Eindverslag stage Spanje. Mijn naam is Linda Paine, ik ben 19 jaar en ik volg de opleiding tot verpleegkundige. Van 25 februari tot en met 5 juni 2014 ben ik in Spanje geweest voor mijn stage in het IMED Levante Ziekenhuis. Dit is een privé ziekenhuis gelegen in Benidorm. Toen ik hoorde dat ik stage mocht gaan lopen in een privé ziekenhuis had ik daar heel veel zin in, maar ook mijn twijfels bij. Wat zou ik daar aantreffen, komen daar niet alleen maar van die rijke, verwende mensen. Mijn stage begon op de afdeling met onder andere chirurgie en traumatologie. Ik had op school echt de basis van Spaans gehad en was bang dat ik mijn collega’s niet zou kunnen verstaan en zij mij niet. Gelukkig ben ik er snel achter gekomen dat mijn collega’s redelijk goed Engels spreken en doordat niet iedereen Engels kon, is mijn Spaans ook verbeterd. Ik ben dus begonnen op de afdeling met o.a. chirurgie en traumatologie. Dit is een hele leuke en vaak drukke afdeling. Van mijn collega’s mocht ik echt alles uitvoeren qua handelingen. Ik mocht agraves, drains, CVC lijnen en infusen verwijderen. Ook mocht ik al na 1 of 2 weken op deze afdeling infusen aanleggen en bloed prikken, ik had het in Nederland alleen nog maar op een pop gedaan, dus het was wel heel erg spannend. Gelukkig lieten mijn collega’s mij met elke handeling goed voelen, hiermee bedoel ik dat zij echt de tijd voor je nemen, je complimenten geven als het goed gaat en het zelfs aan andere collega’s vertellen. De collega’s laten zien hoe je het moet doen en laten jou de handeling afmaken. Hierdoor ben ik echt heel erg zeker van mijzelf geworden. Ik had voordat ik naar Spanje kwam echt mijn twijfels over mijn aanhoudende onzekerheid, maar gelukkig is het in Spanje helemaal goed gekomen met mij. Ik mocht ook een ‘gasometría arterial’ uitvoeren, dit is een injectie in de pols waarbij je slagaderlijk bloed afneemt om de saturatie te controleren. In Nederland mogen alleen artsen dit uitvoeren en ik mocht het na pas één keer gezien te hebben, gelijk al uitvoeren bij een patiënt. Voor de patiënt is het uiterst pijnlijk, maar ik vond het echt super dat ik het mocht doen. Verder heb ik veel hechtingen mogen verwijderen, wonden na operaties verzorgen, decubitus wonden verzorgen, medicatie uitzetten, medicatie delen, infusen klaarmaken, medicatie oplossen, zowel mannen als vrouwen gekatheteriseerd en nog veel meer. Nadat ik ongeveer 6 weken op de eerste afdeling had gelopen, mocht ik naar een andere afdeling. Deze afdeling was een speciale afdeling voor Noorse patiënten, maar ook voor pasgeborenen en hun moeders. Ik mocht dus ook baby’s wassen en ik mocht ‘hielprikken’ uitvoeren. In Spanje voeren ze een hielprik uit in de hand. Ik had nog nooit zoiets dergelijks gezien, laat staan dat ik wist hoe ik een baby’tje moest prikken. Gelukkig ging ook dit in een keer goed en heb ik het nog vaker mogen doen. Op beide ‘gewone’ afdelingen heb ik super veel geleerd en veel handelingen mogen uitvoeren. Hierna mocht ik, op eigen verzoek, een week op de Urgencias (Spoed Eisende Hulp) mee draaien. Ook deze collega’s waren super lief en ik draaide ook hier weer volledig mee. Je bent een stagiaire, maar je mag gewoon alles wat de collega’s ook doen. Hier heb ik ook voor het eerst gegipst. In Spanje gipsen zij niet rondom, maar half. Als de pols is gebroken, krijgt de patiënt alleen aan de Linda Paine, GO4V3A, 12-06-2014 onderkant ondersteuning van het gips en voor de rest wordt het verbonden met verband. Ook hier heb ik medicatie klaargemaakt, intramusculaire injecties gegeven, infusen geprikt, bloed afgenomen, de artsen geholpen bij verwondingen en ook voor zover mogelijk geassisteerd bij een reanimatie. Ik heb zelf niet gereanimeerd, maar mijn collega’s geholpen waar mogelijk. Het was heel erg heftig om een reanimatie mee te maken, voor mij was het ook de eerste keer. Die vrouw (47) werd binnen gebracht en was meer dood als levend. Wij hebben haar uiteindelijk, toen zij stabiel genoeg was, naar de UCI (Intensive Care) gebracht. Helaas vernam ik een week later van een collega van de UCI dat deze vrouw alsnog is overleden. Na een week op de Urgencias mocht ik nog een week mee op met de Ambulancia. Ook dit was heel erg bijzonder om mee te maken. In Nederland mag je zowel niet op de Spoed als met de Ambulance mee, dus dat het in Spanje wel mocht, was echt gaaf. Ook heb ik samen met een klasgenoot leren hechten in het ziekenhuis. Wij moesten zelf voor onze varkenspoten zorgen en voor de rest zouden de collega’s voor de materialen zorgen. Wij moesten zelf een ‘wond’ snijden en vervolgens dichthechten. Wat een mooie ervaring was dat. Mijn collega’s en zelfs leidinggevenden bleven tot het eind aan mij vragen of ik in het ziekenhuis kom werken als ik ben afgestudeerd, een mooier compliment kan je niet krijgen lijkt mij. Ik had alleen in het begin moeite met de taal, maar na een paar weken was ik daar ook aan gewend en sprak ik Engels en Spaans door elkaar en de collega’s spraken Spaans tegen mij. Over het algemeen zijn de Spanjaarden heel erg vriendelijk. Mijn collega’s bijvoorbeeld waren heel lief en begripvol tijdens mijn stage. Heel veel dingen gaan anders in Spanje als in Nederland. Bijvoorbeeld de Spanjaarden ontbijten pas rond 11:00/11:30, lunchen rond 15:00 en dineren rond 22:00. Verder in het ziekenhuis ben je een verpleegkundige die echt alleen de handelingen uitvoert. Je hebt namelijk daar ook verzorgenden rondlopen, die brengen het eten rond, wassen de mensen, verschonen de bedden enz. En de schoonmaaksters zijn écht voor het schoonmaken. Als je bijvoorbeeld een ampul kapot laat vallen, mag je het niet oppakken, want daar zijn tenslotte de schoonmaaksters voor. Dat is erg wennen, zeker als je er net bent. Ik woonde in ‘l Alfás del Pi, dat is een dorpje vlakbij Benidorm, ongeveer 15 minuten met de bus. Het was heerlijk rustig, er zaten 3 supermarkten, waarvan 2 op 2 minuten loopafstand van het appartement, genoeg pinautomaten, een Chinese winkel waar je alle benodigdheden voor in het huis voor bijna niets kon kopen, er was een zwembad vlakbij het appartement, kappers, Nederlands sprekende tandartsen enz. Er is daar dus genoeg in de buurt te vinden. In mijn vrije tijd ben ik plaatsjes rondom Alfás gaan bezoeken, ben ik Benidorm in geweest, heb ik een berg beklommen, ben ik een keer uit geweest in Benidorm en verder ook gewoon Linda Paine, GO4V3A, 12-06-2014 thuis gerelaxt. Ik heb het in de eerste paar weken moeilijk gehad, ik had toen last van heimwee naar huis. Ik vond het dus fijn dat mijn ouders zijn langs geweest. Ik heb hen rondgeleid door het ziekenhuis, we zijn in Benidorm geweest, mijn appartement laten zien, Alicante in geweest en lekker op het strand gelegen. Vooral toen ik net in Spanje zat dacht ik, waar ben ik aan begonnen. Uiteindelijk heb ik echt een onvergetelijke tijd gehad en is die 3,5 maand echt véél te snel gegaan. Ik heb super veel geleerd in het ziekenhuis, ben een stuk zelfstandiger geworden, mijn zelfvertrouwen heeft boost gekregen, ik heb leuke mensen ontmoet, veel van de omgeving gezien en al met al een SUPER tijd gehad. Ik raad het dan ook iedereen aan, als je de kans krijgt om een buitenland stage te gaan doen, DOE HET. Je zult er geen spijt van krijgen. Niemand neemt mij deze mooie ervaring meer af! Linda Paine, juni 2014 Linda Paine, GO4V3A, 12-06-2014
© Copyright 2024 ExpyDoc