Opmaak 2 - Jitske-Sophie Producties

In Hilversum krijgen ze geen voet aan de grond. Maar in hun eigen stad of streek
zijn ze wereldberoemd, met tientallen hits, honderden optredens per jaar, duizenden
fans (al dan niet liggend voor de deur) en miljoenen views op YouTube.
tekst J its k e-s op hi e V e n e ma
Beroemd in
Limburg
POPSTER IN
DE POLDER
Wie? Wesley Jacobs (27) is
sinds zijn 12de volkszanger.
Grootste hits: Bewijs het
dan, Kom dan met Mij en
Julia.
Beroemd in
Tilburg
‘Als ik zomers rondloop in Brabantse volkswijken, hoor ik mijn muziek uit auto’s komen. Dat is voor mij
belangrijker dan gedraaid worden in
Hilversum, op zenders waar ik zelf
niet eens naar luister.
‘Tegen niet-Brabanders zeg ik dat ik
zanger ben. Dat ik bekend ben, leg ik
niet eens uit. Ik zeg hoogstens: kijk op
mijn website of kom langs bij een optreden. Dan schrikken ze zich rot. Ze
zien een feesttent of zaalcomplex, gevuld met duizenden mensen die tweeenhalf uur lang nummers meezingen
die zij nog nooit hebben gehoord.
‘Ik zing ook in huiskamers, op communiefeesten voor veertien man. Zo’n
kind mag kiezen: of de ouders regelen
een zaal met catering voor de hele
straat, of ze boeken zanger Wesley.
Daar sparen ze een jaar voor.
Elke artiest die zegt het alleen voor de
lol te doen, liegt. Ik wil zo beroemd
mogelijk worden binnen mijn genre.
De Tilburgse ijshallen heb ik al vol
gehad, 6500 man, met ‘Wesley Live in
Concert’ op een 25 meter lang spandoek. Mijn doel is Ahoy, het hoogst
haalbare voor een volkszanger. Ik ben
nu vijien jaar een bekende Brabander, maar het is nog niet gelukt. Pas
sinds een jaar heb ik een goede mana-
ger, nu moet het kunnen. Ik heb het
gevoel dat ik de laatste treden van de
ladder aan het beklimmen ben.
Mijn manager Riny Schreijenberg is
dé man achter grote namen als Frans
Bauer. Hij is hard, zal nooit zeggen dat
mijn optreden goed ging. Maar hij
hee er verstand van. Ik heb er alles
voor over om door te breken.
‘Onze samenwerking is geﬁlmd door
Omroep Brabant. Elke week keken
300 duizend Brabanders naar mijn
reallifesoap. Zomers, tijdens voetbal.
Dat zegt wel wat. In de serie bestelde
ik een broodje kroket in een chic restaurant, iets dat van Riny niet mag. De
dag erna ontving hij driehonderd
mailtjes van boze fans: ‘Als ons Wesley
een kroket wil, mag hij een kroket’.
‘Ik word herkend, elke dag. Brabanders wandelen overal rond, ik hoor
het geroezemoes. Fans zitten op hun
knieën voor mijn vensterbank, ze gluren onder de gordijnen. Ik zwaai dan
maar gewoon. Als ze aanbellen, geef
ik ze een fotokaart met handtekening.
Ik ben nog niet waar ik wil eindigen.
Ik hoop op een ‘Heb je even voor mij’,
die ene hit waardoor iedereen me kent.
Ik werk er hard voor. De markt verandert wel. Een paar jaar geleden trad ik
driehonderd keer per jaar op, tegenwoordig moet ik mijn best doen voor
honderd boekingen. Ik blijf in de fabriek van mijn oom werken. ’s Avonds
word ik aanbeden, in de fabriek ben ik
gewoon Wesley. Dat houdt me met
beide benen op de grond.’
Wie? Beppie Kraft (67) zingt
sinds haar 11de carnavalsmuziek. Grootste hits: In
d’n hiemel, De nach is toch
zoe laank.
‘Ik had landelijk bekend kunnen
worden. Bekende producers pushten
me, mijn man zag het zitten. Ik niet. Ik
trad drie keer per avond op in Limburg,
maar sliep altijd in mijn eigen bed.
‘Ik was directeur van platenmaatschappij Marlstone Recordings. André
Rieu en Frank Boeijen stonden bij ons
onder contract. Ik werkte zeventig uur
per week als Beppie Knubben en in
het weekend trad ik op als Beppie
Kra, de dochter van de bekende producer Sjeng Kra.
‘Van dichtbij heb ik gezien dat landelijk succes slopend is. Je verliest grip
op je leven. Ik heb daarom het platencontract afgeslagen en ervoor gekozen
me te focussen op Limburg. Ik zing
niet buiten de provinciegrens. In Limburg hee elk dorp zijn eigen carnavalslied. ‘Dat hoe niet goed te zijn,
‘Ik maak
carnvalsmuziek
alsof het
voor de
wereldmarkt is’
het is maar voor carnaval’ wordt vaak
gedacht. Ik produceer carnavalsmuziek alsof het voor de wereldmarkt bestemd is. Ook een feestnummer moet
ergens over gaan. Dat bier rijmt op
plezier, is mij te makkelijk.
‘Ik heb nooit spijt gehad van mijn
keuze. Ik ben in Limburg zo bekend
als een landelijke ster. Als mensen
geen gedag zeggen als ik een terras op
loop, zijn het toeristen. Als de naam
Beppie Kra wordt omgeroepen, gaat
iedereen staan en klinkt er gejuich.
Dat is heerlijk.
‘Mijn zoon hee een evenementenbureau en hij wilde graag naar Ahoy, ik
niet. Het ﬁnanciële risico is ruim
tweeënhalve ton, dat doe ik mijn zoon
niet aan. Maar hij wilde per se, desnoods met een andere artiest.
Ik wist niet of ik Ahoy uitverkocht zou
krijgen. Pas toen ik op het Vrijthof aankondigde dat ik mijn 55-jarig artiestenjubileum in Rotterdam zou vieren en
twintigduizend man begon te gillen,
had ik er vertrouwen in. Uiteindelijk
reden er tweehonderd bussen met fans
in een ﬁle naar Rotterdam.
‘Vijien jaar geleden zei mijn man
vaker naar Spanje te willen gaan. Ik
dacht meteen: ik stop voor hem met
optreden. Maar mijn coach Jean Innemee zei dat ik niet moest stoppen op
de top van mijn roem. Hij kwam met
een geweldig idee: tussen november
en maart treed ik honderdtwintig keer
op, daarna vertrekken we naar Spanje.
Dat blijkt zelfs beter voor mijn bekendheid, schaarste verhoogt de
vraag.
‘De dag na mijn jubileumshow was ik
te gast bij Life 4 You op RTL 4. Carlo
en Irene namen me in de maling.
Mijn man en fans voelden zich besodemieterd, maar ik was zelf te moe
om het op te merken. Wij zaten rustig
in Spanje toen de producer van RTL
belde. Ze werden bedolven onder bedreigende mails van fans, maar zelf
waren ze zich niet bewust van hun
streek. Mij werd duidelijk dat het allemaal klatergoud is in de Randstad. In
Limburg hebben ze tenminste respect
voor me.’
Beroemd in
Rotterdam
foto lorenzo peneux
Beroemd in
Leiden
Wie? Barry Badpak. Wouter
Vermeulen (33), Roeland
Sluijtenboom (31), Paul Dekker (27). Grootste hit:
scoorden in 2011 ‘per ongeluk’ een hit met Waar ga je
heen (met je kamelenteen?).
Paul Dekker: ‘Op 3 oktober, Leids
Ontzet, traden we dit jaar acht keer op.
Door het drukke schema moesten we
verkleed van kroeg naar kroeg lopen.
Normaal doe je daar vijf minuten over,
ons kostte het drie kwartier. Iedereen
wilde met ons op de foto en riep:
‘Barry Badpááák, heuh!’ en ‘Waar ga je
heen, met je kamelenteen?’
Roeland Sluijtenboom: ‘Optreden op
de Leidse Korenbrug was mijn droom.
Op 3 oktober staan 3.500 toeschouwers op een boot op de gracht, een
groter publiek kun je hier niet trekken. In de stad en de omgeving hebben we op elke voetbalclub, hockeyclub, kroeg en studentenvereniging
gestaan. Leidenaren hebben ons zo
vaak zien optreden dat ze ons niet
‘We krijgen
bijna geen
negatieve
reacties’
meer hoeven te ﬁlmen. Daardoor hebben ze hun handen vrij om te dansen.’
Dekker: ‘Leids publiek doet elk dansje
mee. De grasmaaier, bijvoorbeeld.
Drie keer trekken, schoppen en lopen.
Te gek om te zien. Als wij zeggen ‘hand
in de lucht’, doen ze het. Als we ‘vinger
in je neus’ roepen, doen ze het nog na.’
Sluijtenboom: ‘We zijn vooral geliefd
bij studenten, zij snappen de grap. We
traden eens op in het zuiden tijdens
carnaval, maar achteraf had ik het gevoel dat we beter een trui hadden
kunnen punniken op het podium.’
Wouter Vermeulen: ‘Barry Badpak is
een uit de hand gelopen grap. Ik ben
eigenaar van twee kroegen en voor
een feest namen we een liedje op. We
hadden geen act voorbereid, Roeland
playbackte, ik had een keyboard mee.
Ik kan helemaal niet spelen op zo’n
ding. ‘Misschien kijken er wel duizend mensen naar op YouTube,’ zei
iemand die het geﬁlmd had. Dat werden er 1,4 miljoen.’
Sluijtenboom: ‘De vermomming is
prettig, zonder worden we niet her-
kend. Laatst waren we aan de late kant
voor een optreden in Noordwijk. Ik
rende met mijn trolley met verkleedkleren de kroeg binnen en stootte
daarbij een meisje aan. Woedend
wenste ze me allerlei ziektes toe. Toen
ik vijf minuten later als Barry Badpak
de kleedkamer uitkwam, viel ze me in
de armen.’
Vermeulen: ‘We krijgen bijna geen negatieve reacties en we kunnen altijd
rekenen op aandacht van Sleutelstad
FM en in het Leidsch Dagblad. De
enige keer dat Barry Badpak lastig
was, was toen uitlekte dat ik meedoe
aan de gemeenteraadsverkiezingen.
Alle regionale media doken er op, ze
vonden het grappig. Maar mijn bedoelingen zijn serieus, ik heb goede
ideeën voor de stad.’
Dekker: ‘We zijn Leidenaar van het Jaar
geworden, vóór Jochem Myjer, Armin
van Buuren en de burgemeester. De
enige plek waar we nog niet hebben gestaan, is de Leidsche Schouwburg. Dat
zou pas echt mooi zijn: Barry Badpak
met het symfonieorkest.’
Wie? Broederliefde. Mella
(19), Sjaf (18), Jerzy (19),
Emms (21), Edson (20) begonnen in 2009 met rappen.
Grootste hits: Spangen
Shake, Maluku.
Jerzy: ‘We voegden een Caribisch
tintje toe aan de Harlem Shake. Die
Spangen Shake werd onze hit, vernoemd naar de wijk waar wij tijdens
het voetballen op het plein broeders
voor het leven werden. Heel Rotterdam wordt omgebouwd tot Spangen
tijdens onze show, dranghekken verschuiven en het publiek danst op het
podium.’
Mella: ‘Twee jaar geleden kwamen we
niet eens door de voorronden van een
talentenjacht, nu hebben we een State
Award op zak. Ze komen tegenwoordig voor ons. Het gaat los. Shirtjes uit,
alles.’
Emms: ‘Onze raps verspreidden zich
door de wijk via Ping op de Blackberry en daarna ging het dankzij YouTube en Twitter snel. We kochten ook
plek in platenwinkels, maar we hoefden niet te pluggen. Radiostation
FunX belt zelf, zij willen ons. Spangen
is de nieuwe Bijlmer, iedereen wil
weten waar het is.’
Sjaf: ‘In het begin durfden we geen
eisen te stellen, nu wel. Op ons contract staat snoep, chips, fris, fruit,
mogu-mogu en een ﬂes sterke drank.
Behalve als we op een tienerfeest rappen, natuurlijk.’
Edson: ‘We zijn jong, de verleiding is
groot. Ik kan me moeilijk concentreren met alle dansende dames voor het
podium. De ene hel van mijn hoofd
is artiest, de andere hel gromt.
Daarom hebben we een manager genomen. Hij zegt tegen ons: ‘Doe het
niet, focus je op muziek. Bro’s before
ho’s. Probeer een diploma te halen.’
Als we buiten Rotterdam willen doorbreken, moeten we hard werken en
bescheiden blijven.’
Mella: ‘Soms vergeet ik dat ik bekend
ben in Rotterdam. Dan loop ik op
mijn slippers door de stad en word ik
aangesproken: fawaka, je bent artiest
en komt op slippers?’
Sjaf: ‘Op het podium zien we er altijd
mooi uit, we krijgen kleding gesponsord. En als we met fans op de foto
gaan, zorgen we dat we lekker ruiken.
Verzorging is je visitekaartje.’
‘Ik vind
dat je het
gemaakt
hebt als je
mag meedoen aan
tv-programma’s’
Jerzy: ‘Kinderen uit Spangen willen
met ons op de foto, volwassen fans
blokkeren de auto voor een handtekening. Het blij een vreemd idee. Soms
is mijn lach gewoon op of doen mijn
ogen pijn van de ﬂitsen.’
Edson: ‘Vorig jaar moest ik halverwege het kerstdiner weg voor een
optreden. Dat deed pijn, ik ben een
familieman. Maar mijn moeder was
alleen maar trots.’
Sjaf: ‘In Rotterdam zijn wij overal
geweest en dat gunnen we andere artiesten ook. Concurrentie zorgt voor
vijandigheid, terwijl we met elkaar
Rotterdam op de kaart moeten zetten.
We inspireren jonge gasten uit Spangen en ze proﬁteren van ons succes.
Ze mogen bijvoorbeeld in het vip-deel
zitten als wij optreden.’
Jerzy: ‘Ik vraag onze manager wel eens
of we al beroemd zijn. Want hoe heet
de status die we nu hebben? Ik vind
dat je het gemaakt hebt als je mag
meedoen aan televisieprogramma’s,
zoals van Ali B. Volgens onze manager
komt de echte doorbraak als je dankzij
je muziek voor andere dingen wordt
gevraagd. Dat je ambassadeur voor
een ziekte mag worden, bijvoorbeeld.’
raphy
foto judith van der meulen photog
Beroemd in
Groningen
Wie: Bert Hadders en de
Nozems
Bert Hadders (51), Wyno
Bruinsma (45), Johan Viswat
(45) en Marcel Wolthof (26)
maken sinds 2009 Groningse
popmuziek. Grootste hits:
Woar Blift De Zummer? en Ik
Daans Deur.
Bert Hadders: ‘Zuidoost-Drenthe
en Oost-Groningen zijn de armste
gebieden van Nederland. Hier wordt
het minst aan cultuur gedaan, er zijn
vier platenzaken in de hele provincie
Groningen. Denken in commercieel
succes hee daarom geen zin. Als
een tiende van de honderdduizend
Groningers en Drenten naar mijn
muziek luistert, ben ik tevreden. We
spelen in kroegen, op festivals en op
de paar poppodia die er zijn. Laatst
stonden we in een kerk in het dorp
Ten Boer waar maar tachtig man
was. Maar dat kerkje is dan wel helemaal vol.
‘De radio
draait wel
Spaanse
muziek,
maar bij
Gronings
is de taal
opeens een
probleem’
‘Ik schreef irrelevante Engelstalige
teksten, totdat een stichting de
streektaal wilde stimuleren door
Groningstalige nummers te belonen
met 1.000 euro. Ik zat ﬁnancieel aan
de grond en schreef een Gronings
lied over een deurwaarder, het beste
dat ik ooit had geschreven. Ik heb er
heel wat deurwaarders van kunnen
betalen.
‘Bij Radio Noord waren ze blij met
het nieuwe geluid van mijn band.
Groningse popmuziek, eindelijk wat
anders dan de volkszangers. We zijn
nu de meest gedraaide regionale artiest. Een plugger hee geprobeerd
onze muziek te slijten bij andere radiostations. ‘Klinkt goed, maar té regionaal’, is standaard de reactie. De
muur rond Hilversum is hoog. Ze
draaien wel Spaanse of Italiaanse
muziek, maar bij Groningse muziek
is de taal opeens een probleem.
‘We hebben duizenden cd’s verkocht
en we krijgen enkel lovende recensies, vier en vijf sterren. Dat is be-
langrijk. Als we dan toch vastzitten
aan Groningen en een stukje Drenthe, dan wil ik hier de beste zijn. Ik
weet dat we op kwaliteit met alle muziek kunnen concurreren. De teksten
zijn goed, de band is goed, de techniek is goed.
In Groningen doen ze niet aan beroemd zijn. Groningers kijken echt
niet tegen je op. Ik ﬁets zwaaiend
door de stad, maar een handtekening
hoeven ze niet. Ik ben ook niet uit op
die adoratie. ’s Nachts om half vier
het derde couplet schrijven of voelen
dat mijn band op dreef is, dat is de
kick.
Sinds twee jaar kan ik leven van de
muziek: optredens, de verkoop van
platen en radio. Dat we zelf de muziek produceren en uitbrengen op een
eigen label, helpt. Ik schnabbel ook,
laatst zong ik nog met vijonderd
kinderen over dat water drinken beter
is dan energiedrank. Als een school of
gemeente een artiest nodig hee, bellen ze mij. Zo veel keus is hier niet.’

Download Report