In Memoriam Jan Willem Tulling Asvion was voor Jan Willem als een warm bad. Hij had met de club een innige relatie, en op vele fronten. Hielp mee het cricket vanaf het begin opbouwen en was jarenlang cricketvoorzitter. Met het hockey bescheiden meeschuivend in Heren III (meer was er toen niet). Las het spelletje voldoende om ook nog jarenlang coach van Heren I te zijn. De zenuwen van het coach zijn wist hij goed te verbergen achter typerende en scherpe humor. Was dit de relativering van zijn doordeweekse bestaan in de scheepsbevrachting? Jarenlang begon die week op maandagavond toch heel goed want dan werden de Krabbels gemaakt. Dat in die jaren o zo belangrijke papieren bindmiddel van de club. Het redacteurschap was hem op het lijf geschreven. Gymnasiaal gevormd stond het mythologische hem naderbij dan de harde feiten van het leven. Niet zo maar een voorbijganger in de clubgeschiedenis. – Jan Rip - + - JWT is mij reeds opgevallen toen ik nog maar een piepjong jeugdlid werd bij Asvion. Het zal zijn opvallende verschijning wel zijn geweest: broodmager in een te wijde hockeybroek. Pas in 1970, de start van het Asvion cricket, zijn de contacten geïntensiveerd. De beginjaren van cricket waren bijzonder. Alles was nieuw en het leek of JWT de enige persoon was die het spelletje kende. Daarom was hij ook captain in die beginjaren. Het moet mij van het hart dat zijn theoretische kennis beter was ontwikkeld dan zijn cricketprestaties in het veld. Wij gaven daar niet om. Ons ging het om het plezier met elkaar. En dat hadden we!! Ik herinner mij nog een gebeurtenis op cricketgebied uit die tijd. Asvioncricket groeide en er kwam een tweede team. De minder getalenteerde spelers waaronder JWT en ikzelf werden geacht de naam van Asvion hoog te houden op een ander niveau. We speelden bij Union. JWT, de captain, wees mij na enkele overs aan om te gaan bowlen. Een goed doordachte keuze, ingeven door scherp inzicht en kennis van zaken. Een paar overs later stond Union aan de kant. JWT en ik hebben hier de rest van ons leven nog lang op kunnen teren, vooral als niet-speler aan de rand van Asvion cricket ground wanneer het spel even wat minder interessant was. In diezelfde periode ging Asvion richting het veertigjarig bestaan. Een groepje enthousiaste leden hebben de koppen bij elkaar gestoken om een cabaret in elkaar te draaien. De voorbereidingen zijn legendarisch geworden. Ook hier had JWT een vinger in de pap. JWT had een solo, vergat regelmatig zijn tekst, maar het plezier was er niet minder om. Dit huzarenstukje is vijf jaar later herhaald. Dit waren hele mooie jaren voor Asvion en JWT leverde daar op zijn manier een bijdrage. De afgelopen jaren hebben we JWT steeds minder gezien. Hij leefde erg teruggetrokken en het zag er naar uit dat het niet zo goed ging met hem. Dat is spijtig, vooral omdat Asvion veel betekende voor Jan Willem. Hij was een lid die er mede toe bijgedragen heeft dat Asvion de club is die het was, nu is en zo zal blijven. We zullen zijn verschijning missen. – Kees Hoek - + - Ik weet nog dat JWT coach was van Heren 1 en later Heren 2. Met z’n hoekige manier van autorijden en met name het horten en stotend gas geven bezochten we menige uitwedstrijd. In de auto werd vaak gezongen, waarbij JWT het repertoire bepaalde. JWT was een kenner van de ballades. Hij kende er talloze vlekkeloos uit z’n hoofd. Frank Sinatra, Dean Martin, Tony Bennet, Sarah Vaughn, Mel Torme en noem maar op. Angel Eyes, juist de vaak trieste melancholische ballads spraken hem aan. ‘One for my Baby’, ‘Someone to watch over me’, enz. Een gevleugelde uitspraak van hem was “Mannen, er heerst hier een hela, hola stemming!!!” als hij in de kleedkamer de teambespreking wilde beginnen voor de wedstrijd en wij het over alles hadden behalve de wedstrijd. Handen op de rug gevouwen ijsbeerde hij dan voor ons langs met soms prachtige uitspraken en theorieën over hoe er gestreden moest worden. Niet vanwege z’n diepgaande hockeytechnische kennis, maar juist door de relativerende opmerkingen wist hij ons vaak in de juiste stand te zetten. Zo herinner ik me nog een uitwedstrijd tegen de nr. 1 Pinoke z’n onsterflijke woorden vlak voor het begin signaal “mannen, zoals admiraal Tromp ooit voor de zeeslag bij Duins in 1639 tegenover een ogenschijnlijke overmacht riep: “mannen, vreest niet want het zal waarachtig wel gaan”. JWT met z’n onderkoelde gevoel voor humor wist hij de spanning te breken en te relativeren. Zo zijn er nog vele anekdotes te vertellen door mening Asvionner over z’n actieve periode waarin JWT een vaste waarde was op onze club. cricketer, hockeyer, coach, cabaretier, columnist …… Asvionner. Een maand of 2 terug zag ik JWT in het Francois Haverschmidt verzorgingshuis waar hij blijkbaar sinds kort verbleef. Daarvoor was hij lange tijd uit beeld. We spraken elkaar kort en het was gezellig en weer even als vanouds. Onverwacht is voor ons z’n overlijden. Anja is al die jaren een grote steun voor JWT geweest en een woord van dank aan haar is zeker op z’n plaats. Het zou typisch JWT zijn geweest om te besluiten met de laatste woorden van Maarten Harpertzsoon Tromp, toen die op 10 augustus 1653 Slag bij Ter Heyde sneuvelde met: “Ick heb gedaan, Houdt goeden moed” - Peter Willem Hatenboer Jan Rip Kees Hoek Peter Willem Hatenboer
© Copyright 2024 ExpyDoc