Ankie Vanderfeesten.

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Woensdag, 05 februari 2014
BEELDENDE KUNST Beginnend kunstverzamelaar Ankie Vanderfeesten: elke aankoop is een markering van je leven
‘Kunstwerk moet prikkelen’
Kunst verzamelen is voor
hen een levenslange passie. In een serie belicht deze krant de passie van Limburgse kunstverzamelaars.
Wat drijft hen? Wat voor
kunst verzamelen ze? Vandaag: Ankie Vanderfeesten
uit Weert.
door Caspar Cillekens
„I
k heb een voorliefde
voor abstracte kunst
die diepgang heeft.
Kunst die mijn fantasie beweegt. Kunst die
je de kans geeft je eigen verhaal
eraan toe te voegen.”
Als kind zocht Ankie Vanderfeesten (Baexem, 1980) op omgeploegde akkers in haar geboortedorp naar scherfjes en stukjes gereedschap. „Je vindt iets. Je fantaseert er iets bij. Ik was altijd bezig een verhaaltje te verzinnen.
Van wie zou het scherfje zijn?
Misschien was het wel ooit van
een prinses.”
Ankie Vanderfeesten is een beginnend verzamelaar. Haar collectie is nog klein. De verzameling
staat in de kinderschoenen. Ze
heeft tot nu toe vooral kleiner
werk aangekocht van kunstenaars. Dat heeft een heel praktische reden: ze is klein behuisd
en ze is in de loop van de jaren
vaak verhuisd.
Haar volgende aankoop heeft ze
al op het oog. Een werk van Eveline Braak. Abstracte kunst, want
daar gaat haar voorkeur naar uit.
Kunst waarbij ze zelf haar verhaal kan maken.
Het was bij haar niet zo van: nu
ga ik kunst verzamelen. Het is
een proces, zegt ze, waarbij je jezelf ontwikkelt. Zowel qua kennis als emotie. Want elke aankoop is ook weer een markering
van je leven. Zoals toen ze net afgestudeerd was als kunsthistorica aan de Universiteit Utrecht.
„Ik wilde mezelf feliciteren. Ik
kon voor een mooi prijsje twee
kunstwerken bij een tante van
me kopen.” De twee prenten
(droge naald/ets) van Riet Verkoelen kocht ze in 2008.
Het was overigens niet de eerste
keer dat ze een kunstwerk kocht.
Nog tijdens haar studie verwierf
ze een fantasielandschap
(ets/vernismou) van kunstenaar
en grafiekdocent Wim Bos.
De belangstelling voor kunst is
er bij Ankie al heel vroeg ingeslo-
Ankie Vanderfeesten met een
werk van Riet Verkoelen. Kleine foto’s van links naar rechts:
werk van Martje Verhoeven
(zonder titel), fantasielandschap van Wim Bos en The Joker, een fotowerk van Emmanuel Adjei en Marleen Ozgur.
foto’s Loraine Bodewes
pen. Een tante gaf beeldend kunstenaar Truus Coumans opdracht een beeldje van kleine Ankie te maken. „Het staat nog altijd bij mijn peettante in de hal.”
Na haar studie kunstgeschiedenis in Utrecht en aanvullende
cursus kunstmarkt en connaisseurschap aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, was Ankie
Vanderfeesten weliswaar hoogopgeleid, maar had ze nog geen
“
Het eigen
onderbuikgevoel is
toch het belangrijkste.
Ankie Vanderfeesten
baan. Na een halfjaar vergeefs solliciteren besloot ze het over een
andere boeg te gooien.
Met steun van familie en vrienden begon ze een paar jaar geleden een galerie in eigentijdse
kunst in Weert, simpelweg Galerie Weert geheten. „In het begin
moet je de weg vinden in de hedendaagse kunstwereld. Je praat
met collega’s, kunstenaars en
met je publiek. Toch merk je dat
uiteindelijk het eigen onderbuikgevoel het belangrijkste is.”
Ze vindt van zichzelf dat ze in de
juiste richting zit. Kiezen voor
kunstenaars die weten te prikkelen, iets wat ze in haar eigen verzameling ook belangrijk vindt.
Met het aanbieden van cursus-
sen kunst verzamelen en workshops verbreedt ze de range van
haar galerie.
Haar - nog kleine collectie - bevat veel grafisch werk. Logisch,
want grafisch werk is over het algemeen betaalbaar, ook voor de
collectioneur met de smalle
beurs. En makkelijk verplaatsbaar. Soms koopt ze werk van
een kunstenaar die bij haar exposeert. In 2010 bracht ze werk van
“
Altijd bezig een verhaal
te verzinnen. Van wie
zou het scherfje zijn?
Ankie Vanderfeesten
Melody Toering. Dik een jaar geleden kocht ze een werk van
haar. Wolk, een houtskooltekening tussen plexiglas. „Het is al
die tijd in mijn geheugen blijven
zweven.” Ze is nog op zoek naar
een plek aan de muur waar ze
het werk kan bevestigen.
Eén van de recente aankopen is
The Joker, een fotowerk van Emmanuel Adjei en Marleen Ozgur.
Een werk dat zowel refereert aan
slavernij als vrijheid. De bananen verwijzen naar het rokje dat
de zwarte zangeres Josephine Baker droeg als ze optrad als zangeres. Ankie is lyrisch: „Een prachtig werk. Het confronteert je met
wie je bent.” Ze pauzeert. „Als
mens ben je gewoon kwetsbaar.”