verkorte PDF

Pedro en Solana
Het geheim van de gekleurde pepernoten
Kees Lintermans
1
Copyright © 2014 Kees Lintermans.
Alle rechten zijn voorbehouden. Alles uit deze
uitgave mag worden voorgelezen, overgeschreven,
gekopieerd op school, doorgestuurd aan vrienden of
worden verspreid in enigerlei vorm of op enige
wijze. Hiervoor is geen voorafgaande schriftelijke
toestemming van de schrijver nodig. Integendeel, ga
gerust uw gang. Als u de opbrengsten maar
overmaakt naar Unicef. Kinderen eerst, daar gaat het
om bij Sinterklaas.
2
Inhoud
Voorwoord
4
Hoofdstuk 1 Het idee
Hoofdstuk 2 Pepernoten proeven
Hoofdstuk 3 Een vreemde ontdekking
Hoofdstuk 4 Zwarte Piet moet blijven
Hoofdstuk 5 Allemaal echte Pieten
3
7
24
30
39
50
PEDRO EN SOLANA
Voorwoord
De meeste verhalen worden verzonnen door een
schrijver. Maar in dit geval was dat niet nodig. Want
van juf Doortje, juf Vivian en juf Wendy mocht ik in
de klas aan de kinderen vragen wat een leuk verhaal
zou zijn. Het moest gaan over Sinterklaas en
pepernoten. De rest mochten ze zelf verzinnen.
Iedereen deed super zijn best. Het ging er niet om
wie het mooiste kon schrijven of wie er het beste
kon spellen. Het ging alleen maar om de ideeën. En
die kwamen er meer dan genoeg. Ik had er wel twee
of drie boeken van kunnen maken.
Ik hoefde het alleen maar uit te typen en er wat
plaatjes bij te zoeken. Kijk, zo wordt schrijven wel
heel gemakkelijk.
4
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
En dus…
5
PEDRO EN SOLANA
Lars, Maarten, Lynn, Nathaniël, Yoweeriya, Sem,
Daan, Rogier, Pim, Remy, Lin, Cesar, Daan, Zoë,
Aiden, Joram, Sena, Jochem, Teun, Iva, Abdu,
Rafael, Yarno, Chris, Anna, Luciëna, Eline,
Eva, Levi, Cassidy, Tijmen, Rohit, Guido, Iris, Rosa,
Senna, Nina, Zoë, Jayden, Ellen, Hieke, Milan,
Roos, Lizzy, Elise, Niels, Massin, Lucas, Lotte,
Lana, Jesse, Anouck, Danaé, Luna, Odin,
Kiki, Lieke, Fenna, Thijn, Pien, Tara, Samuel,
Lieke, Janneke, Joris, Bent, Gijs, Kai, Juul, Noortje,
Jannes, Maud, Marijn, Fleur, Puck, Julia,
Emma, Luuk, Tijn,
…bedankt dat jullie me hebben geholpen.
Veel leesplezier !!!
Groetjes van Kees
6
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
Hoofdstuk 1
Het idee
Lezen doe je met veel plezier
Lees verder, dan ontdek je hier
Hoe Els iets heeft bedacht
Wat echt niemand had verwacht
7
PEDRO EN SOLANA
1
De stoomboot lag in de haven van Madrid.
Sinterklaas zat tevreden in zijn kamer. Toch maakte
hij zich een beetje zorgen. Er was de laatste jaren
zoveel veranderd. Vroeger kreeg hij heel veel post
van de kinderen. Dan stonden er zakken vol met
verlanglijstjes en tekeningen in de gang. Maar nu
kreeg hij ook mailtjes, sms’jes en twitter berichtjes.
Sinterklaas snapte dat allemaal niet zo goed. Hij was
daarom op zoek naar een Piet, die verstand had van
computers.
Eerst had hij het aan Schrijfpiet gevraagd. Maar
die snapte er niets van. Hij schreef gewoon met zijn
stift op zijn iPad. En toen hij een mailtje wilde
sturen, maakte hij een printje en deed die in een
envelop.
Daarna mocht Kookpiet het proberen. Maar die
snapte er ook niets van. Hij dacht dat de iPad een
mooi snijplankje was. Dus gebruikte hij hem om
komkommers en wortels op te snijden.
8
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
En toen Klungelpiet een iPad kreeg van
Sinterklaas, liet hij hem kapot vallen op de grond.
Maar nu had de Sint een goed idee. Hij stond op uit
zijn stoel, liep naar de kamer van Pedro en Solana en
klopte op de deur.
‘Wie is daar?’ vroeg Solana.
‘Ik ben het,’ antwoordde Sinterklaas met zijn
zware stem.
Pedro deed de deur open.
9
PEDRO EN SOLANA
‘Wat een verrassing,’ zei hij en hij schoof een
stoel naar voren. ‘Gaat u zitten.’
‘Dank je wel,’ zei Sinterklaas. ‘Heel aardig van
je. Maar ik blijf liever even staan.’
‘Wat kunnen we voor u doen?’ vroeg Solana.
‘Ik zoek iemand, die verstand heeft van
computers. En ik dacht meteen aan jullie. Jullie zijn
jong en ik zie jullie altijd met een mobieltje of een
laptop. Volgens mij vinden jullie dat soort moderne
dingen wel leuk.’
Pedro knikte.
‘Dat klopt Sinterklaas. Eigenlijk gebruiken wij
nooit meer papier.’
‘Dan hoef je ook geen bomen om te hakken om
papier te maken,’ lachte Solana. ‘En dat is goed voor
het milieu.’
‘Wat wilt u dat we voor u doen?’ vroeg Pedro
nieuwsgierig.
‘Ik wil dat jullie mijn iPieten worden. Dan zorgen
jullie ervoor dat het allemaal goed gaat met mailtjes,
sms’jes en al die andere dingen, die ik niet goed
begrijp.’
Pedro keek Solana aan. Er verscheen een brede
glimlach op zijn gezicht. Solana knikte enthousiast.
‘Dit is helemaal geweldig,’ riep ze blij.
10
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Ja, dat vind ik ook,’ zei Pedro. ‘Vorig jaar zijn
we voor het eerst met u mee gegaan naar Nederland.
Toen moesten we controleren of er geen pakjes
waren vergeten. En dat was eigenlijk wel een beetje
saai.’
‘En nu zijn we iPieten!’ riep Solana en ze danste
door de kamer.
Sinterklaas glimlachte.
‘Dat is dan afgesproken. Ik zal zorgen dat jullie
vandaag nog alle spullen krijgen. Dan kunnen jullie
meteen aan de slag.’
Het duurde niet lang of Pedro en Solana zaten
achter een gloednieuwe laptop.
‘Kijk, dat hebben we goed geregeld,’ zei Pedro
eigenwijs.
‘Zo is dat,’ lachte Solana. ‘Dit wordt het leukste
Sinterklaasfeest ooit.’
11
PEDRO EN SOLANA
2
‘Ben je al online?’ vroeg Solana.
Pedro schudde zijn hoofd.
‘Nee, er is iets mis met mijn wifi. Kijk maar, ik
krijg geen verbinding.’
‘Laat mij maar,’ zei Solana.
Ze pakte de muis en trok het toetsenbord naar
zich toe. Ze begon te typen en staarde naar het
scherm.
‘Ah, ik zie het al. Je moet nog inloggen op het
netwerk.’
Ze klikte een paar keer met de muis.
‘Zo, hij doet het,’ zei ze trots.
Pedro gaf Solana een schouderklopje.
‘Jij bent echt een kanjer. Hoe weet jij dat
allemaal?’
‘Dat is een kwestie van talent,’ lachte Solana.
‘Kijk, het eerste mailtje komt al binnen.’
‘Van wie is het?’
‘Van Els de Bakker uit Tilburg. Wil je weten wat
ze schrijft?’
12
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Natuurlijk, klik hem snel open.’
Solana klikte op de mail en begon te lezen.
‘Wauw, dit is heel bijzonder,’ zei ze.
‘Wat schrijft ze dan?’ vroeg Pedro nieuwsgierig.
‘Is het een verlanglijstje?’
‘Nee, dat is het niet.’
‘Is het een digitale tekening?’
‘Nee, dat is het ook niet.’
‘Maar wat is het dan?’ vroeg Pedro ongeduldig.
13
PEDRO EN SOLANA
Hij wilde dolgraag weten wat er zo bijzonder was
aan dat mailtje.
‘Het is een super goed idee,’ antwoordde Solana.
‘Kijk dan wat ze schrijft.’
Ze draaide het scherm een beetje, zodat Pedro het
goed kon lezen. Hij las snel en knikte enthousiast.
…….
14
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
3
Pedro klopte op de deur, maar kreeg geen
antwoord. Hij probeerde het nog een keer. Weer
kwam er geen reactie. Daarom opende hij
voorzichtig de deur en keek om het hoekje naar
binnen. Sinterklaas zat achter zijn bureau.
Hij keek tevreden naar een tekening. Hij zette zijn
leesbril op om het nog beter te kunnen zien.
15
PEDRO EN SOLANA
‘Die heeft Jesse mooi gemaakt,’ mompelde hij in
zichzelf. ‘Heel Camp Nou staat erop. En als ik goed
kijk, dan zie ik zelfs een kleine Messi. Ja, deze
tekening is heel mooi.’
‘Hallo,’ zei Pedro, die zachtjes naar binnen was
geslopen. ‘Mogen we u even storen?’
Sinterklaas leek hem niet te horen.
Solana stond achter Pedro. Ze deed een stap naar
voren en schraapte haar keel.
‘Ahum,’ zei ze. ‘Wij zijn het. Pedro en Solana.’
Eindelijk reageerde Sinterklaas. Hij legde de
tekening terug op de stapel en zette zijn leesbril af.
Hij glimlachte.
‘Sorry jongelui,’ zei hij. ‘Ik kan zo genieten van
een mooie tekening of een mooie brief, dat ik dan
niets anders hoor of zie.’
‘Dat geeft niks hoor,’ zei Solana. ‘Wij willen u
ook iets moois laten zien.’
……
16
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Dat geeft niets. Dan lees ik het voor,’ zei
Solana.
Ze draaide het scherm naar zich toe en begon
hardop te lezen.
Voor Sinterklaas,
Ik was met mama bij de Jumbo. Ze hadden al pepernoten,
schuimpjes en marsepein. Wel gek, want het is pas oktober. Weet u
wat ook gek is? Al het snoep heeft vrolijke kleuren, behalve
pepernoten. Je hebt gele, rode, witte en groene schuimpjes. En van
marsepein heb je nog meer kleuren. Maar pepernoten zijn altijd
saai bruin. Kunt u daar iets aan doen? Dat zou ik heel leuk vinden.
Bedankt en groetjes,
Els de Bakker uit Tilburg
‘En Sinterklaas, wat vindt u ervan?’ vroeg Solana.
‘Is het geen geweldig idee?’
‘Jazeker,’ antwoordde de Sint. ‘Maar dat gaat
zomaar niet.’
‘Hoezo niet?’ vroeg Pedro. ‘U bent toch de baas.’
‘Ja, jongeman,’ lachte Sinterklaas. ‘Daar gaat het
niet om. Ik ben bang dat het niet zo makkelijk is. En
ik zal jullie uitleggen waarom.’
…..
17
PEDRO EN SOLANA
5
Bakpiet zat met Sinterklaas aan de tafel in de
eetzaal. Bakpiet keek ernstig.
‘Weet u,’ zei hij. ‘Pepernoten kleuren is heel
moeilijk. Je zou een stofje moeten gebruiken, dat je
niet proeft. En ik weet niet of dat bestaat.’
‘Daar was ik al bang voor,’ zei Sinterklaas. ‘Toch
vind ik dat we het moeten proberen. Voor Els.’
Bakpiet schudde zijn hoofd.
‘Maar ik zou niet weten hoe,’ zei hij.
‘Is er dan niemand die kan helpen?’ probeerde
Solana. ‘Iemand, die veel verstand heeft van
kleuren?’
‘Wie dan?’ vroeg Bakpiet.
Pedro sprong op van zijn stoel.
‘Ik heb een idee,’ riep hij. ‘Waarom vragen we
het niet aan Schilderpiet. Die weet alles van
kleuren.’
18
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Maar die weet toch niets van pepernoten
bakken?’ zei Solana.
‘Dat klopt. Maar als Bakpiet en Schilderpiet het
samen mogen uitzoeken, dan kan het lukken.’
Sinterklaas knikte.
‘Pedro, je hebt helemaal gelijk,’ zei hij. ‘Het is de
moeite waard om het te proberen. Kom, dan gaan we
Schilderpiet halen. Hij is buiten aan het werk.’
19
PEDRO EN SOLANA
Ze liepen de eetzaal uit. Via een korte gang
kwamen ze bij een stalen deur. Sinterklaas deed hem
open en stapte naar buiten. Pedro en Solana liepen
achter hem aan.
‘Schilderpiet, waar ben je?’ riep Sinterklaas.
‘Hierboven!’
Schilderpiet stond op een houten ladder, die hij
tegen de schoorsteen had gezet. Hij had een dikke
kwast in zijn rechterhand. In zijn andere hand had
hij een emmer rode verf.
‘Ik kom eraan hoor!’
Schilderpiet kwam langzaam, voetje voor voetje,
naar beneden. Hij deed heel voorzichtig. Maar toen
hij bijna beneden was ging het mis. Hij gleed uit en
viel languit op het dek. Hij liet de kwast en de
emmer los. Ze stuiterden tegen de schoorsteen. De
rode verf vloog door de lucht.
‘Oh, oh,’ zuchtte Schilderpiet en hij deed zijn
ogen dicht terwijl dikke klodders verf op zijn gezicht
landden.
……
20
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
6
Schilderpiet en Bakpiet liepen door het ruim van
de stoomboot. Ze waren op zoek naar spullen,
waarmee ze gekleurde pepernoten konden maken.
‘Kijk, daar moeten we zijn,’ zei Schilderpiet.
‘Achter die kast met cadeautjes.’
Daar stond in de hoek een rek met honderden
flesjes. Sommige zagen er nieuw uit. Andere waren
oud en zaten onder een dikke laag stof.
‘Welke moeten we hebben?’ vroeg Bakpiet.
‘Dat weet ik ook niet,’ antwoordde Schilderpiet.
‘We moeten gewoon op de etiketten kijken.’
Bakpiet pakte van de onderste plank een flesje
met een rode vloeistof. Op het vergeelde etiket stond
in dikke letters ‘dangerous’.
‘Wat betekent dangerous?’ vroeg Bakpiet.
‘Dat is een soort dier,’ antwoordde Schilderpiet.
‘Hoe weet je dat?’
‘Nou, ik was laatst in de dierentuin en daar hing
een bord met ‘Alle dieren zijn dangerous’.
‘Maar pepernoten mogen niet naar dieren
smaken,’ zei Bakpiet. ‘Dus een flesje waar
dangerous op staat, kunnen we niet gebruiken.’
21
PEDRO EN SOLANA
Ze zochten verder. Schilderpiet ging op zijn tenen
staan en keek op de bovenste plank.
‘Ja, hier was ik naar op zoek,’ mompelde hij in
zichzelf. ‘Deze zijn precies goed.’
Hij pakte vijf flesjes met verschillende kleuren en
gaf ze aan Bakpiet.
‘For paper - nothing Else’ stond er op het etiket.
22
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Zie je wel,’ zei Schilderpiet trots. ‘Hier staat het:
voor pepernoten.’
Bakpiet twijfelde.
‘Maar dat is toch Engels?’ zei hij. Weet je zeker
wat het betekent?’
‘Natuurlijk. Paper is gewoon peper en nothing
zijn noten. En er staat zelfs bij dat het voor Els is.’
‘Je hebt gelijk,’ zei Bakpiet. ‘Ik geloof je.
Hiermee gaan we heerlijke, gekleurde pepernoten
maken. Kom, dan gaan we aan de slag.’
Hij deed de flesjes in zijn tas en samen liepen ze
terug naar de bakkerij.
……
23
PEDRO EN SOLANA
Hoofdstuk 2
Pepernoten proeven
Lezen doe je met veel plezier
Lees verder, dan ontdek je hier
Hoe de Pieten pepernoten eten
En dat nooit meer zullen vergeten
24
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
9
‘Ze ruiken lekker,’ zei Bakpiet tevreden.
Hij haalde de bakplaat met de blauwe pepernoten
uit de oven en zette hem op de aanrecht.
‘En ze zien er mooi uit,’ voegde Schilderpiet
eraan toe. ‘Moet je kijken wat een prachtige kleur.
Zouden de andere pepernoten ook zo goed gelukt
zijn?’
‘Dat zullen we zo weten.’
Ze haalden snel de andere bakplaten uit de oven.
‘Wauw,’ zei Schilderpiet. ‘Die rode zien er
geweldig uit. En het lijkt wel alsof die gele licht
geven. En die groene zijn net zo mooi als het gras.’
Bakpiet knikte.
‘Maar weet je wat ik wil weten?’ vroeg hij.
Schilderpiet schudde zijn hoofd.
‘Ik wil weten hoe ze smaken.’
‘Nou, dan eten we ze toch gewoon op.’
‘Nee, dat is geen goed idee,’ zei Bakpiet. ‘Want
als wij straks zeggen dat ze lekker zijn, dan gelooft
Sinterklaas ons misschien niet.’
25
PEDRO EN SOLANA
‘Je hebt gelijk. Dan denkt iedereen dat we dat
alleen maar zeggen omdat we ze zelf hebben
gebakken.’
‘Precies! Daarom moeten we het aan een paar
andere Pieten vragen.’
‘Bedoel je de Proefpieten?’ vroeg Schilderpiet.
‘Die heb ik nog niet gezien. Wacht maar, dan ga ik
ze zoeken.’
Voordat Bakpiet kon antwoorden was
Schilderpiet al vertrokken. Hij rende naar boven en
liep het dek op.
‘Proefpieten!’ riep hij. ‘Waar zijn jullie?’
‘Oh, oh, wie loopt daar zo te schreeuwen?’ klonk
een slaperige stem. ‘Ik kan ook nooit eens van mijn
rust genieten.’
Het was Zeurpiet, die met zijn rug tegen de reling
leunde. Hij had zijn handen in zijn zakken en staarde
voor zich uit.
‘Dag Zeurpiet, heb jij de Proefpieten gezien?’
‘Bedoel je de broertjes Snoeppiet, Smulpiet en
Smikkelpiet?’
‘Ja, die bedoel ik.’
‘Volgens mij zijn ze nog op hun kamer. Waarvoor
heb je ze nodig?’
26
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘We hebben nieuwe pepernoten gebakken,’ zei
Schilderpiet trots. ‘En zij mogen ze proeven.’
Zeurpiet deed zijn armen over elkaar. Hij keek
boos.
‘De Proefpieten mogen altijd lekkere dingen
proeven. En ik mag dat nooit. Dat is toch niet
eerlijk?’
Schilderpiet knikte.
‘Eigenlijk heb je wel gelijk. Weet je wat? Ik ga
Snoeppiet, Smulpiet en Smikkelpiet halen. Als je
over vijf minuten in de bakkerij bent, dan mag jij
ook proeven.’
Schilderpiet had gedacht dat Zeurpiet nu wel blij
zou zijn. Maar daarin vergiste hij zich.
‘Dan moet ik helemaal de trap af,’ klaagde
Zeurpiet. ‘Dat is niet eerlijk. Ik stond hier net zo
lekker niets te doen.’
Schilderpiet schudde zijn hoofd.
‘Sorry hoor,’ zei hij lachend terwijl hij zich
omdraaide en weg liep.
…..
27
PEDRO EN SOLANA
……
‘Ja, waarom eigenlijk niet?’ vroeg Schilderpiet.
‘Omdat die pepernoot voor Els is,’ antwoordde
Bakpiet. ‘Zij heeft het verzonnen. Daarom krijgt zij
er eentje van ons in haar schoen.’
‘Maar we kunnen toch ook gewoon nieuwe voor
haar bakken?’ probeerde Smulpiet.
‘Nee, nee en nog eens nee. Ze krijgt deze.’
Bakpiet haalde een papiertje uit de kast en pakte
de pepernoot voorzichtig in. Hij deed er zelfs een
strikje omheen.
28
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Bedankt voor jullie hulp,’ zei hij tegen de
Proefpieten. ‘Ik ga Sinterklaas vertellen dat het
gelukt is. Maar eerst ga ik naar het magazijn. Dan
leg ik deze pepernoot bij de pakjes voor Els. Want
dat mogen we niet vergeten.’
‘Zo is dat!’ zei Schilderpiet. ‘Dan ga ik weer aan
de slag. Want de schoorsteen moet mooi geverfd
worden.’
…….
29
PEDRO EN SOLANA
Hoofdstuk 3
Een vreemde ontdekking
Lezen doe je met veel plezier
Lees verder, dan ontdek je hier
Alles over de goede raad
Van professor Doetgeenvliegkwaad
30
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
12
Schilderpiet was al vroeg wakker. Hij had heerlijk
geslapen. Hij pakte meteen een kwast en een pot
verf. Want hij wilde nog voor het ontbijt de
schoorsteen verven. Fluitend ging hij aan de slag.
Hij werkte hard. De wind waaide door zijn haren. En
hij proefde de zilte zeelucht op zijn lippen. Hij
genoot met volle teugen. Toen hij klaar was zette hij
de kwast in een emmer water. De pot met verf borg
hij op in de kast.
‘Zo, dat heb ik goed gedaan,’ zei hij in zichzelf.
‘Nu is het tijd voor een broodje kaas. Dat heb ik wel
verdiend.’
Hij liep naar de eetzaal. Het was nog vroeg. Er
waren nog maar een paar Pieten. Hoofdpiet stond bij
de mand met broodjes.
‘Goedemorgen,’ zei hij vriendelijk. ‘Ik zie dat je
al hard gewerkt hebt.’
‘Ja, dat klopt. Ik heb de schoorsteen geverfd.’
‘Mooi dat het nu af is. Ik hoorde van Sinterklaas
dat je gisteren van de ladder gevallen bent.’
31
PEDRO EN SOLANA
Schilderpiet lachte.
‘Inderdaad. Ik zat helemaal onder de rode verf.’
‘Ja, ik zie het. Dat gaat er niet zomaar af.’
‘Hoe bedoel?’ vroeg Schilderpiet. ‘Ik heb het er
gisteren meteen af gewassen.’
‘Nee hoor, je ziet het nog heel goed. Je hoofd is
helemaal rood.’
Schilderpiet begreep er niets van. Hij wist zeker
dat hij schoon was. En nu zei Hoofdpiet dat er nog
rode verf op zijn gezicht zat.
…..
32
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
15
Dokterpiet liep naar zijn wachtkamer. Het was
nog vroeg. Meestal had hij tijd genoeg voor een
kopje koffie. En ook daarna had hij het nooit erg
druk. De meeste Pieten waren heel gezond. En ze
waren zo handig, dat ze bijna nooit vielen. Eigenlijk
was alleen Klungelpiet een vaste klant van de
dokter. Laatst had hij nog zijn hoofd gestoten tegen
de drempel van de deur. De dokter snapte daar niets
van. Maar Klungelpiet had gezegd dat hij even het
verschil tussen boven en beneden was vergeten.
Daar hadden ze samen hard om gelachen.
Dokterpiet zag dat het licht in de wachtkamer al
aan was.
‘Klungelpiet is er vandaag vroeg bij,’ dacht hij
met een glimlach.
Vrolijk deed hij de deur open. Maar toen hij
binnen stapte, schrok hij wel een beetje. Klungelpiet
zat er niet, maar wel vijf andere Pieten. Hij herkende
ze niet meteen. Want er was iets geks met ze aan de
hand.
33
PEDRO EN SOLANA
‘Dag Zwarte Pieten,’ stamelde Dokterpiet. ‘Ik
bedoel, dag Gekleurde Pieten.’
Dokterpiet zette zijn tas op de grond en bleef stil
staan. Hij wist even niet wat hij moest doen of
zeggen. Dus pakte hij zijn spullen uit en legde ze
netjes op de tafel. Dat deed hij altijd aan het begin
van de dag.
Want je wist nooit of je een verbandje moest
knippen. Of dat je iemand een spuitje moest geven.
Of dat je naar het kloppen van een hart moest
luisteren. Toen Dokterpiet klaar was, stond de
groene Piet op.
34
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Dag dokter,’ zei hij. ‘Ik ben Snoeppiet. En dit
zijn Smulpiet, Smikkelpiet, Schilderpiet en Bakpiet.’
‘Ja, nu zie ik het,’ zei Dokterpiet. ‘Wat is er met
jullie gebeurd?’
‘We hebben gekleurde pepernoten gegeten.’
‘Ja, ik heb de blauwe gegeten,’ zei Smulpiet.
‘En ik de rode,’ voegde Schilderpiet eraan toe.
‘Ik begrijp het al,’ zei Dokterpiet. ‘En nu hebben
jullie dezelfde kleur als de pepernoten.’
…..
35
PEDRO EN SOLANA
17
Het was Solana gelukt. Ze had de professor met
Skype gevonden. Ze konden hem zien op het scherm
van de laptop.
‘Bent u professor Doetgeenvliegkwaad?’ vroeg
Pedro. ‘Want dan hebben we een vraag voor u.’
‘Ja hoor,’ lachte de man. ‘Ik ben de professor.’
36
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
Hij zag er vrolijk uit, met korte krullen en een
petje op zijn hoofd. Hij rookte een grote sigaar. Het
leek wel alsof er een dikke mist in zijn kamer hing.
‘Wie zijn jullie?’ zei hij met een licht Limburgs
accent. ‘Ik ken jullie niet.’
‘Wij zijn Pedro en Solana. Wij zijn Pieten.’
‘Zijn jullie echte Pieten?’ vroeg de professor blij.
‘Dat vind ik leuk.’
‘We hebben een probleem hier op de stoomboot,’
zei Pedro. ‘Een paar Pieten hebben gekleurde
pepernoten gegeten.’
‘Ik wist niet dat die bestonden,’ zei de professor
verbaasd. ‘Die wil ik ook wel. Dat lijkt me heel
feestelijk.’
‘Maar de Pieten zijn er ziek van geworden,’ legde
Solana uit.
‘Hebben ze buikpijn?’
‘Nee, het is veel erger.’
‘Zijn ze dan misselijk en hebben ze koorts?’
‘Nee, het is nog erger.’
‘Wat is er dan?’
‘Ze zijn niet meer zwart, maar blauw, rood,
groen, oranje en geel,’ zei Pedro. ‘Dezelfde kleur als
de pepernoten, die ze hebben gegeten.’
37
PEDRO EN SOLANA
‘Maar dat is juist leuk,’ lachte de professor. ‘Met
een paar gekleurde Pieten wordt het feest alleen
maar vrolijker. Ik snap het probleem niet hoor.’
Dat antwoord hadden Pedro en Solana niet
verwacht. Ze keken elkaar vragend aan.
‘De Pieten vinden het zelf niet leuk,’ zei Solana.
‘Ze willen weer zwart zijn.’
‘Ik snap het. Hoe kan ik jullie helpen?’
‘Weet u wat azo-kleurstoffen zijn?’
‘Ja, natuurlijk. Maar die zitten toch niet in
pepernoten?’ vroeg de professor verbaasd. ‘Die zijn
heel ongezond. Als je die opeet, dan kunnen er rare
dingen gebeuren.’
‘Dat weten we,’ knikte Pedro. ‘En nu zijn we op
zoek naar een pilletje om de Pieten weer beter te
maken.’
De professor keek bezorgd.
‘Wacht even,’ zei hij.
…..
38
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
Hoofdstuk 4
Zwarte Piet moet blijven
Lezen doe je met veel plezier
Lees verder, dan ontdek je hier
Dat zelfs Pieten kunnen zeuren
Over vrolijke, mooie kleuren
39
PEDRO EN SOLANA
20
‘Heb jij gisteren soms blauwe pepernoten
gegeten?’ vroeg Dokterpiet.
‘Die vieze gekleurde pepernoten? Nee, echt niet.’
‘Weet je het zeker?’
‘Ja, ik weet het zeker,’ zei Zeurpiet en hij trok een
vies gezicht. ‘Ik heb er een paar in mijn mond
gestopt. Maar ik heb ze meteen weer uit gespuugd.’
‘Heb je er wel op gekauwd?’
‘Ja, dat wel. Maar echt niet lang hoor.’
‘Beste Zeurpiet, je hebt geluk gehad,’ zei
Dokterpiet. ‘Kijk maar naar de gekleurde Pieten
achter je. Dat had ook met jou kunnen gebeuren. Jij
hebt alleen maar een blauw stipje op je tong. Maar
als je de pepernoten had doorgeslikt, dan was je nu
helemaal blauw geweest.’
Zeurpiet keek achterom. Nu pas zag hij de
gekleurde Pieten zitten. Hij schrok zich een hoedje.
‘Wie zijn jullie?’ vroeg hij voorzichtig. ‘Ik heb
nog nooit een blauwe of een rode Piet gezien.’
40
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Maar je kent ons toch nog wel?’ vroeg Bakpiet.
‘Je vindt mijn broodjes de lekkerste van de wereld.’
‘En gisteren stond je nog te kijken toen ik de
schoorsteen verfde,’ zei Schilderpiet. ‘Je zeurde nog
dat het zo lang duurde.’
‘We hebben nu even een andere kleur, maar wij
zijn nog steeds de Proefpieten,’ voegde Smulpiet
eraan toe.
Zeurpiet keek angstig om zich heen.
‘Word ik ook zo?’ vroeg hij aan Dokterpiet.
‘Nee, dat denk ik niet. Maar dat puntje op je tong
gaat niet vanzelf weg.’
‘En worden zij weer zwart?’
‘Dat weet ik niet,’ zei Dokterpiet.
Solana deed een stap naar voren.
‘Maar ik weet het wel,’ zei ze. ‘We hebben het
aan een beroemde professor gevraagd. Die heeft ons
verteld dat er niets aan te doen is.’
‘Blijf ik dan altijd rood?’ vroeg Schilderpiet.
‘Ik ben bang van wel,’ zei Pedro.
…..
41
PEDRO EN SOLANA
21
Roddelpiet stond de roddelkrant te lezen. Dat
deed hij altijd buiten, zodat niemand mee kon
kijken. Zo wist hij de laatste nieuwtjes voordat de
andere Pieten ze wisten. Vandaag stond in de krant
dat Sinterklaas hard was gevallen.
42
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
Dat was niet waar. Maar juist daarom vond
Roddelpiet het een mooie roddel.
Hij wilde het meteen aan zijn vrienden vertellen.
Hij vouwde de krant dicht en liep naar de eetzaal.
Het was er druk. De meeste Pieten zaten te ontbijten.
Roddelpiet pakte een broodje en ging aan de lange
tafel zitten. Even later kwam Zeurpiet binnen. Hij
keek om zich heen. Hij zag dat Roddelpiet druk zat
te kletsen met Klungelpiet. Zeurpiet ging snel naar
hem toe.
‘En wist je dat Frans Bauer liever in het Engels
zingt?’ hoorde hij Roddelpiet zeggen. ‘En dat Guus
Meeuwis eigenlijk voor Ajax is en niet voor PSV?’
Klungelpiet wist niet wie Frans Bauer en Guus
Meeuwis waren. Maar hij vond het wel gezellig dat
Roddelpiet zo lekker kon kletsen.
‘Pssst, heb je even tijd?’ vroeg Zeurpiet. ‘Ik heb
een nieuwtje voor je.’
Dat hoefde je geen twee keer tegen Roddelpiet te
zeggen. Hij vond het geweldig om nieuwtjes te
horen. Vaak verzon hij er zelf nog iets spannends
bij. Maar dat was nu niet nodig.
‘Waar gaat het over?’ vroeg hij nieuwsgierig.
‘Gaat het over Sinterklaas?’
43
PEDRO EN SOLANA
‘Nee, het gaat over een paar Pieten.’
‘Wat spannend,’ zei Roddelpiet. ‘Heeft iemand
een cadeautje kwijt gemaakt? Of is er een tekening
gescheurd?’
‘Nee, nee,’ zei Zeurpiet. ‘Houd even je mond, dan
kan ik het je vertellen.’
Maar Roddelpiet kon zijn mond niet houden.
‘Of heeft een Piet stiekem gesnoept van de
pepernoten?’ ging hij verder.
‘Ja, dat is het,’ riep Zeurpiet.
‘Sssst, niet zo hard,’ zei Roddelpiet. ‘Dadelijk
hoort iedereen het. Wie was het? En hoeveel
pepernoten heeft hij opgegeten?’
‘Ze waren met zijn vijven,’ fluisterde Zeurpiet.
‘En het waren geen gewone pepernoten. Het waren
geheime, gekleurde pepernoten.’
‘Wauw, dat is vet.’
‘Ja, maar dat is nog niet alles.’
‘Vertel, vertel.’
…..
44
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
22
Zeurpiet en Roddelpiet hadden een plannetje
bedacht. Ze zaten op de knutselkamer en waren hard
aan het werk. Tussen hen in lag een grote stapel
papier. En ze hadden allebei een doos met stiften
gepakt. Zeurpiet maakte een tekening van een
gekleurde Piet.
‘ZWARTE PIET MOET BLIJVEN’ schreef hij er
in grote letters boven.
In iets kleinere letters zette hij er onder:
‘KOM ALLEMAAL NAAR DE EETZAAL’
‘Hoeveel hebben we er nodig?’ vroeg Roddelpiet.
‘Ik denk een stuk of vijftig,’ antwoordde Zeurpiet.
‘Het is wel veel werk. Maar dan kunnen we ze
overal ophangen.’
‘Ja, want alle Pieten moeten deze poster lezen.’
‘Zo is dat,’ zei Zeurpiet. ‘Dan kunnen we
iedereen vertellen dat er gekleurde Pieten zijn. En
dat die er niet bij horen.’
‘Ik vind het wel spannend,’ zei Roddelpiet.
45
PEDRO EN SOLANA
‘Maar is het niet een beetje gemeen om te zeggen
dat ze er niet bij horen?’
‘Nee hoor, dat is niet gemeen,’ vond Zeurpiet. ‘Ze
moeten gewoon niet zeuren. Zwarte Pieten zijn
zwart. En als je dan een andere kleur hebt, dan heb
je pech.’
‘Ja, ze hebben zeker pech,’ zei Roddelpiet.
…..
46
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
24
Solana rende de eetzaal binnen. Het was er veel
drukker dan normaal. Bijna alle Pieten waren er.
Voorin de zaal was een klein podium. Als er een
feestje was, dan stond Muziekpiet daar te zingen. En
soms ging Sinterklaas erop staan om iets aan alle
Pieten te vertellen. Maar nu stonden Roddelpiet en
Zeurpiet op het podium. Zeurpiet had een megafoon.
47
PEDRO EN SOLANA
‘Test 1, 2, 3,’ klonk het door de zaal. ‘Test 1, 2, 3.
Kunnen jullie me horen?’
Solana liep snel naar Hoofdpiet.
‘Weet u wat er gaat gebeuren?’ vroeg ze.
Hoofdpiet schudde zijn hoofd.
‘Ze gaan iets ergs doen,’ zei Solana. ‘U moet ze
meteen stoppen.’
‘Rustig maar,’ zei Hoofdpiet. ‘Dit is grappig.’
‘Rustig?’ riep Solana. ‘Grappig? U weet echt niet
wat ze van plan zijn.’
‘Nu even stil,’ zei Hoofdpiet en hij wees naar het
podium. ‘Volgens mij gaan ze beginnen.’
‘Dames en heren, beste Pieten.’
De stem van Zeurpiet galmde door de eetzaal.
‘Roddelpiet en ik heten u van harte welkom. Wij
zijn blij dat u allemaal bent gekomen. Want wij
hebben nieuws. Het Sinterklaasfeest is in gevaar.’
Zeurpiet wachtte even totdat het muisstil was.
Toen ging hij verder.
‘Daarom vinden wij dat Zwarte Piet moet blijven.
Vinden jullie dat ook?’
Een paar Pieten zeiden ‘ja’.
‘Ik hoor jullie niet!’ riep Zeurpiet. ‘Zwarte Piet
moet blijven. Vinden jullie dat ook?’
48
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
‘Ja!’ riepen de meeste Pieten.
‘Ik hoor jullie nog steeds niet!’
‘Jaaaaa!!!!!’’ riepen alle Pieten in koor.
‘Mooi zo,’ zei Zeurpiet tevreden. ‘Dan zal
Roddelpiet jullie vertellen wat er is gebeurd.’
Hij gaf de megafoon aan Roddelpiet en stapte van
het podium.
‘Zie je wel?’ zei Hoofdpiet tegen Solana. ‘Ze
willen gewoon dat Zwarte Piet moet blijven. Dat
vind jij toch ook?’
‘Wacht maar af,’ zei Solana. ‘Het ergste moet nog
komen.’
49
PEDRO EN SOLANA
Hoofdstuk 5
Allemaal echte Pieten
Lezen doe je met veel plezier
Lees verder, dan ontdek je hier
Dat de goede Sint
Alle kleuren mooi vindt
50
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
27
Het leek erop dat Zeurpiet gelijk zou krijgen.
Steeds meer Pieten geloofden hem. Solana begon
zich zorgen te maken. En ook Hoofdpiet voelde zich
niet op zijn gemak. Maar toen kwam Sinterklaas
binnen.
‘Kijk, daar is de Sint,’ zei Solana blij.
Ze keek Hoofdpiet vragend aan.
‘Kunt u ervoor zorgen dat hij snel op het podium
komt?’ zei ze. ‘Hopelijk komt het dan nog goed.’
‘Natuurlijk, ga jij ook mee?’ antwoordde
Hoofdpiet en ze liepen naar Sinterklaas.
‘Wat fijn dat u er bent,’ zei hij. ‘Komt u maar met
ons mee naar voren.’
Samen liepen ze naar het podium. Zeurpiet was
nog steeds aan het woord. Hij had het over het
gevaar van gekleurde pepernoten. En dat gekleurde
Pieten daarom ook gevaarlijk waren. En hij zei dat
hij bang voor ze was. Maar toen hij Sinterklaas zag,
werd hij stil.
51
PEDRO EN SOLANA
‘Beste Zeurpiet,’ zei Sinterklaas vriendelijk. ‘Mag
ik de megafoon even?’
‘Waarom dan?’ zeurde Zeurpiet. ‘Het gaat juist
zo goed.’
‘Geef hem toch maar aan mij.’
Zeurpiet gaf de megafoon aan Sinterklaas. Solana
mocht de staf vast houden.
‘En ga maar even van het podium af,’ ging de
Sint verder. ‘Je hebt goed je best gedaan.’
Zeurpiet liep de zaal in. Hij ging naast Roddelpiet
staan. Hij hoopte dat Sinterklaas het met hem eens
52
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
was. En dat hij zou zeggen dat gekleurde Pieten
gevaarlijk zijn. Maar dat deed de Sint niet.
‘Beste Pieten,’ zei hij rustig. ‘Het is vandaag een
heel bijzondere dag. Dat hebben jullie al van
Roddelpiet en Zeurpiet gehoord.’
Iedereen knikte.
‘Want het Sinterklaasfeest wordt nog mooier. En
het wordt nog vrolijker.’
De Pieten keken elkaar vragend aan. Wat zou de
Sint daarmee bedoelen?
‘Eerst waren alle Pieten zwart. Eigenlijk was dat
een beetje saai. Maar we wisten niet beter. Nu pas
zien we dat het ook anders kan. Allemaal dankzij de
dappere Schilderpiet en Bakpiet. Kom maar naar
voren mannen.’
Hij wenkte naar de gekleurde Pieten. Die
twijfelden even. Net was iedereen nog boos. En nu
mochten ze naar voren komen. Dat vonden ze een
beetje gek.
‘Kom op dan,’ zei Schilderpiet eindelijk. ‘Als de
Sint het vraagt, dan gaan we naar voren.’
Ze liepen langzaam naar het podium. Hoofdpiet
begon te klappen. En ook Klungelpiet klapte in zijn
handen. Dat probeerde hij tenminste. Maar hij sloeg
telkens mis. Steeds meer Pieten deden mee. Het
53
PEDRO EN SOLANA
werd een daverend applaus. Sinterklaas glimlachte.
Het ging precies zoals hij had verwacht.
‘Beste gekleurde Pieten,’ zei hij plechtig. ‘Dank
jullie wel. Vanaf nu krijgen jullie een nieuwe naam.
Jullie heten voortaan Blauwe Piet, Rode Piet,
Groene Piet, Oranje Piet en Gele Piet. Dat zijn heel
bijzondere namen voor heel bijzondere Pieten. Daar
mogen jullie best trots op zijn.’
Alle Pieten begonnen te juichen. Pedro en Solana
keken tevreden toe.
‘Eind goed, al goed,’ zei Solana.
‘Zo is dat!’ knikte Pedro.
Maar ze juichten te vroeg. Want het avontuur was
nog niet afgelopen. Nog lang niet zelfs.
54
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
29
De volgende dag kwam de boot in Nederland aan.
Voor het eerst was dat in de haven van Tilburg.
Langs de kant stonden honderden mensen.
De burgemeester was er om Sinterklaas te
begroeten. En er waren ook bekende mensen. Ireen
Wüst was uit Goirle gekomen en Guus Meeuwis
55
PEDRO EN SOLANA
zong een liedje. Het was gezellig, de zon scheen en
iedereen genoot.
‘Heeft u een goede reis gehad?’ vroeg de
burgemeester aan Sinterklaas.
‘Jazeker, het was een hele mooie reis,’
antwoordde de Sint. ‘En ook een heel bijzondere.’
‘Hoe bedoelt u?’
‘Kijkt u zelf maar.’
Sinterklaas wees naar de stoomboot. Midden op
het dek stonden de gekleurde Pieten. Ze zwaaiden
naar de kinderen. Die vonden het geweldig. Alleen
de burgemeester wist even niet wat hij moest
zeggen.
…..
56
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
32
Het was acht uur in de ochtend. De wekker liep
af. Els werd wakker en wreef in haar ogen. Daarna
sprong ze uit bed en rende de trap af. Ze had haar
schoen voor de open haard gezet. Ernaast stond een
bakje water. Dat was nu leeg. En ook de wortel voor
het paard was weg.
‘Pap, mam, Sinterklaas is geweest,’ riep ze door
het huis. ‘Er zit snoep in mijn schoen! Mag ik het
opeten?’
Ze kreeg geen antwoord. Haar ouders lagen nog
te slapen.
‘Dan zal het wel goed zijn,’ dacht ze bij zichzelf.
Ze legde het snoepgoed op een bordje. Het waren
pepernoten, schuimpjes en een klein suikerbeestje.
Toen ze wat beter keek, zag ze iets bijzonders. Een
blauwe pepernoot, die had ze nog nooit gezien.
‘Pap, mam,’ riep ze weer. ‘Ze hebben mijn
mailtje gelezen. De Pieten hebben gekleurde
pepernoten gebakken!’
57
PEDRO EN SOLANA
Weer kreeg ze geen antwoord. Ze pakte de
blauwe pepernoot. Hij was groot, veel groter dan
normaal. Ze wilde hem in haar mond stoppen. Maar
toen werd er op de deur geklopt.
‘Wie is daar?’ vroeg ze.
‘Wij zijn het, Pedro en Solana!’
‘Ik mag de deur niet opendoen,’ antwoordde Els.
‘Kom straks maar terug als mijn papa en mama
wakker zijn.’
‘Maar wij zijn Pieten,’ probeerde Pedro.
‘Dan mag ik nog niet opendoen. Sorry.’
58
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
Els liep terug naar de kamer. Pedro en Solana
konden niet naar binnen. Maar ze hadden een plan.
Ze klauterden via de regenpijp naar boven. Daarna
liepen ze voorzichtig over het dak. En ze klommen
door de schoorsteen naar binnen. Solana liet zich als
eerste vallen. Ze zag nog net hoe Els de pepernoot in
haar mond stopte.
‘Niet doen!’ riep ze.
Maar het was al te laat. Els beet in de blauwe
pepernoot.
…..
59
PEDRO EN SOLANA
34
Op 6 december ging de boot weer terug naar
Spanje. De Pieten waren moe. En ook Sinterklaas
moest even uitrusten. Het was een mooie tijd
geweest in Nederland. Iedereen had genoten van het
feest. En de gekleurde Pieten waren als helden
ontvangen. Nu hoefde er niet meer gewerkt te
worden. De Pieten waren aan het luieren. Ze
luisterden naar muziek of ze deden een spelletje.
Pedro en Solana zaten op de bank TV te kijken.
60
HET GEHEIM VAN DE GEKLEURDE PEPERNOTEN
Maar er was een Piet, die daar niet aan mee deed.
Het was Bakpiet. In Tilburg had hij nieuwe flesjes
kleurstof gekocht. Niet voor papier, maar voor brood
en koekjes. Hij wilde zo graag gekleurde pepernoten
maken, dat hij dag en nacht doorwerkte. Zou het
hem dan toch nog lukken?
En jawel hoor. Op 8 december, om 8 minuten
over 8 klonk er gejuich uit de bakkerij. Bakpiet
rende het dek op.
‘Het is gelukt! Het is gelukt!’ juichte hij.
Jullie mogen drie keer raden wie er de volgende
dag blauwe pepernoten in haar schoen vond. En deze
keer zat er geen gouden ring in.
61