GEERTEBRIEF Remonstrantse Gemeente Utrecht 3 Ontmoetingen met levenskunstenaars Augustus 2014 5 Te groot om denkend op te lossen 8 De kraanvogels van Sadako Leesrooster In deze zes lezingen komt Jezus’ visie op leven met God-dus-met-elkaar (dit is onlosmakelijk met elkaar verbonden) heel krachtig naar voren. Zijn leer is dwarse levenskunst. Deze gaat niet uit van het verwerven van geluk voor jezelf, maar draait om het omgaan met de kwetsbaarheid van de ander. Het gaat ook niet om een maakbaar verwervingsprincipe (‘als ik maar goed mijn best doe, dan verwerf ik geluk’), maar om de beoefening van een vertrouwen in een weg, waarvan je de uitkomst nog niet weet. 24 augustus - Matteüs 16:21-27 Wat Jezus voorziet, dat wil Petrus domweg niet weten. Waar de een de waarschijnlijkheid van de komende gebeurtenissen onder ogen ziet, stopt de ander de kop in het zand. En ook die reactie is heel voorstelbaar. De dialoog Jezus-Petrus is herkenbaar als een ‘monologue interieure’ – een gesprek dat je diep in jezelf voert. Wat is ‘leven’ eigenlijk? De keuze is óf krampachtig vasthouden aan wat was en de zekerheid die dat geeft; óf met een ‘kome-wat-komtmentaliteit’ kiezen voor het onbekende en dus ook de onzekerheid. Durf je je over te geven en te vertrouwen dat er dan ook een weg is? 31 augustus - Matteüs 17:14-20 Dit zijn toch lastige teksten. Vooral de koppeling met de genezing van een zieke jongen. Net als in de tekst van vorige week gaat het om de manier waarop je gelooft – een beter woord is misschien: om hoe en of je durft te vertrouwen op wat nog onbekend is. Zoek nog maar eens dit lied van Paul van Vliet op: ‘Ik drink op de mensen die bergen verzetten, die door blijven gaan met hun kop in de wind. Ik 2 drink op de mensen, die risico’s nemen, die blijven geloven, met het geloof van een kind.’ Een echte ‘hart-onder-de-riem-tekst’, die gaat over koppige, eigenwijze mensen die de moed niet willen opgeven. Er is meer mogelijk dan je denkt als je er ruimte voor durft te maken. 7 september - Matteüs 18:(1)15-20 Met open ogen kijkt een kindje de wereld in. Het móet wel vertrouwen op de mensen aan wie zijn leven is toevertrouwd. Voor een gelukkig leven later is het van wezensbelang dat dit vertrouwen ongeschonden blijft en diep beantwoordt wordt. De ontwikkelingspsycholoog Ericson beweert dat een ongeschonden basisvertrouwen (basic trust) een belangrijke voorwaarde is om later als volwassene te kunnen geloven. In niet mis te verstane bewoordingen schetst Jezus hoe je dit kostbare, kwetsbare kleine moet beschermen. Haast net zoals er een tijger wakker wordt in een moeder als je ook maar naar haar kroost wíjst, zo gromt Jezus van zich af. In het kleine kwetsbare is God in het geding. De regels die erna volgen ademen een mildere toon van bedoelde zorgvuldigheid. Hoewel juist deze regels in sommige christelijke gemeenschappen weer geleid hebben tot wreed moralisme en genadeloze uitsluiting omdat scheiden, homo of lesbisch zijn, ongehuwd samenwonen etc. als zonde beschouwd wordt. 14 september - Matteüs 18:21-35 Vergeving schenken is honderd keer belangrijker dan je recht halen. Ook al zijn daar ook grenzen aan. Het gaat hier niet om de getalletjes, maar om een basishouding. Vergevingsgezindheid geeft meer ruimte dan dat je op elk puntje en kommaatje van wat er mis ging blijft hangen. Maar het is ook reëel om te stellen dat er grenzen zijn, dat er dingen onvergeeflijk zijn. Vergevingsgezindheid is als levenshouding aanbevelenswaardig, maar degene aan wie het onrecht gedaan is beslist (voelt aan) wanneer het moment daarvoor is aangebroken. Ergens overheen stappen – vooral als het gaat om zaken die je diep en misschien wel blijvend in je integriteit hebben aangetast – is ontzettend moeilijk. Dat je bepaalde dingen niet meer kunt vergeven, dat zou je jezelf (en dat zou men jou) ook moeten kunnen vergeven. 21 september - Matteüs 20:1-16 Laatkomers zijn welkom in het hierboven geschetste proces. Het maakt niet uit op welk uur in je leven je begint. Wat dat aangaat is God natuurlijk een rare werkgever, met rare werknemers in een rare wijngaard. Vertrouwen leven, het kwetsbare verzorgen en elkaar ruimte geven; kortom: je eigen egospelletjes loslaten, is het soort van wijsheid dat tot op het laatst beoefend kan worden. Het getuigt zelfs van heel grote moed als je pas na een lang leven nog oude zaken durft los te laten, als je eindelijk inziet dat je oude gedrag je alleen maar ellende heeft gebracht. En als je dan uiteindelijk toch nog het lef heb om de onzekerheid en de kwetsbaarheid van een nieuw begin tegemoet te treden. In die zin kunnen laatsten zeer zeker eersten zijn. 28 september - Matteüs 21:23-32 Zo bezien staat Jezus’ leer tamelijk haaks op wat er doorgaans aan succesformules wordt gepresenteerd. Kijk liever de zaken van je leven eerlijk in de ogen en constateer dat het misschien anders moet, ook al weet je nog niet hoe, dan te volharden in eigen sprookje waarvan je weet dat het niet lang houdbaar meer zal zijn. Paradoxaal genoeg kun je nog heel veel leren van mensen die niets meer te verliezen hebben. Na dit allemaal wat doordacht te hebben hoor ik zachtjes ‘Ga tot de einden der aarde, tot het uiterste, daar zal liefde zijn’ mee. Want dat is één van de dragende principes, dat je af en toe sporen van liefde vindt – zomaar onverwachts. Zo hou je het vol. Alleke Wieringa Levenskunst en levenskunstenaars Een gigantisch onderwerp natuurlijk, levenskunst en levenskunste naars. Je kunt er heel veel in onder brengen. Ik beperk me hier even tot wat voor mij de kern is: de kunst van enerzijds het omgaan met het spannende en pijnlijke in ons leven en anderzijds ruimte maken voor geluk – dus het goede van het leven op zijn waarde schatten en in ons opnemen. Twee kanten van eenzelfde medaille. Het klinkt misschien vrij egocentrisch, maar dat is het niet. Ons lijden en ons geluk zijn immers altijd verweven met dat van andere levende wezens. Hoe kunnen wij gelukkig zijn en onze schaapjes op het droge menen te hebben als de ander ongelukkig is? In die dubbelzijdige typering van levenskunst, omgaan met lijden en ruimte maken voor geluk, zit ook een ethische code verscholen. Een code die is gebaseerd op een natuurlijke verbondenheid met andere levende wezens en het daaraan ontspringende gevoel van verantwoordelijkheid. Weliswaar kan die natuurlijke verbondenheid heel erg ingeperkt, overwoekerd of verstopt zijn, maar dat maakt hem niet minder reëel. Ontmoetingen Bij deze vluchtige beschouwing wil ik het nu maar even laten. Het zijn niet meer dan een paar bakens waar ik zelf op koers als het gaat om levenskunst. Veel boeiender zijn die momenten waarop je mensen ontmoet bij wie je het gevoel krijgt: hé, jij verstaat de kunst van het leven. En jij inspireert me daarbij. Ontmoetingen met levenskunstenaars dus. Zo kwam ik in contact met een man van ongeveer mijn eigen leeftijd die bijzonder veel had geleden. Al jong werd het hem onmogelijk gemaakt om zijn grote muzikale talent te ontplooien door tussenkomst van een nare ziekte. Toen hij het een na het ander moest opgeven op een leeftijd waar anderen floreren, en ook zijn relatie nog ophield, begon hij zich steeds meer te isoleren. En nu tref ik hem aan met een acute levensbedreigende ziekte. Het is om te huilen. Gebladerte We spreken over zijn moeiten en zijn goede momenten. Hij vertelt hoe hij soms intens kan genieten van heel gewone dingen. Hij beschrijft hoe hij een boom voor zijn raam ziet en beleeft, de verscheidene kleuren groen, het ruisen van de wind door het gebladerte – en wat hem dat doet. Ook wat hij ervaart in het wandelen. De vrijheid om een eigen richting te kiezen, na een jeugd waarin hij extreem gecontroleerd werd. Niets of niemand belemmert hem dan. Dat geeft hem een diepe vreugde. Zoiets gewoons als ‘ga ik hier links of rechts af?’ En zo is er meer. Mij bekruipt het gevoel dat hij ondanks alles in verbinding is met het wonder van het leven en dat er een springlevende levens kunstenaar in hem huist. Hij stemt daarmee in. Zijn verhalen openen me opnieuw voor die ‘gewone’ bijzondere dingen die ik, die misschien wij allemaal wel zo snel zo vanzelfsprekend vinden. Florus Kruyne Startzondag Op zondag 14 september wordt het nieuwe seizoen gewoontegetrouw ingeluid met een levendige Startzondag voor Jong en Oud. Samen de draad weer oppakken, bijpraten, nieuwe mensen ontmoeten en kijken wat het jaarprogramma van de RGU allemaal te bieden heeft. Dit jaar staat het thema ‘levenskunst’ centraal. Het programmaboekje staat vol met activiteiten die ons kunnen inspireren of steunen in ons leven. Wetend, dat leven op zich al een hele kunst is. ‘Levenskunst’ – ook tijdens de viering zal het hierover gaan. Misschien wel aan de hand van de Tien geboden. Wat hebben die met levenskunst te maken? Muzikaal gezien wordt het ook een bijzondere dienst. De ‘Cantorij in één dag’ zal zingen. Zoals u elders in deze Geertebrief kunt lezen, kunt u allemaal deelnemen aan deze cantorij, die maar één (mid)dag, op zaterdag 13 september en op zondagochtend voor de dienst repeteert. We hopen u op 14 september te allemaal te kunnen begroeten. De programmacommissie 3 Diaconale Geluiden Ook in dit nummer willen we u op de hoogte houden van de ontwikkelingen op het gebied van de bemensing van de commissie. Op 24 juli heeft Agnes Blokker voor de laatste keer de vergadering van de commissie voorgezeten. Vervolgens nam Judith Fournier, die in de dienst van 20 juli werd bevestigd als lid van de diaconale commissie, het stokje van haar over. Agnes is niet lang voorzitter geweest, maar heeft een onderscheidende bijdrage geleverd aan het transparanter maken van wat de diaconie zoal doet. Eén van de zaken die Agnes in gang heeft gezet is het verschijnen van de rubriek die u nu leest. Zoals in de vorige Diaconale Geluiden stond, hebben we gezocht naar iemand die bereid was om als achtste diaconielid zitting in de commissie te nemen. Specifieke taak van dit commissielid is het onderhouden van de communicatie tussen Diaconale Commissie en Kerkenraad, waarvan hij/zij dan tevens lid wordt. We vonden een goede kandidaat in de persoon van Evert Oudenes, wiens bevestiging na de zomer zal plaatsvinden. Heel fijn! Open huis In het bijgebouw van de Marcuskerk in het Utrechtse Hoograven heeft Villa Vrede zijn intrek genomen. We willen u graag attenderen op dit initiatief. Villa Vrede is op 7 juni 2013 opgericht en (gekopieerd van de site www.villavrede.nl): ‘beoogt een vrijblijvend en open huis te zijn waar mensen zonder verblijfsvergunning zichzelf kunnen zijn en zich kunnen ontplooien. In Villa Vrede kunnen zij elkaar ontmoeten om even niet afhankelijk te zijn van anderen en om zelf actief te worden. Het liefst zien wij dat activiteiten worden aangeboden door of samen met vrijwilligers die zelf ‘ongedocumenteerd’ zijn. In de woonkamer ontmoeten mensen hun vrienden, kunnen thee en koffie drinken, internetten of tv kijken, muziek luisteren en ook maken. Daarnaast is er een rustruimte en een ruimte waar een activerend dagprogramma plaatsvindt. Tijdens de overige tijden zal hier ook ruimte zijn voor een persoonlijk gesprek. Er is een grote tuin waar buitenactiviteiten zoals diverse sporten en tuinieren plaatsvinden. Samen met andere ervaren hulpver lenersorganisaties wordt gekeken hoe medische, sociaal-juridische en eventueel ook pastorale hulpverlening het beste verschaft kan worden. Dit is echter niet de kernactiviteit van Villa Vrede, omdat er reeds andere organisaties zijn die in deze diensten voorzien. Het initiatief bevindt zich in de opstartfase waarin de Villa drie dagen in de week open is. Het streven is dit uit te breiden naar opening van vijf dagen per week.’ Goede indruk Twee leden van de commissie hebben Villa Vrede een bezoek gebracht en kregen een zeer goede indruk van de sfeer en de inzet van de vrijwilligers en de coör dinator, Wilma Rozenga. Zij is de enige 4 betaalde kracht en heeft tot taak gastvrouw te zijn, gesprekken te voeren, vrijwilligers te werven, bekendheid te geven aan de Villa, contacten te onderhouden met de gemeente, overleg te voeren met andere organisaties die zich met de betreffende doelgroep bezighouden etc. Villa Vrede ontvangt geen subsidie van de gemeente, maar is afhankelijk van subsidies van andere organisaties, zoals kerken. U begrijpt: financiële steun, maar ook zeker steun in andere vorm, is van harte welkom. Hieronder kunt u lezen waaraan zoal behoefte bestaat. Misschien staat er iets bij dat u herkent als mogelijkheid tot het leveren van een eigen bijdrage: @ v rijwilligers voor de taak van gastheer/ gastvrouw @ activiteitenbegeleid(st)er @ taaldocent @ fietsen @ handdoeken @ goedwerkende computers @ badkleding @ kleding Villa Vrede ligt aan de Wijnesteinlaan 4, Utrecht en is open op woensdag, donderdag en vrijdag van 10 tot 17 uur. E-mail: [email protected], telefoon: 06-231 662 84. Bedankje We kregen een bericht van dank van de stichting Taal Doet Meer, die de collecteopbrengst ontving van de afscheidsdienst van ds. Heine Siebrand in februari. Arminiaanse maaltijd Omdat bij velen de agenda altijd snel vol raakt, willen we nu alvast aankondigen dat er op vrijdag 24 oktober weer een Arminiaanse maaltijd gepland staat. Zet het alvast in uw agenda! In oktober kunt u intekenen op een lijst die in de hal van de kerk komt te liggen. Marijke Kools, Diaconale Commissie De ergste fantasie Donderdagmorgen in de metro in Londen. Mijn buurman heeft de gratis krant op schoot. Ik zie een grote, grijzige foto waarop een vaag soort chaos te zien is. De krantenkop ontgaat me, want die is half weggevouwen. Iets met ’blasted out of the sky’. ‘Zal wel over dat verschrikkelijke onweer van gisteravond gaan’, dacht ik nog. Mijn buurman stond op en liet de krant liggen. Ik geloofde mijn ogen niet toen ik het bericht las… De omvang van de ramp was op dat moment bij lange na nog niet bekend, maar als je nagaat wie er in zo’n toestel van de KLM naar Maleisië zouden kunnen zitten… Ik moest denken aan de lange vlucht die ik vorig jaar maakte richting Nepal. Je moet eerst naar Delhi, en daar stap je dan over richting Kathmandu. Tijdens de vlucht kun je gebruik maken van een informatief videoschermpje, dat zich vlak voor je neus bevindt op de rug van de stoel van degene die voor je zit. Het laat in wisselende beelden zien hoe hard je vliegt, hoe hoog je zit, hoe koud het buiten is en boven welk land je vliegt. Allemaal dingen die ik eigenlijk niet wil weten, want ik heb een heel levendige en realistische fantasie, die aan vliegangst grenst. Maar veel heb je niet te kiezen als je eenmaal in de buik van een aluminium sigaar op tien kilometer hoogte bij min 56 graden buiten en met een vaartje van 800 kilometer per uur voortraast, door de ijle lucht op weg naar je droombestemming. Ik zat in mijn dagboekje te schrijven. De stewardess kwam langs met een bakje eten. Vrolijk vormgegeven stond het voor mij te dampen op het dunne uitklaptafeltje. Op het schermpje voor mij zag ik dat we boven Afghanistan aan het vliegen waren. Ik noteerde in mijn dagboek dat ik het een absurd idee vond om mijn broodje op te peuzelen boven zo’n grote wereldbrandhaard. Dat je daar dus fysiek boven zit… te éten notabene. Ook zat ik me af te vragen waarom we er over heen vlogen, je zou zomaar uit de lucht geschoten kunnen worden. Ik troostte me met de gedacht dat we daar waarschijnlijk te hoog voor zouden zitten. Zo bouwde ik in gedachten een brug over het gevaar heen en kwam in redelijke gemoedsrust in Delhi aan. Daar vlieg je overigens minstens 20 minuten lang over een dichtbebouwd stadslandschap heen. Wat goed bekeken ook onverantwoorde waanzin is. Heethoofden De ergste fantasie is werkelijkheid geworden. Vechtende heethoofden, die het ene vliegtuig niet van het andere kunnen onderscheiden, hanteren een wapensysteem dat een raket afvuurt die op tien kilometer hoogte zijn doel treft. En de levens van 298 mensen in één allesvernietigende klap verwoest.* De NOS brengt uiterst discreet de beelden van de wrakstukken. Op Youtube staan de echte filmpjes: beelden waarvan je niet wilt weten, maar die bevestigen wat de realistische fantasie al vermoedde. Och, arme weerloze mensen. Geknakt, neergesmeten, stuk. Hoe moeten jullie laatste minuten geweest zijn… Rolkoffertjes, een opengeklapte laptop, knuffel, mobieltje, toilettas. Navrant feit dat onze spullen langer meegaan dan wijzelf. Het ziekmakende, kwetsbare, relatieve van de vochtige cellenhoop die ik slechts ben, laat zich in alle afzichtelijkheid voelen. Hoe moeten we hiermee verder? In Noord Amerika moesten ze na de aanslag op 11 september verder en in Noorwegen na de aanslag op de AUFjongeren op Utøya en in het centrum van Oslo ook. In Nederland is een stroom van waardig protest op gang gekomen. Het zeer zorgvuldige protocol dat uitgevoerd werd op vliegveld Eindhoven, de stoet rouwauto’s op de A2 en de A27. Een voorzichtig applaus als ze passeren. Het klinkt ongemakkelijk, maar hoe moet je anders een gebaar maken? O ja, soms worden er bloemen op de weg geworpen… Handtekeningenregisters, de eerste rouwadvertenties, stille tochten, bloemenzeeën. Mensen die rouwen, willen íets kunnen doen. Een gebaar maken: een kaars opsteken, een bloem neerleggen, een ballon oplaten, de vlag halfstok uit, alles op tv volgen. Bij elkaar komen, huilen, zich met elkaar verbinden, woede en machteloosheid delen, woorden vinden, bidden, muziek luisteren, zingen. En nadenken. Lees verder op pagina 6 5 Vervolg van pagina 5 Er was een gloedvolle herdenkingsdienst in Amersfoort, getoonzet door het Taizélied ‘Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft’. Een tekst die niets verklaart, een tekst die wel verwarmt en bemoedigt. Verbonden in verdriet. Florus Kruyne sprak er op zondag 20 juli over in zijn overweging. Dat het kwaad zich altijd mengt tussen het goede: zo is de realiteit. Zo werkt het in de samenleving en zo zit het ook in jezelf. Streven naar absolute ‘zuiverheid’ pakt vaak kwaadaardiger uit dan leren leven met het kwaad dat overal de kop kan opsteken. Je hiervan bewust zijn is een eerste stap om ermee om te gaan. Mijn gevoel nu is een gevoel van verwarring; dat veel mensen zich verward voelen. Een chaos van gevoelens en vragen op haast alle levensterreinen: persoonlijk, politiek, maatschappelijk en religieus. Hoe ga je om met je machteloosheid en met het wachten, hoe ga je om met het uiteindelijke bericht dat ze je geliefde geïdentificeerd hebben? En als je dan diens resten en persoonlijke bezittingen in ontvangst moet gaan nemen? Hoe verhoud je je tot het gegeven dat alles definitief anders en zwart is geworden in je leven? Kun je al het goedbedoelde medeleven wel aan? Hoe ga je er mee om als je vriend, familie, kennis, collega of buur bent? Hoe ga je om met de roep om wraak en sancties? Met kritiek op je politieke beleid? Hoe ga je om met de absurditeit die zo inbeukt op het dagelijkse? Wat betekent het voor jou dat je net zo kwetsbaar bent als ieder ander; sterker nog: dat het jou ook had kunnen overkomen? Wat betekent je geloof of levensovertuiging in dezen? En kun je het aan als daar de betekenis van weg lijkt te zakken? Dat er een zwijgen is? Op zijn eigen tijd Ook voor verwarring geldt dat het goed is om die zo rustig mogelijk te laten staan – om hem te benoemen en te voelen. Dit is wat mensen overkomt als ze het even niet weten. Mensen ervaren dat als onprettig en willen er het liefst zo snel mogelijk uit weg. Het is echter raadzaam om niet krampachtig te zoeken naar antwoorden of uitgangen. Dit is zo groot; dit laat zich niet denkend oplossen, hooguit zoekend. Zoekend in de tijd. Het zal zich op zijn eigen tijd laten zien. Je zult woorden, g ebaren, mensen en muziek tegenkomen die zomaar helend zijn. Je zult onverwachts plekken of bezigheden ontdekken die troost bieden. Het zou mooi zijn als we voor elkaar ‘moed’ en ‘vertrouwen’ kunnen betekenen. De moed om het uit te houden met al wat pijnlijk en onaf is; en het vertrouwen dat er een perspectief zal dagen dat enigszins leefbaar is. En dat je – als het je gegeven is – een ander draagt op de momenten dat hij het niet meer ziet zitten. Ieder heeft er een eigen weg in te zoeken. Zo verschillend als we zijn qua persoon- Datawijziging Voor de lectorentraining van de Buurkerken door ds. Arjan Noordhoek (Baptistengemeente Silo) worden de data die in het nieuwe programmaboekje staan gewijzigd. De nieuwe data zijn: - zondag 28 september 2014 - zondag 26 oktober 2014 - zondag 9 november 2014 …steeds van 12.00 tot 13.30 uur in de Silokerk, Herenstraat 34. Judith Fournier lijkheid en qua betrokkenheid bij deze ramp, zo zal ook ons zoeken en rouwen verschillen. Er is geen recept of standaard voor. De een zal graag veel praten, de ander merkt dat zij niet huilen kan, weer een ander maakt liever een stevige wandeling of gaat hout zagen of harde muziek draaien. Ruimte voor elkaar, begrip, geduld en een zekere mildheid. Laten we daar om bidden… Alleke Wieringa * Ik begrijp er dan ook helemaal niets van dat Edward Gal, kampioen dressuur, zich laat sponsoren door een wapenfabrikant en een speldje, dat een gouden revolver voorstelt, op zijn revers draagt als hij rijdt. En daar is hij ook nog trots op. Zo stond het in de krant afgelopen week, amper twee weken na de vliegramp. Welkom bij de dansmeditatie Op dinsdag 16 september begint er weer een nieuwe cursus dansmeditatie onder leiding van Jacqueline van Male. Via dans en beweging ga je op zoek naar verbinding met jezelf, je diepste zelf. Die plek is niet te bereiken via denken en redeneren, maar wel via ervaren. Als je aandachtig, 6 nieuwsgierig en open bezig bent met muziek, dans en beweging, kun je stilte en kracht in jezelf gaan ontdekken. En vanuit die innerlijk kracht kun je je verbinden met anderen in de kring. Bij de cursus verdiepen we de kringdansen door vrij bewegen en lichaamswerk. Dans ervaring is niet nodig. Voel je welkom! De cursus bestaat uit twee blokken van respectievelijk 7 en 8 lessen. Je kunt je daarvoor afzonderlijk aanmelden. Voor meer informatie en data: zie remonstranten.org/utrecht (onder ‘Wat bieden wij aan’). Van de cantor Terwijl wij letterlijk voor Pampus liggen – het waait vandaag nauwelijks op het IJsselmeer – kijk ik terug op mijn eerste acht maanden in de Geertekerk. Maar vooral ook: vooruit naar het komende seizoen! Terugkijkend zie ik een tiental diensten met de cantorij, diensten met instrumentalisten en ensembles uit de gemeente en daarbuiten, het projectkoor van Kerstavond, de Bachcantate, de themadienst met Kamerkoor Lamusa, de eerste uitvoering van het nieuwe kamerkoor, en nog orgel- en pianomuziek in een stuk of tien ‘gewone diensten’. Dat is heel veel kerkmuziek in de Geertekerk, en dan heb ik het alleen nog maar over de zondagen. En zo hoort het ook. Vooruitblik: meer van dat! In dit startnummer van de Geertebrief vraag ik graag uw aandacht voor een aantal ‘artistieke zaken’. Gelegenheidscantorij Voor de startzondag op 14 september bent u allemaal uitgenodigd om in het koor te zingen. Op zaterdag 13 september ‘s middags zullen we de muziek instuderen van 14:00 uur tot uiterlijk 17:00 uur, met uiteraard een theepauze. Naderhand is er een bescheiden borrel. Het is dan tevens Open Monumentendag, dus op de dag zelf loopt er ook al wat publiek rond. We zingen een aantal bekende en onbekende liederen waar we het nieuwe seizoen mee in kunnen. Ervaring is niet nodig, alleen maar plezier in zingen. Opgeven graag via [email protected], niet verplicht maar voor ons wel handig met het oog op koekjes en kopieën. Instrumentalisten Wie regelmatig de diensten bezoekt of dit artikel bovenaan is begonnen, weet dat ik graag met andere musici samenwerk. Het lukte tot nu toe iedere maand één of meerdere instrumenten te laten meeklinken: (alt)viool, hobo, klarinet, (blok) fluit, cello... Soms vraag ik iemand gericht, soms mail ik iedereen ‘in de kaartenbak’ en soms biedt iemand zich aan. Ben je een handige speler en wil je ook eens mee- spelen, dan hoor ik het graag via cantor@ geertekerk.nl. Ik vind het fijn om hierin flexibel te kunnen zijn (lees: vaak op het laatste moment), waardoor het niet altijd mogelijk is een en ander tijdig aan te kondigen in deze Geertebrief - maar vaak wel op www.geertecantorij.nl. Geertecantorij De Geertecantorij repeteert op donderdag. Wij zoeken nieuwe zangers, komt u eens op donderdagavond? Repetitie vanaf 19.30 uur, in de kerk of incidenteel in ‘het klaslokaal’ achter de kerk – u vindt ons wel. Wij studeren nieuwe muziek in en werken aan een mooie koorklank, soms heel gedisciplineerd. We lachen veel. Of wij bespreken de teksten en melodieën, hoe die soms raken en soms tegenstaan. Om 21.00 uur drinken we thee. Ik beveel de cantorij ook met klem aan bij hen die eigenlijk wel meer gemeenteleden zouden willen leren kennen. Zoals de beste gesprekken soms bij de afwas... u weet wel, zo ervaar ik de cantorij als een uitstekende en toegankelijke vorm van gemeente-zijn. Kamerkoor Het kamerkoor van de Geertekerk is de nieuwe groep van jonge mensen (18-40). Zangers en zangeressen die handig van blad lezen of zelf thuis hun muziek kunnen instuderen. In februari ben ik met een handjevol begonnen, ik hoop dat het koor dit jaar verder groeit tot zo’n zestien à vierentwintig mensen. Ben jij of ken jij iemand die binnen deze groep zou passen? Aarzel dan niet contact op te nemen. The Artist’s Way Als docent ben ik verbonden aan een cursus ‘The Artist’s Way’. Het valt niet onder mijn werk voor deze gemeente, maar ik wil u er langs deze weg toch op attenderen. The Artist’s Way is een boek van Julia Cameron. Het behandelt in twaalf hoofdstukken hoe je als scheppend wezen – en dat ben je! – volledig tot je recht kunt k omen. Om kort te gaan kunnen we volgens mevrouw Cameron nogal uiteenlopende bezwaren hebben tegen onze creativiteit. Een zelfcensuur die maakt dat we echt niet voor gek gaan lopen op een toneel. Dat we onze gedichten maar liever voor onszelf houden. Of ons geld maar liever aan nuttige zaken besteden; onze tijd aan de dingen die écht belangrijk zijn, zoals het huishouden. In dertien zaterdagochtenden behandelen we met een kleine groep deelnemers dit boek, in het klaslokaal aan het Kleine Geertekerkhof 6. In theorie en praktijk. Daarnaast zullen er door de week schrijf-, lees- en creatieve opdrachten zijn. Ik heb zo’n cursus zelf eens gevolgd. Ik was van tevoren erg sceptisch – en ben dat nog steeds – omdat deze mevrouw ‘wonderen’ belooft. En nou geloof ik wel in wonderen, maar niet dat je ze kunt beloven aan de lezer van een boek. Nochtans heb ik het als zinvol ervaren om zelf en met anderen na te denken over creativiteit. De cursus geef ik samen met Kim, voor alle leeftijden en alle gradaties van kunstenaarschap, of je nu werkt als artiest of sinds de kleuterschool geen kwast meer hebt aangeraakt. De eerste keer is 6 september. Meer informatie stuur ik graag op, als u daar even om vraagt via [email protected]. Maarten van der Bijl, cantor-organist 7 De vogels van Sadako Bij het Indisch monument in Den Haag, op het grote gazon langs de Telderskade, wordt jaarlijks op 15 augustus de capitulatie van Japan herdacht. Honderden volgen de plechtigheid ter plaatse of thuis op televisie. Steeds vaker zie je ook ’s avonds mensen rustig zomaar wat rondlopen op deze stille plek, naast een grote vijver, mediterend of namen lezend op de bloemstukken die overdag zijn gelegd bij de bronzen beeldengroep onder de donkere bomen. Overdag heeft meestal de zon geschenen, een enkele maal viel er regen, het heeft gewaaid of het is bladstil geweest, maar koud is het nooit in deze tijd van het jaar. Nog weken ná 15 augustus worden op veel plaatsen kleine en grote herdenkingsbijeenkomsten gehouden. Er komen nog altijd mensen die zich het moment herinneren waarop in de kampen bekend werd dat de oorlog was afgelopen. De bevrijding kwam voor de meesten pas maanden, soms zelfs jaren later, zoals het ook lang duurde voor we hoorden wat de keizer van Japan ertoe had gebracht om, tegen de wil van zijn militaire regering, de oorlog te beëindigen. Atoombom Op 6 augustus 1945 was de eerste atoombom op Hiroshima gevallen, drie dagen later de tweede op Nagasaki. Honderdveertigduizend mensen waren in één klap dood, de fall-out zou nog jarenlang bijna dagelijks slachtoffers eisen. Eén van die slachtoffers was Sadako, een klein meisje dat op nog geen kilometer afstand van Hiroshima woonde toen de bom viel. In 1955 werd ze ziek. Op een dag werden haar in het ziekenhuis te Nagoya duizend origami kraanvogels gebracht, gevouwen door bewoners van haar dorp. De kraanvogel staat in Japan symbool voor vrede, origami is een typisch Japanse vouwkunst. Sadako vatte moed en begon ook kraanvogels te vouwen, zoveel als ze kon en zolang ze zou leven. Sommigen zeggen dat ze er over de duizend vouwde en de vogels een boodschap meegaf: ‘Vrede schrijf ik op jullie vleugels, vlieg de hele wereld rond, opdat kinderen nooit meer op deze wijze zullen sterven...’ Ter herinnering aan Sadako is in Hiro shima een monument geplaatst. Op een hoge, witte poort opent Sadako haar armen en laat een kraanvogel vrij de lucht invliegen. In Hiroshima herdenken Japanners op 6 augustus hun vrede, wij op 15 augustus de onze in Den Haag. Annelies Oldeman 8 Klubkamp De Klub is ook dit jaar weer op kamp geweest. Met de 5-1 overwinning van Nederland op Spanje had het weekend niet beter van start kunnen gaan. Na de wedstrijd samen te hebben gekeken op groot scherm, zijn we in het schooltje naast de kerk gaan ‘slapen’. De volgende morgen fietsten we met z’n allen naar de Hoorneboeg, waar ons een intensieve workshop breakdance wachtte. Verder zijn er natuurlijk eindeloze potjes voetbal gespeeld, was er een nachtspel, is er uiteraard veel gekletst en gekeet en hebben we op inmiddels traditionele wijze de nieuwelingen Joost en Ruben verwelkomd. Helaas hebben we ook afscheid moeten nemen van onze oud en wijs geworden leden Iris, Sascha, Bram en Carlijn. We gaan deze gangmakers zeker missen, maar wensen hen het allerbeste toe bij het studeren, op kamers wonen, examens en alles wat daarbij komt kijken! En voor ons is het nu: op naar een mooi nieuw Klubjaar met wederom veel gezelligheid – en misschien wel weer een mooie Klubdienst? Hanna Ruiten Personalia Bedankt als lid Dhr. S. Broek, Odijk Verhuisd Mw. H.M. Brosi-Pols, van v. Reeslaan 5 naar: Richterslaan 14-7, 3431 AK Nieuwegein Mw. A. Brandts, van Utrecht naar: Evertsenlaan 14, 3941 VL Doorn Mw. E. Olland, van Jagersdreef 58 naar: woonzorgcentrum Rehoboth, Hogesteeg 10 app. 204, 3972 JV Driebergen In memoriam Wim Thies Op 11 juli 2014 is Wim Thies in zorgcentrum Swellengrebel heengegaan naar het licht. Wim Thies was een trouw en betrokken lid van onze Leeuwenberghgemeente. Samen met zijn vrouw Herma stelde hij zijn huis gastvrij open voor gesprekskringen en wijkbijeenkomsten. Ook zong hij jarenlang met veel enthousiasme in het Leeuwenberghkoor. Na het overlijden van Herma bleef hij regelmatig naar de kerk komen, waarbij hij medekerkgangers met zijn auto ophaalde. Ook at hij wel samen met enkele Leeuwenberghers die in Tuindorp woonden, om zo het leven te veraangenamen. De overgang naar de Geertekerk viel hem niet mee. Toch kwam hij met enige regelmaat naar de diensten, omdat hij de preek belangrijk vond en de contacten met bekenden niet graag wilde missen. Hij was zeer dankbaar voor zijn leven, voor zijn lieve kinderen en kleinkinderen en anderen die hem omringden. Het gebed werd in zijn leven gaandeweg, bijna tot zijn verbazing, weer meer van belang. In zorgcentrum Swellengrebel sloeg hij het geen dag over. Op 11 juli 2014 heeft hij dit leven verlaten. De uitvaartplechtigheid was in het St. Eloyen Gasthuis, waar het smedengilde St. Eloy sinds lang samenkomt. Van dat smedengilde maakte Wim, inmiddels als oudste lid, deel uit. Er werden herinneringen aan hem opgehaald en hem werd de laatste eer bewezen volgens de riten van de vrijmetselarij, waar hij – in navolging van zijn vader en grootvader – lid van was. Ook werd het glas (in dit geval met jene ver, zoals hij dat graag dronk) op hem geheven, waarna hij naar zijn laatste rustplaats is gebracht in Rolde. Dat de Eeuwige zich over hem moge ontfermen. Corrie van Egmond Agenda 14 sep: Buurkerken lectorentraining, olv ds. A. Noordhoek, in de Silokerk Herenstraat 34 17 sep: High tea filosofisch, olv mw. I. Bulhof/dhr. P. de Roy, 15.30 uur in het klaslokaal (Klein Geertekerkhof 6) 21 sep: In de Houten Broek, spreker Jan Siebelink, 17.00 uur in de Geertekerk 23 sep: Cursus Dansmeditatie, olv mw. J. van Male, 10.00 uur in de Geertekerk Remonstrantse Gemeente Utrecht Geertekerk, Geertekerkhof 23, 3511 XC Utrecht e-mail: [email protected] website: www.geertekerk.nl IBAN NL27 INGB 0000 2804 46 t.n.v. Remonstrantse Gemeente Utrecht Kerkelijk bureau in de Geertekerk geopend di. t/m vrij. 09.30 – 12.00 uur tel. 030-2340198 Predikanten Ds. F. Kruyne Arie van de Heuvelstraat 29 3981 CT Bunnik e-mail: [email protected] www.floruskruyne.nl tel. spreekuur (030-2368873) wo. do. vr. 18.00–19.00 uur Mw. ds. A.L Wieringa Distelvlinderberm 56, 3994 WT Houten e-mail [email protected] tel. spreekuur (030-2882908) di, wo en do 17.00-18.00 uur 25 sep: Bijbelcursus Van kaft tot kaft?!, olv ds. A. Wieringa, 10.00 uur in de Geertekerk 25 sep: Psychische aandoeningen en hoe ermee om te gaan, olv dhr. C. Nusselder en ds. F. Kruyne, 19.30 uur in het klaslokaal (Klein Geertekerkhof 6) Diaconale Commissie Mw. I. Rombach e-mail: [email protected] IBAN NL87 INGB 0000 1198 01 t.n.v. penningmeester Diaconale Commissie RGU Zie voor uitgebreide informatie over de cursussen het programmaboekje of www.geertekerk.nl Voor overige gegevens: zie jaarboek en programmaboek, verkrijgbaar bij het kerkelijk bureau. Concerten in de Geertekerk Het Festival Oude Muziek staat dit jaar in het teken van het Habsburgse Rijk. Ook de Geertekerk is weer concertlocatie. Zaterdag 30 augustus – 17.00 uur Cum tubis in pleno door het Barocktrompet ensemble Berlin/Johann Plietzsch. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Adressen en colofon Zondag 31 augustus – 17.00 uur Paascantates van Zelenka door Collegium Marianum/Jana Semeradova. Info en k aarten: www.oudemuziek.nl Maandag 1 september – 17.00 uur Musica Austriaca door Ars Antiqua Austria/Gunar Letzbar. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Lees verder op pagina 10 Redactie Geertebrief Simon Knepper (eindredactie) Wim Edelman, Annelies Oldeman Redactieadres: Geertekerkhof 23, 3511 XC Utrecht e-mail: [email protected] Lay-out: Pixels and Pencils, Houten De volgende Geertebrief verschijnt op 26 september. Kopij inleveren op uiterlijk donderdag 11 september vóór 10 uur v.m. 9 Kerkdiensten Remonstrantse Gemeente Utrecht Geertekerk, Geertekerkhof 23 Aanvang 10.30 uur 24 aug drs. E.C. Sieverink 31 aug ds. A.L. Wieringa 07 sep ds. F. Kruyne 14 sep ds. A.L. Wieringa, Startzondag, dienst voor Jong en Oud, mmv Geertecantorij, Verteluur, crèche 21 sep ds. F. Kruyne 28 sep nog niet bekend Remonstrantse werkgroep WestBetuwe R.K. Kerk, Stationsweg 11, Geldermalsen Aanvang 09.30 uur 07 sep ds. A.L. Wieringa, Startzondag Doopsgezinde Gemeente Utrecht Doopsgezinde Kerk, Oudegracht 270 Aanvang 10.00 uur zie www.doopsgezindutrecht.nl EUG Oekumenische Studenten Gemeente Janskerk, Janskerkhof 28 Aanvang 11.00 uur zie www.eug.studver.uu.nl Zie voor NPB: www.vrijzinnigen.nl NPB Amerongen/Leersum Rijnkapel, Imminkstraat 1a, Amerongen Tel. 0343-452 266 Aanvang 10.30 uur (1e, 3e, 5e zondag + kerkelijke feestdagen) NPB Bilthoven Woudkapel, Beethovenlaan 21 Tel. 030-229 1642 Aanvang 10.30 uur NPB Doorn De Ludenkapel, Berkenweg/Ludenlaan Tel. 0343-561 413 Aanvang 10.15 uur NPB Driebergen Parklaan 7 Tel. 0343-521 996 Aanvang 10.15 uur NPB Maarssen/Breukelen Wilhelminaweg 7, Maarssen Tel. 0346-564 571 Aanvang 10.30 uur (om de 14 dagen) Rooster autodienst Onderstaand het rooster voor de autodienst voor de komende maand. Als u van de auto naar de Geertekerk gebruik wilt maken, kunt u zelf contact opnemen met de ‘dienstdoende chauffeur’ (vóór vrijdagmorgen 12.00 uur). 24 aug dhr. K. Rinsma/ mw. L. Smit tel. 0346-570 212 31 aug dhr. K. Hardeman tel. 030-251 3612 07 sep mw. T.J.E. Maris tel. 030-254 0335 (06-525 469 56) 14 sep dhr. A. Swertz tel. 030-252 0169 21 sep dhr./mw. Fournier tel. 0343-491 578 28 sep dhr. C.P.M. Görts tel. 030-691 9538 NPB Zeist Kerkweg 19-23 Tel. 030-692 3828 Zondagse ontmoetingen: 10.30 uur Concerten in de Geertekerk Vervolg van pagina 9 Woensdag 3 september – 17.00 uur Biber: Sonatae, tam aris quam aulis servientes door The Rare Fruits Council/ Mandredo Kraemer. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Donderdag 4 september – 11.00 uur Vioolsonates van Schmelzer en orgel werken van Kerll door Odile Edouard/ Freddy Eichelberger. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Donderdag 4 september – 17.00 uur Het Habsburgse Orkest: Fisscher, Muffat, Fux, Schmeltzer door Juilliard415. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Vrijdag 5 september – 17.00 uur Feestelijke muziek aan het hof van K romeriz 10 door Le Concert Brisé/William Dongois. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Zaterdag 6 september – 17.00 uur Vivaldi in Praag door The Harmonious Society of Tickle-Fiddle Gentlemen. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Zondag 7 september – 17.00 uur Exotische Barok: Schmelzer, Biber, Fux door Les Passions de l’Âme/ Meret Lüthi. Info en kaarten: www.oudemuziek.nl Donderdag 11 september – 21.15 uur Gaudeamus Muziekweek: Zangzucht – de menselijke stem als instrument in de kerkelijke ruimte en akoestiek. Info en kaarten: www.muziekweek.nl Vrijdag 12 september – 20.00 uur Kamerkoor Venus met werk van Van Rossem, Poulenc, Monteverdi, Van Doorn en Heppener. Info en kaarten: www.kamerkoornevus.nl Zondag 14 september – 19.30 uur J.S. Bach, Magnificat in D (BWV 243). Info: www.bachcantates-utrecht.nl Zaterdag 20 september – nog geen tijd bekend Concert van Projectorkest La Pelle grina Zondag 28 september – 20.15 uur Slotconcert van het Alba Rosa Viëtor Festival tgv 125e geboortedag van de componiste door het Utrechtsch Studenten Concert. Info en kaarten: www.usoconcert.nl/albarosavietor.com
© Copyright 2024 ExpyDoc