Verslag Racing Team Powerseal

Verslag 1e 3D cup wedstrijd Ducati
Club Race Assen van Racing Team
PowerSeal
Na een enerverend voorjaar en een lange voorbereiding is het dan eindelijk zo ver. De Ducati Club
Race staat voor de deur. En daarmee de eerste wedstrijd voor de 3D-cup.
Na een succesvolle training in Almeria en Mugello
zijn we er als team klaar voor.
De racetruck is door Lotte helemaal tot in de
puntjes gewrapped en ziet er super vet uit. Jeroen
heeft de laatste zaken in de cabine gefikst en bij
TTC hebben ze de kapotte koppakking
gerepareerd. Tevens een nieuwe voorruit voor
beter zicht en klaar is hij voor de strijd.
Jeroen heeft na Mugello nog even vlug besloten
een ander subframe en voor-frame te monteren
en tevens een volledig nieuwe kuip op de motor
gebouwd. Nu moest ook daar Lotte weer mega aan de slag om de #74 van het team in de zelfde look
te maken als die van Atiba en mij. En weer super gelukt dus. Nog even wat reclame op de tent
gewrapped en klaar is kees. Sorry, Lotte.
Atiba heeft nog een nieuwe set ketting en tandwielen gemonteerd na de kettingbreuk in Mugello.
Samen met Arno van Moto Puro is de hele motor nog
nagekeken dus daar kon het niet meer aan liggen.
Op woensdag de truck geladen, de camper weer uit het
vet en om een uurtje of 3 richting Assen.
Voor de eerste keer de walky talky’s uitgeprobeerd, over!
Werkte super.
Na een uurtje of drie komen we op het TT circuit aan en
positioneren ons voor pit box 7 en 8. Deze zijn door onze
Ducati dealer Moto Puro gehuurd om de winkel in op te
bouwen en een aantal klanten fietsen in te herbergen.
O.a. Fred en Peggy vinden hier hun tijdelijke huis.
Binnen 20 min (onze eerste pr) staan Vrachtwaggel met tent, en de camper opgesteld. Ziet er vet uit.
Hapje eten en ons mandje in. De volgende dag beginnen de eerste vrije trainingen.
Donderdag morgen is het weer oké en verloopt de inschrijving zonder problemen.
De eerste sessie vrije training kunnen beginnen. Voor mij verlopen de eerste sessies wat moeizaam.
Jeroen en Atiba hebben van het begin een goed ritme te pakken. Jeroen begint met 1.54ers en Atiba
schiet meteen naar de 1.48ers. Hoezo 5 jaar niet op Assen geweest. Denk dat ik ook pas over 5 jaar
terug kom als deze tijden dan komen. En dan nog zeggen dat het ritme morgen wel komt. Bluffert.
De donderdag verloopt verder zonder problemen en Jeroen en Atiba maken lekker progressie. Ik blijf
duidelijk achter. Oorzaak waarschijnlijk te druk in mijn hoofd. Noemen ze stress of zo.
Gedurende de dag heeft de cateraar de bestelde BBQ inclusief
twee tenten gebracht en hebben wij onze race village op orde.
Ziet er weer super profi uit. Later op de avond komen ook Peggy
en Fred aan en komt de
firma Moto Puro haar
Pitt box inrichten als
tijdelijke winkel voor het
weekend.
’s-Avonds lekker met drieën de eerste stokjes op de BBQ
omdat toch iemand moet testen of het allemaal in orde is.
De vrijdag verloopt verder prima en de 4 trainings sessies worden goed afgesloten. Voor Jeroen en
Atiba gaan de tijden lekker omlaag en zelfs mijn tijden gaan naar de 1.54. dit is nog 2 sec boven mijn
pr maar begint weer een beetje op racen te lijken.
De laatste sessie neemt Atiba ons nog een keer onder zijn hoede om de goede lijnen te vinden. Peggy
en Fred sluiten ook aan en met ons 5en knallen we het circuit rond. Komen we terug heeft JC van
Moto Puro ons met drieën achter elkaar zien rijden en zijn we een bijnaam rijker.
Powerrrr Rangers.
Denk dat maar onze nickname moet gaan worden dus.
Vrijdag avond arriveren Angelique en kids samen met Ilse om
ons team compleet te maken. Voor Ilse is het de eerste keer
dat zij haar mannetje zal zien racen en dat blijkt het hele weekend wel. Ze is soms zenuwachtiger dan
wij. Super leuk.
Angelique gaat zich buiten de algemene zorg voor het hele gebeuren met name toeleggen op de
persoonlijke verzorging van de rijders. Haar massages doen wonderen en hebben zeker bijgedragen
aan het behalen van de trofeeën. Liekske bedankt.
Vrijdag avond met zun allen tig pizza’s besteld en een beetje op tijd naar bed.
Morgen twee kwalificaties en voor Jeroen en mij aan het einde van de dag een eerste wedstrijd.
De kwalificaties verlopen voor Jeroen en Atiba super goed, maar voor mij zijn ze dramatisch. Er ligt
heel veel olie van kapot gelopen motoren op de baan en ik kom niet onder de 1.54.
En dat terwijl Jeroen voor het eerst onder de 1.50 komt. In de
magische 40ers. Atiba valt naar de 1.43ers dus geeft meteen een
visitekaartje af. Vet
hoor.
Doordat het bij mij
allemaal niet op
zijn plaats valt
besluit ik de wedstrijd die avond te skippen en Atiba
mijn plaats in te laten nemen. Een goede beslissing
voor mij en het team. Atiba rijdt achter Nederlands
superbike lijst aanvoerder Nigel Walraven naar een
super 2e plaats. De eerste beker voor het team is
binnen. Jeroen gooit er met een nieuwe pr nog een schepje bovenop.
De gasten die vanmiddag zijn gekomen, waaronder mijn oudste fan, ons pa, hebben genoten van al
dit spektakel.
De BBQ wordt aangestoken en onder de nog steeds heerlijke
ondergaande zon wordt gezellig nagetafeld en komen de sterke
verhalen los.
Door mijn tegenvallende trainingstijden baal ik wel tot Peggy komt
melden dat wij zijn ingedeeld in de open A klasse en ik daar 2e
getraind sta en zij achter mij 8e.
“Allé we gaan samen naar da podium” meld Peggy. Ik denk ja ja en sla er verder geen acht op.
De volgende dag komen er nog meer fans waaronder Marco en
Mayka en Corné beiden met een hele tros vrienden. Super tof.
De eerste race voor ons drieën is de 3D-cup race. Deze gaat
voor het kampioenschap dus is het belangrijk om hier serieus
aan te beginnen. Ik heb besloten de knop om te zetten en gewoon te gaan genieten en fuck de rest.
Atiba laat meteen zijn visitekaartje achter en rijdt het hele veld op een hoop om voor nummer 2 en 3
met een grote voorsprong als eerste over de meet te komen. Punt gemaakt en dat is twee.
Jeroen heeft weer een wereldrace gereden en is als 14e met een nieuwe pr van iets in de 1.48
gefinisht. Ik kom een paar plaatsen hier achter binnen maar heb fijn gereden en het ritme begint
weer te komen.
Om een uur moeten Peggy en ik aantreden voor onze wedstrijd in
de open A.
Ik bekijk in het park fermé de concurrentie en denk dat het er maar
eens van moet komen.
Oprijden via de warm-up lap naar de start en wachten tot het rode
licht uit gaat. Als een pijl weg en als tweede de haarbocht in.
Kopman Lenarduzi is wat twijfelachtig in de Stubben bocht, dus ik
besluit meteen voorbij te steken. Nu is het zaak om het koppie er bij te houden en niet te verslappen.
Op kop rijden heeft als voordeel dat niemand je in de weg rijdt, maar als nadeel dat je je niet kunt
focussen op een eventueel snellere man voor je.
In het begin kan de tweede man aansluiten en zelfs even voorbij steken. Ik besluit dat het no way is
dat ik hier de wedstrijd afgeef en draai de gaskraan nog
verder open.
Uiteindelijk kom ik met ruim 11
seconden voorsprong over de
streep en springen de tranen in
mijn ogen. Met een nieuw
persoonlijk record van 1.501 en
een overwinning mag ik voor de
eerste keer in mijn race carrière
op het podium gaan staan. En
nog wel op de hoogste trede.
En dat samen met mijn race coach Peggy die op een geweldige derde plaats
is geklasseerd. De kurken van de flessen en spuiten met dat spul. Ik wist niet dat champagne zo pikt
in je ogen. Zeker 30 seconden blind geweest. Peggy bedankt.
Maar dit is het allemaal waard. Wat een kick. Dit maakte mijn hele weekend goed.
Ondertussen staan Atiba en Jeroen klaar voor hun race in de Desmo Quattro. Hierin staan voor Atiba,
serieuze concurrenten aan de start.
De twee rijders van het EAB superstock team dat strijd voor het Europese kampioenschap en Nigel
Walraven zijn tegenstanders die in principe aan hun stand verplicht zijn voor Atiba te eindigen.
De uitslag is er dan ook een die verwacht is en Atiba komt op een super 4e plaats binnen. Achter
zulke kanonnen een super prestatie op een helemaal standaard fiets.
Jeroen rijdt weer in de 1.48ers en is ook super tevreden met het resultaat. Toppie maat.
Dan komt nog de slotrace Corsa di championi. De race van alle klasse winnaars in de snelste klassen.
Atiba moet dus om 6 uur nog een keer aan de bak. Nu bestaat de concurrentie wederom uit Nigel
Walraven en Arie Vos op een supersnelle KTM.
De start is goed en Atiba is als derde weg, steekt Arie vos voor de snelle Ruskenhoek voorbij maar
merkt dat Arie een echte racer is. Hij komt op een bijna onmogelijke plaat in de Stekkenwal weer
terug.
In de tweede ronde gaat het fout en glijdt Atiba over de curbs in de GT bocht onderuit. Klassering
weg en pak naar de klote. Jammer maar het kan het weekend met drie podiumplaatsen voor het
team niet meer kapot maken. De schade aan de motor is minimaal dus dat valt gelukkig mee.
Dan de spullen weer in vrachtwaggel en kamper geladen en richting huis na een meer dan geslaagd
eerste race weekend van het seizoen.
Bedankt allemaal voor de support en de ondersteuning en hopelijk tot op een volgend evenement.
Ducati Racing Team PowerSeal
René Kunzler
#9
Jeroen van de Vijfeijke # 74
Atiba Belgrave
# 77

Download Report