Klik hier voor het bericht in PDF.

Selectie 45+ kan bondscoach nog niet overtuigen
Ter voorbereiding op een groot internationaal toernooi speelt
de selectie van bondscoach Louis Vredenrust een oefentoernooi
op de velden van TVC. Er is nog veel werk aan de winkel!
Bondscoach kiest voor routine
Vredenrust kan kiezen uit een
voorselectie van maar liefst 58
spelers en roept de volgende
selectie op:
Staand
Hans Versluys, Antonio Andonyadis,
Mark Haagh, Maarten Knibbeler,
Ton Schipperheijn, Godfried Bos,
Zittend
Carlos Gonsalves, Symen Hofman,
Peter Wiering, Hans Hermens, Kees
Klaassen
Op basis van het selectiebeleid van deze bondscoach was het te verwachten dat hij zou kiezen voor routine.
Jonge talenten als Leo Notenboom, Marcel Rensen en Jules Vereecken zullen nog even geduld moeten
opbrengen. Het is wel opmerkelijk dat hij Andonyadis en Gonslaves meteen na hun naturalisatie in de selectie
heeft opgenomen. “Je kunt niet om hen heen” is de korte motivering van Vredenrust.
Twee keer verlies en slechts één winstpartij
Als we de balans na drie wedstrijden opnemen, moet prestatief helaas een somber
scenario worden geschetst.
Verlies met 2-0 in de eerste wedstrijd tegen “Zonder Inspanning Geen Overwinning” of
wel ZIGO, wordt gevolgd door de enige overwinning (2-1) tegen “Samen Aanpakken Reikt
Tot Overwinning” SARTO, waarna het toernooi teleurstellend wordt afgesloten met een
1-0 nederlaag tegen de counterploeg “Gelukvogels Stadpolders Combinatie” of wel GSC
uit Dordrecht. Eindbalans: 3 punten uit 3 wedstrijden; doelsaldo 2-4 en plek 3.
Eigenlijk was er maar één speler, die zijn normale niveau haalde en dat was Hans Versluys.
Het is bij hem waarschijnlijk als bij kaas en wijn “hoe ouder, hoe beter”. We willen wel
een verzachtende omstandigheid voor Mark Haagh aanvoeren. Als je na een paar
minuten al je lens verliest, mag je geen splijtende passes over 4 meter meer verwachten.
Toch zijn er wel positieve aanknopingspunten voor het vervolg
In de eerste wedstrijd heeft onze brigade een duidelijk veldoverwicht, maar twee vlijmscherpe counters leiden
op het eind tot een gevoel van “was niet nodig geweest”. In de tweede wedstrijd werd meteen de mentale
veerkracht getoond en Peter en Carlos (scoort meteen bij zijn debuut) nemen de doelpuntenproductie voor
hun rekening.
Opvallend is de verdedigende rol van de Pistorius van dit team, Gottfried Bos wiens onderstel op de introfoto
zichtbaar is. Deze rugby-ex-international zorgt op het eind voor een niet te nemen verdedigingsblok. Bij vrije
trappen staat er slechts één andere speler naast hem en samen vormen ze een onneembare muur!
Voorafgaand aan de laatste wedstrijd tegen GSC geven de spelers naadloos aan hoe deze tegenstander
bestreden moet worden. “Ze houden constant een blok van 4 spelers achter en counteren dan via diejun dikke,
kale, die je bijna niet van de bal krijgt”. Een gewaarschuwd mens telt voor twee zou je zeggen. Niets van dit.
GSC speelt het voorspelde spelletje en onze selectie is kansloos. Men mag in de handen knijpen dat keeper
Hans weer een aantal fraaie, horizontaal en vooral soepel uitgevoerde reddingen uitvoert.
Een aantal bijzonderheden tot slot
Tot onze verrassing zien we de gerenommeerde scout en spelersmakelaar Peer
Verbiest langs de lijn staan. Na enig aandringen geeft hij aan speciaal gekomen te zijn
voor de kale, dikke van GSC en Andonyadis van JEKA. Op een onbewaakt moment
overhandigt Andonyadis snel een langwerpige zwarte map aan Verbiest (zie foto). Is er
al een voorcontract getekend?
Verslaggever heeft al heel veel internationale toernooien gezien. Wat hij deze keer
heeft ervaren, tart iedere vorm van betrokkenheid en heeft de lachspieren weer
eens flink onderhanden genomen. In de wedstrijd tegen GSC zien we een scheids
die permanent zijn handen in de zakken heeft. Zijn territorium is niet groter dan de
middencirkel…! Het is toch ongelofelijk dat zoiets nog mogelijk is op zo’n
gerenommeerd internationaal toptoernooi!
Heeft u wel eens van een “Mark Haagje” gehoord? Vanaf heden kan deze
uitdrukking bijgeschreven worden in onze nationale voetbalencyclopedie. Op
een bepaald moment werp je alle middelen in de strijd om te winnen. Eén
van die middelen: de bal vol in het kruis van een tegenstander schieten.
Gisteren werd volgens Kees “een ouderwets Mark Haagje” uitgevoerd!.
Deze foto herbergt ook nog een andere bijzonderheid. Helaas is het moeilijk
zichtbaar, maar Antonio draagt een Ajax-trainingsjack. Top..!
Uiteindelijk komt de aap uit de mouw als verklaring voor het behalen van brons in plaats van het
ingecalculeerde goud. De selectie moet aantreden op een knollenveld bestaande uit zand, oneffenheden en
een paar grassprieten. “Wij trainen altijd op kunstgras en zijn deze mat niet meer gewend!” Heerlijk toch om
zo’n groep “oude” mannen bezig te zien, nog steeds vol passie om een potje te winnen. Als een fanatieke
tegenstander zijn ploeg schreeuwerig benadert, hoor ik een JEKA-coryfee hoofdschuddend opmerken “waar
gaat het nou in godsnaam over!” Gewoon om nog lekker in beweging te zijn en bij voorkeur om te winnen. Het
gebeurt in een sportieve sfeer met respect voor elkaar. De scheidsrechters hoor je weinig fluiten en dit
stimuleert natuurlijk ook om je handen in de zakken te steken! Genoten mannen.

Download Report