Teken van Leven Najaar-Winter 2014 Website: www.dgenkhuizen.doopsgezind.nl Kerkenraad van de Doopsgezinde Gemeente Enkhuizen & omstreken Voorzitter: br. J.C. Nolthenius (Jaap) Boekhouder: br. T.P. Jonker (Theo) Secretaris / Notulist: br. H.J. van Lijnen Noomen (Hendrik Jan) Lid: zr. J. Visser (Anneke) Coördinator predikanten & organisten: br. T.P. Jonker Adres Vermaning: Venedie 17, s.v.p. geen post 1601 HA te Enkhuizen naar dit adres Secretariaat/koster: Noorderpoort 25, tel./fax: H.J. van Lijnen Noomen 1601 PT Enkhuizen 0228 31 65 12 Email secretariaat: [email protected] NL82 INGB 0000 1268 75 of NL97 ABNA 0471 4172 62 Rekeningnummers: Restauratiefonds: NL06 ABNA 0431 7410 50 Alle betalingen: t.n.v. Doopsgezinde Gemeente E & O, 1613 CL Grootebroek -1- Van de voorzitter Wanneer ik naar buiten kijk, kan ik niet meer ontkennen dat de herfst is ingetreden. Van veel struiken en bomen beginnen de blaadjes te verkleuren en van sommige bomen worden ze al door de wind meegenomen. Bij de laatste storm werden, naast blaadjes, ook veel dode takken afgerukt en tegen de grond gesmakt. Loop je door de natuur, dan wordt je gewaar dat het echt niet altijd lieflijk toegaat, maar dat het juist keihard is om te overleven. In onze mensenmaatschappij maak je eigenlijk het zelfde mee en zie je, dat de één de ander laat struikelen en belachelijk maakt en zelfs nog verder gaat. Ook in het doopsgezinde wereldje maak je dat mee! Onze monumentale preekstoel heeft daar geen last van, alhoewel het maar goed is, dat ze over haar lange leven niet veel kan vertellen. Of toch wel misschien, want Anna Springer gaat begin november weer verder met de restauratie van dit bijzondere monument. U kunt de restauratie steunen door bv. een prachtig verzilverd lepeltje te kopen met de afbeelding van één van de sirenen van de preekstoel. Het lepeltje kunt u bestellen bij J.C. Nolthenius, als u een mail stuurt naar [email protected] en u het bedrag van € 17,50 overmaakt op rekeningnummer NL38 ABNA 0538 4970 25 t.n.v. J.C. Nolthenius, wordt het lepeltje naar u toegestuurd. J.C. Nolthenius -2- In Memoriam Marie de Wit (1931-2014) In het huis van mijn Vader kunnen velen hun verblijf houden. Zou Ik anders gezegd hebben dat Ik wegga om voor jullie een plaats gereed te maken? (Joh 14:2) Marie de Wit - 'Miep' voor haar familie en vrienden - werd geboren in Den Haag op 3 juli 1931. Ze was het vijfde en jongste kind van Mijntje Leeuw en Simon de Wit. Wanneer Miep drie maanden oud is sterft haar moeder, de vader, inmiddels hertrouwd om praktische redenen, overlijdt vijf jaar later. Miep sprak altijd met groot respect over haar stiefmoeder, maar een gemakkelijke jeugd had ze niet. De oorlog trof Den Haag ernstig en Miep werd inderhaast ondergebracht in een weeshuis voor kinderen van Duitse militairen - een keuze die bizarre gevolgen zou hebben: toen de bezetting ten einde liep werden alle kinderen overgebracht naar Duitsland waar het oorlogsgeweld juist toen zeer verhevigde. Toen het uiteindelijk vrede werd was ze veertien. Geen gemakkelijke leeftijd voor een meisje om weer terug te moeten in een 'gewoon' gareel dat al nooit gemakkelijk geweest was, ondanks alle goede bedoelingen. Miep ging de verpleging in. In de jaren vijftig volgde ze haar grote liefde naar Amerika - om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het leven hem had opgeslokt, dat hun beider levens niet meer met elkaar te verenigen waren. Maar een mens moet verder - Miep behield bijzonder graag de regie over haar leven en ze had handen aan haar lijf. Resoluut als ze was besloot ze in de tijd van de wilde vaart als verpleegster aan te monsteren op een schip, in de hoop dat het haar uiteindelijk naar huis zou brengen, niet wetend dat -3- het koers zou zetten naar Vietnam - ook toen al een brandhaard - en ze moet de ervaringen die ze daar opdeed diep in zichzelf hebben weggestopt, want ze sprak er nooit meer over. Van lieverlee belandde ze in Noorwegen, waar ze jarenlang zou werken. Wie jarenlang op reis is geweest is overal thuis, of nergens meer. Maar ze vond tenslotte haar plek in Enkhuizen, tussen familieleden die haar dierbaar waren en ze maakte zich een thuis aan de Davidstraat. Daar woonde ze alleen maar de familie woonde dichtbij en dat deed haar goed. Sinds een jaar of twintig zocht ze deze gemeente op - en ze bleef komen - in een grote behoefte aan tegenwicht voor de wereld een wereld die naar haar idee veel te veel beheerst werd door machtsspelletjes en hebzucht, en door verleiding en verspilling. Meestal wanneer het orgel al speelde - dan kierde de deur voorzichtig open en schoof Miep stilletjes op haar vaste plaats. Dan was ze meestal onderweg opgehouden - ofwel omdat er weer rommel overal lag te zwerven die ze prompt opraapte en in de afvalbakken deponeerde dan wel dat ze in het voorjaar te lang had staan te genieten van het fluitenkruid in de bermen. Gods schepping schoonheid en poëzie, muziek - de verwondering liet haar nooit los - net zo min als de woede om dat wat ze als onrecht beschouwde, en dat was ook veel. Maar - het positieve overheerste. En ze wilde vooral blijmoedige preken horen; daar kon ze dan weer een paar dagen op teren. Toen haar krachten afnamen moest ze verhuizen. Ofschoon ze dankbaar was voor de veilige plek die voor haar gezocht was - en hoewel ze met haar verstand wel wist dat het niet anders kon, was ze er ongelukkig onder. Ze kon niet meer zelfstandig naar de kerk komen - ze wilde eigenlijk ook niet opgehaald worden - maar soms konden we haar overhalen -4- even mee te gaan, even er uit - en dan ging ze toch soms mee al was het alleen maar om, zoals ze dat noemde - te ontmoeten en te groeten. Ze was haar huis kwijt - zei ze en ze was de regie kwijt en daarmee, zo zei ze, vooral ook zichzelf. Eenmaal in het ziekenhuis stelden de artsen nog wat onderzoeken voor - maar ze wilde niet meer, het hoefde niet meer - ze wilde naar huis. En zo is ze op zondag 17 augustus, omringd door diegenen die bij haar hoorden, in alle rust heengegaan. In een overvolle Vermaning stonden op 22 augustus 2014 familie, vrienden en gemeenteleden stil bij haar leven. De crematie vond later in de middag plaats in Lelystad. Miep de Wit is 83 jaar geworden. De nagedachtenis aan haar naam zij tot zegen. Beatrix Jonker-Voort, doopsgezind predikant. Ontwikkelingen in de Ouderenzorg Nog een paar maanden, dan zijn gemeenten verantwoordelijk voor het regelen van ondersteuning die mensen nodig hebben om zelfredzaam te kunnen zijn (Wmo 2015). Nog niet alle gemeentes zijn hier klaar voor. Meer dan de helft van de gemeenteambtenaren verwacht een stroeve overgang en bijna twintig procent verwacht zelfs een chaos. Voor de Prot. Chr. Ouderenbond PCOB houdt Ans van Uem (programma-directeur van de Omring) een presentatie over de veranderingen en ontwikkelingen in de ouderzorg in 2015. Alle leden en ook andere belangstellenden zijn welkom op deze bijeenkomst die gehouden wordt woensdag 12 november om 14.30 uur in de Ontmoetingskerk in de Klopperstraat. Entree: € 3,- voor koffie/thee, een hapje en een drankje. -5- Kookworkshop 15 november 2014 Eten verbindt! Kom naar onze inspirerende multiculturele kookworkshops en leer deze keer alles over de Hollandse keuken. De kookworkshop is zeker ook bedoeld voor mensen met een andere culturele achtergrond. 'Stichting 4 en 5 mei anti-discriminatie comité Enkhuizen' organiseert jaarlijks een aantal kookworkshops met als doel elkaar en de verschillende soorten keukens te leren kennen. Tijdens deze inspirerende workshops kun je meehelpen met koken en kennismaken met mensen met verschillende culturele achtergronden. Later aanschuiven en een hapje meeeten kan natuurlijk ook. Na de Bosnische, Somalische en Vietnamese keuken, is het idee ontstaan om ook eens de Hollandse keuken centraal te stellen. Op 15 november 2014 zullen we onder leiding van Alice de Vries, Angelica Schuijt en Carolien Borrias-Boonen deze keer heerlijke Oer-Hollandse gerechten bereiden. Kom dus ook en proef de Hollandse Pot! Iedereen is welkom. Uiteraard houden we rekening met wat mensen wel en niet (mogen) eten. Heb je zin gekregen om mee te doen? Geef je dan voor 10 november 2014 op via [email protected] De kookworkshop start om 15.30 uur en de kosten bedragen €10,- p.p. Alleen een hapje mee-eten kan natuurlijk ook voor €12,50 p.p. Je bent dan om 18.30 uur van harte welkom. Na afloop ontvang je de recepten, zodat je thuis ook aan de slag kunt met alle opgedane inspiratie. -6- Even stilstaan in de drukte van alledag. Om dan geïnspireerd, verrijkt weer verder te gaan. Nieuwe paden vinden op oude wegen. Andere, bredere gezichtspunten opdoen in een inspirerende omgeving en binnen een ongedwongen sfeer. Dat is wat Leeftocht u wil bieden, met een buitengewoon aanbod van activiteiten, lezingen en cursussen op het gebied van religie en spiritualiteit Zie: www.leeftocht.nl Zie bijvoorbeeld: 7 t/m 8 december '14 - Oud worden als roeping De vragen over hoe om te gaan met kwetsbaarheid en verlies doen zich niet alleen maar voor als je oud bent geworden. Ook als je nog gezond en vitaal bent gaan die vragen wel eens door je heen. Jean Jacques Suurmond, columnist van dagblad Trouw en auteur van het boek “Meer geluk dan grijsheid”, gaat in een lezing en in gesprek in op de levenskunst van het elegant oud worden. 16 t/m 18 januari 2015 - Zing je eigen wijze weg Dopersduin brengt in samenwerking met Annemarie Kat een weekend lang stembevrijding: 'Zing je eigen wijze weg'. Hoe klinkt jouw lied en wat mag gehoord worden? -7- Oproep! Projectkoor Kerkendag 18 januari 2015 Op zondag 18 januari 2015 is de oecumenische Kerkendag. In 2015 willen we graag een projectkoor dat speciaal voor de Kerkendag liederen instudeert. Vanuit alle geledingen zijn koorleden en geïnteresseerden welkom. Het thema voor de dienst is: Dorst, (Johannes 4:7). Voor de liederen willen we graag putten uit het liederen bestand dat de aangesloten kerken en koren bezitten. Zo krijgen we een echte oecumenische dienst. Met liederen uit verschillende kerken om het zo breed mogelijk te maken. Een aantal koren heeft hun medewerking al toegezegd, als de liederen bekend zijn kan er bij de koren die meedoen geoefend worden en dan in januari nog 2 x gezamenlijk gezongen / gerepeteerd worden. In november zullen de eerste repetities voor het projectkoor beginnen. We zijn nog op zoek naar een dirigent die het projectkoor wil gaan leiden. U kunt zich bij onderstaande personen opgeven, nadere informatie volgt nog. Ineke Ras, Tom Kranenburgstraat 156 1602 VP Enkhuizen 0228-315029 Email: [email protected] Marja Sweerts, Treebord 21, 1602GT Enkhuizen 0228-322685 Email: [email protected] -8- In Memoriam Elisabeth Bakker-Mantel (1917-2014) Wanneer ik aan Bets denk, dan zie ik haar voor mijn geestesoog weer zitten in de kerk, tot in de puntjes gekleed en gekapt en dat altijd op een onnadrukkelijke manier, want ze had het er nooit over. Altijd vergenoegd en altijd bescheiden. Nee - de laatste jaren van haar lange leven bracht ze het niet meer op om te komen, maar haar betrokkenheid en haar belangstelling voor de gemeente verlieten haar nooit. Bets werd geboren op 6 april 1917. Een Manteltje uit Lutjebroek - zo noemde ze zichzelf graag. Ze was de vierde dochter in het gezin dat uiteindelijk zes dochters zou gaan tellen. Vader Mantel verkocht eieren langs de deur. Moeder zorgde voor het gezin - een warm en hecht huis waar Bets altijd met grote genegenheid op terugzag. Van huis uit Nederlands Hervormd werd ze in 1936 in Lutjebroek aangenomen bij ds. Mulder. Ze trouwde met Jacob Mantel met wie ze twee dochters kreeg. Samen met hem bezocht ze de gemeente aan het Venedie te Enkhuizen, indachtig de woorden: “Waar gij gaat zal ik gaan -” (Ruth 1:16). Na Jacobs vroege dood in 1965 stond ze er alleen voor - met twee opgroeiende meiden. Een moeilijke tijd volgde. Maar Bets zat niet bij de pakken neer. Omdat er brood op de plank moest komen meldde ze zich bij de ‘gezinszorg’ - zoals de thuishulp toen genoemd werd, maar ze voelde er zich niet bij op haar plaats. Ze besloot daarom pension te gaan houden, maar daarin beperkte ze zich tot aankomende onderwijzers en politieagenten in opleiding, want dan wist je tenminste dat je goed volk in huis kreeg. -9- Naderhand vulden de kleinkinderen geregeld het huis wanneer er iets te vieren of te beleven viel - Bets had graag mensen om zich heen en de mensen kwamen graag bij haar. Haar zonnige humeur en haar gastvrijheid en gretige belangstelling voor alles wat om haar heen gebeurde bezorgden haar levenslang gezelschap. Wanneer een bezoeker geregeld langs kwam legden ze een spelletje op tafel - want anders, zo zei ze steevast, dan werd het roddelen en daar hield ze niet van. Bets leefde graag in harmonie en vrede, met de omgeving, met haar kinderen en (achter)kleinkinderen Ze straalde wanneer ze over ze sprak en ze was trots op ze, maar je moest je niet oneigenlijk met ze bemoeien want ze hadden allemaal hun eigen leven en zo was het goed. In de gemeente hield ze zich ook altijd verre van conflicten zoals die nou eenmaal wel eens voorkomen. Haar lidmaatschap van de kerkenraad, begin jaren zeventig, duurde dan ook niet lang. Haar gehoor liet haar al op vrij jonge leeftijd in de steek, maar ze zag heel scherp, en dan zag ze wel eens meer dan haar lief was, waar ze zich dan weer prompt van distantieerde, want de vrede was haar lief. Nee - ze kreeg het allemaal bepaald niet cadeau, maar dat heeft haar nooit blijvend terneergedrukt. Ik kan in alle oprechtheid beweren dat ik nooit iemand ben tegengekomen die zo volkomen verzoend was met het leven zoals zich dat nou eenmaal aan ons voordoet. Bets genoot van kleine dingen en van grote dingen. Ze genoot van reizen zo lang als dat ze reizen kon en ze genoot van ritjes en uitjes en van koffiedrinken in de kerk of op haar balkonnetje, met of zonder gezelschap. Ze genoot van een wandelingetje door het groen en van de prachtige wolkenlucht die ze door de ramen van haar flatje zag. De kleinkinderen herinneren zich - 10 - hun oma als een die altijd het nieuws en de sport volgde, en die nooit klaagde of meende dat vroeger alles beter was. Bets was, zoals ze zelf zei, niet zo erg Bijbels. Teksten konden op meerdere manieren gelezen worden, daar kwam maar geharrewar van en daar was de gemeente van Christus haar te dierbaar voor. Maar ik zou niemand weten die zozeer heeft geleefd naar de woorden van de psalmist: Vertrouw op de Here en doe het goede, woon in het land en betracht getrouwheid; verlustig u in de Here’ (Ps 37:3-4) De laatste keer dat ze de kerk bezocht moet daarom ook zijn geweest bij de doopdienst van een van onze dochters. Daar móest ze bij zijn, ook al was ze de negentig inmiddels ruimschoots gepasseerd en kostte de inspanning haar zichtbaar moeite. Maar een doopdienst - dat vond ze iets heel bijzonders. Want wanneer iemand gedoopt wilde worden, dan deelde hij of zij kennelijk iets heel moois met haar: een rotsvast geloof in Christus. Elisabeth Bakker-Mantel overleed op 11 oktober. In het crematorium in Hoorn namen op 17 oktober familieleden, vrienden, bekenden en gemeenteleden afscheid van een bijzonder mens. De nagedachtenis aan haar naam zij tot zegen. Beatrix Jonker-Voort, doopsgezind predikant. Teken van leven in Middelburg Het vrijzinnig-hervormde kerkgenootschap in Middelburg had kort geleden een lezing georganiseerd. Het kerkgebouw was daarvoor gereserveerd. Maar het bleek op het laatst dat het gebouw al voor een andere activiteit was toegezegd. Goede raad was duur. Er werd toen een beroep gedaan op - 11 - de doopsgezinden in Middelburg, met de vraag of de vermaning voor de lezing beschikbaar kon worden gesteld. Gelukkig bleek dat het geval te zijn. De opkomst was groot, en de lezing was een succes. Ik was een van degenen die de lezing bijwoonden, en die zo de vermaning ook van binnen konden zien. Wat was die mooi!! Het gebouw dateert uit 1890, is prachtig en in stijl onderhouden, en beschikt over een zeer ruime kerkenraadskamer, waar vele activiteiten mogelijk zijn. Als ooit een Westfriese doopsgezinde in Zeeland komt, dan zou mijn ongevraagd advies aan hem of haar zijn: ga eens langs bij deze Middelburgse vermaning. Het adres is Noorderstraat 62, en het telefoonnummer is 0118-614686. Ik kan uit eigen ervaring bevestigen dat de Middelburgse doopsgezinden zeer gastvrij zijn. Jan Brussee Kersttheatertour 2014 Zaterdag 20 december staat het centrum van Enkhuizen vanaf 16.00 uur in het teken van de Kersttheatertour! Maak een wandeling door de oude binnenstad en beleef het kerstverhaal op verrassende wijze. Jozef en Maria, de os en de ezel en natuurlijk het kindje Jezus in de kribbe - ze zijn er allemaal! - 12 - De tocht wordt gemaakt in groepjes van maximaal dertig deelnemers, onder leiding van een gids. Vanaf 16.00 vertrekt er elke acht minuten een groep vanaf het 'Wapen van Enkhuizen' aan de Breedstraat. Eindpunt is het Zuiderkerkplein. De Kersttheatertour duurt plm. anderhalf uur. Na afloop begint om 19.00 uur de traditionele lichtjesavond van Enkhuizen. Iedereen die zich heeft aangemeld kan meedoen aan de Kersttheatertour! Meer informatie en aanmelden: www.kersttheatertour.nl Bijdrage per persoon € 5,-, kinderen tot 12 jaar gratis. Heilig De feestdagen staan weer voor de deur. Voor de één betekenen ze een tijd van grote verwachting: de adventstijd vormt de opmaat voor het grote feest van kerstmis, het feest van verwachting en van het komende licht, de ander ziet er vooral als een berg tegenop omdat het allemaal drukte en kosten met zich meebrengt en weer een ander moet niets hebben van alle feestelijkheden. Die laatste groep onderscheidt zich in uiteenlopende soorten, variërend van werkelijk eenzame mensen die op dergelijke dagen geconfronteerd worden met afwezigheid van dierbaren, tot en met diegenen die zich van alle kerst- en nieuwjaarsgedoe verbolgen afkeren vanwege de commerciële bijverschijnselen. Feest vieren doen we ondertussen allemaal. Feest vieren is denk ik een noodzakelijke menselijke bezigheid zo nu en dan: even de dagelijkse beslommeringen van je afzetten omdat er een mijlpaal is bereikt, even stil staan bij een kroonjaar of bij een speciale gebeurtenis, even stil staan en vieren omdat iets of iemand belangrijk voor je is. In het - 13 - zonnetje gezet worden omdat je iets gedaan hebt, even deze en gene spreken die je al jaren niet hebt gezien, kortom, gelegenheden genoeg. In Zuid-Europese landen wordt meer feest gevierd dan in onze streken, of eigenlijk: de feesten kennen in veel gevallen een andere aanleiding: wie wel eens in Portugal of in het zuiden van Italië is geweest heeft misschien wel eens kleurige straattaferelen gezien ter ere van heiligen die bij ons al een paar eeuwen geleden zijn 'afgeschaft' omdat ze behoorden tot een cultuur die we - helaas ook met het nodige geweld - achter ons hebben gelaten. Over die heiligen worden uiteraard verhalen verteld: ze zouden hebben geleefd in de schemertijd van de historie, ze zouden de wonderlijkste dingen hebben gedaan, variërend van het redden van een medemens uit een kookpot, het rondstrooien van bruidsschatten tot het verslaan van reuzenslangen of het bestrijden van armoe en gebrek. Wat ook sta of val: ze deden iets wat geen mens voor mogelijk had gehouden en daarom werden ze ooit heilig verklaard en blijft men ze op bepaalde dagen gedenken met feesten en festivals. "Holy days" zegt de Engelsman: heilige dagen; de term 'holiday' - verworden tot 'vakantie' - is er regelrecht van afgeleid. Het protestantisme keerde zich in de reformatietijd fel tegen al dit soort kleurige cultuuruitbarstingen, al was het alleen maar omdat het gezien werd als afleidend van dat waar het werkelijk om ging: Gods heilig en onfeilbaar Woord. Éen ding was dus nog maar heilig: de Schrift, of, zo u wilt: de Heilige Schrift. Maar ja, ingeroeste gewoonten en gebruiken kun je maar niet zomaar - letterlijk - uitbannen. Er zijn dan ook een paar heiligen geweest die zich nimmer volledig hebben laten verketteren. Een paar volksheiligen hebben zichzelf kunnen redden uit alle verbale kookpotten, - 14 - in weerwil van slangenbezweerders die vanaf de kansel fulmineerden tegen die heidense praktijk van heiligenverering. Het hielp wel, maar tot op zekere hoogte. Want Sint Maarten, de armoedebestrijder, wordt in Noord-Holland en Friesland nog steeds zo niet véreerd, dan toch gé-eerd met een jaarlijkse lampionnentocht, tijdens welke de kinderen een beroep mogen doen op de vrijgevigheid van de 'rijk man die veel geven kan. Sint Nicolaas deelt nog steeds schatten uit, al heeft de aard en inhoud van zijn geschenken in de loop der eeuwen zich aangepast aan het tijdsbeeld. Bij die laatste heilige, Sint Nicolaas, of Sinterklaas, of sinterklaas - al naar gelang het tijdsbeeld meer of minder herkenbaar als "heilige" c.q. religieus bepaalde figuur - wil ik even stilstaan. Zijn historisch leven is in nevelen gehuld, bewijs ervoor is eigenlijk nauwelijks ooit geleverd. De verhalen die over hem de ronde doen verwijzen naar Myra in het huidige Turkije waar hij bisschop zou zijn geweest als ook naar het Zuid-Italiaanse Bari waar zijn stoffelijke resten zouden worden bewaard. De notie met Spanje is ook al vaag en onduidelijk - of het zou al kunnen zijn dat een groot deel van Zuid-Italië generaties lang onder Spaans bestuur heeft gestaan. De zwarte pieten zouden kunnen worden herleid tot de 'moren', d.w.z. Noord-Afrikaanse (uit 'morenland') Arabieren, die in Middeleeuws Spanje geen slavenwerk verrichtten maar juist de lakens uitdeelden. Onderscheid tussen diverse bevolkingsgroepen uit het verre zuiden of nabije oosten maakte de West-Europese volksmond nauwelijks: moren, muzelmannen, de 'turk' - men behielp zich bij gebrek aan exacte informatie van een soort algemene bijnaam voor alles waar men wilde verhalen over gehoord had. - 15 - Een ander element in de gestalte van onze goedheiligman is gelegen in de Germaanse voorstelling van de oppergod Odin die langs het hemelgewelf galoppeerde op zijn zesbenig ros, voorafgegaan door zijn verkenners, de zwarte raven oftewel de Walkuren. Uiteraard moesten aan Odin offers worden gebracht: "hier zet ik wat water, daar wat hooi voor ’t paard" zingt het lied nog altijd. Kortom, Sinterklaas is een volksheilige die wortelt (!) in de vertelkunst van eeuwen. Geen mens wordt gedwongen mee te doen aan de commerciële ratrace van meer en nog meer op pakjesavond. Maar laten we hem niet opnieuw gaan verketteren. Dat helpt toch niet. Hoop ik. Beatrix Voort Onze Vermaning en de regio Zoals u allen weet is er de afgelopen twee jaar regelmatig regioberaad geweest om te zien hoe de Doopsgezinde Gemeenten uit Noord-Holland Noord de toekomst tegemoet kunnen treden . 15 Oktober j.l. vond het regioberaad plaats in Enkhuizen. Met algemene instemming is die avond besloten om eens per kwartaal een regio-kerkdag te organiseren in Dopersduin te Schoorl. De regioverkenners (Agnès Schlüter, Gery Biesheuvel, Tiny vd Hoorn, Els Hofman en Bart Santema) zijn nu gevraagd om deze kerkdagen mee vorm te gaan geven. Uitgesproken is dat op de regiokerkdagen iedereen welkom is. U wordt op de hoogte gehouden! - 16 - Doopsgezinde Zending Hedendaagse vredeskerk’? Menno Simons wees in zijn woelige tijd de weg van vrede. Zendingscontacten leren dat ook in onze gewelddadige tijd zusters en broeders zich wereldwijd voor vrede inzetten. Op de plek waar zij leven staan ze op, soms als gemeente dan weer als individu. Door samen actief te putten uit hun bronnen in de Bijbelverhalen vinden ze daartoe de moed, zo laten ze niet na te vertellen. Uw steun wordt gevraagd voor één van hen: br. Willi Hugo Perez, rector van het doopsgezinde seminarie (Semilla) in Guatemala-stad. Hij draagt opgedane ervaring en kennis uit over hoe juist doopsgezinden in zijn werelddeel blijken te kunnen bouwen aan vrede en verzoening. Zoektochten naar vrede en verzoening Tot voor kort teisterde een burgeroorlog Guatemala. Nu is er democratie, maar de huidige generaties leven met herinneringen, die sporen trokken dwars door plaatselijke gemeenschappen en families heen. Doopsgezinde gemeenten zetten in die situatie moedige en ongemakkelijke stappen in hun zoektocht naar verzoening en vrede. Broeder Perez is zeer begaan met de ruim 170 aan hem toevertrouwde theologiestudenten, zoekt hen ook in de eigen streek op om daar onderwijs te geven. Zijn levenswerk werd aanstaande predikanten toe te rusten om in pastoraat en verkondiging het geweld en de nasleep daarvan te weerstaan in het licht van de liefde van de Ene. Daartoe is br. Perez begonnen met verzamelen van praktijkvoorbeelden hoe doopsgezinde gemeenten in Guatemala bijdragen aan sjaloom. - 17 - Onderzoek om te kunnen doorgeven Zijn ex-studenten, een uniek netwerk van voorgangers, helpen met inventariseren en beschrijven. Doel is ook andere gemeenten te kunnen ondersteunen met praktische ervaring en kennis als ook zij vredeswerk willen aanpakken. Het onderzoek moet naast een te zware baan, maar het onderwerp is zo belangrijk dat de universiteit van Salamanca hem hierop graag ziet promoveren. Afronden van het onderzoek zou voor de broederschappen in Centraal-Amerika een zegen zijn. Wat is ons doel? Broeder Perez moet voor dit werk een jaar vrij gemaakt worden. Semilla verleent een onbetaald sabbatsjaar; de Doopsgezinde Zending draagt samen met Evangelische Mission Werke mee in de onderzoekskosten en het levensonderhoud. Daarvoor is 1500 euro per maand nodig tot september volgend jaar. Met uw steun komen we vast een heel eind. Hoe kunt u helpen? Uw financiële bijdrage ontvangen we, bij voorkeur via ebankieren, graag op bankrekening NL64 ABNA 0545424976 t.n.v. de Doopsgezinde Zending te Groningen. Bij voorbaat dank, sjaloom! Secretariaat Doopsgezinde Zending: Dongewijk 16, 3831 LA Leusden | [email protected] - 18 - Paul en Anita de Leeuw-Hoos Alle broeders & zusters van onze Gemeente worden uitgenodigd t.g.v. ons koperen huwelijksfeest op zaterdagavond 29 nov. '14 - vanaf 20.00 u. tel. Paul & Anita 06 22 05 33 02 In 't Spionnetje (terugblik op 4 maanden Doopsgezind leven-in-de-brouwerij) IN 'T SPIONNETJE kijken is natuurlijk heel veilig, want dan zie je alles op veilige afstand: 'wat er gebeurt, in de stad alsmede in de Gemeente'. ZAG natuurlijk, dat er flink werd gewerkt aan de preekstoel. Dankzij het feit, dat er van verschillende fondsen leuke bedragen zijn ontvangen, kan Anna Springer weer aan de slag! Onze trouwe kerkgangers zullen dat ongetwijfeld volgen! JAMMER was, dat tijdens die acht orgelconcerten op de vrijdagavonden er bijna géén broeders en zusters onder de belangstellenden waren! Toch was - ondanks het vroege tijdstip tussen 19.00 en 20.00 u. - er een leuke interesse tussen de acht en de vier-en-twintig toehoorders! Uiteraard werden de collecte-gelden gestort in 't restauratiefonds NL06 ABNA - 19 - 04317 41 050 Ook degene die zo'n zwaar verzilverde theelepel aanschaffen met de twee-staartige-zeemeermin zorgen er natuurlijk voor, dat die kassa gespekt wordt. Het middaggebed - op de woensdagmiddag, als het carillon stopt - in de Zuiderkerk, hangt aan een zijden draadje. De wil van de pastores is er zeker, maar de belangstelling van de Henkuzers staat wel op een zeer laag pitje. Moeten de vertegenwoordigers in de Raad van Kerken zich deze winter maar eens goed over buigen. Postzegels & oude ansichtkaarten worden nog steeds gespaard door onze broeders en zusters in den lande! Want uw SPIONIER zag weer grote dozen vol richting de knipafdeling komen! Natuurlijk zou dat plezierig zijn als men dat zelf doet, maar ja . . . wij zijn al content als ze flink royaal gescheurd zijn! Zolang wij de Doopsgezinde Zending jaarlijks meer dan € 1200,00 kunnen spekken, zullen wij dat niet nalaten! Wist u, dat er tijdens het Monumentenweekend op zaterdag 13 en zondag 14 september zo'n vijfhonderd geïnteresseerden in de Vermaning vertoefden? Natuurlijk was het prachtig weer, maar ook een blik op onze preekstoel zorgden voor de nodige aandacht. Ook de derde MENNO SIMONS-lezing in Leeuwarden door prof. dr. Hans Achterhuis trok zaterdag 1 nov. jl. weer een barstensvolle Vermaning. In zijn causerie trok hij parallellen tussen 1534, 1666 én 2014. Zijn recent verschenen boek, dat hij samen mét Nico Koning schreef: 'De Kunst van het Vreedzaam Vechten' diende uiteraard als rode draad. Heel boeiend! Als lid, belangstellende en/of als vriend kunt u natuurlijk elke 14 dagen op de hoogte worden gehouden, dankzij - 20 - DOOPSGEZIND NU (via uw mail) Wanneer u dat (nog) niet ontvangt, graag een berichtje aan de secretaris van uw Gemeente: [email protected] én u staat ook op die verzendlijst van de A.D.S. Dat eten verbroedert, weten heel veel mensen (lees ook dit TvL er maar op na) Ook voor volgend jaar 25 oktober '15 ontvingen wij reeds toezeggingen HOORDE ondergetekende. HOORDE, dat het MENNOKOOR HOLLAND het niet erg zou vinden als er een paar lieve alten, aardige sopranen, stoere tenoren & stevige bassen zich zouden aanmelden om steeds op de eerste zaterdag van de maand (met uitzondering van juli en augustus) heerlijk te zingen in een VERMANING, afwisselend in FRIESLAND én NOORD-HOLLAND. (www.mennokoorholland.nl ). Graag 'tot de volgende keer, in dat nieuwe jaar'. SPIONIER Teken tegen, zie website: https://actie.paxvoorvrede.nl/actie/teken-tegen-kernwapens/ - 21 - Preekrooster en Agenda Zond. 23 nov. 10.30 u Zond. 14 dec. Zond. 21 dec. Woe. 24 dec. 2015 Zondagmiddag 4 jan. 10.30 u 10.30 u 20.00 u Zond. 11 jan. Zond. 18 jan. 10.30 u 10.00 u Zond. 25 jan. Zond. 8 feb. Zond. 22 feb. Zond. 8 mrt. Zond. 22 mrt. Zond. 2 apr. 10.30 u 10.30 u 10.30 u 10.30 u 10.30 u 10.30 u Zond. 5 apr. 10.30 u 16.00 u zr. ds. B. Jonker-Voort Enigheidsviering zr. ds. B. Jonker-Voort zr. ds. E. van Harlingen-Laan zr. ds. B. Jonker-Voort Nieuwjaarsbijeenkomst, Noorderpoort 1 graag opgave: 0228 - 316 512 [email protected] zr. ds. E. van Harlingen-Laan Oecumenische Dienst, Zuiderkerk Pater P.J.M. Peelen sj - ds. J.H. de Ruiter - m.m.v. Projectkoor zr. ds. B. Jonker-Voort zr. ds. B. Jonker-Voort zr. ds. B. Jonker-Voort zr. ds. E. van Harlingen-Laan ds. J. Brüsewitz (Leiden) zr. ds. B. Jonker-Voort Enigheidsviering/Witte Donderdag zr. ds. B. Jonker-Voort - Pasen Kijk ook regelmatig op: www.dgenkhuizen.doopsgezind.nl www.elkenkhuizen.nl - en - www.kerkpleinenkhuizen.nl (de moeite waard!) - 22 -
© Copyright 2024 ExpyDoc
