LXRY7

®
Nr 7
€ 8,95
07/08 2013
lxry.nl
BP
BP
Leading in Luxury
BP
piet
boo
n
lxry
sex
y
list
& st
ylis
h
LXRY PE O PLE
T e k st Ta m a r a Gij r at h | Fo t ogr a f i e M ic h i e l L au r e ns
“Ik vind de stijl van mijn ouders wel mooi hoor, maar ik
houd toch meer van een flubberbank en lekker veel rommel”
Puck Engeltje Boon
Dochterlief
Hippieachtig “Een beetje hippieachtig. Dat is mijn stijl, denk
ik. Ik vind de Ibiza look altijd wel leuk. Mijn vriendinnen ook. We zijn niet
van die foundation typetjes, geen zware make-up en zo. Maar we houden
wel heel erg van mode. Ik kan uren op internet kijken, blogs lezen zoals
Girlsscene.nl en Fashionscene.nl. Een beetje bestellen hier en daar. De
blog van Lizzy van der Ligt is supertof en mijn lievelingsmerk is Brandy
Melville. En ook H&M en Zara. Maar Brandy Melville vind ik echt te gek.
Zou daar wel willen werken.”
Flubberbank “Ik vind de stijl van mijn ouders wel mooi hoor,
maar ik houd toch meer van een flubberbank en lekker veel rommel. Ik
ben heel trots. Op hen allebei. Maar later wil ik thuis altijd rommel om me
heen hebben. Gewoon, omdat ik dat lekker en gezellig vind. Ik gooi alles
neer, terwijl mijn moeder zo ontzettend netjes is, echt niet normaal. Mijn
moeder heeft een heel andere stijl dan ik. Ze houdt van printjes en dan
het liefst gecombineerd. Ze houdt van gek en anders. Ze is mega creatief
en van haar en haar zussen heb ik veel geleerd. Ik vind het bijvoorbeeld
heel leuk om zelf mijn kleding te veranderen, zodat het iets meer van mij
wordt. Andere knoopjes, of een paar kraaltjes op een jasje. Ik maak mijn
eigen kettingen en armbandjes. Vind ik leuk. Ik heb altijd heel veel bandjes om. Gekregen van mensen van wie ik houd. De mooiste is van mijn
vriendje natuurlijk. Gekocht bij Tiffany & Co.”
Rembrandtplein “Mijn ouders zijn allebei niet streng. Maar
als ik uitga, moet ik wel op de afgesproken tijd thuis zijn. Als ik dan toch
om half vijf binnenkom, krijg ik geen straf maar is het even niet echt gezellig thuis. Zo veel ga ik trouwens niet uit. Ik ben veel met school bezig.
Nee echt! Maar goed, Club Air vinden we leuk. En Jimmy Woo. Of gezellig naar het Rembrandtplein, dat doen we ook wel eens. Lekker een
pastaatje eten bij Vapiano. Of bij iemand een filmpje kijken. Sex & the City
of een leuke Nederlandse film. Wel zo makkelijk zonder ondertiteling.”
Sushi “Ik lijk het meest op mijn vader. We vinden sushi lekker, ter-
Balenciaga “Ik ben gek op tassen van Balenciaga. Echt helemaal
wijl mijn moeder van aardappelen houdt. We houden allebei van heel
veel en heel vaak eten. ’s Morgens bedenken we al wat we ’s avonds gaan
eten. Mijn vader en ik zijn allebei ook heel druk, volgens mij hebben we
ADHD. Maar ik ga later echt niet doen wat hij doet. Vind het gewoon niet
leuk. Ik wil veel liever iets in de mode doen, naar een internationale modeacademie of zo en dan mijn eigen kleding ontwerpen. Een beetje zoals
it-girl Whitney Port. En dan graag ook mijn eigen blog met allemaal spulletjes die ik dan gesponsord krijg. Lijkt me zo leuk.”
gek. Ik heb van mijn moeder voor mijn verjaardag een heel kleintje gekregen. Zó mooi. Ook de tassen van Stella McCartney en natuurlijk die
van Celine: zo mooi, maar zo duur. Echt niet normaal. Ik wil het liefst een
baantje naast mijn school. Dan kan ik sparen. Dat heb ik gezien en geleerd
van mijn ouders: hard werken. Maar dat is niet het enige waarop ik trots
ben. Ik vind dat ze allebei heel erg hun best doen om het voor mijn broer
Koen en mij zo goed mogelijk te doen. Geen ruzie en dat is heel fijn. Maar
goed: ja jeetje, die Celine-tas!” w
38
fa sh i on
Blouse: Armani
Jasje: Yohji Yamamoto
40
Lederen jasje: Incarnation
Zonnebril: Mykita
41
r e p ortage
42
LXRY i n t e r v i e w
“Hé gast,
waarom heb jij
geen Piet Boon?”
T e k st Ba rt-Ja n Brou w er | Fotogr a f i e R a h i R e z va n i
Ronald de Boer voetbalanalist & -ambassadeur
Waterlelie
“Ik was nooit zo van de stijl van Piet Boon, hoewel ik nu helemaal ben
omgeswitcht. Niet door Piet zelf, maar door mijn nieuwe vriendin. Die
had een mooie strakke tafel van Piet Boon in huis. Zo eentje waar er, geloof ik, maar twee van zijn. Die staat nog in haar vorige appartement. Mijn
ex was meer van Rivièra Maison. Dat vond ik in die tijd ook mooi. Maar
door mijn nieuwe vriendin – haar moeder is de beste vriend van decorateur en bloemist Menno Kroon – is er een stijl in ons huis geslopen die
meer richting Piet Boon gaat. Zij is meer thuis dan ik, dus vooral zij bepaalt
de inrichting. Gelukkig heeft ze een heel goede smaak. We hebben een
sfeervol huis, met klasse en toch knus. En met veel kunst, bloemen en
aparte dingen, zoals opgezette vogels, een skelet, een groot stuk gedroogd
koraal… Dat ga je waarderen. Echt heel mooi. Ik heb bijvoorbeeld een foto
thuis van een aapje dat drie uur eerder geboren was. Je ziet alleen die ogen,
dat neusje, een beetje mond en voor de rest allemaal zwart. Schitterend.
Vroeger was ik daar niet mee bezig, nu vind ik het heel mooi. Het verrijkt
je huis echt.”
Vrouwenbeen
“Het laatste dat we voor ons interieur hebben gekocht? Een kunstwerk
van allemaal gestapelde kopjes van Van Dessel en Joosten. Dat staat in
de keuken. Dat is de plek in huis waar ik mij ook het lekkerst voel. We
hebben er heel aparte krukken staan en je kunt er van alles doen. Maar
koken kan ik totaal niet. Lekker eten wel. Kunst kom ik tegen, ik ga er
niet naar op zoek. Het meest gehecht ben ik aan een werk van Jeanne
Opgenhaffen, een soort opgerolde porseleinen papieren pijltjes in een
wit frame. Ik zou nog wel een beeld van een vrouwenbeen van kunstenares Judith Wiersema willen hebben. Een beetje sexy. Daar houdt
mijn vriendin ook wel van. Wij hebben veel koffietafelboeken met
naaktfotografie: van David LaChapelle, Marc Lagrange, die limited edition van Mario Testino… En ook SUMO van Helmut Newton en
GOAT van Muhammad Ali, op een standaard. Prachtig!”
Kippenvel
“We hebben geen tuin, wel een dakterras. En we hebben altijd bloemen in huis. Die halen we natuurlijk bij Menno Kroon. Wat muziek
betreft draai ik thuis van alles, van hiphop tot opera tot Bloed, zweet en
tranen. Kippenvel krijg ik van een emotionele film of van een jong
43
Stylist van het Piet Boon-interieur
Karin
Meyn
De unieke synergie tussen creatief
directeur en hoofd Styling Karin Meyn
is het geheim achter de inmiddels
internationaal vermaarde Boon-stijl.
Piet tekent voor de grote lijnen en
Karin geeft de ziel van de interieurs
vorm. De herkenbare handtekening
van een Piet Boon-concept komt uit
het creatieve brein van Miss Meyn:
stoere vrouw, kort blond haar,
artistiek, opvallend kleurrijk gekleed.
Opgegroeid in een gezin van veertien
kinderen. “We zijn met zo veel kennis
en warmte grootgebracht dat ik
daar mijn werk van heb gemaakt”,
vertelt ze als ze plaatsneemt aan
een grote witte tafel in haar kantoor op
de tweede verdieping van de
vormgeefstudio’s van Piet Boon in
Oostzaan. Stapels interieurboeken,
creatieve moodboards aan de muur,
smaakvol ingerichte kasten, alles met
zorg en gevoel voor stijl neergezet. En
met een overduidelijke clean desk
policy. Dat ook nog.
44
T e k st ta m a r a gij r at h
Fotogr a f i e Ga e l l e L e Bou l ic au t,
R ich a r d Pow er s
“M
ijn vader was uitvinder. We zijn grootgebracht met zijn liefde voor mooie
stoffen en materialen, bijzondere serviezen en antieke juwelen. Mijn vader
leerde ons het verschil tussen kunst en kitsch. Ik luister goed
naar klanten, uiteindelijk is hun manier van leven bepalend
voor de look & feel. Mijn aandeel zorgt voor de warme jas,
waarbij ik vaak het evenwicht opzoek tussen spanning en rust.
Er moet altijd iets gebeuren, een spanningsveld ontstaan, door
het gebruik van gedurfde accentkleuren of een uitgesproken
schilderij.” Inspiratie haalt ze uit haar reizen naar het Verre
Oosten, veel musea en galeries bezoeken. “Het blauw van kunstenaar Yves Klein, die ik zag in het Stedelijk Museum, werkte
letterlijk als een eyeopener voor mij.
“In ruimtes weet ik intuïtief wat er niet klopt, wat er moet
gebeuren om eenheid te creëren. Het is mijn tweede natuur.
Ze noemen me hier ook wel ‘Karin Plateau’, omdat ik graag
mooie spulletjes op een plateau, een blad of in een mooie box
zet. Door het bundelen van composities ontstaat er een stilleven
dat zo mooi kan zijn. Een ketting van Dries van Noten bijvoorbeeld zie ik als een kunstobject dat prachtig tot zijn recht kan
komen in een kast bij de boeken. Het verschil dat ik maak heeft
niet alleen met budget te maken. Het is juist de uitdaging om
oud met nieuw te combineren. Kostbaar met goedkoop. Of
door te spelen met kleuren. Ik raak nooit uitgeleerd, nooit
uitgespeeld. Als mensen zouden weten wat voor schatten ze juist
achter in hun kast hebben opgeborgen, zal er een wereld voor
ze opengaan. En dat is nu net de wereld waar ik zo van houd.”
l x r y In t e r i e u r
Herkenbaar Karin Meyn:
“Ook alledaagse dingen
kunnen niet alledaagse
schoonheid dragen, als je
het accent erop weet te
leggen. In een boxje op je
bureau heb je alles handig
bij elkaar, en het ziet er
ook nog eens heel
eigentijds uit.”
45
De
perfecte
dag van...
nicolette
van dam
T e k st Ta m a r a Gij r at h
Fotogr a f i e r a h i r e z va n i
v isagi e m a rc lu bach
58
m y p e r f e c t day
‘Met de voetjes in het zand, een tafel
vol lekkere hapjes die we samen delen’
Opstaan
“De perfecte dag begint met z’n drietjes in
bed wakker worden. Bas, ons dochtertje en
ik. Dat is het beste begin van de dag. Uitslapen is er sinds we een kindje hebben niet
meer bij, maar half acht is een prima tijd. Zo’n
perfecte dag is natuurlijk een vakantiedag
waarop je niets hoeft, en alles kan en mag.
Het gevoel dat je wel ziet hoe de dag loopt.
Ontbijten doen we dan natuurlijk in de zaak
van mijn ouders in de Cornelis Schuytstraat in
Amsterdam. Heerlijk in de zon op het terras met
een grote jus, verse muntthee en een bakje
yoghurt met muesli en fruit.”
Casper Faassen.
eens aan tafel zou kunnen zitten met mijn lieve vriendje Percy Irausquin (de in 2008 overleden modeontwerper; red.). Het zou zo fijn
zijn om weer eens te kunnen praten met hem,
elkaar vast te kunnen houden.”
Eten
“Voor een perfecte dag hoef ik niet weg uit
Amsterdam. Maar een bezoekje aan Art Basel
Miami Beach, de grote jaarlijkse kunstbeurs
van Miami in december, is wel helemaal te
gek natuurlijk. Ik ben geportretteerd door
kunstenaar Casper Faassen. Ik was al fan van
zijn werk. Hij schildert in combinatie met fotografie. Dus toen hij mij vroeg om model te
staan, was ik zo trots als een pauw. In september hangt hij in Galerie Rademakers en in december in Miami. Wel cool dat je dan in Miami
hangt. Wat een te gekke stad is dat. De relaxte sfeer, de zon en de vele leuke restaurantjes. Reizen doe ik graag. Ik vind het altijd
wel gezellig, alhoewel ik aan boord meestal
meteen in slaap val.”
“Als ik er nu zo over nadenk, dan staat eten
behoorlijk centraal in ons leven. En daarbij
dan het liefst de hele familie en onze vrienden
om ons heen. Een perfecte dag afsluiten in
een lekker restaurant ergens in het buitenland,
is dan ook een feest. Bas en ik waren laatst
twee dagen in Kopenhagen. Dan zoeken we
uit wat de lekkerste restaurants zijn, zoals
Noma. We eten dan het voorafje in het ene
restaurant, het tussengerecht ergens anders,
en het hoofdgerecht en later het dessert weer
ergens anders. Dan hebben we echt een topavond. Kriskras door de stad heen. We ontmoeten en route ook soms leuke mensen die
ons weer attenderen op een coole club of bijzonder restaurant, en zo kom je op de meest
verrassende plekken. En dan dansen tot de zon
weer opkomt, lekkere cocktails erbij... Zo moet
de perfecte dag eindigen.”
Op het strand
Tot slot?
“We hebben de luxe dat mijn ouders een eigen
culinaire zaak hebben en we altijd bezig zijn
om ons te laten inspireren. Veel proeven, veel
restaurants bezoeken, andere menukaarten
bestuderen. De ultieme lunch, dat is niet
moeilijk: met de voetjes in het zand, een tafel
vol lekkere hapjes die we samen delen, zo nu
en dan een duik in de zee en dat urenlang
achter elkaar. En ik zou wensen dat ik nog
“In Bangkok in de Sky Bar van het Sirocco
Hotel, waar je uitkijkt over de hele stad en
heerlijke drankjes kunt drinken tot de stad
weer langzaam wakker wordt. Maar ultiem:
op het strand van Costa Rica samen met mijn
lief de zon in de zee zien zakken. Kilometers
lang strand, zo puur. Alleen maar hij en ik,
palmbomen en groen. Hét perfecte einde.”
Reizen
Noma.
Sky Bar Bangkok.
w
59
r e p ortage
48
LXRY i n t e r v i e w
“Hé gast,
waarom heb jij
geen Piet Boon?”
T e k st Ba rt-Ja n Brou w er | Fotogr a f i e R a h i R e z va n i
Casper Reinders horecaondernemer
Rommel
“Een interieur van Piet Boon kan ik niet betalen. Bovendien is hij te
modern en te nieuw voor mij. Wat ik wel heel graag zou willen, is dat
hij voor mij een restaurant gaat inrichten. Maar privé ben ik heel erg
van de marktjes. Ik verzamel van jongs af, koop overal rommel. Alleen is het in combinatie met elkaar geen rommel meer. Ik ben een
ouwe hosselaar, weet stukken te krijgen voor heel weinig geld die
wel drie, vier keer zo veel waard zijn. Dat is mijn trucje. Ik ben gek
op designmeubelen, rariteiten, Aziatische kunst, ik verzamel boeken, modelvliegtuigen, oude Ray-Bans, opgezette vogels, schedels…
Op mijn zestiende kocht ik mijn eerste schedel, zo maar. En toen nog
een, en nog een. Er zit geen plan achter. En sommige dingen groei ik
ook weer uit. Zo heb ik heel veel Papoeaspullen gehad; die staan nu
bij mijn broer. Ik heb geen onbeperkt budget, ik ruil vaak dingen.
Mijn laatste aanwinst is een wereldbol – prachtig, vol barsten en butsen. En mijn lievelingsobject is een model van een Amerikaanse
straaljager.”
Opiumbed
“Bruin leer en hout is nu mijn ding. Lederen banken en stoelen, beetje oud, versleten, rauw. Er moet een bepaalde patina op zitten – dat is
wel het magische woord voor mij. Als ik iets in mijn hoofd heb, blijf ik
ernaar zoeken tot ik het heb – ik ben heel obsessief. Toen ik in Beijing
was, heb ik vijf dagen naar een antiek Chinees opiumbed gezocht.
Dat ging zo ver dat ik mijn taxichauffeur bijna bedreigde: ‘Houd op
met die toeristenmarkten, ik wil serieus antiek.’ Ver buiten Beijing
kwam ik in een dorp met een aantal antiekzaken. Daar vond ik niets.
Maar, en dat is wel een van mijn specialiteiten, uiteindelijk had ik zo’n
fijn contact met een van die antiekhandelaars dat hij mij bij hem thuis
uitnodigde. En daar zag ik het bed.”
Afwijkend
“Wat je ook van mijn interieur vindt, je vindt het op zijn minst boeiend. De Spaanse Architectural Digest heeft er een reportage van gemaakt. Het is uniek, afwijkend. Dat afwijkende zit ook in mij: ik koop
nooit dingen die de rest ook koopt. Ik geef ook niet om status. Ik heb
geen moeilijke dingen aan mijn pols of een ketting met een panter om
mijn nek. Om auto’s en mode geef ik evenmin. Wel om kunst. Het
49
50
op reis
z o m e r 2 0 13 | l x r y l i s t
015
S o n g S a a , M i t ta k p h e a p
Waanzinnig mooi resort op een idyllisch
privé-eiland, gelegen in de Golf van Thailand,
aan de zuidkust van Cambodja. Het telt 27 zeer
exclusieve villa’s, onderverdeeld in overwater
villa’s (op palen in de zee), jungle villa’s (op de
heuvel, in het groen) en beach villa’s (met eigen
zwembad en privéstrandje). Song Saa is in 2012
ontwikkeld door een Australisch koppel, Rory
en Melita Hunter. Zij hebben een sfeertje weten
te creëren dat doet denken aan het Thailand
van dertig jaar geleden, voordat het ten prooi
viel aan massatoerisme. Knap dat ze zo’n niveau
hebben bereikt in een land in ontwikkeling.
Songsaa.com
51
cartier.com
calibre de cartier
CHRONOGRAPHE 1904-CH MC
HET 1904-CH MC, HET NIEUWE AUTOMATISCHE UURWERK MET CHRONOGRAAF, WERD IN DE CARTIER ‘MANUFACTURE’
ONTWORPEN, ONTWIKKELD EN GEFABRICEERD IN OVEREENSTEMMING MET DE HOOGSTE TRADITIES UIT DE
HORLOGERIE. HET UURWERK IS UIGERUST MET INGENIEUZE SYSTEMEN VOOR MAXIMALE PRECISIE : EEN
KOLOMWIEL DAT ALLE FUNCTIES VAN DE CHRONOGRAAF REGELT, EEN VERTICALE KOPPELING DIE HET STARTEN
EN STOPPEN VAN DE TIJDSMETING ZO NAUWKEURIG MOGELIJK MAAKT, EEN LINEAIRE RESETFUNCTIE EN EEN
DUBBELE VEERTON VOOR ONGEËVENAARDE ACCURATESSE.
18K ROSÉGOUDEN 42 MM KAST, MECHANISCH AUTOMATISCH ‘MANUFACTURE’ UURWERK, CALIBRE 1904-CH MC
(35 STEENS, 28.800 VIBRATIES PER UUR, CIRCA 48 UUR GANGRESERVE), DATUMAANDUIDING OP 6 UUR, 18K
ROSÉGOUDEN OCTAGONALE KROON, VERZILVERDE OPALINE WIJZERPLAAT, MET GOUD AFGEWERKTE HOORNS.
BAND VAN ALLIGATORLEER.

Download Report