Drieluik juni 2014 - Hervormde Gemeente Groot

Kennismaken
met...
Laleh en Hamid
4
Persoonlijk
Anja Kooiman
5
Thema
Leven
met lef
7
Het verhaal
achter...
Het geloof
belijden
Drieluik
12
Juni 2014
jaargang nr. 2
uitgave van Hervormde
Gemeente Groot-Ammers
16e
meditatie
Leef met lef en offer je leven op aan God
Leef met lef en offer je leven op aan God
(Romeinen 12:1-2)
pas echt om voor Hem te leven. ‘Wij hebben Hem lief omdat Hij ons eerst liefhad’
(1 Joh. 4:19).
Egoïsme en ik-gerichtheid kenmerkt sinds
de zondeval alle mensen. Maar in onze tijd
hoef je je er ook niet meer voor te schamen. Van alle kanten wordt ons toegeroepen dat we onszelf niet moeten vergeten,
dat we dicht bij onszelf moeten blijven en
dat we niet tegen onze eigen verlangens in
moeten gaan. Paulus oproep in Romeinen
12:1 staat haaks op dit ik-gerichte denken
van onze tijd. Hij schrijft aan de christenen
in Rome: ‘Wijd je aan God als een levend
offer’. Dat is pas leven met lef! Dwars
tegen de tijdgeest en je eigen hart ingaan
en niet voor jezelf leven maar je toewijden
aan de Heere God en bezig zijn met Zijn
koninkrijk.
In vers 2 werkt Paulus zijn oproep nog wat verder uit. Jezelf opofferen aan God betekent
in ieder geval twee dingen. Allereerst roept hij op om ‘niet gelijkvormig te worden aan
deze wereld’. Deze wereld dat is de wereld die tegen God in opstand is gekomen. Paulus
zegt: ‘Pas je aan deze ongelovige wereld niet aan en laat je door deze ongelovige wereld
niet beïnvloeden.’
Daar is ook alle reden voor. Alleen al het
feit dat God ons geschapen heeft. We zijn
van Hem en hebben het recht niet om aan
Hem voorbij te gaan. Maar Paulus denkt
bij zijn oproep vooral aan de claim die
Gods genade op ons leven doet. Hij denkt
aan de Heere Jezus Die naar deze wereld
gekomen is om ons te redden en te verlossen. En hij vraagt zich af: Als je Hem mag
kennen en mag leven uit Zijn volbrachte
werk, dan wil je toch ook voor Hem leven?
De gedachte aan Gods toorn en Gods oordeel kan je stilzetten en tot inkeer brengen. Maar Gods liefde en genade leren je
bestuderen, overdenken en toepassen, elke
dag opnieuw. Zo wil God ons hart en ons
leven vernieuwen. Zo wil Hij ons bewaren
voor afdwalen.
Zo wil Hij ons ook leren wat Zijn wil is.
Daar eindigt Paulus mee in vers 2. Hij
heeft gezegd hoe het niet moet: ‘Word niet
aan deze wereld gelijkvormig’. Hij heeft
gezegd hoe het wel moet: ‘Word innerlijk
veranderd door de vernieuwing van uw
gezindheid.’ En waarom? Wat is dan het
doel? ‘Om te kunnen onderscheiden wat de
wil van God is.’ En ‘onderscheiden’ betekent hier niet alleen ‘zien’ wat de wil van
God is, dat je in een concrete situatie weet
wat God van je vraagt, het betekent vooral
ook: dat je het ermee eens bent, dat je de
wil van God kiest boven je eigen wil en
boven de meningen van de mensen om je
heen. Dat is leven met lef, je afvragen: Wat
is de wil van God, wat geeft Hem vreugde?
Daarmee zijn wij zelf trouwens ook het
beste af. Gods wil en ons geluk gaan helemaal samen. Je opofferen aan God is dus
eigenlijk helemaal geen offer.
Dat betekent niet dat gelovigen zich uit de wereld moeten terugtrekken. God wil juist dat
we Hem dienen middenin het gewone leven. Maar tegelijkertijd moeten we er ontzettend
goed voor oppassen dat we niet beïnvloed worden door de denk- en leefwijze van de
wereld, een denk- en leefwijze waarin de mens centraal staat en waarin God buitenspel
wordt gezet.
Veel christenen in Nederland zijn helaas niet zo bang voor de invloed van de wereld.
Terwijl we in een land leven waarin het steeds gewoner wordt om niet in God te geloven
en geen rekening met Hem te houden en het steeds vreemder wordt om dat wel te doen.
En zou dat niets met ons doen? Om in zo’n omgeving te leven? Zou dat geen schadelijke
invloed kunnen hebben op onze relatie met God? We zijn er toch niet te goed voor om bij
God vandaan te dwalen? Daarom, leef met lef! Zeg nee tegen de denk- en leefwijze van
de wereld. Geef niet toe aan de verleiding om met de ongelovige stroom mee te gaan.
En bid God om staande te mogen blijven.
Maar Paulus noemt in vers 2 nog iets. Niet gelijkvormig worden aan de wereld. Maar
wat dan wel? Paulus schrijft: je moet je innerlijk laten veranderen door God. Niet de
zondige wereld moet je beïnvloeden, God moet je beïnvloeden. En Paulus wijst erop
dat God dat allereerst doet door je ‘gezindheid’ te vernieuwen, dat is, je verstand. God
werkt niet allereerst door ons gevoel of door onze ervaring, Hij begint bij ons verstand.
Hij werkt door de waarheid. Hij leert ons de dingen anders zien. Hij geeft ons andere
overtuigingen. En zo verandert Hij ons leven.
M.K. de Wilde
Maar hoe vernieuwt God ons denken? Dat doet Hij door Zijn Woord. Daarom is het
zo belangrijk dat de Bijbel opengaat in ons leven. Dat we de woorden van God lezen,
2
van de redactie
Voor u ligt het juni- nummer van de
Drieluik met als thema ‘leven met lef’.
En, nee, in dit nummer geen ‘lefgozers’ en
‘stoere meiden’ die ons eens even vertellen
hoe we kunnen leven met lef. In dit nummer vindt u verhalen van gemeenteleden,
broeders en zusters in het geloof, die in hun
werk, hun dagelijks leven of tijdens een bijzondere reis mochten ervaren dat als ze hun
werk doen in afhankelijkheid van de Heere,
ze leven met lef.
Een zin die ons opviel is, dat we zo af en
toe eens uit onze ‘comfort-zone’ moeten
komen. Wij vinden het vaak zo moeilijk om
te ‘getuigen’ van ons geloof, maar door het
lezen van deze Drieluik hopen wij dat u zult
merken dat het vaak niet gaat om de ‘grote
dingen’, maar dat we op een heel eenvoudige manier mogen getuigen van Jezus, onze
Redder. Leven met lef op je werk, leven
met lef in het buitenland of leven met lef in
onze gemeente, het gaat om de gesteldheid
van ons hart!
Naast de vaste rubrieken lezen we ook dat
kand. de Wilde afscheid gaat nemen van onze
gemeente. Namens de ‘Drieluikcommissie’
willen wij hem heel hartelijk bedanken voor
zijn werk in onze gemeente en ook voor zijn
bijdragen aan de Drieluik. Wij wensen hem,
en zijn gezin, een goede tijd toe in Nijkerk
onder Gods zegen.
In de consistorievergaderingen die steeds
een bezinnend karakter hebben, zijn de
onderwerpen liturgie in de eredienst en het
pastoraal team aan de orde geweest.
We hebben een kerkenraadslid uit Hierden
op bezoek gehad die uitleg gaf over hoe het
pastorale team in hun gemeente werkt.
Daarover gaan we ons verder bezinnen in
hoeverre we dit in onze gemeente kunnen
toepassen.
Tenslotte willen wij weer iedereen bedanken voor de medewerking! Bedankt, dat we op
u konden rekenen, zodat we weer een mooie en goed gevulde Drieluik konden maken.
Rest ons u veel leesplezier toe te wensen!
De redactie
Uit de kerkenraad
Zoals bekend heeft onze pastoraal medewerker, broeder de Wilde, het beroep vanuit
de gemeente Nijkerk aanvaard. We danken
hem voor het vele werk dat hij in onze
gemeente heeft gedaan en wensen hem
Gods zegen in zijn nieuwe gemeente en
nieuwe taak.
Het winterwerk ligt nu al weer enkele weken stil. Tijd voor een terugblik op het werk
van de kerkenraad in de afgelopen periode.
Naast het bezoekwerk zijn er weer diverse vergaderingen gehouden; vergaderingen waar
het lopende werk werd besproken en waar besluiten over diverse zaken werden genomen.
De nieuwe ambtsdragers die in januari werden bevestigd, maakten hun eerste vergaderingen mee. De bezoekbroeders die in januari voorgesteld zijn hebben de eerste ronde
met de huisbezoeken meegelopen. Taken werden verdeeld waarbij we kunnen vaststellen
dat een ieder z’n plaats daarin heeft gevonden.
Er heeft een sollicitatie oproep in “de
Waarheidsvriend” gestaan waarop verschillende reacties zijn binnengekomen. Een
commissie is bezig om de juiste kandida(a)
t(en) hiervoor te selecteren en zal haar
advies uitbrengen aan de kerkenraad.
De kerkenraad doet de uiteindelijke besluitvorming over de aan te stellen pastoraal
medewerker.
De website van de kerk (www.hervormdegemeentegrootammers.nl) draait nu ruim een
jaar. We zijn dankbaar voor het aantal bezoeken en voor het vele werk dat wordt verricht
om de site actueel te houden.
We merken nu dat de beschikbare ruimte op de server toch wel beperkt is. De komende
tijd gaan we onderzoeken of het nuttig is om de servergrootte aan te passen en in hoeverre andere clubs hier ook gebruik van kunnen maken.
In een volgende Drieluik kunnen we hier wellicht meer over vertellen.
In de afgelopen periode waren er veel activiteiten waarvoor wij de kracht ontvingen.
Het is ons gebed dat alles mag zijn tot eer
van Zijn Naam en tot uitbreiding van Zijn
Koninkrijk.
De jaarrekeningen van het college van diakenen en van kerkrentmeesters werden in de
kerkenraad besproken en goedgekeurd. We mogen dankbaar zijn dat beide colleges weer
voldoende middelen ontvingen vanuit onze gemeente om hun werk te kunnen doen.
We constateren dat de diaconie vanuit de gemeente meer aanvragen krijgt dan vorige
jaren voor geldelijke ondersteuning. Dat geeft de nodige zorg om daarin de juiste keuzes
te maken.
A.P. Brokking (scriba)
3
Column
Leven met lef
Het zal je gebeuren. Je portemonnee ben
je kwijt. Het overkwam een vrouw met
een hoge functie bij een grote internationale onderneming. Via het sociale netwerk
LinkedIn kreeg ze een dag later een uitnodiging van een man die ze niet kende. Met
de mededeling dat hij iets gevonden had wat
wellicht van haar was. Aarzelend accepteerde ze de uitnodiging en ging bij hem
thuis langs om haar mogelijke eigendom op
te halen. De man bleek een buitenlandse
student die haar inderdaad haar portemonnee teruggaf. Op haar aanbod hem 50
euro vindersloon te geven reageerde hij
afwijzend. Ze vroeg hem waarom, waarop
hij antwoordde: “Ik wil gewoon het goede
doen”.
Vanuit je hart het goede willen doen. Ik
vind het een mooi voorbeeld van leven met
lef. Je doel voor ogen nemen en het gewoon
doen. En daarbij de dankbaarheid van de
ander genoeg vinden. Ik betrap mezelf er op
dat ik regelmatig aangescherpt moet worden
om ‘het goede te doen’. En dan vooral het
goede doen vanuit een vanzelfsprekendheid. Het goede doen ook al heeft de ander
niet het goede met mij voor. En ik zal niet
de enige zijn want dit jaar gaat de IZB een
cursus geven over discipelschap (voor 20ers
en 30ers). De reden dat de IZB deze cursus
aanbiedt, is dat we ons hele leven vaak
opdelen in hokjes. Het hokje werk, relatie,
hobby’s, kerk etc. En mensen kunnen de
neiging hebben om Jezus niet in elk van
Vakantiebijbelweek
deze hokjes toe te laten. Maar als discipel zijn we geroepen om Jezus Christus toe te
laten tot alles waar je in je leven mee te maken hebt. Geen nieuwe dingen voor mensen
die al twintig jaar in de kerk zitten en iedere zondag een preek horen. Vaak heb je het al
gehoord en toch is het goed om er weer bij stil te staan. Even in gedachten nemen wie
in jouw omgeving het nodig heeft om wat extra aandacht te krijgen. Belangrijk is dan
gebed. God kan en wil grote dingen doen. Leven met ons hart en vanuit ons hart bidden
voor de mensen die op ons pad komen. Zowel gelovige mensen als niet gelovige mensen.
Bij gelovige mensen kan er in het leven soms zoveel mis gaan. Laten we met ons hart
bidden voor elkaar dat we het goede mogen doen en ook het goede mogen ontvangen.
Thema: Zeesterren
Het is al bijna zomervakantie. Lekker even
geen school en leuke dingen doen. Aan het
einde van de zomervakantie is het Vakantie
Bijbel Week. Je bent van harte welkom om
te komen luisteren naar de verhalen uit de
Bijbel, om te zingen en om met elkaar leuke
dingen te doen. We hopen dat jij ook komt
en dat je al je vriendjes en vriendinnetjes
meeneemt!
De VBW ochtenden zijn op dinsdag 26
augustus van 9.30 – 11.45 uur, op woensdag
27 augustus van 9.30 – 13.00 uur en op
donderdag 28 augustus van 9.30 – 11.45 uur.
Op woensdag doen we een spel en eten
we met elkaar. Donderdagavond is de slotavond. Dan zijn ook alle ouders, opa’s,
oma’s en andere belangstellenden welkom.
Net als vorig jaar wordt de VBW gehouden
in Sporthal de Reiger.
Voor meer informatie en foto’s van vorig
jaar kan je kijken op de website:
www.vbwgrootammers.nl. Ook hebben we
een pagina op Facebook: www.facebook.
com/VakantieBijbelWeekGrootAmmers.
Hopelijk tot ziens!
HaDu
Kennismaken met...
Laleh en Hamid
Naam: Hamid Zi
nati
Leeftijd: 28 jaar
Komt uit: Iran
In NL sinds: 2013
Woonplaats: Gro
ot
-Ammers
Naam:
zari
Laleh A
: 29 jaar
Leeftijd
: Iran
it
Komt u
11
inds: 20
In NL s
Wo
ers
ot-Amm
ts: Gro
onplaa
4
Persoonlijk
van wie God is en wat Hij voor je doet.
Het vertrouwen dat je het niet allemaal zelf
hoeft te doen groeide en het vertrouwen dat
Hij toch zorgt ook al zie ik dat niet altijd.
Voor mij was het heel bijzonder om zo een
herkansing te krijgen. Een hé, woh, mooi
om te doen.
Het was een heel leuke groep bij elkaar.
Heel gezellig. Juist de mengeling van jong
en oud maakt het ook wel weer leuk. Dan
ga je er met plezier naar toe. Ik moet wel
zeggen dat ik het heel pittig vond, wat je
moet leren en alle Bijbelgedeelten die we
moesten lezen.”
Anja vertelt dat het twee kanten op werkte.
Zij mocht iets betekenen voor Riet en Ria,
maar het heeft Anja ook door een moeilijke periode heen geholpen. In november
en december was ze heel beroerd door
problemen met voeding zoals brood, melk,
kaas en soja. De catechisaties om naar uit
te kijken, elke dag de voorbereiding en het
samen praten eens per week hielden haar
op de been. Anja: “Zo zie je hoe wonderlijk
God werkt! Voor mij was het geen lef om
dit te doen. Er zijn zoveel mensen die jaar
in jaar uit iets doen wat nooit iemand weet
of mensen die makkelijk het evangelie uitstralen. De schijnwerper moet niet teveel op
mij. Dat dit zo bijzonder op mijn pad kwam
dat is heel fijn, maar God moet wel de eer
krijgen, dat vind ik het belangrijkst.”
Misschien heb je daarmee wel de kern van
’leven met lef’ te pakken, Anja. Fijn dat je
dit met ons wilde delen. Hartelijk bedankt!
Anja Kooiman
“Ik ben 50, een mooie leeftijd inderdaad.
Ik werk in de thuiszorg, zeg maar als huishoudelijk medewerkster; degene die zorgt
dat het huis weer lekker schoon is als ze de
deur uit gaat.”
We zijn dit keer op bezoek bij Anja Kooiman
en haar moeder in de Lijsterstraat. Onder
het genot van een kopje thee horen we dat
Anja nu al weer bijna 12½ jaar werkzaam
is in de thuiszorg. Op haar elektrische fiets
gaat ze naar haar adresjes in Nieuwpoort,
Langerak en tijdelijk voor inval zelfs naar
Ameide. De gemeente heeft de laatste jaren
fors bezuinigd in deze sector. Daardoor
heeft ze nu nog maar drie vaste plekken
waar ze werkt.
Als we vragen naar haar hobby’s, horen we
dat ze van lezen houdt. Anja: “Bijvoorbeeld
Amerikaanse romans, maar ook licht theologische boeken over boeiende onderwerpen. Ik zeg niet dat ik die in één keer uit
lees hoor.” Verder houdt ze van tuinieren.
“Vanmiddag was het prachtig weer en met
zulk weer moet je gewoon buiten zijn.” Een andere hobby is wandelen. Anja zit al jaren
op de wandelclub. “Je gaat dan met elkaar ergens naar toe en daar maak je een wandeling. Ik ben echt van de 10 kilometer, 15 vind ik te ver.” Muziek heeft ze ook als hobby.
Ze zingt graag. Anja: “Als ik een lied één keer hoor, kan ik de melodie nazingen.” Ze
heeft jaren op een koor gezeten. Nu luistert ze vaak gospelmuziek of opwekking en
Groot Nieuws Radio. Last but not least noemt Anja fotograferen als hobby. De hobby
waar ze waarschijnlijk de meeste tijd aan besteedt.
Aansluitend bij het thema van deze drieluik vragen we aan Anja wat leven met lef voor
haar betekent. Een lastige vraag. Anja zegt: “Ik ben niet zo’n evangelisatietype. Ik ben
helemaal niet het type om iemand te vragen, dat durf ik helemaal niet. Ik heb grote
waardering voor mensen, die zomaar iemand aanspreken en durven vragen naar hun
geloof.” Toch heeft de Heere Anja ingeschakeld in Zijn dienst…
Anja: “Op een gegeven moment belde de dominee. Hij zei: “Anja, je hebt inmiddels
waarschijnlijk al gehoord dat Riet en Ria van de Haar dit jaar belijdenis willen doen en
ik zou het fijn vinden als ze begeleid worden. Zou jij dat willen doen?” Het gebeurt wel
vaker dat belijdeniscatechisanten begeleiding krijgen en ik ga al jaren samen met Riet
naar de kerk.”
Riet en Anja zijn 24 jaar geleden collega’s geworden op de CSG Willem de Zwijger in
Schoonhoven. Riet woonde toen nog in Langerak. Ongeveer 20 jaar geleden moesten
ze verhuizen omdat de vader van Riet door een ongeluk een dwarslaesie had gekregen.
Ze kwamen in de aangepaste woning in de Lijsterstraat schuin tegenover Anja wonen.
Toen Anja zei dat ze Riet en Ria wel wilde begeleiden, kon ze kiezen uit twee opties.
De eerste was meekomen naar catechisatie en later die week de behandelde stof nog
eens doornemen. De tweede was Riet en Ria alleen thuis begeleiden met het boekje.
Dat laatste leek Anja wel moeilijk en Riet en Ria zeiden ook: “Joh, ga mee.” De keuze
was dus snel gemaakt.
Iedere week gingen ze samen naar catechisatie en iedere week planden ze een moment
om erover door te spreken. We vragen Anja hoe ze het heeft ervaren. Anja: “Zelf heb
ik 22 jaar geleden, toen ik 28 was belijdenis gedaan. Maar toen was ik nog niet zo
bewust met het geloof bezig. Op een gegeven ogenblik doe je belijdenis, dat wilde ik
ook wel, maar het leefde toen nog niet zoals nu. De laatste zes jaar is het veranderd. Dat
is begonnen nadat ik ambulante hulp gekregen heb bij CPC De Hoop (Centrum voor
Pastorale Counseling). Ik kreeg hulp om dingen uit het verleden te verwerken en dat
heeft een stukje openheid gegeven voor verdieping en vertrouwen. Ik kreeg meer besef
Ester en Connie
5
Afscheid van Groot-Ammers
Het is de tweede keer dat ik een afscheidswoord voor het Drieluik schrijf. In 2006
schreef ik een stukje naar aanleiding van
mijn leerstage bij ds. Kunz. Nu moet ik iets
schrijven naar aanleiding van mijn vertrek
naar Nijkerk. Dit tweede afscheid is niet te
vergelijken met het afscheid in 2006. Toen
ging het om drie maanden. Nu gaat het om
een periode van vier jaar. Toen voelde ik
me ondanks de gastvrije ontvangst toch een
buitenstaander. Nu voelt Groot-Ammers wel
echt als mijn thuis. Het was de bedoeling dat
we in 2010 ook in Groot-Ammers kwamen
wonen. Dat is niet gelukt. Maar de band is
er niet minder hecht door geworden. Ik kon
niet bedanken voor het beroep naar Nijkerk
en ik zie er ook naar uit om er als predikant
te mogen werken, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik heel veel achterlaat. (Een kleine
illustratie van de band die er ontstaan is: Leo
heeft zaal 4 van het Hervormd Centrum zelfs
de ‘De Wilde-zaal’ genoemd…)
In dit stukje wil ik iets doorgeven van
mijn ervaringen de afgelopen jaren. Ik
heb de hervormde gemeente in GrootAmmers allereerst ervaren als een hele
grote gemeente. Wij leven zelf mee in een
gemeente met zo’n 90 kerkgangers. Dat is
hier heel anders. Zondags zit de kerk, in
ieder geval ’s morgens, nog goed vol. En
niet alleen met ouderen maar ook met veel
jongeren en kinderen! Dat is iets om heel
dankbaar voor te zijn. In de meeste kerke-
soorten mensen. En het is toch juist heel
mooi dat er allerlei gelegenheden zijn om
elkaar te ontmoeten om samen te groeien in
de kennis van God en van Zijn Woord? Soms
gaat het dan om echte onderwijsavonden (en
die zijn zeker in onze tijd hard nodig). En
soms gaat het dan om avonden waarbij het
vooral gaat om het onderlinge gesprek. Ook
dat geloofsgesprek wil God gebruiken als
een instrument in Zijn hand.
Onze gemeente is in de derde plaats een
brede gemeente. Misschien wel de breedste
gemeente van heel Nederland? Ik dacht weleens als ik vanaf de preekstoel de gemeente
inkeek: Hoe is het mogelijk, al die verschillende mensen met al die verschillende
opvattingen en visies in één kerk. En aan
de ene kant is dat iets heel moois. We hebben elkaar nodig en we vullen elkaar aan,
ook in het geloof. Maar aan de andere kant
gaan de verschillen soms ook wel over hele
wezenlijke zaken en dan wordt het spannend. Persoonlijk heb ik in Groot-Ammers
wel meer geleerd om onderscheid te maken
tussen hoofd- en bijzaken. Dat wil niet zeggen dat bijzaken er niet toe doen of dat je
het daar niet over zou mogen hebben met
elkaar. Maar de hoofdzaken in de Bijbel (de
Heere Jezus en Zijn werk) moeten ook in de
christelijke gemeente de hoofdzaken blijven.
lijke gemeenten in Nederland is dat heel anders. Voor mijn werk betekende het dat er
altijd meer te doen was dan je kon doen en dat je voortdurend keuzes moest maken.
Het betekende ook dat mijn werk heel afwisselend was. Mijn belangrijkste taak was het
pastoraat (ouderenpastoraat, crisispastoraat, begrafenissen). Maar ook onderwijs en toerusting vormde een belangrijk deel van mijn werk (catechese aan alle leeftijdsgroepen,
doopcatechese, Bijbellezingen, bezinningsavonden voor het Heilig Avondmaal, kringleider van een Bijbelkring enz). Daarnaast mocht ik tien keer per jaar voorgaan in de
erediensten. Dit was het mooiste onderdeel van mijn werk. Heel bijzonder om de stem
van God te mogen zijn en Zijn evangelie over Zijn Zoon te mogen doorgeven. Ik heb de
afgelopen jaren ook geleerd dat er een groot verschil is tussen zomaar ergens voorgaan
in een kerkdienst en het voorgaan in je ‘eigen’ gemeente.
Ik heb de gemeente in de tweede plaats ervaren als een heel actieve gemeente. Soms hoorde ik mensen weleens zeggen: er wordt veel teveel georganiseerd. Maar dat zou ik niet te
snel zeggen. Er wordt inderdaad veel georganiseerd. Maar wel voor allerlei verschillende
In de vierde plaats heb ik de gemeente
ervaren als een hele open gemeente. Ik denk
6
Thema
dan aan de gastvrije en fijne manier waarop
ik ontvangen ben. Maar ‘open’ ook in de
zin dat mensen in Groot-Ammers zeggen
wat ze vinden. Zo heb ik het in de pastorale
gesprekken ervaren maar bijvoorbeeld ook
op de catechisaties. Je wist waar je aan toe
was. Ik vond dat altijd prettig werken.
Ten slotte wil ik nog noemen dat de hervormde gemeente van Groot-Ammers een
heel meelevende gemeente is. Keer op keer
merkte ik dat als ik bij mensen op bezoek
was. Er worden in Groot-Ammers wat kaarten verstuurd! We mochten dat meeleven
zelf ook ervaren bij de geboorte van Lisa en
Jared, elk jaar rond de feestdagen en rondom het beroep. Heel bijzonder. Hartelijk
dank daarvoor! Ik wil in dit verband ook de
goede band met ds. Bloemendal noemen.
Dat ik me deze jaren zo op mijn plaats
heb gevoeld heeft voor een belangrijk deel
ook daarmee te maken. We mochten deze
periode echt samen optrekken. Ook aan de
contacten met de (andere) kerkenraadsleden
bewaar ik hele goede herinneringen.
Samenvattend kan ik zeggen dat ik de
Heere God heel dankbaar ben voor de
jaren die in hier mocht werken in Zijn
koninkrijk. Ik hoop dat het vrucht mag
dragen voor Hem. In Nijkerk volg ik ds.
Van Daalen op. Hij zei in een interview in
het RD: ‘Ik prijs mijn opvolger gelukkig.’
Ik kan hetzelfde zeggen. Ik wens u en jullie, mede namens mijn vrouw, van harte de
zegen van de Heere God toe en een leven
dicht bij Hem.
Leven met lef
Leven met lef...
de dokter niet weet wat er precies mis is.
We missen onze vrienden en familie enorm,
maar we geven door Gods hulp niet op. Als
ik terug kijk op de laatste 7 jaar weet ik dat
God er altijd was en dat Hij altijd zorgde.
Ik vertrouw op Hem. Als mensen zeggen
dat wij lef hebben zeg ik: “nee, we hebben
geloof.”
Eline
in Panama
Eline Ditsele
Slapen op een mastras op de grond van een
huis met schorpioenen en dan midden in
de nacht een schorpioen in je bed – lef!?
Rijden in een oude gammele bus volgepakt
met kinderen om op de plaats van bestemming te komen – lef!? Voedsel eten dat je
aangeboden wordt, maar waar je wel erg
ziek van kan worden –lef!? Heel vieze
kinderen op schoot nemen en een knuffel
geven – lef!? Je baan op geven en van giften leven – lef!? Al je spullen weg geven
en verkopen en met een peuter verhuizen
naar een land waar je niemand kent en je
de taal niet spreekt – lef!?
Leven met lef...
tijdens vrijwilligerswerk
Verschillende gedachten schieten bij deze
zin door mijn hoofd. Als eerste komt de
gedachte op dat ‘leven met lef’ een activiteit is die je zelf bepaalt. Een activiteit
Zomaar een paar voorbeelden uit mijn dagelijkse leven. Sinds 2007 werk ik voor
Operatie Mobilisatie, eerst in Zuid-Afrika en sinds januari met mijn gezin in Panama.
Als in 2006 verteld was wat ik allemaal zou mee maken had ik het misschien niet
gedaan, maar nu ik terug kijk zie ik dat God dagelijks de genade en kracht geeft en Zijn
bescherming (die schorpioen heeft me niet gestoken!).
Soms zeggen mensen dat ze het knap vinden dat wij dit werk doen en dat zij het nooit
zouden kunnen. Daar ben ik het niet mee eens. Ik geloof dat God iedereen een roeping
heeft gegeven en dat Hij zorgt. Als God van u vraagt in de zending te werken zal Hij
ook voor u zorgen en u kracht geven dat werk te doen. Hij geeft wat we nodig hebben
en geeft kracht om te doen wat Hij aan ons vraagt.
Aan onze muur hangt een poster met een spreuk van Martin Luther King: “Faith is
taking the first step, even when you don’t see the whole staircase”.
De eerste maanden in Panama zijn heel zwaar geweest, ik leer de taal langzamer dan
ik zou willen en het is daardoor moeilijk echt contact te maken met de mensen. We zijn
alledrie al ziek geweest en op het moment dat ik dit schrijf lopen er onderzoeken omdat
Petra van der Ree
7
te mogen ervaren dat God nog veel meer heeft gegeven dan kracht en wijsheid om mijn
werk te kunnen doen. Hij heeft mij geloof, dankbaarheid en getuigenissen laten zien in
het leven van patiënten en een diep besef van dankbaarheid voor de vele zegeningen die
ik elke dag mag ontvangen. Leven met lef is een leven in afhankelijkheid van God leven
en vertrouwen dat de weg die God met je wilt gaan beter is dan jezelf bedenken kunt!
het thema ‘Leven met lef’ een stukje wilde
schrijven over het werken bij de brandweer.
Ik zal maar bij het begin beginnen.
Toen ik 18 jaar was, werd mij door 2 vrienden, die inmiddels bij de brandweer zaten,
gevraagd of dat ook niet iets voor mij was.
In die tijd bestond de dienstplicht nog, maar
doordat mijn twee oudste broers al in dienst
geweest waren, kreeg ik vrijstelling. Op
dat moment besloot ik bij de brandweer te
gaan werken om zo de gemeenschap te kunnen dienen. Ik ben begonnen bij het korps
Streefkerk en sinds onze verhuizing in 1991
overgeplaatst naar Groot-Ammers.
Petra van der Ree
Leven met lef...
die je doet omdat je lef hebt, omdat je daar
de kwaliteiten voor hebt. Heel tegenstrijdig
met het feit dat als je ‘leeft met lef’, je dat
in afhankelijkheid van en in vertrouwen op
God doet. Omdat je weet dat je zonder God
niet in staat bent een leven met lef te leven.
Zo ook voor mijn vrijwilligerswerk voor
Mercy Ships. Een wens, een droom, een
roeping om mijn talenten, als operatieassistente, in te zetten in Gods Koninkrijk.
Uit je ‘comfort-zone’ stappen, je gezin voor
7 weken verlaten, naar een ver en vreemd
land gaan, je eigen taal niet kunnen spreken,
nooit alleen zijn omdat je in een 6-persoons
‘hut’ slaapt, en je dan toch alleen kunnen
voelen en werken in een team met mensen
die je niet kent.
Is daar lef voor nodig? Zonder Gods hulp
had ik dit werk nooit kunnen doen. Wat was
het mooi en bijzonder om voor 7 weken een
kleine schakel te mogen zijn in het werk wat
Mercy Ships doet voor kansarme mensen in
West-Afrika, in mijn geval Congo.
Niet alleen genezing brengen, maar ook
hoop geven voor de toekomst in dit leven en
zicht op een nog betere toekomst.
Voor mij persoonlijk was en is het bijzonder
op de werkvloer
Dit betekent voor mij: leven met en voor
Hem.
Arie Jongeneel
Ook al ben je één van de weinige die bidt
en dankt voor het eten. Dan mogen we
laten zien dat we keuzes maken in wat we
wel en niet doen. Ook als collega’s zeggen:
“Ik heb niets met het geloof en de kerk, het
doet me gewoon niets.” Dan moet en mag
ik van Hem getuigen. En daar is lef voor
nodig!
De opleiding die wij volgen is hetzelfde als
bij de beroepsbrandweer. Het enige verschil is dat wij dit in onze avonduren moeten doen. Elke maandagavond oefenen wij
Dat ik me aan Hem toevertrouw en dat Hij
voor mij zorgt, en met me meegaat. Wat
me ook overkomt en me niet aan mijn lot overlaat. Als we in, maar ook uit dit geloofsvertrouwen mogen leven dan gaat het goed met je, ook al lijkt het anders.
Hij geeft ons Zijn nabijheid, die sterkt en die leidt, kracht voor vandaag en blijde hoop voor
de toekomst. En het leven tot in eeuwigheid. Ps. 125:1
Arie Jongeneel
Leven met lef...
bij de brandweer
Gerard den Butter
Mijn naam is Gerard den Butter en ben getrouwd met Nel. Samen hebben wij 2 zonen,
Arjan en Kees, die allebei nog thuis wonen. Naast mijn werk als betonpompmachinist,
ben ik al ruim 33 jaar lid van de vrijwillige brandweer. Mij werd gevraagd of ik voor
8
niet zo. Op het moment zelf doe je je werk en als je het werkelijk niet aankunt, moet je
jezelf niet groter voordoen dan je bent. Dan kun je beter een stapje terug doen. Achteraf
denk je wel eens: dat ik dat gedaan heb. Dan besef je ook wel dat wij niet alles alleen
kunnen, maar dat wij Gods hulp en kracht wel degelijk nodig hebben.
zo’n 2 uur om zo onze kennis en vaardigheid op peil te houden. Het is de bedoeling
dat wij per jaar 70 oefenuren maken.
Ons werk houdt in dat wij er zijn voor mens
en dier. Het is niet alleen branden blussen
en hulpverlening bij ongevallen. Wij worden
ook geroepen voor een paard of koe die in
nood is.
Leven met lef...
Altijd kan je pieper gaan. Op je werk, ’s
nachts, onder het eten en ook als je in de
kerk zit. Afscheid nemen van je gezin voor
je weggaat doe je niet altijd. Je haast je
naar de kazerne. Dat het niet vanzelfsprekend is dat je weer gezond en wel thuis
komt, hebben wij ook wel ervaren. Bij de
Vezelpersramp zijn er twee collega’s van het
korps Langerak-Nieuwpoort bij de brand
omgekomen. Je beseft dan wel degelijk dat
je ook nog een gezin thuis hebt. Zij moeten
dan ook wel helemaal achter dit werk staan.
Heel aangrijpend zijn ook wel de verkeersongevallen, soms ook wel met dodelijke afloop.
Laatst het ongeval bij v.d. Vlist is toch
wel heel aangrijpend geweest voor ons hele
korps. Samen praten helpt bij het verwerken
van deze gebeurtenissen. Indien nodig kunnen wij ook slachtofferhulp krijgen.
Gelukkig is er ook tijd voor plezier hoor en
ik hoop, zo God het geeft, nog een poosje
dit werk te mogen doen.
‘Okee Joëlle ik merk dat je echt veel van
God houdt, maar hoe kan Hij dan toestaan
dat mijn moeder erg ziek is?’ vraagt de
jongen tegenover me. Dit is het moment
waarop ik het niet meer weet. Ik smeek
God of Hij woorden wil geven,want ik weet
het simpel weg niet. Veel tijd is er niet.
De jongen tegenover me verwacht een
antwoord. ‘Wat naar voor je’ stamel ik
‘maar eerlijk gezegd begrijp ik dat ook niet
helemaal. Dit is iets wat ik ook erg lastig
vind, maar het is geen reden voor mij om
het niet te geloven.’ Nu is zijn interesse
weg denk ik. Zijn ogen worden groot en er
verschijnt een lach op zijn gezicht. ‘Kijk, dat is nou wat ik zo fijn vind aan dit gesprek,
jij weet tenminste ook niet alles, maar toch durf je het te geloven.’ Een kwartiertje later
loop ik verbaasd weg. ‘Bedankt’ zegt hij ‘je hebt me weer stof tot nadenken gegeven.
Ik vond het een tof gesprek!’. Wanneer ik later op de fiets zit blik ik nog eens terug op
vanmiddag. God heeft wederom mijn gebed verhoord. Even dacht ik dat ik het alleen
moest oplossen, maar het was niet zonder reden dat ik geen perfect antwoord kreeg op
de vraag van de jongen. Het opende een deur!
Inmiddels is onze oudste zoon ook aangenomen bij de brandweer. Tegenwoordig fietsen wij ’s maandags samen naar de kazerne.
Of je nu werkelijk lef nodig hebt om bij de
brandweer te werken, ervaar ik eigenlijk
Hallo allemaal, ik zal mezelf eerst even voorstellen. Ik ben Joëlle Mourik, 21 jaar oud.
Het grootste gedeelte van mijn tijd woon ik in Rotterdam, maar ik vind het heerlijk
om in de weekenden nog thuis te zijn in Groot-Ammers. Inmiddels zit ik in mijn
3e jaar psychologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Een heel boeiende
studie waar ik veel plezier uit haal. Daarnaast ben ik lid bij Navigators studenten-
vereniging Rotterdam (NSR), een christelijke studentenvereniging in Rotterdam.
Ook heb ik nog tijd om te volleyballen
bij Erasmus Volley in een leuk team met
9 Rotterdamse studenten.
Nadat ik 6 jaar op de Willem de Zwijger
in Schoonhoven had gezeten mocht ik gaan
studeren. Een nieuwe stad, nieuwe mensen
en nieuwe kansen lagen voor me. Ik dacht:
vanaf nu ga ik écht uitkomen voor mijn
geloof. Zes jaar lang was dit een grote worsteling geweest voor mij. Iedereen in mijn
klas wist dat ik naar de kerk ging, maar
zagen ze ook hoeveel vreugde God mij
gaf? In Rotterdam wilde ik het allemaal
anders gaan doen. Toch bleek dit ingewikkelder dan gedacht. Via NSR hoorde ik
van Erasmusgangers: 5 donderdagmiddagen van 13.00-15.00h zou je op de universiteit eerst een uur een Bijbelstudie hebben
met ongeveer 10 christelijke studenten
over wat het betekent om een getuige te
zijn. Vervolgens ga je ook daadwerkelijk
in tweetallen de menza (restaurant van
universiteit) in om studenten aan te spreken. 'Hoi, wij hebben een korte vragenlijst
naar geloof onder studenten, heb je even
tijd om hieraan mee te doen?' was de inlei-
Gerard den Butter
tijdens je studie
Joëlle Mourik
9
dende vraag. Vaak rolde dit uit in een open
en bijzonder, tweezijdig gesprek. Toen ik
hoorde van dit traject besloot ik me op
te geven. Ik worstelde er ontzettend mee
om te getuigen naar mijn niet- christelijke
vriendinnen/medestudenten dus enkele
handvatten kon ik wel gebruiken. Tijdens
de eerste bijeenkomst vroeg degene die het
leidde: ‘Joëlle, ik merk heel erg een verlangen bij je om te getuigen naar de mensen
om je heen, maar wat is de reden dat jij
gelooft dat het evangelie goed nieuws
is voor de mensen om je heen?’ Deze
vraag overviel me een beetje. Vanuit mijn
christelijke achtergrond kon ik daar echter wel een antwoord op geven. Maar ze
scherpte me en vroeg: ‘maar Joëlle spreek
nu eens niet in jargon en verwoordt eens
heel concreet waarom jouw studiegenootje
die alles voor elkaar heeft, Jezus nodig
heeft?› Een jaar lang heb ik erover nagedacht. Uiteraard wist ik dat Jezus gekomen
was om zondaren te redden, maar mijn studiegenoten voelden zich totaal niet zondig.
Hoe gaan zij dan inzien dat ze Jezus nodig
hebben? Door de gesprekken die ik iedere
donderdagmiddag op de universiteit had
kreeg ik een kijkje in wat mensen geloven.
Ik kwam tot de conclusie dat iedereen wel iets gelooft, sommigen worden alleen nooit
geprikkeld om erover na te denken of kunnen nergens hun vragen stellen. Vanuit de
mond van mensen die niet geloofden kreeg ik te horen dat Nederland Jezus echt nodig
had. Steeds meer werd ik bevestigd dat Jezus ook gekomen was voor ‘succesvolle
Rotterdamse studenten’. Steeds vaker kreeg ik te zien dat mensen op zoek zijn naar
diepgang, vergeving, echtheid en Liefde. Inmiddels kan ik zeggen dat het omgaan met
mijn niet-christelijke vriendinnen ‘verslavend’ is geworden. Soms heb ik het gevoel
dat ik met mijn neus bovenop Gods werk mag staan. Door bewust te zijn op de plekken
waar God van me vraagt om te zijn, geeft Hij op bijzondere wijze openingen. Vaak
vind ik het ook heel spannend. Iemand uitnodigen om een keer mee te gaan naar
de kerk, heeft veel gebed gevraagd. Maar continu word ik bevestigd dat wanneer ik
biddend op weg ga, God met me mee gaat, me de juiste woorden geeft op het juiste
moment, of mij sprakeloos laat zijn op het juiste moment…. Helaas kwam op een gegeven moment wel
het punt dat ik te oud werd voor de JEC en
daarom steeds minder ging. Toen kwam
de JEC met de JEC+, dat was 1 keer in de
maand op een zondagavond en daar gingen
we nog meer in op wat er in de bijbel staat
en gingen we kijken naar gelijkenissen.
Helaas was dit maar voor korte duur, want
er kwamen helaas niet veel mensen naar de
JEC+, daarom is er aan mijn voorgesteld om
de OCCG te gaan volgen.
Bij de OCCG heb ik echt God en de Bijbel
leren kennen. Hier heb ik de beginselen van
het geloof leren kennen en ben ik heel anders
tegen dingen in mijn leven aan gaan kijken
van hoe sommige gebeurtenissen gewoon
geen toeval kunnen zijn en ik gewoon zeker
weet dat God daar een bedoeling mee heeft
of heeft gehad. Ook zijn er gebeurtenissen
geweest waarvan ik me heb afgevraagd
van hoe zou Jezus hebben gehandeld en
vanuit daar ben ik dan ook gaan handelen.
De details zal ik niet vertellen, want dat is
persoonlijk. Maar ik weet wel dat ik er met
Gods hulp er niet had kunnen komen.
Joëlle Mourik
Leven met lef...
in het dagelijks leven
Hallo ik ben Martin van der Ham ik, ben 21
jaar oud en ik woon in Groot-Ammers.
Mij is een gevraagd een stukje te schijven
voor de Drieluik, over mijn leven met God
in het dagelijks leven, leven met lef, en hoe
ik met Hem in contact ben gekomen.
Martin van der Ham
Ik ben vanuit huis niet heel erg gelovig opgevoed en ik heb ook op de openbare basisschool gezeten. Wel heb ik in groep 7 en 8
godsdienst gevolgd en heb als kleine jongen
ook nog op de zondagschool gezeten, maar
daar weet ik niet heel veel meer van.
Afgelopen jaar heb ik de Emmaus gevolgd
bij Tina, Aart en Rinus en ik heb de
Bijbelstudie gevolgd met Barend en Anja.
De Emmaus deed ik, omdat dat met de
zelfde mensen was als waar ik de OCCG
mee had gevolgd dus dat voelde fijn en
vertrouwd. En de Bijbelstudie ben ik gaan
volgen, omdat ik ook graag eens met mensen van mijn eigen leeftijd over God wilde
praten, aangezien ik de enige ben van mijn
Mijn eerste stap tot het geloof kwam op de middelbare school toen ik naar het Wellant
college ging in Ottoland. Daar stond God meer centraal dan op m’n basisschool. Tijdens
deze periode ging ik vaak op vrijdagavond naar de JEC toe bij onder andere Martien, Nel,
Miranda en Ronald. Zij hebben mij op een goede en leuke manier God leren ontmoeten.
10
Fotocollage
vriendengroep die gelooft. Bij beide heb ik
weer veel geleerd over hoe belangrijk en
mooi het leven met God is en dat je na je
dood ook iets prachtigs te wachten staat.
Actieweekend 'Leven met lef'
Gezelligheid en lekke
r eten in het
Nepalese restaurant
In het dagelijks leven is God zeker aanwezig. Ik ga dan wel niet naar de kerk, omdat
ik mij daar nog niet heel prettig bij voel en
dat is een beetje lastig uit te leggen, maar in
de toekomst zou het kunnen gebeuren dat
ik wel ga.
Ik geloof op mijn eigen manier in God en
doe het op de manier die voor mij het prettigst voelt. Ik vind het bijvoorbeeld daarom
ook gezellig om met mijn vrienden gezellig
een avondje te gaan stappen. Ik heb dan wel
alleen voor mezelf zoiets van ik ga mij niet
vol gooien met alcohol en doe geen dingen
die voor mij niet prettig voelen. Dat is niet
altijd even makkelijk, maar ik doe wel mijn
best om het zo goed mogelijk te doen.
12 uur fietsen, wat een LEF
heeft onze jeugd!
Misschien is op deze manier geloven niet
waar de meeste mensen voor zouden kiezen, maar voor mij voelt deze wel het prettigst en ik weet dat God van mij houdt en
mij de kracht geeft om de juiste keuzes te
maken. Zolang de Heere mij het gevoel
geeft dat ik het goed doe, dan vertrouw ik
erop dat het helemaal goed komt met mij.
Martin van der Ham
Creativiteit bij
de vilt workshop
Opperste concentratie en
Héél ve
el lekke
rs
op tafe
l bij de
high te
a
hilarische momenten tijdens het
'Ammers dictee'
11
Het verhaal achter...
Het geloof belijden
Het doen van belijdenis zie ik in eerste
instantie niet als leven met lef of durf. Dat
ik ‘ja’ mocht zeggen tegen God was en is
omdat Hij als eerste naar mij toekwam
en mij ervan bewust maakte hoe nodig ik
Hem heb. Hij gaf voor mij Zijn leven zodat
ik niet hoef om te komen. Nu ik ga beseffen hoe groot en goed het is wat Hij heeft
gedaan wil ik, met vallen en opstaan, leven
met lef. Ik zie dat als niet meer leven zoals
je zelf wilt of de keuzes maken waarvan
je zelf denkt dat ze goed zijn, maar leven
naar Zijn wil en Hem dienen omdat God
het waard is.
De tijd naar belijdenis toe was soms echt
even zoeken en niet makkelijk, maar het
gaat om één ding, en dat is “ja” zeggen
tegen God en door mij daar op te focussen
kon ik verder.
Nu het voorbij is ben ik heel blij dat ik belijdenis heb mogen doen en dankbaar voor de
mooie dienst! Mijn leven is niet ineens radicaal veranderd,
deze keuze heb ik al veel eerder gemaakt,
maar ik ga nu wel verder met een mooie
herinnering en een bewuste keuze die ik
heb uitgesproken en waar ik mij nog verder in mag ontwikkelen! Het zal niet altijd
makkelijk zijn, en het is nog steeds zoeken
wat Gods plan voor mij is en waar Hij mij
wil plaatsen, maar daarin heb ik hoop en
vertrouwen! Ik heb aan mijn moeder, die 28 maart 2013 is overleden, beloofd dat ik eens belijdenis
zou doen. Ik voelde me er altijd te slecht voor. Door een gesprek ben ik er positief over
geworden en heb ik innerlijke rust gekregen. Ik was een kerkmens en verlang om een
kind van God te zijn.
Rozemarijn de Bruijn
Aart Prins
Manon Hoek
Leven met lef!
Wat God ervoor over had om jouw hart te
winnen?
Heeft God de wereld geschapen met LEF?
NEE, met LIEFDE!
Heeft onze Heere Jezus aan het kruis gehangen met LEF?
NEE, met LIEFDE voor ons.
Al onze ‘LEF ’offers van de mens kunnen
niet tegen HEM op.
Bij deze bedanken wij iedereen voor de
kaarten en cadeautjes bij onze belijdenis.
Leven met lef!
Het is een keuze om met Gods leiding en liefde onze levensweg te zoeken en in alles te
vertrouwen op Hem. Daarom hebben we ons ja-woord uitgesproken voor God en Zijn
gemeente. Leven met lef omdat er genade is!
Sytze en Josina Visser
M.H. v.d. Haar- Schep en M. v.d. Haar
12
Waarom ik belijdenis wilde doen…
Na lang denken en twijfelen of ik wel toe
was aan het doen van belijdenis en nadat
ik antwoord had gegeven op de vraag of
ik geloofde dat Jezus ook voor mij aan het
kruis gestorven was en mijn zonden heeft
vergeven ben ik overgegaan op het volgen
van de belijdeniscatechisatie. Tijdens het
volgen van de belijdeniscatechisatie groeide
steeds meer het verlangen om belijdenis te
gaan doen. Door dit verlangen wist ik dat
dat Gods weg met mij was en is.
Sylvia Blok
Kijk en raad waar
het de volgende keer
over gaat...
Woord aan het woord
Liefhebben - lef hebben
Eenvoudig zeggen “U weet dat ik van U
houd”. Liefhebben van de Heere. Lef hebben om het tegen de Heere te zeggen. Lef
hebben om het te zeggen te midden van een
groep vrienden, zoals Petrus deed. Lef hebben om het telkens tegen de Heere te zeggen, ook al heb je opnieuw zonden gedaan.
Je kunt diep vallen, net als Petrus. Maar als
je de Heere liefhebt, mag je weer opstaan
in de kracht van de Heere. Niet uit eigen
kracht, maar in de kracht van de Heere kunnen dan we zingen: “God heb ik lief”. En
belijden: “Wij hebben Hem lief, omdat Hij
ons eerst liefhad” (1 Joh. 4:19).
In Johannes 21: 15, 16 en 17 stelt de Heere Jezus een indringende vraag aan Petrus: “Simon, zoon van Jona, hebt u Mij lief?” Als we deze vraag lezen, komt de vraag ook op
ons af. “……(vul uw eigen naam maar in) hebt u Mij lief?” Het is een scherpe vraag, een
vraag die direct doorgaat tot in ons hart. En toch mogen we deze vraag niet naast ons
neerleggen. Hebt u lef om die te beantwoorden?
Geen antwoord is ook een antwoord. Geen antwoord op de vraag “Hebt u me lief?” is
een verkapt “nee”. Wie niet met Mij is, is tegen Mij (Matth. 12:30). Doe dat niet. Leg de
vraag niet naast u neer. Maak er ernst mee!
De vraag wordt aan Petrus gesteld in het midden van de discipelkring. Ze hebben hun
beroep weer op genomen. En als ze terugkeren na een vermoeiende nacht staat de Heere
Jezus op het strand. En op Zijn woord werpen ze het net uit aan de rechterzijde en vangen een grote menigte vissen. Samen gebruiken ze de maaltijd. Na deze maaltijd stelt
de Heere Jezus Zijn vraag.
Annelies Kraaiveld
Het is van belang om goed naar de vraag van de Heere Jezus te luisteren. Min of meer
dezelfde vraag komt drie keer terug: “Simon, zoon van Jona, hebt u Mij lief?” Die vraag
doet ertoe. Het is de kern van het geloof. “Hebt u mij lief?” Weet u het antwoord al?
Wij zouden wellicht een andere vraag aan Petrus gesteld hebben. “Simon, zul je dat
nooit meer doen?” Deze vraag stelt de Heere niet. De Heere weet wat maaksel wij zijn
(Psalm 103:14). Hij weet dat we zondaren zijn. De Heere weet dat we in zonden ontvangen en geboren zijn en daarom zondig zijn en zonden doen. Daarom niet de vraag “zul
je het nooit meer doen?”. Maar de Heere vraagt wel naar het diepste van ons hart “heb
je Mij lief?” Dat is wat Hij wil. Daarvoor heeft Hij Zijn leven gegeven.
Het is ook goed om te luisteren naar het antwoord van Petrus. “Ja Heere, U weet dat ik
van U houd”. Petrus steunt niet langer op zichzelf. Dat heeft hij afgeleerd. Geen woorden
als “ik zal u nooit verlaten”. Geen argumenten als “ik was er toch bij in de graftuin, ik
was er toch bij toen U na Uw opstanding de discipelen bezocht”. Geen enkel bewijs,
geen enkel woord over Petrus zelf. Petrus steunt niet meer op zichzelf. Daarvoor kent
hij zichzelf te goed. Petrus zoekt het bij de Heere “U weet dat ik van U houd”. Petrus
zoekt het in de Heere.
13
Leven met lef
Puzzel voor kinderen 8 t/m 12 jaar
Daniëls vrienden, Sadrach,
Mesach en Abed-Nego,
wilden het grote, gouden
standbeeld dat koning
Nebukadnezar had gemaakt, niet aanbidden.
De koning werd woedend
en gaf bevel de mannen
te laten verbranden in een
oven.
Hij ging zitten om naar
de verbranding te kijken,
maar riep toen plotseling:
‘Ik zie vier mannen rondlopen! Hun God heeft een
engel gestuurd om hen te
redden.’
Daniël en zijn vrienden hadden veel lef door niet te buigen voor iemand anders dan hun eigen God. Lees maar eens
in het Bijbelboek Daniël wat er dan gebeurt met hen. Vul daarna de klinkers in, in de tekst in de boekrol hieronder.
Schrijf de tekst op een briefje en lever het voor 8 augustus in bij Tina Mourik, Lijsterstraat 55. Schrijf je naam, adres
en leeftijd er ook bij. Misschien win jij deze keer de boekenbon.
Mevr. Mennema-Hakkesteegt uit Ottoland wist de namen van onze scholen en de betekenissen hiervan en leverde de
antwoorden op tijd in. Zij kan iets moois gaan kopen van haar gewonnen bon. Van harte gefeliciteerd!!!
De mannen kwamen ongedeerd uit het vuur te
voorschijn!
14
Rubriek:
‘Met wie we verbonden blijven’
De Vijverhof, 2965 CG te Nieuwpoort:
Mw. N.A. van Arkel-de Jong, Vlietzicht 139
Mw. G. Blonk-de Bruin, Vlietzicht 220
Mw. E. den Boer-Tanis, Vlietzicht 105
Mw. N. van Holten-Houweling,
Vlietzicht 205
Mw. J.E. de Jong-de Bruin,
Woongroep “De Poort”, Vlietzicht 3
Dhr. C. Kortlever, Vlietzicht 7
Mw. E. Ooms-Temmer, Vlietzicht 239
Mw. E.W. Boele-Maat
Glasstaete - Hartenhof
Lingesteynplantsoen 8
4141 GJ Leerdam
Carol Korevaar
Kooningsweg 8-9
Hartenkoning 24
6816 TB Arnhem
Mw. A. de Langen-Rademaker
Sportlaan 252
7312 TW Apeldoorn
PO BOX 6
Thabiso en Eline Ditsele
Ekwendeni
www.familieditsele.nl
Malawi
mailadres: [email protected]
Mailadres: [email protected]
postadres:
Thabiso Ditsele
Verjaardagen
APDO 0424-00015
Mej. E.G. Ooms
Verpleeghuis Dorestad, Afdeling Luzere
Passievruchtstraat 2
2552 BJ Den Haag
Leo Prins
Wijnkoperstraat 78c
4204 HK Gorinchem
Mw. A.M. van den Broek-Verhoeff
Aanleunwoning Graafzicht
Amandelhof 30
2971 CB Bleskensgraaf
Corrie van Rees
Schoonsterland 45-47
7951 HM Staphorst
Annie de Bruin
Dalemstraat 24
4201 BP Gorinchem
Georgina Ritmeester
“De Lingebolder”
Ph. Willemstraat 2-4
4141 EZ Leerdam
Marjolein Karens
De Blauwe Lis
Vivaldilaan 88
3363 KG Sliedrecht
Tjerk en Marieke Visser
Buitenlandgangers
Volcan
4 juni
E. den Boer-Tanis
88 jaar
11 juni
E. Ooms-Temmer
91 jaar
T.a.v. Steven Mons
20 juni
Annie de Bruin
74 Harrison School Road
50 jaar
Provincia de Chiriqui
Republica de Panama
Stan Mons
Summit International School of Ministry
Grantville, PA 17028
5 augustus Eline Ditsele-
USA
Website: summitpa.org/
25 augustus E.W. Boele-Maat
Leanne Korevaar
Australian backpackers lounge
84 jaar
3 september Corrie van Rees
2/220 William Street
Woolloomooloo
Arie Zwanenburg
De Blauwe Lis
Vivaldilaan 94 A
3363 KG Sliedrecht
Mandemakers 31 jaar
52 jaar
2011 NSW Sydney
6 september Mej. E.G. Ooms
Australia
Email: [email protected]
15
73 jaar
Preekbeurten
Agenda
De preekbeurten 1 juni t/m 7 september 2014 zijn als volgt:
1 juni:
Heilige Doop
8 juni:
Pinksteren
11 juni:
Kerkenraadsvergadering
1 juni
Ds. A. Bloemendal Heilige Doop
Ds. W. Poldervaart, Huizen
12 juni:
Afscheid kand. De Wilde
8 juni 1e Pinksterdag
Ds. A. Bloemendal
Kand. M.K. de Wilde
19 juni:
Censura morum +
9 juni 2e Pinksterdag
Ds. M. Goudriaan, Veenendaal
Geen dienst
gemeenteavond HA
15 juni
Ds. A. Bloemendal Voorbereiding H.A.
Kand. M.K. de Wilde, Ridderkerk (afscheid)
22 juni:
Heilig Avondmaal
22 juni
Ds. A. Bloemendal Heilig Avondmaal
Ds. A. Bloemendal Dankzegging H.A.
25 juni:
Consistorievergadering
29 juni
Ds. A. de Lange, Dordrecht
Ds. L. Quist
6 juli
Ds. A. Bloemendal
Ds. A. Bloemendal
13 juli
Ds. A. Bloemendal
Ds. J.J. van Holten, Bergambacht
20 juli
Ds. A. Bloemendal
Ds. A. Bloemendal
27 juli
Ds. E. Gouda, Nieuw-Lekkerland
Dr. M.A. van den Berg, Zoetermeer
14 augustus: Doopaangifte
3 augustus
Ds. L. Quist
Ds. J.P. Ouwehand, Houten
24 augustus: Heilige Doop
10 augustus
Ds. P. Molenaar, Lunteren
Ds. P. Molenaar, Lunteren
26-28 aug:
17 augustus
Ds. P.J. Visser, Amsterdam
Ds. J.A.H. Jongkind, Brandwijk
24 augustus
Ds. A. Bloemendal Heilige Doop
Nog niet bekend
31 augustus
Ds. A. Bloemendal Afsl. VBW
Ds. A. Bloemendal
7 september
Ds. A. Bloemendal Voorbereiding H.A.
Ds. F. Hoek, Alblasserdam
1 juli:
Instructievergadering VBW
VBW
31 augustus: Afsluiting VBW
10 september: Doopcatechese
(mogelijke wijzigingen voorbehouden) Morgendienst: aanvang 09.30 uur – Avonddienst: aanvang: 18.30 uur
gemeenteavond HA
14 september: Heilig Avondmaal
17 september: Moderamenvergadering
24 september: Doopcatechese
27/28 sept: Opening winterwerk
Colofon
11 september: Censura morum +
Drieluik:
Uitgave van de Hervormde
Gemeente te Groot-Ammers.
Verschijnt 4x per jaar
(mrt/juni/sept/dec).
Bezorging:
Ester Uittenbogaard,
Kievitsweer 18
Tel. 663634
Redactie:
Connie Aarten
Kees Boer
Lisa Burggraaf
Elly Molenaar
Tina Mourik
Jantine van der Perk
Ester Uittenbogaard
Redactieadres:
[email protected]
Druk:
De Groot PrintShop,
Goudriaan
Giften:
Rabobank Groot-Ammers
32.35.02.504
t.n.v. kerkvoogdij Hervormde
Gemeente te Groot-Ammers.
16
De redactie heeft het recht
om ingezonden artikelen wel/
niet te plaatsen, dan wel de
tekst aan te passen.

Download Report