Jaarbericht van INTERAFVAL

Interafval
B
E
R
I
C
H
T
2013
J
A
A
R
I N H OU D
3
r
te
it
z
r
de voo
Woord van
4
4
&
3
n V larema
t
Wijziginge
4
itiereglemen
lijk pol
el gemeente
4
Nieuw mod
d 6
afval
el
k
ij
st
el
ge
d
g
ou
a
h
ra
huis
t in v
rkoper 7
jke zorg plich
Gemeenteli
en bij eindve
ff
to
ls
a
fv
a
n
n de kapper
va
va
n
en
Inzamel
or krante
vo
ct
a
tr
n
elco
Geen inzam
8
Schrappen
in V larem
a 8
enafval 8
unt voor g ro ndingsverbod
Geen meldp
ra
rb
ulering ve
9
Nieuwe form
nding
rbra
bij afvalve
ie
t
a
r
e
p
u
c
10
Energiere
ffen
to
ts
s
n
u
k
e
g van hard
11
Inzamelin
rojecten
p
il
u
fv
r
e
w
g budget z
12
Uitbreidin
jk 12
li
e
rd
o
o
w
t
n veran
Producente
ame 12
recl
van pers en
Oud papier
nepanelen
n
zo
en
foons
Mobiele tele
14
na a l
f inleverka
A lternatie ituur vetten en -oliën
fr
15
gebr uikte
s
lu
P
t
s
o
F
r
enning voo
Nieuwe erk
16
enkomst
Modelovere ringloopcentr um
k
gemeente–
rking
e samenwe van
jk
li
te
n
e
e
18
Intergem
er dienst
rialenbehe
te
a
m
r
o
o
v
belang 20
algemeen
val
n Inter af
Portret va
gsverbanden
20
menwerkin
ntelijke sa
21
Intergemee
eheer
lb
22
voor afva
l 23
Inter a f va
Extranet
nd24
atie
en buitenla
e communic
k
ij
en
n
el
26
in
ft
b
ri
in
ch
S
en,
en informer
d
ei
Ontmoeten
el
lb
en aan afva
28
Samenwerk
Ledenlijst 31
Colofon
WOORD VAN DE VOORZITTER
2013 is het eerste jaar van de nieuwe gemeentelijke legislatuur. Gemeenten en intergemeentelijke samenwerkingsverbanden maken werk van beleidsplanning en een begroting voor de periode 2013-2018.
Lokale besturen delen de bekommernis over het afval- en materialenbeleid. We willen de goede kwaliteit
van de dienstverlening behouden binnen de huidige krappe gemeentelijke en intergemeentelijke begrotingen. Voor allerlei beleidsdomeinen onderzoeken gemeentebesturen of ze taken nog in eigen beheer moeten
uitvoeren of niet. In andere gevallen besluiten ze de uitgaven voor een bepaalde kostenpost te bevriezen
of te doen dalen. De impact op de werkingsmiddelen van de afvalintercommunale is in veel gevallen merkbaar.
Het Vlaams Reglement betreffende het duurzaam beheer van materiaalkringlopen en afvalstoffen
(Vlarema) dat in 2012 goedgekeurd werd, verplicht de lokale besturen de afvalkosten die ze aan de burger
aanrekenen zichtbaarder te maken. De inzameling van grofvuil wordt bijvoorbeeld betalend. Ook vroeger
was ze nooit echt gratis, want de ophaal- en verwerkingskosten werden betaald uit de algemene middelen
van de gemeente. De rechtstreekse bijdrage van de burger aan het afval- en materialenbeleid verhoogt
in vele gevallen. Volgens de Vlaamse overheid zou dit tot extra sorteerbewustzijn moeten leiden. Voor
gemeentebesturen kan deze versterking van het principe ‘de vervuiler betaalt’ enige ademruimte creëren
in de begrotingsposten voor openbare netheid en afvalbeheer. Deze dubbele beweging accuraat realiseren
zal op middellange termijn grote invloed hebben op het lokale afvalbeleid.
De verdere evolutie van de sector van de eindverwerking is een grote bedreiging voor duurzaam materialenbeleid. Gaat Vlaanderen de buurlanden met structurele overcapaciteit, dalende prijzen en druk op de
selectieve inzameling achterna? Of slagen we erin een afdwingbaar nieuw uitvoeringsplan op te stellen
dat onder meer de bakens uitzet voor een krappe verwerkingscapaciteit? Tijdens een sectoroverleg bij de
OVAM midden 2013 ijverden alle betrokkenen voor een sterker afval- en materialenplan in Vlaanderen.
Interafval is in ieder geval bereid deze handschoen op te nemen.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
Paul Macken, Voorzitter van Interafval
3
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
WIJZIGINGEN VLAREMA 3 & 4
Nieuw model gemeentelijk politiereglement huishoudelijk afval De publicatie van het Vlaams
Reglement betreffende het duurzaam beheer van materiaalkringlopen en afvalstoffen,
samengetrokken tot Vlarema, maakt duidelijk dat door de komst van het Materialendecreet
een heleboel teksten herziening behoeven. Het gemeentelijk politiereglement neemt
hierin een belangrijke plaats in. Het bevat immers op lokaal vlak alle spelregels omtrent
de inzameling van huishoudelijk afval. Het is een traditie dat de VVSG en de OVAM samen
aan een voorbeeld van zo’n gemeentelijk reglement werken. Gemeentebesturen die bij het
schrijven van hun eigen reglement te rade gaan bij de voorgestelde sjabloon, kunnen aftoetsen
of hun reglement aan de vereisten van de Vlaamse overheid beantwoordt. Uit het verleden
blijkt dat lokale besturen graag gebruik maken van zo’n sterk voorbeeld.
Gemeentelijke zorgplicht in vraag gesteld In 2013 beginnen de VVSG en de OVAM het modelreglement te herwerken. Helaas loopt dit niet van een leien dakje. De private afvalsector grijpt
de actualisering van het model aan om belangrijke beleidsprincipes uitgebreid in vraag te stellen. Het modelreglement stelt bijvoorbeeld dat inwoners hun huishoudelijk afval enkel mogen
aanbieden bij het containerpark en de inzamelrondes die de gemeente of de intercommunale
organiseren. De belangenverdedigers van de private afvalbedrijven willen die verplichting en
daarmee in de feiten ook de gemeentelijke coördinatie schrappen. Ze gaan ervan uit dat afval
nu als materiaal geld waard is en dat mensen dit spontaan naar de meestbiedende handelaar
zullen brengen. Dat gebeurt al jaren met schroot, waarom zou het dan niet kunnen met papier
of groenafval, redeneren ze. Recuperanten zouden volgens die visie vrij moeten zijn om overal
afval in te zamelen, als zij hiervoor erkend zijn door de OVAM. Voor de VVSG en Interafval
komt het net door de gemeentelijke zorgplicht dat Vlaanderen internationaal zo goed scoort
qua selectieve inzameling en recyclage. Zij zien gevaren in het loslaten van de gemeentelijke
4
Uit het Inter afva
l-memor andu
m voor de Vlaam
se verkiezingen
Voor de organ
isatie van de u
itvoering van h
en materialenb
et Vlaamse afv
eheer, kiezen w
ale voor de voor
een beleid met
tzetting van
duidelijke Vlaa
mse planning. D
de gemeenten
aarbij hebben
en hun verenig
in
g
e
n een centrale
organisatie van
rol in de
inzameling en v
erwerking van
afval. Ze drage
het huishoudeli
n hiervoor de
jk
juridische, ope
financiële vera
rationele en
ntwoordelijkhe
id. Gemeenten
de uitvoering u
kiezen voor
it de verschille
n
d
e
ter beschikking
beheersopties
die hen
staan: zelf doe
n, samenwerke
bedrijven, of in
n met private
samenwerking
met andere ge
publiekrechteli
meenten in
jke structuren.
Vlaanderen ste
daarbij structu
unt de gemeen
reel, zowel op
ten
inhoudelijk als
op financieel g
ebied.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
6
verantwoordelijkheid voor huishoudelijk afval. De waarde van
materialen kan sterk schommelen, dus een inzamelaar zal
stoppen met inzamelen zodra het financiële voordeel verdwijnt.
Daarenboven is het afzetkanaal dat het meeste geld opbrengt
niet noodzakelijk het ecologisch wenselijkste. De gemeente
dreigt over te blijven als vangnet voor de ‘moeilijke’ en dus dure
afvalstromen zoals asbestcement of klein gevaarlijk afval. Ervaringen uit het verleden met illegale inzameling van materialen
die (tijdelijk) goed in de markt liggen, bewijzen dat de gemeentelijke zorgplicht geen overbodige luxe is. In 2013 kampen lokale
besturen met diefstal van materialen als oud papier of afgedankt
textiel. Als dit in bepaalde gevallen al zwaar op de financiële
planning van het afvalbeheer weegt, zegt dat genoeg over wat
er de gemeenten boven het hoofd hangt als de krenten er door
privé-inzamelaars uit gepikt worden. De dienstverlening van
de gemeente heeft trouwens als extra voordeel dat elke inwoner
aan zijn individuele zorgplicht kan voldoen. Zonder de gemeentelijke regie valt de garantie weg dat huishoudelijke afvalstoffen
conform het Materialendecreet worden beheerd. Het overzicht
op de verschillende afvalstromen dat nu bestaat, gaat verloren
als inzamelrondes en inzamelsystemen op willekeurige basis
komen en gaan. Opmerkelijk is dat zelfs de private afvalbedrijven
bij zulke wildgroei helemaal geen baat hebben. In de helft van de
gevallen wordt huishoudelijk afval ingezameld door een private
partner die na een openbare aanbesteding door de gemeente is
aangesteld om dit werk te doen. Zowel voor de milieubedrijven
als voor de lokale besturen is het dus niet wenselijk de gemeentelijke zorgplicht los te laten.
Inzamelen van afvalstoffen bij eindverkoper Om het percentage selectief ingezameld afval te verhogen wil de Vlaamse overheid de inzameling van bepaalde materialen en producten via
de eindverkopers stimuleren. Voor de afvalstromen die onder de
producentenverantwoordelijkheid vallen, is dit bij wet geregeld.
De elektrozaak die een afgedankt fornuis terugneemt als ze een
nieuw toestel levert, is hier een bekend voorbeeld van. Maar
weinig mensen weten dat ze dankzij deze bij wet ingestelde
terugnameplicht voor verpakkingen de ‘omverpakkingen’ – bijvoorbeeld de folie die zes literflessen frisdrank bij elkaar houdt
– eigenlijk mogen terugbrengen naar de winkel of daar mogen
achterlaten op het moment van aankoop. Anderzijds duiken
door de hoge prijzen die op de biodieselmarkt betaald worden,
bij supermarkten inzamelboxen voor gebruikte frituurvetten en
-oliën op. Interafval pleit voor een goede omkadering van dergelijke initiatieven. Het moet vanzelfsprekend zijn dat dergelijke inzamelingen geen hinder veroorzaken voor mens en milieu,
zoals Vlarem sinds kort voorschrijft. In verband daarmee zijn
nogal wat lokale besturen bezorgd over de plaatsing van inzamelrecipiënten op semiopenbare plekken zoals het parkeerterrein van een warenhuis. Gezien hun ervaringen met glasbollen,
textielcontainers en in het verleden ook met containers voor
papier en karton, zien ze de problemen met sluikstorten en
openbare netheid al aankomen. Daarom vraagt Interafval
aan de OVAM in Vlarema op te nemen dat dergelijke inzamelpunten een plaats in de verkoopruimte moeten krijgen. Ook de
inzameldozen voor lege batterijen staan bijvoorbeeld nooit op
een parkeerterrein maar altijd in de winkel zelf.
Uit het Interafval-memoran
dum voor de Vlaamse verkie
zingen
al
Het integreren van bedrijfsafv
dat naar aard en samenstelling
lijk
vergelijkbaar is met huishoude
dat
afval in het inzamelcircuit van
rte
huishoudelijk afval, kan op ko
ische
termijn zorgen voor econom
r
en milieuwinst door een mee
efficiënte logistiek en betere
idische
selectieve inzameling. De jur
rden
belemmeringen daarvoor wo
weggewerkt .
Geen inzamelcontract voor kranten van de
kapper Vlarema verplicht bedrijven een
contract af te sluiten met een ophaler van
gemengd bedrijfsafval dat bij de werking
van het bedrijf ontstaat. Dat contract moet
een passage bevatten met de verplichte
sorteerregels. Voor grotere bedrijven, waar
vaak specifieke afvalstromen ontstaan, is
het vaak evidenter een contract met een
inzamelaar af te sluiten dan voor kleine
zelfstandigen. Zolang dat afval gelijkaardig is
aan het huishoudelijk afval en de hoeveelheid
ervan ook niet de toegelaten drempel van
vier restafvalzakken van 60 liter per twee
weken overschrijdt, kan dit ‘vergelijkbaar’
bedrijfsafval meegenomen worden in de
ophaalronde van huishoudelijk afval. In
dat geval hoeft de gemeente of de door
haar aangestelde ophaler ook geen contract
af te sluiten met het bedrijf in kwestie.
Interafval vroeg al bij de publicatie van
Vlarema in 2011 om verduidelijking omtrent
de contractplicht voor bedrijfsafval dat
gelijkgesteld is met huishoudelijk afval.
Nadat de OVAM al eerder verklaarde hier
principieel mee akkoord te gaan, ligt eind
2013 een voorstel tot wijziging in die zin voor
bij de Vlaamse Regering.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
7
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
SCHRAPPEN IN VLAREMA
Geen meldpunt voor groenafval In de loop van het jaar bereidt de OVAM een reeks aanpassingen voor die
Vlarema zouden moeten verbeteren. Bij de toepassing van het uitvoeringsbesluit blijkt dat bepaalde passages
onduidelijk zijn of verdere uitwerking nodig hebben. Het nog op te richten meldpunt voor groenafval is zo’n
voorbeeld. De startversie van Vlarema maakt er melding van, maar uiteindelijk besluit de administratie dat het
meldpunt er niet komt. Ze vreest voor te veel administratieve poespas. Daarenboven is het onduidelijk of het
met de verplichte melding wel mogelijk zal zijn bedrijven of personen te controleren die groenafval gebruiken als
bron voor de productie van groene energie in plaats van als grondstof voor compost. Gelukkig stelt de OVAM een
vervangende maatregel op. De milieu-inspectie neemt de illegale verwerking van groenafval op in haar prioriteitenlijst en voert in de loop van het jaar enkele controles uit. Voor verwerkers die op een correcte manier met het
groenafval omgaan, is dit een belangrijk signaal.
Nieuwe formulering verbrandingsverbod Ook aan de omschrijving van het verbrandingsverbod wordt gesleuteld. De oorspronkelijke tekst vermeldt een code van goede praktijk voor de sortering van gemengd bedrijfsafval
en een voor de inzameling van grofvuil op het containerpark. Twee keer gaat het om ‘restafval’, een gemengde
afvalstroom waarin in principe geen recycleerbare fracties meer zouden mogen zitten. Als grofvuil en gemengd
bedrijfsafval aan de bron voldoende gesorteerd zijn, dan mogen beide stromen naar de eindverwerking, luidde
de achterliggende redenering. De code van goede praktijk spitst zich dan ook toe op het nasorteren van zo’n
gemengde stroom: wat moet er nog uit gehaald worden als blijkt dat de sortering aan de bron niet grondig genoeg
gebeurd is? Halverwege het jaar schuift de OVAM de besprekingen omtrent de ontwerp-codes echter opzij. De
administratie besluit zich samen met de milieu-inspectie toe te spitsen op controle van sorteren aan de bron. De
discussie over de hoeveelheid toegelaten pmd in een container voor gemengd bedrijfsafval bijvoorbeeld is gesloten. Vanaf nu telt het sorteerbeleid binnen de organisatie. Als een bedrijf aparte vuilnisbakken voor pmd heeft,
hiervoor een ophaalcontract kan voorleggen en kan aantonen dat de werknemers geïnformeerd worden over het
sorteren van afval, gaat men er bij controles van uit dat er geen pmd aanwezig is in het bedrijfsrestafval.
8
ENERGIERECUPERATIE BIJ AFVALVERBRANDING
Bij de publicatie van de Europese Kaderrichtlijn voor afval
in 2008 zette de Europese Unie de energieproductie van
afvalverbrandingsinstallaties centraal. Installaties kunnen
het label R1 of D10 krijgen, afhankelijk van hun energetische efficiëntie. R1 wijst op nuttige toepassing en geeft
volgens de EU aan dat er voldoende energie geproduceerd
wordt. D10 daarentegen wijst op verbranden als vorm van
verwijdering bij gebrek aan voldoende hoge energierecuperatie. De Kaderrichtlijn bevat een formule waarmee de
Europese lidstaten kunnen berekenen of de installaties in
hun land tot de R1- of de D10-club behoren. Helaas is de
formule voor verschillende interpretaties vatbaar. Ze houdt
bijvoorbeeld geen rekening met de invloed van het klimaat
op de mogelijkheden tot energieproductie. Nochtans veroorzaakt het klimaat binnen de Europese Unie grote verschillen. De OVAM wil in 2013 de energie-efficiëntie van de
Vlaamse verbrandingsinstallaties in kaart brengen en stelt
hiervoor een studiebureau aan. Eigenlijk zoekt de Vlaamse
overheid naar een toverformule om de installaties onderling
te kunnen vergelijken. Dit zou hen in theorie objectief moeten kunnen helpen in het vergunningenbeleid. Helaas blijkt
al snel dat de installaties zeer moeilijk te vergelijken zijn en
dat een betrouwbaar model opstellen onmogelijk is.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
9
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
10
INZAMELING VAN HARDE KUNSTSTOFFEN
Drie kilogram harde kunststoffen per inwoner per jaar wordt in Vlaanderen
selectief ingezameld voor recyclage. Toch verzeilt er nog ruim vier keer
meer, namelijk zo’n dertien kilogram per inwoner, via het grofvuil of de
restafvalzak in de eindverwerking. Op het eerste zicht is er dus marge
voor verbetering. Maar er zijn heel veel verschillende soorten kunststof
en recycleurs willen zo zuiver mogelijk materiaal. Dit maakt selectieve
inzameling van harde kunststoffen afkomstig van huishoudens niet eenvoudig. De OVAM geeft in 2012 opdracht aan de Universiteit Gent om te
onderzoeken welke milieuvoordelen die selectieve inzameling zou kunnen
opleveren. Voor de studie leveren 21 afvalintercommunales gegevens aan,
goed voor in totaal 196 containerparken. Het onderzoek eindigt in 2013 en
wijst uit dat selectieve inzameling van kunststoffen en de daaropvolgende
verwerking tot recyclaat gunstiger is voor het milieu dan de verwerking
van kunststoffen samen met restafval. De kosten die aan die selectieve
inzameling verbonden zijn, maken recyclage wel duurder. Een verhoogde
tussenkomst van Fost Plus voor selectief ingezamelde verpakkingsstromen
uit harde kunststoffen zoals bloempotjes kan het leed verzachten. Helaas
biedt dit geen oplossing voor de vele producten uit kunststof die geen
verpakking zijn, zoals tuinmeubelen of bouwmaterialen. Bij de evaluatie
van het Uitvoeringsplan Milieuverantwoord Beheer van Huishoudelijke
Afvalstoffen (UMBHA) die in 2014 gepland is, wil de OVAM de resultaten
van dit onderzoek mee in rekening nemen. De Afvalstoffenmaatschappij
roept lokale besturen op de selectieve inzameling van (harde) kunststoffen
op zoveel mogelijk containerparken te introduceren.
UITBREIDING BUDGET ZWERFVUILPROJECTEN
Jaarlijks staat via de actie ‘indevuilbak’ bijna 2 miljoen euro ter
beschikking voor de strijd tegen zwerfvuil. Het geld is afkomstig
van de producenten van verpakkingen die via de wettelijk vastgelegde terugnameplicht ook financiële verantwoordelijkheid
moeten opnemen voor het afvalprobleem dat verpakkingen kunnen veroorzaken. Veel gemeentebesturen en intergemeentelijke
samenwerkingsverbanden maken hier gebruik van. ‘Indevuilbak’
ondersteunt verschillende types van acties. Een eerste pijler zijn
de overkoepelende acties, waarvan de campagnes op de radio en
de affiches aan snelwegen en in bushokjes de opvallendste zijn.
Een tweede pijler richt zich op specifieke plaatsen en doelgroepen, zoals scholen. Daarnaast is er een budget voor structurele
acties, zoals de ondersteuning van de medewerkers van het
Netheidsnetwerk en het financieren van kennisverwerving. Ten
slotte is er de ondersteuning van het lokale niveau. Die gebeurt in
materiële vorm zoals met het ter beschikking stellen van grijpers
of fluo-hesjes, maar lokale besturen kunnen ook steun krijgen
bij het financieren van opruimacties, bij het invoeren van de netheidsbarometer en bij allerhande zwerfvuilprojecten. Met de jaren
wordt de expertise en de inzet van gemeenten en intercommunales bij de behandeling van het zwerfvuilprobleem groter. In 2014
kunnen de lokale besturen hiervoor gelukkig rekenen op een verdubbeling van het beschikbare budget voor projecten die specifiek
inspelen op de lokale afhandeling van zwerfvuilproblemen.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
11
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
12
PRODUCENTEN VERANTWOORDELIJK
Oud papier van pers en reclame De OVAM besluit de producentenverantwoordelijkheid voor papier en karton af te schaffen. Meer bepaald gaat het om de milieubeleidsovereenkomst
persdrukwerk en reclamedrukwerk. Verpakkingen uit papier en
karton blijven deel uitmaken van de terugnameplicht verpakkingen, waarover Fost Plus via een speciale erkenning de verantwoordelijkheid krijgt. De goede prijs van de afgelopen jaren voor
oud papier op de recyclagemarkten is een belangrijke reden voor
de Vlaamse overheid om die producentenverantwoordelijkheid af
te schaffen. Bedrijven die drukwerk op de markt brengen, moesten een bijdrage storten in het Fonds oud papier. Op momenten
dat de marktprijzen voor oud papier te laag zouden worden om
de aparte inzameling en recyclage ervan mogelijk te maken,
zouden gemeentebesturen als organisatoren van die inzameling een vergoeding uit dat fonds krijgen. Sinds 2008 hoefde dat
echter niet meer door de positieve papierprijzen. Interafval
heeft begrip voor deze beslissing, maar vindt het toch jammer
dat door de afschaffing van de producentenverantwoordelijkheid enkele preventiemaatregelen mee dreigen te verdwijnen. De
verspreiding van de welbekende sticker ‘reclamedrukwerk neen’
maakte bijvoorbeeld deel uit van de milieubeleidsovereenkomst.
De OVAM besluit dit initiatief wel weer op te pikken door het op
te nemen in een van de volgende Vlarema-wijzigingen.
Mobiele telefoons en zonnepanelen Voor ingewijden is het al langer geen geheim meer, maar ineens
lijkt de hele goegemeente te beseffen dat afgedankte
mobiele telefoons geld waard zijn. Er komen overal
inzamelacties, de ene organisatie wil er de aanleg van
een bos mee financieren, een andere zoekt steun voor
kankeronderzoek en nog andere willen de clubkas
spekken. Helaas laten de meeste van die initiatieven
nogal wat steken vallen bij het respecteren van de wetgeving voor leefmilieu en materialenbeleid. Een apart
inzamelcircuit opzetten naast het wettelijk verplichte
systeem van Recupel kan bijvoorbeeld niet. Overleg
met de vertegenwoordiger van de producenten is dus
noodzakelijk, ook in verband met de rapportage van
ingezamelde hoeveelheden. Bovendien zijn er technische milieuvoorwaarden aan zo’n inzameling verbonden, bijvoorbeeld over de omstandigheden waarin
het AEEA opgeslagen en ingezameld moet worden. De
Vlaamse overheid is sterk overtuigd van de mogelijke
voordelen die kleinschalige acties voor het materialen-
Uit het
beleid kunnen opleveren. Onder meer in overleg met
de VVSG en Interafval worden de aparte voorwaarden voor kortdurende inzamelacties van klein AEEA
toegevoegd aan het Vlarem.
Een nieuwe afvalstroom die nauw verwant is aan de
AEEA, zijn de panelen met fotovoltaïsche cellen. De
eerste zonnepanelen verschenen zo’n tien jaar geleden op de daken, en hier en daar zijn die van die eerste generatie intussen versleten. Vlarema voert een
producentenverantwoordelijkheid in voor dit product,
maar in 2013 lukt het niet dit voornemen uit te voeren. Ondertussen worden de eerste defecte panelen
op de containerparken aangeboden. Gemeenten en
intercommunales hopen daarom dat de Vlaamse overheid in 2014 in overleg met de producenten, de lokale
besturen en de private operatoren tot een goede
milieubeleidsovereenkomst komt. Zo’n overeenkomst
moet op zijn minst rekening houden met een (gedeeltelijke) inzameling van afgedankte zonnepanelen op
de containerparken.
orandum vo
Interafval-mem
or de Europese
verkiezingen
ebreide
g
it
u
e
d
n
a
v
Het principe
ordelijkheid
o
w
t
n
a
r
e
v
n
producente
kt worden
r
e
w
e
g
it
u
r
e
moet sterk
gelgeving om
e
r
e
s
e
p
o
r
u
in E
ren en
le
u
im
t
s
e
t
n
ecodesig
gebruik van
r
e
t
n
ië
c
ffi
e
zo het
ealiseren.
r
e
t
n
e
ff
o
t
s
grond
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
14
ALTERNATIEF INLEVERKANAAL
GEBRUIKTE FRITUURVETTEN EN - OLIËN
Al enkele jaren kent de campagne voor de selectieve inzameling van afgedankte frituurvetten en -oliën een behoorlijk succes. De introductie van het oliespookje en de inzamelmaand
lijkt een winnende combinatie. Toch stellen de lokale besturen als beheerder van de containerparken en de producenten vast dat de inzamelcijfers stagneren. Uit de verkoopcijfers van
frituurvetten en -oliën blijkt echter dat lang niet alles wat verkocht wordt, ook ingezameld
wordt, zelfs als je rekening houdt met het feit dat een deel van het vet achterblijft in het voedsel dat ermee bereid wordt. In opdracht van Interafval gaat een marktonderzoeksbureau
op onderzoek uit. Het aantal mensen dat gebruikte frituurvetten en -oliën afdankt op een
manier die negatief uitdraait voor het milieu, is beperkter dan eerst gedacht. Zo’n 13% kiepert
het vet of de olie minstens één keer per jaar in de vuilniszak, de riool of een andere hiervoor
ongeschikte plaats. Opvallend is dat het hier vaak over jongeren zonder kinderen gaat. Vier
vijfde van de mensen brengt de gebruikte frituurvetten en -oliën naar het containerpark. 15%
van de deelnemers verwijst naar de inzameling van klein gevaarlijk afval (kga) aan huis of in
de wijk. De relatief nieuwe inzameling via de supermarkt wordt door een op de tien respondenten genoemd als afdankmogelijkheid. Als mensen moeten zeggen waarom ze de gebruikte
frituurvetten en -oliën toch niet naar het containerpark brengen, vormen de afstand en de
openingsuren de belangrijkste drempels. Bovendien gaat een aanzienlijk deel van de mensen
ervan uit dat ze hiervoor moeten betalen, terwijl de gemeente deze afvalstroom al jaren gratis
aanvaardt. Het onderzoek bevestigt het aanvoelen van veel lokale besturen dat nieuwe inzamelcircuits zoals de inzameling van gebruikte frituurvetten en -oliën bij de eindverkoper (de
supermarkt) een aanvulling kunnen zijn voor de meer klassieke inzamelmogelijkheden zoals
het containerpark. Bij dergelijke nieuwe initiatieven blijft het wel belangrijk regels op te stellen en erop toe te zien dat die ook effectief gevolgd worden.
NIEUWE ERKENNING
VOOR FOST PLUS
Eén keer om de vijf jaar komt het moment waarop
Fost Plus, dat verantwoordelijk is voor de uitvoering van de terugnameplicht verpakkingen,
zijn erkenning moet laten vernieuwen bij de
Interregionale Verpakkingscommissie (IVC). De
IVC houdt toezicht op de naleving van de terugnameplicht en doet dit voor Vlaanderen, Wallonië
en het Brussels Gewest samen. Het oorspronkelijke
Fost Plus-voorstel schrapt de vergoeding voor de
containerparken waar pmd wordt ingezameld. Uit
eerdere analyses blijkt dit echter een fractie te
zijn die mensen heel vaak meebrengen naar het
containerpark, uiteraard in combinatie met andere
afvalstromen. Bovendien fungeert het containerpark als uitlaatklep voor verkeerd aangeboden
pmd-zakken, want wie geen raad weet met de rode
sticker op zijn pmd-zak, kan bij de containerparkwachter terecht voor uitleg over correct sorteren.
Tegelijk stelt Fost Plus enkele andere wijzigingen
voor die voor de gemeenten toch wel nefaste gevolgen kunnen hebben.
Het is dan ook zonder meer positief dat de IVC nog
vóór de jaarwisseling een aangepaste tekst voor
de erkenning 2014-2018 goedkeurt en daarbij ook
rekening houdt met bekommernissen die de lokale
besturen tijdens een hoorzitting ter sprake brachten. Het containerpark blijft een inzameloptie
voor pmd, en initiatieven voor de inzameling van
andere kunststofverpakkingen dan pmd kunnen
op een betere vergoeding rekenen. Gemeenten en
intercommunales kunnen de inzamelrondes voor
papier en karton en pmd nu ook op driewekelijkse
basis organiseren, en het gebruik van de ietwat
duurdere mini-containers voor de inzameling van
papier en karton kan voor maximaal tien procent
van de bevolking. Fost Plus omarmt de ondergrondse inzameling van glas, maar rept met geen
woord over de ondergrondse inzameling van pmd
of papier en karton. In de praktijk groeit echter
het aantal lokale besturen dat hiervoor kiest. Over
enkele aspecten uit de erkenning is er momenteel
nog geen duidelijkheid. Het gaat dan bijvoorbeeld
over het voorstel om het gebruik van één blauwe
zak voor het hele land te onderzoeken of over het
proefproject waarbij de sorteerboodschap van pmd
verruimd wordt tot meer plastics.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
15
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
16
MODELOVEREENKOMST
GEMEENTE – KRINGLOOPCENTRUM
Sinds jaar en dag verankert het Milieuconvenant – en later de Samenwerkingsovereenkomst
Milieu – de samenwerking tussen gemeenten en kringloopcentra. Het sluiten van een overeenkomst is immers steeds een van de vereisten geweest om als gemeente te kunnen intekenen op dit subsidieprogramma. Bij het verdwijnen van de Samenwerkingsovereenkomst
spreken de Koepel van de milieuondernemers in de sociale economie (KOMOSIE) en de VVSG
af de modelovereenkomst tussen gemeente en kringloopcentrum aan te passen waar nodig.
Voor gemeentebesturen en afvalintercommunales zijn goede afspraken met de kringloopcentra die in hun werkingsgebied aanwezig zijn, cruciaal. Hierbij gaat het dan om aspecten zoals
de definiëring van hergebruik, de berekening van de vergoeding die het kringloopcentrum
krijgt voor het inzamelen en klaarmaken voor hergebruik, maar ook bijvoorbeeld om de
afspraken over goederen die niet verkocht raken. Interafval pleit voor een vergoeding op
basis van het aantal inwoners of op basis van het aantal kilogram hergebruikte producten.
Het is bovendien een goed idee een vertegenwoordiger van de gemeente en/of de intercommunale te hebben in de raad van bestuur van het kringloopcentrum waarmee het lokale
bestuur een overeenkomst afsluit.
Uit het In
ter afva
l-memo
r a nd u m v
o or d e E u
ropese ve
r
Af valbehee
r is een die
nst van alg
organisere
emeen bela
n e n t e be
ng, te
har tigen d
dat het dic
oor het be
htst bij de
leidsniveau
burger sta
is een vere
a
t
.
G
iste voor d
e bescherm oed af valbeheer
de gezond
ing van het
heid, en ka
milieu en
n daarom
marktactiv
niet als een
iteit besch
gewone
ouwd wor
de n .
kiezingen
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
INTERGEMEENTELIJKE SAMENWERKING
VOOR MATERIALENBEHEER
DIENST VAN ALGEMEEN BELANG
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
18
Bij de begrotingsbesprekingen besluit de federale regering bij de intercommunales extra inkomsten te halen via een ingreep op hun belastingregime. Het is niet meteen duidelijk wat dat precies
betekent. Uiteindelijk blijkt dat het gaat over de rechtspersonenbelasting die gemengde intercommunales betalen op de dividenden die ze aan hun aandeelhouders uitkeren. Die belasting gaat van
15% naar 25%. Naar aanleiding hiervan krijgen Interafval en de VVSG de kans van gedachten te
wisselen met minister van Financiën Koen Geens. Als vertegenwoordigers van de lokale besturen
geven zij aan dat afvalbeheer bij uitstek een taak van een lokale publieke overheid is. Het is geen
gewone marktactiviteit, omdat de bescherming van het milieu en de volksgezondheid op de eerste
plaats komt. Dit is een taak waarin de overheid een centrale rol moet spelen, en dan het liefst het
overheidsniveau dat dicht bij de burger staat. Bovendien heeft elke burger recht op die dienstverlening, waar hij ook woont en hoe arm of rijk hij ook is. Lokale besturen leggen bovendien vanuit
hun bekommernis om leefmilieu en volksgezondheid zwaar de klemtoon op preventie, wat het
volume afval en dus de te verwerken hoeveelheden doet dalen. Het is wel heel cynisch dergelijke
dienstverlening extra te willen belasten zodra gemeenten ze door samenwerking efficiënter willen
organiseren.
Uit het
In
val- m
te r a f
e m or a n
dum vo
laams
or d e V
in een
t
s
a
p
t
overlas geheel wordt
e
d
r
e
e
t
a
n
valgerel mgeving als éé racht van
f
a
n
a
v
o
ak
pd
De aanp anpak waar de niet enkel de o met alle
ng
is
ea
integral d. Die aanpak st samenwerki n preventie,
w
rei
e te n v a
k
beschou turen maar ve
e
l
e
h
e
es
e r de g
v
o
n
lokale b
e
r
en acto
k
k
o
r
aving.
t
h
e
d
b
n
a
h
ing en
opruim
e verkie
zingen
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
20
PORTRET INTERAFVAL
Intergemeentelijke samenwerkingsverbanden
voor afvalbeheer De Vlaamse gemeenten
zijn verantwoordelijk voor de inzameling en
verwerking van het huishoudelijk afval van
hun inwoners. De meeste gemeenten hebben
zich daarvoor binnen een intergemeentelijk samenwerkingsverband georganiseerd.
Momenteel telt Vlaanderen vijfentwintig
afvalintercommunales. In hun raden van
bestuur en directiecomités zetelen 542 bestuurders met stemrecht, dit is 1,74 bestuurders per gemeente. Ongeveer een kwart van
de bestuurders zijn vrouwen. In 2011 hadden
de intercommunales 2595 VTE in dienst,
waarvan 2237 mannen. Samen hebben de
leden van Interafval een omzet van meer
dan 470 miljoen euro. Allemaal staan ze garant voor een correcte en milieuverantwoorde
ophaling en verwerking van huishoudelijk
afval volgens de specifieke behoeften van
hun werkingsgebied. In veel gevallen werken
de intercommunales op een of andere manier
samen met private afvalbedrijven.
Interafval Om informatie uit te wisselen en ervaringen te
delen in verband met actuele dossiers binnen het lokale afvalbeleid werd in 1996 Interafval opgericht als samenwerkingsverband tussen de Vereniging van Vlaamse Steden en
Gemeenten (VVSG) en de afvalintercommunales. Intussen is
Interafval uitgegroeid tot aanspreekpunt voor alle organisaties en overheden die bij het lokale afvalbeleid betrokken
zijn. De VVSG en de afvalintercommunales kunnen op die
manier de stem van de lokale besturen luider en eensgezinder doen klinken en hun stempel dus beter op het Vlaamse
afvalbeleid drukken. Alle afvalintercommunales in Vlaanderen zijn lid van Interafval. De organisatie telt 26 leden,
waarvan 25 intergemeentelijke samenwerkingsverbanden
voor afvalbeleid en één gemeentelijke concessiehouder voor
afvalbeheer. Een adressenlijst van de leden staat achteraan
in dit jaarbericht.
In 2013 kwamen de leden zeven keer samen binnen de
Plenaire Vergadering, het hart van Interafval. De Plenaire
Vergadering is toegankelijk voor alle leden. Hier worden
de krachtlijnen van de belangrijkste dossiers besproken en
wordt de koers van Interafval uitgezet.
Het Bureau staat in voor de dagelijkse werking van Interafval
en kwam het voorbije jaar tien keer samen. Het voert de ple-
nair vastgelegde standpunten uit en is daarnaast de centrale
denktank. Het is samengesteld uit zeven leden en drie stafmedewerkers. De kandidaten voor het Bureau komen uit de
Plenaire Vergadering en worden verkozen voor een periode
van drie jaar. In 2013 wordt het Bureau opnieuw samengesteld. Jean-Luc Bonte en Jan Buysse zijn geen kandidaat
voor een tweede termijn. Het Bureau van Interafval neemt
afscheid van twee gedreven leden, die in hun engagement
voor de lokale afvalsector een belangrijke waarde betekenen
voor de werking van Interafval. Het Bureau verwelkomt
twee nieuwe leden, Sven Peeters (MIWA) en Kris Somers
(Limburg.net).
Na de nieuwe samenstelling op de Plenaire Vergadering van
18 april 2013 ziet het Bureau er als volgt uit:
Voorzitter: Ondervoorzitter: Bureauleden: Paul Macken (IOK Afvalbeheer)
Johan Bonnier (IMOG)
Jos Boeckx (IVAREM)
Sven Peeters (MIWA)
Kris Somers (Limburg.net)
Peter Standaert (EcoWerf)
Pieter Vijncke (IVBO)
Interafval heeft een traditie van thematische werkgroepen, waar de medewerkers van de verschillende afvalintercommunales over gespecialiseerde thema’s van gedachten
kunnen wisselen.
De Werkgroep Verbranden komt in februari, juni en
november samen. Ze stelt ook in 2013 problemen vast in
verband met het invullen van de verbrandingscapaciteit in
Vlaanderen. De studie over de energie-efficiëntie van de
afvalverbrandingsinstallaties en het aandeel hernieuwbaar
in het restafval staan eveneens op de agenda. Voor 2014
besluit de Werkgroep Verbranden opleidingen te organiseren
voor operatoren, net zoals dit het jaar ervoor al gebeurde.
De communicatieverantwoordelijken van de intercommunales vergaderen vier keer binnen de Werkgroep
Communicatie. Die bespreekt de resultaten van het marktonderzoek over de inzameling van gebruikte frituurvetten
en -oliën en maakt plannen voor ‘Oktober inzamelmaand’.
De leden wisselen ervaringen uit over de aanmaak van digitale afvalkalenders en overleggen met de beheersorganismen om communicatiecampagnes op elkaar af te stemmen.
De Werkgroep Inzameling richt zich op de medewerkers die
verantwoordelijk zijn voor de praktische organisatie van de
afvalophaling en de containerparken. Er zijn vier samen-
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
21
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
22
komsten. Eén vergadering gaat specifiek
over digitale routeplanning en heeft daarom
plaats bij IVBO. Andere behandelde dossiers
zijn onder meer de ondergrondse inzameling,
diefstal op containerparken en audits bij de
inzameling van AEEA.
Binnen de VVSG vervullen de leden van het
secretariaat van Interafval ook de functie van VVSG-stafmedewerker afvalbeleid.
Naast hun veelvuldige contacten met afvalintercommunales en milieudiensten hebben
ze regelmatig overleg met VVSG-collega’s die
met aanverwante thema’s bezig zijn.
Extranet De uitnodigingen voor alle bijeenkomsten en werkgroepen
worden via de website van Interafval verzonden. Die biedt een gestructureerd overzicht van alle informatie en actuele dossiers. Het gaat
hier onder meer over de werking van intercommunales, de inzameling
en verwerking van afval, openbare netheid en communicatie. De nieuwsbrief Extra-Net presenteert voor de abonnees een overzicht van de
laatst gepubliceerde documenten. Ook de verslagen van het Bureau, de
Plenaire Vergadering en de diverse werkgroepen zijn hier te raadplegen.
Zo staat alle informatie over actuele onderwerpen binnen de afvalwereld
overzichtelijk bijeen en kunnen de leden op elk moment de stand van
zaken van de verschillende dossiers raadplegen. Via het interactieve Café
Interafval kunnen ze zelf prangende vragen op het extranet posten.
Alle gebruikers van de website kunnen hierop reageren of de antwoorden
van andere mensen opvolgen. Vanaf september draait het extranet op
vernieuwde software die het voor de gebruiker eenvoudiger maakt zich
aan te melden met de elektronische identiteitskaart. In 2013 publiceert
Interafval 111 genummerde documenten op de website.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
Schriftelijke communicatie Lokaal is het maandelijkse VVSG-magazine waarin uiteraard ook artikelen over
lokaal afvalbeleid hun plaats vinden. In 2013 verschijnen er acht paginabrede artikels omtrent afval in Lokaal. Met
zowat 10.000 abonnees komt de informatie zo onder de ogen van een brede groep ambtenaren, mandatarissen,
gemeenten, intergemeentelijke samenwerkingsverbanden en organisaties die betrokken zijn bij het lokale beleid.
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
In 2013 verschijnen onder meer volgende artikelen:
• Coopman, Piet en Decalf, Lieselot, ‘Te goed om weg te gooien’, Lokaal 1 (januari), p. 56-58
• Van Duysen, Filip, ‘Praktijk uit Lokeren: Sluikstorten snel gemeld’, Lokaal 3 (maart), p. 10
• Van Bouwel, Marlies, ‘Geen gemeentelijk afvalbeleid zonder Interafval’, Lokaal 3 (maart), p. 80-81
• Ruiters, Inge, ‘Weggooitest doet bewuster consumeren’, Lokaal 5 (mei), p. 55
• Delatter, Christof, ‘Subsidiebesluit afval 2013 eindelijk ondertekend’, Lokaal 7 (juli), p. 48
• Decalf, Lieselot, ‘Composteren krijgt voorrang’, Lokaal 10 (november), p. 30-31
• Delatter, Christof, ‘Ontgoochelende voorstellen Fost Plus voor nieuwe erkenning’, Lokaal 10 (november), p. 46-48
• Decalf Lieselot, ‘Kennis over lokaal afvalbeleid delen met Zuid-Azië’, Lokaal 10 (november), p. 44-45
De elektronische nieuwsbrieven VVSG-week en Milieumail worden op tijd en stond gevoed met actueel nieuws
over het lokale afvalbeleid.
23
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
24
Ontmoeten en informeren, in binnen- en buitenland Het vijfde
Afval- en Materialencongres brengt op 25 april 2013 in het
ICC te Gent alle professionals samen die te maken hebben met
afvalbeheer of grondstoffenbeleid. Het congres valt samen met
de tweejaarlijkse bijeenkomst van FEAD, de Europese koepel van
private afvalbedrijven. De speech van Karl Falkenberg, directeurgeneraal bij DG Milieu van de Europese Commissie, geeft de dag
zo meteen een internationale toets. Op de tweede dag kunnen
deelnemers kiezen uit verschillende bedrijfsbezoeken.
Twee VVSG-brede informatierondes voor raadsleden behandelen
afvalgerelateerde thema’s. Een eerste sessie informeert over de
financiering van het lokale afvalbeleid; de door de Vlaamse overheid verplichte minimale en maximale tarieven voor bepaalde
afvalstromen komen hier ook ter sprake. In het najaar schrijven
op vijf verschillende locaties in Vlaanderen telkens een 25-tal
mensen zich in voor een workshop over ‘zelf doen, laten doen
of uitbesteden’, een thema waarmee lokale mandatarissen, over
alle beleidsdomeinen heen, geconfronteerd worden. Door dit
thema op te nemen in haar ‘ronde van Vlaanderen’ wil de VVSG
haar leden de kans geven ervaringen uit te wisselen en de mogelijke voor- en nadelen van verschillende scenario’s te onderzoeken. Nog in het najaar organiseert de VVSG een informatiesessie
over de wettelijke verplichtingen in verband met vakbekwaamheid voor chauffeurs.
Voor de eigen leden organiseert Interafval een tweede reeks
technische opleidingen voor de operatoren van afvalverbrandingsinstallaties. Het secretariaat werkt een nieuwe opleiding
uit die open staat voor de stafmedewerkers van de afvalintercommunales. Op deze opleiding van één dag passeert het
afval-ABC de revue: wettelijk kader van de afvalwetgeving op
Europees, nationaal, Vlaams en lokaal vlak, maar ook een korte
introductie bij overheidsopdrachten of bij het decreet intergemeentelijke samenwerking. Een druk bijgewoond overlegmoment brengt alle voorzitters van de intergemeentelijke samenwerkingsverbanden voor afvalbeheer voor het eerst tijdens de
nieuwe gemeentelijke legislatuur bij elkaar in Eeklo.
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
De buitenlandse belangstelling voor het Vlaamse beleid
betreffende huishoudelijk afval blijft groot. Publieke
afvalbeheerders uit Nederland zoals ROVA, Berkel, Circulus
en Avalex vinden vlot de weg naar Vlaanderen. Interafval is
te gast op het ISWA world congress in Wenen met presentaties
over het kostenberekeningsmodel van een containerpark en
over uitgebreide producentenverantwoordelijkheid.
In februari trekken twee stafmedewerkers naar Dhaka
(Bangladesh) voor de tweede bijeenkomst van het door
de Europese Unie gefinancierde project ‘SUNYA, towards
zero waste in South Asia’. Het project wil kleinschalige
projecten voor afvalbeheer en afvalpreventie in steden in
voornoemde regio opzetten. De partnersteden voor de VVSG
zijn de miljoenenstad Dhaka in Bangladesh en het centraal
gelegen Matale in Sri Lanka. Tijdens plaatsbezoeken aan
de partnersteden worden de plannen uitgetekend voor
afvalpreventieprojecten op een lokale markt of in de scholen.
De partners uit Zuid-Azië bezoeken in september Antwerpen
en Wenen, waar ze preventieprojecten in Europa leren
kennen.
Interafval is actief lid binnen Municipal Waste Europe
(MWE), waarvan het ledenaantal gestaag groeit. De
Scandinavische pioniers (Noorwegen, Zweden, Finland,
Denemarken en IJsland) verwelkomen sinds 2008 Italië,
Nederland, Duitsland, Vlaanderen, Wallonië, Portugal,
Verenigd Koninkrijk, Griekenland en Frankrijk. Het doel van
deze samenwerking is de stem van het lokale afvalbeleid op
Europees niveau beter te doen horen. Interafval volgt onder
meer via MWE de EU-actualiteit op het gebied van afvalbeleid
en intergemeentelijke samenwerking.
Interafval heeft contact met de Nederlandse koepel NVRD,
maar ook met collega’s uit Wallonië, Duitsland, Frankrijk,
Oostenrijk en Finland. De Council of European Municipalities
and Regions (CEMR) raadpleegt Interafval regelmatig over
afvalbeleid en andere Europese thema’s die het lokale beleid
raken.
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
25
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
26
Samenwerken aan afvalbeleid Vier keer per jaar heeft het Bureau van Interafval
structureel overleg met het kabinet van minister van Leefmilieu Joke Schauvliege
en de OVAM. Belangrijke beleidsmatige dossiers worden hier in een open sfeer
besproken. Naar aanleiding van specifieke dossiers zijn er contacten met andere
leden van de Vlaamse Regering of met hun medewerkers.
Overlegfora zoals het Overlegplatform Huishoudelijk Afval of het Overlegplatform
Organisch-biologisch Afval volgt Interafval van nabij. De bedoeling is mee te
denken over het afvalbeleid in Vlaanderen. Voor bepaalde dossiers zijn er contacten
met de milieu-inspectie of met andere afdelingen van de administratie Leefmilieu.
FEBEM en Interafval consulteren elkaar over dossiers waarin ze
belanghebbenden zijn en trekken indien mogelijk samen aan de kar.
Interafval heeft contacten met partnerorganisaties zoals Komosie, de Koepel van
Milieuondernemers in de Sociale Economie.
Voor thema’s of dossiers die in heel België van toepassing zijn, werkt Interafval
samen met Copidec, de koepel van de Waalse intercommunales.
Betreffende verpakkingen zit Interafval aan tafel met de IVC.
Ioniserende straling is het domein van het Federaal Agentschap voor Nucleaire
Controle (FANC).
Interafval ontmoet de Bond Beter Leefmilieu op diverse overlegfora.
Over de aanvaardings- en terugnameplichten is er regelmatig overleg met beheersorganismen zoals Recytyre, Recupel of Fost Plus.
Voor de dossiers over organisch-biologisch afval en compostering raadplegen
Interafval en VLACO, belangenbehartiger van de biologische kringloop in
Vlaanderen, elkaar indien nodig.
Interafval overlegt met de collega’s die actief zijn op het gebied van afvalverbranding in de andere gewesten op het Belgian Waste to Energy-platform.
In de gewestelijke stuurgroep Zwerfvuil bespreken en plannen Fost Plus, de OVAM
en de VVSG samen de handelwijze.
4
24
3
2
8
9
1
7
5
6
10
11
14
15
16
25
18
13
12
17
20
21
19
26
23
22
m aa rt 2014
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
28
LEDENLIJST INTERAFVAL
IBOGEM CVBA (16)
ILvA i.g.s. (12)
Opdrachthoudende Vereniging voor duurzaam
afvalbeheer voor regio Beveren, Kruibeke en
Zwijndrecht
Schaarbeekstraat 27
9120 Beveren
T 03 253 16 64
F 03 253 01 15
C Wim Beeldens, algemeen directeur
Wwww.ibogem.be
Intergemeentelijk samenwerkingsverband
voor milieu Land van Aalst
Industrielaan 18
9320 Aalst (Erembodegem)
T 053 83 88 48
F 053 83 44 22
C Luk De Ceukelaire, adviserend
directeur Milieu
Wwww.ilva.be
HAVILAND (19)
IDM (14)
IMOG (10)
Brusselsesteenweg 617
1731 Asse-Zellik
T 02 466 51 00
F 02 466 49 81
C Stephan Verwee, algemeen directeur
Wwww.haviland.be
Intercommunale voor Huisvuilverwerking en
Milieuzorg Durme-Moervaart
Zelebaan 42
9160 Lokeren
T 09 348 43 97
F 09 349 07 94
C Dirk Strubbe, directeur
Wwww.idm.be
Intergemeentelijke Maatschappij voor Openbare
Gezondheid in Zuid-West-Vlaanderen
Kortrijksesteenweg 264
8530 Harelbeke
T 056 71 61 17
F 056 71 09 85
C Johan Bonnier, algemeen directeur
Wwww.imog.be
HORIZON NET nv (4)
IGEAN milieu & veiligheid (24)
INCOVO (20)
Gemeenteplein 22
8300 Knokke-Heist
T 050 47 24 40
F 050 47 24 41
C Frank Lippens, directeur en
Marleen Vandewalle, milieuambtenaar
Knokke-Heist
Wwww.horizonnet.be
Doornaardstraat 60
2160 Wommelgem
T 03 350 08 11
F 03 353 34 10
C Jo Bridts, directeur-zaakvoerder
Wwww.igean.be
Intergemeentelijk samenwerkingsverband
INCOVO - opdrachthoudende vereniging
C. Buyssestraat 5
1800 Vilvoorde
T 02 255 94 0
F 02 251 74 05
C Jan Buysse, secretaris-directeur
Wwww.incovo.be
EcoWerf (23)
Intergemeentelijk milieubedrijf
Oost-Brabant
Aarschotsesteenweg 210
3012 Leuven
T 016 28 43 00
F 016 23 50 12
C Peter Standaert, algemeen directeur
Wwww.ecowerf.be
INTERRAND (22)
ISVAG (17)
IVBO (3)
Intercommunale Vereniging voor de Ophaling van
Afvalstoffen in de Gemeenten van de Vroegere
Randfederatie Tervuren
J.B. Charlierlaan 78
1560 Hoeilaart
T 02 658 95 41
F 02 658 95 45
C Paula Aerts, directeur
Wwww.interrand.be
Intercommunale voor Slib- en Vuilverwijdering
van Antwerpse Gemeenten
Boomsesteenweg 1000
2610 Wilrijk
T 03 877 28 55
F 03 887 09 28
C Kristel Moulaert, directeur
Wwww.isvag.be
Intergemeentelijk Samenwerkingsverband voor
Vuilverwijdering en -verwerking in Brugge en
Ommeland
Pathoekeweg 41
8000 Brugge
T 050 45 63 11
F 050 45 63 63
C Pieter Vijncke, directeur
Wwww.ivbo.be
INTERZA (21)
IVAGO (9)
IVIO (7)
Intercommunale voor Afvalbeheer INTERZA
Hoogstraat 185
1930 Zaventem
T 02 721 07 31
F 02 725 37 78
C Jan Buysse, algemeen directeur
Wwww.interza.be
Intergemeenteljke Vereniging voor Afvalbeheer
voor Gent en Omstreken
Proeftuinstraat 43
9000 Gent
T 09 240 81 11
F 09 240 81 99
C Didier Naessens, algemeen directeur
Wwww.ivago.be
Intergemeentelijke Vereniging voor Duurzaam
Milieubeheer in Izegem en Ommeland
Lodewijk de Raetlaan 12
8870 Izegem
T 051 31 17 96
F 051 31 67 39
C Frank Bulcke, algemeen directeur
Wwww.ivio.be
IOK Afvalbeheer (25)
IVAREM (18)
IVLA (11)
Intercommunale Ontwikkelingsmaatschappij
voor de Kempen
Antwerpseweg 1
2440 Geel
T 014 58 09 91
F 014 58 97 22
C Paul Macken, directeur
Wwww.iok.be
Intergemeentelijke Vereniging voor Duurzaam
Afvalbeheer Regio Mechelen
Schoutetstraat 2
2800 Mechelen
T 015 28 77 50
F 015 28 77 60
C Jos Boeckx, algemeen directeur
Wwww.ivarem.be
Intergemeentelijke Verenging voor beheer
van afvalstoffen Vlaamse Ardennen
Meersbloem-Melden 46 A
9700 Oudenaarde
T 055 30 27 13
F 055 30 27 59
C Dirk De Jaegher, secretaris
Wwww.ivla.be
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
29
J
A
A
R
B
E
R
I
C
H
T
IVM (8)
Limburg.net (26)
MIWA (15)
IVOO (2)
MIROM Menen (6)
VERKO (13)
IVVO (1)
MIROM Roeselare (5)
VVSG
Intercommunale voor Vuilverwijdering en
Verwerking voor de sector Veurne en Ommeland
Bargiestraat 6
8900 Ieper
T 057 23 08 80
F 057 23 08 90
C Ann Desagher, diensthoofd
Wwww.ivvo.be
Milieuzorg Roeselare en Menen
Oostnieuwkerksesteenweg 121
8800 Roeselare
T 051 26 03 50
F 051 26 03 52
C Jean-Luc Bonte, algemeen directeur
Wwww.mirom.be
Intergemeentelijke Opdrachthoudende
Vereniging voor Huisvuilverwerking Meetjesland
Sint-Laureinsesteenweg 29
9900 Eeklo
T 09 377 82 11
F 09 378 18 44
C Patrick Joos, algemeen directeur
Wwww.ivmmilieubeheer.be
Gouverneur Verwilghensingel 32
3500 Hasselt
T 011 28 89 89
F 011 28 89 30
C Kris Somers,
directeur financiën en
communicatie
Wwww.limburg.net
Opdrachthoudende Vereniging voor
Huisvuilverwerking Midden-Waasland
Vlyminckshoek 12
9100 Sint-Niklaas
T 03 776 72 50
F 03 780 68 56
C Sven Peeters, algemeen directeur
Wwww.miwa.be
2013
I
N
T
E
R
A
F
V
A
L
30
Intergemeentelijke Vereniging voor het
afvalbeheer voor Oostende en Ommeland
Klokhofstraat 2
8400 Oostende
T 059 55 27 30
F 059 80 12 03
C Fons Doms, directeur
Wwww.ivoo.be
Milieuzorg Roeselare en Menen
Industrielaan 30
8930 Menen
T 056 52 81 30
F 056 51 97 59
C Joris Vandecasteele, directeur
Wwww.mirom.be
Verenigde Kompostbedrijven
Bevrijdingslaan 201
9200 Dendermonde
T 052 21 39 91
F 052 20 01 42
C Kris Verwaeren, directeur
Wwww.dds-verko.be
Paviljoenstraat 9
1030 Brussel
T 02 211 55 00
F 02 211 56 00
C Piet Coopman 02 211 55 97
Lieselot Decalf 02 211 55 98
Christof Delatter 02 211 55 99
Wwww.vvsg.be
Tekst en realisatie
Lieselot Decalf in samenwerking
met Piet Coopman en Christof
Delatter, stafmedewerkers VVSG
Kaart
IOK Grafische vormgeving
Ties Bekaert, VVSG
Druk
EPO, Berchem Papier
Cocoon Offset 160 g,
100% gerecycleerd post consumer
Verantwoordelijke uitgever
Mark Suykens, VVSG
maart 2014

Download Report