juli-aug 2014 IRIS HOND HET NIEUWE GEZICHT VAN CLASSIC FM Dinsdag 5 augustus 2014 Kleine Zaal 20.00 uur Karin Strobos, mezzosopraan Felicia van den End, fluit Daria van den Bercken, piano Georges Bizet 1838-1875 Henri Duparc 1848-1933 Les tringles des sistres tintaient [Zigeunerlied] (uit ‘Carmen’; 1873-74) Extase (1874) Gabriel Fauré Jules Massenet 1842-1912 Va! Laisse couler mes larmes (1887) Elégie (1881) La fée aux chansons (uit ‘Twee Liederen’, op. 27; 1882) PAUZE Georges Hüe 1858-1948 Soir païen (uit ‘Chansons lointaines’; 1898) David Dramm 1961Bloedengel (2014) Gabriel Fauré 1845-1924 Fantaisie, op. 79 (1898), voor fluit en piano Le papillon et la fleur (uit ‘Twee Liederen’, Maurice Ravel 1875-1937 op. 1; 1861-62) Au bord de l’eau (uit ‘Drie Liederen’, op. 8; 1871-75) Clair de lune (uit ‘Twee Liederen’, op. 46; 1887) Asie La flûte enchantée L’indifférent Shéhérazade (1903) Gioacchino Rossini 1792-1868 Non più mesta (uit ‘La Cenerentola’; 1817) Luister naar Classic FM voor overdag non-stop de beste en mooiste klassieke hits en interessante thema-avonden. KLASSIEK VOOR IEDEREEN Luister direct via Classicfm.nl Toelichting//Biografie//Summary//Concerttip Toelichting om een examenstuk voor zijn leerling Charles Koechlin. ‘Ik zit tot aan mijn nek in toonladders, arpeggio’s en staccato’s. Ik heb al 104 maten van deze vervelende marteling af...’, schreef Fauré tussentijds aan Koechlin. Maar het resultaat was betoverend. Fantaisie is een virtuoze en charmante vloedgolf van zilveren klanken. Als organist had Fauré een fijn oor voor meerstemmigheid en een weelderig klankenpalet. Of het nu om de dialoog tussen een vlinder en een bloem (Hugo), een liefdesdroom aan het water (Sully-Prudhomme), de ziel bij maanlicht (Verlaine) of een fee in de bossen (Silvestre) gaat, Fauré ‘vangt’ de gedichten in beeldende melodiestromen. Perfectionisme kwelde de Franse componist Henri Duparc, die zijn liefde voor Bach, Beethoven en Wagner niet kon rijmen met de Frans-Duitse Oorlog. Neurotisch gooide hij bijna alles weg wat hij geschreven had en stopte op zijn zesendertigste met compone- Biografie Summary Carmen bestond al bijna dertig jaar als de warmbloedige titelheldin uit een verhaal van Mérimée, voordat Georges Bizet haar in 1875 vereeuwigde in zijn opera Carmen. Aanvankelijk was Parijs geschokt door de sensualiteit van de zigeunerin. Soldaat Don José verliest zijn carrière, reputatie en verloofde aan zijn liefde voor de uitdagende zigeunerin, die hij ten slotte in wanhoop dood steekt. In Les tringles des sistres tintaient (Zigeunerlied) verleidt Carmen in steeds wildere ritmes tot zingen en dansen. In de opera Werther van Jules Massenet, gebaseerd op Goethes Die Leiden des jungen Werthers, houdt de gevoelige Werther zielsveel van Charlotte, die echter uit plichtsbesef met Albert trouwt. Pas nadat Werther een zelfmoordpoging heeft gedaan, bezingt Charlotte haar liefde voor Werther in de aria Va! Laisse couler mes larmes. Het is te laat, maar Werther kan met een gelukkig gevoel Mezzosopraan Karin Strobos sloot haar studie aan het Utrechts Conservatorium af met de hoogste onderscheiding. Ze won verschillende prijzen en was ensemblelid bij de Opera Studio Nederland. Strobos brak internationaal door als Octavian in Der Rosenkavalier van Richard Strauss onder leiding van Sir Simon Rattle. Behalve in opera’s is ze ook veelvuldig te horen op festivals en bij orkesten. Tijdens haar studie volgde ze de Internationale Liedklas van Udo Reinemann, waar ze een grote liefde opdeed voor de liedkunst. Samen met Felicia van den End en Daria van den Bercken nam ze in de concertserie ‘Het Debuut’ de publiekspijs in ontvangst. Felicia van den End begon haar fluitstudie bij Abbie de Quant in de Jong Talentenklas van het Utrechts Concervatorium. Ze won talrijke prijzen op concoursen in binnen- en buitenland, waaronder het Prinses Christina Concours en het internationale fluitconcours Carmen, the sensuous heroine of Bizet’s opera of the same name, uses Les tringles des sistres tintaient as a seductive invitation to singing and dancing. In Va! Laisse couler mes larmes by Massenet, Charlotte sings of her love for the dying Werther. Massenet’s Elégie was one of the most popular melodies of the fin the siècle – here it’s arranged for voice, flute and piano. In 1898, Hüe wrote his Soir païen for the same combination. Fauré composed his Fantaisie as an exam piece for flute students. Duparc – a perfectionist – destroyed much of his work, but the sensual Extase managed to survive. Ravel’s song cycle Shéhérazade can be characterized as having a fairy tale-like atmosphere. In Non più mesta, the closing aria of Rossini’s La Cenerentola, Cinderella embraces her family in forgiveness. Translation: Eileen Stevens sterven. De Elégie van Jules Massenet behoorde tot de populairste melodieën van het fin de siècle. In de eerste versie uit 1866 was het een pianostuk. Daarna duikt de Elégie op in de toneelmuziek Les Erinnyes, waarna het stuk werd bewerkt voor cello en vele andere instrumenten. De versie voor zang, fluit en piano is gebaseerd op O doux printemps d’ autrefois van Louis Gallet. Voor dezelfde bezetting schreef Georges Hüe, een leerling van Gounod en Franck, zijn Soir païen in een luchtig ademende laatromantische stijl, waarin de nachtbloemen dromen tot de zon hun kelken weer sluit. In 1898 vroeg Paul Taffanel, de vader van de moderne Franse fluitschool, Gabriel Fauré ren. Maar het sensuele lied Extase op tekst van Jean Lahor uit 1882 bleef behouden. ‘Logica en verfijning’ typeren volgens de dichter Tristan Klingsor (pseudoniem voor Arthur Justin Léon Leclère) de manier waarop Maurice Ravel zijn gedichten Asie, La flûte enchantée en L’indifférent heeft getoonzet in zijn cyclus Shéhérazade, die een sprookjesachtige sfeer ademt. Maar liefst 29 Italiaanse opera’s schreef Gioacchino Rossini. Vocale virtuositeit en volkse opwinding typeren zijn aria’s. Non più mesta is de slotaria uit La Cenerentola, waarin Assepoester haar vader en stiefzusters omhelst, omdat de tijd waarin ze moest zwoegen bij het haardvuur voorgoed voorbij is. Wenneke Savenije ‘Jeunesses Musicales’ in Boekarest. Bovendien kreeg ze de Essent Music Award voor jong talent. Ze treedt op als soliste met orkesten in binnen- en buitenland, en speelt daarnaast ook veel kamermuziek. Daria van den Bercken behoort tot de origineelste pianotalenten van Nederland. Ze studeerde bij Mila Baslawskaja en Naum Grubert in Amsterdam en later in Bloomington bij Menahem Pressler en Leonard Hokanson. Ze won prijzen op onder meer het Steinway Concours en het Prinses Christina Concours en nam de Vriendenkrans in ontvangst. Naast haar solo-optredens met orkest, speelt Daria van den Bercken ook vaak kamermuziek. Ze trok internationaal de aandacht met haar soloproject Handel at the Piano. Genoten van het concert? Deel uw ervaring via Twitter #RSN2014 of op onze Facebookpagina (fb.com/concertgebouw). www.robecosummernights.nl Concerttip Vrijdag 22 augustus 2014 Grote Zaal 20.00 uur Passie en berusting: Erin Wall, Richard Strauss en Hector Berlioz De fluwelen stem van de Canadese Erin Wall floreert in Richard Strauss’ Vier letzte Lieder. Kalm en berustend: een mooi contrast met Berlioz’ vurige Symphonie fantastique. Sir Andrew Davis leidt het Melbourne Symphony Orchestra.
© Copyright 2024 ExpyDoc