zonnewende

Wintergroet 2014
96e jaargang nr. 1
Zonnewende
De Here is mijn sterkte en mijn psalm,
Hij is mij tot heil geweest.
Psalm 118: 14
De Here is mijn Psalm
Ontledig, Heer, mij van mezelf.
Ik niets, U alles, U mijn Licht;
want door Uw dood kreeg ik het leven;
‘k wil wand’len voor Uw aangezicht.
U bent mijn Bron, mijn Kracht, mijn Helper,
mijn Gids op heel mijn levenspad.
Wat moest ik zonder U beginnen…
als ‘k U niet als mijn Helper had?
U bent mijn Rots, mijn Hoop, mijn Vreugde,
mijn Doel, waarnaar ik jaag en streef;
U bent mijn Heil, mijn Psalm, mijn Vrede,
uit Wie en voor Wie ‘k ’t leven leef.
Mijn Toevlucht, Schuilplaats en Beschermer,
mijn Burcht, mijn Anker, en véél meer…
U bent mijn Voorspraak, mijn Ontfermer;
U bent mijn ’al-in-alles’, Heer!
J.L.K. Rouw
De dagen van het jaar
Maar nooit verandert God!
Heel wat jaren geleden schreef Freule
Calkoen, de oprichtster van Zonnewende,
aan een herstellende zieke:
“Mochten er weer eens weken tussen komen,
waarin uw gezondheid meer reden tot zorg
zou geven, laat u dan niet ontmoedigen. De
Heer geeft ons wat het beste is voor onze
ziel, om die te redden en te bewaren. Als
wij moeilijke ogenblikken hebben, dan
brengen die dikwijls zegeningen mede,
die wij eerst niet begrijpen en waarvan
wij soms eerst veel later de grootte en de
rijkdom kunnen inzien.
Laten wij ons in goede en in kwade dagen
altijd aan de Heer toevertrouwen. Het is niet
zo zeer de vraag wat ons zal overkomen,
dan wel of wij, hetgeen ons overkomt met
God zullen doorkomen. En daarvoor is
nodig: opletten, zien, aandachtig zijn”.
Maar nooit verandert God.
Wat om ons heen verand’ren moge,
wat wendt of keert of wordt bewogen,
en hoe onzeker ook het lot…
Deze brief bracht toen zóveel troost,
dat zij werd bewaard. Ook nu nog mag
deze brief, met het oog op de onbekende
toekomst, ons bemoedigen en sterken.
Maar nooit verandert God.
Maar nooit verandert God.
Ben ik ontrouw, Hij leidt mij verder,
blijft op het eenzaamst pad mijn Herder;
versterkt mij tegen pijn en spot.
Maar nooit verandert God.
Wat ook verdwijnt of gaat verloren,
degenen, die Hij heeft verkoren,
zij komen thuis, naar Zijn gebod.
Maar nooit verandert God.
Al zou geen nieuwe dag meer blinken
en alles in het niet verzinken,
al sloeg de laatste hoop kapot…
Uit: Naar veilige haven
Van: Huib Fenijn
Het jaar 2014 is werkelijkheid geworden.
Van harte verlangen we dat we samen met
u allen het mooie lied mogen beamen:
Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand;
moedig sla ik dus de ogen,
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat U doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalme moed!
Een rijk gezegend jaar gewenst.
Het bestuur
Pagina 2
Mijn hulp is van de Here,
die hemel en aarde gemaakt heeft.
Psalm 121:2
Frank & Vrij
Luisteren
Elke dag moest ik met de trein en tram naar
mijn werk in Amsterdam en weer terug
naar Enkhuizen. Op een dag, ik had het
niet best, was down en verdrietig, dacht
ik: ‘Na mijn werk, het was koopavond,
ga ik lekker in Amsterdam de stad in om
te winkelen.’ Altijd een goede bezigheid
om een naar en verdrietig gevoel weg te
werken, zullen de psychologen onder ons
wel zeggen. Maar wat gebeurde er?
Naast mij in de tram, aan de andere
kant van het pad, zat een jongetje van ik
schat een jaar of vijf. En net zo’n twee
à drie haltes voordat ik in het centrum
wilde uitstappen, begon het ventje frank
en vrij, daar in die tram, christelijke
kinderliedjes te zingen. Zijn moeder, die
naast hem zat liet hem, o hoe wijs, rustig
zingen. De tranen sprongen mij in de
ogen, daar ik de liedjes kende vanwege
het zondagsschoolwerk wat ik al een paar
jaar deed. Zachtjes neuriede ik mee en
had geen enkele behoefte meer om te gaan
winkelen, want met mijn gevoel kwam
het, al luisterend, weer prima in orde. Zo
troostte de Here mij die dag. Een kostbaar
moment wat ik niet licht zal vergeten, maar
het liedje wat echt mijn hart raakte was:
Weet je dat de Vader je kent.
Weet je dat je van waarde bent.
Weet je dat je een parel bent.
Een parel in Gods hand.
Naar aanleiding van het gedicht ‘Komt
allen tot Mij’ in de Herfstgroet.
De regel ‘een kind, dat loopt te zingen’
doet mij u dit korte getuigenis opsturen.
Zomaar!
Ik luister Heer, maar ‘k hoor U niet,
de storing ligt bij mij.
Soms maakt U door een kinderlied
mij al geweldig blij.
U spreekt door mensenmond mij aan,
maar die zegt dit, die dat.
Komt al die raad van U vandaan?
Dat is me nog al wat.
De raad van vrienden maakt mij rijk,
of slaat mij uit het lood.
Wie van hen allen heeft gelijk,
wie peilt de ware nood?
Men vraagt aan mij ook vaak om raad,
ik mag Uw tolk dan zijn.
Maar ben ik dat ook metterdaad,
of doe ‘k een ander pijn?
Ik smeek U, stuurt U mij toch licht,
want nu lijkt alles zwart.
Wat is mijn taak, wat is mijn plicht,
wat wil mijn eigen hart?
Mijn eigen hart wil VREDE, Heer.
Dat is het wat ik vraag.
Leer mij daarom het luist’ren weer,
beginnend bij… vandaag!
Uit: Jezus maakt alles nieuw
Van: J.J.W. van Eelen
Een hartelijke groet en Gods zegen,
Joke Scholten
Pagina 3
OOK DIT IS TIJDELIJK
Jettie reed met de auto weg en zwaaide
nog even naar haar twee mannen.
Naar Vincent, haar lieve, onhandige man
en naar Koen, haar kleine jongen van vier
jaar. Super lief en een drukteschopper met
ontelbaar veel vragen.
De leukste vraag van de afgelopen week
was: ‘Mama, wie doet de straatlampen
’s avonds aan?’
Vier jaar, geef daar maar eens begrijpelijk
antwoord op...
Een zucht ontsnapte haar terwijl ze
met een vaart op de snelweg invoegde.
Vanmiddag had ze in ieder geval geen
kleutervragen en geen huilende baby. Zou
het Vincent lukken om de hele dag alleen
voor de kinderen te zorgen? Had ze alles
duidelijk genoeg opgeschreven?
Oeps, opletten! Bijna miste ze de afslag
naar Utrecht. Terwijl de vrouwenstem uit
de tomtom al ruim tevoren had gezegd
‘Neem nu de afslag.’
Jettie grijnsde. ‘Ja Lia, ik zal beter
opletten, Lia.’
Lia. Dat had Vincent bedacht. ‘Het is een
vrouw! Die heet toch niet Tom Tom? We
noemen haar LIA. Luisteren In Auto.’
Hoorbaar blies Jettie een stoot lucht uit. Ze
moest zichzelf bekennen dat ze er tegenop
zag. Niet zo’n klein beetje, maar enorm.
Vervelend dat Vincent die uitnodiging
had ontdekt. Hij dacht haar een plezier te
doen door alles zo te regelen dat zij deze
zaterdagmiddag naar die High Tea kon.
Natuurlijk bedoelde hij het goed, maar hij
wist niet dat zij zich net een kleine kleuter
voelde als ze zich met die andere vrouwen
vergeleek. Dat waren dames die allemaal
een stuk ouder waren. Die kenden allen
Pagina 4
een flinke portie moeilijkheden in hun
leven. Dan zij met haar ideale gezinnetje.
Een zoon van vier en een dochter van
drie maanden. Wat stelden haar slapeloze
nachten nou voor als ze die met de
problemen van de rest vergeleek?
Eens in de paar maanden kreeg ze het
rondzendschrift waarin alle dames een
stukje schreven. Over de moeilijke dingen
in hun leven en over hun vertrouwen
op God. Zijzelf schreef er wat simpele
verhalen bij over het werken in de tuin. Of
over Koentjes ondeugende streken.
Vandaag zou ze de andere vrouwen voor
het eerst ontmoeten. Op een High Tea die
Miep georganiseerd had. Miep schreef in
haar stukjes vaak over de daklozenopvang
waar ze ontzettende problemen tegenkwam.
Annie was de oudste van de groep. Ze was
81. Vorig jaar was haar man overleden.
Sanne was ergens achter in de vijftig.
Zij zat al jarenlang in een rolstoel en
had iedere dag veel pijn vanwege haar
reuma. Dan was er Laura die te horen had
gekregen dat de borstkanker uitgezaaid
was. En Nettie had problemen met een
zoon die regelmatig met de politie in
aanraking kwam.
Allemaal vrouwen met grote problemen.
Dan kon zij toch moeilijk met haar
alledaagse dingetjes aankomen? Dat was
wel duidelijk.
Lia’s stem klonk weer door de auto: ‘De
bestemming is bereikt. Uw bestemming
bevindt zich rechts.’
Aarzelend opende Jettie het portier. Het
moest er maar van komen. Ze zou maar
niet veel praten. Veel luisteren. Dan zou
het wel goed gaan. Wat moest ze eigenlijk
met al deze onbekende vrouwen? Ze
voelde hoofdpijn opkomen.
Een grijsblonde vrouw opende de deur en
heette haar van harte welkom. Ze werd
meegevoerd naar de huiskamer waar de
een na de ander opstond en haar begroette.
Met een dikke zoen, met hartelijke
woorden.
‘Jettie! Je bent precies zoals ik dacht!’
‘Wat heerlijk je te ontmoeten!’
‘Kom gauw zitten, Jettie, en tast toe!’
Alle dames knikten haar glimlachend toe.
Daarna gingen ze gelukkig verder met
hun gesprekken, zodat zij onopgemerkt
de kring kon rondkijken. Verlegen keek
ze naar de vriendelijke gezichten. Deze
vrouwen meenden het. Hun welkom was
echt. Het voelde als een warme deken die
om haar heen geslagen werd.
Ze schrok op. Had Nettie het al eerder
gevraagd?
‘Jettie, je schrijft zo leuk over Koen en
Amber. Maar ik weet nog hoe druk het
is met zulke kleintjes! Kan je het wel een
beetje bolwerken?’
Opeens schoot ze vol. Door die ene
simpele vraag. Ze sloeg haar handen voor
haar gezicht en schokschouderde. ‘Ik
ben zo moe! Drie voedingen ’s nachts!
En Koen is zo druk! Het is soms zo veel
allemaal!’
Beschaamd zocht ze haar zakdoek, maar
voelde dat er al een in haar handen werd
geduwd. Een van de vrouwen sloeg een
arm om haar heen. Tineke? En was dat
Sannes hand die ze op haar arm voelde?
‘Sorry, het spijt me! Wat doe ik
kinderachtig!’
‘Helemaal niet.’ Mieps krachtige stem
klonk vlakbij haar. ‘Huil jij maar gerust
eens uit. Kind, wij weten allemaal nog
hoe vermoeiend het is met jonge kinderen.
Ik was soms echt aan het eind van mijn
krachten. Tot ik op een keer wegwerkers
zag met een bord waarop stond ‘OOK DIT
IS TIJDELIJK’. En dat gaf me de moed
om door te gaan.’
Op de terugreis vloog Jettie over de weg.
Wat waren dat lieve vrouwen! Het gaf niet
dat zij de jongste was. Iedereen had haar
eigen moeilijkheden, maar ze begrepen
ook haar kleine dagelijkse frustraties. En
ze wisten allemaal dat hun problemen van
tijdelijke aard waren. Eens zouden alle
moeilijkheden over zijn. Omdat ze op weg
waren. Onderweg naar Huis. En Boven
zou God eens alle tranen van hun ogen
afwissen.
En het mooie was dat ze dit onderweg al
bij elkaar mochten doen. Ook op de High
Tea met de vrouwen van de schrijfclub.
Bemoedigd en blij reed Jettie naar huis
terug.
Janny den Besten–van Boudestein
Een heilig huis
Een metselaar voegt samen
en legt ze op een fundament.
Hij bouwt met speciaal talent
een huis met deuren en met ramen.
Zo voegt Gods Geest de mensen samen
en plaatst hen op het Fundament.
Hij bouwt met goddelijk cement
een huis met deuren en met ramen…
Een heilig huis, waar God wil wonen,
waarin de liefde hoogtij viert,
waar broers en zusters zijn als zonen…
Opdat de wereld wordt versierd
met goedheid en genadegaven,
waar armen zich aan mogen laven!
Uit:Vruchtbaar leven
Van: Joke van Sliedregt
Pagina 5
Vast vertrouwen op God
Psalm 13 is een bijzondere psalm.
Een groot deel van deze korte Psalm lijkt
een klaagzang van David te zijn.
Het komt David voor alsof God niet meer
naar hem omziet, hem vergeten is. Tot vier
keer toe brengt hij in een diepe verzuchting
zijn klacht uit:
-Hoelang, Here? Zult Gij mij voortdurend
vergeten?
-Hoelang zult Gij uw aangezicht voor mij
verbergen?
-Hoelang zal ik plannen koesteren in mijn
ziel, kommer hebben in mijn hart, dag aan
dag?
-Hoelang zal mijn vijand zich boven mij
verheffen?
En in de volgende verzen houdt hij de
Here voor hoe de tegenstanders kunnen
reageren op zijn situatie.
Aanschouw toch Here ...
Menigeen die gekweld wordt door
tegenslagen begrijpt deze verzuchtingen
en stelt dezelfde vragen aan de Here: hoe
lang nog, waarom, waarom... En zij die
niet in eenzelfde situatie verkeren, maar
er wel mee geconfronteerd raken, kunnen
het begrijpen en stellen dezelfde vragen:
‘Waarom, hoelang?’
Een Psalm vol verbittering?
Volstrekt niet!
Het is alsof David zichzelf al deze dingen
hoort zeggen en zich dan plotseling
realiseert tegen WIE hij zijn klacht uit.
Hij realiseert zich wat de Here in zijn
leven allemaal heeft gedaan. En niet in
de laatste plaats: hij weet dat de Here
boven alles staat. Zijn rouwklacht wordt
omgekeerd in een jubel. Hij vertrouwt op
Zijn goedertierenheid en verlossing.
Pagina 6
Is de oplossing er al? Zijn de problemen
opgelost? Nee, maar toch...
Er is een ommekeer gekomen in het
denken van David. Waarom? Dat weten
we niet. Hij vindt weer reden om te zingen,
om te juichen zelfs.
Deze Psalm is veel meer geworden dan een
klaagzang. Terecht is boven deze Psalm
het opschrift geplaatst: Gebedsvertrouwen
of zoals een andere vertaling zegt: Vast
vertrouwen op God.
Harry Springer
Uit de diepte
We vinden Psalmen in Gods Woord
die in de diepte zijn geschreven.
En in een diep en donker dal
gaan deze lied’ren voor mij leven.
Ja, ik herken ze! En toch is ‘t,
of ik ze voor het eerst nu hoorde.
Ze klinken als een oud gezang
met wondervolle nieuwe woorden.
Ze spreken van ellende en nood,
maar zijn nooit negatief geladen,
omdat vanuit de diepte gloort
de overwinning op het kwade.
Ik dank U, Heer, dat in Uw Woord
juist déze woorden zijn geschreven.
Vanuit een diep en donker dal
groeit weer verlangen naar nieuw leven.
Uit: Beloofd is beloofd
Van: Jelly Verwaal
Dit is een getrouw woord
en alle aanneming waard, dat
Christus Jezus in de wereld gekomen
is, om zondaren te behouden…
1 Timotheüs 1:15
Beste Zonnewendevrienden
Hoe u het jaar 2013 afgesloten hebt,
weet ik niet. Met welke gedachten en
verwachtingen u dit jaar ingegaan bent,
weet u alleen.
Zonnewende heeft het doel om te
bemoedigen vanuit het evangelie van
Jezus Christus. Als Hij de dagen van het
jaar mag vullen, zal het ons naar Zijn
belofte aan niets ontbreken.
Hebben we dan allen alleen maar
voorspoed? Waarschijnlijk niet.
Als de Here Jezus het over ‘niets
ontbreken’ heeft, dan wil Hij ons laten
weten dat elke levenssituatie van ons
allen Hem bekend is en dat Hij ons erin
wil begeleiden. Dit betekent dat hoewel
het voor ons soms lijkt of we er alleen
voor staan, dit in werkelijkheid niet zo is.
Zijn tegenwoordigheid in ons leven van
alledag maakt de dagen anders.
Dus mogen we vol verwachting op Hem
dit jaar doorgaan.
Het beeld van de arend die zorg draagt
voor zijn kroost en de kloek die zorg
draagt voor haar kuikens mag op ons
netvlies staan.
Elke dag!
En mocht mijn hart soms beven
voor de nieuwe morgen,
dan zijn daar, elke dag,
Uw liefdevolle zorgen,
Uw handen, trouw en sterk,
beschermend om mij heen,
Uw stem, vol blijde troost:
‘Ik laat je niet alleen!’
Uw wakend oog, dat alles ziet,
mijn zwakste zuchtje weet,
Uw Vaderhart, dat mij bemint
en geen moment vergeet…
God, maak mijn voeten dan
gewillig om te gaan,
doe mij blijmoedig in
Uw nieuwe morgen staan!
Uit: Terwijl ons oog niet ziet
Van: Coosje van Campen
Immanuël, God met ons, anno 2014.
Een hartelijke groet van
L. van Koppen
Dit is de dag die de Here gemaakt heeft,
laten we Hem eren voor wie Hij is
en danken voor wie Hij wil zijn.
De weg tot vrede en rust is:
zie niet op wie u bent en op wat u hebt
gedaan, maar zie op wie de Here Jezus is
en op wat Hij heeft gedaan.
D.L. Moody
Pagina 7
Mededelingen
Zondagsgroeten
Zonnewende heeft tot doel: te troosten en te bemoedigen vanuit het evangelie van Jezus Christus.
Zonnewende heeft Correspondentiegroepen:
Zieken en gezonden schrijven ter bemoediging van
elkaar, in groepjes (afdelingen) van 8 à 10 personen
in een schrift dat onder hen circuleert.
De Zondagsgroet, zie informatie in de kolom hiernaast, wordt wekelijks verstuurd aan velen die het
moeilijk hebben.
Het Zonnewendeblad, de Groet, verschijnt 4x per
jaar in een oplage van 20.000 ex. en wordt gratis
gestuurd aan belangstellenden. Het is mogelijk om
meerdere exemplaren te bestellen.
De Groet is ook verkrijgbaar in braille en in gesproken vorm. Voor informatie hierover:
C.B.B. te Ermelo, tel. 0341 – 565499.
Wilt u meer weten over het Zonnewendewerk?
Neem dan contact op met mevr. Schuring.
Zie adres in de colofon, rechts onderaan.
Zij geeft u graag informatie.
Een stevig kaartje van 13x8 cm. Op de voorkant
een mooie tekening van bv. een bloem of vogel.
Daarnaast in duidelijke letters een vertroostende
tekst uit de Bijbel. Op de achterkant een gedicht,
lied of spreuk die bij de tekst past.
Serie 19, 56 verschillende kaartjes, (gedrukt in
één kleur) e 1,50. Serie 20 en 21, per serie 60
verschillende kaartjes, (in vierkleurendruk) e 2,00.
Bijpassende envelopjes e 1,75 per 50 st.
Kijkt u ook eens op www.zonnewende.info
Gedichtenbundels
In de bundel 'Bemoediging' staan 61
gedichten van Mevr. N.C. Otgaar.
Deze bundel ziet er prachtig uit en
de inhoud is bijzonder waardevol.
Dit geldt ook voor haar bundel 'Zie
omhoog'.
Daarin staan ruim 450 gedichten.
'Bemoediging' e 5,95 + e 2,56 verzendkosten,
'Zie omhoog' e 9,95 + e 3,84 verzendkosten.
Kaarten met Bijbeltekst
nr. 1: mapje van 10 st. e 2,90
(prachtige gevarieerde kaarten);
nr. 2: mapje van 10 st. e 2,90
(prachtige gevarieerde kaarten);
nr. 3: mapje van 8 st. e 3,50
(Hartelijk Gefeliciteerd);
nr. 4: is vervallen
nr. 5: mapje van 8 st. e 3,50
(Veel Sterkte en Ter Bemoediging);
nr. 6: mapje van 4 st. e 1,50 en e 1,95
(condoleancekaarten)
nr. 7: mapje van 9 st. e 1,00
(gedichtenkaarten van N.C. Otgaar)
nr. 8: mapje van 9 st. e 1,00
(gedichtenkaarten van N.C. Otgaar)
Jubileumboek 100 jaar Zonnewende € 4,85
Pagina 8
Brochures
Wat je niet ziet e 0,50
Mijn Herder
e 0,60
Toch Liefde e 0,55
Kracht van boven
e 0,75
Veilig, zeker, gelukkig
e 0,75
Zingen - blij toe e 0,80
De Here is nabij e 1,50
Niet meer ver (gedichten van G. Fidder)
e 1,95
Deze brochures bevatten korte pakkende stukjes en/
of gedichten.
De prijzen van de kaarten, zondagsgroeten, envelopjes en brochures zijn exclusief porto. Ze zijn evenals
de gedichtenbundels te bestellen via Mevr. Schuring,
zie adres onderaan. Betaling, na ontvangst van de
bestelling, kan plaatsvinden op de rekeningnummers
van St. Zonnewende, zie hieronder.
Jonkvrouw M.C.W. Calkoenfonds
Doel: het verspreiden van de uitgaven van Stichting
Zonnewende aan hen die thuis of in ziekenhuizen
worden verpleegd.
Ontvangen giften 3e kwartaal 2013: € 2113,70
Hartelijk dank aan alle gevers!
Voor hen die het Zonnewendewerk financieel
willen steunen: BIC nr.: INGBNL2A
IBAN nr.: NL19 INGB 0000 2168 61 en
IBAN nr.: NL25 RABO 0341 8428 34
t.n.v. St. Zonnewende Winschoten. Graag willen we
dit werk in uw voorbede aanbevelen.
Uitgave: Stichting Zonnewende
Verschijnt vier maal per jaar
Correspondentie- en besteladres:
Mevr. M. Schuring
Stationsweg 3a
9671 AL Winschoten
telefoon 0597 - 414 908
E-mail: [email protected]

Download Report