PSWEETJE Groen wit paars tot de dood ons scheidt

PSW
EETJE
Groen wit paars tot de
dood ons scheidt
Studentenblad PSW - Jaargang 10 - Editie 6 - www.psw.be
D
U
O
INH
AGEN
DA
Rubrieken
Galabal
Praeses dixit4
Politiek voor dummies5
Cinemascopic10
Een goed begin12
PSW miekes 16
Binge-thinking18
From Russia with love ?22
Colofon
Contact
[email protected]
Distributie
Dit blad wordt verspreid
op de Stadscampus
van de Universiteit Antwerpen. De oplage bedraagt 400 exemplaren.
Druk
Budget Copy
Verantwoordelijke uitgever
PSW VZW
2
Hoofdredactie:
Jonas Vandenbruaene
Werkten mee
Finn Boom
Wouter Van Rompaey
Kristy Broekmans
Maarten Raeijmaekers
Diana Primchits
Thomas Craps
Mathieu Nuytens
Auteursrechten
© 2013 bij ‘t PSWeetje en
auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of verspreid zonder
voorafgaande schriftelijke
toestemming van uitgever
of auteur. Deze redactie is
niet verantwoordelijk voor
artikels niet in eigen naam
geschreven. ‘t PSWeetje
kan niet aansprakelijk gesteld worden voor directe
of indirecte schade, verlies
of ongemak veroorzaakt
als gevolg van een onnauwkeurigheid of fout in
deze editie.
25/10
Bedrijvenevent 30/10
Graag uw aandacht voor de aankondiging van de meest glamoureuze en decadente
nacht van het academiejaar. Met trots nodigen we u uit voor het officiële Galabal
van de Faculteit Politieke & Sociale Wetenschappen, dat dit jaar plaats vindt in
D-Club gelegen aan Park Spoor Noord. Uiteraard rijdt er een busdienst vanaf de
Paardenmarkt tot D-club. Breng uw smoking naar de stomerij en kies uw meest
aristocratische jurk uit, want een betere gelegenheid om ze te dragen zal u niet
vinden!
VVK Leden €9
VVK Niet-Leden €12
ADD €14
Masterstudenten, 3e-jaars , alumni en andere geïnteresseerden uit de faculteit PSW.
Op woensdag 30 oktober is het weer tijd om na te denken over wat je met jezelf gaat
aanvangen wanneer je de ‘mooiste tijd van je leven’ achter je laat.
Ga je werken? Wil je toch nog wat bijstuderen? Of zit je sowieso nog een aantal
jaartjes in de aula en wil je gewoon al eens een aantal van je mogelijkheden op de
arbeidsmarkt bekijken?
Praktische informatie:
Waar: Hal van de K-blok
Wanneer: Woensdag 30 oktober vanaf 12u30-16u30
S
E
S
PRAE
IXIT
D
Hey PSW’ers !
We zijn al weer enkele weken ver in het academiejaar en we hebben sinds kort weer een hoop nieuwe gedoopten. Proficiat aan alle
schachten en porren om deze week vol te houden en geniet maar
van de voldoening die het geeft! Het lintje dat jullie nu verdiend
hebben is een aandenken aan een week die jullie waarschijnlijk sowieso niet snel zullen vergeten.
Na al dat gedoop, met de bijbehorende ranzigheid, gaan we nog
eens in stijl feesten op het Galabal van de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen!
Mijn kostuum ligt alvast klaar voor deze avond voor alle studenten en proffen van onze
faculteit, waar we allemaal eens extra chique kunnen doen! Vrijdagavond 25 oktober in
D-Club zal er weer eentje zijn die we niet snel vergeten. In deze prachtige zaal zal er eerst
gedineerd worden voor zij die willen van de haute cuisine van het vijf-gangenmenu, vooraleer het de deuren open gaan en iedereen verwelkomd wordt met de muziek van de steengoede band, Franklin Barefoot. Later op de avond zullen de DJ’s er vast voor zorgen dat er
heel wat mensen met hun plastron rond hun kop zullen staan dansen! Ambiance enorm en
het feest van de faculteit!
Na het galabal zijn er nog verschillende activiteiten waar we naar uit kunnen kijken. Op het
bedrijvenevent woensdag 30 oktober kunnen onze studenten verschillende bedrijven leren
kennen waar ze mogelijk later terecht gaan kunnen, is er de mogelijkheid om een proefsollicitatie te laten afnemen bij Human Resource medewerkers waarbij je het later voor echt
moet doen, kan je stageplaatsen proberen te regelen om meer ervaring op je CV te zetten,
leer je bovendien hoe je CV best opgebouwd kan worden, maar kan je ook verschillende
sessies volgen over doctoreren en onderzoek voeren of kan je mogelijke verdere studies en
ManaMa’s bekijken. Kortom, alle informatie die je nodig hebt voor het jaar nadat je afgestudeerd bent. Niet alleen masterstudenten kunnen hier ervaring opdoen, dus dit is zeker
voor iedereen de moeite!
Verder kijken we al uit naar onze legendarische pornopub op dinsdag 5 november en onze
jaarlijkse quiz met ongelooflijke prijzen op 14 november! Hou zoals altijd facebook en onze
site www.psw.be goed in de gaten om op de hoogte te blijven van al onze activiteiten!
Jullie praeses
Maarten Raeijmaekers
or
o
v
k
e
Politi ies
dumm
Het middelpunt na de emoties
Finn Boom is onze quaestor en zit in zijn 4de jaar politieke wetenschappen. Als vaste waarde in het PSWeetje
zorgt hij elke keer voor een interessant kijk op de hedendaagse politiek.
Het academiejaar is alweer sterk begonnen en de uren rust beginnen te minderen. Het doet me terug denken aan
de vakantie… Zo’n periode waar het
gemiddeld aantal uurtjes slapen van 4
uur naar 10 uur gaat. In deze periode
heb ik zelfs de tijd om iets anders dan
het zoveelste wetenschappelijke artikel te lezen. Eén van de boeken in het
lijstje van afgelopen zomer was ‘De
Geopolitiek van Emotie’ van de Franse
gerenommeerde academicus en topdiplomaat Dominique Moïsi. In zijn boek
beschrijft hij drie emoties die hij aan bepaalde regio’s en landen toewijst. Azië is
het continent van de hoop. Daar zijn er
massa’s uitdagingen, maar iedereen gaat
ze graag aan. Moslims en Arabieren
hebben een gevoel van vernedering en
haat. Maar wat met ons? Kunnen we een
emotie aan het gehele Westen toeschrijven? Moïsi beweert van wel. Angst domineert ons politieke denken en dringt
zelfs binnen tot in het diepste van onze
samenleving.
Wat een veralgemeningen hoor ik sommigen al denken. Dacht ik ook hoor!
Een Europeaan kan toch ook optimistisch zijn, en niet elke Moslim die ik tegen kom haat me. Tenminste dat hoop
ik toch. Maar de basis van zijn betoog
leek me te kloppen, dat werd me vorige week nog maar eens duidelijk. Onze
faculteit wilde in stijl openen met een
lezing van Dirk Achten. Hij is de topman bij het ministerie of FOD zoals dat
tegenwoordig in efficiënt Nederlands
moet klinken, van Buitenlandse Zaken.
Het lijkt me dus moeilijk om iemand te
vinden die meer weet over Belgische diplomatie, inclusief onze Minister Reynders. Want degene die ooit de serie Yes
Minister gezien heeft weet dat de administratie ministers onopvallend dom
kan houden. Wie die serie nog niet gezien heeft en toch politieke wetenschappen studeert: shame on you!!! Dit zou
verplicht lesmateriaal moeten zijn. Britse humor alom, maar volgens Britse politici en administratie oh zo waar… Soit,
terug naar meneer Achten. Di
Rupo gaf een State of the Union
die volgens sommige hoeken
weinig tot geen inhoud had. Ik
5
waag me niet aan een oordeel, maar de
State of the Union van Achten over onze
diplomatie maakte toch wel indruk. Wat
een pessimisme! Je zou meteen een visum
gaan aanvragen bij Noord-Korea, want is
dat niet een land wat in het continent van
de hoop ligt? Het meest choquerende van
deze lezing is dat ondanks het pessimisme, ik vond dat de man bovenal nog de
waarheid sprak ook. De pijnlijke waarheid weliswaar. Mama had vroeger toch
gelijk toen ze me voor de zoveelste keer
zei de waarheid kwetst.
Dirk Achten spendeerde al wat uren in
een vliegtuig opzoek naar andere culturen en beschavingen. We kregen te
horen hoe we werden uitgelachen door
Vietnamezen als we hen wat gingen bijleren over democratie en ons goedwerkend politiek systeem. Laat staan dat we
het woord mensenrechten eens vernoemen in bepaalde landen. China het land
waar een brug van 2 jaar oud blijkbaar
al zowat nationaal erfgoed is; dit is Azië.
Moïsi krijgt steun uit Belgische hoek. Er
was een vraag vanuit het publiek hoe het
met de Arabische wereld was. Marokko
gaat, Libië hebben we niets te zoeken,
Syrië hebben we niets te zoeken, Irak u
kan het wel raden: daar hebben we niets
te zoeken! Slechts enkele voorbeelden,
en weeral dacht ik Moïsi had gelijk. En
hoe zit het nu met het Westen? Massa’s
uitdagingen. De Europese Commissie
leeft in Wolkenland. Blijkbaar het gevoel
met de Europese werkelijkheid verloren.
Laat het dan eens goed regenen! Want als
een van de meest Euro-minnende landen
het al somber inziet… Er zijn natuurlijk nog tal van uitdagingen rond ons. Ik
denk niet dat ik ze moet uitleggen. En de
USA? Kortzichtige mensen, die hun wereldbeeld dringend moeten aanpassen,
want degene die denkt nog dinosauriërs te kunnen bezichtigen in de dierentuin wordt bij ons als idioot bestempeld.
Gelukkig dat er toch al enige vorm van
Common Sense was in de VS. Even terzijde ik ben benieuwd hoe hard de klappen voor de Republikeinen zullen zijn de
volgende verkiezingen.
Het is duidelijk wij studenten opgroeien
in een heel andere wereld dan mama en
papa. Het middelpunt verschuift naar het
Oosten. Of misschien toch niet geheel
verschillend? Zoals altijd blijven Afrika
en Centraal-Amerika blijkbaar de vergeetput van onze wereld.
7
8
ic
p
o
c
s
a
Cinem
Prisoners
Wouter Van Rompaey is een groot filmliefhebber en passioneel blogger. (http://cinemascopic.wordpress.com/)
Speciaal voor het PSWeetje voorziet hij ons elke keer van
een kritische bespreking van gloednieuwe films.
Met 'Prisoners' brengt de Canadese regisseur Denis Villeneuve een gitzwarte
thriller op het witte doek. Na zijn emotionele rollercoaster 'Incendies', waarin
de protagoniste op zoek gaat naar haar
roots, betreft het nu een verhaal waarin
Villeneuve de randjes van de menselijkheid afloopt. De centrale vraag hierbij is: tot wat ben jij in staat om je kind
terug te krijgen na een mysterieuze
verdwijning? De film heeft wereldwijd
lovende reacties gekregen en het moet
gezegd: superlatieven komen bij deze
film zeker van pas.
Anna samen met Joy, één van de dochters van de Birches, terug naar huis
gaan om een stuk speelgoed te zoeken,
loopt het grondig mis. De meisjes verdwijnen en de enige link is een mysterieuze mobilhome die geparkeerd stond
langs het huis van de Birches...
'Prisoners' wordt gedragen door een
sterke cast aangevoerd door Hugh
Jackman. Hij speelt Keller Dover als
een man die er heilig van overtuigd
is dat hij zijn gezin ten allen tijde kan
beschermen. Wanneer zijn dochter
verdwijnt, neemt hij dan ook het heft
in eigen handen. Dit werpt een uniek
licht op de film aangezien het de kijker
confronteert met de vragen: wat zou
jij doen? Hoe ver zou jij gaan? En misschien wel de meest prangende: Ben je
bereid om al je denkbeelden en idealen
overboord te gooien om dit doel te bereiken? Jackman geeft Keller een dualiteit mee waarin het personage duidelijk
een drastische overgang maakt. Jake
Gyllenhaal vertolkt rechercheur Loki
die de verdwijning van de twee meisjes
onderzoekt. Gyllenhaal maakt van Loki
een eenzaam figuur die bekend staat
om zijn vastberadenheid en geen enkele onopgeloste zaak op zijn palmares
heeft staan. Deze zaak blijkt snel echter
veel dieper te gaan dan alle anderen.
De film doet zeer sterk terugdenken
aan het fantastische 'Zodiac' van David
Fincher. 'Prisoners' zijn gelijke noemen
zou wat kort door de bocht zijn maar
het komt wel in de buurt. Denis Villeneuve onderhoudt de spanningsboog
waardoor elke scène een donkere dreiging met zich meedraagt. Ook enkele
expliciete scènes zorgen ervoor dat je
meer dan eens de neiging hebt om de
ogen te sluiten of weg te kijken. Dit alles wordt ondersteund door de grimmige fotografie van Roger Deakins, wat
de film een unieke sfeer geeft.
'Prisoners' is geen film waarvan je vrolijk wordt of die een romantische avond
in gang zet. Het is een donkere film die
met een fantastische regie, prima vertolkingen en een sterk verhaal stof zal
zijn tot discussies achteraf. Heerlijk
zo'n film met inhoud!
Benieuwd wat Denis Villeneuve nog
uit zijn mouw zal schudden in de toekomst!
Mijn beoordeling: ****
Het is een donkere film die met
een fantastische regie, prima
vertolkingen en een sterk verhaal stof zal zijn tot discussies
achteraf.
Het verhaal gaat als volgt: Keller Dover (Hugh Jackman), een diep religieus
man en survivalist, gaat samen met zijn
vrouw Grace (Maria Bello) en kinderen
Thanksgiving vieren bij het bevriende gezin Birch aan de overkant van de
straat. Wanneer de dochter van Keller
11
Een goed begin
Door Laure Ruts
Een jaar geleden ontving ik dit boekje
voor het eerst, wat ervoor zorgde dat
mijn concentratievermogen tijdens de
les statistiek nog dieper onder het nulpunt werd geduwd. Dus als je dit aan het
lezen bent met het gemurmel van een
prof op de achtergrond: welkom.
Een jaar geleden zette ik mijn eerste
stappen in de universitaire wereld en
ontdekte ik de Agora met haar ranzige vloerbekleding, de M-blok met zijn
oncontroleerbare stoeltjes, de kroketjes
van het studentenresto, de vrijdagnamiddagen met Walter Weyns, de ietwat
gevaarlijke klapdeuren van de Prof en de
fameuze cake van de Jean-Pierre (geserveerd met lichtjes verontrustende vriendelijkheid).
En iets meer dan een jaar geleden bevond ik mij tussen de bossen van de
Hoge Rielen, op verkenningsdagen,
zonder ook maar enig idee te hebben
wat mij te wachten stond. Hoewel ik bovenstaande zaken bij de aanvang van het
academiejaar nog allemaal moest ontdekken, voelde ik mij na deze drie dagen
een wijzer en voorbereider mens.
Dit jaar had ik de eer en het genoegen om
zelf eerstejaars studenten PSW en SEW
te begeleiden en klaar te maken voor de
eerste stappen in het studentenleven.
Met enige melancholie herkende ik mezelf in hen, en kwam het gevoel van een
jaar voordien weer helemaal terug. De
onwennigheid in het begin, nieuwe gesprekken aanknopen en de vele vragen:
“Wat zijn studiepunten?” “Hoe werkt
SisA?” “Zou ik mij laten dopen?” “Is statistiek écht zo onoverkomelijk?” en wat
later tijdens de cantus: “Prosit wablieft?”
“Moet die pint helemaal leeg?” “Codex
pagina hoeveel?”
Vragen werden beantwoord, vriendschappen werden gesmeed en bier werd
gedronken.
Want een goed begin is het halve werk!
Na een jaar aan de faculteit PSW heb ik
heel wat bijgeleerd, geweldige vrienden
gemaakt, de kunst van de ad fundum
(ongeveer) onder de knie gekregen,
twee (of eigenlijk drie) examenperiodes overleefd en mijn weg gevonden. En
nee, statistiek is niet onoverkomelijk, als
je er maar voor studeert. Dus aan allen
die nog steeds aan het lezen zijn met die
murmelende prof op de achtergrond:
OPLETTEN!
31
BE
BESTEL ONLINE BIJ RESTAURANTS IN JE BUURT
15
PSW Miekes
Hilda Shalovinsky
Bachlor SEW
Leeftijd: 19
Relatiestatus: al 2 jaar samen
met Jeroen Janssens
Ze doet aan ritmische gymnastiek, houdt
uiteraard van wodka en tomatensap en verder vult ze haar tijd met de aandacht te trekken in de aula (en dit welliswaar onbewust)
Ben je zelf een mieke en zie je het zitten om te shinen in het
PSWeetje? Of heb je vrienden/ vriendinnen die deze plek verdienen,
mail dan naar [email protected] !
g
n
i
k
n
i
h
t
Binge
De vibrator die het gras afrijdt
Thomas Craps en Mathieu Nuytens studeren politieke wetenschappen. In hun vrije tijd slagen ze
de handen in elkaar om voor het PSWeetje een
column met diepgang te schrijven.
Niemand, ook de mannen niet, zullen
ontkennen dat de emancipatie van de
vrouw een erg goede zaak was en is.
Vrouwen werden onderworpen, waren
niet in staat zichzelf intellectueel te ontwikkelen en hun genot was slechts bijzaak. Met emancipatie kwam gelijkheid,
die nagenoeg iedereen aanmoedigt. De
beweging die misschien het minst belicht wordt is de verandering in de seksuele dynamiek tussen man en vrouw.
Bijgevolg zou ik van deze mogelijkheid
gebruik willen maken hier wat licht op
te werpen. Het vrouwelijk orgasme zou
volgens evolutionaire theorieën slechts
één nut hebben, vrouwen geïnteresseerd houden in seks om zo procreatie
te vereenvoudigen. Nooit zou de vrouw
haar orgasme centraal hebben gesteld.
De opkomst van het feminisme bracht
hier verandering in. Niet langer moest
de vrouw zich schamen voor het bestuderen en ontdekken van haar eigen
lichaam. Niet langer was masturbatie
ongehoord en onrein. Vrouwen werden
veeleisender en meer verbaal over hun
wensen. Iedereen die ooit seks heeft gehad zal beamen dat een passieve partner
allesbehalve opwindend is, maar hoe
moet het nu met het genot van de man?
Als het genot van de vrouw op de voorgrond komt te staan, komt de man dan
nog wel aan zijn trekken? En wat als de
rollen worden omgekeerd? Wat als de
man de onbevredigde wordt?
Bevredigende seks vergt inzet van beiden partijen, maar de vraag wordt nu of
beiden ook even vaardig zijn in bevredigen van hun partner. Mannen krijgen
het vaak zwaar te verduren indien ze er
niet in slagen een vrouw te bevredigen.
Ze ervaren minachting, ongeloof, medelijden en spot. Over de kundigheid van
de vrouw in het bevredigen van haar
partner wordt echter zelden gesproken.
Mijns inziens is de gangbare gedachte
onder vrouwen nog steeds dat mannen
altijd en overal seks kunnen hebben als
ware ze een vibrator op 2 benen. Dit vinden we terug in de oude mop waarin het
voordeel van een man ten opzichte van
een vibrator is dat een man het gras kan
afrijden. Gekoppeld aan dit is het idee
dat een man doen klaarkomen voor de
meesten blijkbaar niet meer is dan een
evidentie en een werk van korte kreunen.
Maar wat als de realiteit anders is dan
het stereotype? We bespraken al de gevolgen van het feminisme voor de vrouwen maar vergaten de invloed ervan op
de mannen. Vandaag de dag zijn er mannen die de vrouw en haar wensen voorop
stellen en een stap terugzetten (op meerdere vlakken). Op de meeste vlakken gebeurt dit zonder veel problemen (op de
stomme huisvader-moppen na). Alleen
op seksueel vlak zit de meeste vrouwen
nog mentaal in de pre-emancipatie periode waarin zij veelal onbevredigd eindigden en de man voldaan lag te snurken na
5 minuten. Wanneer nu de rollen worden
omgekeerd leidt dit tot cognitieve diso-
nantie met negatieve gevoelens naar de
partner en zichzelf tot gevolg.
Om echt tot gelijkheid te komen op seksueel vlak moeten vrouwen egoïste durven en moeten zijn. Falen kan alleen
maar leiden tot beter en dieper begrip
van de ander en waar is dit meer nodig
dan in een relatie?
Dames, zie het dus niet als een mislukking maar als een mogelijkheid om te innoveren en te experimenteren zoals zovele mannen voor u hebben gedaan. Wie
weet ontdekt voor uzelf nog onbekende
zones en geneugden maar laat u vooral
het gras niet voor de voeten wegmaaien.
Gezocht: echte helden
die willen vliegen!
Geef twee keer bloed en maak kans op je droomreis.
www.kbc.be/vliegendehelden
From
?
e
v
o
l
h
t
i
Russia w
Diana Primchits is onze Russische feest leidster. Naast
bangelijke TD’s organiseren schrijft ze ook voor het PSWeetje, over haar vaderland: Rusland. Наслаждаюсь
этим !
Naar aanleiding van de onrechtvaardige anti-homowet in Rusland, werden jouw
grijze hersencellen vorige week al gevoed met 9 waanzinnigste feiten over Rusland.
Deze week zijn de laatste 11 aan de beurt. Winston Churchill zei eens “Russia is a
riddle wrapped in a mystery inside an enigma.” and he was so damn right..
De krokodil drug, het kan haast niet dat je er nog nooit van gehoord hebt.
Dat is een drug gemaakt uit codeïne, fosfor uit luciferkoppen, benzine en jodium en
wordt gebruikt als goedkope vervanger voor heroïne. In Rusland wordt het aantal
gebruikers geschat op 1 miljoen. Vanwaar de naam? Je krijgt er een schubachtige
huid van die groen uitslaat en daarbovenop rotten lichaamsdelen tot op het bot weg.
Benieuwd naar hoe zoiets eruitziet: google! Niet voor gevoelige kijkers uiteraard.
Helm dragen op de brommer? No way! Er bestaat een ongeschreven regel dat de politie iemand zonder helm niet mag achtervolgen omdat de situatie dan gevaarlijker
wordt wanneer de brommerbestuurder probeert te vluchten. Geen helm dragen dan
maar, zullen de meesten gedacht hebben.
Ben je ooit van plan bloemen te kopen? Houd 1 gouden regel in uw achterhoofd: een
oneven aantal bloemen koop je voor een levend persoon, een even aantal voor op
een graf en dus niet-levend persoon. Als je u hier niet aan houdt, brengt het ongeluk.
Vandaar de vaak gestelde vraag “Dood of levend?”.
Ook qua infrastructuur heeft Rusland zijn ‘bijzonderheden’. Zo bevinden de meeste
gas- en waterleidingen zich uitwendig, dus niet onder de grond. Wel hangen deze boven de grond, voor de huizen. Ik moet melden dat het absoluut geen zicht is en zelfs
een futuristische uitstraling heeft. Maar aangezien het daar vaak vriest, is dit economisch gezien een efficiënte oplossing. Buizen vervangen boven de grond is namelijk
een pak gemakkelijker en goedkoper dan onder de grond.
Als je aan Rusland denkt, denk je meestal ook aan het befaamde Rode Plein. Ironisch
genoeg is die niet eens rood en nooit geweest. Ook heeft het zijn naam niet te danken
aan de roodbruine muren van het Kremlin of de kleur van het communisme. Wel
heeft het te maken met de Russische benaming ervan, Krasnaja plosjtsjad, waarbij het
bijvoeglijk naamwoord Krasnaja (rode) vroeger ook gebruikt werd voor ‘mooi’. In feite
werd het plein in de 17de eeuw dus gedoopt tot het Mooie Plein en niet Rode.
Wat de prijzen betreft is het ook een raadsel. Sigaretten kosten er slechts 20 Roebel
(€0,50!) Rokers, leef je uit in Rusland zou ik zeggen. Maar kleren daarentegen lijken
wel een luxe goed. Vergeet de h&m prijzen waar je al een kleedje vindt voor €20, in
Rusland vragen ze er eerder €80 voor!
Zoals het in België VOL met duiven overal zit die alles volschijten, zie je in Rusland
veel zwaluwen. Duiven zijn er redelijk zeldzaam. Dus als je deze gevleugelde ratten
beu bent, je weet waar je naar toe moet!
Wat ook opvallend is, in België zie je vooral platgereden duiven (joy, een duif minder),
maar in Rusland zie je veel vossen, wolven, honden en katten die plat worden gereden
door auto’s.
Het gemiddelde loon van een werknemer bedraagt hier ongeveer 1600 Roebel, wat
€400 is. Schrijnend weinig dus. Maar de verhouding is niet zo gigantisch als je het
vergelijkt met Belgische gemiddelde loon aangezien hier voeding en huisvesting meer
kost.
Al opgevallen dat de meeste youtube filmpjes over geschifte gebeurtenissen op de
baan, afkomstig zijn van de flikken of russen? Zowat elke chauffeur heeft een camera
in zijn auto, om te kunnen bewijzen dat het om fraude gaat, wanneer o.a. een gek
zichzelf tegen uw auto werpt, in de hoop dat jij gaat opdraaien voor een onbestaande
ziektevergoeding.
Hitlerjugend? Rusland heeft zijn eigen versie: Nasji (letterlijk vertaald: de onzen). Kort
samengevat: een door de overheid gesteunde politieke jeugdbeweging, die zichzelf
neerzet als een democratische anti-fascistische beweging. Deze jongeren adoreren Putin en Medvedev en laten zich indoctrineren door propaganda en leugens. Duidelijk
geïnspireerd door nazi-Duitsland dus.
Elk land heeft natuurlijk zijn bizarre kantjes en ondanks alles ben ik een trotse Russin!
Maar ik wil je wel een tip geven: als je de mooie glorieuze kant van Rusland wil zien
kun je beter naar Moscow of Sint Petersburg gaan. Daarbuiten tref je meer armoede
en bovenstaande puntjes aan, ideaal voor een cultuurshock dus.
23