NRC Handelsblad

GASTCOLU MN
ico L. is een martelaar van het
vrije woord.‘Ik juich het juist toe
(dat ze ruiten ingooien, red ). Als
er zo’n Klapperaap komt wel.
Komt er een blanke, doe ik helemaal niks. Zodra er een boerka
komt met een kameel; gooi in, wegwezen, opruimen.’
Deze woorden van Nico L. uit Duindorp, in april
voor Omroep West, waren reden voor het Openbaar Ministerie om deze week actie te ondernemen: tegen Nico is een werkstraf van 80 uur
geëist. Saillant is dat het OM het Nico kwalijk
neemt dat hij zijn uitspraken op televisie deed
en niet ‘slechts in huiselijke kring’. Dat vind ik
een redenering voor een totalitair land: vrije
meningsuiting is ok, behalve als je mening onwelgevallig is en je die in het openbaar uit.
De vervolging van Nico is een schandalige episode in de lange traditie van gedachtenpolitie in
Nederland. De extreemrechtse politicus Hans
‘vol is vol’ Janmaat; de extreemlinkse activiste
Joke Kaviaar die de terreurgroep RaRa verheerlijkte; de Tilburgse man die een T-shirt droeg
met het politielogo en de opdruk ‘corrupt’ – het
is een kleine greep uit de vele mensen die zijn
veroordeeld wegens ‘belediging’ of ‘opruiïng’.
In een vrij land moet iedereen kunnen verheerlijken wat hij wil. Dat geldt voor de neo-nazi’s
van Pro Patria met hun NSB-vlaggen en voor de
islamitische radicalen met hun zwarte shahadavlaggen. Om Voltaire te parafraseren: „Als we in
vrije meningsuiting geloven, staan we juist voor
de vrije uiting van meningen die we abject vinden, anders heeft het geen betekenis.”
Dit elementaire Verlichtingsidee is nooit helemaal doorgedrongen in Nederland. In andere
beschaafde landen staat de vrijheid van meningsuiting als een huis, de Verenigde Staten
N
ZIH NI Ö ZDIL
Laat nazi’s,
jihadi’s toch
Z ihniÖ zd il is maatschappijhistoricus en
publicist. Rosanne
Hertzberger zal om de
week op deze plek een
column schrijven. De
andere week is het de
beurt aan een gastcolumnist.
voorop. Maar onze volksvertegenwoordigers
hebben gisteren, dat is dus in 2014, een ‘jihaddebat’ gehouden met christenleider Sybrand
Buma (CDA) als hopman. Hij vond de eerder
aangekondigde kabinetsmaatregelen (zoals permanente toegang van veiligheidsdiensten tot de
reisgegevens van Nederlanders en het afpakken
van paspoorten zonder tussenkomst van de
rechter) niet ver genoeg gaan en pleitte voor het
strafbaar stellen van het „verheerlijken van terreurgeweld”.
De bittere ironie van deze verregaande anti-democratische en anti-liberale maatregelen om de
vermeende overname van onze democratie
door ‘het kalifaat’ te stoppen, is markant.
In Nederland hebben mensen offers gebracht
Nico de Duindorper heeft niet
dezelfde uitingsrechten als
Diederik Samsom
voor het vrije woord. Zoals Pim Fortuyn. Hij begreep, in tegenstelling tot sommige figuren die
nu met zijn erfenis dwepen, dat het vrije woord
en het publieke debat rechten van iedereen zijn.
Fortuyn stond erop dat een imam hem van repliek diende in zijn islamofobe boekje De islamisering van onze cultuur.
Niettemin zwaaien dominees en regenten nog
altijd de scepter in Nederland. Zij denken dat
meningen verbieden anti-discriminatie- en ook
anti-terreurbeleid is – zie de wereldvreemde oproep van Buma. Zij houden ook de rare Nederlandse wetten tegen ‘belediging’ in stand.
Ik constateer ook een sterke geur van klassen-
justitie bij de gedachtenpolitie van onze dominees en regenten. Nico de Duindorper heeft niet
dezelfde privileges als PvdA-kopstuk Diederik
Samsom, die de etniciteit van Marokkaanse Nederlanders koppelde aan overlast en opriep tot
geweld door te pleiten voor een „fysieke draai
om de oren”. Joke Kaviaar is geen VVD-statenfractielid zoals Marian Propstra die zich afvraagt
of je Nederlandse wijken met veel moslims
„moet afbreken en verdelen over de stad (met
gevaar voor verspreiding) of dat er een hek omheen moet”.
H
et OM stelt niet dezelfde ijver tentoon bij
discriminerende daden. We weten bijvoorbeeld uit wetenschappelijk onderzoek dat politierechters in Nederland verdachten met een ‘niet-Nederlands uiterlijk’ – wanneer gaan we trouwens eens snappen dat mijn
uiterlijk ook Nederlands is? – strenger straffen.
Vooralsnog weigert het OM politierechters, die
in tegenstelling tot Nico geen racistische mening
uiten maar een racistische daad plegen, aan te
pakken. We moeten kiezen of delen.
Of we gaan de gedachtenpolitie consequent toepassen, zodat het niet langer slechts een elitaire
muilkorf is voor hen die hun racistische of antidemocratische meningen minder subtiel uiten
dan de gemiddelde politicus. Of, en deze optie
prefereer ik, we maken werk van de Verlichting.
En eisen dat het juridische kader omtrent de
vrijheid van meningsuiting verder wordt uitgerekt.
Voor het geval het OM meeleest: dat eisen moet
vreedzaam gebeuren. We kunnen in een petitie
onze volksvertegenwoordigers aansporen die
rare beledigingswetten te schrappen. Intussen
blijven arme mensen als Nico L. martelaren van
het vrije woord.

Download Report