wandeling 1,9 km

IVN Eemland
[email protected]
www.ivn.nl/afdeling/eemland
Wandelroute
’t Hoogt
1,9 KM
Deze route is een verkorte versie van natuurpad Het Soester Hoogt.
De 1,9 km route is gemaakt ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van IVN Eemland in 2014.
De nummers 9. e.v. in de beschrijving verwijzen naar de nummers van de paaltjes (met een rode kop).
De route begint op het terras van RESTAURANT ’t HOOGT
U verlaat het terras en gaat naar de heide. Daar gaat u rechtsaf en volgt de rode paaltjes omhoog en door
een hek.
Op de top, vlakbij paal 15, bevindt zich een stenen tafel die de richtingen aangeeft waarin verschillende
herkenningspunten in de omgeving te zien zijn. Helaas zijn de bomen zover doorgegroeid dat van een
onbelemmerd uitzicht nauwelijks meer sprake is.
U gaat naar de halfverharde weg en weer door een hekje.
Deze weg volgt u naar beneden en u steekt de verharde weg over naar het fietspad.
U gaat nu over het fietspad naar beneden tot u bij de afrastering komt van landgoed De Paltz.
PAS OP HET VERKEER!
Bij het hek gaat u linksaf, u kunt nu de rode paaltjes blijven volgen.
De naam De Paltz is afgeleid van de woonplaats van dagloners die uit Duitsland (De Pfaltz) kwamen om
hier een bestaan op te bouwen. Zij waren soldaten van Frederik de Grote (1712-1767) en gedeserteerd uit
zijn leger. Het landhuis staat op de plek waar voorheen twee woningen van de dagloners stonden.
Vroeger heette dit gebied Hoog Hees. Voor Hees lag bij Zeist en Laag Hees bij de Wieksloterweg in Soest.
9. We bevinden ons nu in het Burgemeesterbos. Door het uitgroeien van de opslag is de begroeiing
redelijk gevarieerd.
Een van de grotere bomen is de lariks. De boom kleurt prachtig goudgeel in de herfst en laat dan zijn
naalden vallen. De knobbelige twijgjes met af en toe nog een kegeltje zijn dan goed te herkennen. In het
voorjaar komen uit de knobbeltjes de bundeltjes naalden die lijken op scheerkwastjes.
Ook is hier een waterpeilmeter, regelmatig wordt er de grondwaterstand gemeten. Er komen verschillen
voor van 20 cm.
10. Hier vindt u een stuk gemengd bos met beuk, douglasspar, eik, berk, hulst en tamme kastanje.
Naarmate een bos meer open is, valt er meer licht op de grond en komt er meer ondergroei.
11. Wanneer u bij het genummerde paaltje gaat staan en over de afrastering kijkt dan kunt u de
voormalige zandafgraving zien. Die grenst aan de voormalige Vliegbasis Soesterberg.
De afgraving is in de 20ste eeuw ontstaan. De houthandelaren gebroeders Van der Krol hebben in 1922
het landgoed gekocht. Zij legden productiebossen ten behoeve van de mijnbouw aan en gebruikten delen
van het landgoed als zandafgraving. In deze afgraving ontwikkelde zich eerst een warm en droog
heidelandschap, dat door der jaren heen overgroeid is met bos. Kort geleden is dit bos gekapt. Daarmee
worden warmteminnende planten en dieren geholpen en wordt het contrast tussen het ontworpen park en
de zandafgraving weer beter zichtbaar.
We gaan nu het bos weer in, onder de hoge bomen staan veel zaailingen: wrijf de naalden eens tussen
uw vingers en ruik er eens aan. Dit is de typische citrusachtige geur van de douglasspar.
12. Vogels vinden voedsel, veiligheid en nestgelegenheid in het bos. De insecteneters onder hen zijn van
belang, omdat zij voor de boom schadelijke insecten eten. In het naaldhout zijn vaak de Zwarte mees en
het Goudhaantje te vinden. De Zwarte mees is ongeveer 11 cm lang, zeer gedrongen, bijna geen nek.
Achter op zijn kop zit een witte vlek.
©IVN Eemland
Wandelroute t Hoogt 1,9 km (mei 2014)
1
Het Goudhaantje is ongeveer 9 cm lang en het kleinste broedvogeltje van Nederland. Heeft een helder
geel kopstreepje. Roofvogels zoals buizerd en havik gebruiken deze bomen ook als nestgelegenheid.
13. In deze omgeving bevinden zich enkele tamme kastanjes, deze boomsoort werd al in ongeveer 100
na Christus geïntroduceerd door de Romeinen. Deze bomen hebben smakelijke vruchten en waren zeer
geliefd bij paard en soldaat.
De bladen zijn groot, langwerpig met spits getande randen. De bolster om de vrucht zit vol met kriskras
door elkaar staande stekels.
Bij het fietspad aangekomen ziet u de grote bomen erlangs staan. In de winter hebben de takken spitse
knoppen en in de zomer een dicht bladerdak. Dit is de beuk. Deze boom heeft een dunne schors en is
daarom gevoelig voor felle zon. Zijn dichte bladeren voorkomen zonnebrand maar voorkomen tevens dat
onder de boom andere plantengroei mogelijk is. De beukennootjes zijn geliefd voedsel voor vinken, maar
ook zoogdieren als bosmuis en eekhoorn weten raad met de soms enorme hoeveelheden beukennootjes.
14. De verharde weg hier vlak voor de top naar het Soester Hoogt is de oude weg. In vroegere tijden liep
er over het Soester Hoogt een kerkepad dat het gehucht Soesterberg verbond met Soest.
Sinds 1934 is het wegdek van beton. Tot de Duitse bezetting was dit de kortste weg tussen Soest en
Soesterberg. Daarna is de start- en landingsbaan verlengd tot over deze weg (Banningstraat) met een
kruispunt als gevolg.
Vanaf 1953 werd het verkeer omgeleid via de van Weerden Poelmanweg, omdat beveiliging met
verkeerslichten tegen startende en landende vliegtuigen niet langer wenselijk geacht werd. De kortste weg
naar Soest werd toen definitief afgesloten voor auto’s, maar via het wethouder Lemmenspad kunnen
fietsers en wandelaars weer gebruik maken van ongeveer de oude route.
15. U beklimt hier het Soester Hoogt (51 m boven NAP, het hoogste punt in deze omgeving ligt op militair
oefenterrein de Vlasakkers en is 54m boven NAP).
Op de top loopt u door het restant van een eikenhakhoutbosje, zomereiken die vroeger als eikenhakhout
werden gebruikt. De bast was voor de leerlooierijen en de takken werden gebruikt in de bakkerijen en
voor het maken van bezems en afrasteringen. Wanneer u iets doorloopt ziet u tegen de helling heide tot
aan de Vliegbasis.
Hier bent u weer bij restaurant ‘t Hoogt.
©IVN Eemland
©IVN Eemland
Wandelroute t Hoogt 1,9 km (mei 2014)
2

Download Report