Lees het verhaal online!

panelverhaal
Getrouwd…
In elke Mijn Geheim leggen wij
een verhaal voor aan ons lezerspanel.
Deze keer het verhaal van Tamara
ÉN VERLIEFD
Tamara (33) en haar man Jacob (35) vormen samen met hun twee kinderen een
leuk en gelukkig gezin. Toch houdt Tamara iets geheim voor haar man: ze is heimelijk
verliefd op een collega. Ze is niet van plan om iets met dat gevoel te gaan doen,
maar toch voelt ze zich schuldig. Moet ze dit eigenlijk niet opbiechten aan haar man?
Tekst: Olga
van der Meer - Illustratie: Marjolein Schalk
T
oen Jacob zich tien jaar geleden op een feestje aan
me voorstelde, vroeg ik enigszins flauw: “De ware?”
Dit grapje bleek voorspellende waarde te hebben. Na
een paar drankjes vonden we elkaar toch wel erg leuk. We
gingen al snel een keer samen uit en vormden twee maanden later een setje. Na drie jaar gingen we samenwonen en
vanaf dat moment veranderde ons leven in sneltreinvaart.
We trouwden, kregen onze dochter Naomi en verhuisden
daarna naar een ruime gezinswoning. Onze zoon Lucas
werd geboren en hij bleek een echte huilbaby te zijn. Jacob begon zijn eigen bedrijfje als coach voor werkzoekenden en ik stapte van een simpel baantje voor vijftien uur
per week over naar een meer uitdagende baan voor tweeëndertig uur. Echte tropenjaren dus.
Inmiddels zijn Naomi en Lucas vijf en drie jaar oud. Naomi gaat naar school en Lucas is gelukkig over zijn huilperiode heen gegroeid. Zelf heb ik na een moeizaam begin mijn draai gevonden in mijn nieuwe baan. Ons leven
is nog steeds druk en bij tijd en wijle hectisch, maar alles
reilt en zeilt zoals het moet. We zijn gezond en helemaal
gewend aan het strakke ritme dat nu eenmaal vereist is in
een gezin met kleine kinderen en twee werkende ouders.
Ik zit lekker in mijn vel en heb de laatste tijd het gevoel
dat ik eindelijk weer wat ruimte voor mezelf heb.
Jacob en ik hebben alle stormen zonder problemen doorstaan en ons vrij soepel aangepast aan alle veranderingen. Zelfs in de tijd dat Lucas zo veel huilde, hebben we
amper ruziegemaakt met elkaar en dat vind ik best een
prestatie. Ik ben dan ook erg blij met mijn man, mijn
kinderen en mijn baan en durf mezelf best een gelukkige
vrouw te noemen.
STIEKEM
▲
Ik werk nu op de afdeling schadeafhandeling van een verzekeringsmaatschappij. Dat bevalt me een stuk beter dan mijn
vorige baan. Toen werkte ik als administratief medewerkster op een saai advocatenkantoor en zat ik mijn
uren echt uit. Tegenwoordig ga ik met plezier vier dagen
per week ’s ochtends vroeg de deur uit. Drie jaar geleden deed ik mijn werk er achteloos bij naast mijn gezin
en andere bezigheden, maar nu is mijn baan echt een
belangrijk onderdeel van mijn leven geworden. Ik heb
veel verantwoordelijkheden en leuke collega’s. En één
collega die héél erg leuk is…
Mijn directe collega Sam is een van de redenen waarom
ik zo veel lol heb in mijn werk. Sam is altijd vrolijk en
leukt de dagen op met smeuïge verhalen over van alles en nog wat. Hij sjouwt voortdurend rond met foto’s
van zijn talloze neefjes en nichtjes waar hij stapelgek op
is, toont belangstelling voor iedereen en is gewoon erg
aardig en sympathiek. Sam is wat men noemt een ‘mensenmens’. Iedereen mag hem graag. Bovendien ziet hij
er fantastisch uit, met zijn donkere haren, bruine ogen,
brede lach en gespierde lichaam. Het is zeker geen straf
om de hele dag tegen hem aan te moeten kijken!
De dagen waarop Sam niet op kantoor is, zijn stil en
saai. Dan missen we hem echt. We zitten met z’n vieren
in één kamer, drie vrouwen plus Sam. Als een van de
anderen er niet is, valt dat nauwelijks op, maar zodra
Sam een dag vrij is, drukt dat een stempel op de sfeer.
“Het lijkt wel of we collectief verliefd op hem zijn”, grinnikte mijn collega Tiny eens, toen Sam ziek was en we
er allemaal met gezichten als donderwolken bij zaten.
“Nou, ik zou hem mijn bed niet uitschoppen”, zei Hanke eerlijk. “Het is dat ik twaalf jaar ouder ben dan hij.
Hoe zit dat met jou, Tamara?”
“Ik?” Ik schrok op bij deze directe vraag. “Ik heb Jacob.”
“Het één hoeft het ander niet uit te sluiten”, merkte
Tiny spits op.
“Zelfs ware Jacobs kunnen weleens vervelen”, zei Han-
25
panelreacties
ke met een knipoog.
“In mijn geval niet”, lachte ik.
“Hij is nog steeds de enige man
voor me.”
Dat meende ik oprecht, maar desondanks maakte mijn maag een stevige buiteling toen Sam twee dagen
later - vrolijk als altijd - weer op kantoor kwam. Tersluiks nam ik hem op, terwijl ik zogenaamd aandachtig aan het werk was.
Tiny had wel een beetje gelijk, zo moest ik toegeven.
Hoeveel ik ook van Jacob hou, Sam maakt wel degelijk verliefde gevoelens bij me los. Niet in de mate dat ik
hem wil bespringen, zijn kinderen wil baren en de rest
van mijn leven aan zijn zijde wil doorbrengen. Maar wél
hevig genoeg om bij hem in de buurt te willen zijn en me
dan van mijn beste kant te laten zien. Prettige, heimelijke, spannende gevoelens, waar ik verder overigens niets
mee doe. Kriebels die een beetje jus geven aan ons strak
georganiseerde leven en waar ik stiekem van geniet.
Tegenwoordig is het op maandag extra leuk om naar
mijn werk te gaan, omdat ik Sam dan na drie dagen
weer zie. Op vrijdag ben ik namelijk vrij. En hoe leuk
de weekends met ons gezin ook zijn, ik ben nooit meer
chagrijnig als de nieuwe
werkweek weer begint.
Saaie momenten fleur
ik op door aan Sam te
denken. Soms fantaseer
ik over hem. Dan lig ik
in gedachten in zijn armen en zoenen we elkaar
hartstochtelijk.
Verder
dan dat gaan mijn fantasieën overigens niet.
Er is ook geen haar op
mijn hoofd die eraan
denkt om écht iets met
Sam te beginnen en daarmee mijn huwelijk en mijn
gezin op het spel te zetten. Mijn echtgenoot is namelijk nog steeds de ware Jacob voor mij. Maar soms
verliezen we elkaar enigszins uit het oog in de drukte van alledag en dan is een beetje fantaseren over
een ander wel prettig. Tegelijkertijd weet ik heel zeker dat het bij fantaseren zal blijven. Ik ben dan wel
stiekem verliefd op Sam, maar houden doe ik alleen
van Jacob. Met hem wil ik oud worden, onze kinderen grootbrengen en ooit, in een verre toekomst,
oma en opa worden. Ik kan me het leven zonder Jacob niet eens voorstellen. Sam is slechts een geheim,
een leuk extraatje. Zoiets als een bonbon voor een
vrouw op dieet of een trekje van een sigaret voor
iemand die al jaren gestopt is met roken.
DILEMMA
Op zich is deze verliefdheid dus geen enkel probleem, want het
heeft geen nadelige invloed op mijn huwelijk en Sam zal nooit ofte
nimmer een serieuze bedreiging voor Jacob zijn. Toch zit ik met
een dilemma. Ik vraag me namelijk af of ik Jacob deelgenoot moet
maken van mijn gevoelens. Ooit hebben we namelijk met elkaar
afgesproken dat we altijd eerlijk tegen elkaar zouden zijn, juist
ook in dit soort zaken.
“Een slippertje of een verliefdheid buiten het huwelijk om kan iedereen overkomen”, heeft Jacob ooit eens, nog voor ons trouwen, tegen
me gezegd. “Het zijn de leugens eromheen die een relatie ondermijnen. Ik kan veel hebben, maar lieg nooit tegen me, want daar kan ik
absoluut niet tegen.”
In dat licht bezien zou ik hem eigenlijk moeten vertellen wat me bezighoudt. Bovendien wil ik hier graag met iemand over kunnen praten.
Behalve mijn echtgenoot, is Jacob ook mijn beste vriend en mijn
maatje, dus hij zou de aangewezen persoon moeten zijn om deze gevoelens mee te bespreken.
Toch vraag ik me serieus af of ik daar wel goed aan zou doen.
Zadel ik hem dan niet op met - onnodige - angstgevoelens? Ik
weet zelf dan wel heel zeker dat ik niets met Sam zal beginnen,
maar kan ik Jacob daar ook van overtuigen? Het gaat hier tenslotte niet om een vage kennis die ik eens in de zoveel maanden
eens tegenkom, maar om een collega met wie ik vier dagen per
week acht uur lang in dezelfde ruimte zit. Als ik Jacob was, zou ik dat
echt niet willen weten! Zoiets geeft
volgens mij alleen maar onrust binnen een relatie.
Als je het zó bekijkt, zou het heel egoïstisch zijn om Jacob alles te vertellen. Of
is dat een smoesje, een slap excuus om
mijn mond te houden? Ik ben namelijk
ook best wel bang dat Jacob er geen begrip voor op zal kunnen brengen en dat
het een druk zal leggen op onze relatie.
Stel dat hij eist dat ik ontslag neem,
omdat hij er niet tegen kan dat ik Sam
elke dag zie? Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik dan zou doen…
Aan de andere kant voelt het helemaal niet prettig om een geheim voor
Jacob te hebben, hoe onschuldig het ook is. Ik betrap mezelf er af en
toe op dat ik erg op mijn woorden let als ik over mijn werk praat. Ik
ben bang om per ongeluk iets los te laten over de kriebels die Sam me
bezorgt. Hoewel er niets tussen ons is gebeurd en er ook nooit iets zal
gebeuren, voelt het alsof ik Jacob bedrieg door mijn mond te houden.
Ronduit liegen doe ik niet, maar helemaal eerlijk voelt het óók niet…
Ik wil niet dat dit tussen Jacob en mij in komt te staan, maar hoe kan
ik dat voorkomen? Door eerlijk tegen hem te zijn of juist door niets te
zeggen en dit voor mezelf te houden? ■
Brenda (39) is getrouwd, heeft twee kinderen en een eigen bedrijf. Haar vrije tijd
besteedt ze graag aan gezin en vriendinnen.
Niks mis met
fantaseren
26
Heb jij ook een goed advies voor Tamara? Mail o.v.v. ‘1411
Tamara’ naar [email protected]. Je kunt ook je eigen
verhaal vertellen op www.mijngeheim.nl.
Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd.
Mijn man is tegelijk ook
mijn beste vriend met wie
ik alles kan delen,
ik zou hem dan ook
graag willen vertellen
wat mij bezighoudt
Er is niks mis met genieten van een
spannende fantasie, vind ik. Je praat
jezelf alleen maar een schuldgevoel
aan door dit een verliefdheid te noemen. Als het is zoals je zegt dat het is,
is het niet meer dan dagdromen, toch?
Je hebt geen enkele kwade bedoelingen richting je man, je wilt niks met
deze verliefdheid doen. Daarom hoef
je dit ook niet tegen hem te zeggen.
Hij zal toch ook wel eens zijn hoofd
omdraaien naar een andere knappe
dame? Daar is ook niks mis mee. Pas
als je hem van je ‘afduwt’, wordt het
een ander verhaal, maar zo lang jullie
relatie wel vaart bij wat extra fantasie
van jouw kant, is er niks aan de hand.
Sacha (39) woont alleen en werkt momenteel niet. Ze houdt onder meer van
uitgaan, lezen, dansen en hardlopen.
Schep
geen onrust
Maak maar geen blaffende honden wakker. Als je helemaal niets
gaat doen met dit gevoel, wat zou
je dan nu voor onrust creëren
thuis? Er zijn genoeg mannen die
stiekem naar porno kijken en dat
ook niet allemaal vertellen. Daar
zouden vrouwen dan ook weer van
slag van raken en onzeker door
kunnen worden. In het geval er
meer zou gaan spelen tussen jou
en je collega is het natuurlijk een
ander verhaal, maar vooralsnog
zou ik het zo laten. We hoeven immers in een relatie ook niet alles te
delen en wellicht gaat het verliefde
gevoel vanzelf weer over.
Wat vindt Tamara nu?
Op de eerste plaats was het al een opluchting voor me om hierover te
kunnen vertellen. Het delen van mijn geheimpje maakt het een beetje
minder ‹geheim›. Al is het dat voor Jacob natuurlijk nog wel. Ik heb nog
geen besluit genomen. Ook het panel is verdeeld. Ik merk dat ik toch
steeds meer neig naar eerlijk opbiechten. Deze verliefdheid is eigenlijk
alleen een manier om mijn leventje wat op te leuken. Maar misschien
moet ik het toch ook zien als een teken aan de wand en zou het goed
zijn als Jacob en ik meer tijd nemen voor elkaar. Ik wil ook niet dat mijn
fantasietjes gaan overheersen en dat ik in het weekend alleen nog maar
uitkijk naar de maandag. Dat zou te ver gaan, vind ik.
Rianne (51) is (stief)moeder en
oma, werkt bij de belastingdienst
Ze leest, schrijft en wandelt graag.
Wees open
en eerlijk
Iedereen fantaseert wel eens, dus
waarom jij niet, Tamara? Je weet
ook dat het daarbij blijft. Het
geeft je positieve energie.
Mede daardoor blijft de relatie
met Jacob ondanks de drukte juist
goed, al verliezen jullie elkaar ook
wel eens uit het oog. Ik zou open
en eerlijk aan Jacob vertellen over
je verliefdheid op Sam. Je zegt dat
je er verder niets mee wilt. Maak
dit ook duidelijk aan je man. Als
je het verzwijgt, brengt het alleen
maar spanningen met zich mee.
Eerlijkheid is heel belangrijk in
een relatie. Hoe zijn reactie zal
zijn, is afwachten.
Wat zou jij
doen in deze
situatie?
Dit verhaal staat ook op mijngeheim.nl.
Geef je eigen mening of reageer op de
adviezen van anderen. Of wil je juist
graag als panellid in het blad zelf? Dat
kan ook. Mail dan je gegevens naar:
[email protected].
27