17 ZATERDAG 17 MEI 2014 Altijd een moeder dichtbij B sp Bu ar rge a a r s tr a a t nB k de en r va we g No ord ein el ste u rn u s st r a at Me Ju l ia na Sat e rg rac ht Sc Po ul i Me p en la hip gr pe rs gr ac h ac ht an C. J. Meer e er er t Juli 50m an a w eg ins Be rn . S ta tio Begin & einde e ha rd la a Ha Pr ns - am d n e l o V n Markermeer maps4news.com/©Navteq / Petels land. We lopen terug naar het oude dorp, naar het Pellersplein, tussen de Havenhof en de dijk. Met het Mariabeeld hier herdenkt Volendam dorpsgenoten die ten prooi vielen aan oorlogsgeweld. Ook staat het dorp met deze Maria stil bij Volendammers die de veilige moederschoot van hun geboortegrond verlieten. Een beeld vol goede bedoelingen. Maar mooi? De grote handen zaaien twijfel. Niet zeuren, beweren ze in Volendam. ,,Want in een werkersdorp heeft Maria werkershanden.’’ Zo is het natuurlijk ook weer. Haven Neem de trap op naar de dijk en kijk uit over het water. Richt de blik als een ware zeeman op het havenhoofd en je ziet je eigen Mariaverschijning. Deze keer is de maagd spierwit. Zorgzaam begroet ze het varensvolk dat de haven- in en uitgaat. Om de één een welkom thuis en de ander een behouden vaart te wensen. Bedenk daarbij dat niet alle zeelui die thuisreis haalden. Kijk maar op de begraafplaats, verderop bij de Vincentiuskerk. Die vind je door langs de visafslag te lopen en tegenover hotel Spaander de steeg met de trap naar beneden te nemen. Via de huisjes van het Doolhof kom je bij de kerk en het kerkhof. Daar, achterop het grasveld, wacht de meest indrukwekkende Maria van Volendam: een groot stenen beeld. Deze heilige moeder laat haar hand op het hart van de gestorven Jezus rusten. Kenners zien meteen de achtergrond van het tafe- Van Maria naar Maria in Volendam Volendam vanaf het water. Bo e me n De plek werd min of meer beroemd toen Maria-vereerders op een mooie pinksterdag in 1997 rode tranen onder de ogen van het beeld ontwaarden. Ze had gehuild, beweerden ze. Tranen van bloed! Echt? Of kwajongenswerk? Tv-ploegen uit de hele wereld stroomden toe om het wonder vast te leggen. Onderzoek wees al snel uit dat het menselijk bloed was geweest. Het dweiltje van een anonieme Miep Kraak maakte al snel een ontnuchterend einde aan alle deining, maar wie wilde bleef in het wonder geloven. Nog altijd trekt het kapelletje pelgrims uit alle hoeken van het te s la a Tranen pi le He r c u Via de nieuwbouwwijk lopen we door naar het Boelenspark. Omringd door groen woont Maria daar in een eigen kapelletje. Het is een Pools beeld dat in 1993 een sierlijke behuizing kreeg: een initiatief van buurtbewoonster Hille Kok. Zij beweert dat ze regelmatig visioenen van boven krijgt. Zo bereikte haar ook een verzoek van Maria zelf, om dit kapelletje te bouwen. Ja, natuurlijk lachte het halve dorp meesmuilend, toen ze het vertelde. Anderen haalden hun schouders erover op. Maar er was óók een groep Volendammers die de handen uit de mouwen stak en de portemonnee op tafel legde, zodat de heilige maagd het huisje kreeg waar de hemel via Hille om vroeg. Ju an Kapel Burg. Boelenspark rla ij tegenslag. Bij gedonder. Bij twijfel. Als je koelkast leeg is. Of gewoon als je je verhaal kwijt wilt. Eigenlijk is het altijd wel makkelijk als je je moeder in de buurt hebt. Lukt het niet om op je eigen moeder te leunen? Huil dan gerust uit bij de moeder van Jezus. In katholiek Volendam vind je overal beelden van de heilige maagd. Daarom hier een wandeling door het vissersdorp, van Maria naar Maria. Meimaand is Mariamaand, voor katholieken. Een kwestie van symboliek. Want nu de natuur zijn vruchtbaarheid laat zien, is een buiging voor de vrouw die Gods zoon ter wereld bracht nooit weg. Volendammers blinken uit in Maria-verering. Overal in het dorp wordt de moeder-der-moeders letterlijk op een sokkel gezet. Natuurlijk om haar te prijzen, maar stilletjes ook een beetje om op haar te leunen. Figuurlijk dan. Want katholiek Volendam legt graag zijn ziel bloot, bij de heilige maagd. En ook voor wie niet al te gelovig is, is een moeder in de buurt welkom, als troostbrenger. We beginnen ons tochtje in het hart van het dorp bij winkelcentrum Havenhof. Hier stopt de bus en is het makkelijk parkeren. Loop dan even terug richting Edam, ga linksaf de Julianaweg op en je staat voor de kerk Maria Sterre ter Zee. In de jaren zestig spaarde groeiend Volendam het geld voor de bouw van dit godshuis met kwartjes bij elkaar. Een tweede gebedshuis was destijds hard nodig, want de Vincentiuskerk in het oude dorp kon de toeloop van gelovigen in die jaren nauwelijks aan. Dus kwam er met de opening van deze nieuwe kerk in 1962 een verdeling waarbij 4000 parochianen (bijna de helft van de gelovigen toen) de overstap naar de nieuwe Mariakerk maakten. Kijk bij de kerkdeur rechts omhoog en je ziet hoe Maria de kerkgangers nog steeds welkom heet, met een houding van barmhartigheid. Info Lengte: Ongeveer zeven kilometer (anderhalf uur lopen). Start: Bij winkelcentrum Havenhof, Zeestraat, Volendam Parkeren: Onder het winkelcentrum is een parkeergarage. Openbaar vervoer: Arriva bus 110 stopt hier Horeca: Volop in het laatste deel. reel: het verbeeldt Maria met haar zoon op de dag voor Pasen: zijn lichaam is van het kruis gehaald en moet nog naar zijn graf worden gebracht. De ogen van zijn moeder lijken gericht op de Schepper, vragend naar het waarom. Winkeltje Een beetje troost mee naar huis? In Volendam gaan religie en handel moeiteloos samen. Dus koop nog maar even een Mariabeeld (of beeldje) in het religieuze winkeltje in het Doolhof, bij de kerk. Keus genoeg. Krap bij kas? Geen punt. Neem thuis een Mariakaakje en je proeft dezelfde troost. Het Mariabeeld in het kapelletje in het Boelenspark in Volendam. Tekst: Jan Vriend Foto: Marcel Rob
© Copyright 2024 ExpyDoc