Reflectie P4 | AE-afstudeerstudio - TU Delft Institutional Repository

Reflectie P4 | AE-afstudeerstudio
Wessel van Beerendonk
Distinguished Dunes
De studio is zo ingericht dat een ieder start met een specifieke technologische fascinatie, aan de hand
van deze fascinatie doet iedere student onderzoek. In mijn geval een fascinatie voor robotica, en met
name de mogelijke toepassing hiervan binnen de architectuur. Gedurende dit onderzoek, met name
na het onderzoek, dient men een ruimtelijke vertaalslag te maken van onderzoek naar ontwerp. Aan
het begin heb ik wat moeite gehad om in een vroeg stadium van het onderzoek deze vertaalslag te
maken, dit kwam met name door de grote onduidelijkheden rondom mijn ontwerp. Men dient te starten
met een technologische fascinatie waarna men een context kiest en een passend programma. Mijns
inziens leidt dit in veel gevallen tot ‘onderzoek met voorbedachte raden’, hiermee bedoel ik te zeggen
dat men dient op te letten om niet te vervallen in een letterlijke vertaling van onderzoek naar ontwerp.
Waarbij men geforceerd zijn of haar onderzoek projecteert op het uiteindelijke ontwerp ongeacht de
positieve of negatieve gevolgen te erkennen. Dit heb ik getracht te voorkomen door mijn
technologische fascinatie ondersteunend te laten fungeren aan mijn ontwerp in plaats van leidend.
Hierdoor kan het ontwerp op meerdere facetten excelleren. Waarbij er continu informatie uitgewisseld
wordt aan de hand van feedback loops tussen technisch onderzoek, context, programma en ontwerp.
Nadat je je technologische fascinatie duidelijk geformuleerd had diende men een projectlocatie te
kiezen. Er werden destijds drie verschillende project locaties aangeboden. De Nederlandse kust sprak
mij destijds het meest aan, dit werd vrij vaag omschreven toentertijd. Echter ben ik van mening dat ik
aan de hand van mijn ontwerp, in samen spraak met het onderzoek en programma er weldegelijk in
ben geslaagd een positieve bijdrage te leveren aan een deel van de heersende problematiek aan de
Nederlandse kust. Door het gebouw als gelijke plaats te geven binnen het haar omgeving. Een
gebouw dat door haar ingreep in de natuur een bijdrage levert aan het oplossen van de lokale
problematiek.
De methodische aanpak van de AE-afstudeerstudio is erg helder en omkaderd. Zoals ik eerder
vermeldde is met name deze duidelijke indeling van technisch onderzoek gedurende het eerste
semester(simultaan, echter in mindere mate ontwerpen) en gedurende het tweede semester de
vertaalslag van het onderzoek naar ontwerp een punt wat ik beter had kunnen aanpakken. Met de
wetenschap van nu zou ik namelijk getracht hebben in een vroeger stadium bezig te zijn met de
architectonische implementatie van de technologie. Ik heb mijzelf (te)veel gefocust op het technisch
oplossen van bepaalde problemen waarbij ik regelmatig het architectonische aspect van de studio uit
het oog verloor. Dit is ook mede veroorzaakt door de lastige materie, robotica. Een onderwerp wat erg
veel inspanning en grijze hersencellen van me vraagt.
Ondanks deze mogelijke verbeterpunten ben ik erg tevreden betreft het proces en de producten van
het afgelopen studiejaar. Met name als ik kijk naar datgene wat ik heb bereikt in de robotica en de
uiteindelijke vertaalslag hiervan naar het ontwerp. Ook de evolutie van mijn plattegronden en sneden
spreken erg tot te verbeelding; met het oog op mijn ontwerpproces. Echter had ik graag gezien dat het
moment van evolueren van plattegrondversie naar plattegrondversie in een eerder stadium van mijn
onderzoek had plaatsgevonden.
De relatie tussen het uiteindelijke ontwerp en de brede sociale context is mijns inziens te vinden in de
expressieve taal van het ontwerp, de uitbundigheid en zorgvuldigheid waarmee het crematorium
ontworpen is. Een gegeven wat erg schaars is in de hedendaagse funerale architectuur. Een
architectuur die eerder richting het serieel afwerken van ceremonies gaat dan een waardige plaats
bieden voor naasten om een waardig afscheid te nemen van zijn of haar geliefde. Hier draagt het
technologisch onderzoek ook aan bij, in sociaal-economische zin. De onderzochte technologie maakt
namelijk een vormvrijheid mogelijk die buitengewoon welkom is en volledig uitgebuit kan worden door
desbetreffende architecten.
Evolutie in plattegrond