Wandeling Volendam 17-05-2014

17
ZATERDAG 17 MEI 2014
Altijd een moeder dichtbij
B
sp
Bu
ar
rge
a a r s tr a a t
nB
k
de
en
r va
we
g
No
ord
ein
el
ste
u rn u
s st r
a at
Me
Ju
l ia
na
Sat
e rg
rac
ht
Sc
Po
ul i
Me
p
en
la
hip
gr
pe
rs
gr
ac
h
ac
ht
an
C.
J.
Meer
e
er
er
t
Juli
50m
an a
w eg
ins
Be
rn
.
S ta
tio
Begin
& einde
e
ha
rd
la a
Ha
Pr
ns
-
am
d
n
e
l
o
V
n
Markermeer
maps4news.com/©Navteq / Petels
land.
We lopen terug naar het oude dorp, naar het Pellersplein, tussen de Havenhof en de dijk. Met het Mariabeeld hier herdenkt Volendam dorpsgenoten die ten
prooi vielen aan oorlogsgeweld. Ook staat het dorp
met deze Maria stil bij Volendammers die de veilige
moederschoot van hun geboortegrond verlieten. Een
beeld vol goede bedoelingen. Maar mooi? De grote
handen zaaien twijfel. Niet zeuren, beweren ze in
Volendam. ,,Want in een werkersdorp heeft Maria
werkershanden.’’ Zo is het natuurlijk ook weer.
Haven
Neem de trap op naar de dijk en kijk uit over het
water. Richt de blik als een ware zeeman op het
havenhoofd en je ziet je eigen Mariaverschijning.
Deze keer is de maagd spierwit. Zorgzaam begroet
ze het varensvolk dat de haven- in en uitgaat. Om de
één een welkom thuis en de ander een
behouden vaart te wensen. Bedenk
daarbij dat niet alle zeelui die thuisreis
haalden. Kijk maar op de begraafplaats,
verderop bij de Vincentiuskerk. Die vind
je door langs de visafslag te lopen en
tegenover hotel Spaander de steeg met
de trap naar beneden te nemen. Via de
huisjes van het Doolhof kom je bij de
kerk en het kerkhof.
Daar, achterop het grasveld, wacht de
meest indrukwekkende Maria van Volendam: een
groot stenen beeld. Deze heilige moeder laat haar
hand op het hart van de gestorven Jezus rusten.
Kenners zien meteen de achtergrond van het tafe-
Van Maria
naar Maria
in Volendam
Volendam vanaf het water.
Bo
e
me
n
De plek werd min of meer beroemd
toen Maria-vereerders op een mooie
pinksterdag in 1997 rode tranen onder
de ogen van het beeld ontwaarden. Ze
had gehuild, beweerden ze. Tranen
van bloed! Echt? Of kwajongenswerk?
Tv-ploegen uit de hele wereld stroomden toe om het wonder vast te leggen.
Onderzoek wees al snel uit dat het
menselijk bloed was geweest. Het
dweiltje van een anonieme Miep Kraak maakte al
snel een ontnuchterend einde aan alle deining, maar
wie wilde bleef in het wonder geloven. Nog altijd
trekt het kapelletje pelgrims uit alle hoeken van het
te
s la a
Tranen
pi
le
He r c u
Via de nieuwbouwwijk lopen we door naar het Boelenspark. Omringd door groen woont Maria daar in
een eigen kapelletje. Het is een Pools beeld dat in
1993 een sierlijke behuizing kreeg: een initiatief van
buurtbewoonster Hille Kok. Zij beweert dat ze regelmatig visioenen van boven krijgt. Zo bereikte haar
ook een verzoek van Maria zelf, om dit kapelletje te
bouwen. Ja, natuurlijk lachte het halve dorp meesmuilend, toen ze het vertelde. Anderen haalden hun
schouders erover op. Maar er was óók een groep
Volendammers die de handen uit de mouwen stak
en de portemonnee op tafel legde, zodat de heilige
maagd het huisje kreeg waar de hemel via Hille om
vroeg.
Ju
an
Kapel
Burg.
Boelenspark
rla
ij tegenslag. Bij gedonder. Bij twijfel.
Als je koelkast leeg is. Of gewoon als je
je verhaal kwijt wilt. Eigenlijk is het
altijd wel makkelijk als je je moeder in
de buurt hebt. Lukt het niet om op je
eigen moeder te leunen? Huil dan gerust uit bij de moeder van Jezus. In
katholiek Volendam vind je overal
beelden van de heilige maagd. Daarom hier een
wandeling door het vissersdorp, van Maria naar
Maria.
Meimaand is Mariamaand, voor katholieken. Een
kwestie van symboliek. Want nu de natuur zijn
vruchtbaarheid laat zien, is een buiging voor de
vrouw die Gods zoon ter wereld bracht nooit weg.
Volendammers blinken uit in Maria-verering. Overal
in het dorp wordt de moeder-der-moeders letterlijk
op een sokkel gezet. Natuurlijk om haar te prijzen,
maar stilletjes ook een beetje om op haar te leunen.
Figuurlijk dan. Want katholiek Volendam legt graag
zijn ziel bloot, bij de heilige maagd. En ook voor wie
niet al te gelovig is, is een moeder in de buurt welkom, als troostbrenger.
We beginnen ons tochtje in het hart van het dorp bij
winkelcentrum Havenhof. Hier stopt de bus en is het
makkelijk parkeren. Loop dan even terug richting
Edam, ga linksaf de Julianaweg op en je staat voor
de kerk Maria Sterre ter Zee. In de jaren zestig spaarde groeiend Volendam het geld voor de bouw van dit
godshuis met kwartjes bij elkaar. Een tweede gebedshuis was destijds hard nodig, want de Vincentiuskerk in het oude dorp kon de toeloop van gelovigen
in die jaren nauwelijks aan. Dus kwam er met de
opening van deze nieuwe kerk in 1962 een verdeling
waarbij 4000 parochianen (bijna de helft van de
gelovigen toen) de overstap naar de nieuwe Mariakerk maakten. Kijk bij de kerkdeur rechts omhoog
en je ziet hoe Maria de kerkgangers nog steeds welkom heet, met een houding van barmhartigheid.
Info
Lengte: Ongeveer zeven kilometer (anderhalf uur lopen).
Start: Bij winkelcentrum Havenhof, Zeestraat, Volendam
Parkeren: Onder het winkelcentrum is een
parkeergarage.
Openbaar vervoer: Arriva bus 110 stopt hier
Horeca: Volop in het laatste deel.
reel: het verbeeldt Maria met haar zoon op de dag
voor Pasen: zijn lichaam is van het kruis gehaald en
moet nog naar zijn graf worden gebracht. De ogen
van zijn moeder lijken gericht op de Schepper, vragend naar het waarom.
Winkeltje
Een beetje troost mee naar huis? In Volendam gaan
religie en handel moeiteloos samen. Dus koop nog
maar even een Mariabeeld (of beeldje) in het religieuze winkeltje in het Doolhof, bij de kerk. Keus
genoeg. Krap bij kas? Geen punt. Neem thuis een
Mariakaakje en je proeft dezelfde troost.
Het Mariabeeld in het kapelletje in het Boelenspark
in Volendam.
Tekst: Jan Vriend Foto: Marcel Rob