Erevoorzitter Willem Berendse houdt niet van

35
Foto Henk Hutten
Sport
Vanuit zijn woonkamer heeft Willem Berendse een prachtig uitzicht over de voetbalvelden van Terschuurse Boys.
Erevoorzitter Willem Berendse houdt niet van stilzitten
moesten we uit tegen Montfoort
en stonden een punt achter ze. Wij
kwamen heel snel op 0-2, maar net
zo snel werd het 3-2 voor ons. Van
de Ark uit Harderwijk was die
middag scheidsrechter, zijn naam
zal ik nooit meer vergeten want
wat floot hij slecht. Zij scoorden
twee keer na een fout van hem.
Montfoort kwam op 3-3 en bij die
stand zouden we degraderen. In
de allerlaatste seconde schoot
Jaap van ‘t Land, die helaas al op
55-jarige leeftijd is overleden,
vanuit buitenspelpositie de bal
vanaf 40 meter in het doel: 3-4.
Van de Ark floot meteen daarna af,
waardoor Terschuurse Boys erin
bleef en dat vierden we als een
soort kampioensfeest. De sfeer en
vreugde was zo intens groot. Vanuit verloren positie kwamen we
terug, dat is echt Terschuurse
Boys. Wij geven nooit op.’’
Berendse denkt ook nog graag terug aan een andere verloren wedstrijd. ,,In 1975 lootten we IJsselmeervogels voor de districtsbeker.
Zij hadden een paar maanden
daarvoor nog de halve finale van
de KNVB beker bereikt en kwamen nu naar ons toe. De entree
was 1,25. Hun secretaris zei nog
tegen ons ‘waarom heb je er geen
‘drei’ gulden van gemaakt.’ Daar
hadden wij helemaal niet over nagedacht. Er kwam 1500 man op
die wedstrijd af, dus dat had een
mooie recette kunnen worden. Ach
commercieel zijn we hier nooit geweest.’’
,,Terschuurse Boys kwam die wedstrijd op 1-0 door een doelpunt
van Eep van Veldhuizen en die
voorsprong hielden we tot aan de
rust vast. Zij maakten na rust gelijk, maar ze moesten Jaan de
Graaf inbrengen om ons te verslaan. Hij maakte vlak voor tijd de
1-2. Jammer, maar het was wel een
spektakel. Deze wedstrijden zijn
de leuke dingen waar je op terug
kan kijken, net zoals we later nog
wel eens GVVV en Sparta Nijkerk
hebben uitgeschakeld.’’
Het was niet alleen maar strijden
tegen degradatie voor Terschuurse
Boys. ,,In 1992 werd er voor het
eerst een nacompetitie in het leven geroepen,’’ vertelt Berendse
gretig verder. ,,Wij plaatsten ons
daarvoor en speelden op het veld
van Huizen een beslissingswedstrijd tegen Swift uit Amsterdam.
We werden de eerste helft helemaal weggespeeld, maar Ben van
Veldhuizen stond fantastisch te
keepen. Na 90 minuten stond het
gelijk en moesten er penalty’s genomen worden. Ben stopte er twee
waardoor wij promoveerden naar
de derde klasse. Dat was in die tijd
het derde amateurniveau in Nederland, de hoofd- en topklasse
waren er toen nog niet. We kwamen in een afdeling met tegenstanders als Ajax en SDC Putten
en begonnen met drie overwinningen. Jan van de Kleut, mijn oude
buurjongen, was die zomer gestopt met korfballen om te gaan
voetballen en scoorde zes keer in
die drie wedstrijden, daarna raakte hij geblesseerd en keerde dat
seizoen niet meer terug. Dat we
degradeerden was geen grote verrassing. In de vierde klasse had-
den we het altijd al moeilijk en
bleven we er vaak net in. Het was
mooi om een keertje in die derde
klasse mee te mogen doen.’’
Terschuurse Boys draait nu alweer
een aantal jaar goed mee in de
huidige derde klasse. ,,Dat is een
mooi niveau voor ons. Misschien
promoveren we dit seizoen wel. We
staan er niet verkeerd voor. Binnenkort (12 april, red) moeten we
uit naar Hoevelaken. Zij staan bovenaan en die wedstrijd is voor
ons altijd dé derby. Als we tegen
VVOP moeten komt er ook altijd
veel publiek kijken, maar de wedstrijden tegen Hoevelaken zijn
speciaal voor ons. Ik kijk er nu al
naar uit. Wat de uitslag ook gaat
worden, na afloop is het altijd gezellig als Terschuurse Boys en
Hoevelaken tegen elkaar moeten.’’
Gezelligheid, verbondenheid en
niet willen opgeven, die drie dingen komen steeds terug als Berendse vertelt over ‘zijn’ Terschuurse Boys. Want die status
heeft de club ondertussen wel gekregen bij de Amersfoorter. ,,Men-
‘Wij geven
nooit op.
Dat is echt
Terschuurse Boys’
sen voelen zich hier altijd snel
thuis. Kijk maar eens naar Lopes-Dinis Magalhaes. Hij kwam
hier een paar jaar geleden via
Dick Overeem terecht en heeft het
enorm naar zijn zin. Zijn kinderen
lopen hier bij de wedstrijden lekker rond en hij voelt de waardering. Lopes zou naar Veensche
Boys gaan, maar na twee trainingen daar was hij alweer terug. ‘Ik
ga daar niet voetballen’, zei hij.
Sinds de winterstop doet hij weer
mee en we kunnen hem goed gebruiken. Net zoals William Liefting. Dat is de enige speler die wij
bewust gevraagd hebben om hier
te komen voetballen. Dirk Jan
Bruinekool stopte als doelman en
we hadden een goede keeper nodig. Bij Terschuurse Boys doen we
het altijd zoveel mogelijk met eigen jongens,’’ zegt Berendse.
,,Daarom zou het voor het dorp
goed zijn als er weer wat huizen
bijgebouwd gaan worden. De
plannen liggen er. De voetbalvelden worden dan verplaatst naar
de andere kant van de beek. Daar
moet dan een nieuw complex met
clubhuis en kleedkamers komen.
De kleedkamers die we nu hebben
zijn al vijftig jaar oud en echt aan
vervanging toe.’’
De clubman hoopt om nog een reden dat de verhuizing snel doorgaat. ,,Er wonen veel voetballers
van Terschuurse Boys in Hoevelaken en Nijkerk. Als ze weer hier
gaan wonen blijven ze misschien
ook op dinsdagavond na de training wat langer hangen en kan ik
toch die bardienst blijven draaien,
haha.’’

Download Report