Een groen paradijs in de polder

Een groen paradijs in de polder
25
500 soorten planten telt de tuin van 'de Vlasserij'. Zaterdag is er een open tuinendag in Hooge Zwaluwe, waar mede-organisator Leen Kalkman voor de
achtste keer aan meedoet. Op de achtergrond, door de bomen heen, de Zonzeelsche Polder, foto Johan Wouters/het fotoburo
or Marja Klein Obbink
)OGE ZWALUWE - De Zwaluwseweg i n Hooge Zwaluwe. Rij de
jk af naar beneden en stop bij
t hek van nummer 12. Kijk
igs het grindpad en zie de moimentale gevel van boerderij de
asserij. Daarachter ligt miskien wel de mooiste oase van
Zonzeelsche Polder. Een groen
radijsje dat naadloos aansluit
1 dat weidevogelbeschermingsbied: de tuin van de familie
ilkman.
is 2.500 vierkante meter aan
jemen, groen en water. Met
•ekjes die je elke keer weer doen
rrassen. Met een wijds uitzicht
er de polder waarin koeien lo-
en geiten. Een sprookje van een
tuin is het. Te mooi om daar alléén van te genieten. Vandaar dat
Leen Kalkman elk jaar het t u i n pad openstelt voor bewonderaars.
Zaterdag doet hij dat weer, samen
met zijn vrouw. En samen met
nog zes andere tuinliefhebbers i n
zijn dorp Hooge Zwaluwe. Zeven
tuinen op loopafstand van elkaar,
die van 10.00 tot 17.00 'open'
gaan. Voor gepensioneerd verwarmingsmonteur Leen Kalkman
H
De uren die wij in
de tuin doorbrengen
heb ik nooit geteld
Leen Kalkman
(70) is de tuin een manier van leven geworden. Elke ochtend gaat
hij samen met zijn vrouw 'de
tuin in'. Om een uur of vier is bij
Leen, zegt hij zelfde batterij
leeg'. Maar zijn vrouw gaat dan
nog een uurtje door. „De uren die
w i j i n de t u i n doorbrengen heb ik
nooit geteld." De 'spits' hebben ze
achter de rug, want veel planten
zijn nu over hun bloeistadium
heen. In mei lag het hoogtepunt
van de werkzaamheden. Na de zomervakantie oogst Leen de peren-, appel- en notenbomen, zet
een tafeltje voor de schooljeugd
bij het tuinpad, die daar gratis
fruit mag meepakken.
Zaterdag ontvangt het echtpaar
zijn gasten i n de 'mediterrane'
de overkapping bij de entree van
de tuin, waar souvenirs van hun
verre reizen een plekje hebben gekregen. Trouwens, als ze op vakantie gaan komt er een familielid i n
hun huis wonen, die de tuin bijhoudt. Water geven mag dan met
de tuinslang, die normaal taboe is
voor de familie Kalkman. Kraanwater, daar doen ze niet aan. „Dat
is te koud zegt mijn vrouw." Nee,
ze pakken een gietertje en vullen
dat met water uit de sloot of de regenton. Dat doet Leen elke ochtend. „Duurt maar anderhalf
uur", vertelt hij blij. De vaste planten moeten zich zelf zien te redden. „Doen ze dat niet dan horen
ze hier niet thuis."

Download Report