9 Hoofdsponsor sv Orion ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ⃟ COLLECTIEF / Hans Loen (pag. 1) ⃟ De wijsheid van Cruijff en Orions eigen wijsheid / Tijs Tummers (pag. 2 en 3) ⃟ Trots / Réne van Onna (pag. 4) ⃟ Foto impressie kampioenschap Orion 1 ⃟ ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………... Tekst: Hans Loen Wat een apotheose: Orion1 KAMPIOEN. Wie had dat kunnen bedenken toen we in augustus startten met de voorbereiding. Het is nog steeds een beetje onwerkelijk een dergelijk abrupt einde van de competitie. Wel een heel prettig einde moet ik zeggen. Kampioen in het jaar van het 75 jarig jubileum. We hebben een geweldige 2e seizoenshelft gespeeld, waarbij we het kampioenschap hebben afgedwongen. Dit is ook het kampioenschap van en voor Orion, het collectief heeft gezegevierd. Kampioennuhhhhhhhhhhhhh hhh ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………. Tekst: Tijs Tummers, voorzitter Aan het eind van het vorig seizoen heb ik vaak moeten denken aan één van de vele opmerkelijke oneliners van Johan Cruijff. ‘Je kunt beter ten onder gaan met je eigen visie dan met de visie van een ander.’ Dat was nu juist het probleem. We waren net ten onder gegaan, maar zonder onze eigen visie erin te herkennen. Als club moet je je onderscheiden. Wat maakt Orion tot Orion? De mensen, de leden die door de jaren heen onze clubcultuur hebben gevormd. Daar hoort ook een gezonde portie eigenwijsheid bij. Voorzitter Tijs Tummers spreekt de spelers en begeleiders van de 1e selectie toe na het behalen van het kampioenschap We hebben wat dat betreft de (eigen) wijsheid in pacht. Kijk in ons jubileumboek en zie dat de namen van bijvoorbeeld Hans Loen en Peter Akkers al vanaf de jaren zestig/zeventig aan Orion 1 verbonden zijn. Zie pagina 3. En het is niet toevallig dat ze op menig kampioensfoto van de partij zijn. Zij maken alweer jaren deel uit van het technisch hart van Orion, hebben laten zien met jonge mensen te kunnen samenwerken en blijven niet hangen in ‘vroeger was alles beter’. Dus waarom verder zoeken als je die kennis in huis hebt? Het vormde het uitgangspunt voor het Engelse model, waarbij we eigenwijs stelden dat we baas in eigen huis wilden blijven. En zo begonnen we aan het seizoen. Met eigen spelers. Met jonge trainers voor 1 en 2 die de club en de cultuur goed kenden. Ging het daarna vanzelf? Zeker niet. Er werd gewonnen af en toe, er werd gelijkgespeeld, maar er werd ook veel verloren. Ik herinner me een smadelijke 7-3 nederlaag bij Hatert. Maar ook toen dachten we aan de woorden van Cruijff: ‘Je kunt beter ten onder gaan met je eigen visie dan met de visie van een ander.’ Want dit was zoals we met Orion wilden spelen. En Hans en Robert hielden vertrouwen, en daarom de mensen om hen heen ook. Iedereen weet wat er na de winterstop gebeurde. Opeens begon het te lopen en struikelde de concurrentie steeds vaker. Het leidde tot een geweldige apotheose met aan het eind de kampioenschap als beloning. En zo konden we uiteindelijk vrolijk variëren op de wijsheid van Cruijff: ‘Je kunt beter bovenaan eindigen met je eigen visie dan ten onder gaan met de visie van een ander!’ . Tijs samen met erevoorzitter Ap Kunkels, ook tijdens het kampioensfeest ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… Tekst: René van Onna In mijn stukje voor de Nieuwsbrief van augustus 2013 mijmerde ik wat over Orions 75ste verjaardag. Ik deed dat vanaf het mooie Spaanse eiland Lanzarote. Over de kansloze degradatie van ons eerste elftal en over hoe mooi het zou zijn als we dat verloren terrein nog in ons jubileumjaar zouden heroveren. En daar lag een schone taak voor de jonge trainer Robert de Pauw die er samen met Hans Loen voor zou moeten zorgen dat Orion aan het eind van deze voetbaljaargang in ieder geval een prijs zou pakken. En na een seizoen dat een einde als een Hitchcockthriller kende, flikten die gasten het: Orion mag zich kampioen van de derde klasse D noemen! Het elftal stond slechts één speeldag boven aan de ranglijst maar dat was, zoals Harrie van Ooijen het al schreef op de Orion-site, de belangrijkste speeldag, namelijk de laatste. En dan ben je kampioen. Robert en Hans hebben samen met de technische commissie een elftal samengesteld dat gedurende het seizoen is gegroeid, een ‘eigen smoel’ kreeg. Het jonge team startte wisselvallig en schurkte tegen de top 4 aan. Niets wees er toen op dat Orion mee zou doen om de prijzen. Maar Robert was en is zelfverzekerd en wist waar het aan lag. “We hebben veel aan de conditie gewerkt”, zei hij tegen me op een regenachtige donderdagavond in het clubhuis na de training. “Nu kunnen ze gaan tot het einde en dat was, heb ik me laten vertellen, in het vorig seizoen niet zo.” Na wat uitglijders (zoals de thuisremise tegen ONA’53, die ik dan weer moest aanschouwen), zette Orions vlaggenschip een ijzersterke serie neer. De ene na de andere titelkandidaat haakte af zodat het in de laatste speelronden nog ging tussen DIO’30 - de gedoodverfde winnaar van de competitie – en Orion. En plots kwam daar SCH nog bij. Met als apotheose de laatste speeldag met een voor Orion zo fraai einde. Hans en Robert hebben van Orion een herkenbaar elftal gemaakt: veel jeugd ingepast ook en zo hoort het eigenlijk te gaan in een voetbalclub. Complimenten dus voor de TC jeugd die de jongens klaarstoomde voor het grote werk. Orion mag trots zijn op de terugkeer naar de tweede klasse in één jaar. Inderdaad, zo trots als een… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
© Copyright 2024 ExpyDoc
