The Voice of Holland!

The Voice of Holland!
Bij gebrek aan wat beters op tv kijk ik regelmatig naar programma’s als ‘Wegmisbruikers’ of
‘Stop!Politie’. Even verstand op nul (‘Dat is maar drie achteruit’, volgens mijn vrouw) en dan smullen van de situaties die je ziet en de boetes die uitgeschreven worden. Ik heb het idee dat ik het
stiekem ook fijn vind dat mensen boetes krijgen die ik (toen ik nog jong was) zelf ook heb gehad.
Een kilometertje of 30 te hard op de snelweg (‘Het is nacht! Er is toch alle ruimte op de weg,
meneer de agent…’). Of bellend achter het stuur (‘Mevrouw de agente, het is wetenschappelijk
bewezen dat mannen met twee telefoons aan hun oren nog beter rijden dan een vrouw zonder,
dus ik snap echt niet dat ik hier een bekeuring voor krijg!’). Om maar te zwijgen van het iets te hard
door een woonwijk (‘Ik zeg altijd maar zo, hoe harder je rijdt, hoe minder tijd je hebt om ongelukken te maken!’).
Een veel gehoorde reactie van de overtreders is het welbekende ‘ga toch echte boeven vangen!’.
Natuurlijk slaat dit vaak nergens op en is het een uiting van frustratie in een emotionele bui. In die
zin dat veel overtreders zelf echt wel snappen dat wat ze gedaan hebben niet mag en onverstandig
is. Maar verstand komt met de jaren en het zijn dan ook vaak jonge(re) bestuurders die de verbale confrontatie met de blauwhemden aangaan. Maar aan de andere kant begrijp ik ook (soms)
weleens de opmerking. De boetes zijn de jaren exceptioneel gestegen en de hoogste boete van zes jaar geleden is qua bedrag nu de
laagste. Onder de honderd euro koop je niets meer bij de politie, van aanbiedingen hebben ze nooit gehoord en kwantumkorting hoef
je zeker niet te verwachten. Net zo min als spaaracties waarbij je met een volle kaart leuke Politie-artikelen kunt kopen. Zoals bijv.
een aap verkleed als agent of een rat in de vorm van een motoragent. En door de enorm hoge bedragen liggen opmerkingen over het
‘echte’ politiewerk natuurlijk voor de hand. De straffen die echte criminelen krijgen vinden veel Nederlanders vaak te laag, bij simpele
vormfouten ontlopen velen zelfs hun straf en acht jaar gevangenisstraf betekent dat je bij goed gedrag na drie jaar alweer voorzichtig
terug komt in de samenleving. En na vijf jaar je weer vrij man/vrouw bent.
Gerard van Antwerpen
Column 8, 18-04-2014
Ik vind heel veel dingen raar. Bijvoorbeeld dat de vier bestuurders van Gasunie die verantwoordelijk waren voor een miljardenverlies
door een (mis)koop van een Duits gasnet en waar wij burgers de rekening voor betalen, toch nog even drie miljoen euro (belastinggeld) aan afscheidsregelingen meekrijgen. Ik vind het ook raar dat een grotere clown dan Pipo en Bassie bondscoach mag zijn van ons
nationale voetbalelftal (Louis van Gaal dus). Ik vind het raar dat in een straat in een woonwijk tien verschillende kleuren en afmetingen
van afzichtelijke zonnepanelen op daken gesmeten mogen worden, zonder dat de gemeentelijke Welstandscommissie zich hiermee
bemoeit. Ik vind het raar dat politici voor de verkiezing allerlei dingen roepen en dat ze direct na de verkiezingstijd acute ‘Alzheimer
Politica’ krijgen. Ik vind het raar dat Raider ooit Twix is gaan heten. En ook vind ik het raar dat Nederland jankt om de keuze van het
Amerikaanse Philip Morris om Nederland te verlaten, als er maandelijks gemeentelijke en provinciale lobbyisten op pad gaan naar
Amerika en andere landen/continenten om hen te overtuigen om zich met hun (hoofd)kantoren in Nederland te gaan vestigen. You
win some, you lose some. Alleen met het huidige fiscale beleid dat Nederland voert, moeten we er rekening mee houden dat andere
buitenlandse bedrijven Philip Morris gaan volgen en er maar weinig nieuwe toetreders zullen komen. In steden als Londen, Berlijn
of Madrid is het nu eenmaal veel interessanter (als de keuze überhaupt op Europa valt) en dan wordt je ook in dit geval als Politiek
Nederland gestraft voor je slechte en naïeve beleid. Lastenverlichting en fiscaal interessante maatregelen leiden tot reuring, dynamiek
en bedrijvigheid. Het hand-op-de-knip-beleid om koste wat kost de staatsschuld terug te brengen, leidt tot een verdere economische
achteruitgang van ons kikkerlandje. Gelukkig hebben we de molens, de klompen, de kaas en de bloembollen nog.
Wat ik ook heel raar vind is het onvermogen om ons strafrecht aan te passen naar de eisen, wensen en maatstaven van deze tijd. De
wereld veranderde in de 19e eeuw en 20e eeuw veel minder snel dan nu in de 21e eeuw. De strafboeken die vele tientallen jaren
geleden geschreven werden met een veer en inkt, zijn in 90% van de gevallen achterhaald of op zijn minst sterk veranderd. En gaan
dus totaal niet mee met de tijd. Alleen die dingen veranderd krijgen naar wat ‘wij’ willen en nodig hebben is een crime op zich. Kijk
alleen maar naar internetcriminaliteit. Daar is amper een fatsoenlijk artikel in het strafrecht over te vinden en laten we wel wezen, is
dat inmiddels niet wat belangrijker geworden dan kadastraal recht om maar eens wat te noemen?
Dit alles bracht mij erop om John de Mol eens te bellen. Ik heb hem uitgelegd dat Nederland inmiddels kotst van programma’s als The
Voice of Holland en So You Think You Can Dance. We hebben nu wel genoeg amateuristische onzin gezien. Elk jaar wordt de winnaar
van The Voice bejubeld als de nieuwe Borsato of de nieuwe Ilse de Lange, maar het enige waar je ze nog ziet is in augustus op een
braderie waar twintig verstokte Tros-leden kwijlend voor een podium staan, kijkend naar geen A-, B- of C-artiest, maar naar een GVSartiest. Gewoon Verdomd Slecht. Of je ziet ze nog in de bak van het Kruidvat in december. ‘De CD van de winnaar van The Voice, gratis
bij aankoop van een bakje oorstaafjes. Ook te gebruiken als onderzetter’. En tegen negen van de tien deelnemers aan So You Think You
Can Dance? zou je zonder te liegen kunnen zeggen: ‘dat heb je dan toch echt verkeerd gedacht, jij kunt totaal niet dansen!’.
Ik heb John geadviseerd om door te pakken met The Voice of Holland, maar om er dan echt een programma van te maken waar de
stem van het volk telt. De stem van de Hollanders. Een soort referendum live op tv. Dat dus elke bezitter van een BurgerServiceNummer kan stemmen met een ja of nee bij voor ons land belangrijke of iets minder belangrijke zaken. Het werkt heel simpel: op elk BSN
worden 100 punten geladen die je per jaar mag gebruiken en waar je dus per case met een punt (een ja of een nee) mag stemmen.
Dat stemmen gaat gewoon via het mobieltje of internet. De punten moet je verplicht op maken (zie het als een stemplicht), anders
kost elke overgebleven punt een euro welke gekort wordt door de overheid of geïnd door de Belastingdienst middels de jaarlijkse
belastingopgave. En dan kunnen we dus heerlijk 100 keer per jaar stemmen over zaken als:
•
•
•
•
Vindt u dat Louis van Gaal nog voor het WK moet worden ontslagen ja/nee?
Vindt u dat de ex-bestuurders van Gasunie strafrechtelijk moeten worden vervolgd ja/nee?
Vindt u dat de politieagent die op de beelden van Peter R. de Vries zelf ook veel te hard reed maar van zijn collega geen
bekeuring kreeg nu een dubbele boete verdient en zijn collega ook ja/nee?
Vindt u dat raadsleden alleen maar recht hebben op hun uitkering als ze minimaal 60% van de raadsvergaderingen bijwonen
ja/nee?
John gaat het verder uitwerken. Alleen zag hij nog wel wat gevoeligheid voor fraude. Dus dat accounts gehacked worden en dat soort
zaken. Ik zie het probleem niet. Daar hebben we toch juist Ivo Opstelten voor? Onze 70-jarige (!) minister van Veiligheid en Justitie.
Die weet sinds vorige week wat een e-mailtje is en sinds vandaag wat je met Twitter kan doen. Of zou dat juist mooi het eerste livereferendum kunnen zijn?
•
Vindt u Ivo Opstelten geschikt als minister ja/nee?
Ik zou direct al mijn 100 punten op ‘nee’ zetten! Fijn Paasweekend!

Download Report