PSW EETJE Groen wit paars tot de dood ons scheidt Studentenblad PSW - Jaargang 10 - Editie 6 - www.psw.be D U O INH AGEN DA Rubrieken Galabal Praeses dixit4 Politiek voor dummies5 Cinemascopic10 Een goed begin12 PSW miekes 16 Binge-thinking18 From Russia with love ?22 Colofon Contact [email protected] Distributie Dit blad wordt verspreid op de Stadscampus van de Universiteit Antwerpen. De oplage bedraagt 400 exemplaren. Druk Budget Copy Verantwoordelijke uitgever PSW VZW 2 Hoofdredactie: Jonas Vandenbruaene Werkten mee Finn Boom Wouter Van Rompaey Kristy Broekmans Maarten Raeijmaekers Diana Primchits Thomas Craps Mathieu Nuytens Auteursrechten © 2013 bij ‘t PSWeetje en auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of verspreid zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van uitgever of auteur. Deze redactie is niet verantwoordelijk voor artikels niet in eigen naam geschreven. ‘t PSWeetje kan niet aansprakelijk gesteld worden voor directe of indirecte schade, verlies of ongemak veroorzaakt als gevolg van een onnauwkeurigheid of fout in deze editie. 25/10 Bedrijvenevent 30/10 Graag uw aandacht voor de aankondiging van de meest glamoureuze en decadente nacht van het academiejaar. Met trots nodigen we u uit voor het officiële Galabal van de Faculteit Politieke & Sociale Wetenschappen, dat dit jaar plaats vindt in D-Club gelegen aan Park Spoor Noord. Uiteraard rijdt er een busdienst vanaf de Paardenmarkt tot D-club. Breng uw smoking naar de stomerij en kies uw meest aristocratische jurk uit, want een betere gelegenheid om ze te dragen zal u niet vinden! VVK Leden €9 VVK Niet-Leden €12 ADD €14 Masterstudenten, 3e-jaars , alumni en andere geïnteresseerden uit de faculteit PSW. Op woensdag 30 oktober is het weer tijd om na te denken over wat je met jezelf gaat aanvangen wanneer je de ‘mooiste tijd van je leven’ achter je laat. Ga je werken? Wil je toch nog wat bijstuderen? Of zit je sowieso nog een aantal jaartjes in de aula en wil je gewoon al eens een aantal van je mogelijkheden op de arbeidsmarkt bekijken? Praktische informatie: Waar: Hal van de K-blok Wanneer: Woensdag 30 oktober vanaf 12u30-16u30 S E S PRAE IXIT D Hey PSW’ers ! We zijn al weer enkele weken ver in het academiejaar en we hebben sinds kort weer een hoop nieuwe gedoopten. Proficiat aan alle schachten en porren om deze week vol te houden en geniet maar van de voldoening die het geeft! Het lintje dat jullie nu verdiend hebben is een aandenken aan een week die jullie waarschijnlijk sowieso niet snel zullen vergeten. Na al dat gedoop, met de bijbehorende ranzigheid, gaan we nog eens in stijl feesten op het Galabal van de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen! Mijn kostuum ligt alvast klaar voor deze avond voor alle studenten en proffen van onze faculteit, waar we allemaal eens extra chique kunnen doen! Vrijdagavond 25 oktober in D-Club zal er weer eentje zijn die we niet snel vergeten. In deze prachtige zaal zal er eerst gedineerd worden voor zij die willen van de haute cuisine van het vijf-gangenmenu, vooraleer het de deuren open gaan en iedereen verwelkomd wordt met de muziek van de steengoede band, Franklin Barefoot. Later op de avond zullen de DJ’s er vast voor zorgen dat er heel wat mensen met hun plastron rond hun kop zullen staan dansen! Ambiance enorm en het feest van de faculteit! Na het galabal zijn er nog verschillende activiteiten waar we naar uit kunnen kijken. Op het bedrijvenevent woensdag 30 oktober kunnen onze studenten verschillende bedrijven leren kennen waar ze mogelijk later terecht gaan kunnen, is er de mogelijkheid om een proefsollicitatie te laten afnemen bij Human Resource medewerkers waarbij je het later voor echt moet doen, kan je stageplaatsen proberen te regelen om meer ervaring op je CV te zetten, leer je bovendien hoe je CV best opgebouwd kan worden, maar kan je ook verschillende sessies volgen over doctoreren en onderzoek voeren of kan je mogelijke verdere studies en ManaMa’s bekijken. Kortom, alle informatie die je nodig hebt voor het jaar nadat je afgestudeerd bent. Niet alleen masterstudenten kunnen hier ervaring opdoen, dus dit is zeker voor iedereen de moeite! Verder kijken we al uit naar onze legendarische pornopub op dinsdag 5 november en onze jaarlijkse quiz met ongelooflijke prijzen op 14 november! Hou zoals altijd facebook en onze site www.psw.be goed in de gaten om op de hoogte te blijven van al onze activiteiten! Jullie praeses Maarten Raeijmaekers or o v k e Politi ies dumm Het middelpunt na de emoties Finn Boom is onze quaestor en zit in zijn 4de jaar politieke wetenschappen. Als vaste waarde in het PSWeetje zorgt hij elke keer voor een interessant kijk op de hedendaagse politiek. Het academiejaar is alweer sterk begonnen en de uren rust beginnen te minderen. Het doet me terug denken aan de vakantie… Zo’n periode waar het gemiddeld aantal uurtjes slapen van 4 uur naar 10 uur gaat. In deze periode heb ik zelfs de tijd om iets anders dan het zoveelste wetenschappelijke artikel te lezen. Eén van de boeken in het lijstje van afgelopen zomer was ‘De Geopolitiek van Emotie’ van de Franse gerenommeerde academicus en topdiplomaat Dominique Moïsi. In zijn boek beschrijft hij drie emoties die hij aan bepaalde regio’s en landen toewijst. Azië is het continent van de hoop. Daar zijn er massa’s uitdagingen, maar iedereen gaat ze graag aan. Moslims en Arabieren hebben een gevoel van vernedering en haat. Maar wat met ons? Kunnen we een emotie aan het gehele Westen toeschrijven? Moïsi beweert van wel. Angst domineert ons politieke denken en dringt zelfs binnen tot in het diepste van onze samenleving. Wat een veralgemeningen hoor ik sommigen al denken. Dacht ik ook hoor! Een Europeaan kan toch ook optimistisch zijn, en niet elke Moslim die ik tegen kom haat me. Tenminste dat hoop ik toch. Maar de basis van zijn betoog leek me te kloppen, dat werd me vorige week nog maar eens duidelijk. Onze faculteit wilde in stijl openen met een lezing van Dirk Achten. Hij is de topman bij het ministerie of FOD zoals dat tegenwoordig in efficiënt Nederlands moet klinken, van Buitenlandse Zaken. Het lijkt me dus moeilijk om iemand te vinden die meer weet over Belgische diplomatie, inclusief onze Minister Reynders. Want degene die ooit de serie Yes Minister gezien heeft weet dat de administratie ministers onopvallend dom kan houden. Wie die serie nog niet gezien heeft en toch politieke wetenschappen studeert: shame on you!!! Dit zou verplicht lesmateriaal moeten zijn. Britse humor alom, maar volgens Britse politici en administratie oh zo waar… Soit, terug naar meneer Achten. Di Rupo gaf een State of the Union die volgens sommige hoeken weinig tot geen inhoud had. Ik 5 waag me niet aan een oordeel, maar de State of the Union van Achten over onze diplomatie maakte toch wel indruk. Wat een pessimisme! Je zou meteen een visum gaan aanvragen bij Noord-Korea, want is dat niet een land wat in het continent van de hoop ligt? Het meest choquerende van deze lezing is dat ondanks het pessimisme, ik vond dat de man bovenal nog de waarheid sprak ook. De pijnlijke waarheid weliswaar. Mama had vroeger toch gelijk toen ze me voor de zoveelste keer zei de waarheid kwetst. Dirk Achten spendeerde al wat uren in een vliegtuig opzoek naar andere culturen en beschavingen. We kregen te horen hoe we werden uitgelachen door Vietnamezen als we hen wat gingen bijleren over democratie en ons goedwerkend politiek systeem. Laat staan dat we het woord mensenrechten eens vernoemen in bepaalde landen. China het land waar een brug van 2 jaar oud blijkbaar al zowat nationaal erfgoed is; dit is Azië. Moïsi krijgt steun uit Belgische hoek. Er was een vraag vanuit het publiek hoe het met de Arabische wereld was. Marokko gaat, Libië hebben we niets te zoeken, Syrië hebben we niets te zoeken, Irak u kan het wel raden: daar hebben we niets te zoeken! Slechts enkele voorbeelden, en weeral dacht ik Moïsi had gelijk. En hoe zit het nu met het Westen? Massa’s uitdagingen. De Europese Commissie leeft in Wolkenland. Blijkbaar het gevoel met de Europese werkelijkheid verloren. Laat het dan eens goed regenen! Want als een van de meest Euro-minnende landen het al somber inziet… Er zijn natuurlijk nog tal van uitdagingen rond ons. Ik denk niet dat ik ze moet uitleggen. En de USA? Kortzichtige mensen, die hun wereldbeeld dringend moeten aanpassen, want degene die denkt nog dinosauriërs te kunnen bezichtigen in de dierentuin wordt bij ons als idioot bestempeld. Gelukkig dat er toch al enige vorm van Common Sense was in de VS. Even terzijde ik ben benieuwd hoe hard de klappen voor de Republikeinen zullen zijn de volgende verkiezingen. Het is duidelijk wij studenten opgroeien in een heel andere wereld dan mama en papa. Het middelpunt verschuift naar het Oosten. Of misschien toch niet geheel verschillend? Zoals altijd blijven Afrika en Centraal-Amerika blijkbaar de vergeetput van onze wereld. 7 8 ic p o c s a Cinem Prisoners Wouter Van Rompaey is een groot filmliefhebber en passioneel blogger. (http://cinemascopic.wordpress.com/) Speciaal voor het PSWeetje voorziet hij ons elke keer van een kritische bespreking van gloednieuwe films. Met 'Prisoners' brengt de Canadese regisseur Denis Villeneuve een gitzwarte thriller op het witte doek. Na zijn emotionele rollercoaster 'Incendies', waarin de protagoniste op zoek gaat naar haar roots, betreft het nu een verhaal waarin Villeneuve de randjes van de menselijkheid afloopt. De centrale vraag hierbij is: tot wat ben jij in staat om je kind terug te krijgen na een mysterieuze verdwijning? De film heeft wereldwijd lovende reacties gekregen en het moet gezegd: superlatieven komen bij deze film zeker van pas. Anna samen met Joy, één van de dochters van de Birches, terug naar huis gaan om een stuk speelgoed te zoeken, loopt het grondig mis. De meisjes verdwijnen en de enige link is een mysterieuze mobilhome die geparkeerd stond langs het huis van de Birches... 'Prisoners' wordt gedragen door een sterke cast aangevoerd door Hugh Jackman. Hij speelt Keller Dover als een man die er heilig van overtuigd is dat hij zijn gezin ten allen tijde kan beschermen. Wanneer zijn dochter verdwijnt, neemt hij dan ook het heft in eigen handen. Dit werpt een uniek licht op de film aangezien het de kijker confronteert met de vragen: wat zou jij doen? Hoe ver zou jij gaan? En misschien wel de meest prangende: Ben je bereid om al je denkbeelden en idealen overboord te gooien om dit doel te bereiken? Jackman geeft Keller een dualiteit mee waarin het personage duidelijk een drastische overgang maakt. Jake Gyllenhaal vertolkt rechercheur Loki die de verdwijning van de twee meisjes onderzoekt. Gyllenhaal maakt van Loki een eenzaam figuur die bekend staat om zijn vastberadenheid en geen enkele onopgeloste zaak op zijn palmares heeft staan. Deze zaak blijkt snel echter veel dieper te gaan dan alle anderen. De film doet zeer sterk terugdenken aan het fantastische 'Zodiac' van David Fincher. 'Prisoners' zijn gelijke noemen zou wat kort door de bocht zijn maar het komt wel in de buurt. Denis Villeneuve onderhoudt de spanningsboog waardoor elke scène een donkere dreiging met zich meedraagt. Ook enkele expliciete scènes zorgen ervoor dat je meer dan eens de neiging hebt om de ogen te sluiten of weg te kijken. Dit alles wordt ondersteund door de grimmige fotografie van Roger Deakins, wat de film een unieke sfeer geeft. 'Prisoners' is geen film waarvan je vrolijk wordt of die een romantische avond in gang zet. Het is een donkere film die met een fantastische regie, prima vertolkingen en een sterk verhaal stof zal zijn tot discussies achteraf. Heerlijk zo'n film met inhoud! Benieuwd wat Denis Villeneuve nog uit zijn mouw zal schudden in de toekomst! Mijn beoordeling: **** Het is een donkere film die met een fantastische regie, prima vertolkingen en een sterk verhaal stof zal zijn tot discussies achteraf. Het verhaal gaat als volgt: Keller Dover (Hugh Jackman), een diep religieus man en survivalist, gaat samen met zijn vrouw Grace (Maria Bello) en kinderen Thanksgiving vieren bij het bevriende gezin Birch aan de overkant van de straat. Wanneer de dochter van Keller 11 Een goed begin Door Laure Ruts Een jaar geleden ontving ik dit boekje voor het eerst, wat ervoor zorgde dat mijn concentratievermogen tijdens de les statistiek nog dieper onder het nulpunt werd geduwd. Dus als je dit aan het lezen bent met het gemurmel van een prof op de achtergrond: welkom. Een jaar geleden zette ik mijn eerste stappen in de universitaire wereld en ontdekte ik de Agora met haar ranzige vloerbekleding, de M-blok met zijn oncontroleerbare stoeltjes, de kroketjes van het studentenresto, de vrijdagnamiddagen met Walter Weyns, de ietwat gevaarlijke klapdeuren van de Prof en de fameuze cake van de Jean-Pierre (geserveerd met lichtjes verontrustende vriendelijkheid). En iets meer dan een jaar geleden bevond ik mij tussen de bossen van de Hoge Rielen, op verkenningsdagen, zonder ook maar enig idee te hebben wat mij te wachten stond. Hoewel ik bovenstaande zaken bij de aanvang van het academiejaar nog allemaal moest ontdekken, voelde ik mij na deze drie dagen een wijzer en voorbereider mens. Dit jaar had ik de eer en het genoegen om zelf eerstejaars studenten PSW en SEW te begeleiden en klaar te maken voor de eerste stappen in het studentenleven. Met enige melancholie herkende ik mezelf in hen, en kwam het gevoel van een jaar voordien weer helemaal terug. De onwennigheid in het begin, nieuwe gesprekken aanknopen en de vele vragen: “Wat zijn studiepunten?” “Hoe werkt SisA?” “Zou ik mij laten dopen?” “Is statistiek écht zo onoverkomelijk?” en wat later tijdens de cantus: “Prosit wablieft?” “Moet die pint helemaal leeg?” “Codex pagina hoeveel?” Vragen werden beantwoord, vriendschappen werden gesmeed en bier werd gedronken. Want een goed begin is het halve werk! Na een jaar aan de faculteit PSW heb ik heel wat bijgeleerd, geweldige vrienden gemaakt, de kunst van de ad fundum (ongeveer) onder de knie gekregen, twee (of eigenlijk drie) examenperiodes overleefd en mijn weg gevonden. En nee, statistiek is niet onoverkomelijk, als je er maar voor studeert. Dus aan allen die nog steeds aan het lezen zijn met die murmelende prof op de achtergrond: OPLETTEN! 31 BE BESTEL ONLINE BIJ RESTAURANTS IN JE BUURT 15 PSW Miekes Hilda Shalovinsky Bachlor SEW Leeftijd: 19 Relatiestatus: al 2 jaar samen met Jeroen Janssens Ze doet aan ritmische gymnastiek, houdt uiteraard van wodka en tomatensap en verder vult ze haar tijd met de aandacht te trekken in de aula (en dit welliswaar onbewust) Ben je zelf een mieke en zie je het zitten om te shinen in het PSWeetje? Of heb je vrienden/ vriendinnen die deze plek verdienen, mail dan naar [email protected] ! g n i k n i h t Binge De vibrator die het gras afrijdt Thomas Craps en Mathieu Nuytens studeren politieke wetenschappen. In hun vrije tijd slagen ze de handen in elkaar om voor het PSWeetje een column met diepgang te schrijven. Niemand, ook de mannen niet, zullen ontkennen dat de emancipatie van de vrouw een erg goede zaak was en is. Vrouwen werden onderworpen, waren niet in staat zichzelf intellectueel te ontwikkelen en hun genot was slechts bijzaak. Met emancipatie kwam gelijkheid, die nagenoeg iedereen aanmoedigt. De beweging die misschien het minst belicht wordt is de verandering in de seksuele dynamiek tussen man en vrouw. Bijgevolg zou ik van deze mogelijkheid gebruik willen maken hier wat licht op te werpen. Het vrouwelijk orgasme zou volgens evolutionaire theorieën slechts één nut hebben, vrouwen geïnteresseerd houden in seks om zo procreatie te vereenvoudigen. Nooit zou de vrouw haar orgasme centraal hebben gesteld. De opkomst van het feminisme bracht hier verandering in. Niet langer moest de vrouw zich schamen voor het bestuderen en ontdekken van haar eigen lichaam. Niet langer was masturbatie ongehoord en onrein. Vrouwen werden veeleisender en meer verbaal over hun wensen. Iedereen die ooit seks heeft gehad zal beamen dat een passieve partner allesbehalve opwindend is, maar hoe moet het nu met het genot van de man? Als het genot van de vrouw op de voorgrond komt te staan, komt de man dan nog wel aan zijn trekken? En wat als de rollen worden omgekeerd? Wat als de man de onbevredigde wordt? Bevredigende seks vergt inzet van beiden partijen, maar de vraag wordt nu of beiden ook even vaardig zijn in bevredigen van hun partner. Mannen krijgen het vaak zwaar te verduren indien ze er niet in slagen een vrouw te bevredigen. Ze ervaren minachting, ongeloof, medelijden en spot. Over de kundigheid van de vrouw in het bevredigen van haar partner wordt echter zelden gesproken. Mijns inziens is de gangbare gedachte onder vrouwen nog steeds dat mannen altijd en overal seks kunnen hebben als ware ze een vibrator op 2 benen. Dit vinden we terug in de oude mop waarin het voordeel van een man ten opzichte van een vibrator is dat een man het gras kan afrijden. Gekoppeld aan dit is het idee dat een man doen klaarkomen voor de meesten blijkbaar niet meer is dan een evidentie en een werk van korte kreunen. Maar wat als de realiteit anders is dan het stereotype? We bespraken al de gevolgen van het feminisme voor de vrouwen maar vergaten de invloed ervan op de mannen. Vandaag de dag zijn er mannen die de vrouw en haar wensen voorop stellen en een stap terugzetten (op meerdere vlakken). Op de meeste vlakken gebeurt dit zonder veel problemen (op de stomme huisvader-moppen na). Alleen op seksueel vlak zit de meeste vrouwen nog mentaal in de pre-emancipatie periode waarin zij veelal onbevredigd eindigden en de man voldaan lag te snurken na 5 minuten. Wanneer nu de rollen worden omgekeerd leidt dit tot cognitieve diso- nantie met negatieve gevoelens naar de partner en zichzelf tot gevolg. Om echt tot gelijkheid te komen op seksueel vlak moeten vrouwen egoïste durven en moeten zijn. Falen kan alleen maar leiden tot beter en dieper begrip van de ander en waar is dit meer nodig dan in een relatie? Dames, zie het dus niet als een mislukking maar als een mogelijkheid om te innoveren en te experimenteren zoals zovele mannen voor u hebben gedaan. Wie weet ontdekt voor uzelf nog onbekende zones en geneugden maar laat u vooral het gras niet voor de voeten wegmaaien. Gezocht: echte helden die willen vliegen! Geef twee keer bloed en maak kans op je droomreis. www.kbc.be/vliegendehelden From ? e v o l h t i Russia w Diana Primchits is onze Russische feest leidster. Naast bangelijke TD’s organiseren schrijft ze ook voor het PSWeetje, over haar vaderland: Rusland. Наслаждаюсь этим ! Naar aanleiding van de onrechtvaardige anti-homowet in Rusland, werden jouw grijze hersencellen vorige week al gevoed met 9 waanzinnigste feiten over Rusland. Deze week zijn de laatste 11 aan de beurt. Winston Churchill zei eens “Russia is a riddle wrapped in a mystery inside an enigma.” and he was so damn right.. De krokodil drug, het kan haast niet dat je er nog nooit van gehoord hebt. Dat is een drug gemaakt uit codeïne, fosfor uit luciferkoppen, benzine en jodium en wordt gebruikt als goedkope vervanger voor heroïne. In Rusland wordt het aantal gebruikers geschat op 1 miljoen. Vanwaar de naam? Je krijgt er een schubachtige huid van die groen uitslaat en daarbovenop rotten lichaamsdelen tot op het bot weg. Benieuwd naar hoe zoiets eruitziet: google! Niet voor gevoelige kijkers uiteraard. Helm dragen op de brommer? No way! Er bestaat een ongeschreven regel dat de politie iemand zonder helm niet mag achtervolgen omdat de situatie dan gevaarlijker wordt wanneer de brommerbestuurder probeert te vluchten. Geen helm dragen dan maar, zullen de meesten gedacht hebben. Ben je ooit van plan bloemen te kopen? Houd 1 gouden regel in uw achterhoofd: een oneven aantal bloemen koop je voor een levend persoon, een even aantal voor op een graf en dus niet-levend persoon. Als je u hier niet aan houdt, brengt het ongeluk. Vandaar de vaak gestelde vraag “Dood of levend?”. Ook qua infrastructuur heeft Rusland zijn ‘bijzonderheden’. Zo bevinden de meeste gas- en waterleidingen zich uitwendig, dus niet onder de grond. Wel hangen deze boven de grond, voor de huizen. Ik moet melden dat het absoluut geen zicht is en zelfs een futuristische uitstraling heeft. Maar aangezien het daar vaak vriest, is dit economisch gezien een efficiënte oplossing. Buizen vervangen boven de grond is namelijk een pak gemakkelijker en goedkoper dan onder de grond. Als je aan Rusland denkt, denk je meestal ook aan het befaamde Rode Plein. Ironisch genoeg is die niet eens rood en nooit geweest. Ook heeft het zijn naam niet te danken aan de roodbruine muren van het Kremlin of de kleur van het communisme. Wel heeft het te maken met de Russische benaming ervan, Krasnaja plosjtsjad, waarbij het bijvoeglijk naamwoord Krasnaja (rode) vroeger ook gebruikt werd voor ‘mooi’. In feite werd het plein in de 17de eeuw dus gedoopt tot het Mooie Plein en niet Rode. Wat de prijzen betreft is het ook een raadsel. Sigaretten kosten er slechts 20 Roebel (€0,50!) Rokers, leef je uit in Rusland zou ik zeggen. Maar kleren daarentegen lijken wel een luxe goed. Vergeet de h&m prijzen waar je al een kleedje vindt voor €20, in Rusland vragen ze er eerder €80 voor! Zoals het in België VOL met duiven overal zit die alles volschijten, zie je in Rusland veel zwaluwen. Duiven zijn er redelijk zeldzaam. Dus als je deze gevleugelde ratten beu bent, je weet waar je naar toe moet! Wat ook opvallend is, in België zie je vooral platgereden duiven (joy, een duif minder), maar in Rusland zie je veel vossen, wolven, honden en katten die plat worden gereden door auto’s. Het gemiddelde loon van een werknemer bedraagt hier ongeveer 1600 Roebel, wat €400 is. Schrijnend weinig dus. Maar de verhouding is niet zo gigantisch als je het vergelijkt met Belgische gemiddelde loon aangezien hier voeding en huisvesting meer kost. Al opgevallen dat de meeste youtube filmpjes over geschifte gebeurtenissen op de baan, afkomstig zijn van de flikken of russen? Zowat elke chauffeur heeft een camera in zijn auto, om te kunnen bewijzen dat het om fraude gaat, wanneer o.a. een gek zichzelf tegen uw auto werpt, in de hoop dat jij gaat opdraaien voor een onbestaande ziektevergoeding. Hitlerjugend? Rusland heeft zijn eigen versie: Nasji (letterlijk vertaald: de onzen). Kort samengevat: een door de overheid gesteunde politieke jeugdbeweging, die zichzelf neerzet als een democratische anti-fascistische beweging. Deze jongeren adoreren Putin en Medvedev en laten zich indoctrineren door propaganda en leugens. Duidelijk geïnspireerd door nazi-Duitsland dus. Elk land heeft natuurlijk zijn bizarre kantjes en ondanks alles ben ik een trotse Russin! Maar ik wil je wel een tip geven: als je de mooie glorieuze kant van Rusland wil zien kun je beter naar Moscow of Sint Petersburg gaan. Daarbuiten tref je meer armoede en bovenstaande puntjes aan, ideaal voor een cultuurshock dus. 23
© Copyright 2024 ExpyDoc