Een dag uit het leven van: Dirk-jan Smit werkzaam als kandidaat-notaris bij Freshfields Bruckhaus Deringer Of ik even op papier wilde zetten waar ik mij zoal de hele dag mee bezig hield? Zoals vaker, antwoordde ik net iets te gemakkelijk bevestigend. Naarmate ik er echter langer over nadacht, bekroop mij een onrustig gevoel. Hoezo weten wat ik de hele dag doe? Zou er door hogerhand worden getwijfeld aan mijn inzet? Hebben de jongens van IT de maatschap een overzicht van mijn recent internetgedrag gegeven? Natuurlijk, de vraagsteller was van de marketingafdeling en kon daarom onmogelijk belast zijn met mijn beoordeling, maar toch. Ik probeer mij een gemiddelde dag voor de geest te halen, hetgeen in mijn verwarde toestand niet eenvoudig is. Een té drukke dag beschrijven, zou mijn geloofwaardigheid in gevaar kunnen brengen. Anderzijds moet ik er ook voor waken niet te weinig activiteiten te beschrijven. Stel immers dat mijn paranoïde vermoedens juist zijn. Het wordt een woensdag. Als altijd op woensdag, sta ik opgewekt op. Fluitend strijk ik een hemd en poets ik de tanden - na herlezing, realiseer ik mij dat de combinatie van fluiten en tandenpoetsen vrij ongebruikelijk is. Op mijn knalrode Kronan geheel belangeloos fiscaal gunstig ter beschikking gesteld door de maatschap - fiets ik van het centrum naar de Apollolaan. Halverwege het traject begint het te regenen. Kronans zijn fraaie degelijke fietsen, maar hebben de irritante eigenschap dat ze niet vooruit te branden zijn. Drijfnat kom ik op kantoor aan. >» 30 1 Na de gebruikelijke hoeveelheid koffie en een vluchtige blik in het Financieel Dagblad, open ik mijn Inbox. Ofschoon ik dat toch al zo'n vijfeneenhalf jaar dagelijks doe, blijft het een angstig moment. Tijdens mijn nachtrust zijn er immers talloze Amerikanen, Aziaten en een enkele Europeaan noestig aan de arbeid en de kans dat geen van hen mij een verzoek per e-mail stuurt, is klein gebleken. Het valt mee. Dat geeft mij mooi de gelegenheid om de laatste hand te leggen aan een joint venture- overeenkomst tussen een aantal oliemaatschappijen. Tegen het eind van de ochtend bestudeer ik nog een overnamecontract, beantwoord wat e-mails en lees de post. De lunch op woensdag wordt opgeluisterd door de komst van Zaagmans. De week is weer doormidden. Nauwelijks bekomen van de preigehaktschotel, nestel ik me achter mijn bureau. Het uitzicht op het Hilton Hotel is vertrouwd en, zoals enige maanden geleden, soms zelf adembenemend. Voor mij liggen drie prachtig afgelijnde passeerklare akten: eentje van splitsing, eentje van statutenwijziging en eentje van levering. Bij het zien daarvan gaat mijn notariële hart (vanzelfsprekend) sneller kloppen. Ik lees ze nog eenmaal aandachtig door voordat ik ze zo dadelijk, als waarnemend notaris, ten overstaan van de diverse partijen zal moeten laten passeren. Een sluiting - men spreekt ook wel van closing - is doorgaans een mooi moment. Na maandenlang onderhandelen, zijn partijen er eindelijk uit. Samen met vier collega's van kantoor Amsterdam en drie van kantoor Londen, Qui Bene Distinguit, Bene Docet FRESHFIELDS BRUCKHAUS DERINGER ben ik vanaf het begin nauw betrokken geweest bij het structureren van de transactie en het opstellen van alle daarbij behorende stukken. Een bijzonder leerzaam traject. De preigehakt-schotel heeft gelukkig nauwelijks invloed op het soepel voorlezen van de akten; de sluiting verloopt voorspoedig. De cliënt is blij en dus wij ook. Om een en ander kracht bij te zetten, wordt er champagne geschonken. Ik zit weer achter mijn computer. Een verontrustende hoeveelheid e-mails vult mijn scherm. Tijd voor koffie. Een vriendelijke Franse dame belt mij met de vraag of dat wat haar bazen voor ogen hebben wel mogelijk is naar Nederlands recht. Ik antwoord haar dat, mits goed geadviseerd, naar Nederlands recht veel kan. Dolgelukkig beëindigt ze het gesprek. Vervolgens tik ik nog wat e-mails, bereid de bespreking van de volgende middag voor en schuif aan bij ons tweewekelijks sectieoverleg. Er is een hoogleraar uitgenodigd die een inleiding zal houden over de laatste ontwikkelingen met betrekking tot beschermingsconstructies. Een boeiend betoog. Na afloop is er de geheel vrijblijvende mogelijkheid om gezamenlijk een hapje te eten. Ik maak hiervan graag gebruik, bezwijk voor de groepsdruk en blijf te lang hangen. Wil je graag meer weten over de mogelijkheden met betrekking tot solliciteren, het lopen van een studentstage of deelname aan ons internationaal stageprogramma: Freshfields Connect? Neem dan contact op met: Wendy Bijwoord T: 020 - 485 7753 E:[email protected] Ons correspondentieadres is: Freshfields Bruckhaus Deringer T.a.v. Berend Broerse Apollolaan 151 1077 AR Amsterdam F:020 - 485 7845 E: [email protected] Mr. Dirk-Jan Smit Het was weer een mooie dag... Qui Bene Distinguit, Bene Docet 1 31 >»
© Copyright 2024 ExpyDoc