Dirk-jan Smit - Freshfields Bruckhaus Deringer

Een dag uit het leven van:
Dirk-jan Smit
werkzaam als kandidaat-notaris bij
Freshfields Bruckhaus Deringer
Of ik even op papier wilde zetten waar ik mij
zoal de hele dag mee bezig hield? Zoals
vaker, antwoordde ik net iets te gemakkelijk
bevestigend. Naarmate ik er echter langer
over nadacht, bekroop mij een onrustig
gevoel. Hoezo weten wat ik de hele dag doe?
Zou er door hogerhand worden getwijfeld aan
mijn inzet? Hebben de jongens van IT de
maatschap een overzicht van mijn recent
internetgedrag gegeven? Natuurlijk, de
vraagsteller was van de marketingafdeling en
kon daarom onmogelijk belast zijn met mijn
beoordeling, maar toch.
Ik probeer mij een gemiddelde dag voor de
geest te halen, hetgeen in mijn verwarde toestand niet eenvoudig is. Een té drukke dag
beschrijven, zou mijn geloofwaardigheid in
gevaar kunnen brengen. Anderzijds moet ik er
ook voor waken niet te weinig activiteiten te
beschrijven. Stel immers dat mijn paranoïde
vermoedens juist zijn. Het wordt een woensdag.
Als altijd op woensdag, sta ik opgewekt op.
Fluitend strijk ik een hemd en poets ik de
tanden - na herlezing, realiseer ik mij dat de
combinatie van fluiten en tandenpoetsen vrij
ongebruikelijk is. Op mijn knalrode Kronan geheel belangeloos fiscaal gunstig ter
beschikking gesteld door de maatschap - fiets
ik van het centrum naar de Apollolaan.
Halverwege het traject begint het te regenen.
Kronans zijn fraaie degelijke fietsen, maar
hebben de irritante eigenschap dat ze niet
vooruit te branden zijn. Drijfnat kom ik op kantoor aan.
>» 30
1
Na de gebruikelijke hoeveelheid koffie en een
vluchtige blik in het Financieel Dagblad, open
ik mijn Inbox. Ofschoon ik dat toch al zo'n vijfeneenhalf jaar dagelijks doe, blijft het een
angstig moment. Tijdens mijn nachtrust zijn er
immers talloze Amerikanen, Aziaten en een
enkele Europeaan noestig aan de arbeid en
de kans dat geen van hen mij een verzoek per
e-mail stuurt, is klein gebleken.
Het valt mee. Dat geeft mij mooi de gelegenheid om de laatste hand te leggen aan een
joint venture- overeenkomst tussen een aantal
oliemaatschappijen. Tegen het eind van de
ochtend bestudeer ik nog een overnamecontract, beantwoord wat e-mails en lees de post.
De lunch op woensdag wordt opgeluisterd
door de komst van Zaagmans. De week is
weer doormidden. Nauwelijks bekomen van
de preigehaktschotel, nestel ik me achter mijn
bureau. Het uitzicht op het Hilton Hotel is
vertrouwd en, zoals enige maanden geleden,
soms zelf adembenemend. Voor mij liggen
drie prachtig afgelijnde passeerklare akten:
eentje van splitsing, eentje van statutenwijziging en eentje van levering. Bij het zien daarvan gaat mijn notariële hart (vanzelfsprekend)
sneller kloppen. Ik lees ze nog eenmaal aandachtig door voordat ik ze zo dadelijk, als
waarnemend notaris, ten overstaan van de
diverse partijen zal moeten laten passeren.
Een sluiting - men spreekt ook wel van closing
- is doorgaans een mooi moment. Na maandenlang onderhandelen, zijn partijen er eindelijk uit. Samen met vier collega's van kantoor Amsterdam en drie van kantoor Londen,
Qui Bene Distinguit, Bene Docet
FRESHFIELDS BRUCKHAUS DERINGER
ben ik vanaf het begin nauw betrokken
geweest bij het structureren van de transactie
en het opstellen van alle daarbij behorende
stukken. Een bijzonder leerzaam traject. De
preigehakt-schotel heeft gelukkig nauwelijks
invloed op het soepel voorlezen van de akten;
de sluiting verloopt voorspoedig. De cliënt is
blij en dus wij ook. Om een en ander kracht bij
te zetten, wordt er champagne geschonken.
Ik zit weer achter mijn computer. Een verontrustende hoeveelheid e-mails vult mijn scherm.
Tijd voor koffie. Een vriendelijke Franse dame
belt mij met de vraag of dat wat haar bazen
voor ogen hebben wel mogelijk is naar
Nederlands recht. Ik antwoord haar dat, mits
goed geadviseerd, naar Nederlands recht
veel kan. Dolgelukkig beëindigt ze het
gesprek. Vervolgens tik ik nog wat e-mails,
bereid de bespreking van de volgende middag voor en schuif aan bij ons tweewekelijks
sectieoverleg. Er is een hoogleraar uitgenodigd die een inleiding zal houden over de
laatste ontwikkelingen met betrekking tot
beschermingsconstructies. Een boeiend betoog. Na afloop is er de geheel vrijblijvende
mogelijkheid om gezamenlijk een hapje te
eten. Ik maak hiervan graag gebruik, bezwijk
voor de groepsdruk en blijf te lang hangen.
Wil je graag meer weten over de mogelijkheden met betrekking tot solliciteren, het lopen
van een studentstage of deelname aan ons
internationaal stageprogramma: Freshfields
Connect?
Neem dan contact op met:
Wendy Bijwoord
T: 020 - 485 7753
E:[email protected]
Ons correspondentieadres is:
Freshfields Bruckhaus Deringer
T.a.v. Berend Broerse
Apollolaan 151
1077 AR Amsterdam
F:020 - 485 7845
E: [email protected]
Mr. Dirk-Jan Smit
Het was weer een mooie dag...
Qui Bene Distinguit, Bene Docet
1 31 >»