The Long Day Closes - Genneps Vocaal Ensemble

The Long Day Closes
No star is o’er the lake,
Its pale watch keeping,
The moon is half awake ,
Through gray mists creeping
The last red leaves fall round
The porch of roses,
The clock hath ceased to sound
The long day closes.
Boven het meer staat geen ster
bleek de wacht te houden,
de maan is half op, komt
door grijze flarden mist gekropen
De laatste rode bladeren vallen
rondom de veranda met rozen,
de klok heeft het luiden gestaakt
De lange dag loopt ten einde.
Sit by the silent hearth
In calm endeavour,
To count the sounds of mirth,
Now dumb for ever.
Heed not how hope believes
And fate disposes :
Shadow is round the eaves,
The long day closes.
Zet je neer bij de stille haard
om in kalmte te pogen,
de klanken van vrolijkheid,
nu voor altijd verstomd, te tellen.
Bekommer je niet om hoe hoop geloof wekt
en het lot daarmee afrekent :
de schaduw komt aan van over de dakrand,
De lange dag loopt ten einde.
The lighted windows dim
Are fading slowly.
The fire that was so trim
Now quivers lowly.
Go to the dreamless bed
Where grief reposes;
Thy book of toil is read,
The long day closes.
De verlichte ramen worden duister
zijn langzaam aan het vervagen.
Het vuur dat zo goed werd onderhouden
flakkert nu op een laag pitje.
Laat je neer op het droomloze bed
waar droefheid ligt uit te rusten;
Jouw verhaal van zwoegen is uit – gelezen,
De lange dag loopt ten einde.
Tekst : Henry Fothergill Chorley
Muziek : Arthur Sullivan.
Vertaling: Cor van de Bogaart
Het zeer romantische lied, klagend en vol weemoed, werd uitgegeven in 1868 en is één van
de 7 zgn. part-songs die Sullivan in dat jaar uitbracht; dit werd veruit zijn bekendste. Sullivan
schreef de meeste van zijn talloze part-songs vóórdat zijn langdurige en succesvolle
samenwerking met W.S. Gilbert begon.
De term “part-song “ duidt hier op een lied dat geschreven is voor verschillende stempartijen, bv. TTBB, waarbij gewoonlijk de hoogste stem de melodie draagt en de andere
stemmen harmonische begeleiding leveren. Dit is i.t.t. een lied dat contrapuntisch is, bv.
een madrigaal. Part-songs worden vaak onbegeleid gezongen.
Met de groei van koorgezelschappen in de Victoriaanse tijd werden part-songs populair in
Engeland; ze waren dat al eerder in Duitsland en elders.
De klaaglijke harmonie van “The long day closes “ en de gevoelvolle overpeinzing in de tekst
hebben gemaakt dat het lied vaak bij rouwgelegenheden werd gezongen.

Download Report