SPECIAL Le Tour de France Eat, sleep, bike, repeat Het wordt al snel gezegd: je bent geen echte renner als je de Tour nooit hebt gereden. Voormalig prof Pascal Kolke Tankhuis (51) ervoer een grote leemte. En vulde die jaren later alsnog. Hij organiseerde in 2012 een Tour de France voor wielertoeristen, die een dag voor het peloton uit fietsen. In 2015 maakt hij opnieuw tientallen fietsers ‘zo gelukkig als Froome en Wiggins’. 18 FIETSSPORT MAGAZINE 01-2014 TEKST: RIK BOOLTINK BEELD: JEAN LUC ARMAND Een gigantische operatie is het, de organisatie van een Tour de helft daarvan heeft toegezegd er in 2015 bij te zijn”, zegt de oud- France voor recreanten. Pascal Kolke Tankhuis rekent voor: een fiet- prof, die vanaf zijn woonadres in Roemenië de organisatie voorbe- ser verbruikt door de bank genomen 6000 calorieën per dag. Verme- reidt. Hij hoopt opnieuw met minstens 35 fietsers de weg op te kun- nigvuldigd met 19 etappes en ruim 35 renners is er een immense nen. De kosten bedragen meer dan 4000 euro per persoon. “Eén voorraad voeding nodig om de motoren van de deelnemers ronkende keer in het leven de Tour rijden, het is een wens van veel mensen. Je te houden. “Na iedere 35 kilometer houden we een stop. Als je eten ervaart tijdens onze tocht dezelfde pijntjes en kwaaltjes als een prof in een rugzak stopt, dan nemen mensen het niet. Ze eten wel als je en je voelt hetzelfde geluk als je de streep haalt. Daar kun je de rest een tafel klaarzet met alleen maar lekkere dingen.” van je leven trots op zijn.” En dat is alleen nog maar het aspect voeding. Het takenpakket van het Volgens Kolke Tankhuis is de Tour de France voor iedereen een haal- achtkoppige begeleidingsteam is veel omvangrijker. Er gaan een touring- bare doelstelling, mits je goed bent voorbereid. “Het is best zwaar, car, twee kleine bussen en een personenauto mee op pad. De transfers dat staat buiten kijf. Zestien dagen rijd je gemiddeld 200 kilometer tussen hotel, start en finish moeten strak geregisseerd worden. Als de over vlak en soms behoorlijk bergachtig terrein. Je zit netto zo’n ze- sportievelingen in een loodzware bergrit negen uur op een koerszadel ven uur per dag op de fiets. Tel daarbij de eetmomenten en verplaat- hebben gezeten, willen zij zo snel mogelijk naar een hotel; met de benen singen op en je merkt dat je gedurende drie weken het grootste deel omhoog, herstellen, eten, gemasseerd worden. Met compagnon Wilfred van de dag bezig bent met het bereiken van je doelstelling. Maar ie- de Kruijf wordt alles tot in de kleinste details geregeld. dereen onderschat hoe je wordt meegezogen in elkaars wiel.” Kolke Tankhuis illustreert zijn verhaal met een voorbeeld. Een jaar “In 2012 fietsten we zelf mee. Al vrij snel zeiden we tegen elkaar: voor de editie van 2012 kwamen twee vrouwen naar hem toe. “Zij ‘Waar zijn we aan begonnen?’ We organiseren vaker fietsevenemen- vroegen: ‘Pascal, zou ik het kunnen?’. Ik zei tegen hen: ‘Met het no- ten en krijgen dan al snel complimenten. Maar tijdens de Tour van dige doorzettingsvermogen en een goede voorbereiding gaat het luk- drie weken ontpopten de deelnemers zich tot echte renners, die den- ken’. En ze deden het. Elk weekend fietsten ze twee keer lang en ken dat de wereld om hen draait. ‘Dat gaan we nooit meer doen’, doordeweeks zaten ze ook drie keer op het zadel. Het hoofd moet op zeiden we. Toen we op de Champs-Élysées waren, kwam bij eenieder de fiets willen. Een jaar lang leef je als een topsporter, je moet er de ontlading. We reden achter de pijlers, de mannen die de route veel voor opzij zetten. Ik heb zelf in de periode van maart tot juli da- uitzetten, door Parijs. Dat was zo’n mooi moment, dat we daarop zijn gelijks anderhalf tot drie uur gereden.” teruggekomen.” In de voorgaande editie heeft hij één ding geleerd: mensen gaan gedu- Doorzettingsvermogen rende de tocht als renner denken in plaats van als toerfietser. “Deelne- Inmiddels werkt Kolke Tankhuis aan de organisatie voor 2015. Aan- mers helpen elkaar, maar als hun eigen doelstelling, Parijs halen, in vankelijk was het de bedoeling om al dit seizoen de wegen van de gevaar komt, dan is het ieder voor zich. Er worden dagcoalities ge- Tour te trotseren, maar daarvoor was te weinig animo. Kolke Tankhuis smeed. Men rijdt elkaar uit de wind als dat bijdraagt aan de eigen zoekt de verklaring voor de geringe interesse in de hoge prijs, een ge- doelstelling. Renners zijn egocentrisch ingesteld. Als je verwacht sa- volg van de langere transfers. Vanwege het ‘Grand Départ’ in Enge- men gezellig een leuke, lange tocht door Frankrijk te maken, dan zijn land zijn de drempels simpelweg wat hoger dan gehoopt. Dat de er betere, alternatieve fietsevenementen waaraan je kunt deelnemen.” Ronde van Frankrijk in 2015 in Utrecht in gang schiet, moet de populariteit een boost geven. Bovendien is de organisatie logistiek ge- Voor meer informatie, video en foto´s van de voorgaande editie zie zien beter te behappen. “We hadden twintig aanmeldingen en de www.tropicalcyclist.com. Over Pascal Kolke Tankhuis Hij was in de jaren tachtig zeer korte tijd professioneel wielrenner bij Skala. In de jaren negentig werkte hij een aantal jaar als chef d’équipe van de Nederlandse beroepsrenners op de wereldkampioenschappen wielrennen. In die hoedanigheid deed hij de ervaring op die hij nu gebruikt voor de organisatie van talrijke fietsevenementen. Dat doet hij met zijn bedrijfje Tropical Cyclist. Hij organiseert tochten in onder meer Madagaskar, Mongolië en Zuid-Afrika. De Tour de France is wat hem betreft één van de mooiste uitdagingen. Alles wat een renner als vanzelfsprekend beschouwd, moet tot in de puntjes geregeld zijn: eten, slapen, drinken, vervoer. De organisatie maakt gebruik van bekende hotelketens als Ibis en Etap. FIETSSPORT MAGAZINE 01-2014 19
© Copyright 2024 ExpyDoc