FILMKUS IDA

Filmkus
VIVA LA LIBERTA
Dinsdag 30 september 2014
Om 14.30 en 20 uur in De Schouwburg
Maakt de politiek gek? Of moet je gek zijn om aan politiek te doen?
De Italiaanse verkiezingen komen eraan. Partijleider Enrico Oliveri bezwijkt
onder de druk en verdwijnt met de noorderzon. Zijn assistent vindt er niets beter
op dan Enrico’s tweelingbroer Giovanni, een briljant filosoof met een bipolaire
stoornis, in de vrijgekomen stoel te duwen.
Terwijl Enrico in Parijs zijn depressie tracht te verbijten, trakteert Giovanni zijn
partijgenoten op ontroerende Haiku’s en houdt hij formidabele toespraken die
door de bevolking op staande ovatie worden onthaald en de partij doen stijgen
in de peilingen.
“De wijze nar die aan de macht komt: het is een klassiek thema, maar ‘Viva la
libertà’ maakt er iets moois van, met dank aan de magistrale vertolking van Toni
Servillo (‘La Grande Bellezza’).” Humo ***
FILMKUS
IDA
Dinsdag 16 september 2014
Schouwburg
Aanvang: 14.30 uur
Duur: 79 minuten zonder pauze
Gratis drankje na de film in het Teaterkafee
Filmkus
PAS SON GENRE
Dinsdag 14 oktober 2014
Om 14.30 en 20 uur in De Schouwburg
Parisien Clément, leerkracht filosofie, wordt voor een jaar naar een school in
Arras gestuurd. En ook al kan hij om de drie dagen terug naar Parijs, toch voelt
hij zich min of meer verbannen. Clément is de elegantie zelf, beschaafd,
schrijver, wat ingehouden en een tikkeltje introvert. Dankzij een bij te knippen
haarsnit leert hij in het grijze Arras Kapster Jennifer kennen, een alleenstaande
moeder met het hart op de tong.
Zoals het leven van Clément vooral beheerst wordt door Kant en Proust, zo
wordt het leven van Jennifer geleid door het lezen populaire romans,
roddelblaadjes en karaoke-avonden met haar vriendinnen.
Met hun hart en lichaam kunnen ze een mooie liefde beleven, maar zal deze
liefde sterk genoeg zijn om de sociale en culturele barrières te doorbreken?
“een verrassende eigentijdse variant op het thema van de onmogelijke liefde à la
Romeo en Julia” Filmmagie
Polen, Denemarken 2013 | Regie: Pawel Pawlikowski | Met:
Agata Trzebuchowska, Agata Kelesza, Adam Szyszkowksi,
Jerzy Trela, Dawis Ogrodnik, Artur Janusiak
IDA
Anna staat op het punt non te worden. Tot opeens haar tante Wanda opduikt
en haar vertelt dat ze niet Anna maar Ida heet en niet rooms-katholiek maar
joods is. Niemand weet wat er precies met haar ouder gebeurd is en dus
nodigt tante Wanda haar uit op een speurtocht doorheen Polen om dat te
achterhalen.
De Poolse cineast Pawel Pawlikowski filmde met ‘Ida’ voor het eerst in zijn
geboorteland. De inhoudelijke en vormelijk verrassende film won al prijzen op
diverse festivals o.a. in Londen, Toronto, Warschau en Gijón.
Een gesprek met cineast Pawel Pawalikowski:
“Voor de oorlog leefden er 3,5 miljoen Joden in Polen. De meesten van hen
kwamen om, maar niet allemaal. Na de oorlog waren ze heel prominent in de
maatschappij aanwezig. Tal van dichters, zangers en cineasten was
bijvoorbeeld van Joodse afkomst. Iets van die geest leeft vandaag nog voort,
in een bepaalde vorm van humor, het gevoel voor het absurde”
“Vanaf 1958 vond er een ware jazzexplosie plaats, met talloze concerten en
nieuwe groepen. Er ontstond een jongerencultuur met een levendige
interesse voor jazz en films. Bij ons konden dingen die elders niet konden. In
de Sovjet-Unie of het Bulgarije van de jaren 60 was jazz nog altijd verboden.
En in tijdschriften kon je kennis maken met westerse schrijvers zoals
Hemingway. Er waren zelfs Russen die Pools leerden om die bladen te
kunnen lezen. Neem nu het personage van de saxofonist uit Ida, hij lijkt wel
een beatnik uit de Amerikaanse film.”
“Ik heb de film helemaal uit mijn duim gezogen! Ik heb altijd een afkeer gehad
van een journalistieke aanpak. Het gekke is dat de realiteit achteraf alsmaar
meer op mijn films ging lijken, dus voor ik het wist werd ik van alle kanten
uitgenodigd in paneldiscussies. Net zoals ik nu voortdurend moet gaan
spreken over het Joodse erfgoed en de Poolse schuldvraag”.
“Op mijn veertiende heb ik Polen verlaten en ben er pas sinds kort weer gaan
wonen. Er worden aardig wat films geproduceerd en je kan er een film maken
voor nog geen miljoen euro. Maar de durf van de jaren 50 en 60 toen de
Poolse cinema een eigen identiteit had en zowel inhoudelijk als vormelijk
grenzen verlegde, hebben we niet meer. Tegenwoordig speelt iedereen op
veilig. Jonge Poolse cineasten maken romantische komedies of
probleemfilms van dertien in een dozijn, films die enkel in eigen land werken.
Ze hebben niet meer die gotspe van vroeger.”
Filmmagie, Gorik De Henau
Pers
“’Ida’ is een zachte film over harde feiten, in beeld gebracht als een reeks
prachtige zwart/wit-composities en gedragen door twee geweldige actrices.
Een klein pareltje.” Cobra ***
“’Ida’ is een oogverblindend mooi geschoten zwart-witfilm over een Poolse
novice die plots een tante en een ijzingwekkende geschiedenis blijkt te
hebben.” Filmkrant.nl ****
Poolse dagen in Vlaanderen
“Tijdens het schrijven kwamen de beelden me in zwart-wit voor de geest. Wel
hebben we digitaal gefilmd, de eerste keer voor mij. Bij film heb je weinig
controle over het eindresultaat en alsmaar minder laboratoria kunnen nog
zwart-witfilm ontwikkelen. We deden alles zoals het hoort en gebruikten een
goede camera met een hoge resolutie, de beste lenzen en lichtfilters. In de
postproductie voegden we er nog een beetje korrel aan toe.”
Op 7 september 1944, exact zeventig jaar geleden, kon Roeselare opnieuw
de vrijheid opsnuiven na bittere en uitputtende oorlogsjaren. Poolse soldaten
van de Eerste Poolse Pantserdivisie trokken mee op met de geallieerden en
verjoegen de nazibezetter uit de stad. Acht Poolse soldaten lieten bij
gevechten het leven. Sinds die dag hebben Roeselare en Polen een gedeeld
stukje geschiedenis.
“De bijna vierkante 4:3-beeldverhouding komt omdat ik me die periode zo
herinnerde. Ik wilde het blikveld afgrenzen en me concentreren op een
beperkt aantal elementen, daarom laat ik de camera ook niet bewegen. Het
formaat werkt heel goed voor gezichten, denk maar aan de films van Ingmar
Bergman uit de jaren 60. Voor landschappen werkt het dan weer veel minder.
Vandaar die verticale landschappen in de film, met veel lucht. Het is een
formaat dat je niet verleidt, je moet er als kijker wat meer moeite voor doen.”
Tijdens deze derde week van september brengen we een streepje Poolse
cultuur naar Roeselare. In De Spil wordt naast Ida ook de familiefilm
familiefilm ‘De Vliegmachine/The Magic Piano’ op zondag 21 september om
10u vertoond, een animatiefilm die de hele familie meesleept met Anna en
Chip-Chip op een magische piano door Europa.
Ism. Amabassade van Polen

Download Report