Informatiepaneel Groninger Museum Rechts

GRONINGER MUSEUM
ALESSANDRO MENDINI (MILAAN 1931)
HET GRONINGER MUSEUM
THE GRONINGER MUSEUM
DAS GRONINGER MUSEUM
EEN TOREN VAN GOUD
A GOLDEN TOWER
EIN TURM AUS GOLD
Dit veelkleurig en op het eerste gezicht onoverzichtelijk
gebouw is het Groninger Museum. Hierin bevindt zich
een hoogwaardige collectie, die bestaat uit diverse
kunstwerken en voorwerpen van cultuurhistorisch
belang: archeologische vondsten uit de regio, oude
beeldende kunst, oosters porselein, eigentijdse
kunst, mode en design. Ook is hier de belangrijkste
verzameling van expressionisme in Groningen te
zien (De Ploeg).
Het museum werd in 1874 opgericht. Deze nieuwbouw
werd in 1994 door koningin Beatrix geopend. Het is
het geesteskind van museumdirecteur Frans Haks
(1938-2006) en wethouder van ruimtelijke ordening
Ypke Gietema (1942-2013). De artistieke leiding van
het ontwerp was in handen van Alessandro Mendini.
Hij werkte samen met Michele de Lucchi, Philippe
Starck en Coop Himmelb(l)au. Het gebouw is mogelijk
gemaakt door een gift van 25 miljoen gulden van de
N.V. Nederlandse Gasunie in 1987.
This multicoloured and at first sight enigmatic building
is the Groninger Museum. It is home to a collection
of high quality, consisting of very different works of
art and objects of cultural and historical importance:
archaeological finds from the region, paintings
and drawings by old masters, asiatic ceramics and
contemporary art, fashion and design. It also houses
the most important collection of Expressionists from
Groningen (De Ploeg).
The museum has been founded in 1874. This new
building was opened in 1994 by Queen Beatrix. It is
the brainchild of museumdirector Frans Haks (19382006) and alderman Ypke Gietema (1942- 2013).
The main architect and artistic supervisor is Alessandro
Mendini, who collaborated with Michele de Lucchi,
Philippe Starck and Coop Himmelb(l)au. The building
was made possible by a generous donation of 25
million guilders by the N.V. Nederlandse Gasunie
in 1987.
Dieser bunte und etwas unübersichtliche
Gebäudekomplex ist das Groninger Museum. Es
beherbergt eine qualitätvolle Sammlung von ganz
unterschiedlichen Kunstwerken und Gegenständen
von kulturhistorischer Bedeutung: Archäologische
Funde aus der Region, Gemälde und Zeichnungen alter
Meister, asiatisches Porzellan, moderne Kunst, Mode
und Design. Hier finden Sie auch die bedeutendste
Sammlung der Groninger Expressionisten (De Ploeg).
Das Museum wurde 1874 gegründet. Dieser Neubau
wurde 1994 von Königin Beatrix eröffnet. Er ist das
geistige Kind des Museumsdirektors Frans Haks
(1938-2006) und des Groninger Baudezernenten Ypke
Gietema (1942-2013). Die künstlerische Leitung der
Gestaltung lag in Händen von Alessandro Mendini,
der mit Michele de Lucchi, Philippe Starck und Coop
Himmelb(l)au zusammenarbeitete. Der Neubau wurde
durch die Stiftung von 25 Millionen Gulden der N.V.
Nederlandse Gasunie in 1987 ermöglicht.
De goudkleurige toren is niet toegankelijk,
omdat zij ontworpen is als een depot.
Meestal bevindt een depot zich in een
museum zoveel mogelijk uit het zicht.
Mendini maakt er juist een symbool van
waar je niet om heen kunt. De kleur van
de gelakte tegels verwijst naar kostbare
schatten.
Boven op de toren wappert een vlag met een
oog, een ontwerp van Mendini. (Soms is er
een vlag van een andere ontwerper.)
Het balkon boven de entree suggereert de
brug van een schip, maar tegelijkertijd kan
het museum overduidelijk nooit varen. Het
gebouw is als het ware een gestrand schip.
The golden tower is not accessible to the
public, as it was designed as museum
depot. Museums usually store their
collections somewhere well hidden from
the public eye. Mendini, however, created
an inescapable symbol. The colour of
the painted tiles refers to the priceless
treasures.
The tower flies a flag featuring an eye, a
Mendini design. (At times another artist’s
flag will be flown.)
The balcony above the entrance may bring
a ship’s bridge to mind, yet it is abundantly
clear that the Museum will never sail
away. The building could be viewed as a
stranded vessel.
Der goldfarbene Turm ist das Depot des
Museums und deshalb für die Öffentlichkeit
nicht zugänglich. Meistens befindet das
Depot eines Museums sich weitestgehend
im Verborgenen. Mendini hob es absichtlich
als Symbol hervor, das man nicht
unberücksichtigt lassen kann. Die Farbe der
lackierten Fassadenfliesen ist ein Verweis
auf die kostbaren Schätze im Innern.
Oben auf dem Turm weht eine von Mendini
entworfene Fahne mit einem Auge.
(Manchmal ist die Fahne eines anderen
Designers zu sehen.)
Der Balkon über dem Eingang suggeriert die
Brücke eines Schiffs, obwohl das Museum
überdeutlich niemals auf große Fahrt gehen
kann. Das Gebäude ist sozusagen ein
gestrandetes Schiff.
COOP HIMMELB(L)AU:
WOLF D. PRIX (WENEN 1942) - HELMUT SWICZINSKY (POSEN/POZNÁN 1944)
DE ONTREGELING VAN
DE ARCHITECTUUR
De architectuur van Coop Himmelb(l)au wordt gerekend
tot het deconstructivisme. Hoe is dit ontwerp tot stand
gekomen? De architecten begonnen met het maken
van zogenaamde automatische schetsen, met de ogen
dicht. Dit is een werkwijze die door de Surrealisten
in de beeldende kunst is geïntroduceerd. Daarna
werden deze schetsen uitgevoerd als kleine maquettes.
Uiteindelijk werden ze vertaald in computerontwerpen
en de definitieve vorm.
De oorspronkelijke schetsen keren, sterk uitvergroot,
terug als patroon binnen en buiten. Het paviljoen
heeft op de metalen platen een patroon van grote
onregelmatige vlekken. Deze zijn in zwarte teer
aangebracht. De vlekken zijn een sterke uitvergroting
van de eerste schets die de architecten met gesloten
ogen hebben gemaakt. Zo verwijst het patroon naar het
ontstaan van het paviljoen zelf.
DISORGANISING ARCHITECTURE
DIE ENTREGELUNG DER ARCHITEKUR
Coop Himmelb(l)au’s architecture is considered
to be deconstructivist. How did this design come
about? With their eyes closed, the architects
began by making a kind of drawing known
as an automatic sketch, a method surrealists
first introduced to art. The sketches were then
transformed into architectural models and
ultimately translated into computer designs and
the definitive pavilion design.
The original sketches, strongly magnified, return as
a pattern on the pavilion interior and exterior. The
steel plates of the pavilion sport a pattern of large,
irregular spots, applied in black tar. The spots are
the first sketch the architects made with their eyes
closed, blown up tremendously. The pattern thus
refers to the pavilion’s genesis.
Die Architektur von Coop Himmelb(l)au wird dem
Dekonstruktivismus zugeordnet. Wie kam der Entwurf
zustande? Mit geschlossenen Augen machten die
Architekten zunächst sogenannte automatische
Skizzen – eine von den Surrealisten in die bildende
Kunst eingeführte Arbeitsweise. Danach wurden
diese Skizzen als kleine Baumodelle ausgeführt und
schließlich computerunterstützt in die definitive
Entwurfsform übertragen.
Die ursprünglichen Skizzen kehren innen und außen
als Muster wieder. Auf den Stahlplatten des Pavillons
ist ein unregelmäßiges Muster von großen Flecken zu
sehen. Diese wurden mit schwarzem Teer aufgetragen.
Die Flecken sind eine starke Vergrößerung der ersten
mit geschlossenen Augen gezeichneten Skizze der
Architekten. Auf diese Weise erinnert das Muster an
den ursprünglichen Entwurf des Pavillons.

Download Report