kunt u hier lezen

‘LIEFDE’ EN ‘SAMEN’
IN HOOGEZAND-SAPPEMEER
bij de intrede van predikantenechtpaar
Praamsma / Van Veen
De Damkerk in Hoogezand
Reinder Tuitman
Het is bepaald niet zonnig en zomers op zondag 17 augustus 2014. In de Damkerk
van Hoogezand horen we ouderling van dienst Hilly Geense in haar welkom zeggen
dat hier ondanks deze weersomstandigheden vandaag feest wordt gevierd: de
beide Protestantse Gemeenten - die (nog) in staat van federatie verkeren - ontvangen vandaag hun nieuwe predikant, herstel: predikanten. Het zijn ds. Frits Praamsma en ds. Jacqueline (Jac) van Veen. Zij zetten hun ambtswerk na in Rijsenhout (in
het oosten van de gemeente Haarlemmermeer) voort in Hoogezand-Sappemeer. De
tijd van vacant zijn houdt vandaag voor de Gereformeerde Kerk van de Ontmoetingskerk (na het vertrek van ds. Fennie Kruize, en de Hervormde Gemeente van de
Damkerk (nadat ds. Jan Wilts vertrok) op; sámen één (twee) predikant(en). Een historisch punt, een mijlpaal. In Hoogezand-Sappemeer beschouwt men dit als een
forse stap naar eenwording, dan kan i.w. uit de naamgeving verdwijnen...
Vandaag - zo horen we met name uit woorden van interim-predikant ds. Ynte de
Groot, hij was voor zowel de Gereformeerde Kerk als later voor de Hervormde
Gemeente als zodanig werkzaam - blijkt dat scherven zijn opgeruimd en de wil om
stappen vooruit te zetten overheerst. Dingen achter je laten moge een goede insteek
zijn, het laat onverlet dat mijn vrouw en ik vele bekende gezichten missen ....
‘Rood’ is dé kleur van feest in de kerk. Enkele bomen bij de Damkerk zijn voorzien
van een rode sjaal; zoiets zagen we nog nooit .. In het bloemstuk staan rode rozen
en de stola’s van de drie voorgangers - het predikantenechtpaar en ds. Jan Hom-
een volle kerk
mes, die hen aan deze gemeenten mag verbinden - hebben ook deze feestkleur. Het
is immers ook een ‘feest van de Geest’!
Het is nogal rumoerig in de kerkzaal. Het verzoek in het liturgieboekje om ‘rust en
stilte in acht te nemen vanaf het moment dat het orgel wordt bespeeld’ is zonder
succes en dat is jammer voor organist Wim van de Laar, die zulke mooie klanken wil
laten horen met zijn zeven delen uit “Pièces en Re” van J.F. Dandrieu. Het blijkt maar
weer: concert vóór de dienst, dat werkt niet ...
Voorbereiding
Toch zoeken wij hier ‘het zachte suizen, het woord dat ons verblijdt’, zo zingen we als
intocht met Lied 283. De woorden ‘dauw van vrede, die daalt in de voren van de tijd’
zullen vandaag voor vele kerkgangers in Hoogezand een bijzondere lading hebben ...
Wij ontvangen de groet van ‘boven’ en groeten en bemoedigen elkaar. We spreken
uit dat we verbondenheid vieren, rust en ruimte. Met de oude psalm - Lied 67 - zingen we van onze verwachting, onze hoop en onze wens: ‘God zij ons gunstig en
genadig’.
Presentatie
(Federatie)kerkenraadsvoorzitter, mevrouw Heleen van Veelen stelt beide predikanten voor: Frits Praamsma begon op 5 juli 1992 als predikant in Oude Pekela en Jac
van Veen op 15 oktober 1995 in Meeden. Frits vervolgde zijn werk in Rijsenhout op
4 maart 2001 en Jac kwam daar op dezelfde datum. Nu komen ze samen met hun
zoons Marten en Johan naar Hoogezand, nadat zij op 27 mei 2014 het beroep van
beide gemeenten hadden ontvangen.. Ds. Jan Hommes krijgt het verzoek hen aan
de Protestantse Gemeente i.w. te verbinden. Dat doet hij graag! Machtiging daartoe
geeft de heer Peter Altena, moderamenlid van de Classis Groningen: de procedure
is goed verlopen en - niet onbelangrijk - de gemeente is daarbij naar behoren
betrokken geweest.
Ds. Hommes laat nog eens horen welke opdracht een predikant heeft: ‘de kerk van
Jezus Christus bij haar taak te bewaren’, ‘Gods Woord verkondigen’, de maaltijd van
de Heer leiden’, ‘Gods mensen op het hart dragen’, ‘Die mensen onderwijzen en
bemoedigen’... Wát een taak! Rijnhard Frederik Herman Praamsma en Jacqueline
van Veen horen óók dat het Christus’ eigen kudde is die aan hun wordt toevertrouwd. Dat mag een extra zwaarte inhouden, maar vooral een bemoediging...
Beide nieuwe voorgangers spreken voor God en zijn gemeente uit dat ze geloven te
zijn geroepen, en hun ambt zorgvuldig en trouw te zullen bedienen. Wij ervaren het
werk van de Geest, we zijn een moment stil en dan volgt het ‘lied van de Geest’:
Kom Schepper, Geest.... (Lied 360).
Een stevige handdruk van ds. Hommes aan beide nieuwe Hoogezandster
voorgangers bevestigt alle woorden
en gedachten; de ‘verbintenis’ is
bekrachtigd.....
Wij, als gemeente ‘willen van harte
met onze nieuwe voorgangers meewerken’, zo zeggen we. Waarvan akte!
De plechtigheid sluiten we af met zingen van ‘Hem, die ons in zijn dienstwerk heeft gewild’ (Lied 362).
Dienst van het Woord
Deze komt nu toe aan ds. Van Veen en
ds. Praamsma. Na enig puzzelen is de
audio-apparatuur ‘op stee’ en bidt ds.
Van Veen met ons of we open mogen
staan voor dat Woord.
boom ‘in het rood’...
Voor de kinderen naar de nevendienst
gaan horen zij - en wij - van drie koningszonen die ieder op hun wijze een groot
geschenk voor de aftredende koning gaan zoeken. Vanzelfsprekend (?) wordt de
jongste beloond met het koningschap. Zijn geschenk was het grootste: hij zorgde
voor mensen. Zouden de kindertjes het allemaal gesnapt hebben? ....
Het ‘hooglied van de liefde’ - 1 Korintiërs 13: 1-10 en 13 - leest lector Koos Bos ons
voor. We zingen van die ‘liefde, eenmaal uitgesproken als Gods woord van het
begin’ (Lied791) en dan horen we ds. Praamsma erover preken. Liefde, zo zegt hij is
de dragende kracht voor samenleven, in een huwelijk, voor mensen onderling, voor
twee Hoogezandster gemeenten, voor mensen met God en God met mensen. Liefde is ook een kwestie van ‘lange adem’, van verdraagzaamheid. Dat vloeit voort uit
wat Paulus daarover in 1 Korintiërs 12 zegt: ‘in iedereen is de Geest, met zijn gaven,
zichtbaar aan het werk’, en: ‘ieder van u maakt deel uit van het lichaam van Christus’. “Zo, met ons tweeën, met ons drieën, met ons vieren, met al onze geloofsgenoten willen wij hier gaan werken, we
zijn namelijk állen geroepen”, besluit
onze voorganger zijn prediking.
Het ‘Lento assai’ van César Franck dat
Wim van de Laar uiterst subtiel speelt
biedt ons zeer de gelegenheid een en
ander te overdenken. Of wordt dat nog
extra versterkt doordat het in c-mineur is
gecomponeerd? .....
Van dat ‘lichaam van de Heer’ zingen we
met Lied 672, waarin ook woorden als:
‘vul aan wat ons ontbreekt, stukwerk is
ons pogen’. Voor velen, in en buiten deze
gemeenten, is dat maar al te duidelijk ....
bijdrage van de kinderen
Dankzegging
Ons gebed en onze gaven vormen ons
danken, voor het feest van vandaag. Voorbede doen we voor alle nood in vele gebieden op de wereld. We vragen voor Hoogezand-Sappemeer om Gods zegen, ook
voor de gemeente in Rijsenhout. Onze eigen noden leggen we voor aan onze God
en in het Onze Vader verenigen we ons.
Gaven zijn voor de Stichting ‘Broodnodig’, waarover diaken Hannie Keizer ons voorlicht; en voor pastoraat en eredienst.
Er is dan ruimte voor een bijdrage van de kinderen. De meester begeleidt hen op
accordeon. Het woordje ‘samen’ is bijzonder van toepassing. Vele (papieren) handdrukken ontvangen Jac en Frits. ‘Die gaan wel heel lang mee’, horen we Jac zeggen.
Ons slotlied sluit mooi aan: ‘zijn wij in U één, samen op Uw wegen, dan wordt ons
tot zegen lachen en geween’(Lied 418).
Zending en zegen
We worden heengezonden, de wereld
in, maar niet zonder de zegen van onze
Heer: genade, liefde en gemeenschap.
Die zegen beamen we met een driewerf ‘amen’.
Na de dienst spreken op uitnodiging
van Johan Schouwenaar (preses)
enkelen nog goede woorden:
Ds. Rutger Immink, namens de (kleine!) Werkgemeenschap van predikanten: “We zijn blij met deze versterde verbintenis king!”
Ds. Ynte de Groot: “Ik ben ontroerd
vanwege de positieve instelling van deze beide gemeenten, die na boosheid, wantrouwen en dichte deuren de goede stap hebben gezet.”
Schouwenaar zelf bedankt velen, m.n. de beroepingscommissie onder voorzitterschap van de heer Blaak. Ook ds. Jan Hommes ontvangt veel dank.
Het predikantenechtpaar mag tenslotte vele handen schudden.
Reinder Tuitman (Middelstum) is hoofdredacteur; hij feliciteert vanaf deze plek
namens de redactie gemeenten en predikanten.
Protestantse Kerkbode 11