Pater Maurice VAES SVD

Op 24 mei 2014 is in het AZ Imelda in Bonheiden (België)
Pater Maurice VAES SVD
op 70-jarige leeftijd overleden.
De uitvaartliturgie rond de urne heeft plaats gevonden in de parochiekerk O.L. Vrouw van
Gedurige Bijstand te Haacht-Station op 31 mei 2014, waarna de begraving van de urne op
de begraafplaats van Wespelaer volgde. De eucharistie ter gedachtenis van de overledene
wordt gevierd op zaterdag 21 juni om 18.30 uur.
Mauritius (Maurice) Josephus, zoon van Leon Vaes en Rosalia Vandebriel, werd op 4
december 1943 te Zonhoven (Hasselt) geboren. Zijn vader was mijnwerker. Na de lagere
school in Zonhoven en Rekem (1949 - 1956), deed hij de Grieks-Latijnse Humaniora in
Heusden (1956 - 1963). Op 4 september 1963 begon hij zijn noviciaat in Heide-Kalmthout,
waar hij op 8 september 1965 de eerste geloften aflegde. In 1967 begon hij zijn
theologiestudie aan het C.K.S. te Leuven.
De 14e september 1968 kwam hij in Zaïre aan. Van 1968 tot 1971 maakte hij zijn Overzees
Training Programma in Bagata.
Van 1971 tot 1975 vervolgde hij zijn theologiestudie in Leuven. In 1973 legde hij de eeuwige
geloften af en op 5 oktober 1974 werd hij door bisschop Frans Hoenen SVD in de kapel van
het Sint Jozef College te Overijse tot priester gewijd. In 1975 keerde hij terug naar Zaïre
(Congo) en was werkzaam als "broussard" (rondreizend priester) in de streek van Fatundu.
Echter op 18 december 1977 kwam hij vanwege gezondheid terug naar België. Hij werd
behandeld in het Tropisch Instituut in Antwerpen en vervolgens in het hospitaal van Genk.
Omdat hij voor 30% invalide werd verklaard, viel niet meer te denken aan een terugkeer naar
de Missie. Op zoek naar aangepast werk in België was hij eerst een tijdje aalmoezenier van
de Afrikaanse studenten van de Universiteit van Luik, dan een half jaar onderpastoor van de
parochie Sint Geertrui in Leuven en in oktober 1982 werd hij benoemd tot pastoor van de
parochie Haacht-Station (Boortmeerbeek). Tot aan zijn overlijden is hij daar werkzaam
geweest, ondanks alle problemen met zijn gezondheid.
In een bijdrage voor het jaarverslag 1986 van de provincie schreef Maurice een bijdrage
waaraan we het volgende ontlenen:
De parochie telde toen ongeveer 3000 inwoners. De parochie maakte deel uit van de dekenij
Haacht die uit tien parochies bestond. Iedere parochie had nog een pastoor maar er waren
geen onderpastoors (kapelaans) meer. Acht van de tien pastoors waren al flink in de zestig.
Als alleenstaande pastoor had hij veel werk als aalmoezenier of lid van alle verenigingen en
werkgroepen, ziekenzorg, katechese, schoolkomite, beheerraad van de plaatselijke school
en van de katholieke scholen van de dekenij. Dit bracht met zich mee dat hij aan heel veel
vergaderingen moest deelnemen.
Omdat er steeds minder priesters ter beschikking staan, moesten ze de mensen
voorbereiden op belangrijke veranderingen in de zielzorg: leken voorbereiden om binnen
korte tijd de parochie zelf in handen te nemen, ook het administratieve en financiële werk.
"Het is dan ook onze taak, als pastoor, de mensen nu reeds zo goed mogelijk voor te
bereiden op die komende nieuwe situatie: door vormingsavonden, parochiale groepen te
vormen die tezamen met de priester de parochie als geloofsgemeenschap zelf dragen. "Als
pastoor kun je niet langs zo een probleem heenkijken en moet je de nodige energie
vrijmaken om samen met je gelovige gemeenschap dit probleem onder ogen te zien. Het zijn
dingen waar je als pastoor toch konstant mee bezig moet zijn..."
Uit alles blijkt dat dit ook Maurice bezig hield en dat hij, met zijn parochianen en zijn collegapastoors, probeerde op de veranderende omstandigheden in te spelen.
Het is verwonderlijk dat hij met zijn voortdurende gezondheidsproblemen dit werk als pastoor
meer dan dertig jaar (1982 - 2014) heeft volgehouden. Zeker, hij deed dit niet alleen maar
kon en mocht rekenen op het werk van een parochieteam dat, met hem, niet alleen voor de
parochie zorgde maar ook waakte over de gezondheid van hun pastoor.
Aan allen die in de parochie of als lid van het parochieteam hieraan hun bijdrage hebben
geleverd zijn wij grote dank verschuldigd.
Op zondag 14 oktober 2007 vierde de parochiegemeenschap van Haacht-Station het feit dat
Maurice al 25 jaar hun pastoor was. Bij die gelegenheid bedankte de heer Walter Lambert
hem uit naam van de parochianen met een zeer hartelijke toespraak, die hij besloot met de
woorden: "Wij weten dat onze parochie van heel veel geluk mag spreken. Niet alleen is het
bijna een privilege dat er nog een parochiepriester tussen ons mag leven en werken. Het is
vooral een voorrecht te merken dat U en onze gemeenschap met al z'n parochianen zinvol in
God samen kunnen leven en werken. Daarvoor zijn wij onze Hemelse Vader en zijn
vertegenwoordiger hier tussen ons immens dankbaar."
Nog zeven jaren hebben Maurice en de parochiegemeenschap in eendracht mogen
samenwerken.
Ook wij danken God voor het leven en werken van Maurice en bidden dat Hij hem nu
overvloedig mag belonen voor zijn trouwe dienst.
Teteringen, 28 mei 2014
Ant.J.Verschuur SVD