BIJLAGE 16: Bewijs betrokkenheid Justitie

BIJLAGE 16: Bewijs betrokkenheid Justitie
A. Nacht in cel en optreden politie
B. Verzoek gesprek GGD via politie
C. Selectie van volgfoto‟s politie
BIJLAGE 16: A. Nacht in cel en optreden politie
De politie erkent dat zij klaagster hebben opgepakt en een nacht in de cel opgesloten vanwege verhoor over de
mogelijke vernieling van een kerstboom (zie de aan klaagster toegezonden brief gedateerd 16 juli 2012, bijlage 15).
Onderstaande blog doet verslag van wat er gebeurd is.
Achteraf blijkt dat een buurman aan de Nieuwe Prinsengracht de politie gebeld heeft over een denneboom die om
half 1 ‟s nachts uit de voorgeveltuin zou zijn gerukt. Deze denneboom heeft in december 2011 als kerstboom
gefungeerd binnenshuis en is daarna met kluit buiten in de gezamenlijke voorgeveltuin gezet. Kennelijk was de
denneboom niet goed geworteld. De volgende dag zag ik deze met kluit en al op de stoep liggen (geheel intact). De
heer Joop vd Wint had die nacht gezien dat de boom buiten de plantenbak lag en besloot deze niet terug in de aarde
te zetten, maar de politie te bellen en de politie via zijn achtertuin enkele uren toegang te verlenen tot de achtertuin
van klaagster.
Wat was het resultaat?
 De achtertuin van klaagster is vernield, doordat de politie hier 1 á 2 uur lang (zonder toestemming) in heeft
rondgelopen met een team van vier agenten, omdat zij op zoek waren naar klaagster (die op dat moment sliep).
 Klaagster is uiteindelijk om 3.00h in de nacht van haar bed gehaald, om verhoord te worden op het bureau.
 Het verhoor vond plaats de volgende dag (na een nacht in de cel), zonder dat klaagster wist waarvoor zij was
meegenomen. De politie weigerde hier informatie over te verschaffen.
 Ook tijdens het verhoor is niet duidelijk geworden wat de aanklacht tegen klaagster zou zijn.
 Het heeft niet tot een aanklacht tegen klaagster geleid.
 Er is klaagster geen vergoeding geboden voor de schade aan haar tuin en de nacht in de cel.
Hieronder volgt een kopie van een blog dat hierover geschreven is.
De politie, de buurman, de grens. (deel 1)
Posted on 6 August, 2013by maudoortwijn
De politie. Die zijn er als je ze nodig hebt, voor sommige mensen (lees: mijn buurman,
die informant is). Zelf spendeer ik een nacht in de cel vanwege: een struikje. En mijn
„arrestatieteam‟ kost de gemeenschap weer een fortuin. “Ga boeven vangen!”
Naast mij woont een lastige man (een van mijn stalkers) en hij is advocaat. Gezien de
historie van spullen „lenen uit mijn tuin‟; door hem gesnoeide beplanting in mijn tuin (nee, niet die
vlakbij de erfgrens) en fysiek stalkerig gedrag, besloot ik in 2009 dat het tijd was voor een hogere
schutting. Ik zocht uit bij het kadaster waar de erfgrens loopt en concludeerde dat de oude schutting
volledig op mijn grondgebied stond. Voor de aardigheid heb ik nog geconsulteerd bij de lastige
buurman, of hij wellicht nog voorkeuren had, waarmee ik eventueel rekening zou kunnen houden, bij
het vervangen van mijn schutting. Vanaf dat moment gaat het mis.
“Jij gaat in je hele tuin niets veranderen, totdat ik zeg dat het goed is!” (???)
Als ik aan de schutting begin te werken, belt meneer de politie. Ze komen langs. De politieman
concludeert dat het “geen politiezaak is”.
Wanneer ik twee dagen later weer aan de schutting werk, doet hij melding bij de politie van “een
verwarde vrouw”, wat een walgelijke wijze is van met mensen omgaan. Meneer is zelf in de war, want
hij had de politie gezegd dat ik met een bijl zijn schutting aan het afbreken was. Nu bezit ik geen bijl en
een klauw is veel handiger om de planken van mijn eigen schutting los te wrikken. Bovendien had hij
mij die ochtend juist bedreigd, dat als ik “ook maar iets in de tuin zou doen, dat er dan rake klappen
zouden vallen”. Dat gold ook, als ik iets anders zou veranderen aan mijn tuin, al was het 4 meter van
de erfgrens, aldus Joop. Dat is een rare opmerking voor een jurist. De bedreiging van hem naar mij wil
de politie niet opnemen. Ik ben uberhaupt verbaasd dat de politie tot twee maal toe langskomt voor
een schutting, wanneer deze buurman hen opbelt.
Om een lang verhaal kort te maken, het ging van kwaad tot erger…

Bedreiging van mijn werkmannen, zodat ik die letterlijk moest tegenhouden om geen fysiek
gevecht te beginnen met mijn buurman. Ik heb mijn werkmannen naar huis gestuurd (met geld,
zonder gewerkt te hebben), omdat de buurman geweldadig gedrag bij hen opriep. Dat is de
bedoeling: jarenlang agressief zijn, zodat je iets terug doet.

Lastercampagnes in de buurt, vanwege mijn „vreselijke gedrag‟ rondom de schutting. De vriendin
van de buurman heeft krijsend in de tuin gestaan, als een speenvarken. En nogmaals: ik had tot op
dat moment nog nooit iets verkeerd gedaan naar hen.

Een derde keer politie bellen, nu om 1.00h s nachts, vanwege beschadiging aan zijn voorgeveltuin.
Dus: 2 politie-auto‟s, die 2 uur lang voor mijn deur stonden, terwijl de politie mijn achtertuin
platgewalste, omdat ze me wilden spreken! Ik ben die nacht van mijn bed gehaald en meegenomen
voor verhoor. Het verhoor kon echter pas de volgende ochtend plaatsvinden, zodat ik een nacht in
de cel verbleef. Ja, het gaat over een mogelijke beschadiging aan een struikje in de voorgeveltuin
(ik zag niet eens schade), wat in dit geval voldoende reden was om a) mijn achtertuin plat te lopen
(de politie betreedde die zonder mijn toestemming via de achtertuin van buurman) en b) mij een
nacht op te sluiten. En nee, ik had nog nooit een politiebureau van binnen gezien, voor dit
gebeuren plaatsvond.

Hierna eiste de politie dat ik niets aan mijn hele tuin zou veranderen, zo lang het onderzoek loopt.
Ik heb de rommel enkele dagen laten liggen, mochten ze langs willen komen voor forensisch
onderzoek. Daarna heb ik de voicemails van de buurtregisseur genegeerd: Het was te belachelijk!
Een maand lang niets in mijn tuin mogen doen!
Uiteindelijk moest ook de buurman toegeven dat het kadaster leidend is. Volgens het kadasterkaartje
stond de schutting inderdaad op mijn grondgebied (wat ik al wist).
Links de rotzooi. rechts hoe het nu is.
Dit is niet normaal. De politie die tot drie maal toe langskomt, om een altijd lastige buurman
genoegdoening te geven. Ze zijn „s nachts twee uur bezig vanwege een struikje in een geveltuin. Om mij
van mijn bed te ligten, vernielen ze mijn tuin en houden ze de buurt een halve nacht wakker (met twee
politie-auto‟s en een team van minimaal 4 mensen). Ik moet mee voor verhoor en word daartoe een
nacht opgesloten! Dan heb je een andere agenda dan gebruikelijk. Het is bedoeld als intimidatie. En het
werkt even, want de meeste mensen -ik ook- luisteren naar politie. Dat kun je beter niet doen, lijkt het.
p.s. Naar aanleiding van de „in scene gezette‟ aanhouding voor de vernieling van een struikje in de
voorgeveltuin van de genoemde buurman (ik heb geen schade gezien), ben ik volgens de politie
opgenomen in hun HKS (Herkenningsdienst Systeem). Hierin worden „verdachten‟ opgenomen, zodat ze
snel door de politie herkend kunnen worden. Belachelijk! Als de criteria voor opname in dat systeem echt
zo simplistisch zijn, dan kan je iedere Nederlander in dat systeem stoppen, en mijn buren als eerste.
BIJLAGE 16: B. Verzoek gesprek GGD via politie
Mevrouw Inez Heeremans is de partner van Oortwijn‟s bovenbuurman Martijn Arts. Ik wil geen contact met hen,
omdat Martijn Arts al jarenlang betrokken is in gang stalking tegen mij. De heer Martijn Arts is een goede vriend van
agent X8 (destijds werkzaam bij Boer & Croon, zie bijlage 2). Daarnaast heeft de heer Martijn Arts vanuit zijn
bedrijf Total Active Media opdrachten gedaan voor de heer Jan-Peter Balkenende ten tijde van zijn premierschap.
Een lijst met agenten is opgenomen in bijlage 2.
Hoewel ik geen contact wil, blijven deze bovenburen met mij contact zoeken. Uiteindelijk belden ze zelfs de politie,
als zij –notabene dankzij eigen toedoen- en glaasje water over zich heenkrijgt. Zij besloten de politie te bellen, omdat
de buurtregisseur Fred Sterk hen heeft gevraagd om bij het minste of geringste contact op te nemen, zodat hij in actie
kan komen tegen mij. Vanwege „het glaasje water‟ is de buurtregisseur aldus meerdere malen aan mijn deur geweest
(ik deed niet open) en stuurde hij zelfs een GGD psycholoog bij mij langs. Hiertoe had de heer Fred Sterk besloten
zonder ooit met mij gesproken te hebben en met het verhaal van Inez Heeremans over een „glaasje water‟ als reden.
Hieronder treft u een kopie aan van twee blogs die hierover geschreven zijn.
Zij eisen een watertje en bellen dan de politie
Posted on 21 August, 2013by maudoortwijn
Ik heb een week geleden mijn bovenburen uiterst beleefd laten weten geen enkel contact met ze te
willen. Vanaf dat moment heb ik hen genegeerd, zonder ook maar iets te zeggen of ook maar op te
kijken als ze langslopen. Dat zint ze niet! Zij wil persee wél contact!
Vandaag vertelde de buurvrouw me, dat ze het niet accepteert dat ik hen negeer. Ik probeerde dat
natuurlijk te negeren, maar ze hield niet op. Toen heb ik gezegd, dat als ze verder contact zou zoeken,
dit stalking is. Daar had ze geen boodschap aan en moest er hartelijk om lachen.
Links de verwaterde buurvrouw. Rechts het gebroken servies (met haar vingerafdrukken).
Toen ik naar buiten wilde lopen om de planten water te geven, dacht ik -eerlijk toegeven- dat als ze nu
vervelend zou doen, ik tenminste water zou kunnen gooien (of daarmee dreigen). Wat gebeurde er? De
dame in kwestie (ze zat op het trapje voor mijn deur) pakte de schaal met water uit mijn hand, kreeg het
water over zich heen (vervelend!) en gooide de schaal stuk tegen mijn voordeur. De enige reden dat ikzelf
geen servies naar mijn hoofd kreeg, was omdat ik de voordeur snel dicht deed.
Ze belde inderdaad de politie. Ik hoorde haar letterlijk zeggen dat het probleem was dat ik “haar
uitgescholden had” en ze “water over zich heen had gekregen”.
Aangezien de politie niet komt opdagen als iemand in mijn huis inbreekt en schade aanricht van meer dan
€ 15.000,- (ja, geen thuis bij de gendarmerie) was ik verbaasd (maar niet echt) dat er voor dit enorme
drama gelijk twee politie-agenten met auto voor de deur staan, die deze dame een uur lang emotioneel
bijstaan.
Na een uur babbelen met de bovenburen, belden ze bij mij aan. Mijn huisgenoot (een Italiaan) was wat
verbaasd over de gang van zaken, omdat de politie-agent gelijk aan hem vroeg “Is she a crazy person?”.
Dat is natuurlijk een belediging en op niets gebaseerd. Gelukkig gaf mijn slimme huisgenoot dat keurig
aan „This is offensive! No!”. Ook hij vond de situatie uiterst bevreemdend en wilde de politie-agenten
(zonder bevel) niet binnenlaten. Het gaat nergens over. Mijn situatie is wel serieus: gang stalking en de
zoveelste vernieling.
Toen ikzelf aan de deur kwam, heb ik gewoon uitgelegd hoe ik het zag. Maar na 2 minuten concludeerden
de dames al dat ik wellicht psychische problemen had en verplicht met een psycholoog zou moeten praten.
[Volgens mij stalken zij mij en was het duidelijk dat zij mijn servies/schaal stuk hebben gegooid] Ook
vonden ze dat de buurtregisseur maar eens langs moest komen.
Nou, nou, het is me wat. Wie heeft zoveel geld en zoveel macht om de politie middelen hieraan te
besteden? Ga boeven vangen! En mijn buurvrouw moet me gewoon met rust laten.
Fred S. – Buurtregisseur.
Zorgt dat het rustig blijft in mijn buurt, of niet.
Posted on 11 September, 2013by maudoortwijn
Wie is er nu gek?
Even een kort chronologisch overzicht.

Ik heb mijn bovenburen beleefd laten weten geen contact met ze te willen (4 aug. jl.).

Bovenbuurvrouw Inez geeft 21 augustus aan persee wél contact te willen en uit dit dan in een
bipolaire relatie met een glasje water. De politie wordt gebeld en zij staan Inez een uur emotioneel
bij. De agentes bellen vervolgens de buurtregisseur (dat hoorde ik). Daarna gaan ze kort een
gesprek aan met eerst mijn huisgenoot en vervolgens twee minuten met mij. Op basis van deze 2
minuten concludeert de agente dat ik met een psycholoog moet praten (dit is natuurlijk puur
gebaseerd op de coaching van de buurtregisseur, want ik gaf geen enkele aanleiding).

Enkele dagen later staat de buurtregisseur agressief bonkend en bellend voor mijn deur. Er wordt
zelfs herhaaldelijk geroepen dat zij mijn deur open gaan maken. Dit is geen normale
handelingswijze voor een buurtregisseur, dus ik begrijp dat ze weinig goeds van plan zijn. Zonder
formeel papiertje met uitleg, is dit een vreemde handelingswijze.

De volgende dag wordt er weer agressief gebeld en gebonkt een half uur lang. Daarna ligt er een
berichtje van een GGD hulpverlener. Ik kan mij niet voorstellen dat iemand ooit iets gehad heeft
aan een geestelijk raadsman, die niet in staat is gewoon aan te bellen en die ook geen keurige
formele brief stuurt met onderbouwing. Dit negeer ik, want ik ben volgens mij psychologisch beter
onderlegd dan dit heerschap.

Ik krijg ondertussen reacties van Fred S. de
buurtregisseur op het blog (link dada
2013). Hij gaat “het blijven proberen”.
Omdat het voor mij duidelijk is wie hem
gestuurd heeft en er psychologisch niets
mis met me is, weet ik dat ik dit moet
negeren. Een rechter hecht namelijk
waarde aan het oordeel van een
hulpverlener, hoe die zich ook gedraagt. In
mijn situatie moet je uit de buurt van de per definitie- partijdige hulpverleners
blijven.

Nadat ik enkele dagen door Fred S. en zijn
kompanen ben achtervolgd op straat (stiekem volgen), reageert agent Fred S. nu ook anoniem op mijn
site onder de naam “dada”. Hier zijn de reacties (link dada 2013). Allemaal met hetzelfde IP adres.

Als ik hem dan eindelijk tegenkom in mijn straat, 10 meter bij mijn voordeur vandaan (dank buren,
voor het snel bellen dat ik
eraan kom, fijne
mensen!), dan gebeurt er iets
bijzonders. Agent Fred
probeert gewoon als een leuke
buurtregisseur met me in
gesprek te komen: “Zullen we
mekaar nu eindelijk eens een
hand geven? Ik probeer
gewoon een gesprek met je te
hebben”. Ik ben bang dat er
nette burgers zijn die er wél
zouden intrappen.
Vanwege de vreemde
voorgeschiedenis besloot ik
niet in gesprek te gaan.
Foto 1 (boven) is de heer Fred Sterk die bij Oortwijn thuis langs fietst.
Foto 2 is het briefje van de GGD.
BIJLAGE 16: C. Selectie van volgfoto’s politie
De politie volgde klaagster ook regelmatig openlijk, zonder dat ooit duidelijk werd wat de motivatie was/is.
Hieronder volgt een selectie van de vele volgfoto‟s die klaagster in haar bezit heeft.
3 september 2013, Amsterdam
Op 3 september 2013 is klaagster slechts 15 minuten de deur uit geweest om in de Utrechtsestraat inkopen te
doen. Direct wanneer zij het huis verlaat, komen twee agenten haar al tegemoet lopen op de brug van de Nieuwe
Prinsengracht met de Amstel.
De foto’s boven laten zien hoe beide agenten op de brug staan te wachten.
Hoewel klaagster deze beide agenten nog niet
gesproken had, herkenden zij haar wel. Nadat
klaagster hen 10 meter gepaseerd was, hoorde zij de
politieman zeggen “mevrouw Oortwijn, ja, we kennen
u wel”.
Beide agenten bleven vervolgens nog 5 minuten op de
brug staan wachten, om te zien waar Oortwijn
heenging. De foto links is genomen vanaf de Magere
Brug over de Amstel.
Op de terugweg van de Utrechtsestraat naar huis werd klaagster weer gevolgd en ditmaal door twee
motormuizen. Zij bleven enkele minuten rondom klaagster rondjes rijden, maar spraken haar niet aan.
Daarna is klaagster huiswaarts gegaan.
5 september 2013, Amsterdam
In de avond is klaagster slechts 10 minuten buiten geweest om met de fiets naar een vergadering te gaan, hierbij
is zij continue gevolgd door politie. Hieronder volgen enkele foto‟s die klaagster in die 10 minuten heeft kunnen
maken.
De eerste foto is genomen op de Nieuwe Prinsengracht ter hoogte van de Weesperstraat. De tweede foto is
genomen op de Nieuwe Prinsengracht ter hoogte van de Roeterstraat. Daarna reed klaagster de sarphatistraat uit
tot de Zeeburgerstraat, waar zij opnieuw politie tegenkwam.
5 september 2013, Amsterdam
Als klaagster die dag de voordeur uitloop, ziet zij al drie heren aan het eind van de straat haar kant op kijken. Ze
besluit daarom een blokje om te lopen, om te zien wat er gebeurt.
Op de Weesperstraat word klaagster langzaam ingehaald door een politie-auto die rechtsaf de Nieuwe
Achtergracht inslaat. Deze politieauto met een politieagente als bestuurder volgt haar gedurende 10 minuten.
Wanneer zij rechtsaf de Nieuwe Achtergracht inloop, maakt dezelfde politieauto een rondje over de Nieuwe
Achtergracht en wacht daarna op de hoek met de Weesperstraat om te zien waar klaagster heenga. De
politieagente rijdt enkele meters op de stoep, zodat ze zicht op mij blijft houden.
In de foto hierboven staat de agente te wachten op het kruispunt Nieuwe Achtergracht – Weesperstraat.
Wanneer klaagster (voor de agent uit het zicht
verdwijnt) wanneer zij de roeterstraat oploopt, staat er
al een jongeman klaar met een scooter om haar te
volgen tot café Koosje.
De rest van de dag is klaagster gevolgd door agenten
incognito. Deze worden beschreven in bijlage 11
(volgen in horecagelegenheden).
Intimidatie politiehelikopters na publicatie rom ‘Dag Licht’
Juli-augustus 2011
Op 18 juli 2011 verzond klaagster haar roman „Dag Licht‟ naar kennissen en contactpersonen in politiek Den Haag.
Een dag later werd zij gevolgd door helikopters, die intimiderend dichtbij kwamen. Het leek zelfs alsof zij wilden
landen op het dak van het pand waar klaagster woont. Dit bevestigt het verhaal van klaagster, welke zij op dat
moment nog slechts als fictie bracht. Iemand had zich in het boek herkend en besloot hierop haar/zijn macht en
middelen te gebruiken om klaagster maandenlang te intimideren met helikopters.
Op twitter zijn in die periode vele
opmerkingen gemaakt over de helikopters
die boven dit deel van de stad vlogen.
Royalty watcher Marc van der Linden
heeft er zelfs over getweet destijds (zie
tweet vd Linden): Wat al die helikopters
de laatste tijd toch in Amsterdam doen?
Femke Halsema -die vlakbij klaagster
woont- probeerde de aanhoudende
helikopterplaag te „down-playen‟ door te
beginnen over de Hells Angels (zie
tweets Halsema). Wat zij schreef klopte
niet, omdat de motorclub volgens het
nieuws juist de dag erop door Amsterdam
zijn gereden.
Op de foto boven volgt
een helikopter Oortwijn
als zij door de stad fietst.
De helikopter is te zien
boven het donkere
grachtenpand met 3
ramen per verdieping.
De onderste foto is
genomen vanuit de
voordeur van Oortwijn.
Een helikopter vliegt
links van de boom ter
hoogte van de wolk.
In de zomer van 2011
werd Oortwijn
maandenlang
intimiderend gevolgd
door helikopters.
Foto 1: Een helikopter komt aanvliegen
vanachter het pand 105A aan de
Weesperstraat, wanneer Oortwijn net
vanuit de Nieuwe Prinsengracht de
Weesperstraat oploopt.
Foto 2: De foto is genomen vanaf de
veranda van Oortwijn‟s woning. De
helikopter hangt in de lucht achter haar
huis en kan zo haar woning inkijken. De
helikopter bleef daar „rond hangen‟.
Foto 3: De foto‟s is genomen aan de
Amstel op de brug over de Nieuwe
Prinsengracht. Als Oortwijn haar huis
verlaat en loopt richting de Amstel,
verschijnt er opnieuw een helikopter.
Klaagster kan desgewenst vele
vergelijkbare foto’s overhandigen.

Download Report