Fietssport Magazine van de NFTU heeft een artikel

SPECIAL
Le Tour de France
Eat, sleep,
bike, repeat
Het wordt al snel gezegd: je bent geen
echte renner als je de Tour nooit hebt
gereden. Voormalig prof Pascal Kolke
Tankhuis (51) ervoer een grote leemte.
En vulde die jaren later alsnog. Hij
organiseerde in 2012 een Tour de
France voor wielertoeristen, die een dag
voor het peloton uit fietsen. In 2015
maakt hij opnieuw tientallen fietsers ‘zo
gelukkig als Froome en Wiggins’.
18
FIETSSPORT MAGAZINE 01-2014
TEKST: RIK BOOLTINK BEELD: JEAN LUC ARMAND
Een gigantische operatie is het, de organisatie van een Tour de
helft daarvan heeft toegezegd er in 2015 bij te zijn”, zegt de oud-
France voor recreanten. Pascal Kolke Tankhuis rekent voor: een fiet-
prof, die vanaf zijn woonadres in Roemenië de organisatie voorbe-
ser verbruikt door de bank genomen 6000 calorieën per dag. Verme-
reidt. Hij hoopt opnieuw met minstens 35 fietsers de weg op te kun-
nigvuldigd met 19 etappes en ruim 35 renners is er een immense
nen. De kosten bedragen meer dan 4000 euro per persoon. “Eén
voorraad voeding nodig om de motoren van de deelnemers ronkende
keer in het leven de Tour rijden, het is een wens van veel mensen. Je
te houden. “Na iedere 35 kilometer houden we een stop. Als je eten
ervaart tijdens onze tocht dezelfde pijntjes en kwaaltjes als een prof
in een rugzak stopt, dan nemen mensen het niet. Ze eten wel als je
en je voelt hetzelfde geluk als je de streep haalt. Daar kun je de rest
een tafel klaarzet met alleen maar lekkere dingen.”
van je leven trots op zijn.”
En dat is alleen nog maar het aspect voeding. Het takenpakket van het
Volgens Kolke Tankhuis is de Tour de France voor iedereen een haal-
achtkoppige begeleidingsteam is veel omvangrijker. Er gaan een touring-
bare doelstelling, mits je goed bent voorbereid. “Het is best zwaar,
car, twee kleine bussen en een personenauto mee op pad. De transfers
dat staat buiten kijf. Zestien dagen rijd je gemiddeld 200 kilometer
tussen hotel, start en finish moeten strak geregisseerd worden. Als de
over vlak en soms behoorlijk bergachtig terrein. Je zit netto zo’n ze-
sportievelingen in een loodzware bergrit negen uur op een koerszadel
ven uur per dag op de fiets. Tel daarbij de eetmomenten en verplaat-
hebben gezeten, willen zij zo snel mogelijk naar een hotel; met de benen
singen op en je merkt dat je gedurende drie weken het grootste deel
omhoog, herstellen, eten, gemasseerd worden. Met compagnon Wilfred
van de dag bezig bent met het bereiken van je doelstelling. Maar ie-
de Kruijf wordt alles tot in de kleinste details geregeld.
dereen onderschat hoe je wordt meegezogen in elkaars wiel.”
Kolke Tankhuis illustreert zijn verhaal met een voorbeeld. Een jaar
“In 2012 fietsten we zelf mee. Al vrij snel zeiden we tegen elkaar:
voor de editie van 2012 kwamen twee vrouwen naar hem toe. “Zij
‘Waar zijn we aan begonnen?’ We organiseren vaker fietsevenemen-
vroegen: ‘Pascal, zou ik het kunnen?’. Ik zei tegen hen: ‘Met het no-
ten en krijgen dan al snel complimenten. Maar tijdens de Tour van
dige doorzettingsvermogen en een goede voorbereiding gaat het luk-
drie weken ontpopten de deelnemers zich tot echte renners, die den-
ken’. En ze deden het. Elk weekend fietsten ze twee keer lang en
ken dat de wereld om hen draait. ‘Dat gaan we nooit meer doen’,
doordeweeks zaten ze ook drie keer op het zadel. Het hoofd moet op
zeiden we. Toen we op de Champs-Élysées waren, kwam bij eenieder
de fiets willen. Een jaar lang leef je als een topsporter, je moet er
de ontlading. We reden achter de pijlers, de mannen die de route
veel voor opzij zetten. Ik heb zelf in de periode van maart tot juli da-
uitzetten, door Parijs. Dat was zo’n mooi moment, dat we daarop zijn
gelijks anderhalf tot drie uur gereden.”
teruggekomen.”
In de voorgaande editie heeft hij één ding geleerd: mensen gaan gedu-
Doorzettingsvermogen
rende de tocht als renner denken in plaats van als toerfietser. “Deelne-
Inmiddels werkt Kolke Tankhuis aan de organisatie voor 2015. Aan-
mers helpen elkaar, maar als hun eigen doelstelling, Parijs halen, in
vankelijk was het de bedoeling om al dit seizoen de wegen van de
gevaar komt, dan is het ieder voor zich. Er worden dagcoalities ge-
Tour te trotseren, maar daarvoor was te weinig animo. Kolke Tankhuis
smeed. Men rijdt elkaar uit de wind als dat bijdraagt aan de eigen
zoekt de verklaring voor de geringe interesse in de hoge prijs, een ge-
doelstelling. Renners zijn egocentrisch ingesteld. Als je verwacht sa-
volg van de langere transfers. Vanwege het ‘Grand Départ’ in Enge-
men gezellig een leuke, lange tocht door Frankrijk te maken, dan zijn
land zijn de drempels simpelweg wat hoger dan gehoopt. Dat de
er betere, alternatieve fietsevenementen waaraan je kunt deelnemen.”
Ronde van Frankrijk in 2015 in Utrecht in gang schiet, moet de populariteit een boost geven. Bovendien is de organisatie logistiek ge-
Voor meer informatie, video en foto´s van de voorgaande editie zie
zien beter te behappen. “We hadden twintig aanmeldingen en de
www.tropicalcyclist.com. 
Over Pascal Kolke Tankhuis
Hij was in de jaren tachtig zeer korte tijd professioneel wielrenner bij Skala. In de jaren negentig werkte hij een aantal jaar als chef
d’équipe van de Nederlandse beroepsrenners op de wereldkampioenschappen wielrennen. In die hoedanigheid deed hij de ervaring op
die hij nu gebruikt voor de organisatie van talrijke fietsevenementen. Dat doet hij met zijn bedrijfje Tropical Cyclist. Hij organiseert tochten in onder meer Madagaskar, Mongolië en Zuid-Afrika. De Tour de France is wat hem betreft één van de mooiste uitdagingen. Alles
wat een renner als vanzelfsprekend beschouwd, moet tot in de puntjes geregeld zijn: eten, slapen, drinken, vervoer. De organisatie
maakt gebruik van bekende hotelketens als Ibis en Etap.
FIETSSPORT MAGAZINE 01-2014
19