18. Een tien voor Funny

ort
Evelien van D
Sara en Tara doen heel geheimzinnig over een
auditie waar zij aan meedoen. Margreet en Eva
gaan eropaf en ontdekken waar het om gaat:
een voorstelling in het oude bostheater.
De tweeling heeft de hoofdrollen al te pakken en
wil ook nog eens Funny lenen voor op het podium.
Maar dan is er een wending in het complot.
Alles gaat anders dan iedereen dacht. Voor Eva,
Margreet, Stijn, en natuurlijk Funny is het
dubbel feest!
‘Superspannend leesvoer voor echte paardenmeisjes!’ Tina
y
n
n
Fu
evelien van dort
Evelien van Dort heeft al meer dan vijftig kinder- en
jeugdboeken geschreven. De Funnyboeken hebben
een speciaal plekje in haar hart:
paardrijden is namelijk haar
grootste hobby! Een tien voor Funny
is het 10e deel in de populaire Funny
serie. Lees meer over Evelien op
www.evelienvandort.nl
een tien voor funny
Funny
r
o
o
v
n
e
een ti
NUR 282
www.uitgeverijcallenbach.nl
omslag 10 voor funny_totaalomslag.indd 1
15-07-14 15:05
opmk-Een10voorFunny.indd 1
18-07-14 12:22
Opgedragen aan Florian
opmk-Een10voorFunny.indd 2
18-07-14 12:22
opmk-Een10voorFunny.indd 3
18-07-14 12:22
Lees de hele Funnyserie!
Funny in galop
Funny in het bos
Funny en Pluk
Funny viert feest
Funny wint
Funny op trektocht
Funny mijn held
Funny op wereldreis
Funny’s wedstrijd
© Uitgeverij Callenbach – Utrecht, 2014
www.uitgeverijcallenbach.nl
Illustraties binnenwerk en omslag Kristel Steenbergen
Omslagontwerp Tamar de Klijn
Layout/dtp Gerard de Groot
ISBN 978 90 266 1358 6
NUR 282
Leeftijd 8-11 jaar
Alle rechten voorbehouden.
opmk-Een10voorFunny.indd 4
18-07-14 12:22
Ter gelegenheid van dit 10e deel in de Funnyserie
is er een officieel
Funnyspel gemaakt.
Leuk voor alle Funny- en paardenfans!
Download het spel via:
www.kok.nl/artikelen/funnyspel
opmk-Een10voorFunny.indd 5
18-07-14 12:22
6
opmk-Een10voorFunny.indd 6
18-07-14 12:22
7
opmk-Een10voorFunny.indd 7
18-07-14 12:22
Inhoud
  1.Eva staat aan de kant ............................................
11
  2.Auditie gemist ......................................................
15
  3.Twee keer ziekenbezoek .......................................
22
  4.Misverkiesje of faalangst .........................................
25
  5.Eva en Funny zijn heel verdrietig .............................
30
  6.Peer en de nachtdienst ...........................................
33
  7.Het bostheater .....................................................
38
  8.Eva slikt tien spinnen in .........................................
44
  9.Doet Stijn mee? ....................................................
48
10.Tien sterren pannenkoek ........................................
52
11.Het Funnyspel ......................................................
56
12 Een treiterfoto ......................................................
61
13.Racemonster
............................................
64
14.Funny’s toneeldebuut ............................................
68
15.De generale .........................................................
71
16.Wending in het complot .........................................
77
17.Funny is jarig .......................................................
81
18.Een tien voor Funny ..............................................
86
8
opmk-Een10voorFunny.indd 8
18-07-14 12:22
Voorwoord
E
va woont samen met haar zus Carolien, broertje Pieter, mama
en papa, Peer de hond en drie pony’s. Naast het huis is een
weitje voor de pony’s. Funny, de pony van Eva, is een bruine
Shetlander met lichtbruine manen en een lichtbruine staart. Funny
is altijd vrolijk en soms stout.
De witte Shetlandpony heet Sneeuw. Pieter rijdt sinds de zomer op
Sneeuw, want Carolien heeft Bruno, een grotere pony gekregen.
Bruno is een Connemara pony, een lieve bruine pony met zwarte
manen.
Eva, Carolien en Pieter rijden bij de ponyclub de ‘Bosruiters’. De
andere leden van de ponyclub zijn Robin met zijn pony Lotus, de
tweeling Sara en Tara, en Margreet. Sara en Tara lijken precies op
elkaar, net als hun pony’s Jip en Janneke. Margreet rijdt op haar
pony Mik en is de beste vriendin van Eva.
Margreets moeder is getrouwd met de vader van Ben, ze wonen
in het Boshuis. Ben heeft een ernstig ongeluk gehad en kan niet
goed meer praten en lopen. Hij zit in een rolstoel. Ben vindt ponyrijden geweldig en het gaat steeds beter met hem. Ben rijdt op
Bontje, de brave Shetlander van Pieter.
Juf Roos geeft les op de ponyclub. Ze is getrouwd met Hans Dunsel, de boswachter. Ze wonen op de boerderij naast de ponyclub.
9
opmk-Een10voorFunny.indd 9
18-07-14 12:22
opmk-Een10voorFunny.indd 10
18-07-14 12:22
1. Eva staat aan de kant
E
va loopt naar de ingang van de rijbak. De rijles gaat zo beginnen. Sara stapt met haar pony Jip naar Eva toe. Haar blauwe
bodywarmer kleurt perfect bij het blauwe zadeldekje. Tara draaft
achter haar aan. Ze draagt een roze bodywarmer, die goed past bij
het dekje van haar pony Janneke.
‘Ben je je pony vergeten?’ vraagt Sara. ‘Grapje!’
Eva draait zich om, ze kan er niet om lachen. Sara weet dat Funny
al een week kreupel is. Eva mag niet op haar pony rijden. Ze is
naar de ponyles gekomen om juf Roos te helpen. En omdat ze het
ponyrijden heel erg mist.
Margreet komt op Mik naar haar toe gereden. Ze zwaait vrolijk met
twee armen naar Eva. Haar pony weet toch de weg wel!
‘Hoe gaat het met Funny?’ vraagt Margreet. ‘Is het al iets beter met
haar been? Komt de dierenarts nog vandaag?’
‘Hoi,’ begroet Eva haar vriendin. ‘Vanmorgen hinnikte Funny naar
me.’
‘Dan voelt ze zich vast al iets beter,’ zegt Margreet welgemeend.
Ze laat Mik even halt houden.
‘Ik moet nog aansingelen,’ zegt ze en ze schuift haar linkerbeen
naar voren. Eva helpt haar, ze trekt de singel met moeite een gaatje strakker. Margreet en Mik zijn beiden nogal stevig gebouwd.
‘Kokindje van me.’ Margreet klopt op Miks hals. ‘Kokindjes zijn
toch van die ronde dropjes? Ik vind muntdrop lekkerder. Maar ja,
die zijn plat en Mik is nogal bol. Een salmiakbal is ook rond, maar
die zijn pittig. Pittig past niet zo bij mijn slomerik. En kokindje
klinkt leuker, vind je niet?’
Eva kijkt haar vriendin lachend aan. ‘Snoepjesmonster,’ zegt ze.
‘Ga lekker trainen.’ Eva geeft Mik een klopje op zijn rug. De pony
stapt de rijbak in.
Carolien, Robin, Pieter, Sara, en Tara rijden al rond op hun pony’s.
11
opmk-Een10voorFunny.indd 11
18-07-14 12:22
De ruiters zijn compleet. Nou ja, zonder haarzelf dan. Eva hoopt
heel erg dat Funny gauw beter is. Ze kijkt omlaag naar de grijze
kunststofsnippers op de grond. Door de snippers is de bodem steviger en minder stoffig.
Iemand tikt op haar schouder. Het is juf Roos.
‘Fijn dat je er bent,’ zegt ze hartelijk. ‘Wil je de rijbak afsluiten?’
‘Ja, natuurlijk.’ Eva schuift de ronde balken voor de ingang. Ze
gaat op de bovenste balk zitten.
Juf Roos laat de ruiters eerst met een lange teugel rijden. Ze moeten sturen met hun gewicht en hun benen. Carolien stapt voorop,
ze rijdt super netjes. Daarna volgt Robin. Hij heeft moeite om zijn
pony bij zich te houden. Zijn pony Lotus houdt van actie.
‘Robin, iets naar achteren leunen,’ roept juf Roos.
Eva luistert goed naar de aanwijzingen. Grappig, denkt ze. Het
lijkt wel of ik toch een beetje meerijd.
‘Vandaag gaan we de uitgestrekte stap oefenen,’ zegt juf Roos.
‘Weten jullie nog wat dat is?’
‘Je pony gaat harder,’ antwoordt Sara.
‘Nee, je pony gaat gestrekter,’ zegt Tara.
‘Jullie hebben allebei gelijk,’ zegt juf Roos. ‘Je pony strekt zijn
benen verder uit. De passen worden groter en daardoor ga je harder.’
Om de beurt rijden de ruiters langs de lange zijde in de uitgestrekte stap.
‘Niet sneller gaan rijden,’ zegt juf Roos steeds. ‘Ruimere stappen
maken.’ Juf Roos loopt naar de houten springbalken aan de zijkant van de rijbak.
‘Ik pak ze wel,’ zegt Eva. Ze springt op de grond en pakt één voor
één de ronde gekleurde balken. Juf Roos rolt ze op een staplengte
afstand van elkaar. Nu kunnen de pony’s niet anders dan grotere
stappen nemen.
Bij Sara en Tara lukt het goed. Jip en Janneke verruimen hun passen. Margreet en Pieter hebben nog steeds veel moeite om hun
12
opmk-Een10voorFunny.indd 12
18-07-14 12:22
pony’s grotere stappen te laten nemen, ziet Eva. Mik stoot telkens
met zijn hoeven tegen de balken aan. Sneeuw, de pony van Pieter
maakt kleine tussenpasjes.
‘Shetlanders zijn niet geschikt voor hogere dressuur,’ zegt Tara in
het voorbijgaan. Daarna rijdt Sara langs. ‘Hopeloos met die korte
beentjes,’ zegt ze. ‘Dat wordt niks.’
Eva krijgt een naar gevoel. Ze weet zeker dat de tweeling het expres
hardop zegt, zodat zij het hoort. Funny is ook een Shetlander… De
Welshpony’s van Sara en Tara hebben lange slanke benen.
Daarna oefenen de ruiters de uitgestrekte draf.
‘Het lijkt wel of mijn pony vliegt,’ zegt Tara.
‘Ik wil ook uitgestrekte galop oefenen!’ roept Sara.
‘Nee,’ zegt juf Roos. Jullie pony’s hebben hard gewerkt. ‘We laten
de pony’s uitstappen.’
Juf Roos loopt naar Eva toe. ‘Hoe gaat het met Funny?’ vraagt ze.
‘Iets beter, denk ik. Vanmiddag komt de dierenarts naar Funny kijken,’ vertelt Eva.
‘Een blessure heeft tijd nodig om te herstellen,’ zegt juf Roos. ‘Het
komt wel weer goed.’
‘Zal ik de balken terugleggen?’ vraagt Eva.
‘Ja, dank je.’ Juf Roos ziet haar man Hans Dunsel aankomen en ze
loopt naar hem toe.
‘Hoe gaat het?’ Hans slaat zijn arm om juf Roos heen. ‘Heb je de
kudde lekker laten rennen?’ Hans maakt altijd grappen, weet Eva.
Ze tilt één voor één de balken op en sjouwt ze terug naar de standaard. Sara stapt met Janneke naar Eva toe. ‘Je hebt mazzel dat je
niet meedeed,’ zegt ze.
‘Hoezo?’ vraagt Eva verbaasd.
‘Tsss,’ zegt Sara. ‘Snap dat dan.’
Tara laat Jip ook stilstaan. ‘Funny is vast overbelast,’ zegt ze.
‘Bedoelen jullie dat ik te zwaar ben voor mijn pony?’ vraagt Eva.
Ze krijgt geen antwoord. Een auto met trailer rijdt het erf op.
‘Papa is er,’ roept Sara. ‘We hebben zo die je-weet-wel.’ Ze keert
haar pony om en draaft weg.
13
opmk-Een10voorFunny.indd 13
18-07-14 12:22
‘Zie ik er goed uit?’ vraagt Tara.
‘Hoezo?’ vraagt Eva.
‘Laat maar.’ Tara rijdt in uitgestrekte draf naar de ingang van de
rijbak. Haar vader heeft de laadplank van de trailer al opengeklapt.
Eva blijft staan. Sara en Tara vinden zeker dat het haar schuld is
dat Funny kreupel is. Maar zij kan toch niets aan de blessure doen.
Haar pony is gestruikeld over een boomwortel en op haar linkerknie gevallen.
‘Wat sta je sip te kijken,’ zegt Margreet. ‘Zal ik je helpen slepen?’
‘Ik red het wel,’ zegt Eva met een zucht. ‘De tweeling doet weer
eens flauw.’
‘Tegen mij deden ze ook al zo raar,’ zegt Margreet. ‘Een beetje stiekem. Er is iets aan het handje...’ Margreet racet de rijbak uit.
Eva kijkt haar vriendin na. Typisch Margreet. Ze laat het er niet bij
zitten. In haar eentje ruimt Eva alle balken op.
14
opmk-Een10voorFunny.indd 14
18-07-14 12:22
2. Auditie gemist
M
argreet staat bij de stallen te wachten op Eva. Het grote
paard van juf Roos steekt zijn hoofd over de staldeur naar
buiten. Margreet aait zijn neus, met haar andere hand heeft ze de
teugels van Mik vast. Haar pony lijkt wel een kabouterpony naast
het grote paard. Eva is klaar met opruimen en loopt naar Margreet
toe.
‘Is iedereen al weg?’ vraagt ze verbaasd.
‘Carolien is met Robin mee, Pieter is naar Ben en de tweeling
heeft een auditie. Sara en Tara doen echt heel stiekem,’ ratelt Margreet verder. ‘Ze wilden eerst niet zeggen waar ze heen moesten.
Hun vader versprak zich. Hij had het over een auditie om twee
uur. Sara en Tara kregen een broodje voor in de auto. Ze hebben
hun pony’s met zadel op in de trailer gezet. Dat is toch raar!’
Eva kijkt op haar horloge. ‘Het is al vijf voor twee,’ zegt ze. ‘Dus
die auditie begint zo en kan niet ver weg zijn. Maar weet jij wat
een auditie precies is?’
‘Je doet auditie als je ergens aan mee wilt doen,’ zegt ze. ‘Je moet
dan laten zien dat je de beste bent,’ antwoordt Margreet. Ze pakt
toch nog even haar smart Phone uit haar broekzak. Sinds ze een
nieuwe mobiel heeft, zoekt ze alles op.
‘Je doet auditie als je toegelaten wilt worden tot een balletopleiding of het conservatorium,’ leest ze hardop. ‘Je kunt ook auditie
doen voor een rol in een toneelstuk of een film.’
Eva’s hersenen werken op volle toeren. De tweeling zit net als
hen in de eerste van de middelbare school. Ze zullen echt geen
auditie doen voor een opleiding.
‘Zouden ze auditie doen voor een toneelstuk of film?’ Eva kijkt
haar vriendin aan.
‘Laten die meiden de pony’s tijdens die auditie opgezadeld in de
trailer staan? En waarom zeggen ze niet gewoon dat ze met een
15
opmk-Een10voorFunny.indd 15
18-07-14 12:22
auditie meedoen?’ vraagt Margreet zich af. ‘Er klopt iets niet…’
‘Detective Margreet,’ zegt Eva lachend. ‘Je hebt een speurneus voor
geheime zaken.’
‘En voor liefdesrelaties,’ vult Margreet aan. ‘Hoe is het eigenlijk met
jou en Stijn?’
Eva glimlacht. Ze heeft net nog een sms’je met drie hartjes van
hem gehad. ‘Ik word nog steeds door hem gestalkt,’ antwoordt ze
stoer.
‘Je vindt hem toch nog wel leuk?’ vraagt Margreet.
Eva haalt haar schouders op. ‘Ik vind het leuk om berichtjes te
krijgen,’ zegt ze peinzend. ‘Maar ik stuur lang niet altijd iets terug.’
Eva pakt haar fiets. Ze rijden langs de boerderij van juf Roos en
Hans. Eva kijkt door het raam van de keuken.
Juf Roos en Hans zitten aan tafel. Ze zwaaien naar de meisjes.
Bij de weg staat Margreet stil. Ze kijkt van links naar rechts en
weer terug. ‘We gaan uitzoeken wat de tweeling uitspookt,’ stelt
ze voor.
‘Die auditie moet vlakbij zijn.’
Eva schiet in de lach. ‘Hoe wil je dat uitzoeken?’.
‘Ik volg mijn speurneus,’ antwoordt Margreet. ‘Ik heb gezien dat
de auto met de trailer linksaf sloeg,’ legt ze uit. ‘Normaal rijden ze
rechtsaf.’
‘Dat je daar op let,’ zegt Eva verbaasd.
De meiden nemen de weg naar links. Margreet kijkt fanatiek voor
zich uit en laat Mik flink doordraven. Eva fietst naast Mik mee.
Bij de eerste kruising twijfelt Margreet even. Linksaf is richting de
spoorweg, rechtdoor is naar het dorp.
‘We gaan rechtsaf,’ beslist ze. ‘Ik zie hier afdrukken van de banden, vast van de trailer.’
‘Dat verzin je,’ zegt Eva lachend. Ze vindt het grappig dat Margreet
op de detectivetoer is.
Margreet laat Mik stappen. Eva loopt naast haar fiets. Even later
blijft ze staan. Langs de kant van de weg staat een groot bord op
palen. Herstel bostheater, leest Eva hardop. Daaronder staan de
16
opmk-Een10voorFunny.indd 16
18-07-14 12:22
namen van firma’s. Eva ziet het bedrijf van Stijns vader er ook bij
staan. De vader van Stijn is bosbouwer.
Margreet rijdt langs het bord een breed pad in. Ze wijst naar de
bandensporen in het zand. ‘Sporen en een bord met bostheater,’
zegt ze. ‘In een theater doe je auditie! Eén plus één is twee! We
zijn op de goede weg, we volgen het spoor!’
17
opmk-Een10voorFunny.indd 17
18-07-14 12:22
Eva giechelt. Denkt Margreet nou echt dat ze het spoor van de
trailer volgt? Bij werkzaamheden in het bos rijden er heel wat
auto’s en aanhangwagens heen en weer. Eva vindt het maar niets
om zomaar de zandweg te nemen. Ze weet niet waar ze uitkomen.
‘Zullen we teruggaan?’ roept ze. Margreet draait zich om met haar
vinger op haar lippen als teken dat Eva stil moet zijn. De weg
maakt een scherpe bocht naar links. Margreet is door het dichte
struikgewas uit het zicht verdwenen. Eva volgt met haar fiets aan
de hand. Ze laat haar vriendin niet in de steek en natuurlijk is ze
ook wel benieuwd…
Na de bocht blijft ze verbaasd staan. Het pad komt uit op een
open plek waar een paar auto’s geparkeerd staan. Achter een van
de auto’s hangt een paardentrailer. De laadklep staat open. Niet te
geloven! Het is de trailer van de tweeling!
Eva loopt naar Margreet toe. ‘Wat is dit?’ vraagt ze.
‘Ik wist het wel,’ zegt Margreet. ‘We hebben ze opgespoord!’ Ze
wijst tussen de bomen door naar een groepje mensen. Eva ziet de
gekleurde bodywarmers van Sara en Tara tussen het groen.
‘Goedemiddag, meisjes.’ Een meneer met een blocnote in zijn
hand loopt naar Eva en Margreet toe. ‘Jullie zijn wel een beetje
laat. Willen jullie nog meedoen met de auditie? We hadden meer
belangstelling van de jeugd verwacht. Vanuit de ponyclub de Bosruiters hebben we maar een paar aanmeldingen. Twee meisjes
hebben net auditie gedaan. De rollen zijn dus al verdeeld. Zal ik
toch maar even jullie namen noteren? We hebben altijd reserve­
spelers nodig. Ik ben Jan Kraailo, projectleider en regisseur van
het historische toneel.’ De man geeft Margreet en Eva een hand.
Eva doet haar mond open en weer dicht. Ze is zo verbaasd dat ze
‘ja’, ‘nee’ en ‘Eva’ tegelijk wil zeggen.
‘U kunt Eva en Margreet opschrijven, ook van de Bosruiters,’ zegt
Margreet gauw.
‘Is genoteerd,’ zegt meneer Kraailo. Hij draait zich om en loopt
voor hen uit naar een open plek.
‘Bosruiters maar twee aanmeldingen,’ herhaalt Margreet. ‘Hebben
18
opmk-Een10voorFunny.indd 18
18-07-14 12:22
ze onze ponyclub een brief gestuurd waar wij niets vanaf weten?’
‘Sara en Tara wisten het wel,’ antwoordt Eva.
‘Waarom weten wij dan niets van deze auditie af?’ vraagt Margreet.
‘Dat vraag ik me ook af,’ mompelt Eva. Ze zet haar fiets tegen een
boom en loopt met Margreet mee naar de open plek.
In het bos is een vrij grote, ondiepe kuil. In een halve ronding
staan stenen banken. De banken zijn overwoekerd met gras en
struikgewas. Op de bodem van de kuil is een vijver. Daarachter
ligt een open plek.
‘Wat is dit?’ vraag Eva aan meneer Kraailo.
‘Dit is het bostheater,’ vertelt hij. ‘Ik kan beter zeggen, dit was het
bostheater. De afgelopen dertig jaar is het theater niet gebruikt.
Het theater is in verval geraakt. Zoals jullie hebben kunnen lezen
in de uitnodiging wordt het theater de komende weken opgeknapt. Eind september is de officiële opening met een prachtige
voorstelling: De schone Aurelia. Voor de rollen…
‘We hebben geen uitnodiging gehad,’ zegt Eva verbaasd.
‘Er is wel een uitnodiging verstuurd,’ zegt meneer Kraailo kortaf.
‘Wacht, ik vraag het even na.’ Hij loopt naar het groepje mensen
toe.
Eva en Margreet blijven staan. Eva aait Mik door zijn dikke manen.
‘Het lijkt me super om mee te mogen doen,’ zegt Eva. ‘Een theater
met echte pony’s, dat is toch top.’
Margreet knikt. ‘Het lijkt een film waar je in mee speelt,’ zegt ze.
‘Kijk, daar staat de tweeling. ‘Ik ben benieuwd of de auditie goed
ging… Zullen we het vragen?’
‘De tweeling staat onder in de kuil,’ zegt Eva. ‘Ze laten hun pony’s
uit de vijver drinken.’
‘Ze hebben ons niet eens in de gaten,’ fluistert Margreet.
‘Logisch, ze hebben het te druk met zichzelf,’ zegt Eva.
‘Sst,’ sist Margreet. Haar gezicht betrekt.
‘De auditie ging echt zo super,’ horen ze Tara zeggen.
19
opmk-Een10voorFunny.indd 19
18-07-14 12:22
‘Ik krijg vast de rol van Aurelia.’
Margreet kijkt Eva kwaad aan.
Sara schudt haar lange donkere haar naar achteren. ‘Dan krijg ik
de rol van Nigra,’ zegt ze. ‘Met twee rollen en twee kandidaten
zijn we binnen.’ Ze klappen hun handen tegen elkaar.
‘De mispunten,’ sist Margreet. ‘Sara en Tara hebben ons expres
niets gezegd. Snap dat dan!’ Haar gezicht staat op onweer. ‘Die
meneer zei al dat de rollen verdeeld zijn!’
‘Ik wil hier weg,’ fluistert Eva teleurgesteld. ‘Jammer, we zijn te laat.
Ga je mee naar huis?’
Margreets gezicht staat op tornado. Ze blijft als een standbeeld
staan.
De tweeling klimt op hun pony’s. Ze laten hun pony’s uit de kuil
omhoog klimmen.
Zodra de tweeling Eva en Margreet zien staan, verstrakken hun
gezichten.
‘Jullie zijn te vroeg, de voorstelling is pas over drie weken,’ zegt
Tara bits.
‘In het laatste weekend van september,’ vult Sara aan.
‘Waarom weten we hier niets van?’ vraagt Eva.
‘Op een kreupele pony kun je niet meedoen,’ antwoordt Sara. Ze
wil verder rijden. Margreet blokkeert de doorgang door Mik voor
de meiden te sturen.
‘Waarom zeggen jullie niet gewoon dat je ons wilt buitensluiten?’
Haar stem trilt van boosheid.
‘O, misverkiesje,’ zegt Tara snel. ‘De rollen van de twee prinsessen
met paard leek ons niet geschikt voor een Shetlander.’
‘We wilden jullie een teleurstelling besparen,’ zegt Sara op een
zoetsappige toon.
‘Dat zei mama,’ voegt Tara eraan toe. ‘Het is heel sneu als je auditie doet en je wordt afgewezen.’
Meneer Kraailo komt aanlopen. ‘Ik heb jullie op de reservelijst
gezet,’ zegt hij. ‘Er zijn ook nog souffleurs nodig voor het spel.’
20
opmk-Een10voorFunny.indd 20
18-07-14 12:22
Sara en Tara maken van het moment gebruik om snel op hun
pony’s weg te rijden. Hun vader staat al bij de trailer te wachten.
‘Ik heb het even nagevraagd,’ zegt meneer Kraailo. ‘De uitnodiging is naar het secretariaat van de ponyclub gestuurd.’
Eva en Margreet kijken elkaar aan. De moeder van de tweeling
doet sinds kort het secretariaat van de ponyclub.
21
opmk-Een10voorFunny.indd 21
18-07-14 12:22
3. Twee keer ziekenbezoek
E
en half uurtje later rijden Eva en Margreet de oprit van Eva’s
huis in.
Peer rent de meisjes kwispelend tegemoet. Het hondje is altijd blij
als er iemand thuiskomt.
Mik steekt zijn neus omhoog en hinnikt. Funny antwoordt met
een zachte hinnik.
‘Lief, ze begroeten elkaar,’ zegt Margreet. ‘Mag ik Mik bij haar
vriendin in de wei zetten?’ Eva vindt het een goed plan. Mik is een
rustige pony. Hij zal niet gaan rennen.
‘Van ziekenbezoek wordt Funny vast weer vrolijk,’ zegt Eva. ‘Vanmorgen stond ze zo zielig te kijken toen ze alleen achterbleef. Ze
hinnikte wel drie keer toen ik weg fietste.’
Samen zadelen ze Mik af. Margreet kijkt even of er geen steentjes
in zijn hoeven inzitten. Daarna nemen ze Mik mee naar de wei.
Funny staat voor het hek te wachten.
‘Knuffie van me,’ zegt Eva terwijl ze haar pony aan haar manen
vasthoudt. Ze krabbelt Funny bij haar oren, dat vindt ze fijn. Toch
ziet Eva dat Funny nog niet de oude is. Ze kijkt suffig en ze laat
haar hoofd hangen.
Margreet laat haar pony in de wei los. De pony’s begroeten elkaar
weer met een hinnik.
‘Super lief,’ vindt Eva.
Mik valt op het gras aan. Funny blijft naast haar vriendje staan,
maar ze graast niet.
‘Heb jij ook zo’n trek in een broodje?’ vraagt Margreet. ‘Ik voel me
helemaal hol en leeg.’ Ze klopt op haar buik.
Eva kijkt op haar mobiel. ‘Logisch,’ antwoordt ze. ‘Het is al drie
uur.’ Ze blijft met haar mobiel in haar hand staan.
‘Heb je nog een love-berichtje?’ vraagt Margreet nieuwsgierig.
‘Drie uur,’ herhaalt Eva. ‘Er is iets om drie uur…’ Ze probeert het
22
opmk-Een10voorFunny.indd 22
18-07-14 12:22
zich te herinneren. Het is net of haar hoofd ook leeg is.
‘Je hersens hebben gewoon eten nodig,’ zegt Margreet lachend.
‘Zullen we een tosti bakken?’ Ze lopen naar huis. Op dat moment
draait de jeep van de dierenarts de oprit in.
‘Ik weet het weer,’ zegt Eva opgelucht. ‘Om drie uur zou meneer
Beekman komen.’
De dierenarts loopt naar de meisjes toe.
‘Hoe gaat het met de patiënt?’ vraagt hij.
‘Funny heeft net ziekenbezoek,’ zegt Margreet. Ze loopt met Beekman naar de wei, terwijl Eva haar moeder roept.
Even later staan ze met zijn vieren bij de pony’s. Eva heeft het halster bij Funny omgedaan. Meneer Beekman neemt de temperatuur
van de pony op. Daarna controleert hij de hartslag en de bloeddruk. Hij bekijkt de dichtgegroeide wond op de knie van Funny.
Waarom zegt meneer Beekman niets? denkt Eva. Ze wil vragen of
het beter gaat. Opeens durft ze niet goed, stel dat het niet beter
gaat…
‘We gaan even rustig praten,’ zegt meneer Beekman. Hij bergt zijn
spullen op in zijn tas.
Eva voelt haar buik samentrekken. Ze heeft het gevoel dat er iets
heel erg mis is met Funny…
‘Mag ik eerst even het paardenpaspoort inzien?’ vraagt de dierenarts.
‘Het ligt in de keukenla,’ zegt mama.
‘Ik haal het wel.’ Eva rent weg. Ze sprint met haar rijlaarzen aan
de keuken in, grist het paspoort uit de la en is binnen een minuut
terug.
Intussen heeft Margreet Mik uit de wei gehaald en in de rijbak
gezet.
Meneer Beekman bladert in het paspoort van Funny.
‘Alle inentingen zijn in orde,’ zegt hij. ‘Toch heeft je pony koorts.
De koorts heeft niets met de wond op haar knie te maken. De
23
opmk-Een10voorFunny.indd 23
18-07-14 12:22
wond is goed genezen. Het kan wel zijn dat je pony vorige week
gevallen is omdat ze zich toen al niet fit voelde.’
‘Wat is de diagnose?’ vraagt Margreet. Het woord diagnose klinkt
heel wijs. Margreet kent wel meer moeilijke woorden en ook
namen van ziektes. Haar moeder is huisarts.
‘Het is waarschijnlijk een virus,’ antwoordt meneer Beekman.
Opeens zitten er heel veel vragen in Eva’s hoofd. Is het besmettelijk? Hoelang duurt de ziekte? De grootste vraag is: wordt Funny
weer beter?
Eva voelt haar knieën knikken en haar handen trillen. Mama ziet
dat Eva bleek wegtrekt en ze slaat haar arm om haar heen.
‘Funny is een sterke pony,’ zegt ze niet zo opgewekt.
Eva probeert de prop in haar keel weg te slikken. Als mama op
deze toon praat, weet ze dat mama ook heel erg bezorgd en verdrietig is.
‘Ik kan niet veel doen,’ zegt Beekman weer. ‘Het is de komende
dagen droog en vrij zacht buiten. We laten je pony in de wei
staan. Dan heeft ze beweging. Het is het beste voor haar om regelmatig een rondje te stappen. Als ze langer dan een uur blijft liggen, moet je haar activeren om op te staan. Laat Funny apart in de
wei staan. Bel me als de situatie verandert. Morgenvroeg kom ik
weer.’ Hij kijkt Eva aan. ‘Je pony is heel erg ziek. Ik kan niet beloven dat ze beter wordt.’
‘Dat begrijp ik,’ zegt Eva zachtjes.
24
opmk-Een10voorFunny.indd 24
18-07-14 12:22
4. Misverkiesje of faalangst
E
va zit met Margreet aan de keukentafel. Ze heeft een dampende kop thee met twee handen vast en ze neemt kleine
slokjes. Peer ligt met zijn kop op haar knie. Nadat de dierenarts is
vertrokken volgt de hond haar op de voet.
‘Funny wordt beter,’ zegt Eva heel zachtjes tegen zichzelf. Naast
zich hoort ze Margreet met mama praten. Maar het gesprek gaat
langs haar heen. Ze kan alleen maar aan haar pony denken.
Even later komt Carolien binnen. Haar zus heeft al gehoord dat
Funny heel ziek is. Ze slaat haar arm troostend om Eva heen.
Pieter stuift de keuken in. ‘Beekman is de beste dierenarts die er
bestaat,’ zegt hij vol overtuiging om Eva op te beuren.
Papa komt thuis met een doos vol boodschappen. Hij weet ook al
van Funny’s ziekte. Papa maakt een pak roze koeken open. Eva’s
favoriete koeken. Ze heeft er nu totaal geen trek in, maar het is
wel lief dat papa eraan gedacht heeft. Margreet heeft haar moeder
gebeld. Zij is direct gekomen en zit nu ook aan tafel met een kop
thee. Ze zegt een paar lieve dingen over Funny.
Eva kijkt de kring rond. Ze glimlacht door haar tranen heen. Met
al die lieve mensen voelt ze zich ietsje minder depri.
Margreet knabbelt aan haar tweede koek. ‘We hebben vanmiddag
nog niets gegeten,’ verontschuldigt ze zich.
‘Ja,’ zegt Eva’s moeder. ‘Waar bleven jullie zo lang?’
Margreet en Eva kijken naar elkaar. Door de dierenarts en de
schrik van Funny’s ziekte zijn ze de auditie totaal vergeten.
Margreet vertelt over het bostheater en de auditie van Sara en
Tara.
‘Ze krijgen beiden een rol,’ zegt ze. ‘Ze gaan met een van hun
pony’s in het bostheater optreden.’
‘Vanmorgen stond er een artikel over het bostheater in de krant.’
25
opmk-Een10voorFunny.indd 25
18-07-14 12:22
Papa pakt de krant en bladert tot hij de pagina gevonden heeft.
‘Bostheater in oude glorie hersteld,’ leest hij hardop. Er staat een
foto bij. Eva herkent de plek.
‘Theaterstuk uit de Middeleeuwen zoekt lokaal talent…’ leest papa
verder.
‘Waarom wisten we niets van die auditie?’ vraagt Carolien verontwaardigd.
‘Tara zegt dat het een misverkiesje is,’ antwoordt Margreet chagrijnig. ‘Ze bedoelt een misverstandje. Haar moeder heeft de uitnodiging van de auditie ontvangen en niet doorgegeven. Het maakt
me niet uit, hoor,’ vervolgt ze. ‘Als Eva niet mee kan doen, wíl ik
niet eens meer meedoen.’
‘Vreemd,’ zegt Eva’s moeder. ‘Ik zal de moeder van de tweeling
wel even bellen.’ Ze pakt meteen de telefoon en loopt de kamer
uit.
Eva leest samen met Margreet het hele artikel.
Even later komt haar moeder weer binnen. ‘Om een lang verhaal
kort te maken,’ zegt ze met een zucht. ‘De moeder van de tweeling vond het zo sneu als één van de twee door de auditie zou
komen. Ze zegt dat het heel belastend is voor een tweeling als de
één wel mee kan doen en de ander niet. Bij de paardencross is
het ook al misgelopen. Ze zegt dat de tweeling faalangst ontwikkelt. Als ze beiden voor de twee rollen zouden auditeren dan zouden ze evenveel kans maken. Ze vraagt om begrip van ons.’
Carolien schiet in de lach. Margreet kijkt boos.
‘Deze driedubbel doorgedraaide over de ponygetilde koekoeksjongen vallen zelf nog eens uit het nest,’ mompelt Pieter wraaklustig. Eva trekt haar schouders op, de tweeling kan haar geen snars
schelen. Ze denkt alleen aan Funny.
‘Praatjes vullen geen gaatjes,’ zegt papa.
‘Laten we het daar maar bij houden,’ zegt Margreets moeder en ze
staat op.
‘Mag ik bij Eva blijven?’ vraagt Margreet.
26
opmk-Een10voorFunny.indd 26
18-07-14 12:22
‘Goed,’ zegt haar moeder. ‘Dan neem ik Mik met de fiets mee.’
Eva knikt blij. Ze ziet dat haar moeder het ook goedvindt.
Eva en Margreet gaan de pony’s verzorgen. Eva pakt de kruiwagen, de schep en de hark uit het schuurtje. Margreet opent het
hek van de andere weide, waar Bruno en Sneeuw grazen. Bruno
draaft gelijk naar ze toe. De pony van Carolien houdt van gezelschap. Hij loopt vlak achter de meisjes aan. Eva harkt de mest bij
elkaar, terwijl Margreet de mest in de kruiwagen kiept. Eva kijkt
telkens even naar Funny. Haar pony staat in het weitje ernaast
onder de eikenboom. Funny staat heel stil, net of ze slaapt. Waar
zou ze van dromen? vraagt Eva zich af.
27
opmk-Een10voorFunny.indd 27
18-07-14 12:22
‘Zullen we Bruno en Sneeuw in de rijbak zetten?’ vraagt Margreet.
‘Nee,’ antwoordt Eva. ‘Er groeit toch niet veel gras meer. ‘Ze mogen
in deze wei blijven. Funny vindt het vast fijn als haar vriendjes in
de buurt zijn.’
Margreet leegt de laatste schep in de kruiwagen en ze rijdt de
kruiwagen naar het hek. Eva neemt de hark en de schep mee. De
mesthoop is in een grote stenen bak achter het weiland. Hoe meer
mest en stro in de bak zit, hoe hoger de berg is. Er is al een flinke
mesthoop te zien. Margreet stuurt de kruiwagen over de smalle
plank omhoog.
‘Wiebel wabbel,’ zegt ze giechelend. ‘Ik heb geen zin om in deze
stinkberg te stappen.’ Ze kiept met moeite de kruiwagen om. Ze
kan maar net haar evenwicht bewaren.
‘Loop achteruit terug,’ adviseert Eva haar.
Stapje voor stapje loopt Margreet over de plank terug. Opgelucht
stapt ze van de plank af.
‘Ik voel me motorisch vaak een nul,’ zegt ze. ‘Weet je dat ik drie
jaar over mijn zwemdiploma heb gedaan? Ik kan me nog herinneren dat als ik in het water sprong niet meer wist wat ik moest
doen. Een voordeel, ik bleef drijven door mijn spekbuikje.’ Ze
klopt even op haar buik. ‘De badjuf had een paars zwempak aan.
Na het zwemmen kreeg ik altijd rozijnenkoekjes.’ Margreet kletst
verder over de zwemles. Eva luistert met een half oor. Ze weet dat
haar vriendin haar wil opvrolijken. Eva zet het gereedschap in het
schuurtje. Samen vullen ze een net met hooi voor de pony’s.
‘Eva!’ Buiten roept iemand.
‘Je hebt bezoek… wie is dat?’ vraagt Margreet nieuwsgierig.
‘Geen idee,’ antwoordt Eva. Eva en Margreet botsen tegen elkaar
als ze tegelijk door de open deur van de schuur kijken.
Bij het hek van de wei staat een jongen.
‘Stijn,’ zegt Margreet verbaasd. ‘Heb je een afspraakje?’
‘Nee,’ antwoordt Eva. ‘En, eh… ik heb absoluut geen zin in een
afspraakje.’ Ze trekt snel de deur van de schuur dicht. ‘Ik ben niet
thuis,’ zegt ze.
28
opmk-Een10voorFunny.indd 28
18-07-14 12:22
‘Doe normaal,’ zegt Margreet. ‘Hij komt speciaal voor jou. Dat kun
je niet maken. Stijn vindt het vast niet erg dat je naar ponypoep
stinkt.’ Ze giechelt. Eva zit op een baal hooi. Ze kan er niet om
lachen. Ze weet het even niet meer. Haar hoofd zit vol met Funny
en daar kan Stijn niet meer bij… Margreet kijkt door het raampje
van de schuur.
‘Hij komt deze kant op,’ zegt ze.
Eva heeft zin om zich achter een hooibaal te verstoppen. Waarom
weet ze ook niet. Ze wil gewoon verdwijnen. Margreet duikt weg
bij het raam.
‘Hij staat bijna voor de deur,’ fluistert ze. Een tel later wordt op de
deur geklopt. Margreet wacht niet op toestemming. Ze zwaait de
deur open.
‘Eva is hier,’ zegt ze.
‘Dat dacht ik al,’ zegt Stijn. ‘Ik kom haar even beterschap met haar
pony wensen.’ Hij stapt naar binnen en gaat naast Eva op de baal
hooi zitten.
Stijn slaat zijn arm om haar schouder. ‘Ik hoorde van Robin dat je
pony zo ziek is,’ zegt hij. ‘Ik vind het super rot voor je.’
Eva weet niets terug te zeggen. Ze had totaal niet verwacht dat
Stijn speciaal naar haar toe zou komen. Zijn hand op haar schouder voelt warm. Ze vindt het toch wel fijn dat Stijn er is.
Margreet komt ook naast haar zitten. Ze praten even over zieke
dieren, school en het bostheater. Stijn kent de plek. Het bedrijf
van zijn vader heeft er bomen gekapt. Na een tijdje staat hij weer
op.
‘Ik ga maar weer,’ zegt hij. ‘Toi, toi.’ In de deuropening kijkt hij
nog even naar Eva.
‘Dank je,’ zegt ze zachtjes.
‘Aardig dat je even aankwam,’ zegt Margreet.
29
opmk-Een10voorFunny.indd 29
18-07-14 12:22
5. Eva en Funny zijn heel verdrietig
N
a het avondeten gaan Eva en Margreet weer naar buiten.
Funny staat nog steeds onder de eikenboom.
Eva klikt met haar tong. ‘Funny,’ roept ze. Haar pony blijft staan.
Eva fluit twee tonen. Op deze fluittoon komt Funny altijd naar
haar toe. Haar pony reageert niet. Nu weet Eva zeker dat Funny
heel ziek is.
Eva en Margreet gaan met hun rug tegen de stam van de eikenboom zitten. Even later komt Carolien er ook bij.
‘Hoe gaat het?’ vraagt ze bezorgd.
‘Funny rilt een beetje,’ zegt Eva.
‘Dan doen we haar een warme deken om,’ zegt Carolien.
Margreet rent al weg om de deken te halen. Ze komt terug met de
mooie rode deken die Eva met de cross heeft gewonnen. Eva slaat
de deken over de rug van haar pony en ze maakt de gesp onder
haar buik vast. Funny kijkt haar dankbaar aan. Eva blijft met haar
arm om de hals van haar pony staan.
Caroliens mobiel gaat. ‘Hoi,’ antwoordt Carolien.
Margreet stoot Eva aan. ‘Het is vast Sara of Tara,’ zegt ze.
‘Sara,’ zegt Carolien. Ze zet haar mobiel op de speaker zodat Eva
en Margreet mee kunnen luisteren.
‘Bel je mij omdat je tegen Eva en Margreet sorry wilt zeggen?’ zegt
Carolien.
‘Nee,’ zegt Sara. ‘Mijn moeder heeft mij gevraagd om jou te bellen.
En of jij iets wilt doorgeven aan Eva en Margreet.’
Carolien onderbreekt haar. ‘Eva en Margreet zitten naast me.’
‘Oké,’ zegt Sara.
‘Wat moet ik zeggen?’ vraagt Carolien geduldig.
‘Dat de uitnodiging voor de auditie niet is doorgestuurd.’
‘Waarom heb je ons niets over het theater en de auditie verteld?’
Het is even stil.
30
opmk-Een10voorFunny.indd 30
18-07-14 12:22
‘Wacht,’ zegt Sara. ‘Tara neemt het van me over.’
‘Hoi.’
Eva herkent de stem van Tara. De tweeling lijkt precies op elkaar,
maar hun stemmen zijn verschillend.
‘Het is er gewoon niet van gekomen,’ antwoordt Tara. ‘We moesten
ons vreselijk haasten na de ponyles.’
‘Kom je op de repetitie kijken?’ roept Sara door het gesprek van
haar zus heen. Waarschijnlijk heeft zij de mobiel weer want Eva
hoort haar verder praten.
‘We zitten een beetje met de rolverdeling,’ vertelt Sara. ‘De ene rol
is een mooie prinses en de andere rol is haar jaloerse zus.’
‘Aurelia en Nigra,’ roept Tara erdoorheen. ‘We gaan allebei natuurlijk voor de mooie prinses,’ vervolgt Sara. ‘We weten nog niet wie
de rol krijgt. We zijn dus beiden jaloers op elkaar omdat we denken dat de ander de rol krijgt. Wat vind jij?’
‘Dat is lastig,’ zegt Carolien. Haar stem klinkt serieus. ‘Ik zal er even
over nadenken en je een andere keer terugbellen. Ik vind het erg
jammer dat jullie ons niet op tijd over de auditie verteld hebben.
Funny is nogal ziek en...’
‘Beterschap voor Funny,’ zegt Tara. ‘Sorry, dat we de pony niet
meteen beterschap wensten. Door het toneelstuk zijn we nogal
gestrest.’
‘Tot later!’ roept Sara.
‘Doei.’ Carolien zet haar mobiel uit.
‘Ik begrijp niet dat je zo rustig blijft,’ zegt Margreet vol bewondering tegen Carolien. Ze belden helemaal niet om sorry te zeggen.
Sara en Tara hebben moeite met de rolverdeling.’
‘De tweeling heeft vooral veel last van zichzelf,’ zegt Carolien wijs.
Eva knuffelt haar pony. Het gezeur van de tweeling klinkt mijlenver weg. Steeds denkt ze aan haar zieke pony. De gedachte dat
Funny misschien niet meer beter wordt doet haar de keel dichtknijpen.
‘Ik kan niet zonder Funny,’ zegt ze happend naar adem. ‘Ik wil
niet dat ze doodgaat.’ Het hoge woord is eruit. Eva voelt een war31
opmk-Een10voorFunny.indd 31
18-07-14 12:22
me traan langs haar wang lopen. Ze veegt haar gezicht langs de
zachte vacht.
Margreet ziet dat Funny net zo verdrietig kijkt als haar baasje.
‘Stop met die nare gedachte,’ zegt ze tegen Eva. ‘Probeer aan iets
fijns te denken. Door aan leuke dingen te denken, ga je je beter
voelen. Funny voelt zich dan ook minder ziek. Mama zegt dat je
van positief denken eerder beter wordt.’
Eva knikt. Ze snapt het wel maar ze kan niets leuks verzinnen.
‘Waar word je blij van?’ vraagt Margreet.
Ponyrijden, wil Eva antwoorden. Ze klemt haar kaken op elkaar.
Als Funny niet beter wordt, kan ze nooit meer op haar rijden.
Haar ogen staan weer vol tranen.
Carolien wil haar ook graag helpen. ‘Eva, denk aan je verjaardag,’
verzint ze. ‘Taart en cadeautjes en…’
‘Zonder Funny ben ik nooit meer jarig,’ snikt Eva.
‘We denken aan Funny’s verjaardag,’ beslist Margreet. ‘Wanneer is
Funny jarig?’
‘Dertig september,’ antwoordt Eva.
‘Hoe oud wordt ze?’ wil Margreet weten.
‘We hebben Funny als veulentje gekocht toen Eva twee jaar was,’
weet Carolien. ‘Eva is twaalf. Dan zou Funny deze maand tien jaar
worden,’ rekent ze hardop uit.
‘Wacht, ik kijk het even na.’ Eva haalt het paardenpaspoort uit
haar jaszak. Ze zoekt de geboortedatum op.
‘Dat klopt,’ zegt ze. ‘Over een paar weken wordt Funny tien!’
‘Tien jaar is top,’ zegt Margreet vrolijk. ‘We gaan een verjaardagsfeestje voor Funny organiseren,’ bedenkt ze. ‘We nodigen al haar
ponyvrienden uit! Wat vindt Funny lekker?’
Eva glimlacht. ‘Funny is gek op appels,’ zegt ze.
‘Funny trakteert op appelkoekjes,’ verzint Margreet. ‘En we maken
paardenbloembladsalade met geraspte wortel.’
‘Lekker,’ zegt Eva. Ze voelt zich al ietsje beter. En… het lijkt wel of
haar pony ook iets minder zielig kijkt.
32
opmk-Een10voorFunny.indd 32
18-07-14 12:22
6. Peer en de nachtdienst
E
va ligt in bed. Margreet ligt naast haar op een matrasje op de
grond. Eva vindt het heel fijn dat haar vriendin is gebleven.
Vannacht gaat de familie om de beurt bij Funny waken. Ze mag
niet lang blijven liggen, heeft de dierenarts gezegd. Door vannacht
bij haar te zijn, zal dat niet gebeuren.
Eva en Margreet liggen al een hele tijd te kletsen.
‘We moeten nu echt gaan slapen,’ zegt Eva. ‘Om een uur maakt
mama ons wakker.’
Margreet kijkt op haar mobiel. ‘Dat is al bijna! We kunnen net zo
goed wakker blijven.’
‘Wel lief dat iedereen vannacht op Funny wil letten,’ zegt Eva.
‘Mama en papa tot een uur, wij van een tot vier. Om vier uur zijn
Carolien en Pieter aan de beurt.’
Eva hoort haar moeder de hond uitlaten.
‘Peer,’ roept mama een paar keer ongeduldig.
Stoute Peer luistert weer eens niet, denkt Eva.
Even later hoort ze mama naar boven komen.
Mama doet zachtjes de deur open. ‘Ik hoorde jullie nog praten,’
zegt ze. ‘Ga lekker slapen. Papa is buiten bij je pony. Ze staat rustig onder de boom. We maken jullie wakker voor de volgende
shift. Nu lekker gaan slapen, anders worden jullie veel te moe.’
‘Oké,’ antwoordt Eva. Ze doet haar ogen dicht. In gedachte ziet ze
Funny heel zielig onder de boom staan. Eva doet haar ogen weer
open. Ze probeert aan iets leuks te denken. Maar haar hersens
staan op de zender van de tweeling. Ze hoort ze ruziemaken. Bah,
ze heeft helemaal geen zin om aan het gezeur van Tara en Sara te
denken. Hoe moet ze haar gedachten uitzetten? Ze is aan het piekeren, zoals mama het zou noemen.
‘Slaap je al?’ fluistert Margreet.
33
opmk-Een10voorFunny.indd 33
18-07-14 12:22
‘Nee, slapen lukt niet.’ Eva buigt zich over de bedrand. ‘Hebben
wij weleens ruzie gehad?’ vraagt ze.
‘Nee, nooit,’ antwoordt Margreet. ‘Ik kan me alleen herinneren dat
ik in groep 1 jouw pauzehapje stiekem heb opgegeten. Ik had
echt vreselijke trek.’
‘Vreetzak,’ zegt Eva lachend. Ze weet er niets meer van.
‘In groep drie hadden we koffiebeurt,’ vertelt Margreet verder. ‘Jij
stond op wacht en ik snoepte suikerklontjes uit het doosje in de
koffiekamer. Jij bewaarde de klontjes voor je pony. Met dierendag
mocht Funny mee naar school en…’
In gedachte ziet Eva haar pony weer op het schoolplein stappen.
Haar pony kreeg kilo’s klontjes en knuffels. De pony werd er hieperdepieper van. Funny… hoe zou het met haar gaan? Eva glijdt
uit bed, stapt over Margreet heen en kijkt door het open raam. Het
is helemaal donker buiten. Ze ziet alleen heel vaag de donkere
eikenboom afsteken tegen de hemel.
‘Hoe laat is het?’ vraagt Margreet.
‘Bijna een uur,’ antwoordt Eva. ‘Laten we vast naar beneden gaan.’
Eva trekt snel haar broek en trui aan.
‘Wacht op mij.’ Margreet schiet ook in haar kleren. ‘Hoe laat is het
eigenlijk?’
‘Half een,’ antwoordt Eva. De meisjes sluipen de trap af. Eva duwt
de keukendeur open. Ze blijft even staan. Geen springende kwispelende hond…
‘Peer doet de nachtdienst samen met papa,’ zegt Eva. Ze lopen
naar buiten. Ze ziet papa met de zaklamp schijnen.
‘Daar zijn jullie al,’ zegt hij. ‘Het gaat prima met Funny, hoor. Ze
staat te soezen.’ Hij geeft Eva de zaklamp. ‘Gaan jullie maar onder
de boom zitten. Daar ligt een slaapzak om op te zitten. Het komt
wel goed, lieverd.’ Papa drukt Eva even tegen zich aan.
Eva en Margreet kloppen Funny op haar hals.
‘Je bent lief.’ Eva slaat haar armen om de ponyhals.
‘We zijn bij je,’ zegt Margreet.
Funny laat haar hoofd hangen en zwaait een beetje heen en weer.
34
opmk-Een10voorFunny.indd 34
18-07-14 12:22
‘Laat haar maar met rust,’ zegt Margreet. ‘We gaan bij de boom zitten.’
Eva en Margreet slaan de slaapzak om zich heen. Eva knipt de
lamp uit.
‘Anders gaat de batterij zo snel op,’ zegt ze.
‘Wel wakker blijven,’ mompelt Margreet.
‘Nauurlijk.’ Eva knippert met haar ogen. Telkens voelt ze haar
hoofd opzij zakken. ‘Ik ben helemaal niet moe,’ zegt ze tegen
zichzelf. Ze wiebelt met haar voet. Dat helpt vast tegen de slaap.
Opeens schrikt ze. Margreet trekt aan haar arm. ‘Ik ben in slaap
gevallen. Waar is Funny?’ zegt Margreet verschrikt.
Eva pakt de zaklamp. Is ze ook in slaap gevallen? Ze kan zich er
niets van herinneren. Ze schijnt rond in de wei.
‘Ik zie iets bewegen,’ fluistert Margreet. ‘Een konijn met een staart.’
‘Nee joh, het is Peer. Kijk, en daar is Funny!’ Funny stapt heel
langzaam door de wei. Peer loopt achter de pony aan. Zodra Funny stil staat, hapt Peer in haar achterbenen.
‘Peer,’ roept Eva streng. ‘Je mag niet achter Funny aanjagen.’ Peer
reageert niet op haar geroep. Eva snelt naar Peer toe om hem te
pakken, maar de hond sprint weg. Op dat moment zakt Funny
door haar benen. De pony gaat in het gras liggen. Peer springt
blaffend om de pony heen. Funny trekt haar benen weer onder
zich en komt wankelend overeind. Stapje voor stapje loopt ze verder met Peer naast zich.
‘Wacht even,’ zegt Margreet. Ze pakt de arm van Eva vast. ‘Peer
zorgt er voor dat Funny niet gaat liggen. Dat is juist goed!’
‘We zijn toch in slaap gevallen,’ zegt Eva. Ze voelt tranen in haar
ogen prikken van de schrik.
‘Peer heeft het van ons overgenomen!’ zegt Margreet.
‘Braaf Peer,’ zegt Eva dankbaar. ‘Je hebt goed voor Funny gezorgd.
Nou, we komen je helpen, hoor!’
Margreet en Eva lopen aan weerszijden met Funny mee. Af en
toe staat de pony even stil. Funny krijgt dan een knuffel en Peer
een aai. Daarna lopen ze weer verder. Eva is vastbesloten om de
35
opmk-Een10voorFunny.indd 35
18-07-14 12:22
hele nacht bij haar pony te blijven.
‘Hoe lang moeten we nog?’ vraagt Margreet na een tijdje ‘Mijn
benen doen best wel zeer.’ Eva voelt ook dat ze niet zo stevig
meer op haar voeten staat. Op dat moment komen Carolien en
Pieter eraan.
‘Hé hoi,’ zegt Pieter met een opgewekte goedemorgenstem.
‘Pieter maakte me wakker,’ vertelt Carolien. ‘Het is bijna vier uur.
We nemen de nachtdienst over.’
‘Ik blijf ook,’ zegt Eva.
‘Nee, joh, we gaan slapen,’ zegt Margreet. ‘Je slaapwandelt bijna.’
Ze trekt Eva mee.
‘We zullen echt goed op haar passen,’ belooft Carolien.
Het liefst was Eva de hele nacht bij Funny gebleven. Eenmaal in
bed valt ze als een blok in slaap.
De volgende morgen wordt Eva wakker van het geluid van stemmen.
Ze springt haar bed uit en kijkt uit het wijd openstaande raam. De
jeep van de dierenarts staat voor het huis. In de wei ziet ze mama
en Pieter. Eva struikelt half over Margreet, als ze zich haastig aankleedt. Haar vriendin draait zich om en slaapt verder. Eva sprint
de trap af en rent naar buiten. Meneer Beekman staat naast haar
pony. Hij heeft net de temperatuur en de hartslag opgenomen.
‘Je pony is door het kritieke punt heen,’ zegt hij. ‘De koorts is
gezakt en dat is een heel goed teken. Ze heeft ook gemest en dat
betekent dat de darmen niet verstopt zijn. Ze moet natuurlijk nog
wel verder herstellen.’
‘Wordt Funny weer beter?’ vraagt Eva hoopvol.
De dierenarts knikt. ‘De kans is groot dat ze herstelt,’ zegt hij.
‘Shetlanders zijn sterke pony’s. Maar toch, als ze bij zo’n infectie
koliek krijgen, kan het misgaan.’
Eva slaat haar armen om de hals van Funny. Ze duwt haar gezicht
in haar manen. ‘Alles komt goed,’ fluistert ze zachtjes.
Mama glimlacht. ‘Wilt u een kop koffie?’ vraagt ze.
36
opmk-Een10voorFunny.indd 36
18-07-14 12:22
Aan de keukentafel vertellen ze over de nachtdiensten van Eva,
Margreet, Carolien en Pieter.
‘En Peer heeft ons geholpen,’ zegt Eva.
Mama blijft met de koffiekan staan. ‘We begrepen al niets van
onze hond,’ zegt ze. ‘Hij was voor zijn doen echt ongehoorzaam.
Gisteravond konden we hem bijna niet naar binnen krijgen.’
‘Misschien is het zijn jachtinstinct,’ zegt meneer Beekman.
Margreet komt de keuken in. Haar gezicht is een beetje opgezet
van de slaap.
‘Het gaat beter met de patiënt,’ zegt Pieter.
‘De nachtdienst is goed verlopen,’ rapporteert Carolien.
‘Jullie en Peertje hebben echt heel goed voor Funny gezorgd,’ zegt
mama trots.
‘Met deze actieve nacht is de pony inderdaad goed geholpen,’ zegt
meneer Beekman. ‘Het is misschien wel haar redding geweest. Een
beter medicijn dan aandacht en beweging bestaat er niet voor
pony’s.’
Eva hoort haar mobiel piepen. Een sms’je van Stijn.
‘Hoe gaat het?’ vraagt hij.
‘Veel beter,’ typt Eva. Ze voelt zijn arm weer om haar schouder.
Snel stuurt ze hem nog een smiley.
37
opmk-Een10voorFunny.indd 37
18-07-14 12:22
7. Het bostheater
V
oordat Eva naar school gaat, geeft ze Funny een knuffel. Na
schooltijd wil ze zo snel mogelijk naar huis om te kijken hoe
het met haar pony gaat. Ze maakt zelfs haar huiswerk bij Funny in
de wei, onder de eikenboom. Zodra Funny haar ziet, draaft ze
naar het hek. De pony-ogen glanzen weer en ze kijken zelfs een
beetje vrolijk. Gelukkig knapt Funny iedere dag verder op.
Op vrijdagmiddag fietsen Eva en Margreet samen naar huis.
‘Heb je die fanclub van Tara en Sara om hen heen zien staan?’
vraagt Margreet.
Eva knikt. ‘Stijn en David waren er ook bij,’ zegt ze. ‘De tweeling
vertelt aan iedereen dat ze de hoofdrollen in het theaterstuk hebben.’
‘Je klinkt erg chagrijnig,’ zegt Margreet lachend.
Eva kijkt achterom. Stijn en David rijden dezelfde route, ze fietsen
vaak met de meisjes op. Vandaag niet, horen ze ook bij die fanclub? Vlak voor de afslag naar het dorp halen de jongens hen toch
nog in.
‘Gaan jullie mee naar het bostheater?’ vraagt Stijn. ‘Mijn vader heeft
een klusmiddag georganiseerd. We gaan helpen.’
‘Leuk,’ zegt Margreet spontaan.
‘Komen Sara en Tara ook?’ vraagt Eva.
‘Nee,’ antwoordt Stijn. ‘Ze hebben het te druk met hun tekst leren.
Morgen is de eerste repetitie.’
Eva zucht opgelucht.
‘We moeten het thuis wel eerst melden,’ zegt ze.
‘En ik ga even iets anders aantrekken.’ Margreet kijkt naar haar
witte broek.
‘Tot zo,’ zegt Eva.
De vriendinnen slaan af naar Eva’s huis.
‘Je kunt van mij een broek lenen,’ zegt Eva.
38
opmk-Een10voorFunny.indd 38
18-07-14 12:22
‘Heb je een joggingbroek?’ vraagt Margreet. ‘Mijn bovenbenen zijn
XL.’
‘Valt wel mee,’ zegt Eva. ‘Je bent mijn dikke vriendin.’ Margreet
schiet in de lach. ‘Je bent mijn vriendin door dik en dun,’ zegt ze.
Even later fietsen ze naar het bostheater. Margreet houdt met één
hand haar mobiel vast en met haar andere hand het stuur. Ze slingert een beetje.
‘Gezellig,’ zegt ze en stopt haar toestel weg. ‘Papa, Ben en Pieter
komen ook even kijken. Pieter is bij Ben, vandaar, en mama is aan
het werk. Ben vindt het altijd leuk als er iets te doen is. Weet je
dat hij met zijn nieuwe spalken al een stukje kan lopen? Het praten gaat ook veel beter.’
‘Echt heel knap,’ vindt Eva.
In de verte horen ze het geluid van een motorzaag. Eva en Margreet zetten hun fietsen tegen een boom. Er zijn al een aantal
bomen gekapt, ziet Eva. De vader van Stijn zaagt een stam in
schijven. Een andere man klooft het hout. Met een kleine grijper
op rupsbanden wordt de vijver leeg geschept.
‘Hé, Hans Dunsel zit achter het stuur,’ roept Margreet boven het
geluid uit.
Verderop is Robin bezig. Eva zwaait naar hem. Ze is benieuwd of
Carolien ook nog komt. Meestal zijn die twee bij elkaar in de buurt.
Stijn en David lopen naar de meisjes toe.
‘We hebben veel hulp,’ zegt Stijn.
‘Gezellig,’ zegt Margreet. ‘Alleen, we zijn niet zo technisch…’
‘Helpen jullie mee stapelen?’ vraagt Stijn. ‘Hier zijn werkhandschoenen tegen de splinters.’
‘Daarna gaan we zitplaatsen vrijmaken,’ vertelt David. Hij heeft een
rood hoofd van de inspanning. Ze gaan met zijn vieren aan de
slag. Al het gekloofde hout moet in een aanhangwagen worden
gelegd. Na een tijdje stopt het geluid van de machines
‘Pauze,’ buldert een stem. Eva draait zich om. Ben en zijn vader
39
opmk-Een10voorFunny.indd 39
18-07-14 12:22
delen thee en koeken uit. Ben reikt met twee handen de rol koeken aan alle werkers aan. Hij glundert van oor tot oor, ziet Eva.
‘Echt papa,’ zegt Margreet lachend. ‘Hij maakt er altijd een feestje
van.’
‘Goed bezig,’ zegt Hans Dunsel tegen de meisjes.
‘Meneer de boswachter,’ zegt Margreet op een grappige toon.
‘Waarom graaft u die vijver uit.’
‘Om beter te kunnen ruiken,’ antwoordt Hans. ‘De modder stinkt
lekker.’ Hij snuift door zijn neus.
‘Waarom graaft u de vijver uit?’ vraagt Margreet weer.
‘Om beter te kunnen horen,’ antwoordt Hans. Hij kijk alsof hij een
wolf is.
Margreet geeft een gilletje.
De vader van Stijn komt erbij staan. ‘Vroeger hadden ze nog geen
geluidsversterking,’ vertelt hij. ‘Alle oude openluchttheaters hebben een waterbak. Door het water wordt het stemgeluid van de
spelers versterkt.’
‘O,’ zegt Margreet. ‘Pas op dat u niet in de vijver valt met een koek
in uw buik,’ zegt ze tegen Hans. ‘Dan zinkt u als een baksteen.’
Eva ligt in een deuk. Ze verslikt zich in haar thee en gaat op een
stenen bank zitten. Stijn komt naast haar zitten.
‘Vind je het theater mooi worden?’ vraagt hij.
‘Super mooi,’ zegt Eva. ‘Het is veel groter dan ik dacht.’
‘Er zijn tweehonderd zitplaatsen,’ vertelt Stijn. ‘Kom je met de opening kijken? Je weet wel, naar het spectaculaire theater waaraan
Sara en Tara meedoen.’
Eva kijkt opzij. Bedoelt Stijn dat hij het spectaculair vindt dat de
tweeling meedoet? Ze weet even niets te zeggen.
‘Jullie zitten toch samen op paardrijden?’
‘Ja.’ Eva staat op. Ze heeft geen zin om over de tweeling te praten.
Even later trekken Margreet en Eva onkruid tussen de stenen banken uit. Stijn en David scheppen met een paar andere mensen
bladeren en zand van de banken af.
40
opmk-Een10voorFunny.indd 40
18-07-14 12:22
‘Wat ben je stil,’ zegt Margreet. ‘Wat is er?’
‘Zelfs Stijn heeft het over Sara en Tara,’ antwoordt Eva. ‘Ik wou dat
de tweeling niet bestond. Ze verpesten echt alles.’ Eva rukt zo
hard aan een stengel van een plant dat ze bijna achterover valt.
‘Hoezo?’ vraagt Margreet.
‘Nu zijn Sara en Tara weer interessant omdat ze meespelen met
het theater. We zijn er gewoon ingetuind. We kunnen het vieze
werk doen en zij spelen schone jonkvrouw.’
Margreet schiet in de lach. ‘Jouw held wordt echt niet verliefd op
een prinses,’ zegt ze. ‘Zelfs niet op twee prinsessen.’
‘Oké,’ zegt Eva en ze glimlacht. Ze heeft geen zin om chagrijnig te
blijven, maar zo vrolijk als Margreet kijkt, is ze nu ook weer niet.
Naast de vijver wordt van de losse takken een vuur gestookt. Ben
zit in zijn rolstoel aan de kant. Zijn vader en Pieter staan erbij. Eva
en Margreet lopen naar ze toe.
‘Wanneer gaan we naar huis?’ vraagt Margreet. ‘Ik krijg trek.’
‘Blijf eten,’ zegt Ben. Hij spreekt de woorden langzaam uit en
steekt zijn duim omhoog.
‘We gaan beukennootjes in het vuur poffen,’ legt haar vader uit.
‘Doe mij maar een kilo nootjes met mayo,’ zegt Margreet. ‘Mijn
buik knort als een uitgehongerd bosvarkentje.’
‘Ik graag eikeltjessoep,’ zegt Eva.
‘Eikeltjessoep,’ herhaalt Ben. Hij zegt het op een heel grappige
toon.
Tussen de bomen door ziet Eva haar moeder en vader aankomen.
Ze dragen een super grote pan tussen zich. Carolien draagt een
mand met brood en een mand met borden en bestek.
‘We blijven ook eten!’ roepen Eva en Margreet tegelijk.
Even later zit iedereen op dikke stammen rond het vuurtje.
‘Echt gezellig,’ vindt Margreet. Eva ziet dat haar vriendin steeds
even naar het bospad kijkt.
‘Komt je moeder nog?’ vraagt ze.
41
opmk-Een10voorFunny.indd 41
18-07-14 12:22
‘Misschien straks,’ antwoordt Margreet. ‘Gek hè, sinds Ben en zijn
vader er zijn, mis ik mama nog meer als ze moet werken.’
‘Wel logisch,’ vindt Eva. ‘Je mist haar extra omdat het zo gezellig is
met zijn vieren.’
‘Dat zal het zijn,’ zegt Margreet.
Juf Roos komt haar man ophalen. Ze blijft ook een bord soep
eten.
‘Funny draaft alweer door de wei,’ vertelt Eva. ‘Ik mag nog niet op
haar rijden, hoor. Ik stap al wel aan de hand met haar.’
‘Wil je morgen op Nel met de les meedoen?’ vraagt juf Roos.
‘Mag dat echt?’ vraagt Eva. Ze heeft nog nooit op het grote paard
van juf Roos gereden.
‘Als je een halfuurtje eerder komt,’ zegt juf Roos, ‘dan help ik je
even met Nel opzadelen.’
‘Ja, graag!’ antwoordt Eva blij.
Ongemerkt valt de schemer in. Het vuur geeft naast de warmte
voldoende licht om iedereen te zien. Eva kijkt om zich heen. Waar
is Stijn gebleven? Is hij al naar huis gegaan? Totaal onverwachts
kiept ze achterover van de boomstam af.
‘Gered,’ zegt Stijn lachend. Hij trekt haar overeind.
‘Hallo,’ zegt Eva. ‘Je laat me wel schrikken.’
‘Naar wie keek je nou ?’ vraagt Stijn nieuwsgierig.
‘Naar jou,’ zegt Eva lachend. ‘Maar ik zag je niet.’
‘Klopt,’ zegt Stijn. ‘Ik stond achter je. Ik wilde je nog iets zeggen.’
Eva wacht even, maar het gesprek valt stil.
‘Het wordt donker,’ stelt Eva vast.
‘Op de bühne komt nog verlichting,’ vertelt Stijn.
‘De bühne, wat bedoel je?’ vraagt Eva.
‘Zo heet het podium,’ legt Stijn uit. ‘Hierachter zijn de coulissen
gebouwd.’ Hij wijst naar een houten schot. ‘De toneelspelers
komen vanuit de coulissen op het podium. Niemand kan de spelers achter de coulissen zien.’ Hij pakt haar hand vast.
‘Ik wil zeggen dat ik je super lief vind,’ fluistert Stijn.
42
opmk-Een10voorFunny.indd 42
18-07-14 12:22
Het komt zo onverwacht dat Eva het half hoort.
‘Wat?’ vraagt ze.
‘Ik vind je super lief,’ herhaalt Stijn iets harder.
‘We kunnen de spelers wél horen!’ roept David.
Hij staat met Margreet aan de andere kant van het schot. Margreet
schaterlacht.
Eva knijpt lachend in Stijns hand. Het kriebelt in haar buik. Ze
vindt Stijn toch wel heel erg leuk.
43
opmk-Een10voorFunny.indd 43
18-07-14 12:22
8. Eva slikt tien spinnen in
D
e volgende morgen is Eva al vroeg wakker. Ze denkt meteen aan het grote paard van juf Roos. Gisteren had ze heel
veel zin om op Nel te rijden. Vandaag vindt ze het best een beetje spannend. Misschien gaat het paard wel bokken of in galop.
Zo’n groot paard galoppeert natuurlijk heel hard. Ze kan nog
afzeggen… Nee, ze wil geen angsthaas zijn. Ze probeert het
gewoon.
Na het ontbijt verzorgt ze met Carolien de pony’s. Peer rent met ze
mee naar de wei. Hij blijft braaf voor het hek staan.
Eva fluit. Funny kijkt op en draaft met Bruno en Sneeuw naar het
hek. Eva geeft alle pony’s een knuffel. Daarna vult ze drie netten
met hooi.
Intussen schept Carolien de mest uit de wei in de kruiwagen.
Bruno volgt haar op de voet.
‘Ho, sta stil,’ zegt ze. Bruno blijft staan, zodat ze rustig het hek
open en dicht kan doen.
‘Knap, Bruno,’ zegt Eva lachend. Funny duwt haar snuit in Eva’s
broekzak.
‘Wil je ook laten zien wat je geleerd hebt?’ vraagt Eva. ‘Beentje.’
Funny tilt haar voorbeen op.
‘Goed zo, Funny.’ Eva geeft haar een koekje. Peer gaat voor het
hek zitten. Hij houdt zijn kop schuin en kijkt heel lief.
‘Braaf,’ zegt Eva. ‘Wil je ook een koekje?’ Peer is gek op deze
paardenkoekjes, weet Eva. Ze geeft Peer ook.
‘Weet je dat een pony ook kan leren zitten op bevel,’ zegt
Carolien. Eva schiet in de lach. ‘Een zittende pony is gek,’ vindt
ze.
Terwijl Funny hooi eet, borstelt Eva haar. Ze wil dat Funny er netjes uitziet, ook al gaat ze niet op haar rijden. Carolien knipt de
manen van Bruno gelijk. Haar pony schuurt vaak met zijn hals.
44
opmk-Een10voorFunny.indd 44
18-07-14 12:22
Daardoor lijkt het net of er hapjes uit de manen zijn.
Eva geeft Funny een laatste knuffel. ‘Ik ga vast vooruit om Nel te
zadelen,’ zegt ze.
‘Veel succes,’ wenst Carolien haar toe.
Achter de boerderij van Juf Roos en Hans is de koeienstal. Daarnaast staat een schuur met paardenboxen. Het paard van Hans en
het paard van juf Roos staan naast elkaar in een box. Nel steekt
haar hoofd over de onderdeur. Eva aait de paardenneus. Vergeleken met Funny heeft het paard een reuzenhoofd, een lange hals
en is haar rug super hoog.
‘Goedemorgen,’ groet juf Roos.
‘Ik weet niet of ik wel durf,’ zegt Eva eerlijk. ‘Nel is nog groter dan
ik dacht.’
Juf Roos glimlacht. ‘Paarden zijn braver dan pony’s,’ zegt ze. ‘Als
je op een ondeugende pony hebt leren rijden, dan kun zeker op
een groot paard zitten.’ Ze geeft Eva een roskam en een krukje.
Eva stapt de stal in en borstelt de buik van het paard. Voor haar
rug moet ze op het krukje staan om erbij te kunnen. Nel staat netjes stil.
Eva pakt de hoevenkrabber. De hoeven zijn ook al zo groot en
zwaar… Het paard is goed opgevoed. Ze tilt één voor één zelf
haar hoeven op. Juf Roos helpt Eva met opzadelen. Eva mag het
hoofdstel omdoen. Ze maakt het bit even warm met haar handen.
Dat doet ze ook altijd voor Funny. Als ze het bit indoet, ziet ze de
grote gele tanden van Nel. Help, denkt Eva weer. Haar handen
trillen als ze de riempjes vastmaakt. Juf Roos schuift de deur van
de box open. Het grote paard loopt netjes achter Eva mee naar de
rijbak. Juf Roos neemt het krukje voor Eva mee om op te stijgen.
Met moeite klimt Eva op de paardenrug. Ze kijkt naar de grond.
‘Het is echt zo anders,’ zegt ze. ‘Zo hoog en zo breed en…’
‘Kijk voor je uit,’ zegt juf Roos. ‘Net als op je eigen pony.’
Eva maakt de teugels op maat en drukt haar knieën iets aan. Het
paard stapt direct weg. Nel luistert perfect, merkt Eva. Ze stapt
45
opmk-Een10voorFunny.indd 45
18-07-14 12:22
een rondje. ‘Afwenden op de lange zijde,’ zegt juf Roos. Eva kijkt
naar de overkant en het paard slaat al af.
‘Op de volte in draf,’ zegt juf Roos.
‘Help,’ bibbert Eva. Het paard draaft met behoorlijke snelheid rond.
‘Je doet het heel goed,’ zegt juf Roos. Opeens is het bange gevoel
van Eva weg. Ze rijdt op een echt groot paard en het gaat super!
Even later stappen de andere ruiters één voor één de rijbak in.
‘Goed zo, Eva,’ zegt Carolien. Ze laat haar pony een stukje naast
het grote paard stappen. Zelfs Bruno, de Connemara, is klein
naast het paard. Eva steekt boven haar zus uit. Even later stapt
Margreet naar Eva toe.
‘Hé reus,’ groet Margreet.
‘Hoi kabouter,’ zegt Eva lachend.
Robin draaft langs, hij steekt zijn duim omhoog. Zijn pony is bijna
even groot als het paard, maar veel slanker gebouwd. Als laatste
wordt de tweeling gebracht. Tara stapt met losse teugels de rijbak
in. Ze is druk bezig om haar stijgbeugels langer maken. ‘We moeten eerder stoppen met lessen,’ zegt ze.
Sara singelt haastig haar pony aan terwijl ze al rondstapt.
‘De toneelrepetitie begint om twee uur,’ zegt ze. ‘We moeten
opschieten.’
‘Rustig, maar,’ zegt juf Roos. ‘We hebben op jullie gewacht. Nu
gaan we met de les beginnen.’
Eva mag met het grote paard voorop rijden. Ze voelt zich super.
Ze is heel blij dat het zo goed gaat. Het lesuur vliegt om.
Na de les laat iedereen zijn pony met een lange teugel uitstappen.
Sara en Tara sturen hun pony’s ieder aan een kant van Eva.
‘Het ziet er beter uit zo,’ zegt Tara.
‘Ja, veel beter,’ roept Sara.
Eva kijkt van links naar rechts. Wat bedoelt de tweeling precies?
Voordat ze iets kan antwoorden, vervolgt Tara: ‘Nu kun je niet
meer meelopen.’
46
opmk-Een10voorFunny.indd 46
18-07-14 12:22
‘Doe niet zo flauw,’ zegt Eva. ‘Funny is mijn lieveling.’
‘Het gaat vooral om het gewicht van de ruiter,’ zegt Sara.
‘Zo’ n groot paard kan wel wat kilo’s dragen.’
‘Vinden jullie soms dat ik te groot en te zwaar ben voor Funny?’
Eva kijkt de tweeling vragend aan. Ze geven haar geen antwoord.
Sara gaat over op een ander onderwerp.
‘Je komt toch wel vanmiddag naar ons kijken?’ vraagt Sara.
‘We moeten gaan,’ zegt Tara. Voordat Eva iets kan antwoorden,
draven ze naar de uitgang van de rijbak. Eva staart ze sprakeloos
na. Ze blijft met een knagend gevoel zitten. Ze voelt zich weer
schuldig dat Funny gestruikeld is. Nee, het komt niet door haar,
heeft de dierenarts gezegd. Funy is verzwakt door een virus en
daardoor gevallen. De Shetlander kan met gemak vijftig kilo dragen. Eva weegt vijfenveertig kilo.
‘Heb je een spin ingeslikt?’ Margreet trekt aan Eva’s been. ‘Je kijkt
spinnijdig.’
‘Ik heb wel tien spinnen ingeslikt,’ zegt Eva. ‘Ze zeggen dat ik te
groot en te zwaar voor Funny ben.’
‘Trek het je niet aan,’ zegt Margreet. ‘De tweeling heeft altijd commentaar. Ze zijn gewoon jaloers op jou. Mijn dropje noemen ze
ook slome slak omdat Mik niet zo snel is.’ Ze klopt haar pony op
zijn bezwete hals.
47
opmk-Een10voorFunny.indd 47
18-07-14 12:22
9. Doet Stijn mee?
D
ie middag maakt Eva een wandeling met Funny. Ze houdt
haar pony vast aan het halstertouw. Margreet loopt met haar
mee, ze heeft Peer aan de lijn. Margreet draagt nieuwe gympen.
Bij de modderige stukken van het pad loopt ze aan de zijkant in
het gras zodat haar schoenen niet vies worden. Peer trekt zich
niets van de modder aan. De hond springt met vier pootjes door
de blubber zodat de spetters rondvliegen.
‘Wandelen is niet mijn favoriete bezigheid,’ zegt Margreet eerlijk.
‘Dubbel lief dat je meegaat,’ vindt Eva. ‘Peer is gek op een wandeling. Funny vindt het ook super leuk. Wandelen is goed voor haar
conditie, zegt dokter Beekman.’
De pony stapt flink door. Ze heeft haar oren naar voren gedraaid
en ze kijkt blij. Funny wil graag draven... Eva kort het touw iets in.
Ze probeert voor haar pony te blijven lopen. Margreet sjokt met
Peer achter ze aan. Ze raakt telkens achterop omdat ze de modder
probeert te ontwijken. Peer snuffelt en kwispelt aan een stuk door.
Opeens blijft Funny vlak voor een waterplas stokstijf staan. Ze
doet zelfs een paar stappen achteruit. Eva houdt het touw stevig
vast.
‘Je hebt nog nooit watervrees gehad,’ zegt ze. ‘Kom op.’
‘Funny ziet zichzelf in de spiegel,’ zegt Margreet lachend. Nu ziet
Eva het ook. Het water in de plas is zo glad als een spiegel. Funny
kijkt naar haar spiegelbeeld. De pony vindt het vast raar om zichzelf te zien.
‘Schiet op,’ zegt Eva. Ze klikt met haar tong. Funny blijft heel
eigenwijs staan.
‘Spiegeltje aan de wand, wie is het mooiste van het land…’ zingt
Margreet lachend. ‘Laat je pony even kijken hoe mooi ze is.’ Eva
trekt niet meer aan het touw. Ze wacht rustig af wat Funny doet.
Eva ziet zichzelf ook in de spiegel.
48
opmk-Een10voorFunny.indd 48
18-07-14 12:22
‘Zie ik er eigenlijk knap uit?’ vraagt ze.
‘Je hebt een wipneus, piekhaar, spillebenen en platte billen,’ antwoordt Margreet. ‘Voor de rest…’
Eva laat haar niet uitpraten. ‘Meen je dat?’
Margreet ligt in een deuk. ‘Ja,’ zegt ze. ‘Maar daarom ben je nog
wel leuk.’ Eva draait haar zijkant naar de plas toe om te zien of
haar billen echt erg plat zijn. Ze draagt een lange trui, die over
haar paardrijbroek heen valt.
Funny buigt haar hals en snuffelt aan het water. Voorzichtig zet ze
een voetje in de plas. Opeens is de betovering verbroken. Ze
plonst dwars door het water heen.
‘We zijn vlak bij het bostheater,’ zegt Eva. ‘Zullen we er even heen
lopen?’
‘Oké,’ antwoordt Margreet. ‘Het ligt hier vlak achter. Ik neem een
alternatieve route.’ Ze loopt het bos in.
‘Kom, we volgen haar.’ Eva laat haar pony tussen de bomen doorstappen. Ze is eigenlijk wel blij met haar platte billen. Ze wil niet
zwaarder worden. Haar pony moet elke kilo dragen. Peer vindt de
bosroute veel interessanter dan het pad. Hij trekt Margreet vooruit.
Nu heeft Eva moeite om haar vriendin bij te houden. Na een tijdje
hoort ze Margreet roepen. ‘We zijn er!’
Eva kijkt verbaasd rond. De stenen banken zijn vrij gemaakt van
onkruid. De waterbak is helemaal schoon. Op de plek waar gisteren de takken werden verbrand liggen houtsnippers. Het theater
is klaar voor gebruik.
Margreet zit op de eerste rij banken. Peer ligt netjes naast haar.
Eva loopt naar de waterbak. Funny kijkt weer in een spiegel en
neemt een slok water. Eva kijkt om zich heen.
‘Hier zijn sporen van hoeven,’ zegt ze.
‘Vanmiddag was er toch een repetitie,’ zegt Margreet.
‘Weet ik,’ antwoordt Eva.
‘Had ik je al verteld dat ze me hebben gevraagd om met de uitvoering te souffleren?’ vraagt Margreet. ‘Nou ja, gevraagd… Er lag
een brief met deze tekst in de bus.’ Ze haalt een papier uit haar
49
opmk-Een10voorFunny.indd 49
18-07-14 12:22
jaszak. Bij de rolbezetting staat mijn naam achter souffleur jeugdspelers. Ik moet bij de generale ook aanwezig zijn.’
Margreet vouwt het papier open. ‘Deze tekst moeten de spelers
uit hun hoofd kennen,’ legt Margreet uit. ‘Tijdens een uitvoering is
er altijd iemand die de tekst kan voorzeggen, als één van de spelers de tekst vergeten is.’
‘Waarom hebben ze het aan jou gevraagd?’ vraagt Eva verbaasd.
Margreet trekt haar schouders op. ‘Geen idee,’ antwoordt ze en ze
leest een stukje tekst voor.
‘Prinses Aurelia: Het gekras klinkt zo onheilspellend. We worden
gevolgd… We moeten vluchten.
Prinses Nigra: Jij blijft hier staan.’
Eva kijkt met Margreet mee. ‘Daar staat: op beveltoon,’ zegt ze.
Margreet leest de tekst opnieuw: ‘Jij blijft hier staan...’ snauwt ze.
‘Lekker vals,’ zegt Margreet. ‘Aurelia moet alleen in het bos achterblijven. Ze is voer voor de rovers…’ Ze leest snel verder.
‘Hier staat: schildknaap….. Mooi meisje. Wat doe jij heel alleen in
het grote woud? Hij wordt verliefd op haar.’
Eva trekt aan het papier. ‘Wie heeft deze rol?’ vraagt ze. ‘Er staat
wel een naam achter, maar de naam is doorgestreept!’
Margreet trekt het papier weer terug. ‘Stijn,’ ontcijfert ze.
Eva fronst haar wenkbrauwen. ‘Speelt Stijn mee? Daar weet ik
niets van…’ Margreet kijkt haar met de detectiveblik aan.
‘Bel hem op,’ zegt ze.
Eva schudt van nee. ‘Ik ben geen controleur. Ik ga hem echt niet
bellen.’
Margreet toetst een nummer op haar eigen mobiel in.
‘Wie bel je?’ vraagt Eva.
‘Stijn,’ antwoordt Margreet. ‘Ik wil gewoon weten hoe het zit.’ Een
seconde later weet ze genoeg.
‘Stijn speelt niet mee,’ zegt ze. ‘Hij is wel gevraagd, maar hij heeft
meteen bedankt. Daarom is zijn naam doorgestreept.’ Margreet
kijkt Eva aan.
50
opmk-Een10voorFunny.indd 50
18-07-14 12:22
‘Wie speelt de rol van de schildknaap?’ vraagt ze op een geheimzinnige toon.
Peer heeft genoeg van het wachten en trekt aan de riem.
‘We gaan naar huis,’ zegt Eva.
51
opmk-Een10voorFunny.indd 51
18-07-14 12:22
10. Tien sterren pannenkoek
O
p de terugweg heeft Eva de riem van Peer vast. Margreet
loopt met Funny aan de hand voor haar. Ze blijft voor een
modderig stuk bospad staan.
‘Mag ik een stukje met Funny meeliften?’ vraagt ze.
‘Eh, een klein stukje. Ik wil Funny zo min mogelijk belasten,’ antwoordt Eva.
Margreet klimt op de ponyrug. Funny loopt door de modder, Eva
waadt erachteraan. ‘Rubber rijlaarzen zijn altijd handig,’ zegt ze.
’Mijn rijlaarzen zijn alweer te klein,’ vertelt Margreet. ‘Ik krijg ze
haast niet meer uit.’ Aan het einde van het modderpad stapt Margreet van de ponyrug af. ‘Bedankt,’ zegt ze en ze klopt Funny op
haar hals.
‘Weet je nog die ene keer?’ vraagt Eva. ‘Toen we zeepsop in je
laars spoten om ze uit te krijgen.’
‘Ja,’ zegt Margreet giechelend. Ze blijft stilstaan op het ruiterpad.
‘Weet je nog dat we ons verstopten voor de boswachter? Dat was
hier.’ Ze wijst naar een sparrenboom naast het pad. ‘We kropen
achter deze spar. Ik voel de naalden weer in mijn nek prikken…’
‘En ik voel de stresskriebels weer in mijn buik,’ vult Eva aan. ‘We
waren zo bang dat de boswachter ons betrapte en dat we een
boete zouden krijgen. Verderop vonden we zijn paard. Boswachter Dunsel was van zijn paard gevallen. Dat was pas lachen!’
De meisjes lopen naast elkaar verder.
‘Pony’s hebben ook een heel goed geheugen,’ vertelt Margreet.
‘Ze onthouden een nare ervaring. Mik was vroeger bang voor
hoeden. Nou ja, niet voor hoeden maar voor mensen met een
hoed op. Zodra Mik iemand met een hoed op zag, kreeg hij
kuren. We denken dat hij vroeger is geslagen door iemand met
een hoed op. Mama en ik hebben Mik hoedtherapie gegeven.
52
opmk-Een10voorFunny.indd 52
18-07-14 12:22
Mama heeft een hoed opgezet als ze hem ging voeren. Met heel
veel koekjes hebben we Mik overtuigd, dat de hoed niet gevaarlijk is. Nu is het juist andersom. Als mijn pony een hoed ziet, denkt
hij: jammie, koekjes!’ Margreet kijkt Eva lachend aan. ‘Onthoud jij
de leuke of juist de vervelende dingen?’ vraagt ze.
‘Meestal de leuke,’ antwoordt Eva. ‘Het is eigenlijk best raar dat
mensen vaak over nare dingen praten. Het nieuws gaat ook altijd
over geweld, oorlog en ellende.’ Ze kijkt even voor zich uit. ‘Toen
Funny zo ziek was, vond ik het moeilijk om aan iets leuks te denken,’ vertelt ze. ‘Ik voelde me eigenlijk ook een beetje ziek, maar
dan van verdriet.’
‘Funny is toch bijna helemaal beter?’ vraagt Margreet.
‘Ja, bijna,’ antwoordt Eva. ‘Volgende week mag ik haar longeren.
De dierenarts komt nog een keer om naar haar hart en longen te
luisteren. Als het helemaal goed is, mag ik weer op haar rijden.
Als het niet goed is dan…’
Opeens kijkt Eva weer verdrietig.
‘Bijna,’ zegt Margreet in zichzelf. Bijna is net nog niet. Hoe maak
je van net-niet een net-wel? ‘Het beste medicijn is positief denken,’
vervolgt ze. ‘We gaan aan alle leuke Funny acties denken. Weet je
nog dat Funny bij de supermarkt ontsnapt was?’
Eva schiet in de lach. Ze aait haar pony over haar neus. ‘Appelmonster,’ zegt ze lachend. ‘Funny snoepte appels bij de groentenwinkel.’
Eva en Margreet praten de hele weg over alle leuke avonturen.
‘Tien jaar heet een jubileum,’ zegt Margreet. ‘Funny wordt toch
tien? Hoe ga je haar verjaardag nou vieren?’
‘Funny trakteert op appelflappen en appeltaart,’ antwoordt Eva.
‘Appel is haar lievelingseten.’
‘O ja, maar gaat Funny kinderen of pony’s uitnodigen op haar verjaardag?’ vraagt Margreet lachend. Daar heeft Eva nog niet over
nagedacht.
‘Funny is absoluut niet bevriend met Jip en Janneke,’ denkt ze
hardop. ‘Funny is gek op Mik en Bontje. Ik denk dat ze twee
53
opmk-Een10voorFunny.indd 53
18-07-14 12:22
vriendjes uitnodigt. Alleen Mik en Bontje, haar beste vrienden.’
Opeens blijft Eva stilstaan.
‘Je komt toch wel? Dertig september moet je souffleren. Het is de
dag van het theater.’ Eva kijkt super chagrijnig. Ze wil Funny’s verjaardag niet door de tweeling laten verpesten!
‘We vinden wel een oplossing,’ zegt Margreet opgewekt. ‘We laten
de pony’s sowieso samen in de wei staan! Daar wordt Funny vast
heel vrolijk van. Mik is van de partij, hoor!’
Eva zet haar chagrijn aan de kant. Ze gaat Funny de hele dag in
het zonnetje zetten! Ze heeft zoveel fijns aan haar pony te danken…
‘Ik heb nog een ander plan,’ zegt ze. ‘Het is een bijna-plan.’ Eva
kijkt even voor zich uit. Margreet wacht rustig af wat er komt.
‘Het heeft met al die leuke avonturen met Funny te maken,’ zegt
Eva. ‘Ik wil ze nooit meer vergeten! Opschrijven is saai, ik wil iets
anders bedenken.’
‘We maken samen het grote Funnyspel,’ zegt Margreet enthousiast.
‘Een soort ganzenbord maar dan met pony’s. Alle echte avonturen
komen erin voor. Ik help je.’
‘Ja, dat is leuk,’ zegt Eva.
‘Als we later groot zijn,’ zegt Margreet lachend. ‘Dan spelen we
het Funnyspel met onze kinderen.’
‘En als we later oud zijn, dan spelen we het nog met onze kleinkinderen,’ zegt Eva.
54
opmk-Een10voorFunny.indd 54
18-07-14 12:22
Bij de oprit laat ze Peer los. Het hondje racet een rondje door de
tuin.
‘Energie genoeg,’ zegt Margreet. ‘Mijn energie is totaal op, tijd voor
iets lekkers.’ Ze snuift met haar neus. ‘Ik ruik pannenkoeken.’
‘Lekkerbekje, blijf je eten?’ vraagt Eva.
‘O, wat jammer nou. Pannenkoeken zijn mijn lievelingseten,’ zegt
Margreet. ‘Ik heb mama beloofd om thuis te eten. Ze vindt het niet
gezellig dat ik zo vaak weg ben. Kom je met mij mee? Dan gaan
we vanavond meteen aan de slag met het spel.’
‘Ik kom na het avondeten,’ antwoordt Eva. ‘Pieters pannenkoeken
wil ik niet missen. Hij wil later een restaurant beginnen… een
pannenkoekrestaurant.’
Margreet steekt haar hoofd door het open keukenraam. Pieter
staat met een lange schort aan te bakken.
‘Hoi,’ roept ze boven het geluid van de afzuigkap uit. ‘Lukken de
pannenkoeken?’
Pieter steekt zijn duim omhoog. ‘Wil je een misbaksel proeven?’
Hij zet een stuk gescheurde pannenkoek met de bus poedersuiker
op de vensterbank. Margreet verdwijnt achter een witte wolk.
‘Jammie,’ zegt ze. ‘Je pannenkoek krijgt tien sterren.’
55
opmk-Een10voorFunny.indd 55
18-07-14 12:22
11. Het Funnyspel
N
a het avondeten doet Eva haar etui en potlodendoos in haar
schoolrugzak. Ze loopt zingend de keuken in. Mama schenkt
koffie in, en ziet de rugzak van Eva.
‘Wat goed dat je huiswerk gaat maken,’ zegt ze.
Huiswerk maken... Eva vindt het een belachelijk idee! Wie gaat er
nou op zaterdagavond huiswerk maken? Ze heeft even geen zin
om mama uit te leggen dat ze dat echt niet van plan is. Trouwens,
huiswerk betekent niet per se schoolwerk. Aan een spel werken is
ook huiswerk.
‘Ik heb met Margreet afgesproken,’ antwoordt ze. ‘Hoe laat moet
ik thuis zijn?’
‘Half negen, net als altijd,’ antwoordt mama.
‘Het is wel zaterdagavond, morgen kan ik uitslapen. Als we nog
niet klaar zijn, mag ik dan ietsje later?’ vraagt Eva.
‘Om negen uur kom ik je ophalen,’ roept papa vanuit de kamer.
‘We willen niet dat je in het donker door het bos fietst.’
‘Negen uur,’ herhaalt Eva. Dan heeft ze toch een halfuurtje winst!
Carolien huppelt de keuken in. Ze draagt een lichtblauwe blouse
en haar laarzen met hakken.
‘Waar ga jij heen?’ vraagt Eva verbaasd. Meestal hoort ze het al
dagen van tevoren als haar zus uitgaat. Dan mag Eva kledingadvies geven of mee beslissen of Carolien wel of niet een paardenstaart indoet.
‘Robin belde me net,’ antwoordt Carolien. ‘Hij komt me om acht
uur ophalen. We gaan bij David poolen.’
‘Half tien thuis,’ roept papa vanuit de huiskamer.
‘Dan zijn we er pas,’ protesteert Carolien. Mama loopt de kamer in
om met papa te overleggen.
‘Ik ga,’ zegt Eva. Ze weet dat er nog een gesprek met Carolien zal
volgen. Haar ouders vinden het uitgaan op de zaterdagavond
56
opmk-Een10voorFunny.indd 56
18-07-14 12:22
altijd te laat beginnen en veel te laat ophouden. Eva fietst zingend
naar het Boshuis. Tof dat haar vriendin zo dichtbij woont, met tien
minuutjes is ze er al.
Margreet doet de deur open voordat Eva haar fiets heeft neer­
gezet.
‘Zag je me al aankomen?’ vraagt ze.
Margreet legt haar vinger op haar lippen. ‘We hebben bijzonder
bezoek,’ zegt ze geheimzinnig. Eva loopt op haar tenen achter
Margreet aan. Ze is benieuwd naar het bijzondere bezoek. De
moeder van Margreet, Ben en zijn vader staan voor het raam. Eva
kijkt ook naar buiten. In de wei van Bontje staan zes andere
dieren.
‘Een hele kudde reeën,’ fluistert ze. ‘Wat mooi… en zo veel!’
Ze ziet weleens afdrukken van reeënhoefjes in het bos. Zo’n grote
groep heeft ze niet eerder gezien.
‘Kijk, de ree met die horens is de bok,’ zegt Bens vader wijzend
naar een groot dier dat vlak bij de pony graast.
‘De reeën zijn vriendjes met de pony,’ zegt Margreet.
‘Hoefdieren,’ zegt Ben.
‘Goed zo, Ben,’ fluistert Eva. Ze vindt het een super slimme opmerking.
‘Weet je nog dat we die ree gered hebben?’ zegt ze tegen Margreet.
‘De ree was gewond aan zijn poot. Jij belde de boswachter. We
moesten heel lang wachten tot Dunsel kwam…’
‘We maken er een opdracht van,’ zegt Margreet. ‘Red de gewonde
ree, wacht op de boswachter en sla een beurt over. Zal ik de ree
tekenen?’
‘Zullen we eerst de plattegrond van de weg en het bos maken?’
stelt Eva voor. Ze ritst haar rugzak open.
Margreet heeft al een groot vel papier op tafel gelegd. ‘We kunnen
de kaart van de cross overnemen,’ zegt ze.
‘Met een stuk van het dorp erbij,’ vult Eva aan. ‘In het dorp heb57
opmk-Een10voorFunny.indd 57
18-07-14 12:22
ben we ook veel avonturen beleefd. Weet je nog van die valse
hond en toen onze pony’s ontsnapten?’
‘Het weet-je-nog-spel,’ zegt Margreet giechelend. Ze tekent de
plattegrond na op het grote vel met plaatjes. Eva verzint er vragen
bij. Ben zit aan de andere kant van de tafel. Hij tekent ook mee.
Eva ziet hoe zijn hand trilt van inspanning. Knap, vindt ze. Vlak
na het ongeluk leerde hij op de computer werken omdat hij verlamd was. Nu, een jaar later kan hij al veel beter zijn handen en
armen besturen.
‘Wil je het Boshuis tekenen?’ vraagt ze aan Ben.
Ben knikt en pakt een nieuw vel papier.
‘Weet je nog dat we in het donkere dennenbos verdwaalden?’
vraagt Eva aan Margreet. ‘We raakten de weg kwijt. Opeens liepen
onze pony’s door de tuin van het Boshuis.’
‘En nu wonen we hier,’ zegt Margreets moeder vrolijk. Ze zet drie
glazen drinken op tafel. Ze buigt zich over de tekeningen. ‘Mooi
hoor! Het Funnyspel is een leuk idee. Fijn dat je pony zo goed is
hersteld.’
De telefoon gaat en ze neemt op. Eva hoort de moeder van Margreet telefoneren. ‘Ik zal het met de meisjes overleggen…’
Eva stoot haar vriendin aan. Margreet werkt zo ingespannen dat
ze op het puntje van haar tong bijt als ze opkijkt.
‘Ik ga het eerst met de meisjes overleggen,’ zegt Margreets moeder
weer. Het gesprek is afgelopen.
‘Wie was dat?’ vraagt Margreet.
‘De moeder van de tweeling belde me net.’ Haar moeder gaat aan
tafel zitten. Eva en Margreet leggen hun potloden neer. Wat zou er
nu weer zijn…
‘Ze zegt dat jullie het theaterstuk boycotten.’
‘Boycotten,’ herhaalt Eva. ‘Dat betekent toch uitsluiten? We mogen
geeneens meedoen!’
Margreet loopt rood aan. ‘Boycotten!’ Ze spuugt het woord bijna
uit. ‘Ze hebben ons buitengesloten. We wisten niet eens wanneer
de auditie was.’
58
opmk-Een10voorFunny.indd 58
18-07-14 12:22
‘Volgens de tweeling boycotten jullie andere deelnemers,’ herhaalt
haar moeder.
‘Wat!’ roept Margreet. Ze staat op het punt om te ontploffen.
‘Luister nou even.’ Haar moeder praat verder. ‘De theatergroep
mist nog een jeugdspeler: de schildknaap. Hij heeft een belangrijke rol in het toneelspel. Het plot van het toneel is namelijk dat de
schildknaap verliefd wordt op één van de prinsessen. Eerst is
Robin gevraagd, hij heeft bedankt. Toen is Stijn gevraagd, hij heeft
ook nee gezegd. Zelfs David wil de rol niet spelen. Sara, Tara en
hun moeder denken dat jullie met de jongens hebben afgesproken dat ze deze rol weigeren.’
Eva is zo verbaasd dat haar mond openvalt en ze suf voor zich uitstaart. Margreet stuitert op haar stoel heen en weer.
‘Wij weten hier niets van!’
‘Je hebt de papieren met de toneeltekst van Sara gekregen om
haar te souffleren. In deze papieren wordt de schilknaap ook
genoemd. Dus je weet er wel van.’
‘Dit is een complottheorie.’ Margreet snuift verontwaardigd door
haar neus. ‘Hoe verzinnen ze het…’
‘Ik ga echt niet souffleren voor die doorgedraaide, op zichzelf
gerichte, onzinbedenkende tweeling met hun bemoeizieke moeder,’ tiert Margreet.
‘Sara en Tara zijn helemaal over het paard getild,’ zegt Eva. Het is
zo absurd dat ze er gewoon om moet lachen.
‘Hebben jullie niet met de jongens over de rolbezetting gesproken?’ vraagt Margreets moeder.
‘Nee,’ roepen Margreet en Eva tegelijk.
‘We gaan het goed oplossen,’ zegt Margreets moeder. ‘Ik bel meteen de moeder van de tweeling op. Ik zal haar vertellen dat jullie
niets van de rolbezetting wisten.’
‘En ik zal de tweeling nu zeggen dat ze op moeten houden met
onzinpraatjes!’ briest Margreet. Ze pakt haar mobiel en ze toetst
een nummer in. ‘Ik krijg de voicemail,’ zegt ze. ‘Sara neemt niet
op.’ Ze toetst opnieuw. ‘Tara neemt ook niet op.’
59
opmk-Een10voorFunny.indd 59
18-07-14 12:22
‘De tweeling is vast samen naar een film,’ antwoordt Eva. ‘Ze gaan
vaak naar de bioscoop. Op zaterdag hoeven ze pas om tien uur
thuis te zijn. Ook zoiets, zelfs Carolien moet eerder thuis zijn!’
‘Ik whatsapp wel dat ze moeten ophouden met onzinpraatjes,’
zegt Margreet.
De voordeurbel gaat. Het is precies negen uur. Eva stopt haar etui
en potloden in haar rugzak. ‘We zijn klaar met ons huiswerk,’ zegt
ze.
60
opmk-Een10voorFunny.indd 60
18-07-14 12:22
12. Een treiterfoto
E
va knipt haar bedlampje uit. Ze ligt op haar rug en denkt nog
even aan alle fijne dingen van de afgelopen dag. Het was een
volle dag: paardrijden op het grote paard van juf Roos, wandelen
met Funny door het bos en bij Margreet aan het spel werken... Het
was allemaal even leuk!
Haar mobiel piept. Ze heeft een whatsappje van Margreet. ‘Slaap je
al?’ leest Eva. ‘Nee,’ typt ze snel. ‘Hoezo?’ Ze krijgt gelijk antwoord.
‘Heb je nog verkering met Stijn?’
‘Ja,’ antwoordt Eva. Ze heeft sinds vrijdag niets meer van Stijn
gehoord. Meestal stuurt Stijn haar ’s avonds nog een berichtje:
kusje, slaap lekker. Heel schattig. Vandaag heeft ze niets van hem
ontvangen. Zelf is ze ook druk geweest. Door het boycot-gedoe
met de tweeling is ze Stijn helemaal vergeten.
‘Hoezo?’ typt ze er snel achter aan.
Nog voordat ze het berichtje wegstuurt, komt er een foto binnen
met tekst. ‘Doorgestuurd van Sara,’ heeft Margreet erbij getypt.
Eva knippert verbaasd met haar ogen. Op de foto zit Stijn tussen
Sara en Tara in, op een bank. De meiden hangen half over hem
heen en ze lachen. Eva voelt haar buik samentrekken.
‘Wie heeft deze foto genomen? Waar is het? En waarom weet ik
hier niets van?’
‘Een valse streek,’ typt Margreet terug. ‘Ze willen je treiteren. Het
is bij David thuis, ik herken de bank.’
Eva wacht even met antwoorden. Haar hersens werken op volle
toeren. Carolien is met Robert mee naar het huis van David. Ze
kijkt op haar mobiel: kwart voor tien. Carolien zal zo thuis komen.
Weer een berichtje van Margreet. ‘Laat je niet gek maken. We zoeken het tot de bodem uit.’
Echt een Margreet opmerking, denkt Eva. Toch heeft ze er geen
goed gevoel over.
61
opmk-Een10voorFunny.indd 61
18-07-14 12:22
‘Wat moet ik doen?’ typt ze.
‘Niets,’ antwoordt Margreet direct.
‘Oké,’ antwoordt Eva. ‘Slaap lekker.’
Eva kan zelf absoluut niet meer slapen. Een nare gedachte spookt
in haar hoofd. Met deze foto laat Stijn haar zien dat hij het wil uitmaken... Eerst laat hij niets van zich horen. Daarna laat hij de foto
maken. Hij durft haar vast niet te zeggen dat de verkering voorbij
is. Misschien moet ze Stijn voor zijn en hem een berichtje sturen
dat het uit is.
Ze pakt haar mobiel. Haar vingers trillen als ze door haar contacten scrolt. Eerst klikt ze de foto aan om deze nog eens te bekijken.
Margreet is al offline, ziet Eva. Haar vriendin is vast in dromenland. Ze vergroot stukjes van de foto. Tara heeft haar arm om Stijn
geslagen. Sara heeft het bericht met haar mobiel doorgestuurd…
Ze klikt op de app van Stijn. Wat zal ze hem
sturen? Een afbeelding van een gebroken
hartje of gewoon: ik maak het nu uit. Eva
twijfelt. Eigenlijk vindt ze Stijn nog steeds
heel leuk…
Ze hoort geluiden op de gang. Een deur gaat
open en weer dicht. Carolien is thuis, ze gaat
haar slaapkamer in. Eva pakt haar mobiel en
glijdt uit bed. Ze klopt op de deur van haar
zus.
‘Wat is er met jou gebeurd?’ vraagt Carolien.
‘Je bent zo wit als een spook.’ Eva laat haar
de foto zien. Ze voelt de tranen in haar ogen prikken. ‘Ik maak
het uit,’ snikt ze zachtjes.
Carolien bekijkt de foto.
‘Dit is het toppunt,’ zegt ze verbaasd. ‘Sara en Tara waren niet
eens uitgenodigd bij David. Ze zagen onze fietsen voor zijn huis
staan en ze zijn gewoon binnengelopen. Hallo!’ Carolien doet de
stem van Tara na.
‘We speelden om de beurt aan de pooltafel. Toen de tweeling op
62
opmk-Een10voorFunny.indd 62
18-07-14 12:22
hun beurt moesten wachten is de foto waarschijnlijk genomen. Ik
denk niet dat Stijn het in de gaten had.’
Carolien slaat haar arm om Eva heen. ‘Maak je niet zo druk. Het is
echt een pestactie van Sara en Tara. Meer niet.’
‘Hoe weet je dat zo zeker,’ twijfelt Eva.
‘Je krijgt de groeten van Stijn,’ zegt Carolien. ‘Hij is super druk met
het decor bouwen. Hij zit met Robin en David in het decorteam
van het openluchttheater.’ Eva knikt. Ze zucht opgelucht.
‘Maandag zie ik Stijn weer op school,’ zegt ze. ‘Toch wil ik zeker
weten of we nog verkering hebben…’
‘Je kunt het toch gewoon aan hem vragen.’ Carolien geeft Eva een
kus op haar wang. ‘Lekker slapen, zusje.’
63
opmk-Een10voorFunny.indd 63
18-07-14 12:22
13. Racemonster
O
p maandagmorgen fietst Eva naar de hoek van de Bosweg,
de vaste afspreekplek. Meestal staan Stijn en David al op de
meisjes te wachten. Vandaag is ze de eerste. Eva voelt een knoop
in haar buik. De knoop zit er sinds zaterdagavond. Ze heeft geprobeerd om zich niet meer druk te maken over de foto. Toch vindt
ze het een flauwe actie. En ze begrijpt Stijn niet. Waarom zat hij zo
gezellig met de tweeling op de bank? Als ze aan Stijn denkt, lijkt
het wel of de knoop steeds vaster zit. Eigenlijk durft ze niet aan
hem te vragen of ze nog verkering hebben. Ze vindt het maar een
rare vraag. Toch wil ze het weten.
In de verte komt Margreet aangefietst. Aan de andere kant ziet Eva
de jongens dichterbij komen.
‘Goedemorgen,’ roept David. ‘Actie, we zijn een beetje laat!’ De
jongens racen voorbij. Margreet en Eva fietsen direct achter ze aan.
‘Ben je ziek?’ vraagt Margreet. ‘Je kijkt zo sneu.’
‘Stijn groet me niet eens,’ zegt Eva.
‘Je bent besmet met het twijfelvirus,’ zegt Margreet. ‘We zijn laat.
De jongens willen opschieten.’ Eva en Margreet trappen ook flink
door.
‘Ik weet het medicijn,’ zegt Margreet. Ze sprintje naar voren en gaat
tussen David en Stijn in fietsen.
‘Eva wil je iets zeggen,’ zegt Margreet tegen Stijn. Stijn remt iets af
zodat Eva naast hem komt te fietsen.
‘Wat is er?’ vraagt hij.
Eva weet echt niet hoe ze het moet zeggen. Ze voelt dat ze een
rood hoofd krijgt.
‘Gaat het goed met je pony?’ vraagt Stijn.
Eva knikt. De verkeringsvraag blokt alles in haar hoofd.
‘We zijn heel druk met het bouwen van het decor,’ vertelt Stijn
enthousiast. ‘We timmeren een wachttoren naast het toneel. Er
64
opmk-Een10voorFunny.indd 64
18-07-14 12:22
wordt ook een kasteelmuur nagebouwd, gewoon van karton,
hoor. Ik werd trouwens nog gevraagd om mee te doen aan het
toneelspel. Ik heb meteen nee gezegd. Geen tijd, decor bouwen is
veel leuker. Samen met Sara en Tara repeteren zag ik al helemaal
niet zitten. Maar ze hebben wel acteertalent.’
Eva heeft haar stem terug. ‘Vind je ze leuk?’
‘Ze zijn net lijm,’ zegt Stijn lachend. ‘Ze plakken overal aan vast.’
‘Ik heb vaak ruzie met ze,’ vertelt Eva. ‘Ze verzinnen flauwe dingen. Wat bedoel je trouwens met acteertalent?’
‘De tweeling speelt vaak toneel. Zaterdagavond waren ze op de
prinsessentoer bij David thuis. 2 componentenlijm is er niets bij.
David kreeg ze maar niet het huis uit.’
Stijn schakelt over op het decor. ‘Deze week bouwen we iedere
middag aan de wachttoren. Vrijdag is de generale, dan moet alles
af zijn. Kom je ook kijken?’ Hij legt zijn hand op de arm van Eva.
Eva kijkt opzij naar het vrolijke gezicht van Stijn. De knoop in
haar buik is weg. Stijn heeft gelijk: de tweeling heeft acteertalent…
Ze spelen samen een spel en kijken hoe anderen reageren. Ze is
er gewoon ingetuind!
‘Oké,’ zegt Eva. ‘Ik ben er vrijdag bij.’
Ze naderen het hek van school en stappen af. Eva zet haar fiets
naast Margreet in het rek.
‘Je kijkt weer vrolijk,’ zegt Margreet.
‘Je medicijn heeft goed gewerkt,’ zegt Eva lachend. Haar blije
gevoel blijft de hele dag.
Na schooltijd loopt Eva naar de wei. Ze fluit haar pony. In volle
galop racet Funny naar haar toe en geeft haar een lik over haar
hand.
‘Ik ga je longeren,’ zegt Eva. ‘Maar eerst krijg je een poetsbeurt.
Vanmiddag komt dokter Beekman en ik wil dat je er netjes uitziet.’
Ze zet Funny vast aan het halster. Eerst borstelt ze de rug en de
buik van haar pony. Met een kam ontklit ze de manen en de
staart. Ze knipt het onderste stukje van de staart bij. Dan doet ze
65
opmk-Een10voorFunny.indd 65
18-07-14 12:22
het hoofdstel om. Ze maakt de teugels vast aan het riempje onder
de hals, zodat ze niet loshangen. Daarna klikt ze de longeerlijn
vast aan het bit.
Carolien loopt naar haar toe met de lange zweep.
‘Moet ik die zweep gebruiken?’ vraagt Eva verschrikt.
‘Niet om te slaan,’ antwoordt Carolien. Met de zweep in je linkerhand kun je Funny op een grote cirkel laten lopen. Een grote volte is beter voor haar benen dan een klein rondje.’
Eva neemt Funny mee de rijbak in. Carolien doet het hek achter
haar dicht. Met haar rechterhand verlengt Eva de longeerlijn. Tegelijk laat ze Funny met haar linkerhand op een cirkel stappen, door
de zweep over de grond te bewegen. Funny stapt braaf rond tot
de longe zo lang is dat ze een grote volte stapt. Eva kijkt goed
naar de benen van haar pony.
‘Ze loopt netjes,’ zegt ze.
‘Let op,’ roept Carolien. ‘Funny is heel blij.’
Eva hoort haar pony vrolijk briesen. Funny tilt haar staart een stukje op. Dat is een teken dat ze er echt zin in heeft. Opeens schiet
Funny in volle galop voorwaarts. Op turbosnelheid raast ze in rengalop rond. Eva hangt aan de longeerlijn. Ze weet dat ze de lijn
strak moet houden, anders kan haar pony in de lijn verstrikt raken.
‘Laat de zweep los,’ roept Carolien.
Eva laat de zweep vallen. Met twee handen houdt ze de lijn vast.
Eva draait rondje na rondje. Het duizelt haar terwijl Funny doorraast.
‘Ho, ho,’ roept Carolien op rustige toon. ‘Stappen.’
Funny heeft helemaal geen zin om te stappen. Ze heeft lang
genoeg stil gestaan in het saaie weitje. Lekker hard rond racen is
pas leuk!
Eva vindt de turboactie helemaal niet leuk. Ze is doodsbang dat ze
haar pony niet houdt. Ze voelt de lijn in haar handen striemen. Na
een paar minuten galoppeert Funny rustiger.
‘Ho, ho,’ roept Eva hijgend van inspanning. Funny draaft nog een
paar rondjes en gaat dan in stap over.
66
opmk-Een10voorFunny.indd 66
18-07-14 12:22
‘Laat je pony van hand veranderen,’ zegt Carolien. Eva maakt de
longeerlijn korter. Funny loopt naar haar toe en bedelt om een
knuffel. Eva weet dat ze streng moet zijn. Ze pakt de zweep uit
het zand en laat Funny de andere kant op lopen. Langzaam maakt
ze de lijn weer langer.
‘Draf,’ roept Eva. Funny staat stil. Eva laat het er niet bij zitten. Ze
beweegt de zweep en ze klikt met haar tong om haar pony te activeren. Opeens schiet Funny weer in volle galop vooruit. Dit keer
racet ze twee rondjes en mindert dan vaart.
‘Laat haar nog even doorgalopperen,’ roept Carolien. ‘Jij bent de
baas.’ Eva laat Funny een extra rondje galopperen en twee rondjes
draven. Daarna mag haar pony uitstappen. Opgelucht haalt Eva
adem. Ze is blij dat Funny weer naar haar luistert. Na drie rondjes
in stap maakt ze de lijn korter. Funny loopt naar haar toe. Eva aait
de vochtige ponyneus.
‘Racemonster,’ zegt ze. ‘Ben je weer helemaal beter?’
‘Funny loopt links- en rechtsom keurig,’ zegt Carolien.
Even later arriveert dokter Beekman. Hij controleert de hartslag en
de bloeddruk. ‘Mest ze regelmatig?’ vraagt hij.
‘Ja,’ antwoordt Eva. Ze vertelt ook over het longeren.
‘Je pony is goed genezen,’ zegt de dierenarts. ‘Je kunt rustig beginnen met rijden. Bouw langzaam haar conditie op.’
‘Fijn,’ antwoordt Eva. Funny kijkt haar super vrolijk aan met een
blik alsof ze wil zeggen: ik heb al turboconditie. Eva slaat haar
armen om de natte ponyhals.
67
opmk-Een10voorFunny.indd 67
18-07-14 12:22
14. Funny’s toneeldebuut
N
a het avondeten zit Eva aan de keukentafel met haar Franse
woordjesboek.
‘Zal ik je nog even overhoren?’ vraagt mama.
Eva schuift het boek naar haar toe. ‘We moeten het twee kanten
op kennen: van Frans naar Nederlands en andersom.’
‘Ik ben,’ zegt mama. ‘Tu as,’ schrijft Eva op.
‘Il est,’ vraagt mama. ‘Jij bent,’ noteert Eva.
Mama kijkt op haar papier. ‘Beide vertalingen zijn fout,’ zegt ze.
‘Heb je je huiswerk niet geleerd?’ Ze kijkt Eva fronsend aan.
‘Ik ben even in de war,’ zegt Eva. Ze weet dat ze er niet veel tijd
aan heeft besteed. ‘Ik kijk het nog even na.’
De deurbel gaat, mama doet open.
Eva is blij dat ze rustig het hele rijtje opnieuw kan leren.
‘Bezoek voor je,’ zegt mama.
Sara, Tara en hun moeder lopen de keuken in.
‘We moeten even praten,’ zegt hun moeder. Eva valt bijna van haar
stoel. Ze begrijpt absoluut niet wat er aan de hand is. Praten…
waarover? Mama zet glazen drinken en twee koppen koffie op
tafel.
‘Hé hoi.’ Carolien komt ook binnen en ze schuift aan.
‘Het gaat niet om jou, maar om Eva,’ zegt Tara meteen.
‘Ik woon hier toevallig ook,’ zegt Carolien lachend. Eva kijkt haar
zus dankbaar aan. Ze is blij dat Carolien erbij is. Eva voelt zich
niet op haar gemak met dit onverwachte bezoek. Wat moet de
tweeling van haar? Gaat het nog om die rare boycot…
‘Hoe gaat het met Funny?’ vraagt Sara.
‘Goed,’ zegt Eva. ‘Ik mag weer ponyrijden.’
‘Dat is mooi, want we hebben Funny nodig,’ zegt de moeder van
de tweeling. ‘Jip en Janneke zijn niet geschikt voor het theaterspel.’
68
opmk-Een10voorFunny.indd 68
18-07-14 12:22
‘Jip durft niet langs de waterbak te lopen,’ vertelt Sara.
‘Janneke steigert zelfs!’ zegt Tara.
‘Welshpony’s zijn te onrustig voor het toneelspel. Ze schrikken
van iedere beweging. Als het theater vol met publiek zit dan kan
het zelfs gevaarlijk zijn. Het is zo vreselijk sneu voor de tweeling,
zonder pony kunnen ze namelijk niet meespelen.’
Sara wrijft in haar ogen en Tara snuit met een trieste blik haar neus.
Eva kijkt van de een naar de ander. Heel langzaam dringt het tot
haar door dat de tweeling haar pony wil lenen… Funny, haar lieveling!
‘Please,’ zegt Tara.
‘Je bent mijn beste vriendin,’ zegt Sara. ‘Als ik je pony mag lenen.’
‘Of mijn beste vriendin,’ verbetert Tara haar zus. ‘De rolbezetting
ligt al wel vast, hoor. Sara is prinses Aurelia en ik ben prinses
Nigra. Maar we spelen om de beurt Aurelia en Nigra. Meneer Jan,
de regisseur heeft het toch niet door als we wisselen.’
‘Het gaat nu even niet om jullie,’ zegt Eva’s moeder. ‘Het gaat om
Eva.’
‘Het gaat om Funny,’ verbetert Sara haar.
‘Funny wordt beroemd,’ voegt Tara toe. ‘Toneeldebuut van Funny.’
‘We halen Funny op met onze trailer,’ zegt haar moeder. ‘Mijn man
filmt. Het hele theaterstuk wordt op film uitgebracht.’
‘Funny krijgt een rood ridderdek op van fluweel. Het zal haar
prachtig staan,’ zegt Tara heel overtuigend.
‘Eva, je laat de tweeling toch niet zitten,’ zegt haar moeder.
‘Wacht even,’ zegt Eva’s moeder. ‘Dit klinkt bijna als chantage. Eva
mag het zelf beslissen. Ze mag er best even over nadenken.’
Eva ziet dat iedereen naar haar kijkt. Ze denkt aan Funny. Wat
zou haar pony ervan vinden? Funny is er altijd voor in om iets
leuks te doen. Nee, het gaat haar eigenlijk om de tweeling. De
tweeling doet vaak zo achterbaks tegen haar. Moet ze Sara en
Tara dan helpen?
Carolien raadt haar gedachte. ‘Eva voelt de vriendschap niet altijd
als wederzijds,’ zegt ze heel tactisch.
69
opmk-Een10voorFunny.indd 69
18-07-14 12:22
‘Hoezo, kan ze dat niet zelf zeggen?’ De moeder van de tweeling
praat precies op dezelfde beveltoon als Sara en Tara. ‘We willen
het wel graag nu weten.’ Ze legt de nadruk op nu.
‘Ik begrijp het niet zo goed,’ zegt Eva eerlijk. ‘Ik wist niets van de
auditie van het toneelspel. Ik heb nooit iets over de rolbezetting
gehoord… en nu moet ik ook nog mijn pony uitlenen.’
‘Ach meiske,’ zegt de moeder van de tweeling. ‘Dat berust allemaal op een misverstand. Zo bedoelen Sara en Tara het niet. Ze
willen gewoon dolgraag meedoen met het theater. Ze zijn er
geknipt voor.’
Eva kijkt naar haar moeder. Ze ziet dat haar moeder zich wild
ergert aan deze praatjes.
‘Slaap er anders een nachtje over,’ zegt mama tegen Eva.
‘Ik heb al besloten,’ zegt Eva. ‘Funny is jarig op die dag. Mijn
pony houdt van avontuur. Ze mag meedoen, op voorwaarde dat
ik er bij de generale repetitie en bij de uitvoering op zaterdag bij
ben. Ik wil zelf voor mijn pony zorgen. En ik rijd Funny naar het
theater.’
‘Geregeld,’ zegt de moeder van de tweeling en ze staat direct op.
Haar stem klinkt bijna zakelijk. Vrijdag om vijf uur begint de generale repetitie. Zaterdag om vier uur begint de voorstelling. Funny
moet er een uur eerder zijn.’
‘Ik vind het wel heel lief van je,’ zegt Tara bij de voordeur.
‘Je hebt ons gered,’ zegt Sara.
Mama doet de voordeur dicht en ze draait zich om naar Eva.
‘Ik vind dit heel, heel knap van je,’ zegt ze. ‘Ik weet hoeveel moeite je met het gedrag van de tweeling hebt. Funny is je lieveling.
Dat je je pony wilt delen is echt knap.’
Eva geeft mama een kus. Ze neemt haar Franse boek mee naar
boven. ‘Ik kijk het in bed nog wel even na,’ zegt ze.
Eva stuurt Margreet nog even een berichtje. ‘Kun je morgen Frans
souffleren? De rest vertel ik morgen wel.’
‘Oké,’ antwoordt Margreet.
70
opmk-Een10voorFunny.indd 70
18-07-14 12:22
15. De generale
D
e week vliegt voorbij. Op vrijdagmiddag gaan Eva en
Margreet samen naar het bostheater. Eva rijdt op haar pony
en Margreet fietst mee. Eva laat haar pony draven. Funny heeft er
zin in, ze briest en snuift vrolijk. Eva heeft er ook zin in. Ze is
benieuwd naar het decor van het theater. Stijn is er de hele week
druk mee geweest. Vanmiddag komt hij ook!
‘Doen we toch nog een beetje met het toneelstuk mee,’ zegt Margreet. ‘Ik mag souffleren en jij mag je pony uitlenen. Het voordeel
is dat we er samen heen gaan en we hoeven geen kaartjes te
kopen. Papa, mama en Ben hebben kaartjes voor morgen gekocht.
Weet je dat ik het best spannend vind om te souffleren? Ik ken alle
zinnen van prinses Nigra en prinses Aurelia uit mijn hoofd, terwijl
ik de tekst erbij heb.’ Margreet zegt een paar zinnen van prinses
Nigra. Eva doet net of ze prinses Aurelia is.
‘Heb je die tekst uit je hoofd geleerd?’ vraagt Margreet verbaasd.
‘Carolien heeft de tekst van de tweeling gekregen om ze te overhoren,’ vertelt Eva. ‘Ik heb het verhaal een paar keer gelezen. De
zinnen blijven gewoon in mijn hoofd hangen.’
‘Knap,’ vindt Margreet. ‘Nu komt de schildknaap op. Ik vind het
een heel grappige rol en heb de tekst ook geleerd. Hij hoeft niet
veel te zeggen, hoor.’
‘Wie heeft de rol van de schildknaap?’ vraagt Eva.
Margreet trekt haar schouders op. ‘Misschien hebben ze er één
geleend, net als Funny,’ giechelt ze.
‘Een echte?’ vraagt Eva.
‘Nee joh, we leven niet meer in de middeleeuwen,’ antwoordt
Margreet.
Ze rijden het pad door het bos in.
‘Pas op, struikrovers,’ roept Margreet. Op dat moment komen Stijn
en David de hoek om. Eva schrikt zo dat Funny steigert.
71
opmk-Een10voorFunny.indd 71
18-07-14 12:22
‘Ho, ho, rustig.’ Eva klopt haar pony op haar hals.
‘Jullie zien er echt uit als rovers,’ zegt Margreet lachend.
‘Sorry,’ zegt Stijn, ‘maar zulke griezels zijn we toch niet?’
‘We wilden jullie niet laten schrikken,’ zegt David.
De jongens lopen mee naar het podium. Op de tribune zit een
aantal mensen van de toneelvereniging. De vader van de tweeling
staat achter een filmcamera op statief. Op het podium is aan de
ene kant een houten wachttoren gebouwd, aan de andere kant
staat een kasteelmuur.
‘Super gemaakt,’ zegt Eva.
‘Alle attributen zijn van hout uit het bos gebouwd,’ vertelt Stijn.
‘In het dennenhout zit een soort lijm,’ zegt David. ‘Hij laat zijn
kleverige handen zien.’
‘Geef jij de prinses een handkus?’ vraagt Margreet. David schudt
van nee.
‘We melden ons even,’ zegt Eva.
Achter de kasteelmuur is een soort kleedkamer. De andere spelers
zijn al verkleed. Eva ziet ridders, monniken en rovers. Twee prinsessen rennen naar Funny toe. Ze dragen prachtige kostuums. De
ene heeft een witte jurk aan met een gouden kroontje op, de
andere een donkere jurk met een zwart kroontje.
‘Hoe vind je ons?’ vraagt de ene prinses.
Eva heeft geen idee of het Sara of Tara is. ‘Prachtig,’ zegt ze. ‘Echt!’
‘Jullie zijn net filmsterren!’ roept Margreet spontaan.
‘Papa maakt een film van de generale,’ vertelt de ene prinses.
‘We zijn wel bloednerveus,’ zegt de andere prinses.
‘Wie is wie?’ vraagt Margreet.
‘Tara is Aurelia, ze draagt de gouden kroon. En ik ben Nigra. Nigra
betekent donker.’
Jan Kraailo loopt naar Eva toe. ‘Mooi dat we je pony mogen lenen,’
zegt hij. Hij geeft haar een ponydek van fluweelrode stof. Eva
zadelt Funny af en ze legt het dek op de ponyrug. Funny krijgt
ook een versiering aan het hoofdstel. Funny blijft heel braaf staan,
72
opmk-Een10voorFunny.indd 72
18-07-14 12:22
ze vindt het allemaal prima.
‘Geef me eens een voetje,’ zegt Nigra. Eva helpt haar om in dameszit op het dekje te gaan zitten.
‘Plooi mijn jurk netjes,’ beveelt de prinses. Margreet schikt haar
kleding.
‘Papa, foto,’ roept Sara. Ze stuurt Funny het podium op.
Regisseur Jan loopt telefonerend naar Eva en Margreet toe. Hij
stopt zijn mobiel in zijn zak. ‘Er is nog een akkefietje,’ zegt hij op
haastige toon. ‘De rol van de schildknaap is nog niet ingevuld. De
jongen heeft zich net ziek gemeld.’
‘Dat is gemeen,’ zegt Tara kwaad.
‘We moeten snel een oplossing verzinnen.’ Jan kijkt naar Margreet.
‘Jij kent de rollen van de jeugdspelers. Wil jij de schilknaap zijn?
Het is een jongen. We kunnen je haren onder een pet doen. Vind
je het lastig om een jongen te spelen?’
‘Ik vind het juist leuk,’ antwoordt Margreet. ‘De schildknaap heeft
een grappige rol en zijn tekst is makkelijk.’
‘Wie souffleert ons dan,’ roept Sara paniekerig. Margreet duwt Eva
de papieren in haar handen.
‘Eva,’ antwoordt Margreet. ‘Ze kent jullie rollen uit haar hoofd.’
‘Fijn dat jullie ons zo snel uit de brand helpen,’ zegt Jan.
Margreet krijgt een lange blouse aan met een kleurige ceintuur. Ze
draagt haar haren opgestoken onder een platte pet.
‘Stoer,’ vindt Eva. Ze leest nog snel even de scène door. De teksten
van de prinsessen kent ze en die van de schilknaap is eenvoudig.
Met het papier erbij zal het prima gaan.
‘De generale gaat zo beginnen,’ roept meneer Kraailo.
In de tweede act komen de prinsessen op. Snel gaat Eva achter
een soort schot zitten. Meneer Kraailo noemt het de coulissen. Het
publiek ziet Eva niet, terwijl Eva zelf de spelers wel goed kan zien
en horen.
Prinses Nigra rijdt op haar paard en prinses Aurelia loopt ernaast.
Eva ziet dat Funny helemaal op haar gemak is.
73
opmk-Een10voorFunny.indd 73
18-07-14 12:22
Prinses Aurelia: ‘Het is zo mooi in het bos.’
Prinses Nigra: ‘We gaan even pauzeren.’
In de verte krast een kraai.
Opeens valt het spel stil, de prinsessen kijken elkaar aan.
‘Het gekras,’ fluistert Eva. Het is de tekst van prinses Aurelia: ‘Het
gekras klinkt zo onheilspellend.’
Prinses Nigra spreekt de tekst van prinses Aurelia.
Regisseur Jan loopt het toneel op. ‘Meisjes, jullie wisselen van rol.
Blijf wel bij je eigen tekst.’
‘Kunnen we opnieuw beginnen bij de tweede act,’ roept de vader
van de tweeling. ‘Anders heb ik niet genoeg materiaal om de film
te monteren. Met knip en plakwerk gaat er altijd filmmateriaal verloren en…’
‘Goed,’ onderbreekt de regisseur hem. ‘We beginnen opnieuw bij
de tweede act.’
74
opmk-Een10voorFunny.indd 74
18-07-14 12:22
Funny stapt braaf van het podium af. Een seconde later komen de
prinsessen opnieuw op.
‘Het is zo mooi...’
‘… in het bos,’ vult Eva aan. Sara en Tara halen hun teksten weer
door elkaar.
‘Stop,’ roept de vader van de tweeling weer. ‘Knippen en plakken
is mijn hobby. Mijn meisjes doen het erom.’ Hij zegt het op een
grappige toon. Sara en Tara kunnen er niet om lachen.
De regisseur stelt de tweeling gerust. ‘Met de repetities ging het zo
goed,’ zegt hij. ‘Kom, we doen het nog eens over.’
Opeens begrijpt Eva het. Eerst hadden ze ruzie over wie Aurelia
en wie Nigra mocht zijn. De regisseur heeft de rollen verdeeld,
maar de tweeling heeft toch de beide rollen om de beurt gespeeld.
Tijdens de repetities had meneer Kraailo het niet door. Nu halen
ze de rollen door elkaar!
Eva probeert zo goed mogelijk de tekst voor te zeggen. Ze leest
ieder woord van de tekst mee. Telkens valt het even stil en spreekt
Eva de juiste zin zo duidelijk mogelijk voor.
Funny speelt haar rol foutloos. De pony staat stil onder een grote
boom. Voordat prinses Nigra haar zus in de steek laat, springt de
rover uit de boom en neemt hij de prinsessen gevangen. Ze worden naar de wachttoren gebracht. Maar Funny ontsnapt…
Eva ziet haar pony zonder begeleiding los over het podium lopen.
Margreet staat achter de burchtmuur. Ze fluit zachtjes. Funny spitst
haar oren en stapt naar de burchtmuur toe. Het lijkt net of de
pony toevallig de kant op loopt waar de schildknaap de wacht
houdt. Het loopt allemaal perfect, ziet Eva.
De schildknaap springt op de ponyrug en draaft over het podium
in de richting van de wachttoren. De rovers liggen te slapen.
De schildknaap bevrijdt de prinsessen en… hij wordt op slag verliefd op prinses Aurelia.
Het publiek klapt luid. De scène is afgelopen. In de volgende scène blijft Eva op de souffleerplek zitten. Zo kan ze alles perfect
zien. Ze geniet van het hele spel.
75
opmk-Een10voorFunny.indd 75
18-07-14 12:22
Aan het einde van de voorstelling komen alle spelers op, ze
maken een buiging. Margreet houdt Funny stevig aan de teugels
vast. Funny knikt met haar hoofd. De pony maakt ook een buiging. Eva is super trots op haar.
76
opmk-Een10voorFunny.indd 76
18-07-14 12:22
16. Wending in het complot
N
a het spel verkleden de spelers zich. Daarna gaat de regisseur met de toneelspelers napraten. Eva moet even op Margreet wachten. Ze gaat op de voorste rij zitten. Funny blijft braaf
bij haar staan wachten. Stijn loopt naar haar toe.
‘Hoe vond je me?’ vraagt hij.
Eva kijkt hem verbaasd aan. ‘Heb ik iets gemist?’ vraagt ze.
‘David en ik zijn kraai,’ verklapt Stijn. ‘Je hebt ons toch wel horen
krassen.’
Eva schiet in de lach. ‘De kraaien hadden een super timing,’ zegt
ze giechelend. ‘Talentvol.’
‘Jouw pony heeft pas talent,’ zegt Stijn. Hij aait door Funny’s manen.
‘Heb je weleens op een paard gereden?’ vraagt Eva.
‘Iedere zomervakantie,’ antwoordt Stijn. ‘We kamperen bij een
boerderij met paarden in Zweden. We rijden daar door de bossen.’
‘Wat leuk,’ zegt Eva.
Even later zitten alle spelers in een kring op het podium. Stijn en
David zijn er ook bij. De vader van de tweeling deelt broodjes uit.
Hun moeder schenkt voor iedereen een kop thee of koffie in. Sara
en Tara kibbelen over de rolverdeling.
‘Jij hebt alles verpest,’ ruziet Tara. ‘Jij wilde per sé Aurelia spelen.’
‘Je irriteert me verschrikkelijk,’ zegt Sara. ‘Als je nog een keer per
sé zegt dan, dan…’
‘Mag ik even jullie aandacht,’ zegt de regisseur. ‘Een generale
repetitie is om van te leren. We gaan nu de puntjes op de i zetten.
Eerst kijken we even terug op de scènes van het jeugdtheater. De
jongelui mogen daarna naar huis.’
Sara neemt meteen het woord.
‘Tara had even een black out,’ zegt ze. ‘We willen flexibel zijn en
kennen elkaars tekst. Morgen speel ik prinses Aurelia.’
77
opmk-Een10voorFunny.indd 77
18-07-14 12:22
‘Begrijp ik het goed dat jullie met de generale van rol zijn veranderd,’ zegt Jan verbaasd.
‘Sara en Tara zijn heel solidair met elkaar,’ vult hun moeder aan.
‘Ze gunnen elkaar de hoofdrol. Prinses Aurelia is voor beiden favoriet.’
Het gezicht van regisseur Jan betrekt. ‘Bij iedere zin zijn jullie
gesouffleerd,’ zegt hij. ‘We hebben de tweede act vijf keer overnieuw gespeeld omdat Sara en Tara niet tekstvast zijn. Morgen…’
De vader van de tweeling valt hem in de reden. ‘Ik heb een prachtige opname van het theaterstuk gemaakt,’ zegt hij. ‘Met een beetje knip- en plakwerk is er op de film niets van de rolverwarring
te zien.’
‘De rolverdeling is een taak van de regisseur,’ zegt Jan. ‘Ik vind
het heel vervelend dat jullie de rollen verwisseld hebben zonder
met mij te overleggen. We gaan verder met de evaluatie. Tara is en
blijft prinses Aurelia.’ Hij kijkt van Sara naar Tara en terug. Tara
steekt haar hand op omdat ze ziet dat Jan niet meer weet wie van
de twee Tara is.
‘Kijk naar het publiek als je spreekt,’ zegt Jan tegen Tara. ‘En we
hebben op de laatste toneelrepetitie geoefend dat je tot het laatste
woord van de zin duidelijk spreekt.’
‘Dat wist ik niet. Met de laatste repetitie speelde Sara de rol van
prinses Aurelia,’ zegt Tara.
Het geduld van regisseur Jan raakt op. ‘Zijn jullie met de repetities
ook steeds van rol gewisseld?’ vraagt hij geïrriteerd.
‘Ja,’ zeggen Sara en Tara tegelijk.
‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt,’ zegt Jan. ‘De regisseur bepaalt
de rollen, niet de spelers! Tara is prinses Aurelia, ze heeft de meeste tekst. Morgen ben je tekst vast. En Sara is prinses Nigra. Kan ik
op jullie rekenen?’
Er valt een stilte.
‘Ik raak steeds in de war,’ bekent Sara. ‘Als ik Tara met het gouden
kroontje op zie, dan lijkt het net of ik prinses Aurelia ben. Een
soort spiegelbeeldeffect,’ zegt ze.
78
opmk-Een10voorFunny.indd 78
18-07-14 12:22
‘Als Sara het gouden kroontje draagt, voel ik me ook prinses Aurelia,’ vertelt Tara. ‘Ik ben zo bang dat we weer de rollen verwisselen. Stel je voor! Dan gaan we af voor het grote publiek. Vannacht
kon ik er al niet van slapen.’
‘Ik heb er ook buikpijn van,’ zegt Tara.
‘Morgen,’ herhaalt Jan, ‘kunnen we het spel niet om de seconde
onderbreken.’ Hij kijkt even voor zich uit. ‘Zo gaat het niet langer.
Helaas hebben jullie het mooi verknald. Ik laat de voorstelling
waar iedereen zo hard voor gerepeteerd heeft, niet in het honderd
lopen. Morgen spelen jullie niet mee. We gaan op zoek naar andere spelers. Een dag voor de voorstelling is dat wel een heel vervelende zaak.’
Tara wrijft in haar ogen.
‘Ik doe niet meer mee,’ mompelt Sara, net of ze het zelf besloten
heeft.
Hun moeder slaat haar armen om hen heen. Ze weet er een mooie
draai aan te geven.
‘Mijn meisjes zijn ook solidair met anderen,’ zegt ze. ‘Eva heeft ze
zo goed gesouffleerd. Ze kent de rol van Aurelia uit haar hoofd.
Ze is geknipt om prinses Aurelia spelen. Margreet kent de tekst
ook. Ze kan prinses Nigra zijn. Sara en Tara gunnen hun de rollen van harte,’ zegt ze op een toon alsof ze een cadeautje weggeeft. ‘Mijn meisjes zijn op van de zenuwen en ze hebben hun
best gedaan. Bovendien hebben we al genoeg materiaal voor de
film.’
‘De filmbeelden zijn prachtig,’ zegt de vader van de tweeling. ‘Het
spel van Sara en Tara is voor eeuwig vastgelegd. Met een beetje
knip- en plakwerk kunnen we terugkijken op een foutloos theaterstuk. Echt klasse.’ Hij kijkt trots naar de meisjes.
Regisseur Jan neemt het woord weer. Zijn stem klinkt niet bepaald
vrolijk. ‘We hebben een dag voor de voorstelling twee vacatures
voor de prinsessenrollen,’ concludeert hij. ‘Het zijn mooie rollen
met veel tekst.’
Hij kijkt Eva en Margreet aan. ‘Jullie zijn de enigen die het spel
79
opmk-Een10voorFunny.indd 79
18-07-14 12:22
kennen. Zijn jullie bereid om op zo’n korte termijn de tekst uit jullie hoofd te leren?’
‘Goed,’ zegt Margreet meteen. Ze knijpt Eva zo hard in haar arm
dat Eva ook meteen ‘ja’ zegt. Dit voorstel heeft ze totaal niet verwacht!
‘Dat is bijzonder sympathiek van jullie,’ zegt de regisseur. Hij geeft
Sara en Tara een hand. ‘Bedankt voor jullie inzet. Komen jullie
morgen wel kijken?’
‘We zijn solidair,’ zegt Tara op een toon of ze een groot offer
gedaan heeft. De tweeling en hun ouders zwaaien gedag en stappen op.
‘Het is wel een bijzondere generale repetitie,’ zegt regisseur Jan.
Hij spreekt in het kort de prinsessenrollen met Eva en Margreet
door.
‘Nu hebben we nog één onbezette rol,’ zegt hij.
Stijn steekt direct zijn hand op. ‘David kan het gekras wel alleen
af,’ zegt hij.
Er klinkt een vreselijk gekras naast hem. Iedereen moet lachen
‘Ik hoor het,’ zegt Jan. ‘David krast voor twee!’ Hij kijkt naar Stijn.
‘Kan ik er morgen van op aan dat je de tekst kent?’
‘Ja,’ zegt Stijn. ‘Geen probleem.’ Hij geeft Eva een knipoog. Eva
voelt zich heel blij. Net of die ene knipoog een zonnetje aanklikt
die door haar heen straalt.
Margreet stoot haar aan. ‘Ben je er nog?’ vraagt ze.
‘Ik zit op een roze wolk hartjes te tellen,’ antwoordt Eva giechelend.
Het lijkt allemaal wel een droom. Ze had nooit verwacht dat ze
met haar pony en Margreet mee zou mogen spelen. Prinses Aurelia is de leukste rol. En… Stijn de schildknaap wordt verliefd op
prinses Aurelia. In de laatste scène lopen ze hand in hand!
80
opmk-Een10voorFunny.indd 80
18-07-14 12:22
17. Funny is jarig
D
e volgende morgen wordt Eva gewekt door een heerlijke
geur. Ze ruikt appeltaart. Slaperig kijkt ze op haar mobiel.
Het is al negen uur! Ze heeft zich verslapen. Gisteravond spookte
de tekst van prinses Aurelia in haar hoofd. Ze lag lang wakker
voordat ze in slaap viel.
Eva snuift de appeltaartgeur op. Wie bakt er al zo vroeg? Opeens
weet Eva het antwoord. Pieter bakt een taart om de verjaardag van
haar pony te vieren. Funny is jarig! Eva springt uit bed, schiet in
haar kleren en stormt naar beneden.
Op de keukentafel staat een vers gebakken appeltaart. Peer zit
naast de tafel met zijn kopje schuin omhoog. Hij kijkt Eva op zijn
allerliefst aan en kwispelt als een dolle. Pieter is in de weer met
een nieuwe lading baksels: appelflappen. Hij merkt niet eens dat
Eva binnenkomt, zo druk heeft hij het.
‘Gefeliciteerd met Funny,’ zegt Eva. ‘Lief dat je een taart voor mijn
pony hebt gebakken.’
‘Wacht even,’ zegt Pieter. ‘Die taart is niet voor jouw pony. Funny
trakteert op appeltaart.’
‘Wanneer zijn de appelflappen klaar?’ vraagt Eva.
‘Funny trakteert ook op appelflappen,’ zegt Pieter. Met andere
woorden: ze zijn niet voor de pony’s bestemd. Pieter schuift een
bak appelschillen naar Eva toe.
‘Verse schillen voor de pony’s,’ zegt hij. ‘Vol met vitamientjes.’
‘Schillen zijn toch geen verjaardagstraktatie,’ moppert Eva. ‘De
pony’s eten elke dag al appelschillen. Hoe moet ze weten dat ze
jarig is?’
Carolien loopt de keuken in.
‘We gaan je pony feliciteren,’ zegt ze vrolijk en ze pakt de emmer
met appelschillen. ‘Zoveel schillen hebben onze pony’s nog nooit
81
opmk-Een10voorFunny.indd 81
18-07-14 12:22
gehad! Ga je mee?’ Peer springt om haar heen. De hond denkt dat
hij ook wat krijgt.
Pieter draait zich om. Hij geeft Eva een mooie rode appel. ‘Deze
heb ik speciaal voor Funny bewaard,’ zegt hij.
‘Lief,’ vindt Eva. ‘Sorry, dat ik zo zeur. Ik heb onwijs veel zin in je
traktatie!’
Funny staat bij het hek op Eva te wachten. De pony hinnikt vrolijk. ‘Gefeliciteerd!’ roept Carolien.
‘Wacht even met de schillen uitdelen,’ zegt Eva. ‘Ze houdt de rode
appel op haar rug en ze gaat voor haar pony staan.
‘Beentje,’ zegt ze.
Funny tilt meteen haar rechtervoorbeen op. Eva pakt het voorbeen en schudt het been heen en weer. ‘Gefeliciteerd, vandaag
ben je tien jaar!’ Ze laat haar pony stukjes van de appel afhappen.
Funny smult van de sappige appel. Carolien maakt drie bergjes
appelschillen voor de pony’s. Sneeuw, Bruno en Funny knabbelen van de schillen. Peer krijgt ook een sliertje schil.
‘Een gezond en lekker ontbijtje,’ zegt Carolien.
Eva en Carolien blijven nog even bij Funny staan. Eva aait door de
dikke manen van Funny.
‘Je krijgt een speciale verjaardag,’ zegt ze. ‘Ik ga je heel mooi borstelen. Vanmiddag rijden we naar het bostheater. Om drie uur
word ik geschminkt.’ Funny tilt zijn hoofd op en kijkt Eva aan met
een blik alsof ze wil zeggen: wat heb ik daar nu aan.
‘De voorstelling begint om vier uur. Er komen heel veel mensen.’
‘Ben je zenuwachtig?’ vraagt Carolien
‘Helemaal niet,’ zegt Eva. ‘Nou ja, wel een beetje. Mijn buik rommelt.’
‘Ga je mee ontbijten,’ zegt Carolien lachend.
Op tafel staan vijf bordjes met een dampende appelflap. Mama
schenkt thee in. Papa en Pieter zitten al aan tafel.
‘Hiep hoera voor Funny,’ zegt papa. ‘We zijn heel blij dat Funny
weer helemaal beter is.’
82
opmk-Een10voorFunny.indd 82
18-07-14 12:22
‘Dankzij de tweeling doen jullie beiden mee met het bostheater,’
zegt Carolien opgewekt.
Ondanks de tweeling, wil Eva zeggen. Ze slikt de woorden in.
Carolien ziet het altijd positief. Eva wil er een mooie dag van
maken. Ze hapt van haar appelflap. ‘Lekker, Pieter.’
‘De lekkerste appelflappen zijn Pieters appelflappen,’ zegt papa.
‘Later komen we iedere dag in je appelgebakrestaurant eten.’
Eva draait zich om. Het aanrecht is leeg. ‘Waar is die appeltaart
gebleven?’
Pieters ogen worden groot van de schrik. ‘Peer!’ roept hij. ‘Peer
heeft mijn taart opgesnoept!’
Peer hoort zijn naam en loopt kwispelend naar Pieter toe. Iedereen weet dat kleine Peer wel vaker iets lekkers van de tafel snaait.
‘Nee, hoor,’ zegt mama. ‘Ik heb de taart net op tijd in veiligheid
gebracht.’
‘We bewaren de taart voor vanmiddag. Na de voorstelling komen
Margreet, haar moeder, Ben en zijn vader een kop thee drinken.’
‘Gezellig,’ zegt Eva.
Een paar uurtjes later stapt Eva op een glanzende pony door het
bos. Ze heeft Funny overal goed geborsteld. Ze heeft zelfs de
staart van Funny gewassen. Nu lijkt de staart wel twee keer zo
dik. Bij het bostheater is het een hele drukte. Alle toneelspelers
worden een voor een geschminkt. Margreet is net aan de beurt.
‘Funny, gefeliciteerd!’ roept ze vrolijk.
‘Niet bewegen,’ zegt de vrouw die Margreet schminkt. Ze maakt
de wangen van Margreet roze. Margreet kletst verder.
‘Ook je mond niet bewegen,’ zegt de vrouw.
Niet praten is bijna onmogelijk voor Margreet. Van schrik houdt ze
een paar tellen haar mond.
‘Wie is Funny?’ vraagt regisseur Jan.
‘Mijn pony heet toch Funny,’ antwoordt Eva.
‘Een dubbele feestdag,’ zegt Jan. ‘Het brave beestje is jarig.’ Hij
klopt Funny op haar hals. Eva kijkt om zich heen of ze Stijn ziet.
83
opmk-Een10voorFunny.indd 83
18-07-14 12:22
Hij is er toch wel… Opeens staat hij voor haar neus. Stijn draagt
zijn schildknaapoutfit.
‘Alles onder controle?’ vraagt hij.
‘Nu jij er bent wel,’ zegt Eva. Ze wordt ook geschminkt. Daarna
trekken Margreet en Eva de lange jurken aan en krijgen ze het
kroontje op. Eva kijkt in een spiegel.
‘Ik herken mezelf niet meer,’ zegt ze lachend.
‘Heb je al gezien hoeveel mensen er zitten?’ vraagt Margreet.
Eva gluurt om de hoek van de muur. Het bostheater zit al helemaal vol. Op de voorste rij ziet ze Ben naast zijn vader. Margreets
moeder en haar moeder zitten naast elkaar. Daarnaast de tweeling
met hun ouders. Pieter en Carolien helpen achter de coulissen.
Het theaterspel begint!
Eva en Margreet komen in de tweede act op. Het hele toneelspel
loopt perfect. Aurelia en Nigra rijden door het bos en worden
overvallen. Funny ontsnapt en schildknaap Stijn weet de prinsessen uit de wachttoren te redden. Het publiek kijkt ademloos toe
tot de laatste scène. Een daverend applaus klinkt en alle spelers
komen op. Eva zit op Funny’s rug en Margreet en Stijn lopen ieder
aan een kant van de pony. De spelers buigen en het publiek klapt.
Als het klappen ophoudt, lopen de spelers van het toneel af.
Alleen Funny blijft midden op het podium staan.
Eva spoort haar pony aan. Margreet klikt met haar tong en Stijn
geeft de pony snel een koekje. Funny verzet geen stap.
Het ging zo goed, denkt Eva. En nu krijgt mijn pony kuren… Ze
ziet de tweeling naar haar kijken. Eva vindt het echt een afgang
als haar pony niet naar haar luistert. Regisseur Jan loopt het podium op.
‘Een speciaal applaus voor onze jarige Funny,’ roept hij.
Alle mensen klappen weer.
‘Beentje,’ fluistert Eva. Funny tilt een been op. Jan schudt het been.
Nu is het applaus zo hard dat Funny er genoeg van heeft. Ze draaft
van het podium af, Margreet en Stijn lopen snel mee. Achter de
coulissen glijdt Eva van haar rug. Ze klopt haar pony op de hals.
84
opmk-Een10voorFunny.indd 84
18-07-14 12:22
‘Pff, dat ging maar net goed,’ zegt ze opgelucht. Ze voelt een arm
om zich heen.
‘Ik ben verliefd geworden op een mooie prinses,’ fluistert Stijn in
haar oor.
‘Welke prinses,’ wil Eva vragen maar ze krijgt geen kans, want
Stijn geeft haar al een kus.
85
opmk-Een10voorFunny.indd 85
18-07-14 12:22
18. Een tien voor Funny
E
va en Margreet hebben Funny in de wei gezet. De voerbak
zit vol ponykoekjes met appelsmaak. Funny heeft zich erop
gestort. Ze tilt haar hoofd niet eens meer op als Eva haar nog een
knuffel geeft.
‘Smikkelneus,’ zegt Eva.
‘Ga je mee appeltaart eten?’ vraagt Margreet. ‘Of neem jij een appelflap? Ik kan zo moeilijk kiezen…’
‘Dan neem je appelflaptaart,’ zegt Eva lachend. ‘Pieter heeft
genoeg gebakken.’ Al pratend lopen ze naar binnen.
‘Hoi prinsessen. Jullie toneelspel was top. Funny speelde een sterrol. Een tien voor Funny. Gefeliciteerd met Funny!’ klinkt er in de
keuken.
Eva kijkt verbaasd rond. Aan de keukentafel zitten niet alleen
Carolien, Margreets moeder, Ben en zijn vader maar ook juf Roos
en Hans. Papa en Pieter delen taart en appelflappen uit. Mama
schenkt koffie, thee en fris in en iedereen zit gezellig te praten.
Margreets moeder staat op, ze heeft een groot pak vast.
‘Dit cadeau is geen verrassing,’ zegt ze.
‘Er zit huiswerk in,’ verklapt Margreet.
‘Funny!’ roept Ben. Hij wiebelt enthousiast op zijn stoel. Eva
begrijpt er niets van. Ze maakt het pak snel op. Er zit een grote
doos in beplakt met ponyfoto’s. Eva bekijkt de foto’s. Alle pony’s
van ponyclub de Bosruiters staan erop.
‘Wat leuk,’ zegt ze. ‘Heel erg bedankt!’
‘Openmaken,’ beveelt Margreet.
Eva klapt de deksel open en haalt er een stevig vel papier uit. Ze
vouwt het papier open.
‘Het Funnyspel!’ roept ze enthousiast.
‘Mama, Ben en ik hebben alle plaatjes gekleurd,’ vertelt Margreet
trots. ‘Hier staan jouw vragen.’
86
opmk-Een10voorFunny.indd 86
18-07-14 12:22
Ben wijst naar een doosje. ‘Funny, Bontje, Sneeuw, Bruno, Lotus,
Jip en Janneke,’ zegt hij.
Eva opent het doosje. Ze zet een voor een alle miniatuurpony’s op
tafel. Zelfs de paarden van juf Roos en Hans zijn erbij. Eva bekijkt
ze een voor een.
‘De pony’s lijken net echt,’ zegt ze. ‘Grappig, Jip en Janneke zijn
precies hetzelfde.’
‘Mama is crea,’ zegt Margreet trots. ‘Ze heeft de speelgoedpony’s
zelf beschilderd.’
Iedereen bekijkt en bewondert het Funnyspel.
‘We gaan het meteen spelen,’ zegt Eva..
‘Hallo!’
‘We doen ook mee.’ Sara en Tara komen totaal onverwacht binnen.
‘Op een voorwaarde,’ zegt Eva lachend. ‘Als jullie niet van rol verwisselen.’
Margreet strikt een lintje om de buik van een van de zwarte speelgoedpony’s.
‘Dit is Jip,’ zegt ze. Ze strikt ook een lintje om de pols van Sara.
Eva schudt de twee dobbelstenen in haar handen. ‘We gaan beginnen,’ zegt ze vrolijk. Ze laat de dobbelstenen rollen. Twee keer
vijf.
‘Een tien voor Funny,’ zegt ze.
‘Hiep hoera,’ roept iedereen. Eva voelt zich super blij.
87
opmk-Een10voorFunny.indd 87
18-07-14 12:22
opmk-Een10voorFunny.indd 88
18-07-14 12:22
ort
Evelien van D
Sara en Tara doen heel geheimzinnig over een
auditie waar zij aan meedoen. Margreet en Eva
gaan eropaf en ontdekken waar het om gaat:
een voorstelling in het oude bostheater.
De tweeling heeft de hoofdrollen al te pakken en
wil ook nog eens Funny lenen voor op het podium.
Maar dan is er een wending in het complot.
Alles gaat anders dan iedereen dacht. Voor Eva,
Margreet, Stijn, en natuurlijk Funny is het
dubbel feest!
‘Superspannend leesvoer voor echte paardenmeisjes!’ Tina
y
n
n
Fu
evelien van dort
Evelien van Dort heeft al meer dan vijftig kinder- en
jeugdboeken geschreven. De Funnyboeken hebben
een speciaal plekje in haar hart:
paardrijden is namelijk haar
grootste hobby! Een tien voor Funny
is het 10e deel in de populaire Funny
serie. Lees meer over Evelien op
www.evelienvandort.nl
een tien voor funny
Funny
r
o
o
v
n
e
een ti
NUR 282
www.uitgeverijcallenbach.nl
omslag 10 voor funny_totaalomslag.indd 1
15-07-14 15:05