Baffertje april 2014 - Brusselse Atletiek Vereniging

Tijdschrift van BAV
april 2014
HET BAFFERTJe
de Brusselse atletiekvereniging
Wandelweekend in Wanne
Geen bos of veld was veilig tijdens de laatste editie van het BAVwandelweekend. Een terugblik op een geslaagde tweedaagse.
► p. 4 verslag door Steffen
► p. 6 fotoreportage door Marc en Iris
NIEUW BESTUUR
De BAV op competitiepad Relais Givrés 2014
► p. 3
► p. 8-11
Nieuw bloed voor de vzw achter de BAV. Verslag en vooruitblik door onze atleten. BAV-invasie in Neder-Over-Heembeek.
Vraag het aan de trainer
Hoe haal je de pers met atletiek?
► p. 15
Yoga voor lopers
Elvira over de weldaden van de
combi lopen en yoga.
► p. 24-25
► p. 12-13
BAV-meeting
Afspraak op vrijdag 20 juni, familie
en vrienden welkom!
► p. 28
1
Baan 8 Woordje van de (ere)voorzitter
Beste Tine,
Eind 1995 schreef ik als nieuwbakken voorzitter, in mijn eerste “baan
1” van het toen nog op zo’n 250
exemplaren gedrukte ledenblad, het
volgende:
“Met enige schroom kruip ik in de
pen voor dit eerste voorwoordje als
voorzitter; aangesloten in 1990 als
atleet, later bestuurslid, penningmeester en nu voorzitter, het gaat wat
vlug en er zijn ongetwijfeld anderen
die door hun jarenlange onverdroten
inzet een grotere verdienste hebben
jegens de BAV dan ikzelf.”
Misschien had je een zelfde gevoel,
toen je achter de computer kroop
voor jouw eerste “baan 1”. Ik kan je
verzekeren: dat beetje eng gevoel,
ebt snel weg. Zelfs een voorzitter
voelt zich snel “op zijn gemak” bij
de BAV.
Ik verheel je niet dat ik vereerd ben
dat je me opvolgt. Je bent jong en
woont al even in hartje Brussel, je
bent al een tijdje actief binnen de
BAV, als sporter maar ook als gewaardeerd lay-outer van ons vernieuwde ledenblad. Je bent open,
vriendelijk, hulpvaardig, stipt en je
hebt een mening waar je voor uitkomt. Kortom, de BAV is in goede
handen.
Nu je, toeval behoort tot deze wereld,
dezelfde voornaam draagt als mijn
dochter, zal ik je dubbeldik graag
aanspreken. Om je aan te moedigen
in wat je doet, om je te helpen indien
nodig, om je te danken voor wat je
voor de BAV onderneemt. Want niets
komt zo maar uit de lucht vallen.
Samen met Joeri, die zich als een gedroomde, enthousiaste ondervoorzitter aandient, met Stefaan G., die de
koele cijfertjes zal beheren, en met
onze gouden secretaris Chris, heeft
de BAV een nieuw kernbestuur waar
we trots op zijn en veel van verwachten. Samen met alle andere hulpvaardige leden, zullen we ervoor zorgen
dat de “lasten” verdeeld worden, zodat we ook allen kunnen blijven genieten van de mooiste aller sportpassies: de atletiek.
Clubnieuws Nieuw bestuur
Nieuw bestuur = nieuwe vzw
Ik wens je veel plezier en voldoening
in je voorzitterschap.
Hartelijk,
Stefaan
Baan 1
Training op de VUB-piste.
Beste Stefaan,
Dat gevoel is inderdaad herkenbaar en ook die schroom is mij niet
vreemd. Ik heb net dit ledenblad gelay-out, maar het schrijven van deze
eerste “baan 1” heb ik - niet toevallig
- tot het allerlaatst uitgesteld.
Het ging dan ook bijzonder snel. In
2012 ben ik naar Brussel verhuisd en
heb ik mij aangesloten bij de BAV.
Ik kwam er terecht in een warme en
aanstekelijk enthousiaste club. Een
club waar degelijke en gevarieerde
trainingen afgewisseld werden met
tot in de puntjes georganiseerde nevenactiviteiten; waar competitieatleten en recreanten met veel wederzijds
respect de piste delen; waar jong en
oud samenkomen om aan atletiek
te doen; en waar iedereen steevast
goedgemutst over de piste lijkt te
rennen. Kortom: een club waar mensen echt graag naartoe komen.
Het is dan ook met veel plezier dat ik
de taak van voorzitter op mij neem,
2
al gaat dat, zoals ook jij ervoer, gepaard met de nodige schroom. Omdat er inderdaad veel mensen zijn die
een veel grotere verdienste hebben
tegenover de BAV dan ik, en omdat
ik alleen de laatste jaren van de rijke
BAV-geschiedenis zelf heb meegemaakt.
Maar ik weet dat het vernieuwde bestuursteam en ik er niet alleen voor
staan. We kunnen natuurlijk bogen
op de jarenlange ervaring van Chris,
maar ook daarnaast zullen we niet
nalaten een beroep te doen op het
advies en de kennis van de ervaren
BAV’ers. Ik wil daarnaast ook een
warme oproep doen aan alle leden
om hun ideeën, suggesties en vragen
voor de club te delen.
Ten slotte is een dankwoord hier op
zijn plaats. Want dat de BAV, die dit
najaar zijn 35ste verjaardag viert, nog
steeds springlevend is, is de verdien-
ste van alle mensen die haar, al vele
jaren of sinds kort, een warm hart
toedragen. Bedankt Stefaan, voor 18
jaar onbaatzuchtig voorzitterschap,
talloze fijne trainingen en alles wat
je voor de club hebt gedaan en nog
steeds doet. Bedankt Chris, voor 25
jaar secretarisschap, zo mogelijk nog
meer fijne trainingen en je nog steeds
voortdurende engagement. Bedankt
Bart, voor de vele jaren als ondervoorzitter, en Claude, voor je jarenlange werk als penningmeester. Ook
een welgemeend dankjewel aan alle
BAV’ers die geen “formele” functie
hebben, maar al die jaren klaarstonden om een handje toe te steken waar
ze konden. Ik hoop dat we samen
nog vele jaren aan atletiek kunnen
doen, in een club waarin iedereen,
competitieatleet en recreant, zich
thuisvoelt.
Tot op de training!
Tine
Op 16 januari kreeg de vzw achter de BAV een nieuw bestuur en een lichting nieuwe leden.
Een woordje uitleg door Stefaan Sonck.
De BAV is een vee-zet-wee, een vereniging zonder winstoogmerk. Wie
sportend lid is van de BAV (bijna
200 personen), is niet meteen lid van
de vzw BAV.
Het aantal leden van de vzw is altijd,
bewust, beperkt gehouden, kwestie
van de werkzaamheid te bevorderen
en de continuïteit te verzekeren.
Nieuwe leden
Na de oprichters van de BAV vzw,
in 1979, werden in de loop der jaren nieuwe leden “gecoöpteerd”, op
voorstel van twee reeds benoemde leden. Op 16 januari jongstleden werd
een opkuis gehouden, maar ook een
lichting nieuwe leden aangenomen.
Zo’n 20 personen zijn momenteel lid
van de vzw. Zij kozen ook een nieuw
bestuur (een tiental leden).
Dagelijks bestuur
Binnen dat bestuur werd het “dagelijks bestuur” aangesteld:
• nieuwe voorzitter werd Tine Deckers; reeds enkele jaren lid van de
BAV en steeds bereid een helpende
hand te bieden. Zij neemt het roer
over en leidt de BAV haar 35ste jaar
in!
• Joeri Vranckx werd ondervoorzitter; Joeri straalt het optimisme uit
dat ook de BAV kenmerkt: een bonte
verzameling van leden die allen streven naar sportplezier in een aangename omgeving. Joeri volgt Bart
Spegelaere op, die ja-ren-lang allerhande praktische klussen voor zijn
rekening nam.
• Stefaan Gysen werd de nieuwe
penningmeester. De juiste man op de
juiste plaats; boekhouden heeft geen
geheimen voor hem en hij draagt
de BAV een warm hart toe. Stefaan
volgt Claude Maertens op. Claude
boekte, begrootte, en rekende feilloos af gedurende een tiental jaren.
• Chris Van San, rots in de branding,
blijft secretaris (en zo veel meer).
Een levende atletiek- en BAV-encyclopedie. Dank je, Chris om de administratieve BAV-trein rijdende te
houden.
Toekomst verzekerd
De kracht van de BAV zit ongetwijfeld in de grote groep bereidwillige
helpers voor alles en nog wat. Met
zulke groep enthousiastelingen, gestuurd door een gedreven (kern)
bestuur is de toekomst van de BAV
weer voor meerdere jaren verzekerd!•
3
Extra muros Wandelweekend in Wanne
Op queeste in de natuur
De jonge generatie koos een andere route ...
Mark en Marc nemen het voortouw.
Op 26 en 27 oktober vond een nieuwe editie plaats van het ver- derdracht van de dag ervoor) werd
maarde BAV-wandelweekend. Steffen, die voor de eerste keer zaterdagmorgen de queeste naar het
BAV-wandelweekend aangevat.
meeging, brengt verslag uit zoals alleen hij dat kan.
Het was in die tijd dat Stefaan zijn
volgelingen bij hem riep en zei:
“Hoort, een Blijde Boodschap is ons
gekomen. Marc en Iris melden ons
de geboorte van een nieuw BAVwandelweekend in het oosten, laat
ons hulde brengen.”
En aldus geschiedde. Nog voor het
twintig maal kraaien van de haan,
verliet een kleine groep die vrijdag
in oktober het strijdtoneel/de piste.
Zij repten zich naar hun stalen paardenspannen en volgden het licht van
de Geografische-Positie-Ster aan de
horizon, die hen heel de weg naar
Wanne zou leiden.
zich bij de anderen te voegen. Onderweg waren zij immers gestopt bij
een plaatselijke banketzaal in Stavelot, die hen, omdat ze er hongerig
uitzagen, rond sluitingsuur nog een
plaatselijke lekkernij (aardappel gebakken in olie) had willen voorschotelen.
“Neemt, en drinkt hiervan
gij allen, want dit is mijn
Toverdrank, vergoten ter
bevordering van de onderlinge banden.”
Plaatselijke banketzaal
Het was reeds laat toen zij daar die
nacht in de herberg aankwamen om
4
Fris en monter (wat van de slaapvertrekken niet gezegd kon worden, gezien de hoeveelheid ‘drogende’ kle-
Vijftig volgelingen
Enkele nieuwe apostelen hadden
zich intussen bij hen aangesloten,
waardoor zij nu met een kleine vijftig volgelingen waren. Het werd een
fijne zoektocht tussen weiden en
door bossen, waarbij jong en oud hun
beste beentje voorzetten. ’s Middags
vonden zij een klein stalletje waar zij
konden schuilen voor de euh, lichte
bewolking die dag, en om dat (en de
verjaardag van Elly) te vieren werden enkele glazen kruiken wijn aangeslagen. Dat ritueel werd later in
het bos nogmaals herhaald door Stefaan, waarbij die de woorden sprak:
“Neemt, en drinkt hiervan gij allen,
want dit is mijn Toverdrank, vergoten ter bevordering van de onderlinge banden.”
Nog eens vijfduizend meter verder
werd de groep ten slotte opgesplitst
om de kans op slagen in de opdracht
te vergroten. Een deel bleef voort
zoeken in de natuur, een deel ging
kijken of de sleutel tot succes zich
niet in de herberg bevond.
Elke steen werd die dag omgedraaid,
heelder bossen werden (figuurlijk,
gelukkig) uitgekamd, maar de heilige graal werd nog niet gevonden.
De zoekacties werden voorlopig dus
gestaakt en de groep zakte terug af
naar de herberg om van een bescheiden avondmaal, wat liquide aangelegenheden (de een al wat meer dan de
ander) en wat nachtrust (idem dito)
te genieten.
Alsof dat hen zou kunnen weerhouden van hun opdracht, was het weer
Versterking van de innerlijke mens.
... maar de allerjongste had het nog
het best geregeld.
die zondag wat guurder geworden.
Vol goede moed werd de speurtocht
door het glooiende landschap echter
opnieuw aangevat. Ook deze middag
vonden onze helden (want dat waren zij door hun heroïsche zoektocht
inmiddels geworden) een stalletje
om te schuilen voor de wind. Een
vreugdevuur werd er ontstoken en
onze vrienden werden door de BAV
getrakteerd op een heerlijke barbecue, gebakken door Walter, Bert en
de trainer, alvorens zij weer op pad
gingen vertrekken – maar deze keer
niet meer voor kilometers want de
herberg was niet meer ver.
Iedereen vond die zondagnamiddag echter datgene waarnaar zij op
zoek waren. Innerlijke gemoedsrust
werd hun deel en na het gezamenlijk afscheid konden allen dus moe,
tevreden en vervuld van innerlijke
rijkdom terug naar huis keren en zij
liepen daarna nog lang en gelukkig.
En zo kwam er een eind aan een der
meest besproken en legendarische
queestes van onze moderne geschiedenis.•
Walter en Bert houden de barbecue
nauwlettend in de gaten.
Onderweg worden de wandelaars
getrakteerd op een overheerlijke barbecue.
Een vreugdevuur werd er
ontstoken en onze vrienden werden door de BAV
getrakteerd op een heerlijke barbecue.
5
Fotoreportage Wandelweekend in Wanne
Met dank aan Marc D.P. en Iris voor de foto’s.
6
7
Competitie De BAV op competitiepad
Onze atleten brengen verslag uit
De BAV’ers trainen in verschillende leeftijdsgroepen - kinderen,
jeugd en volwassenen - maar daarnaast is er nog een onderverdeling. Zo telt onze club zowel recreatieatleten als wedstrijdatleten.
Cornelia en Kathrin brengen verslag uit van enkele wedstrijden
van de Vlaamse Atletiekliga (VAL) en de Koninklijke Belgische
Atletiekbond (KBAB). Wie zelf zijn kans wil wagen in de competitie, kan meer informatie en een gepersonaliseerd rugnummer
vragen bij Chris.
PK indoor in Gent
13 januari
“Iedereen supporterde
Door Kathrin. voor de andere. Persoonlijk was ik zenuwachtiger
bij de reeksen van mijn
De voorbereiding
vriendinnen dan zijzelf.”
Kevin en ik wilden al een tijdje aan
een echte wedstrijd meedoen. Chris
vroeg ons of we niet eens wilden
meedoen met het provinciaal kampioenschap in Gent. Zonder lang te
twijfelen, stemden we toe.
Het paste in onze agenda, maar om
te trainen restte ons weinig tijd. We
kregen van Chris nog een extra les
om te leren vertrekken uit de startblokken. Hij had beslist dat bijna iedereen 60 en 200 meter ging doen.
Dat was voor mij een hele uitdaging
omdat ik nooit 200 meter liep. Ik liep
altijd kortere sprintjes. Pa en ma gingen ook meedoen en zo werd het een
hele familieuitstap.
De opwarming
De stress was bij iedereen te voelen.
We hadden Segolene opgehaald en
we meldden ons aan. De indoorbaan
was reusachtig. Toen ik te weten
kwam dat er in de zijgangen van de
piste nog een opwarmingsbaan was,
vond ik het echt wel heel indrukwekkend.
De BAV blies verzamelen in de buurt
van de start. Ik moest lopen met de
meisjes van mijn jaar en een jaar ho-
8
ger. Daardoor zat ik in een van de
eerste reeksen. Iedereen zag er super
sportief uit.
Naast de opwarmingsbaan moest
iedereen samenkomen. Daar werd
je door de juryleden in reeksen ingedeeld en werd je een baan toegewezen. Dan werd je begeleid tot aan
de startlijn. Dat was het toppunt van
mijn stress. We mochten nog enkele
startpogingen uit de blokken doen.
Dan wordt het even stil en ten slotte
weerklonk het startschot.
De wedstrijd
sprint
gejuich
ben opgeroepen
startklaar
dodelijke stilte
een knal
geroep
alles geven
nog 1 stap
finishlijn
geen podiumplaats
een honderdste te langzaam
PK Veldlopen
2 februari
Door Cornelia.
Naast het PK indoor was er dit winterseizoen nog een ander provinciaal
kampioenschap: dat in het veldlopen,
op zondag 2 februari in Vilvoorde.
Ondanks het feit dat het WK veldrijden op dezelfde dag plaatsvond - dat
kon je in Vilvoorde trouwens rechtstreeks volgen op een scherm - waren er toch BAV’ers die meededen.
Ik wilde er altijd al een keer aan meedoen, want de afstand voor masters
(4610 m) viel nog net in mijn “dat
doe ik graag”-criterium van wedstrijdafstanden.
Liefst geen modder
Broer Kevin Waes werd
provinciaal kampioen op de 60 meter.
Ik werd uiteindelijk vierde van mijn
reeks in de 60 en 400 meter.
Provinciale titel
Het zonnetje was er ook, en bij 13
graden en zon was het dan ook onze
eerste competitie die we graag met
korte broek en BAV-truitje aflegden - want een echte veldloper loopt
altijd met korte broek, ook al is het
min 10 graden, brrrrr! De PK-titel
in mijn leeftijdscategorie werd dan
nog een zonnestraal extra. Ook mijn
medestrijders waren tevreden: Serge
kwam na een aanslepende kwetsuur
zonder problemen op goed tempo, en
ook Sen verbeterde zijn tijd ruim tegenover vorig jaar.•
Resultaten
www.kvac.be/images/pdf/uitslagen/
VILVOORDE_PK_02022014_UITSLAG.
pdf
Geef mij gerust een iets uitdagendere
bosloop, maar geen ‘dirty’ terrein –
dus liefst geen modder, niet te veel
hellingen en zeker geen kunstmatige
hindernissen. Het parcours van Vilvoorde voldeed gelukkig aan mijn
wensen en er was ook niet te veel
neerslag in januari.
“Geef mij gerust een iets
uitdagendere
bosloop,
maar geen ‘dirty’ terrein.”
Nagenieten
Uiteindelijk beleefde ik een superleuke dag. Het was tof om mijn ouders te zien lopen bij de masters. En
natuurlijk was ik trots op mijn broer
Kevin, die op de 60 meter provinciaal Brabants kampioen was geworden.
Voor mijzelf was het een mooie ervaring. Bij de BAV zat de sfeer er
goed in. Iedereen supporterde voor
de andere. Persoonlijk was ik zenuwachtiger bij de reeksen van mijn
vriendinnen dan zijzelf. De stress
komt vooral door de mogelijkheden
van een valse start, want dat kan ongelooflijk spijtig zijn. Gelukkig was
dat bij niemand van ons gebeurd. De
hele dag was vlotjes verlopen.•
Vanuit Brussel vertrokken we met
een klein team: een senior, Sen, en
twee masters, Serge en ikzelf. Spijtig
genoeg was er geen jeugd bij. In Vilvoorde waren er nog wel meer BAVtruitjes te zien, maar de meerderheid
van de dragers kenden we niet. Het
waren leden van het Zoniën Athletics
Team uit Overijse, die tijdens officiële competities ook in de BAV-kleuren van start gaan.
In de veldloop ga je net als op een
piste rondjes lopen, maar ze zijn wel
langer dan 400 m en je hebt liefst
spikes met langere nagels bij. Een
beetje modder was er natuurlijk toch
bij – maar met de spikes was dat een
makkie!
Gabriel De Muyck werd Belgisch kampioen
kogelstoten (M65).
BK masters indoor
9 maart
Door Cornelia.
Het Belgisch kampioenschap indoor
voor masters is altijd de laatste competitie van het winterseizoen, begin
maart.
Omdat er in België maar één volwaardige indoor pistesporthal is,
vindt die wedstrijd traditioneel plaats
in de Topsporthal van Gent, met zijn
karakteristieke 200 meter-piste van
blauw tartan, waarop al verschillende internationale competities hebben plaatsgevonden. Onze kleine
BAV-masterdelegatie bestond uit
drie mensen, die zich door het ongewoon schitterende buitenweer in een
loodwarme sportzaal moesten begeven.
Gabriel De Muynck slaagde er, zoals altijd, in om een medaille binnen
te halen in zijn leeftijdscategorie
(M65). Met een gouden plak in het
kogelstoten mocht hij het hoogste
schavotje van het podium beklimmen.
Zilver voor Cornelia
Cornelia ging op de 800 m aan de
slag en haalde knap zilver. Ze werd
tweede in een tactische wedstrijd,
waarbij de laatste ronde beslissend
was voor de posities. Ze had nog genoeg energie over voor een debuut
op de 200 m. Daags voordien trainde
ze gelukkig nog heel goed een uur
lang op ‘starten uit de startblokken’ met ervaringsdeskundige Josse.
“Een perfecte start, een mooie run
werd het”, vertelde ze hijgend na afloop. “Ik eindigde dan ook eerste van
mijn reeks, maar er kwamen nog drie
reeksen na mij. Uiteindelijk behaalde ik plaats vier, maar ik was er toch
blijer mee dan met de tweede plek op
de 800 m. Ja, voor mij kan het nooit
goed genoeg zijn. ;-)”
Hoe noodzakelijk een goede start is
op de korte afstand ondervond Maarten. Hij stelde zich tot doel om de tijd
van zijn provinciale kampioenstitel
bij de M40 in januari te verbeteren
op de 400 m, maar kwam slecht uit
de startblokken. Als gevolg liep hij
een hamstringblessure op. Hij finishte nog vijfde in zijn reeks, maar
moest forfait geven voor de 200 m.•
Resultaten
results.toastit-live.be/
9
Competitie Marathonvoorbereiding
Competitie Zelf meedoen?
De interclubcompetitie komt eraan!
klap met verschillende disciplines
kunt kennismaken. Zo zal hoogspringtrainer en oud-BAV-kampioen
Olivier De Smul een initiatie hoogspringen komen geven, en kun je
daarnaast je talent testen voor verspringen, discus, kogel, speer en horden. Tijdstip en plaats van afspraak:
op zaterdag 19 april van 9.50 uur tot
12.30 uur aan het ADEPS-sportcentrum in Oudergem, aan het einde
van de Waversesteenweg. Doe mee
en test jezelf! Graag een seintje via
[email protected] als je erbij
zult zijn.
Loopknie vs. marathon
Interclubambities?
Zin gekregen om ook aan een competitie mee te doen? Dat kan! Als je vrij bent op 10 mei (voor de
Het zomerseizoen is net van start gegaan. Door Cornelia.
dames, in Hamme) of 11 mei (voor
Er zijn veel verschillende wedstrijden in de atletiekcompetitie. Zo zullen er BAV-atleten starten op het BK
marathon, het BK masters, het PK en
het Vlaams kampioenschap, dat eind
september bijna het zomerseizoen
afsluit. Maar de eerste en enige must
zijn de zogenoemde interclubs. Die
zijn wat de Jupiler League voor het
voetbal is, maar dan in de atletiek.
Alle Belgische clubs worden uitgenodigd om tegen elkaar te strijden in
loop- en andere kampnummers. Dat
gebeurt in verschillende afdelingen:
ere-afdelingen, landelijke 1, landelijke 2A en 2B en ten slotte landelijke
3. Je kunt stijgen of zakken, naargelang de prestaties.
Geen volledige ploeg
De BAV bevindt zich momenteel in
de laagste afdeling, omdat we als
kleine club niet aan alle disciplines
deelnemen (zo hebben we op dit
moment bijvoorbeeld geen tienkampers), maar ook omdat we gelukkig
veel meer doen dan wedstrijden alleen. Toch is het jammer als we in
10
onze afdeling niet met een – min
of meer – volledige ploeg kunnen
verschijnen. Je krijgt immers altijd
punten per discipline. Wie niet deelneemt, haalt automatisch 0 punten,
en heeft dus altijd ongelijk.
Andere disciplines
De voorbije jaren moesten we vaak
op het laatste ogenblik nog atleten
optrommelen om in alle disciplines
vertegenwoordigd te zijn. Deze keer
besloten we om er vroeger aan te beginnen. Op de training van woensdag
zal er dan ook geregeld een aanbod
zijn om te trainen op een bepaalde
atletiekdiscipline, zodat je weet waar
je - misschien onbekende? - talenten
liggen. Zo gaf onze Belgisch kampioen Gabriel De Muynck al eens een
les in kogelstoten, was er een 400 mproef en een introductie in het ver- en
hoogspringen.
Extra training
Op zaterdag 19 april is er bovendien
een extra training waarop je in één
de heren, in Oostende) en je je kandidaat wilt stellen voor de interclub,
laat het dan zeker weten aan een van
de trainers. Misschien kun jij wel de
BAV-ploeg vervolledigen en tegelijkertijd het genoegen proeven om
mee te doen aan een competitie. Aarzel niet langer!•
EXTRA Training
Zaterdag 19 april, van 9.50 uur tot 12.30
uur in het Adeps-sportcentrum in Oudergem.
INTERCLUBS
Dames
Zaterdag 10 mei in Hamme
Disciplines
100 m - 200 m - 400 m - 800 m - 1500 m
- 4x100 m - verspringen - hoogspringen
- kogel - discus - speer.
Heren
Zondag 11 mei in Oostende
Disciplines
100 m - 200 m - 400 m - 800 m - 1500
m - 3000 m - 5000 m - 4x400 m - hoogspringen - verspringen - kogel - discus
- speer.
Op zondag 11 mei vindt in Visé de Maasmarathon plaats, tegelijkertijd ook het BK marathon. Enkele BAV’ers zijn al naarstig aan
het trainen. Ludo vertelt hoe hij de marathonmicrobe te pakken
kreeg.
Een sterke marketingtruuk is het, om
de kinderen en de groten op hetzelfde moment te trainen. Sinds een jaar
of twee heb ik het jolijt leren kennen
van met de BAV te lopen. Het waren
de dochter en de nicht die atletiek
wilden doen, en me zo naar de BAV
brachten. Sinds mijn laatste puberale
krampen op mijn twintigste had ik
geen groepsactiviteiten meer gedaan.
Maar het is zeer fijn om nieuwe mensen te leren kennen en samen een
toerke te lopen, waarvoor dank aan
allen!
Als een krab
In oktober heb ik de Brusselse marathon - mijn eerste - gelopen en zonder specifieke training een verassend
goeie tijd neergezet. Daarna bewoog
ik me gedurende minstens twee weken wel als een krab en vond ik het
“pijnlijk fijn om dat één keer gedaan
te hebben”.
Maar niet lang daarna heeft Stefaan
voorgesteld om eens samen te zitten
“Een lopersknie is pijnlijker dan een loopneus,
maar heeft als voordeel
dat het minder lawaai
maakt en minder zakdoeken verbruikt.”
met zijn broer en de kliek marathonvrienden van de BAV. Gemotiveerd
door de straffe verhalen, de tips en de
collega’s nam ik me voor om met een
“echtere” marathontraining te beginnen. Dat om de 42 kilometer beter
door te komen en - waarom niet? mijn tijd aan te scherpen.
Langeafstandslopers
Ondertussen wordt elke vrijdag
stevig getraind door de langeafstandslopers, met chrono, andere
meetinstrumenten en ingewikkelde
algebranummertjes. Op zondag pro-
beren we sinds een tijdje onze lange
duurloop samen te doen in het Zoniënwoud. Verder heb ik vanaf december geprobeerd mijn trainingen op te
voeren naar drie à vier keer per week.
Dat lukte aardig tot ... mijn knie vorige week vastgelopen is.
Zarathustra
Volgens het internet, ons aller Zarathustra, heb ik overdreven en een lopersknie opgelopen. Een lopersknie
is pijnlijker dan een loopneus, maar
heeft als voordeel dat het minder
lawaai maakt en minder zakdoeken
verbruikt. Dus dimmen is de boodschap op dit moment, en hopen dat
het goedkomt.
Met Benjamin heb ik op 11 mei afspraak op de Maasmarathon in Visé.
Niet dat ik hoop hem tijdens het lopen veel te zien, maar het is fijn te
weten dat hij voorop loopt ... als die
knie weer mee wil.
Merci BAV en de kompanen!•
Benieuwd naar de afloop?
In de volgende editie van Het Baffertje brengt Benjamin verslag uit van de
Maasmarathon.
11
Competitie Relais Givrés 2014
De BAV-teams
Vijf BAV-ploegen
en een opperbeste sfeer
BAV 4
Bastien, Cornelia, Benjamin, Ludo en Sen
Plaats: 25ste
Tijd: 3 uur, 4 minuten en 9 seconden
Gemiddelde snelheid: 14,34 km/u
BAV 2
Tom H., Joeri, Lara, Stefaan en Gerrit
Plaats: 68ste
Tijd: 3 uur, 25 minuten en 50 seconden
Gemiddelde snelheid: 12,83 km/u
BAV 1
Maarten, Bram, Tine, Bart en Michaël
Plaats: 133ste
Tijd: 3 uur, 47 minuten en 54 seconden
Gemiddelde snelheid: 11,58 km/u
BAV 3
Steffen, Thomas V.S., Fleur, Thomas J., Geert
De BAV-delegatie na afloop: moe maar gelukkig.
Op 18 januari tekende een grote BAV-delegatie present voor de
Relais Givrés in Neder-Over-Heembeek, een jaarlijkse loopwedstrijd waarin het teamgebeuren centraal staat. Perfect voor de
BAV dus, die met vijf teams aan de start verscheen. Door Bram.
Op 18 januari was het weer zover; de
jaarlijkse traditie van de Relais Givrés stond voor de deur. Het concept
van de Relais Givrés is al jaren ongewijzigd en de vele inschrijvingen
bewijzen dat het nog steeds een succesformule is. Het opzet is bijzonder
simpel. Teams bestaan uit 5 personen, waaronder telkens 1 vrouw en 1
12
veteraan. Elke loper liep er 8 kilometer over een zwaar parcours, gevolgd
door een gezamenlijke 4 kilometer,
goed voor 44 kilometer in totaal. Op
die manier is de soms individuele
loopsport ineens een teamgebeuren.
Een ideale BAV-activiteit dus. Dat
bleek al bij de inschrijvingen; we
brachten een recordaantal van vijf
teams aan de startlijn.
De race zelf geschiedde onder een
aangename winterzon: wat een verschil met de sneeuweditie van een
jaar eerder! De vrouwen begonnen
er als eerste aan en daarna was het
de beurt aan de anderen. Ieder op
zijn (dans)niveau maakte er het beste
van. Achteraf genoten we in een opperbeste BAV-sfeer nog van een gezellig glas en blikten we terug op een
alweer geweldige dag en op enkele
zeer mooie prestaties.•
Plaats: 163ste
Tijd: 3 uur, 54 minuten en 34 seconden
Gemiddelde snelheid: 11,25 km/u
BAV 5
Tom D.P., Astrid, Elke, Dirk en Kevin
Plaats: 191ste
Tijd: 4 uur, 3 minuten en 29 seconden
Gemiddelde snelheid: 10,84 km/u
13
Clubnieuws Nieuwe Start to Run in Neerpede
De kern Anderlecht leeft!
Column Vraag het aan de trainer
“Hoe haal je de pers
met atletiek?”
Alles wat u altijd al had willen
weten, maar niet durfde vragen. U vraagt, wij geven het
antwoord. Door Stefaan.
De trainingen op de VUB-piste
in Etterbeek zijn wellicht het
best bekend, maar daarnaast
is er ook elke dinsdag BAVtraining in Anderlecht. Chris
blikt terug op de geschiedenis
van de kern Anderlecht en kijkt
meteen ook vooruit.
Begin jaren negentig startte de BAV
een afdeling in de gemeente Anderlecht. De allereerste trainingen
vonden plaats in het vermaarde Astridpark. Daar kwamen een aantal
jongeren op af, waaronder Tom Barra, die nu trainer is in de kern Anderlecht. Toen er een fraaie atletiekpiste
kwam in het landelijke Neerpede, de
groene long van Anderlecht, aarzelde
de BAV niet. De club nam er haar intrek op dinsdag- en donderdagavond.
Jong talent
De kern bloeide op: meer en meer
jongeren, onder meer van de nabijgelegen chirogroep Wacko, vonden hun
weg naar de atletieksport en de BAV.
Onder hen bevonden zich een aantal
talentjes, zoals Kevin en Anthony
Mus, Maxime Borremans, Gregory
Mertens - die nu voor eersteklasse-
14
voetbalploeg Lokeren speelt - Sien
en Lynn Leemans, Tim D’haveloose
enzovoort. Ook enkele volwassenen
maakten deel uit van de BAV-kern.
Wedstrijden
Op de atletiekpiste in Neerpede - die
vandaag Jesse Owens-piste wordt
genoemd, naar de legendarische
Amerikaanse atleet - organiseerde
de BAV een aantal wedstrijden; de
Guldensporenmeeting, die deel uitmaakte van de Flanders Cup en waar
nationale toppers op afkwamen; de
Stripmeeting, een meerkamp voor
de jeugd waarop de deelnemende
kinderen een stripalbum kregen; en
zelfs het Belgisch kampioenschap
hamerslingeren!
Al is de groep niet groot,
de goede luim is steeds
aanwezig.
Rond het jaar 2010 waren er minder
deelnemers op de trainingen van de
kern en werd het aanbod afgebouwd.
Er werd nog slechts één keer per
week geoefend en later werden ook
de jeugdtrainingen afgeschaft door
gebrek aan een jeugdtrainer. De
volwassenen gaan echter nog altijd
door. En al is de groep niet groot, de
goede luim is steeds aanwezig. Minstens één keer per jaar gaan de deelnemers trouwens samen lekker eten
in een plaatselijk restaurantje.
De atletiek haalt slechts zelden, op
enkele uitzonderingen na (Olympische Spelen, wereldkampioenschappen of grote stadsmarathons), de
media. Te weinig blits, allicht. Nu en
dan kruidt een dopingschandaal het
nieuws. En als Pistorius en Mo Farah
recent in de berichtgeving opdoken
was het niet om hun atletiekprestatie,
maar wel omdat ze respectievelijk terechtstaan of het bewustzijn verloren
na de aankomst van een halve marathon.
Gelukkig hebben we nog onze tienkampers Thomas en Hans, die met
hun atletenlijf graag in beeld worden
gebracht.
Atletiek, en meer bepaald het joggen,
blijken wél het voorwerp te zijn van
enkele wetenschappelijke studies. In
dat verband kon je recent in Eos en
de Metro volgende beschouwingen
lezen. Oordeel zelf.•
Start to Run
Op 1 april ging de BAV in Anderlecht van start met een nieuwe sessie Start to Run. Op die manier hoopt
BAV-Anderlecht nieuwe geïnteresseerden te bereiken en haar groep
weer wat groter te maken. De eerste
lessen waren alvast een succes, met
een vijftiental beginnende lopers.•
Wat kan jij doen om onze
groep in Anderlecht te versterken ?
• Zelf komen meelopen op dinsdag
van 18.30 tot 20.00 u.
(Wie lid is van de BAV, mag de trainingen op de VUB en in Anderlecht combineren.)
• Promotie maken voor de Start to
Run, sinds 1 april 2014 elke dinsdagavond van 18.30 tot 19.30 in Neerpede
(adres: Olympische Dreef ).
Een vraag voor de trainer?
Stel je vraag via stefaan.sonck@
skynet.be en misschien komt jouw
vraag in de volgende editie
P.S. Je kan dit natuurlijk ook anders bekijken. Heb je het ook al opgemerkt? Waarom
loopt de erevoorzitter plots een beetje trager? Verschillende theorieën deden al de
ronde. Kies maar ;-)
15
Clubnieuws De mens achter de werper
“Gouden Gabriel” gooit altijd goud!
In zijn atletiekcarrière won hij al ettelijke medailles voor de BAV.
En ook op zijn 68ste komt hij bijna na elke wedstrijd met goud,
zilver of brons thuis. Wie is Gabriel De Muynck? Door Cornelia.
Gabriel, je wint altijd medailles voor de BAV, maar we zien je
nooit op de training. Waar train je
eigenlijk?
Ik train alleen, op de atletiekpiste van
Overijse, want op de trainingspiste
van de BAV aan de VUB is er geen
ruimte om met de discus te werpen.
Mooi meegenomen is dat de atletiekpiste van Overijse ook slechts twee
kilometer van bij me thuis ligt.
Discus of kogel? Heb je een lievelingsnummer? Waar ben je het
best in?
Ik doe ze allebei graag, maar ik ben
wel het best in discus.
Sinds wanneer doe je dat al? En
waarom?
Sinds 1971. Ik ben begonnen met
1500 m en 3000 m lopen, maar na
kwetsuren aan de knie ben ik overgeschakeld naar kampnummers: eerst
speer en pas daarna discus en kogel .
Sinds wanneer ben je lid van de
BAV?
Na mijn afscheid van atletiekclub
ACKO in 2005 ben ik naar de BAV
gegaan.
Kan je al in “automatische piloot”
kogelstoten of discuswerpen? Of
moet je toch altijd goed op je tellen passen?
Het blijft moeilijk om een beweging
te maken zonder uit de ring komen,
wat kan gebeuren als je het evenwicht op je steunpunten verliest.
Hoeveel keer per jaar doe je mee
aan competities?
Zo veel mogelijk.
Waar kijk je altijd naar uit?
Naar competities voor de masters, de
categorie waarin ik kan uitblinken.
Wat was je mooiste wedstrijd?
(lacht) Alle wedstrijden !
Ken je altijd al je tegenstrevers?
Neen, alleen bij de kampioenschappen.
Wat is je persoonlijk record en
waar heb je dat gehaald?
Discus: 39 meter 26 in Tienen.
Kogel: 11 meter 31 in Luik.
Heb je nog ambities? Wat wil je
nog meemaken?
Zo veel mogelijk wedstrijden!•
16
programma maakte het een boeiend
geheel. Wanneer de blessures uitblijven is het juist een potje genieten, en
zelfs met enig blessureleed is het nog
steeds aangenaam vertoeven in de
iets tragere rangen.
Ik blijf lopen, dat staat al vast. En dat
bij de BAV, je mag gerust zijn.•
Complexloos feesten in ‘t Complex
een nog minder te stillen honger. Tot
bleek dat die zoete inval werd georganiseerd ter ere van het niet aflatende enthousiasme en engagement
van twee masters, die daarvoor in de
bloemetjes werden gezet.”
Terecht! Stefaan Sonck heeft na 18
jaar meer dan succesvol voorzitterschap besloten om zijn niet aflatende
energie te richten op nieuwe projecten – waaronder de jongste telg van
zijn familie. Chris Van San is al 25
jaar secretaris en is van plan er nog
een kwarteeuw bij te doen.
Steffen
Gabriel
Trainen met de kampioen
Sommigen van ons hebben Gabriel niet
alleen gezien, maar ook met hem getraind. Op 19 maart kwam hij ons een
lesje leren in het kogelstoten. Bedankt,
Gabriel! Sommige kunnen dat in punten
omzetten tijdens de interclubs. Bij interesse wil Gabriel ook een initiatie discuswerpen geven, maar daarvoor moeten
we een uitstapje maken naar zijn piste.
Graag een seintje aan de trainers of Cornelia bij interesse.
In elke editie van Het Baffertje maken we kennis met een nieuw
BAV-lid. Deze keer: de eerste impressies van Gerrit.
avond in de tuin, samen met de talloze broers en zusjes, acht in totaal.
“Acht kinderen, wow! Dat moet daar
wel leuk zijn thuis”, hoor ik u denken. Wel, het had zijn voor- en nadelen. Terwijl verre reizen met zijn tienen over het budget gingen, was een
klein familiehuisje in Nieuwpoort
aan het spaarbekken een gulden middenweg. We leerden er windsurfen
en zeilen, en bij gebrek aan wind
gen talloze hobby’s. Mochten we
enkel, ieder voor zich, rondjes lopen,
dan zou het geen kans hebben gehad.
Sfeer is nu eenmaal een bepalende
factor, en de sfeer, die zat al goed
vanaf de eerste training. Een afwisseling tussen een babbeltje en de
interne competitie tijdens het hoofd-
Clubnieuws Erevoorzitter Stefaan
en secretaris Chris gehuldigd
Clubnieuws Nieuw lid
“Op woensdagavond en vrijdagavond doe ik atletiek bij de BAV.”
Die woorden van Lara brachten mij
bij jullie, bij de BAV, een team waar
lopen en vriendschap op de eerste
plaats komen.
Als een patotter van een jaar of tien
voelde ik al aan dat sport mijn leven
zou verrijken. Voetbal op de speelplaats, voetbal in de sportclub en
voetbal op een zoveelste zomerse
werd er al wel eens gekajakt op de
IJzer. Buiten voetbal en zomerse watersporten werd er ook nog saxofoon
gespeeld. Een mooie afwisseling met
studeren en sport, zeg maar. Eenmaal
begonnen aan de universitaire studie
kwam er nog dans bij ... en jullie.
Atletiek moest het dus opnemen te-
Gerrit
Positieve energie
Woensdag 12 februari 2014 werd geen dag als alle andere, zo getuigt een anoniem personeelslid van ’t Complex, de cafeteria aan
de VUB-piste. Door Joeri.
“Woensdagavond kreeg ik, zoals
gewoonlijk, rond 20 uur een verse
karrenvracht karateka’s en atleten
over de vloer. Maar mijn wekelijkse
routine van jumbospaghetti’s, pakjes
paprikachips, spuitwaters en koffies
verkeerd werd deze keer brutaal verstoord. Nog nooit zag ik zo’n invasie
van lopers. Ondanks de barre weersomstandigheden – ze waren allemaal
doorweekt – waren ze allemaal goedgeluimd.
“Even dacht ik dat het zo’n Tupperwareparty was. Ze begonnen een uitverkoop te houden van hoogkwalitatieve loopkleding in hippe kleuren!
Chris Van San is al 25 jaar
secretaris en is van plan er
nog een kwarteeuw bij te
doen.
Aan het enthousiasme waarmee gepast en gekocht werd te zien, werden
ze blijkbaar van de hand gedaan aan
spotprijzen! Ik liet me niet afleiden
en probeerde verder als een razende
hun bestellingen bij te benen, want
blijkbaar had de meute niet alleen
een niet te laven dorst, maar ook
“Eén ding stond op de gezichten van
alle aanwezigen te lezen”, getuigt de
barman, “die mannen worden gerespecteerd en het ziet er niet naar uit
dat daar snel iets aan zal veranderen!
Speeches werden gegeven, handdrukken werden uitgedeeld, maar het
bleef niet bij woorden. Cadeaumanden werden overhandigd – met misschien niet allemaal even atletisch
verantwoorde etenswaren?”
Kers op de taart werd de aanvaarding van het erevoorzitterschap door
Stefaan en het daarbij horende aandenken, een houten miniatuur van de
atletiekpiste met de handtekeningen
van een heleboel leden!
“Buiten mag het nu altijd regenen”,
getuigt de barman. “’t Complex kijkt
nu al opnieuw uit naar de volgende
cycloon van positieve energie”.•
17
Extra muros Winterwandeling in Gooik
Op zoek naar Zeppos en Pajotse pistes in Gooik
Extra muros Gegidste wandeling door Brussel
Wandelen door onze geschiedenis
Groepsfoto in de glooiende velden.
Met het goede voornemen om de overtollige kerstmiskilo’s er af
te wandelen, organiseerde onze vereniging op zondag 12 januari
2014 een wandeling door het Pajottenland. Door Sen en Heidi.
We bliezen verzamelen aan de kerk
van Gooik. Het winterzonnetje zorgde voor een flinke delegatie om met
stevige tred door het glooiende landschap te ploeteren. Dankzij de overvloedige regenval van de voorgaande
dagen lagen de paadjes er vervaarlijk
zompig bij.
Breugheliaans
In dat oer-Vlaamse breugheliaanse
landschap valt het op dat de mensen
veel van hun traditionele levensstijl
bewaard hebben, met rustieke witgekalkte woningen en gezapig grazend
vee. Al snel werden we voorbijgestoken door paard en kar. Aan de
horizon konden we door de laatste
slierten ochtendmist de molen van
kapitein Zeppos ontwaren. We waan-
18
den ons terug in het Belderbos. Lag
meesterschurk Baral hier ergens op
de loer?
Exotische straatnamen
Het pittoreske Vlaamse landschap
met kapelletjes en Jezusbeelden
contrasteerde sterk met de exotisch
getinte straatnamen en bezienswaardigheden waarlangs we wandelden,
zoals de Drie Egyptenbaan of de
Woestijnkapel. Ondanks de blauwe
hemel was het toch flink koud. Gelukkig werden we tijdens de wandeling terloops bevoorraad met een
verkwikkende borrel.
Aanvankelijk onopgemerkt liepen
we langs het trainingsveld van de
Gooikse atletiekclub. Toen iemand
erop wees dat dat wel eens een piste
zou kunnen zijn, ontwaarden we inderdaad de contouren van een ietwat
gelijkaardige structuur. We fantaseerden luidop over een toekomstig
trainingsweekend in de parel van het
Pajottenland.
Lekkernijen en geuze
Aan de horizon konden
we door de laatste slierten ochtendmist de molen
van kapitein Zeppos ontwaren.
De dag werd afgesloten met een etentje in volksherberg De Cam, waar
lokale lekkernijen en geuze gedegusteerd konden worden. We deden ons
te goed aan plaatselijke specialiteiten
op grootmoeders wijze. Moe maar
voldaan keerden wij huiswaarts.•
Uitleg op de goed verscholen binnenplaats van het BELvue-museum. “Een museum dat ook de minder mooie kanten
van de Belgische geschiedenis niet onder de mat veegt, en daarvoor lof verdient. In de nationale musea van veel andere
landen is dat wel even anders”, aldus onze gids.
Op 16 maart zijn we met zo’n twintig man onder begeleiding van
een begeesterende gids gaan wandelen in het centrum van Brussel. Hoewel er van wandelen niet zo heel veel in huis kwam - elk
hoekje en kantje van onze hoofdstad draagt immers een meer dan
interessante geschiedenis met zich mee - was af en toe stilstaan
zeker de moeite waard! Door Joeri.
Niemand had kunnen denken dat we
van de maartse grillen niets zouden
zien dit jaar, en nog minder hadden
we op nog beter weer kunnen hopen
dan dat van zondag 16 maart! Laat
dat nu net de dag zijn die door mijn
niet zo onschuldige hand werd uitgekozen om samen met de BAV een
gegidste wandeltocht te organiseren.
Met uitzondering van een treinpen-
delaar uit het Antwerpse en een “volière-liefhebber” (sic) uit de Sint-Gorikswijk vertrokken we stipt op tijd.
De petite histoire moet je altijd zelf maken.
Waterval aan weetjes
We werden al snel overstelpt door
een waterval aan weetjes en kennis. Van Maria Magdalena in het
Warandepark, over “Godevaart van
Bullioen” op het Koningsplein, tot
Gabrielle Petit op het Sint-Jansplein;
allemaal passeerden ze de revue met
verhalen uit de nevelen van onze geschiedenis.
Maar, de petite histoire moet je altijd
zelf maken. Daarom kozen we ook
nog voor een gezellig terrasje en de
rust van een Italiaans restaurant. Een
lekkere maaltijd bekroonde een heerlijke dag.•
19
Extra muros Initiatie badminton
Badmintonnen of pluimen kloppen?
Topsport is het zeker!
Op 1 december maakten we een uitstapje naar een andere sport: Strategieën
badminton. Een onderschatte sport, zo mochten we al gauw aan
Bij de meer ervaren spelers ging het
den lijve ondervinden. Door Fleur.
Over badminton doen veel misverstanden de ronde. De nummer
1-campingsport is natuurlijk niet te
vergelijken met de sport badminton.
Badminton staat in de top 3 van de
fysiek zwaarste lichamelijke sporten,
na boksen en squash.
10 x 6 kilometer
Een badmintonspeler kan in een wedstrijd meer dan 6 kilometer afleggen.
Op een badmintontoernooi worden
soms gemiddeld 10 wedstrijden gespeeld, dus reken maar uit. Ook is
badminton een wedstrijdintensieve
sport; badmintonspelers spelen maar
half zo lang als bijvoorbeeld tennissers, maar lopen in die tijd twee keer
zo veel en slaan twee keer zo veel
shuttles.
Op 1 december 2013 trok een twintigtal BAV’ers naar sportcentrum
Diependal in Tervuren om zelf aan
den lijve te ondervinden hoe atletisch
de sport badminton is.
Spraakverwarring
De groep werd opgesplitst in twee
kleinere groepen. De spelers met enige ervaring mochten zelf warm gaan
slaan en kregen ondertussen nuttige
tips van Marianne. De tweede groep
kreeg een clinic van de zeer ervaren
en energieke - 79-jarige! - Roger
Van Poucke, die ook van het opwekken van spraakverwarring tussen het
Vlaams en het Nederlands een sport
maakte. “Pluimen kloppen” riep bij
Pauline en mij, als Nederlanders,
20
de associatie op met schoonmaken.
“Paar en onpaar staan? “Ehm, bedoelt u dat we met z’n tweëen in één
vak moeten gaan staan?”
Ah nee, hij bedoelt dat we bij een
even score rechts en bij een oneven
score links in het veld moeten staan.
Waarna Roger richting Stefaan verzuchtte “Ge moet ze wel eerst de regels leren voor ge ze meeneemt!”
“Ge moet ze wel eerst de
regels leren voor ge ze
meeneemt!”
er vanaf de eerste minuut al zeer fanatiek aan toe, wat helaas gelijk twee
uitvallers opleverde; Philippe Van
Damme en Peter Van Damme (geen
familie blijkbaar) konden vanwege
een blessure de wedstrijdjes enkel
nog vanaf de zijlijn volgen. Strategieën werden besproken, complotten
gesmeed en bovenal werd er behoorlijk hard geslagen. Excuus, geklopt.
Sanne trakteert
In de kantine bleken alle vermeende
vetes beslecht en hebben we genoten van de heerlijke zelfgebakken
cakejes van de jarige Sanne en een
welverdiend biertje. Nee, pintje. Ik
ben blij dat badminton wel een universeel woord is. En bovenal een atletische sport!•
Sportgedicht Chris Van San
De kogel
Al jaren ligt hij te verkommeren
in een vies en stoffig kot.
En al verblijft hij te midden van vele vriendjes
toch duikt de weemoed alsmaar vaker op.
Met stil verlangen denkt hij dan terug
aan lang vervlogen tijden,
toen warme handen hem
maar al te graag omvatten
en hij zich tegen zachte halzen
aan mocht schurken,
waarna hij enige tellen later
door de lucht wegstoof
- o wat kriebelde het dan in zijn buik! en hij rollebollend over sintel
langzaam tot stilstand kwam.
Om nog niet te spreken over die ene keer
dat ze botsautootje speelden
en hij tegen vriendjes aan mocht stoten.
Nu is hij oud en grijs geworden
en ligt alleen nog maar te wachten
tot ze hem komen halen voor het schroot
Maar dan ... heel plots en onverwacht
komt een jongedame hem verlossen:
zij kiest hem uit en neemt hem
tussen haar gespierde jongedamevingers
Nog eenmaal smaakt hij het genoegen
tussen hals en handpalm te vertoeven …
21
Lezen over lopen Boekentips van Alain
Denken over lopen
Moeder waarom lopen wij? Alain las What I talk about when I talk
about running van Haruki Murakami en Running with the pack van Mark
Rowlands, op zoek naar een antwoord. Door den Alain.
What I talk about
when I talk about running
Een jaar geleden, nadat ik voor het
eerst een marathon had gelopen, zei
Karl me: “Vanaf nu ben je klaar om
What I talk about when I talk about
running te lezen, van de Japanse
romanschrijver Haruki Murakami.
Het heeft nog een jaar geduurd voor
ik het ook echt las. Geen personage
dat Johny Walker heet of katten vilt
in dit boek van Murakami, noch een
vrouw met de allermooiste oren uit
het heelal of parallelle werelden die
via allerhande magisch-realistische
stijlfiguren naadloos in elkaar overlopen. De titel geeft heel goed de
inhoud weer: overpeinzingen over
lopen van een loper. Het boek zet
uiteen waarom de gevierde Japanse
romanschrijver ooit met schrijven en
met lopen begonnen is. Murakami
legt erin uit welke voldoening hij uit
lopen put, hoe zijn vrouw zijn loopprestaties ziet en hoe zijn loopactiviteiten en zijn schrijverschap integraal
onderdeel uitmaken van zijn bestaan,
frustraties en welbevinden.
Te eerlijk
Het is een heel eerlijk boek. Voor
sommigen misschien te eerlijk. Het
vertelt immers het verhaal van Murakami, de loper die wij vooral als
schrijver kennen. Het boek is niet
bedoeld als een viering van onze
geliefde sport. Het bevat geen tips
of weetjes die van ons betere atleten
kunnen maken. Het betreft kortweg
zijn loopverhaal, niet dat van ons.
22
Kortom, het verhaal van iemand
wiens brein en lichaam heel anders is
dan het onze.
19 romans, 30 marathons
Het boek overloopt zijn ervaring van
zijn allereerste marathon - de originele, van Marathon naar Athene, die
hij helemaal op zijn eentje uitliep,
minus een klein stukje omdat hij
zich misrekende - tot het trainingsdagboek van zijn allerlaatste triatlon
voor het boek ter perse ging – waarmee hij hoopte eer te doen aan de forever young-lijfspreuk die als grap in
zijn fietsframe gegraveerd staat. Het
is het verhaal van een fenomeen dat
negentien romans schreef en in zijn
leven al meer dan dertig marathons
heeft gelopen met hier en daar een
triatlontussendoortje. Kortom, het is
een heel straffe mens en daar kunnen
we weinig tegen hebben, maar heel
bezielend was het boek niet voor mij.
Sorry, Karl.
Running with the pack
Het is een heel erg ander autobiografisch boek dan Running with the pack
van Mark Rowlands. De auteur legt
uit waarom hij begon met lopen en
hoe dat én zijn leven veranderde én
hem uitnodigde tot een heel erg diepe
reflectie over de plaats van onszelf in
dit eindig universum.
Diepfilosofisch
In dat laatste boek vind je heel veel
diepfilosofische bespiegelingen terug. De meeste gaan over intrinsieke
waarde: wat belangrijk is uit zichzelf, en niet waarde heeft als middel tot een doel. Volgens de auteur
weten kinderen wat van waarde en
belangrijk is. Ze weten dat omdat ze
Lopen is bijzonder
Spelen en werken
De auteur maakt daarbij de vergelijking tussen spelen en werken. In je
werk wil je zo efficiënt mogelijk van
A naar B geraken. Een spel vormt
een inefficiënte manier om een zelf-
Lopen voor de welp
Mark Rowlands is geen romanschrijver, maar hij kan het wel heel mooi
neerschrijven. Hij is een ethicus gespecialiseerd in dierenrechten, die
aan zijn heel erg bijzonder loopavontuur begon nadat hij een wolvenwelp
in huis nam. Niet een door decennialange kweek volledig gedomesticeerde muishondvariant, maar een
echt jong wild dier. Na ongeveer een
uur had de welp ongeveer alles wat
in het salon stond kapotgebeten. Alle
bezittingen werden in een mum van
tijd vernietigd. De reden? Een combinatie van te veel energie in een te
monotone leefomgeving. Het enige
dat erop zat, was het dier dagelijks
zo af te matten dat het – bij voorkeur
niet in de zetel – braaf en gedwee
de rest van de dag zou moeten uitrusten. De twee zouden uiteindelijk
samen een heel erg indrukwekkend
parcours afleggen.
beentjes, wanneer we in de week op
de training en in het weekend alleen
tientallen kleine rondjes of één grote looplus afleggen De enige reden
waarom we lopen, is omdat we van
de activiteit zelf genieten. We creëren er geen waarde door, we laten
ons erdoor doordringen.
het kunnen voelen, wars van diepe
bespiegelingen. Als volwassene heb
je gedurende decennia die gevoelens
geherinterpreteerd, herbenoemd en
uiteindelijk voor een heel groot deel
volledig weggeredeneerd. Lopen
laat toe opnieuw die lichamelijke erkenning te krijgen voor wat waarde
heeft. Lopen neemt een existentiële
twijfel weg. Het is een pure beleving
die geen reflectie noodzaakt om als
waar en relevant te gelden.
Murakami en Rowlands
zijn beiden in staat om elk
op hun eigen manier hun
eigen loopervaring in taal
op papier uit te drukken.
de doel te bereiken. Het gaat allemaal
sneller met het vliegtuig, de trein, de
metro en de auto dan met onze eigen
Ze beschrijven wat wij weten omdat we het voelen.
De diepe verbondenheid
die we als lopers met elkaar delen.
Interessant aan beide boeken zijn
niet noodzakelijk de beschrijvingen
en de bespiegelingen van de schrijvers over hun specifieke loopervaring, maar de realisatie dat ‘lopen’
echt wel een heel bijzondere activiteit is. Murakami en Rowlands zijn
beiden in staat om elk op hun eigen
manier hun eigen loopervaring ook
echt in taal op papier uit te drukken,
daar waar de meesten onder ons niet
verder geraken dan een onuitlegbaar
aanvoelen. Ze beschrijven wat wij
weten omdat we het voelen. De diepe
verbondenheid die we als lopers met
elkaar delen, de blikken van erkenning tussen wildvreemden die elkaar
op de baan in alle stilte maar in volledige erkenning tegenkomen.•
De man met de hamer
Na de verkiezing van het nieuwe bestuur ontving de redactie een open
brief van een oude bekende ...
Open brief
Nieuwe Ond
van een bu
ervoorzitter,
urman aan
de Nieuwe
Ondervoor
zitter.
Je bent verk
ozen.
De stilte in
de buurt, die
slechts occa
of een scherp
sioneel met
gefluit werd
een krachtig
onderbroken
“benen hoog
, is voorgoe
”
d verdwene
Op woensda
n.
g- en vrijda
gavond gaa
Niet enkel b
n ramen en
ij mij in Els
deuren nu h
ene, maar o
en Schaarbe
ermetisch d
ok in Etterb
ek.
icht.
eek, Ouderg
em, Waterm
aal
Een niet te
harden, and
erhalf uur d
giechelende
urende, ruis
vrouwen, da
van tetteren
mes, meisje
van de wijd
de, kletsend
s en juffers
e omgeving
e en
heeft zich o
meester gem
nder uw leid
aakt.
ing
In enkele m
aanden tijd
hebt u de BA
V naar uw h
and gezet.
In naam va
n alle échte
m
annen, wen
harte te felic
s ik u, Nieu
iteren met u
we Ondervo
w club van
Babbelende
orzitter, van
Atletiek Vro
uwen.
23
Inspiratie Yoga voor lopers
Paschimottanasana
“Dankzij yoga kan ik verderlopen”
Je kan je afvragen wat een artikel over yoga in Het Baffertje
doet. Voor Elvira waren yoga
en hardlopen in het begin ook
niet meteen verenigbaar, maar
beiden vormen een ideaal evenwicht. Door Elvira.
Na een lange loop of na periodes van
stevige training had ik vaak rugpijn.
Ik dacht: “Yoga zal voor mij nooit
een goed alternatief vormen voor
de energieke trainingen op de VUBpiste of de adrenalinekick voor een
wedstrijd, zelfs in de kou of de regen.” Toch besliste ik yoga een kans
te geven toen twee yogi-vriendinnen
van mij getuigden over de positieve
effecten van yoga voor spieren en
gewrichten.
Spieren versterken
Vandaag kan ik zelfs zeggen dat ik
verder kan lopen dankzij yoga. Ik
lans te brengen na lange loopinspanningen.
Oefeningen voor lopers
Francesca, yogalerares van The Ashtanga Space in Brussel, heeft speciaal
voor de BAV een aantal yogahoudingen geselecteerd die goed zijn voor
hardlopers. Volgens Francesca zijn
die yogahoudingen uitstekend voor
of na de training en zijn ze geschikt
voor iedereen, mannen en vrouwen
tegelijk.
Deze yogahouding wordt zittend uitgevoerd, met de benen plat op de grond en recht vooruit. Maak de rug lang
en buig vanuit de heupen (niet vanuit de taille) naar voren zonder de knieën te buigen. Focus op het naar voren
brengen van de borst (niet van het hoofd).
Deze asana geeft tonus aan de abdominale organen, een
goede stretch aan de wervelkolom en helpt met digestie.
Ook ideaal voor lopers omdat de houding voor soepele
hamstrings zorgt.
Baddha konasana
Begin zittend met je knieën gebogen. Breng de voeten zo
dicht mogelijk bij je bekken, plaats de voetzolen tegen
elkaar en laat je knieën naar buiten vallen.
In deze pose open je je heupen, dijen en onderrug en
voorkomt je ischiaspijn.
Blijven ademen
heb geen rugpijn meer. En dat is wel
reden genoeg om enkele yogatips
hier te geven. Lopers zijn gevoelig
voor blessures en overbelasting van
spieren en gewrichten. Yoga-oefeningen vormen een uitstekende bescherming, omdat ze je heupen, dijspieren, hamstrings en kuiten zowel
openen als verlengen en versterken.
Yoga helpt het lichaam weer in ba-
Het is belangrijk om goed door je
neus te ademen tijdens de oefeningen
en het is aangeraden om elke pose
twintig tot dertig ademhalingen aan
te houden. Als jullie vragen of verdere interesse hebben, raad ik aan om
een gekwalificeerde yogadocent te
consulteren. Veel loop- en yogaplezier!•
Supta Padangustasana
Deze asana is een uitstekende stretch voor de heupzenuw
en hamstrings. Hij versoepelt gewrichten en is goed voor
een optimale bloedsomloop. Liggend op je rug, strek het
rechterbeen op de grond en breng het linkerbeen in de
richting van de borst bij de teen. Herhaal aan de andere
kant.
Vijf oefeningen op maat van lopers
Ado Mukha Svanasana
De Omlaagkijkende Hond begint met het knielen op de
handen en knieën. De handen staan onder de schouders
en de vingers zijn gespreid. De knieën staan onder de
heupen en iets uit elkaar. De rug is recht en ontspannen.
Haal diep adem en duw de heupen omhoog. De benen en
de armen zijn recht, de schouders breed en ontspannen.
De hielen bewegen zich naar de grond. Handen en voeten blijven op heupwijdte van elkaar af. Deze pose helpt
tegen vermoeidheid en geeft energie. Het is ideaal na het
lopen om te recupereren en helpt tegen stijve achillespees
en hamstrings. Bovendien open en rek je met de neerwaartse hond je armspieren en bovenrug die, vooral na
een lange afstand, kunnen verstijven.
24
Ushtrasana
Deze houding begint geknield op de grond, de bovenzijden van beide voeten liggen plat op de grond en de
tenen wijzen naar achteren. De knieën drukken stevig in
de grond. Breng de heupen naar voren, licht de stuit iets
op en breng de borstkas omhoog. Adem in en leun naar
achteren. Breng de armen achter het lichaam en laat ze
naar de hielen of de enkels zakken en pak die beet. Laat
het hoofd naar achteren hangen en blijf in- en uitademingen in deze houding. Deze pose maakt de schouders en
quadriceps lenig en soepel. Het opent de ribbenkast en is
een superstretch voor de wervelkolom.
25
Inspiratie Memorial Van Damme
Iconen van de middellange afstand
Clubnieuws Familieberichten
Geboren
Met de Memorial Van Damme
worden we jaarlijks herinnerd
aan de knappe maar jammer genoeg op jonge leeftijd verongelukte atleet die Ivo Van Damme
was. Ik raad u ten zeerste aan
om op Wikipedia nog eens na
te lezen wat Van Damme klaarspeelde. Door Stefaan.
Emilia
Geboren op 2 december 2013
3,6000 kg en 51 cm
Dochtertje van Peter Joos en Katlijn Copriau
Zusje van Elise
Clara
Geboren op 7 januari 2014
3,540 kg en 50 cm
Dochtertje van Johan Paduart en Lieve Lauwers
Zusje van Paulien en Lisa
Ivo Van Damme op Wikipedia
nl.wikipedia.org/wiki/Ivo_Van_Damme
BRIEK
Geboren op 27 januari 2014
3,050 kg en 49,5 cm
Zoontje van Tineke Sonck en Didier Van Middelem
Kleinzoon van Stefaan Sonck en Marianne Demaeghdt
Enkele jaren geleden bracht De Post,
een postzegelreeks uit, met enkele
iconen van de middellange afstand.
U ziet van links naar rechts:
• John (niet Johnny) Walker, de
Nieuw-Zeelander die Van Damme te
snel af was in de finale van de 1500
m op de OS van 1976 in Montreal,
• Alberto Juantorena, Cubaan,
bijgenaamd “het paard”, die Van
Damme versloeg in de finale van de
800 m op dezelfde OS,
• Ivo Van Damme zelf,
• Sir Sebastian Coe, Brit, eerder
klein van gestalte, maar lopend met
een oogstrelende souplesse.
• Samen met Steve Ovett won Coe
eind jaren 70-begin jaren 80 vele
wedstrijden, pakte hij titels en zette
hij records neer. Seb Coe was tevens
de veelgeprezen hoofdorganisator
van de OS Londen 2012 en is de
grootste kanshebber om de volgende
voorzitter van de IAAF (internationale atletiekfederatie) te worden.
Het Britse wonderduo vond vanaf
1985 een waardige opvolger in Steve
Cram.•
Ingelijfd bij de BAV
ARthur
Zoontje van onze eindredacteur Maarten Rabaey en
Tracey. Nog maar een half jaar oud, maar hij draagt
zijn BAV-shirt al met klasse.
Clubblad Uit de oude doos
In Uit de oude doos vist Stefaan
telkens een vergeten pareltje
op uit een vroegere editie van
het clubblad. Door Stefaan.
Uit Het Baffertje 92/3, waar nog een
keurige postzegel van 4,50 Frank op
kleeft, halen we een artikeltje waarin
we trots melding maakten van twee
nationale records, gevestigd door
een BAV-atlete. U gelooft het niet?
Lees!
26
Overleden
Gustaaf ‘Staf’ Vermeeren
Medestichter en erevoorzitter van de BAV.
Echtgenoot van Nicole Van de Velde.
Geboren op 30 juli 1930 in Oudenaarde en overleden op
30 december 2013 in Zaventem.
In het vorige clubblad vindt u een portret van Staf, die
vele jaren lang een van de drijvende krachten achter de
BAV was.
Hendrik ‘Rik’ Blervacq
Vader van Geert Blervacq.
Geboren op 9 juli 1943 en na een fietsongeval overleden op 10 februari 2014 in Jette.
27
Clubnieuws BAV-meeting
Afspraak op 20 juni!
OOK DIT NOG!
De BAV wordt dit najaar 35!
In de atletiek ben je dan master.
Actief en springlevend. Uiteraard zullen we later op het jaar
enkele activiteiten voorzien om
die verjaardag op een gepaste
wijze te vieren. Hou zaterdag
20 september alvast vrij in je
agenda, vanaf 15.00 uur.
Op vrijdag 20 juni houden we onze jaarlijkse BAV-meeting, die openstaat voor leden, familie en vrienden. Op het
programma: 60 m vlak, verspringen en 4x200 m achteruit. Als kers op de taart lopen we met z’n allen de afstand
van Maaseik tot De Panne in vogelvlucht, goed voor 250
kilometer of 625 rondjes. We sluiten de BAV-meeting af
met een drankje. De BAV-meeting komt tot stand met de
steun van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.•
Met de steun van de
Clubnieuws Kalender
• 19 april:
extra training in ADEPS-sportcentrum in Oudergem
• 10 mei: interclub dames in Hamme
• 11 mei: interclub heren in Oostende
• 11 mei: BK marathon in Visé
• 17 juni: 5 kilometer-proef Start to Run
• 20 juni: BAV-meeting
• 20 september: feest 35 jaar BAV
Meer informatie via onze mailberichten
(inschrijven via www.brusselseav.be).
28
COLOFON
Werkten mee aan dit
nummer Alain, Bram, Chris,
Cornelia, een buurman uit Elsene,
Elvira, Fleur, Heidi, Iris, Joeri, Kathrin, Ludo, Marc D.P., Sen, Stefaan
S., Steffen en Tine.
Coördinatie Cornelia Tietz
Eindredactie Maarten Rabaey
Lay-out Tine Deckers
Druk Dirk Waes

Download Report