Lees hier het interview dat wij hadden met 50 tinten acteurs Rein

Interview met Rein Hoffman & Maaike Martens
Vijtig tinten … de parodie
"Een gloeiend hete, vette hit".
Voor de gasten die wellicht niet bekend met jullie
zijn, kunnen jullie een toelichting geven?
Maaike: Voor wie bekend is met musicals: ik
vertolkte de rol van Maxima in Hema de musical in
2013 waarvoor ik de Musical Award voor beste
vrouwelijke hoofdrol won. Maar misschien kennen
jullie mij ook als het bloemenmeisje in de
voorstelling van Youp van het ’t Hek, waarin ik het
publiek te grazen namen als seksbeluste souldiva of
als zangeres van het Spijkerlied bij Spijkers met
Koppen of van het Klokhuis.
Rein: Ik ben dus Rein Hofman en ik heb de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie
gedaan. Daarna heb ik voornamelijk theater gedaan, onder andere Doe Maar de musical en Ja zuster,
nee zuster. Ook heb ik wat televisie- en filmrollen gespeeld, in Lieve Liza, Flikken Maasticht, Kinderen
Geen Bezwaar en ik ben op het moment het gezicht van de EMTÉ supermarkten.
Hoe bereid je je voor op je rol in Vijftig tinten… de parodie?
Maaike: Door het boek te lezen natuurlijk! Door met vriendinnen over seksuele verlangens te praten.
En verder zit mijn moeder ook in een boekenclub met van die dames die enerzijds heel intellectueel
doen en zijn, maar anderzijds net zo goed weten dat alle goede boeken gaan over seks, jaloezie en
verlangen. Van Simone de Beauvoir tot Simone van der Vlugt.
Rein:
In dit geval nam ik de rol over van Abel Nienhuis, die vóór mij de rol speelde en gerepeteerd heeft.
We delen de rol; soms speelt Abel en soms speel ik. Voor deze rol heb ik heel veel naar de dvd
opnames gekeken en we hebben voor de herneming een week gerepeteerd.
Kan jij je in deze rol herkennen?
Rein: Ik speel in de voorstelling meerdere rollen en in elke rol zit wel iets dat ik herken. Dat vind ik
ook zo leuk aan het spelen, dat je dat even mag vergroten. Daarom zijn slechteriken altijd zo leuk om
te spelen, omdat je dan even die duistere kant mag boven laten komen. In de rol van de man van de
schrijfster vind ik het herkenbaar dat je soms te veel kan pushen in een relatie terwijl het juist beter
zou zijn om meer los te laten.
Maaike: Ja hoor. Zeker als het gaat over de klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
Niks leuker dan dat!
Maaike: Dit seizoen ben jij nieuw in de cast. Wat zijn je verwachtingen van een avond Vijftig tinten
in het theater?
Ik heb de première gezien en enorm genoten. En met mij de hele zaal. Dus ik ga er vanuit dat dit
komende seizoen ook het geval zal zijn.
Afgelopen seizoen stond Vijftig tinten al zeer succesvol voor een uitzinnige zaal in het
Theaterhotel. Wat is het geheim van het succes van deze voorstelling?
Rein: Daar mag ik helaas niks over zeggen ;) maar dat er een geheim is kan ik wel vertellen en ook dat
dit heel goed werkt…
Maaike: Drie grote geheimen. 1) Niek Barendsen; de schrijver van dit stuk, mijn beste
vriend en de grappigste en snelste geest die ik ken. 2) Jasper Verheugd; de regisseur met een enorme
dosis energie, humor en kennis van zaken 3) Han Oldigs; Mister Grey, hij is misschien niet super
bekend bij het grote publiek, maar ik heb tijdens de repetities tranen gehuild van het lachen om deze
man. Ik hoop dat hij dit jaar de Musical Award wint voor beste mannelijke hoofdrol.
Maaike: Vijftig tinten is in de media overladen met 4 en 5 sterren recensies en wordt aangeduid als
‘Gloeiend hete, vette hit’. Hoe ga jij hier mee om?
Nou, een gespreid bedje zou ik zo zeggen, toch? Dus m'n stinkende best doen en genieten natuurlijk.
Vijftig tinten is in de media overladen met 4 en 5 sterren recensies en wordt aangeduid als
‘Gloeiend hete, vette hit’. De verwachtingen voor de voorstelling voor dit seizoen kunnen daardoor
hoog gespannen zijn. Hoe ga je hiermee om? Legt dit de lat hoger voor de cast?
Maaike: Ik krijg er vooral zin in.
Rein: Nee, ik voel niet de druk van de goede recensies. Wel ben ik soms nog steeds verrast over hoe
hard een bulderend lachende zaal klinkt. Dat geeft zo'n kick. Vooral als je weet: o als ze dit leuk
vinden, dan vinden ze die grap die straks komt ook heel leuk.
Vijftig tinten is een parodie, een komische voorstelling gebaseerd op het wereldberoemde boek.
Waarin schuilt de uitdaging van het spelen van een parodie, van dergelijke humor?
Rein: Bij een parodie/humor is het gevaar dat je gaat ‘schmieren’. Dat is jargon voor te groot spelen
zonder dat het geloofwaardig is. Of bijvoorbeeld op de grap spelen, zo van ‘kijk eens jongens hoe
grappig dit is’, en dan verliest het vaak zijn kracht. Want dan ga je het de mensen te veel opdringen.
Maaike: Die zit ‘m in het volstrekt serieus nemen van het boek en het script. Alleen dan kan er
humor vrijkomen.
Rosalie de Jong schreef vorig jaar in een column over Vijftig tinten dat zij nog nooit zo’n hechte cast
had meegemaakt. “De acceptatie van elkaar, de lol, de liefde en de vrijheid. Voor ons geldt
werkelijk: vrijheid, gelijkheid en enorme broeder-/zusterschap!” . Hoe ervaar jij dit?
Maaike: Dat is van vitaal belang in samenspel en dus een goed gespeelde voorstelling.
Rein: Geen idee waar ze het over heeft!!! Jawel hoor, ik kan me daar helemaal in vinden. Soms als je
een rol overneemt kun je in een groep terecht komen waar je dan eerst nog je plekje moet
verwerven maar hier ging dat helemaal vanzelf, heel fijn. Ik vind dat pas bij de laatste voorstelling de
voorstelling echt af is. Tot die tijd moet je blijven zoeken naar verbeteringen, grappen, timing. En zo
denkt Iedereen erover bij deze voorstelling en dat maakt het heel fijn.
Rein: Afgelopen seizoen zat onze zaal voornamelijk vol met uitzinnige dames, maar ook die enkele
man die in de zaal zat kwam vol enthousiasme naar buiten. De voorstelling wordt veel aangeduid
als girls night out, maar hoe kijk jij hier als man tegenaan? Zou jij naar de voorstelling gaan?
Het is in eerste instantie inderdaad voor vrouwen, omdat het boek natuurlijk zich voornamelijk richt
op de vrouw. Maar omdat het een parodie is neemt de voorstelling het boek ook een beetje in de
zeik en dat is als man natuurlijk wel heel leuk.
Omdat wij vanaf het begin op het podium aanwezig zijn, zien we iedereen binnenkomen. Elke avond
is er wel dat stelletje waarvan je aan de man ziet dat hij mee is voor de credits. Zo van: als ik hier nou
mee naar toe ga, dan heb ik weer wat credits opgebouwd voor als ik een keer met mijn vrienden op
pad wil. En je ziet aan zijn houding dat hij verwacht het niet leuk te gaan vinden. En eigenlijk altijd zo richting de pauze - zie je ze smelten. En zie je ze toch ondanks zichzelf genieten en lachen. Kijk
maar eens om je heen of je ze kan spotten.
Waarom mogen onze bezoekers deze avond niet missen?
Maaike: Omdat dit echt een avond is om te lachen en te genieten van een goed gemaakte musical.
Daarnaast is het ook dé uitgelezen kans is om het boek niet te hoeven lezen en toch met je
vriendinnen over vijftig tinten grijs mee te kunnen praten.
Rein: Ik denk dat de bezoekers al een juiste keuze gemaakt hebben want zij gaan al naar de
voorstelling, maar tegen de mensen die nog niet geweest zijn zou ik zeggen dat het echt een
superleuke, toegankelijke voorstelling is met veel humor. Vijftig tinten is ook heel geschikt voor
mensen die niet zo veel naar theater gaan, maar er wel nieuwsgierig naar zijn. Echt een leuk avondje
uit!
Rein: Je bent al vaker in het Theaterhotel geweest. Wat verwacht je van je avond hier?
De keren dat ik er gespeeld heb waren altijd erg fijn. Je wordt altijd goed ontvangen en ik hoop ook
dit keer dat we tijd hebben om na de voortelling nog even na te praten/drinken in de gezellige bar.
Dus hopelijk tot na de voorstelling aan de bar!

Download Report