De passie is terug bij Humanitas DMH De vereniging Humanitas is een landelijke vrijwilligers organisatie. Humanitas DMH is een van de zeven zelfstandige stichtingen die ooit door de vereniging zijn opgericht. Begin dit jaar plaatste Cortex Group twee nieuwe rayonmanagers bij Humanitas DMH, een landelijke organisatie die zich van oudsher richt op het begeleiden van mensen met een verstandelijke beperking. De organisatie kwam vorig jaar negatief in het nieuws doordat de Ondernemingsraad en de Cliëntenraad de volledige Raad van Bestuur en Raad van Toezicht naar huis wist te sturen. Een compleet nieuwe Raad van Toezicht trad aan en zocht Frank Wolterink aan als (interim) bestuurder. De turbulente periode is voorbij en de passie is terug. Reden voor een interview. “Het gaat vooralsnog goed”, glunderend schudt de boomlange Frank Wolterink mijn hand. “Bij mijn aantreden trof ik een organisatie aan in ontreddering. Vanaf 2006 is geprobeerd een centralisatie door te voeren. Maar dat proces is volledig mislukt. Mijn interim voorganger heeft getracht via een structuurinterventie het tij te keren, maar dat verergerde de situatie. Ik merkte een sfeer van angst en apathie en er was veel verwarring. Men was letterlijk de weg kwijt. Voor de medewerkers en vrijwilligers was het een heftige periode. Financieel en organisatorisch zaten we op een dieptepunt. Dat hebben we in een half jaar weten om te buigen in een positieve spiraal naar boven. Het begin van vertrouwen in de toekomst is terug, ook al is die nog lang niet verzekerd.” Van interim naar vast Frank ken ik als een gepokt en gemazelde interim bestuurder, die de afgelopen 25 jaar meerdere zorginstellingen heeft aangestuurd. Een interim bestuurder, die vaak gevraagd is om te blijven maar dat om ethische redenen niet wilde. Waarom nu wel gezwicht en weggegaan bij C3? “Het was hier vanaf de start duidelijk dat de mogelijkheid van een vast dienstverband er in zat, maar zeker was dat nog niet. Mijn opdrachten waren gemiddeld al anderhalf jaar lang en ik merkte dat ik meer verbinding zocht met een organisatie. Ik voldoe ook eigenlijk niet aan het prototype dat we van interim bestuurders hebben. Vanaf dag een voel ik me altijd betrokken, praat direct over onze organisatie en nam altijd met moeite afscheid. Hier UIT NIEUWSBRIEF NR. 2 2014 bood zich de gelegenheid om je vanaf de start voor een langere periode te verbinden aan een organisatie. Een mooie landelijke organisatie, waar ik me thuis voel en leiding mag geven aan een fundamentele verandering.” Transparantie Frank spreekt openlijk over de bestuurlijke puinhoop die hij aantrof en probeert het niet onder het tapijt te vegen. Ook in zijn analyse heeft hij er geen doekjes om gewonden. Dat is in de organisatie erg gewaardeerd. “Men had al langer het gevoel dat het niet goed ging. Ik heb alles transparant gemaakt. Toen begreep men wat er aan de hand was. Dat we moesten veranderen om niet failliet te gaan”. Toch heb je niet direct ingegrepen, hield ik hem voor. “Dat was een bewuste keuze. Voor 2014 waren de afspraken met het zorgkantoor gemaakt en ook al wisten we niet precies waar we financieel stonden, dat gaf een basis om aan de slag te gaan met het herijken van de missie en de visie. Humanitas is gebaseerd op humanistische kernwaarden, waarin de cliënt als mens wordt gezien en wij ons richten op een maximale ontplooiing. Ongeveer 50% van onze cliënten woont bij ons, de rest is ambulant. We zitten verspreid over het hele land. Met de in gang gezette decentralisatie van delen van de zorg richting gemeenten, hadden we opeens te maken met 120 nieuwe financiers. Maar wat wilden die van ons en wat konden wij hen bieden? Daar hebben we eerst over nagedacht en hebben we de hele organisatie intensief bij betrokken. We hebben gekozen voor een risicovolle ondernemende strategie. In de regio’s zullen de managers die moeten vertalen in een gerichte profilering van onze meerwaarde richting gemeenten. De regio’s hebben daarom de toekomst en worden de belangrijkste organisatorische eenheden van Humanitas DMH. Het landelijke bureau gaat die ontwikkeling faciliteren”. Verbreden “Wij waren sterk gericht op mensen met een verstandelijke beperking. Zij waren ons bestaansrecht en bestaansreden. DMH stond daarom ook voor ‘dienstverlening aan mensen met een handicap’ en daarom maken wij deel uit van de VG sector. Maar onze professionele kennis en expertise kunnen we ook voor andere doelgroepen inzetten, daarom hebben we DMH vertaald in ‘dienstverlening aan mensen met een hulpvraag’. Dat is meer dan semantiek, maar een bewuste keuze. Je kunt dan denken aan mensen met een autistische stoornis of bij voorbeeld de forensische zorg aan jonge gedetineerden met verstandelijke beperkingen. Gemeenten zitten vaak met hun handen in het haar, omdat ze geen raad weten met overlast veroorzakende jongeren, die niet zelden een verstandelijke beperking hebben. Zo hebben wij recent in een weekend voor een bepaalde gemeente een ingewikkelde crisissituatie weten op te lossen, waardoor we nu een grote groep UIT NIEUWSBRIEF NR. 2 2014 jongeren mogen begeleiden. De gemeente is zelfs bereid daar eigen middelen op in te zetten. Onze kleinschalige aanpak en het project Homerun, dat wij voor deze problematiek hebben ontwikkeld, sluit nauw aan bij dit soort situaties. Onze kennis en expertise is zo van directe meerwaarde voor gemeenten, die veiligheid moeten koppelen aan het sociale domein. We willen met hen partnerships aangaan, juist om dat wij verstand hebben van die doelgroep. Dit soort successen vieren we ook intern en geeft de medewerkers nieuwe energie. Wij zijn een waarde gedreven organisatie, waar mensgerichtheid in de weefsels van de organisatie zit. We hebben echt iets te bieden voor onze cliënten. We zien een grote latente vraag, maar we moeten ons ook af gaan vragen wie voor onze begeleiding wil blijven betalen. Dat betekent dat we ons gaan onderscheiden en ons aanbod gaan concretiseren. Kennis van de context van onze cliënten is daarin van onschatbare meerwaarde. Het geloof in eigen kunnen was even zoek, maar is volledig terug.”
© Copyright 2025 ExpyDoc