De nieuwe algemeen Directeur: eric bonneu

Chambers Trophy
Lees meer op
pagina 4
NR 3 • 2014
juli-augustus-september
Afgiftekantoor Hasselt Mail • P-802046
(Be)WELOVERWOGEN
De zomer mag dan een beetje in het
water gevallen zijn, de voorbije weken
scheen de zon weer volop. Daar was alle
reden toe.
Bewel heeft sinds begin september een
nieuwe Algemeen Directeur. Hiernaast
komt u veel over Eric Bonneu te weten. Wij
kijken vanaf nu allemaal samen met hem
naar de toekomst.
Een woord van dank past aan Jan Caris,
onze interim directeur. Afspraak was
dat hij zich twee dagen per week zou
vrijmaken om onze organisatie aan te
sturen. Maar iedereen heeft gevoeld dat
sinds begin mei zijn hart de volledige
werkweek heeft geklopt voor Bewel.
En we zijn er zeker van dat het in de
toekomst voor Bewel altijd iets sneller
zal blijven kloppen. Wij wensen Jan veel
succes met zijn verdere activiteiten om
nieuwe bedrijven naar Limburg te loodsen
en om de ontwikkelingen naar meer
duurzaamheid en beter omgaan met
energie in onze economie verder vaart te
geven.
Bewel heeft voorbije zomer nog een
andere belangrijke beslissing genomen.
Voor het eerst in onze geschiedenis
zetten we zelf een enclavewerking stop.
Dat is een weloverwogen beslissing
geworden. Het was erg kostbaar om de
tewerkstelling in wasserijactiviteiten
na Ford te kunnen voortzetten op een
andere plaats. We hebben dan ook
lang aangedrongen bij het betrokken
bedrijf om meer zorg te dragen voor de
veiligheid van onze werknemers. Toen
dit maar niet gebeurde hebben we zelf
het contract opgezegd. Bewel stapt niet
in enclaves ten koste van alles. Veiligheid
primeert! Maar laat ons niet vergeten ook
in onze eigen werkplaatsen het voorbeeld
te blijven geven.
Veiligheid is onze gezamenlijke
verantwoordelijkheid. Want alleen ga je
mogelijk wel sneller vooruit, maar samen
kom je verder.
Koen Albregts
voorzitter
viering 50 jaar Bewel
voor stakeholders
Lees meer op
pagina 4
Jobstudenten
Lees meer op
pagina 2
De nieuwe Algemeen
Directeur: Eric Bonneu
Sinds 9 september heeft Bewel een nieuwe Algemeen Directeur.
Eric Bonneu werd immers bereid gevonden de uitdaging op te
nemen om Bewel de volgende jaren door het maatwerkdecreet
en andere uitdagingen te leiden.
Eric Bonneu werd in 1960 geboren in Alken en woont tegenwoordig met zijn
echtgenote en dochter in Herk-de Stad. Hij studeerde af aan de Universiteit
Limburg – toen nog LUC – als handelsingenieur en legde een tot de verbeelding
sprekend professioneel parcours af. Hij werkte als sales-, marketing-en business
development manager en als general manager in diverse rollen, landen en
bedrijven. Zo was hij actief bij Pepsico, FrieslandCampina, Master Foods,
Innogenetics, Mensura en Business Atelier. In zijn vrije tijd gaat hij graag joggen en skiën.
Kende u Bewel voordat u hier kwam solliciteren?
Eric Bonneu: ‘Kennen is een groot woord. Ik had in mijn vorige functies al vaker samengewerkt met
beschermde werkplaatsen. Ik was dus vertrouwd met het concept en met een stukje van het werk dat er
geleverd wordt. Ook ANL werkte samen met Bewel, maar ik was nooit direct in contact met Bewel. Het logo
langs de weg Hasselt – Diepenbeek –Genk zat wel op mijn netvlies, maar wat achter dat logo staat, was
onbekend terrein voor mij.’
Wat heeft er u dan toe aangezet om hier de selectieprocedure te doorlopen en uiteindelijk de functie van
AD op te nemen?
Eric Bonneu: ‘Toen ik gebeld werd was de eerste reactie: Is dit iets voor mij? Maar tegelijkertijd
intrigeerde mij onmiddellijk het huwelijk tussen de bedrijfseconomische dimensie enerzijds en de sociaal
maatschappelijke dimensie die in deze functie aan bod komen.
Vervolgens ben ik gaan praten met mensen binnen en buiten Bewel en heb ik geprobeerd om een beeld te
krijgen van de sector, het bedrijf, de mensen, de uitdaging, …. Ik merkte al vlug dat ik energie kreeg van deze
opportuniteit en ging ook inzien dat het een volwaardige directiefunctie was in een volwaardig bedrijf met
volwaardige medewerkers.
En ja er liggen een aantal uitdagingen waar mijn achtergrond toegevoegde waarde kan bieden.
Na heel wat verander en crisis opdrachten uitgevoerd te hebben, wat ik overigens met veel voldoening
en plezier gedaan heb, geeft het me een goed gevoel en een aangenaam perspectief om een team van
mensen te bouwen dat samen de uitdagingen van Bewel, van de sector en de doelgroep gaat oppakken.
U hebt daarnet gezegd dat de sociale doelstelling van Bewel u mede aantrok. In hoeverre beschouwt u –als
voormalig marketingmanager- dat sociale als een troef voor Bewel naar klanten toe?
Eric Bonneu: ‘Ik denk dat we dat zeker kunnen inzetten als troef. Niet dat er veel bedrijven puur omwille
van dat sociale engagement klant zullen worden. “Duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid” zijn
tegenwoordig erg in, ieder bedrijf neemt het wel op in het jaarverslag en in de beleidsverklaring. Ik denk dat
wij op deze trend kunnen inspelen, wij bieden immers een erg concrete mogelijkheid voor bedrijven om een
deelaspect in te vullen.
Maar verder moet ons marktaanbod in orde zijn, overigens is het abc van marketing eenvoudig:
- er moet een behoefte zijn in de markt. We zullen dus goed de klanten behoeften moeten begrijpen en
mee-evolueren
- de kwaliteit van ons product of dienst moet constant goed en relevant zijn
- én we moeten ons onderscheiden of een eigenheid een identiteit toe-eigenen.
Een laatste vraagje: bij moderne bedrijfsvoering hoort netwerken. Bent u een netwerker?
Eric Bonneu:‘Niet in de zin dat ik graag recepties en netwerkevenementen afschuim. Wel in de zin dat ik
goede en kwalitatieve banden heb met vroegere relaties, klanten, leveranciers, medewerkers, …. ik weet dat
ik bij hun terecht kan, en dat is een goed gevoel.
Ik dank u voor dit gesprek.
V.U. Bewel - Ginderoverstraat 143 - 3590 Diepenbeek
2
Vakantiewerk op Bewel
Tijdens de vakantie worden er veel plaatsen in de productie ingenomen door
jobstudenten. We kennen twee soorten bij Bewel: de jongeren die uit het BuSO
komen en de vakantiejob vaak zien als een opstap naar vast werk bij Bewel én valide
jongeren die een unieke belevenis meemaken door mee te draaien in een organisatie
als de onze.
Al was de ervaring niet zó uniek voor deze
twee jobstudenten. Sara Echabi woont pas
twee jaar in België en is het Nederlands nog
niet perfect meester. Joost Nackaert studeert
ergotherapie en liep al eens stage op de
afdeling liggend goed JBC waar beiden nu
tewerk gesteld zijn: ‘Ik kende het publiek al
van mijn stage. In mijn studie hebben we ook
vaak te maken met mensen die een bepaalde
arbeidshandicap hebben, dus het gegeven
was mij niet vreemd.’
niet wat ik moest verwachten. Maar het valt
me reuzengoed mee. Ook het werk dat ik
doe als controleur doe ik met veel plezier. En
de mensen rondom mij behandelen mij zeer
goed.’
Sara studeerde in juni af aan de
humaniorarichting Secretariaat Talen en
kende Bewel alleen maar van de werkplaats
in Tessenderlo waar ze was gaan solliciteren
voor een vakantiejob: ‘Voor de rest wist ik
Met de mensen kan hij goed opschieten:
‘Door mijn studie ken ik mensen met een
arbeidshandicap. Ik ken hun problemen een
beetje en dat maakt het makkelijker om hier te
werken. Het zijn hier doorgaans lieve mensen
Ook Joost doet controlewerk en daar is hij blij
om: ‘Ik zag het niet zitten om heelder dagen
op een stoel aan de lopende band te zitten. Ik
hou van wat beweging en van variatie en dat
heb ik hier.’
Vakantiejob op Bewel 2
‘Ik zou hier graag blijven werken’
Birgit Vanderlee en Jordy Geunes lopen wat bedremmeld met me mee. Als ik zeg
dat ik niet bijt, lacht Birgit. Maar Jordy antwoordt stoer: ‘We gaan dat goed doen,
dit interview. Dat weet ik.’
Zelfverzekerd is ie wel, deze knaap die goed
weet wat hij wil. Hij studeert nog in Wijchmaal.
Eigenlijk zou hij al kunnen stoppen, maar: ‘Als
ik nog studeer kan ik stages blijven doen en
is de kans groter dat ik ergens na zo’n stage
werk krijg. Ze moeten mij op zoveel mogelijk
plaatsen leren kennen.’
Birgit is afgestudeerd. Binnen vier weken
gaat ze alleen wonen, dicht bij haar job als
vrijwilliger in een rusthuis: ‘Ik ben er pas
begonnen, maar ik hoop dat ik binnen enkele
weken de animatie mag doen: kienmiddagen
organiseren en zo.’
Ze spaart een gedeelte van het geld
dat ze hier verdient om haar studio in te
richten: ‘Een gedeelte is al op. Dat heb ik
gebruikt voor een nieuwe I-pod, want de
mijne was kapot.’
Jordy is een man van de wereld: ‘Ik
spaar voor mijn toekomst. Ik weet nog
niet wat die gaat brengen, maar ik wil
alleszins nu al een potje opzij leggen.’
Allebei doen ze hun werk bij Bewel
graag.
Jordy: ‘Het is afwisselend. De ene
dag moet ik sorteren en de andere
beveiligen. Je krijgt hier kansen om
dingen te doen, om allerlei zaken te
leren en dat is belangrijk om later een
job te kunnen krijgen.’
Ze schieten ook allebei goed op met hun
collega’s.
Birgit: ‘Het zijn fijne mensen die je helpen
wanneer het maar kan. Als ik ergens vast zit is
er altijd wel iemand die mij verder helpt. Het
is ook fijn dat je hier zo goed op de monitrices
kan tellen. Zij staan me altijd bij als het eens
niet goed gaat. Je kan er altijd terecht. Als
het zou kunnen zou ik hier wel willen blijven
werken.’
Jordy knikt instemmend.
die ontzettend vriendelijk tegen me zijn. Dat is
plezierig werken. Volgend jaar? Als er plaats is
kom ik met plezier terug.’
Hij moet ook regelmatig uitleggen welk
werk hij doet als vakantiejob: ‘Als vrienden
vragen wat ik nu doe en ik vertel dat ik in
een beschutte werkplaats werk, dan kijken
ze vreemd op. Dan moet ik uitleggen wat
Bewel eigenlijk is en dan zijn ze toch wel wat
verbaasd over wat hier allemaal gebeurt en
gepresteerd wordt.’
JBC ambassadeur
VLAB
Het Houthalense kledingbedrijf JBC
is in 2014 ambassadeur van VLAB,
de overkoepelende organisatie
van de beschutte werkplaatsen in
Vlaanderen, en ondersteunt op die
manier de werking van de beschutte
werkplaatsen.
Waarom en hoe ze dat doen, vroegen
we aan logistiek manager Fred Tielens:
‘De familie Claes én JBC zijn sociaal
geëngageerd. Wij beseffen dat we een
sociale functie hebben en vinden het
daarom onder andere onze plicht om ook
mensen met een arbeidshandicap zinnig
en normaal betaald werk te bezorgen.
Daarom werken wij intensief samen met
Bewel. Omdat die samenwerking al 25
jaar zo goed verloopt, kunnen wij ons ook
opstellen als ambassadeurs van sociale en
beschutte werkplaatsen. Wij raden onze
collega bedrijfsleiders dan ook overal aan
om een samenwerking met een beschutte
werkplaats op poten te zetten omdat we
weten dat het loont en dat je er een goed
gevoel aan overhoudt.”
Tijdens de groots opgezette modeshow
die JBC in september organiseerde in de
Limburghal in Genk werd VLAB ook mee in
de campagne opgenomen.
Fred Tielens: ‘Op die modeshow werden
al onze medewerkers en commerciële
partners uitgenodigd. Dus ook VLAB. Wij
willen met die exclusieve modeshow tonen
dat we ook een ander gezicht hebben. Dat
we niet alleen oog hebben voor winst, maar
onze mensen en klanten ook
hoog inschatten om hen dit
pleziertje te doen.’
3
Zomer is
Christel Schouten
cruciaal voor een spring-in-het-veld met een talenknobbel
ons bedrijf
Ook dit jaar werden weer tal van
medewerkers van Bewel gevraagd om
hun vakantie in de maanden juli en
augustus gespreid op te nemen.
De reden? Sommige klanten kennen
hun piekperiode precies in die twee
zomermaanden en de ondersteuning van
Bewel is op dat moment cruciaal. Op die
manier profileren we ons als een sterke en
betrouwbare partner.
Één van die bedrijven,
die tijdens de
zomermaanden op volle
toeren draaien, is JBC.
Het kledingbedrijf
van de familie Claes
heeft de wind in de
zeilen. Vanuit hun
schitterend nieuwe
kantoorgebouw in
Houthalen bedienen
ze 140 Belgische
winkels. En vermits
België op die manier
bijna volzet is met JBCvestigingen, laten ze hun oog
nu vallen op Duitsland waar binnenkort in
de regio Nordrhein-Westfalen de tweede
vestiging zal geopend worden.
Een gesprek met Christel Schouten van de groendienst is als een
rollercoaster. Je blijft na afloop een beetje verdwaasd achter. Ze is een
spraakwaterval van het zuiverste soort die je van de ene verrassing in de
andere doet vallen.
Aanleiding tot het gesprek was het bezoek
van Djibril Thiam, een burgerlijk ingenieur
landbouwkunde uit Senegal die een bezoek
bracht aan de werkplaats Heusden-Zolder
en aan de mensen van de groendienst die
in Zolder aan het werk waren. Hij sprak
Christel aan en zij ging een gesprek met
hem aan in bijzonder vlot Engels. Toen
ik haar vroeg waar ze dat geleerd had,
vertelde ze dat ze op zesjarige leeftijd vaak
naar de BBC keek en daar haar Engels had
opgepikt. En dát is natuurlijk een verhaal
waar we achteraan gingen.
Christel is 23 jaar jong en werkt al drie jaar
op de groendienst. Daarvoor zocht ze werk
en verveelde zich te pletter, zo vertelde
ze openhartig: ‘Ik heb ADHD en ben zeer
snel verveeld. Ik heb een tijdje gestempeld
en dat was een hel. Sporten en spelletjes
spelen op computer waren na een tijdje niet
meer leuk. Ik ben toen via de VDAB eerst op
een boerderij terecht gekomen om één dag
per week boerderijwerk te doen. Dat beviel
mij wel. En toen mocht ik plots hier op de
groendienst proefdraaien. En blijkbaar ben
ik goed genoeg om te blijven want ik heb
weer een contract voor negen maanden
bij gekregen. Gelukkig maar, want ik doe
dit werk supergraag. Het is goed voor mijn
autisme want het heeft een zekere routine
’s morgens en ’s avonds. Maar tussenin is
er heel wat variatie. Dat zorgt voor een
perfect evenwicht.’
Het Engels pikte ze op door naar de
Simpsons te kijken toen ze zes was: “Ik
was op de BBC aan het kijken. Uiteraard
zonder onderschriften. Toen ik plots
begon te lachen vroeg mijn moeder of ik
begrepen had wat er daar gezegd werd.
Natuurlijk zei ik en ik vertelde het haar. Op
de kinderopvang in Peer raakte ik aan de
praat met een Amerikaans jongetje die er
erg verloren bij liep. Toen ik hem vroeg wat
er scheelde, antwoordde hij in het Engels.
En toen snapte ik het. Natuurlijk had de
rest geen contact met hem. Ze verstonden
hem gewoon niet. Toen de anderen in de
gaten kregen dat ik hem wél verstond was
ik er natuurlijk aan voor de moeite. Heb ik
voortdurend tolk mogen spelen.’
Talen spreken zit er bij de familie Schouten
blijkbaar in gebakken want ook mama
spreekt vloeiend Duits, Engels en Frans en
papa kan goed overweg in het Duits.
Christel: ‘Zijn Engels is nog niet wat het
moet zijn, maar hij is het nu aan het leren.
Van mama en mij.’
JBC werkt al 25 jaar samen met Bewel en is –
volgens logistiek manager Fred Tielens – nog
altijd zeer tevreden over die samenwerking.
Zeker omdat ze ook tijdens de zomervakantie
terecht kunnen in onze werkplaatsen om hun
kleding te behandelen.
Fred Tielens: ‘We werken met maandelijkse
folders die ieder een nieuwe collectie
aanbieden. De “Terug naar school” folder
van augustus is echter een van onze
zwaarste omdat daarin de nieuwe kinderen jongerencollecties voor de herfst
aangekondigd worden. Op deze folder draaien
we onze grootste volumes. Nu is het zo dat
JBC op wereldvlak maar een kleine speler is.
Wij draaien bijvoorbeeld een omzet van om en
bij de 270 miljoen euro, daar waar kleppers als
H&M of C&A rekenen met miljarden.
Dat betekent dat wij bij de producenten van
onze kleding geen prioriteit zijn en onze
collecties dus pas heel laat geproduceerd
en geleverd worden. Maar wat wij in onze
augustusfolder aanbieden, moét eind augustus
in de winkels liggen. Als je dan weet dat wij die
kledingstukken pas begin juli ontvangen en dat
die allemaal nog behandeld moeten worden
en ten laatste medio augustus op transport
moeten naar onze winkels, dan begrijp je wel
dat er werk aan de winkel is in juli en augustus.
We stellen het dan ook erg op prijs dat we
daarmee bij Bewel terecht kunnen.’
Bewel
zet de deuren open
Op donderdag 9 en vrijdag 10 oktober
opent Bewel de deuren van zijn werkplaatsen.
Dit alles in het kader van de viering van het 50-jarig bestaan van Bewel vzw. Hierbij
staat de doelgroepwerknemer centraal en daarom hebben we dan ook hun familie
en vrienden uitgenodigd op een weekdag zodat zij hen aan het werk kunnen zien.
De inschrijvingen zijn ondertussen afgelopen. De voorbereidingen zijn volop aan de
gang en we zijn blij met de meer dan 1.500 inschrijvingen die zijn binnengekomen.
4
50 jaar Bewel
met onze stakeholders
Donderdag 11 september vierde
Bewel officieel zijn 50ste verjaardag
met een academische zitting en een
netwerkreceptie. De driehonderd
genodigden konden zich tegoed doen
aan een drankje en een hapje en
werden door gastvrouw en ex-atlete
Élodie Ouédraogo gegidst door een
keur aan sprekers, die de loftrompet
bliezen over Bewel en de toekomst van
de organisatie schetsten. Tussendoor
konden de bezoekers door middel van
drie professionele filmpjes uitgebreid
kennis maken met Bewel in al zijn
facetten.
Voorzitter Koen Albregts benadrukte dat de
doelgroepwerknemers altijd de kern en het
belangrijkste onderdeel van Bewel vormen.
Samen met de omkaderingsmedewerkers
en de directie, en dankzij de steun van het
BUSO-onderwijs en het vertrouwen van de
klanten, kan Bewel al vijftig jaar bouwen aan
zijn kernactiviteit: zinvol werk geven aan
mensen met een arbeidshandicap. Hij gaf
aan dat Bewel voor grote uitdagingen staat,
niet in het minst door de invoering van het
maatwerkdecreet. Vervolgens bedankte hij
zijn voorganger Marc Martens, die hij het
ultieme geheim achter de successen van Bewel
noemde.
Even later mochten Marc Martens het erevoorzitterschap van Bewel en zijn vrouw een
fraai boeket bloemen in ontvangst nemen. De
ere-voorzitter benadrukte in zijn toespraak
nog eens dat het evenwicht blijven bewaren
tussen de sociale doelstellingen en het
economische belang, de belangrijkste taak is
voor de volgende jaren.
Vervolgens stapte Toon Vandevelde van
het Centrum voor Economie en Ethiek van
de KUL op het podium voor een lezing over
“Werk voor iedereen” waar hij onder meer
verduidelijkte waarom werk zo belangrijk is
voor de mens.
Sprokkels
En toen was het tijd voor de receptie
gedurende dewelke er druk genetwerkt
werd. We sprokkelden nog enkele reacties
over 50 jaar Bewel en de toekomst als
maatwerkbedrijf.
Koen Albregts (voorzitter): ‘De avond is wat
het moet zijn. Ik ben verheugd te zien dat
onze klanten en stakeholders massaal zijn
komen opdagen en daar onze boodschap
kunnen uitzenden die we willen uitzenden. En
het is heus geen hoeraverhaal. We laten ook
kritische stemmen horen. En we zijn niet blind
voor de realiteit en de moeilijke toekomst die
ons wacht. Maar we hebben iets te vieren. Het
vijftigjarig jubileum, maar ook het naakte feit
dat we überhaupt nog bestaan en zinnige
taken kunnen vervullen.’
Jan Caris (directeur ad interim): ‘Mijn drie
maanden bij Bewel hebben bevestigd wat ik al
wist van in mijn tijd dat ik er klant was. Ik zie
nog een mooie toekomst voor Bewel, gesteld
dat ze heel alert inspelen op wat er in de
buitenwereld en in de economie verandert.’
Eric Bonneu (algemeen directeur Bewel): ‘Ik
zie hier vanavond een bevestiging van wat ik
in de voorafgaande gesprekken gehoord en
op internet over Bewel gelezen had. Ik neem
dit allemaal mee in de intake die ik vanaf
nu ga doen. Ik vind overigens de opkomst
en het feit dat iedereen tijdig hier was voor
het academisch gedeelte, zeer positief. Het
betekent dat we een goede band hebben met
onze stakeholders en klanten.’
Dirk-Jan van Sleeuwen (Alken-Maes): ‘Ik
vind het heel bijzonder om hier vanavond
bij te mogen zijn. Ik feliciteer Bewel dan ook
met deze verjaardag. We werken nu al een
aantal jaren samen en dat loopt prima. De
enclave die is opgestart in Opglabbeek is erg
belangrijk voor Alken-Maes. Maar ook voor
de mensen die er werken en dat is toch ook
belangrijk voor ons. We willen ook écht helpen
om mensen met een arbeidshandicap een
zinvolle job te bezorgen.’
Patrick Paredis (Scania): ‘Wij zijn blij dat we
in 2006, toen we heel veel verpakwerk uit
Zweden op ons bord kregen, de hulp van Bewel
konden inroepen voor taken die hun mensen
beter kunnen dan de onze.’
Steven Vandeput (volksvertegenwoordiger
N-VA): ‘Bewel is een belangrijke werkgever
voor onze provincie. Wij kunnen ons 100%
scharen achter de idee dat werken voor
minder, beter is dan helemaal niet werken. De
bevoegdheid voor de sociale economie komt
in N-VA handen en we zullen daar zeker sterk
op inzetten.’
Personeelsfeest
omkadering
Het 2-jaarlijks personeelsfeest voor de omkadering van
Bewel vond dit jaar plaats in Hangar 58 te Bokrijk.
Ook dit feest stond in teken van 50 jaar Bewel.
Voorzitter Koen Albregts ontving, samen met
algemeen directeur Jan Caris, de 300-tal
aanwezigen die na het overheerlijk diner de
beentjes konden losschudden op de
tonen van live band Morenko.
Chambers Trophy
Bewel rules!!!
Na de schitterende achtste plaats die de gemengde ploeg van de groendienst
vorig jaar op de Chambers Trophy van Voka behaalde, boekte Bewel dit
jaar weer een eclatant succes. De compleet uit dames bestaande “Faces of
Glory’ ploeg van Bewel eindigde weliswaar op de 39ste plaats in het algemeen
klassement, maar kwam wel naar voor als HET BESTE DAMESTEAM van 2014!!!
Wij vroegen aan coach An Hardy hoe een en
ander mogelijk was gemaakt. Keihard getraind
zeker?
An: ‘Nee, zeker niet. Het was in eerste instantie
zelfs een beetje een zoektocht naar de juiste
sfeer binnen de lukraak samengestelde ploeg.
Ik had vorig jaar immers gezegd dat als die
van de groendienst dat konden, wij dat zeker
ook zouden kunnen. En dus stond ik daar in juni
met mijn grote mond. Maar na enige moeite
heb ik toch over de afdelingen en werkplaatsen
heen een team van ‘flinke’ dames samen
kunnen stellen uit de facturatie, de sociale
dienst, de JBC-afdelingen … We moesten in
eerste instantie drie pré-opdrachten uitvoeren.
De eerste was een schild maken, de tweede
was een epische foto in Grieks-Romeinse
stijl insturen en voor de derde moesten we
een heldengedicht vertalen. Met dank aan
Liesbeth Vanolst en haar man konden we een
prachtig schild insturen met onze gezichten
en het logo van Bewel op. Later hebben we
dan een foto laten maken waar we op staan
met engelenvleugels. Het was een leuke foto
en vooral leuk om te doen. Het bracht ons als
team ook dichter bij elkaar zodat we de neuzen
in de zelfde richting kregen. We besloten om
geen fysieke trainingen te houden omdat
de opdrachten dit jaar minder de nadruk op
fysiek dan wel op creativiteit legden.’
De dag zelf amuseerden de dames zich
kostelijk.
An: ‘Met dank aan Claudia Vrancken en Wim
Stesmans die op zeer regelmatige tijden
zorgden voor drankbonnetjes en ook met
dank aan de supporters die écht talrijk waren
opgedaagd en ons vurig aangemoedigd
hebben. Met het gevolg dat we tot onze
opperste verbazing als nummer 1 van de
damesteams eindigden.’
Faces of Glory bestond uit:
coach An Hardy, Daphne Houben, Maartje
Beckx, Katrien Willot en Liesje Schepens.
6
BEWEL GESCHIEDENIS
Hoera! We bestaan 50 jaar. En dat is iets om te vieren. Maar hoe is het allemaal begonnen?
Hoe zijn we op al die jaren uitgegroeid tot het grootste productiebedrijf van de provincie,
na Ford? We deden enig opzoekwerk en kwamen tot de volgende beknopte geschiedenis.
Hoe het begon
In 1963 wordt de wet gestemd die voorziet in
subsidies voor organisaties die personen met een
handicap tewerkstellen. Datzelfde jaar brengt de
Bestendige Deputatie van de Provincie Limburg
een informele contactgroep samen om de hulp
aan gehandicapten te coördineren. De opdracht
was:
• Het opstellen van een inventaris van bestaande
initiatieven en organisaties
• Het vastleggen van de tekorten
• Het trekken van besluiten en het voorstellen van
oplossingen.
Dat resulteerde in de Werkgroep voor
Gehandicapten die onmiddellijk aan de slag
ging om te kijken welke de mogelijkheden waren
binnen de provincie om gehandicapte personen
op een degelijke manier op te vangen.
De oprichting
Een kleine groep (Albert Smeets, Georges
Vols en Josefien Oeyen) bereidde de feitelijke
stichting voor. Op 19 augustus 1964 worden de
Beschermde Werkplaatsen Limburg (afgekort
BEWEL) opgericht. Het wordt een vzw (Vereniging
zonder Winstgevend Doel). De eerste werkplaats
opent in de oude keramiekfabriek aan het Kolonel
Dusartplein in Hasselt.
Klanten vinden
Het begin was moeilijk. In de eerste plaats moest
men werknemers, ploegbazen en werkleiders
vinden die bereid waren om met gehandicapten
te werken. Het was ook geen eenvoudige opdracht
om werk te vinden dat door gehandicapten
kon uitgevoerd worden. Limburg kende immers
een grote industriële achterstand. Bovendien
begon men van nul: zouden de toevertrouwde
opdrachten op tijd gerealiseerd worden? En Hoe
hoog kon men de prijs van het geleverde werk
inschatten, waren maar twee van de prangende
vragen.
Het toeval hielp echter: secretaris Georges Vos en
afgevaardigd beheerder Jan Theuwis woonden
in de St-Martinuswijk in Hasselt en hadden als
buren een verantwoordelijke van de firma VersèleVanhelmont en van Philips Hasselt. De eerste twee
klanten waren binnen.
In 1965 bestond het klantenbestand uit:
• Philips Hasselt
• Boekbinderij Provinciale Bibliotheek Hasselt
• Liboma Coca-cola Sint-Truiden
• Versèle-Van Helmont Hasselt
• Recor Hasselt
• Vertessen Tessenderlo
• Schoepost Diest
Personeel vinden
Er werd naarstig gezocht naar werknemers en
verantwoordelijken, maar ook dat bleek niet
simpel. Uit 50 aangezochte kandidaten bleken er
uiteindelijk maar drie bereid om in te stappen. En
dus werd er in 1964 in primitieve omstandigheden
gestart met drie man personeel en zonder
administratieve ondersteuning.
Een jaar later zou men al met vijftien man zijn
die vier verschillende opdrachten uitvoerden. Zij
werkten aan het wettelijke minimumloon van 15
frank per uur.
Eind 65 telde de werkplaats Hasselt vijf afdelingen:
•Zakkenstikkerij
• Boekbinderij en drukkerijopdrachten
• Montagewerken (vnml Philips)
• Afwerking bovenleders van schoenen
• Houtbewerking, zaag- en montagewerk zetels,
bierbakken, klein didactisch materiaal
In 1967 werd de zestigste werknemer
aangeworven.
19 augustus
Van in het begin werd er naar gestreefd om méér
te zijn dan een bezigheidswerkplaats en stelde
men de kwaliteit voorop. Er moest volwaardig
loon betaald worden, maar dan voor volwaardig
werk. Vermits geen enkele gehandicapte over
enige industriële ervaring beschikte was dat een
enorme uitdaging.
De groei
In de jaren ’60 krijgen na Hasselt ook Heusden,
Neerpelt en Tongeren een eigen werkplaats.
De Hasseltse werkplaats was in 1969 zodanig
gegroeid dat er moest uitgekeken worden
naar een nieuwe vestiging. Er bleek in Hasselt
of onmiddellijke omgeving geen enkel geschikt
pand voorradig zodat men besloot om een heel
nieuw pand te laten bouwen langs de gouverneur
Verwilghensingel (het huidige Bedmeetcenter).
In 1985 zal een nieuwe verhuis volgen naar de
huidige locatie aan de Kiewitstraat.
Vanaf de jaren ’70 breidt het aantal
vestigingsplaatsen gestaag verder uit. Er
komen ook werkplaatsen in Diepenbeek,
Genk, Opglabbeek, Maaseik, Sint-Truiden en
Tessenderlo. De hoofdzetel verhuist naar de
Ginderoverstraat in Diepenbeek.
BEWEL nú
Vandaag is BEWEL een dynamische organisatie
met 9 vestigingen verspreid over de hele
provincie en met meer 1700 werknemers van wie
85% personen met een handicap.
De activiteiten breidden zich gaandeweg uit,
inspelend op de noden vanuit de industrie en
de nieuwe klanten die werden aangetrokken. De
laatste jaren werd proactief gewerkt met klanten
en werden gebouwen heringericht en installaties
aangekocht op maat van de problemen van
nieuwe of bestaande klanten.
Persbezoek en een geschenkje
Workshop werkkledij
De 50ste verjaardag kon men niet zomaar voorbij
laten gaan, vonden het management en het bestuur.
Op 19 augustus, de 50ste verjaardag
van Bewel, werd er niet enkel
gevierd. Er werd ook gewerkt, onder
andere door de vier medewerkers
die deelnamen aan de workshop
Arbeidskledij.
En dus besloten ze om aan iedere medewerker van Bewel een
cadeautje te overhandigen. Dat gebeurde op dinsdag 19 augustus om
precies 14.30 uur, het tijdstip waarop vijftig jaar geleden Bewel officieel
werd opgericht. Het cadeautje bestond uit een blik vol chocolade
snoepjes, iets dat door de meeste werknemers erg gesmaakt werd.
Tegelijkertijd werd de pers uitgenodigd om een bezoek te brengen aan
onze vestiging in Hasselt. De journalisten van TVL, Radio 2, Het Belang
van Limburg, Het Laatste Nieuws, het Nieuwsblad en de Weekkrant
kregen eerst de nodige uitleg van commercieel directeur Stefan
Stegen en daarna een rondleiding door de afdelingen zeefdruk en
textielbehandeling. De journalisten waren onder de indruk en verbaasd
over de professionaliteit en het enthousiasme van onze medewerkers.
19 augustus
Samen met Jos Maex en Kurt Vanoosterwyck zaten ze samen om de laatste ontwerpen
voor de nieuwe arbeidskledij onder de loep te nemen en eventueel bij te sturen. De vier
bleken goed bij de pinken te zijn, want er werd heel wat bijgestuurd:
• Alle zakken en niet alleen de bovenste, moeten dicht gemaakt kunnen worden zodat er
niets uit kan vallen.
• De bovenste borstzakken moeten aangepast worden zodat men er gemakkelijk een
balpen of een stanleymesje in kan opbergen.
• In plaats van drukknoppen opteert men voor velcro sluitingen. Dit om de medewerkers
die weinig kracht hebben tegemoet te komen.
• De groene kleur mag uitgebreid worden. Op die manier valt men nog meer op, hetgeen
de veiligheid verhoogt.
De suggesties worden doorgespeeld aan IDE (Innovatie & Design in de Euregio), de partner
die samen met ontwerpbureau Achilles instaan voor het begeleiden van het design van de
nieuwe arbeidskledij.
7
EHBO
Anja Tresinie en Sofie Winckels zijn beiden monitrice in de werkplaats Maaseik.
Maar daarnaast zijn ze ook EHBO-verantwoordelijken.
En dat laatste doen ze met hart en ziel, getuige
de pancartes die ze in het EHBO-lokaal hebben
opgehangen. Uit eigen beweging besloten ze
dat er informatie moest hangen voor de andere
monitoren indien die ooit geconfronteerd zouden
worden met iets ergs.
Anja: ‘Wij zijn niet altijd hier en als er dan iets
gebeurt, willen we dat de mensen toch enig
idee hebben van wat ze moeten doen. Vandaar
dat we over de meest voorkomende, ernstige
ongevallen pancartes gemaakt hebben waarop
staat hoe de mensen best reageren.
In het EHBO-lokaal hangen tegen de muur
overzichtelijke pancartes waarop staat wat de
EHBO’er moet of kan doen bij hartaanvallen, hoge
bloeddruk, diabetici, brandwonden, reanimatie
enzovoort. Handige gidsjes voor tijdens de eerste
ogenblikken, vooraleer professionele hulp ter
plekke is.
Anja: ‘We hebben nog nooit een ernstig ongeval
gehad en ik hoop dat het zo blijft. Maar áls er iets
gebeurt, zorgen deze pancartes er misschien
voor dat de mensen de juiste dingen doen en dat
erger leed voorkomen kan worden.’
Resultaten persluchtaudit
“Lekken met dure gevolgen”
In juli vond een persluchtaudit plaats in de vestiging Hasselt.
Echter alle vestigingen van Bewel gebruiken perslucht om
onder andere gereedschappen, motoren of onderdelen van
installaties aan te drijven, onderdelen schoon te blazen of - zoals
in wekplaats hasselt - om emmers die opeengestapeld in dozen
aangeleverd worden, uit elkaar te halen voor bedrukking.
Nieuw logo
In het kader van het 50-jarig bestaan werd er
ook een nieuw logo ontwikkeld voor Bewel.
Dat logo werd al toegepast op de briefhoofden,
omslagen, emailhandtekeningen, voertuigen en nu
is het ook aangebracht op de gebouwen van de
verschillende vestigingen. Op alle vestigingen zijn ook
nieuwe vlaggenmasten geplaatst waar de nieuwe vlag
trots aan het wapperen is. En zeg nu zelf: het geeft
kleur en dynamiek aan de werkplaatsen.
Perslucht ontstaat doordat compressoren de lucht samen persen zodat er een
hoge druk ontstaat. Die druk drijft machines en luchtpistolen aan. De compressoren
werken op elektriciteit en om perslucht te maken is er heel wat elektriciteit nodig.
En dat kost geld. Perslucht is niet gratis, voor de productie van 1m3 perslucht
inclusief onderhoud wordt gerekend met een gemiddelde van 0,02 €/m3. Het is dan
ook zaak om daar zo zuinig als mogelijk mee om te springen. Om u een idee te
geven: een persluchtlek van 1 mm bij een druk van 7 bar kost algauw 500€/jaar.
Katya Derwael: ‘We stelden echter vast dat er nogal wat perslucht verloren
ging. Door lekken, door toestellen die onnodig ingeschakeld bleven en dies meer.
Omdat Hasselt de grootste vestiging is, een hoog elektriciteitsverbruik heeft en
veel perslucht wordt gebruikt, werd ervoor gekozen om de persluchtaudit hier uit
te voeren. Als je na werktijd door de werkplaats liep, hoorde je het overal sissen.
Daarom bestelden we bij een externe firma een audit om het netwerk van perslucht
en de verschillende installaties eens grondig te bekijken en na te gaan hoeveel
persluchtlekken er zijn en waar ze zich bevinden. Men vond maar liefst 52 lekken
waardoor 1500 liter perslucht per minuut ontsnapte. Dit zegt natuurlijk niets, maar
omgerekend naar de elektriciteitsfactuur is dat een verlies van ca. 4000 euro op
jaarbasis.”
Drukinstellingen
“Tevens werden installaties gecontroleerd op hun drukinstellingen. Want vaak
is het zo dat wanneer een toestel of machine niet optimaal functioneert, men
simpelweg de druk verhoogt. Maar vaak heeft het niets met de druk te maken. Als
het euvel dan hersteld is, vergeet men om die drukinstellingen terug aan te passen,
met alweer een teveel aan verbruik tot gevolg. Ook hier bestaan er mogelijkheden
om de drukinstellingen vast te zetten. De voorstellen uit de audit zullen nu
stapsgewijs uitgevoerd worden. Waarbij men reeds gestart is met het herstellen
van de lekken.
Uitvoeren nul-last-meting
Last but not least gaan we een nul-last-meting uitvoeren om het verbruik buiten
de werkuren op te sporen. Deze campagne is specifiek gericht om onnodige
verbruiken van elektriciteit op te sporen en aan te pakken We hebben immers
vastgesteld dat van de ca. 1.115.000 KWH die we in Hasselt gebruiken, ca. 20% in
het weekend en tijdens de nacht verbruikt wordt.” “We willen dus een grondige
meting en analyse uitvoeren van onze elektriciteitsverbruiken, dit gaan we dan
ook de volgende maanden trachten uit te voeren. Zo hebben
we bijvoorbeeld al zuinige alternatieven gevonden voor de
persluchtpistolen. We vragen ook aan alle werkplaatsen om
periodiek eens een grondige inspectiebeurt te doen in hun
werkplaats, en persluchtlekken op te sporen en te melden via
Ultimo.”
Personeels
nieuws
Bewel was op de Special Olympics
vertegenwoordigd door Marc Cosemans, Henk
Ferret en Christophe Thys. Alle drie maakten
ze deel uit van het voetbalteam België 3. De
ploeg bestond uit de drie voornoemde Bewelmedewerkers en enkele jongeren uit het MPI in
Maaseik. Ze werden ingedeeld in een reeks met
Luxemburg, Nederland, Servië en België 2.
Uitslagen:
Belgie 3 – Servie
Belgie 2- Belgie 3
Belgie 3- Nederland
Luxemburg-Belgie 3
Overlijden
moeder en schoonmoeder van
Putzeys Luc, WP Hasselt
Hermans Ria, WP Tessenderlo
Roger Jankowski en Karin Scruel, WP Hasselt
moeder van Verstraeten Bianca, WP Maaseik
moeder van Steven Quintens, WP Hasselt
moeder van Gressens Dirk, WP Hasselt
levenspartner van Nathalie Polleunis,
WP Sint-Truiden
broer van Saesen Rita, WP Maaseik
0-0
3-2
4-3
0-4
moeder van Tabruyn Daniel, WP St.-Truiden
vader en schoonvader van
Marcella Vaes en Beckers Johny, WP Neerpelt
moeder van Vervoort Andreas, WP Tessenderlo
grootmoeder van Cops Dirk, WP Hasselt
schoonzus van Vanseer Betty, WP Hasselt
België 3 mocht de finale spelen in hun reeks en
verloren die van Servië met 3-0. Maar dat mocht
de pret niet drukken. Men had een fantastische
week achter de rug: de openingsceremonie in
Paleis 12 op de Heizel en de slotceremonie in het
Sportpaleis van Antwerpen waren indrukwekkend.
Het verblijf in het Olympisch dorp in de Kempense
Meren in Mol, samen met 3000 atleten en coaches
uit 58 landen was een belevenis op zich.
De redactie feliciteert de drie Bewellers en hun
ploegmaats van ganser harte met de inzet en het
behaalde resultaat.
vader en schoonvader van De Wispelaere Rene
en Vervaeren Carine, WP Diepenbeek
vriendin van Timmermans Jos, WP Maaseik
vader van Slootmaekers Timmy, WP Hasselt
schoonbroer van Schroller Barbara, WP Hasselt
moeder van Feci Valentino, WP Hasselt
moeder van Kimps Geert, WP Hasselt
echtgenote van Van Der Linden Peter, WP Hasselt
moeder van Croes Dirk, WP Hasselt
zus van Erna Rudy, WP Hasselt
vader van Boonen Bjorn, WP Opglabbeek
moeder van Bosmans Sven, WP Hasselt
zus van Bortels Pascal, WP Hasselt
pensioen
(brug)
Martens Theo, WP Hasselt
Bosmans Maria, WP Heusden
De Busser Marcel, WP Maaseik
Papez Frieda, WP Maaseik
Vanoppen Marcel, WP Hasselt
geboorte
Dua, dochter van El Mahdi Bencherif,
WP Opglabbeek
Angelie, dochter van Michel Vodermans,
WP Tessenderlo
Dwayne, zoon van Valenta Christophe, WP Hasselt
Meryem, dochter van Yavuz Nurullah,
WP Tessenderlo
Mirka, dochter van Cindy Traets, WP Hasselt
Laure, dochter van Sofie Briers, Centrale Diensten
huwelijk
Peeters Marijke en Vandersmissen Fabio,
WP Hasselt
Jacobs Johnny, WP Opglabbeek

Download Report